Relaties
alle pijlers
Hoe zou het hem/haar zijn vergaan?
donderdag 4 augustus 2022 om 07:32
Kennen jullie dat? Van die mensen die een (korte) tijd in je leven zijn geweest en waarvan je je altijd blijft afvragen wat ermee is gebeurd? Hoe het hen is vergaan?
Op de middelbare school (15 jaar geleden) heb ik in de klas gezeten met een jongen uit Oekraïne, toen al een vluchteling, nooit geweten waarom hij is gevlucht. Hij was zachtaardig, intelligent, gereserveerd maar vrolijk en benaderbaar. Hij was klein en had prachtige ogen. Ik was niet verliefd op hem maar we konden het om de één of andere manier altijd goed vinden, terwijl hij weinig aansluiting had. Hij woonde in een asielzoekerscentrum.
Later ben ik hem nog eens tegengekomen in de kroeg, een boom van een kerel geworden. Op de middelbare neigde hij soms een beetje naar wat criminele clubjes buiten schooltijd, hij studeerde nu rechten, wat hebben we daar smakelijk om gelachen.
Hij heeft geen social media meer en in de jaren erna ben ik altijd zo benieuwd geweest wat er van hem terecht is gekomen. Zeker nu de oorlog speelt komt hij vaak terug in mijn gedachten, ik droom er ook regelmatig over. Hoe zou het hem zijn vergaan?
Hebben jullie ook dergelijke verhalen?
Op de middelbare school (15 jaar geleden) heb ik in de klas gezeten met een jongen uit Oekraïne, toen al een vluchteling, nooit geweten waarom hij is gevlucht. Hij was zachtaardig, intelligent, gereserveerd maar vrolijk en benaderbaar. Hij was klein en had prachtige ogen. Ik was niet verliefd op hem maar we konden het om de één of andere manier altijd goed vinden, terwijl hij weinig aansluiting had. Hij woonde in een asielzoekerscentrum.
Later ben ik hem nog eens tegengekomen in de kroeg, een boom van een kerel geworden. Op de middelbare neigde hij soms een beetje naar wat criminele clubjes buiten schooltijd, hij studeerde nu rechten, wat hebben we daar smakelijk om gelachen.
Hij heeft geen social media meer en in de jaren erna ben ik altijd zo benieuwd geweest wat er van hem terecht is gekomen. Zeker nu de oorlog speelt komt hij vaak terug in mijn gedachten, ik droom er ook regelmatig over. Hoe zou het hem zijn vergaan?
Hebben jullie ook dergelijke verhalen?
donderdag 4 augustus 2022 om 07:37
donderdag 4 augustus 2022 om 07:39
Als docent had ik jaren geleden (17 / 18 jaar) een leerling in de klas die gevlucht was uit Nagorno Karabach ivm het geweld daar. Een fijne meid, ik mocht haar graag.
Haar familie had asiel aangevraagd, maar dat was afgwezen. Zij zijn toen teruggestuurd. Zeker als ik lees over alweer oplaaiend geweld daar denk ik aan haar en vraag me af wat er van haar terecht is gekomen.
Hetzelfde geldt voor een leerling uit Tjaad, die uitgezet zou worden en toen ondergedoken is.
Geen idee hoe het ze is vergaan en ook niet vindbaar op internet.
Haar familie had asiel aangevraagd, maar dat was afgwezen. Zij zijn toen teruggestuurd. Zeker als ik lees over alweer oplaaiend geweld daar denk ik aan haar en vraag me af wat er van haar terecht is gekomen.
Hetzelfde geldt voor een leerling uit Tjaad, die uitgezet zou worden en toen ondergedoken is.
Geen idee hoe het ze is vergaan en ook niet vindbaar op internet.
donderdag 4 augustus 2022 om 07:41
Haha herkenbaar. Ik weet zijn voornaam nog en dat hij rood haar had.
donderdag 4 augustus 2022 om 07:51
Ik heb in mijn jeugd in veel instellingen gezeten, met jongeren met ernstige problematiek. Sommige van die jongeren waren er echt heel slecht aan toe, deden meerdere pogingen om hun leven te beëindigen. Omdat ik er zelf natuurlijk ook niet voor niks zat zijn veel van mijn herinneringen vervaagd van die tijd, misschien maar goed ook.
Maar goed, daar denk ik dus vaak aan terug, aan die jongeren waar ik toen mee optrok, hoe het met ze gaat, of ze hun leven op de rit hebben gekregen. Maar door mijn slechte geheugen van die tijd weet ik alleen nog vaag voornamen, en ze kwamen uit het hele land, dus denk niet dat ik er ooit achter zal komen hoe het met ze gaat nu. Ik hoop goed.
Maar goed, daar denk ik dus vaak aan terug, aan die jongeren waar ik toen mee optrok, hoe het met ze gaat, of ze hun leven op de rit hebben gekregen. Maar door mijn slechte geheugen van die tijd weet ik alleen nog vaag voornamen, en ze kwamen uit het hele land, dus denk niet dat ik er ooit achter zal komen hoe het met ze gaat nu. Ik hoop goed.
You know what, take off your cranky pants and go take a nap, all right?
donderdag 4 augustus 2022 om 08:42
Geinig topic.
Ik had op de mavo een meisje in de klas met een groeistoornis en een ietwat misvormd gezichtje. Ze had weinig aansluiting in de klas, ik ben een poosje met haar omgegaan zoals een heleboel meiden bij mij uit de klas maar het stopte ook weer.
Heel af en toe vraag ik me af of ze nog leeft en hoe het met haar gaat.
Ik had op de mavo een meisje in de klas met een groeistoornis en een ietwat misvormd gezichtje. Ze had weinig aansluiting in de klas, ik ben een poosje met haar omgegaan zoals een heleboel meiden bij mij uit de klas maar het stopte ook weer.
Heel af en toe vraag ik me af of ze nog leeft en hoe het met haar gaat.
.
donderdag 4 augustus 2022 om 09:12
Hier precies hetzelfde! Ook een basisschool vriend met rood haar. Ik weet zijn achternaam ook nog maar dat levert nooit iets op als ik hem Google..WollenStone schreef: ↑04-08-2022 07:41Haha herkenbaar. Ik weet zijn voornaam nog en dat hij rood haar had.
donderdag 4 augustus 2022 om 09:17
Privé ben ik enorm benieuwd naar een vriendje die ik op de kleuterschool/deel lagere school had en voor wie ik door het vuur ging. Hij was grappig, druk en samen speelde we professor bij de waterbak in het klaslokaal. Hij was Jehovah's getuige en mocht om die reden niet op mijn verjaardagfeestje komen. Maar zijn moeder vond het wel goed dat hij een weekje later op woensdagmiddag "gewoon" kwam spelen. Mijn moeder bakte nog een keer pannenkoeken en hij nam een zelf geknutseld cadeautje mee (ik heb het nog op zolder liggen)
In de helft van de eerste klas lagere school was hij "ineens" verdwenen als in: verhuisd met zijn moeder (moeder was alleenstaand) naar god weet waar. Ik was toen zo overstuur dat mijn ouders met mij langs zijn oude huis zijn gereden om te kijken of het echt waar was, huis stond leeg en ik herinner mij nog flarden van dat ik huilend op het keukenraam heb staan bonken. Ontroostbaar was ik.
Met de komst van internet heb ik hem nog eens opgezocht maar niet te vinden (nu heb ik zelf ook geen SM)
Werk gerelateerd ben ik ook nog weleens benieuwd hoe het sommige (ex) patiënten/cliënten is vergaan maar uiteraard ga ik daar niet actief naar op zoek omdat ik dat niet ethisch vind.
In de helft van de eerste klas lagere school was hij "ineens" verdwenen als in: verhuisd met zijn moeder (moeder was alleenstaand) naar god weet waar. Ik was toen zo overstuur dat mijn ouders met mij langs zijn oude huis zijn gereden om te kijken of het echt waar was, huis stond leeg en ik herinner mij nog flarden van dat ik huilend op het keukenraam heb staan bonken. Ontroostbaar was ik.
Met de komst van internet heb ik hem nog eens opgezocht maar niet te vinden (nu heb ik zelf ook geen SM)
Werk gerelateerd ben ik ook nog weleens benieuwd hoe het sommige (ex) patiënten/cliënten is vergaan maar uiteraard ga ik daar niet actief naar op zoek omdat ik dat niet ethisch vind.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
donderdag 4 augustus 2022 om 09:32
Ik heb ook zo iemand. Ik liep heel vroeger alle gabberfeesten af en had een partner in crime die in Lelystad woonde toen. We zagen elkaar bijna elk weekend, gedurende een paar jaar, en hadden altijd de grootste lol samen. We zijn elkaar helemaal uit het oog verloren en ik heb echt totaal geen idee hoe het nu met hem gaat. 
Zo jammer.
Zo jammer.
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 4 augustus 2022 om 10:07
Mijn vriendje van de basisschool. Een heel zachtaardige jongen en super grappig. Maar hij had wel moeite zich staande te houden tussen het “geweld” van de andere jongens in onze grote klas. Ik weet nog dat hij voor een verjaardag alleen geld wilde hebben, omdat hij zijn familie uit eten wilde nemen. McDonalds werd het 
Ik mocht tot mijn grote verbazing ook mee, en in de glijbaan gaf hij mij een (nep) gouden armbandje. Hij was een buitenbeentje. Tussen groep 2 en groep 5 waren we onafscheidelijk.
Totdat zijn ouders drie provincies verderop gingen wonen. Ik ben nog dan keer bij hun op bezoek geweest en zij bij ons. Maar het was mijn moeder die dat dan organiseerde en toen zij plotseling overleed is het contact verloren.
Ik heb uiteindelijk zijn vader online gevonden, maar om de een of andere reden wil zijn zoon absoluut niks met mij te maken hebben. Tussen die twee botert het blijkbaar ook niet zo goed, dus pa heeft strikte orders niemand wat over het privéleven van zijn zoon te vertellen.
Zo zonde. Maar ik hoop dat hij gelukkig is.
Ik mocht tot mijn grote verbazing ook mee, en in de glijbaan gaf hij mij een (nep) gouden armbandje. Hij was een buitenbeentje. Tussen groep 2 en groep 5 waren we onafscheidelijk. Totdat zijn ouders drie provincies verderop gingen wonen. Ik ben nog dan keer bij hun op bezoek geweest en zij bij ons. Maar het was mijn moeder die dat dan organiseerde en toen zij plotseling overleed is het contact verloren.
Ik heb uiteindelijk zijn vader online gevonden, maar om de een of andere reden wil zijn zoon absoluut niks met mij te maken hebben. Tussen die twee botert het blijkbaar ook niet zo goed, dus pa heeft strikte orders niemand wat over het privéleven van zijn zoon te vertellen.
Zo zonde. Maar ik hoop dat hij gelukkig is.
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
donderdag 4 augustus 2022 om 10:51
Op de basisschool zaten een aantal kinderen van het kamp in de klas. Op dit kamp woonde een Sinti gemeenschap en er waren veel problemen daar met criminaliteit, bedreigingen richting gemeente als ze gingen handhaven, de kinderen kwamen pas tegen 10.30/11.00 uur op school opdagen (als ze al kwamen). De middelbare school werd sowieso niet afgemaakt want in die tussentijd waren ze al zwanger en aan een man gekoppeld. Hele nare omgeving dus. Een meisje waarvan de vader Sinti was en de moeder niet (ze woonde wel op het kamp) paste daar helemaal niet tussen. Ze was leergierig en had helemaal niks met de andere kinderen die van het kamp in onze klas zaten. We gingen ook vaak samen lunchen in het park en ze was altijd ontzettend bang dat haar vader het zag want ze mocht niet met kinderen van buiten het kamp omgaan. Heel treurig en ik vraag mij soms nog weleens af hoe het haar vergaan is.
donderdag 4 augustus 2022 om 11:12
donderdag 4 augustus 2022 om 11:31
eerste jaar op kamers in Antwerpen (lees: jong en naïef) en oh zo verliefd op een Nigeriaanse voetballer
het was een half jaar van extase, veel plezier, veel seks, dromen en volledig in de wolken - gewoon leven van de zon en de liefde
tot ik er achter kwam dat hij gewoon thuis een vrouw had (ouch)
maar toch: ik had die tijd niet willen missen
en ook al was ik heel lang heel kwaad (terecht ook) - nu vraag ik me af en toe wel nog eens af hoe het met hem gaat
Er staan heel wat naamgenoten online, maar verder dan eens googelen en op profielen kijken, heb ik er niet mee gedaan - het blijft bij een herinnering
het was een half jaar van extase, veel plezier, veel seks, dromen en volledig in de wolken - gewoon leven van de zon en de liefde
tot ik er achter kwam dat hij gewoon thuis een vrouw had (ouch)
maar toch: ik had die tijd niet willen missen
en ook al was ik heel lang heel kwaad (terecht ook) - nu vraag ik me af en toe wel nog eens af hoe het met hem gaat
Er staan heel wat naamgenoten online, maar verder dan eens googelen en op profielen kijken, heb ik er niet mee gedaan - het blijft bij een herinnering
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
donderdag 4 augustus 2022 om 12:18
Wat een bijzondere verhalen! Ik vind het ergens triest maar toch ook bijzonder, hoe iemand een indruk op je kan maken wat je nooit meer los laat.
Ik sta er zelf ook zo van te kijken dat ik zo vaak aan hem terugdenk. Ik heb zijn naam regelmatig gegoogled, maar hij heeft een veel voorkomende naam vermoed ik want er komen een heleboel hits naar boven. Achja, wie weet komen we elkaar nog eens tegen. Of niet natuurlijk!
Ik sta er zelf ook zo van te kijken dat ik zo vaak aan hem terugdenk. Ik heb zijn naam regelmatig gegoogled, maar hij heeft een veel voorkomende naam vermoed ik want er komen een heleboel hits naar boven. Achja, wie weet komen we elkaar nog eens tegen. Of niet natuurlijk!
vrijdag 5 augustus 2022 om 20:30
Jazeker. Ik had ooit een huisgenoot die uit Siërra Leone kwam. Overdag studeerde hij aan de uni, in avond werkte hij bij de bagage-afhandeling op Schiphol. Heel positief ingestelde jongen die dolblij was dat hij in Nederland kon studeren. We keken af en toe samen films. Zijn mailadres en nummer werken niet meer.
vrijdag 5 augustus 2022 om 20:57
Ik had toen ik 13 was een vriendje. Het was een Turkse jongen van 17, ik vond het zo spannend dat hij een stukje ouder was. Een vriendinnetje zei... hoe kan je nou met zo'n lelijke Turk verkering hebben?! 
maar ik vond hem superknap.
Jaren later zijn we elkaar weer tegen gekomen. Nu bijna dagelijks contact (toevallig stuur hij nu net een berichtje). Ik weet dat hij tegen iedereen zegt dat hij weer contact heeft met zijn jeugdliefde
Maar het stelde natuurlijk eigenlijk niks voor.
Hij werkt overigens niet, zijn broers en zussen hebben indrukwekkende carrières maar hij dus niet. Volgens mij houdt hij niet zo van werken.
Andere vriendjes was mij zijn overleden. Een vermoord, andere zelfdoding. Andere hartaanval, terwijl hij nog hartstikke jong was.
Overigens is een jeugdvriendin van mij de prostitutie ingegaan en ging harddrugs gebruiken, terwijl zij van haar ouders soms niet met mij mocht omgaan omdat ik een slechte invloed zou zijn!! Zij en haar zusje beiden in de prostitutie. Ik ben gaan studeren.
maar ik vond hem superknap.Jaren later zijn we elkaar weer tegen gekomen. Nu bijna dagelijks contact (toevallig stuur hij nu net een berichtje). Ik weet dat hij tegen iedereen zegt dat hij weer contact heeft met zijn jeugdliefde
Maar het stelde natuurlijk eigenlijk niks voor.Hij werkt overigens niet, zijn broers en zussen hebben indrukwekkende carrières maar hij dus niet. Volgens mij houdt hij niet zo van werken.
Andere vriendjes was mij zijn overleden. Een vermoord, andere zelfdoding. Andere hartaanval, terwijl hij nog hartstikke jong was.
Overigens is een jeugdvriendin van mij de prostitutie ingegaan en ging harddrugs gebruiken, terwijl zij van haar ouders soms niet met mij mocht omgaan omdat ik een slechte invloed zou zijn!! Zij en haar zusje beiden in de prostitutie. Ik ben gaan studeren.
vrijdag 5 augustus 2022 om 21:54
Ja dat nooit meer zien dat herken ik wel ja...zei ik ook vaak.ZuurSnoepje schreef: ↑05-08-2022 20:33Werkgerelateerd (psychiatrie) denk ik regelmatig aan oud patiënten en hoe het nu met ze zou zijn. Zodra ze worden ontslagen zeg ik altijd dat ik hoop ze nooit weer te zien, want dat betekent iets goeds! Soms hoor ik nog wel eens via ambulant dat ze zijn overleden aan bijvoorbeeld suïcide, of juist dat het nu heel goed gaat.
Privégerelateerd kan ik zo 1 2 3 niks bedenken eigenlijk.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
vrijdag 5 augustus 2022 om 22:00
vrijdag 5 augustus 2022 om 22:41
Wat heftig voor je!sprokkelientje schreef: ↑05-08-2022 21:54Ja dat nooit meer zien dat herken ik wel ja...zei ik ook vaak.
vrijdag 5 augustus 2022 om 22:52
Ik zat vroeger bij een jongen in de klas met wie ik weleens omging. Later hoorde ik van mijn vader dat hij een eetstoornis had. Ik schrok er echt van, ik heb hem proberen op te zoeken op social media maar helaas.. Ik hoop echt dat het goed met hem gaat. Was een lieve jongen die het niet makkelijk had thuis.
vrijdag 5 augustus 2022 om 23:04
Toen ik begin 20 was heb ik een tijdje in Spanje gewoond. Daar ontmoette ik een vrouw van eind 30 die me daar op sleeptouw heeft genomen. Ze maakte de gekste dingen mee. Ze lag in scheiding en had allerlei plannen voor de toekomst.
Later heb ik tijdens een vakantie nog weleens met haar afgesproken, maar daarna nooit meer wat van haar gehoord. De Social media-profielen zijn al jaren inactief en een jaar geleden kreeg ik zelfs een berichtje via Facebook van iemand die naar haar op zoek was. Of ik soms meer wist.
Ze lijkt compleet van de aardbodem verdwenen en vraag me soms best af hoe het nu met haar gaat en of ze het geluk heeft gevonden waar ze toen zo zoekende in was...
Later heb ik tijdens een vakantie nog weleens met haar afgesproken, maar daarna nooit meer wat van haar gehoord. De Social media-profielen zijn al jaren inactief en een jaar geleden kreeg ik zelfs een berichtje via Facebook van iemand die naar haar op zoek was. Of ik soms meer wist.
Ze lijkt compleet van de aardbodem verdwenen en vraag me soms best af hoe het nu met haar gaat en of ze het geluk heeft gevonden waar ze toen zo zoekende in was...
vrijdag 5 augustus 2022 om 23:15
We hadden op de meao een vriendinnenclubje. Met een heb ik nog contact via Facebook. Een ander is er met mijn ex van door gegaan, waar ik niet echt moeite mee had maar ik denk dat ze het zelf akward vond want ze wilde niets meer met mij te maken hebben. De andere 2 heb ik daarna ook nooit meer gezien of gehoord.
zaterdag 6 augustus 2022 om 03:27
Mooie en bijzondere verhalen.
Zelf nu even geen bijdrage op dit tijdstip. Maar ik vroeg me af of jullie het idee hebben dat je zelf zo iemand bent die bij een ander nog in zijn herinnering zit en bij wie jíj een bepaalde indruk hebt achtergelaten?
Wellicht bij dezelfde persoon als waar jij nog aan terugdenkt. Of bij een heel ander persoon.
Zelf nu even geen bijdrage op dit tijdstip. Maar ik vroeg me af of jullie het idee hebben dat je zelf zo iemand bent die bij een ander nog in zijn herinnering zit en bij wie jíj een bepaalde indruk hebt achtergelaten?
Wellicht bij dezelfde persoon als waar jij nog aan terugdenkt. Of bij een heel ander persoon.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
