Relaties
alle pijlers
Hoe verder samengesteld gezin en relatie
vrijdag 27 september 2024 om 10:47
Ik ben nieuw op dit forum. Wij zijn een samengesteld gezin. De laatste paar maanden merk ik aan mezelf dat ik niet lekker in mijn vel zit, eigenlijk voel ik me op dit moment niet gelukkig.
Ik denk door meerdere zaken maar op dit moment mis ik de connectie tussen mijn man en mezelf. Ik mis het om mijn verhaal kwijt te kunnen. Ik heb zelf twee kinderen, pubers en mijn man heeft 1 kind, bijna brugklasser.
Standaard alle gesprekken eindigen in ruzies. Alles wat ik kwijt wil vind hij gezeur, ik maak me te veel zorgen, ik doe het verkeerd. Soms wil ik bijvoorbeeld even zeuren over mijn pubers omdat ik ze zat ben, ik vraag dan niet om advies en zeker niet om te horen wat ik wel of niet fout aanpak. Ik geef dit ook aan; soms wil je toch even stoom afblazen? Of heb ik dat mis.
Ik denk door meerdere zaken maar op dit moment mis ik de connectie tussen mijn man en mezelf. Ik mis het om mijn verhaal kwijt te kunnen. Ik heb zelf twee kinderen, pubers en mijn man heeft 1 kind, bijna brugklasser.
Standaard alle gesprekken eindigen in ruzies. Alles wat ik kwijt wil vind hij gezeur, ik maak me te veel zorgen, ik doe het verkeerd. Soms wil ik bijvoorbeeld even zeuren over mijn pubers omdat ik ze zat ben, ik vraag dan niet om advies en zeker niet om te horen wat ik wel of niet fout aanpak. Ik geef dit ook aan; soms wil je toch even stoom afblazen? Of heb ik dat mis.
maandag 30 september 2024 om 14:52
Natuurlijk is het een bewuste keuze en ik geef ook nergens aan dat ik wil stoppen. Ik wil ervoor vechten. Ik geef het zeker niet op.
Ik heb niet veel vriendinnen waar ik terecht kan en zeker geen vriendinnen die in deze situatie zitten en dan is het ook moeilijk weten waar je het over hebt en misschien iets makkelijker praten.
Ik heb niet veel vriendinnen waar ik terecht kan en zeker geen vriendinnen die in deze situatie zitten en dan is het ook moeilijk weten waar je het over hebt en misschien iets makkelijker praten.
maandag 30 september 2024 om 15:02
Misschien moet je stoppen met Vechten voor je relatiemrsjan81 schreef: ↑30-09-2024 14:52Natuurlijk is het een bewuste keuze en ik geef ook nergens aan dat ik wil stoppen. Ik wil ervoor vechten. Ik geef het zeker niet op.
Ik heb niet veel vriendinnen waar ik terecht kan en zeker geen vriendinnen die in deze situatie zitten en dan is het ook moeilijk weten waar je het over hebt en misschien iets makkelijker praten.
En gaan kijken wat je kinderen nodig hebben
maandag 7 oktober 2024 om 09:32
Ik heb eigenlijk nog een vraag, ik stel hem hier anders moet ik een nieuwe topic aanmaken dus hopelijk wordt hij nog gelezen 
Ik ben zelf heel erg benieuwd naar de ervaringen van andere samengestelde gezinnen/ouders.
Mijn man gaat vaker met zijn kind weg, nachtje of een dagje. Wat helemaal prima is. dat doe ik ook met mijn kinderen, samen of wel eens apart. Alleen plan ik dat wanneer hij moet werken. Voor hem is dat wellicht lastig. Maar misschien ligt het ook niet perse eraan dat hij dan ook nog de nachten weg is maar meer dat wij achterblijven en er geen of weinig contact is of navraag over dingen omdat mijn kinderen niet zijn kinderen zijn. Als jullie begrijpen wat ik bedoel.
Ik vind het bv al lastig dat de vader van mijn kinderen niet veel vraagt, hij is van mening dat onze kinderen ook zelf dingen kunnen vertellen aan hem. Wat pubers niet doen. Ze zijn ook om het weekend 1 weekend bij hun vader en dat wordt ook steeds minder.
Ik vertelde altijd alles aan mijn ex over de kinderen, nu ze ouder zijn wil ik dat minder gaan doen, ook meer voor mezelf. Omdat ik zelf weinig terug krijg van hem, eigenlijk niets.
Maar ik vind het ook moeilijk om bepaalde dingen met mijn man te bespreken omdat het dus niet zijn kinderen zijn.
Zeker als hij weg is is er alleen app contact. Wat ik altijd lastig vind want je leest dingen anders dan wanneer je iemand spreekt.
Ik merk aan mezelf dat hoe ouder de pubers worden hoe meer eenzaam ik me voel en er alleen voor sta. Mijn ex heeft zijn eigen leven en houdt geen rekening met zijn kinderen in principe en daarmee bedoel ik als ze in zijn weekend bij hem zijn maakt hij gewoon plannen en zijn de kids vaker alleen. En misschien is dat niet erg maar ik weet dat vooral mijn jongste dat moeilijk vind.
Ik probeer daar zelf rekening mee te houden en ik merk dat ik me erg alleen begin te voelen.
Hoe gaan jullie hiermee om na een scheiding en de scheiding is al 10 jaar geleden dus meer hoe gaan jullie om met het samengestelde gezin?
Ik ben zelf heel erg benieuwd naar de ervaringen van andere samengestelde gezinnen/ouders.
Mijn man gaat vaker met zijn kind weg, nachtje of een dagje. Wat helemaal prima is. dat doe ik ook met mijn kinderen, samen of wel eens apart. Alleen plan ik dat wanneer hij moet werken. Voor hem is dat wellicht lastig. Maar misschien ligt het ook niet perse eraan dat hij dan ook nog de nachten weg is maar meer dat wij achterblijven en er geen of weinig contact is of navraag over dingen omdat mijn kinderen niet zijn kinderen zijn. Als jullie begrijpen wat ik bedoel.
Ik vind het bv al lastig dat de vader van mijn kinderen niet veel vraagt, hij is van mening dat onze kinderen ook zelf dingen kunnen vertellen aan hem. Wat pubers niet doen. Ze zijn ook om het weekend 1 weekend bij hun vader en dat wordt ook steeds minder.
Ik vertelde altijd alles aan mijn ex over de kinderen, nu ze ouder zijn wil ik dat minder gaan doen, ook meer voor mezelf. Omdat ik zelf weinig terug krijg van hem, eigenlijk niets.
Maar ik vind het ook moeilijk om bepaalde dingen met mijn man te bespreken omdat het dus niet zijn kinderen zijn.
Zeker als hij weg is is er alleen app contact. Wat ik altijd lastig vind want je leest dingen anders dan wanneer je iemand spreekt.
Ik merk aan mezelf dat hoe ouder de pubers worden hoe meer eenzaam ik me voel en er alleen voor sta. Mijn ex heeft zijn eigen leven en houdt geen rekening met zijn kinderen in principe en daarmee bedoel ik als ze in zijn weekend bij hem zijn maakt hij gewoon plannen en zijn de kids vaker alleen. En misschien is dat niet erg maar ik weet dat vooral mijn jongste dat moeilijk vind.
Ik probeer daar zelf rekening mee te houden en ik merk dat ik me erg alleen begin te voelen.
Hoe gaan jullie hiermee om na een scheiding en de scheiding is al 10 jaar geleden dus meer hoe gaan jullie om met het samengestelde gezin?
maandag 7 oktober 2024 om 21:41
dinsdag 8 oktober 2024 om 00:59
Die inleiding heb ik gelezen. Ik denk alleen dat het, wederom, niet bijzonder veel te maken heeft met zijnn van een samengesteld gezin.
Ik kan heel Nederland inmiddels horen zuchten.
dinsdag 8 oktober 2024 om 01:18
@TO: het lijkt me heel frustrerend (en eenzaam inderdaad) om wel samen te wonen maar geen echt contact te hebben over jouw kinderen (en zijn kind). Jullie zijn nu een gezin, samengesteld dan wel, maar de basis blijft toch dat je de lusten en de lasten samen deelt. En dus niet: jíj alleen voor jouw kinderen en híj voor het zijne. Dan is de samenstelling van jullie gezin mislukt, toch? Zo leven jullie allebei op je eigen eilandje in hetzelfde huis. Voor jullie kinderen lijkt dat me ook niet leuk.
Ik denk dat ik in jouw geval zou nadenken over de vraag of die echte samenstelling erin zit. Wil jouw vriend echt delen, ervaringen uitwisselen, een team zijn? Of is zijn idee van een samengesteld gezin dat jullie ieder voor zich opereren? Waarom wilden jullie destijds graag samenwonen? Wat waren de argumenten? Hebben jullie het toen ook over jullie wederzijdse kinderen gehad?
Ik denk dat ik in jouw geval zou nadenken over de vraag of die echte samenstelling erin zit. Wil jouw vriend echt delen, ervaringen uitwisselen, een team zijn? Of is zijn idee van een samengesteld gezin dat jullie ieder voor zich opereren? Waarom wilden jullie destijds graag samenwonen? Wat waren de argumenten? Hebben jullie het toen ook over jullie wederzijdse kinderen gehad?
dinsdag 8 oktober 2024 om 02:23
Enige mate van eenzaamheid is wel inherent aan gescheiden zijn. Met je ex ben je geen gezin meer en je nieuwe partner wordt nooit de vader van je kinderen. Nu denk ik dat de partner van TO wel een (stuk) beter zijn best kan doen maar uiteindelijk zal het nooit helemaal hetzelfde voelen als in een kerngezin.
dinsdag 8 oktober 2024 om 09:02
Wij zijn een samengesteld gezin, man had geen kinderen, ik wel en samen hebben we er ook 1.
Mijn man is fijne bonus vader. Als de kinderen hier zijn is hij heel betrokken en kinderfeest dingen met ze, net alsof hij zijn eigen kinderen zijn. Daar is, nu we een kindje samen hebben gekregen geen verandering in gekomen.
Ik vind het fijn dat we echt een team zijn samen en de kinderen voelen zich heel fijn bij hem. Nu ze ouder zijn heb ik ook niet echt contact meer met Ex alleen in hele belangrijke situaties. Ik vind dat juist heel fijn, omdat Ex vooral op ellende uit was de jaren dat we gescheiden zijn.
Toen ik mijn man ontmoette en vertelde dat ik kinderen heb was hij wel enthousiast. We deden wel alles op hun tempo en daaruit is veel wederzijds respect ontstaan.
Bij mijn ex is het 2 gezinnen in 1 huis en daar hebben de kinderen veel last van. Zelf zou ik zo niet kunnen leven.
Mijn man is fijne bonus vader. Als de kinderen hier zijn is hij heel betrokken en kinderfeest dingen met ze, net alsof hij zijn eigen kinderen zijn. Daar is, nu we een kindje samen hebben gekregen geen verandering in gekomen.
Ik vind het fijn dat we echt een team zijn samen en de kinderen voelen zich heel fijn bij hem. Nu ze ouder zijn heb ik ook niet echt contact meer met Ex alleen in hele belangrijke situaties. Ik vind dat juist heel fijn, omdat Ex vooral op ellende uit was de jaren dat we gescheiden zijn.
Toen ik mijn man ontmoette en vertelde dat ik kinderen heb was hij wel enthousiast. We deden wel alles op hun tempo en daaruit is veel wederzijds respect ontstaan.
Bij mijn ex is het 2 gezinnen in 1 huis en daar hebben de kinderen veel last van. Zelf zou ik zo niet kunnen leven.
woensdag 9 oktober 2024 om 12:11
Het is ook niet zo vreemd. Jij vergelijkt een kerngezin met een samengesteld gezin. Dat is gewoon niet hetzelfde. Jouw nieuwe partner heeft geen enkele zeggenschap over jouw kinderen. Ze zijn niet van hem en hij kan de plek van hun vader (hoe vervelend of afwezig ook) niet innemen. Daarnaast zal hij bij een breuk ook volledig uit jullie leven verdwijnen. Daarnaast heeft hij de volledige zorg over zijn eigen kind. Daar kan jij heel erg gek mee zijn. Maar het is gewoon niet jouw kind. Andere opvoeding geen gedeeld verleden. Die diepe trots en verbinding zal alleen een ouder voelen in de meeste gevallen. In een samengesteld gezin moet je als ouder altijd voor je eigen kind gaan staan. Die heeft alleen jou en hoort voor te gaan.
woensdag 9 oktober 2024 om 12:21
Ik ben zelf door schade en schande erg tegen het samenvoegen van 'halve' gezinnen geworden. Zie het eigenlijk altijd ergens wringen en dan nog het meest voor de kinderen. Wat is er zo erg om gewoon apart te blijven wonen en de helft van de tijd als je kinderen bij de exen zijn, leuke dingen te doen?
Ik wens je het allerbeste maar ik lees dat je een man hebt die fulltime hele lange dagen draait in de horeca en jij voor zijn kind mag opdraaien. Straks nog de hele middelbare school en daarna nog wat. Met een man met wie je steeds ruzieachtige gesprekken hebt. Dat alleen al.. Niet fijn voor jou en voor alle kinderen.
Het klinkt misschien vrij heftig wat ik schrijf en er zijn zeker ook succesverhalen maar als ik het zo lees, wordt jij er daar niet één van. Doe je kinderen en jezelf een plezier en ga weer alleen wonen.
Ik wens je het allerbeste maar ik lees dat je een man hebt die fulltime hele lange dagen draait in de horeca en jij voor zijn kind mag opdraaien. Straks nog de hele middelbare school en daarna nog wat. Met een man met wie je steeds ruzieachtige gesprekken hebt. Dat alleen al.. Niet fijn voor jou en voor alle kinderen.
Het klinkt misschien vrij heftig wat ik schrijf en er zijn zeker ook succesverhalen maar als ik het zo lees, wordt jij er daar niet één van. Doe je kinderen en jezelf een plezier en ga weer alleen wonen.
donderdag 10 oktober 2024 om 12:13
Wat je ook kunt doen is je verwachtingen drastisch bijstellen, realiseer je dat het minstens 7 jaar duurt voor iedereen in een samengesteld gezin een beetje op zijn plek zit. Er is dus niks fundamenteels mis met jou, je relatie, je man en ex-man. Iedereen probeert op zijn of haar manier zich staande te houden in deze situatie.
Het klinkt mij idd alsof je nog verdriet hebt om het verlies van je kerngezin, wat begrijpelijk en logisch is. Ook ben jij niet de enige die moet investeren in het samengestelde gezin. Dat moeten alle volwassenen. Daar mag je dus om vragen, maar heb ook begrip voor de anderen waarvan misschien al meer gevraagd wordt dan zij kunnen leveren. Je staande houden in een samengesteld gezin is ook : heel goed voor jezelf zorgen. Inderdaad zoek lotgenoten, vriendinnen, lees boeken, ontspan en gun je zelf rust. Je kunt niet altijd in de verbetermodus staan.
Het klinkt mij idd alsof je nog verdriet hebt om het verlies van je kerngezin, wat begrijpelijk en logisch is. Ook ben jij niet de enige die moet investeren in het samengestelde gezin. Dat moeten alle volwassenen. Daar mag je dus om vragen, maar heb ook begrip voor de anderen waarvan misschien al meer gevraagd wordt dan zij kunnen leveren. Je staande houden in een samengesteld gezin is ook : heel goed voor jezelf zorgen. Inderdaad zoek lotgenoten, vriendinnen, lees boeken, ontspan en gun je zelf rust. Je kunt niet altijd in de verbetermodus staan.
donderdag 10 oktober 2024 om 14:59
en wat is de kans dat een samengesteld gezin de 7 jaar haalt? De cijfers van een eerste lange relatie zijn al niet zo best, alle relaties daarna hebben nog een veel grotere kans op mislukken. Waarom je kinderen blootstellen hieraan, terwijl je ook prima kunt latten?
donderdag 10 oktober 2024 om 15:23
Ik ken juist veel samengestelde gezinnen die na lange tijd nog bij elkaar zijn. Eigenlijk maar 1 in mijn omgeving waarbij het uiteindelijk is misgelopen.Pioen00 schreef: ↑10-10-2024 14:59en wat is de kans dat een samengesteld gezin de 7 jaar haalt? De cijfers van een eerste lange relatie zijn al niet zo best, alle relaties daarna hebben nog een veel grotere kans op mislukken. Waarom je kinderen blootstellen hieraan, terwijl je ook prima kunt latten?
Zelf al bijna 10 jaar heel gelukkig met mijn 2e man.
Ik denk juist dat je na een mislukte relatie heel goed weet wat je wel of niet zoekt in een nieuwe partner.
donderdag 10 oktober 2024 om 16:44
Ik zeg nergens dat ik voor zijn kind zorg.Pioen00 schreef: ↑09-10-2024 12:21Ik ben zelf door schade en schande erg tegen het samenvoegen van 'halve' gezinnen geworden. Zie het eigenlijk altijd ergens wringen en dan nog het meest voor de kinderen. Wat is er zo erg om gewoon apart te blijven wonen en de helft van de tijd als je kinderen bij de exen zijn, leuke dingen te doen?
Ik wens je het allerbeste maar ik lees dat je een man hebt die fulltime hele lange dagen draait in de horeca en jij voor zijn kind mag opdraaien. Straks nog de hele middelbare school en daarna nog wat. Met een man met wie je steeds ruzieachtige gesprekken hebt. Dat alleen al.. Niet fijn voor jou en voor alle kinderen.
Het klinkt misschien vrij heftig wat ik schrijf en er zijn zeker ook succesverhalen maar als ik het zo lees, wordt jij er daar niet één van. Doe je kinderen en jezelf een plezier en ga weer alleen wonen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
