Hulp vragen

Thalas maandag 13 juni 2022 om 14:14

Omdat er in een ander topic zo ongeveer gesteld werd dat je sommige hulp niet mag vragen en dat een instemmende reactie op je hulpvraag niet betekent dat je mag verwachten dat je die hulp ook daadwerkelijk krijgt, ben ik eigenlijk wel benieuwd: mag je familie en vrienden om hulp vragen? En dóe je het ook daadwerkelijk, of hint je een beetje en hoop je vervolgens dat iemand het aanbiedt? Wat vind je ervan als een ander om jouw hulp vraagt? Wanneer is hulp vragen okee, en wanneer niet? Of staat vragen vrij?

Ik vraag zelf nooit om hulp. Ik krijg altijd het gevoel, die incidentele situaties waarin ik echt geen andere oplossing kon bedenken, dat mijn hulp-vraag teveel is. Ik los dus nagenoeg altijd alles zelf op, hoewel dat niet altijd bevorderlijk is geweest voor mijn gezondheid. Ik kreeg in die tijd van mijn burn-outtherapeuten te horen dat ik vaker om hulp moest vragen, maar goed, zie de spagaat: hulp vragen móet, maar lijkt sociaal niet zo geaccepteerd. Ik ben heel erg benieuwd hoe mensen tegen hulp vragen en verlenen aankijken.

dianaf maandag 13 juni 2022 om 15:43

nansie schreef: ↑
13-06-2022 15:16
Ik lees hier toch maar weinig voorbeelden van het soort hulp dat jullie zelf vragen en aan wie. Ik ben daar echt benieuwd naar.

Ik denk overigens niet dat mensen mij niet willen helpen, maar mensen hebben het over het algemeen gewoon druk met hun eigen leven.

Als ik niet lekker in mijn vel zit vraag ik of ik mijn verhaal ergens kwijt kan of dat ik een knuffel kan krijgen. Hulp bij bepaalde klussen (behangen, schilderen). Lenen van een hoge ladder van de buren. Soms gewoon uitwisselen van gedachten.
Andersom bied ik deze hulp ook aan. Hulp bij administratie of fiscale zaken. Hulp bij klussen. Een keer de hond uitlaten voor een zieke buur. Voor de post/planten zorgen als buren op vakantie zijn.

Het ligt er misschien ook aan, aan wie je het vraagt én wat.

Ik wil best mijn zus helpen met allerlei dingen, maar als ze vraagt of ik op mijn neefje kan passen, dan zal het antwoord gewoon nee zijn. Tenzij nood.
Idem als iemand hulp wil bij verhuizen, liever niet, want dat vind ik echt vreselijk om te doen. Laatst wel gedaan voor iemand die gewoon heel weinig te verhuizen had (2x rijden met een busje), maar bij iemand met véél spullen doe ik het gewoon niet.
Ik kan aan mijn moeder niet dezelfde dingen vragen als aan mijn zus of beste vriendin. Daar houd ik dus wel rekening mee.

Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.

nansie maandag 13 juni 2022 om 15:51

Een praatje en een ladder zijn inderdaad geen probleem. Dat vind ik dan geloof ik weer zulke basale dingen dat ik daar niet eens over nadenk. Met iemand kunnen praten, je verhaal kwijt kunnen is zeker ondersteuning.

lilalinda maandag 13 juni 2022 om 15:51

Thalas schreef: ↑
13-06-2022 15:28
Dat soort aanbod kreeg ik ook in Coronatijd. Heel vriendelijk. Maar omdat ik het me niet kon veroorloven om met een heel gezin zonder voedsel te zitten als niemand het zou aanbieden, had ik al een bezorgdienst geregeld. Idem voor andere zaken die nodig zijn, en waarvan ik niet het risico kan lopen dat iemand 'nee' zegt: verhuizen, klussen, oppas, dat soort dingen. Ik zeg geen 'nee' tegen aanbod, maar het is doorgaans niet de hulp die ik nodig heb. De hulp die ik wèl nodig heb, die zeldzame keren dat het niet lukt om in het formele circuit iets te regelen, en waar ik om vraag, díe hulp krijg ik niet.

ook niet, als je er om vroeg??

Avage maandag 13 juni 2022 om 15:54

Tijdje geleden had ik iets kuts meegemaakt en belde ik iemand met de vraag of ik er even over mocht spuien. Die kwam dezelfde avond nog langs met een bos bloemen en een dikke knuffel.

Ik vraag mijn buren met enige regelmaat om te helpen met iets sjouwen, repareren of met wat adviezen over van alles en nog wat.

Ik vraag mensen soms om wat gezelligheid of om ideeën voor een cadeautje of hobby/activiteit.

Toen ik niet lekker in mijn vel zat door medische behandelingen kreeg ik wat maaltijden van mijn buurvrouw en ze nam me mee naar een ontspannend uitje.

Vaak beseffen mensen niet zo dat ik alleen ben zonder partner en familie, blijkbaar straal ik dat niet uit. Maar als ik dat vertel zijn ze ontzettend bereid om me te helpen en mee te denken.

Heb wel moeten leren om me kwetsbaar op te stellen, dat is wel essentieel denk ik.
Laatst stuurde ik iemand via app een korte hulpvraag en toen kreeg ik direct 'nee'. Achteraf toen die het hele verhaal hoorde vond hij het wel lullig. Blijkbaar kwam het via app niet erg urgent over maar dat was het wel, ik wilde hem alleen niet lastigvallen. En direct komt het daardoor niet goed over.

lilalinda maandag 13 juni 2022 om 15:59

Ik vraag de buren/overburen geregeld om praktische zaken. Even de vuilnisbak tergzetten, als wij het weekend weg zijn ofzo
Mijn partner heeft regelmatig "therapiedienst", dan moet ik even mijn verhaal kwijt

Laatst heeft een vriendin een document voor me vertaald, omdat ik vroeg of ze helpen kon
etc.

lilalinda maandag 13 juni 2022 om 16:01

Avage schreef: ↑
13-06-2022 15:54

Laatst stuurde ik iemand via app een korte hulpvraag en toen kreeg ik direct 'nee'.

oeps...
ik gelood niet, dat ik ooit 'nee' gezegd of gekregen heb. Maar je denkt ook wel goed na, aan wie je een hulpvraag stelt. (ik bedoel niet, dat jij dat niet deed hoor)
Ik weet wel, wat ik aan welke vriendin heb. Met de 1 kan ik goeie diepe gesprekken voeren, de ander is geschikter voor het uitzoeken van schoenen bij een feestjurk

PizzaVreter maandag 13 juni 2022 om 16:03

Een van de redenen waarom ik nooit om hulp vraag is, dat mensen vaak hun manier van hulp aan mij opdringen. Wat leidt tot in mijn optiek tot onnodige discussies en frustraties. En dat vaak hulp met een prijs komt, sommige mensen zien dat als de uitgelezen kans terwijl ze me helpen om eens te gaan vragen waarom ik geen contact met me familie heb en daar ook nog eens ongevraagd advies te geven.

Ik weet heel goed wat ik wil, ik heb de goede bedoelingen die aan mij opgedrongen worden niet nodig.

Thalas maandag 13 juni 2022 om 16:07

lilalinda schreef: ↑
13-06-2022 15:51
ook niet, als je er om vroeg??

Specifiek niet als ik er om vroeg. Misschien komt het niet urgent genoeg over, lees ik net bij iemand anders, dat zou kunnen.

blijfgewoonbianca maandag 13 juni 2022 om 16:11

Thalas schreef: ↑
13-06-2022 14:35
Dus het gaat er bij hulp vragen ook om hoe nodig je als hulpgever denkt dat de hulpvrager de hulp nodig heeft?

Ja, vind ik wel.
Ik wil een vriendin met een acute hernia met alle liefde van boodschappen voorzien, strijken , de wc doen, koken, de badkamer een soppie geven…. Maar als ze daarna vraagt of ik de ramen, die ze zelf in geen drie jaar heeft gezeemd , even wil lappen dan zou ik me bedonderd voelen.

Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Anoniem_658ddd2dacf57 maandag 13 juni 2022 om 16:42

Interessant topic. Ik heb sterk het streven om geen hulp nodig te hebben en stond vooral vroeger juist relatief open om anderen te helpen. Ik ben er wat in veranderd: met het vermijden van hulp heb ik het mijzelf een paar keer te moeilijk gemaakt en door te veel open te staan om anderen te helpen loop je makkelijk het risico om o.a. een "emotional dumping ground" te worden.

Tegenwoordig dus selectiever: de hulpvraag moet uit de behoeftige zelf komen en het moet oplossingsgericht zijn. En hoe verder de hulpvrager van mij af staat deste kleiner mijn inspanning. Neemt niet weg dat de wereld een stuk mooier en leuker kan zijn door soms inderdaad even hulp te vragen en bieden. Ik krijg vaker een "ja" dan ik verwacht, maar accepteer ook vrij makkelijk "nee".

Bij een wat grotere hulpvraag aan een ander zorg ik er wel altijd voor dat ik de ander een "uitweg" biedt om me niet sociaal op te dringen: "als je het te veel voor je is om te doen dan moet je het zeker zeggen hoor".

Anoniem2706202290134 maandag 13 juni 2022 om 17:14

Ik vraag wel eens hulp. Maar niet vaak of veel. Af en toe laat ik iemand anders mijn belletjes plegen doordat ik daar geen zin in heb. Ik vraag wel vaak om advies of een luisterend oor. Aan praktische dingen heb ik nooit echt iemand nodig gehad, nou ja wel voor t nakijken voor bijvoorbeeld taal maar daar zet ik dan een advertentie voor een vergoeding en zelfs als mensen erop staan t gratis voor me te doen wat ik heel lief vind sla ik dat af. Kan dat niet, als iemand wat voor me doet voel ik me daar vaak naar bij en voel ik me verplicht voor zsm iets voor terug te doen.
Je mag wel mij helpen met mijn tas vasthouden, veters strikken of mijn haren doen.. dat soort dingen.. of voor me naar de supermarkt en wat dingen voor me halen.

Anoniem_65b93a10517d3 maandag 13 juni 2022 om 17:19

blijfgewoonbianca schreef: ↑
13-06-2022 16:11
Ja, vind ik wel.
Ik wil een vriendin met een acute hernia met alle liefde van boodschappen voorzien, strijken , de wc doen, koken, de badkamer een soppie geven…. Maar als ze daarna vraagt of ik de ramen, die ze zelf in geen drie jaar heeft gezeemd , even wil lappen dan zou ik me bedonderd voelen.

Dit inderdaad!

En op kinderen passen? In noodgevallen dan laat ik alles vallen, maar als je geen oppas hebt en wel theaterkaartjes, dan pas ik op als ik kan maar als ik zelf al plannen had dan heeft de ander pech.

Anoniem_63bbf1e807fcd maandag 13 juni 2022 om 17:33

Moeilijke vraag! Ik heb zelf gemerkt dat mensen vaak ´als je hulp nodig hebt, zeg je het maar´ zeggen. Maar als puntje bij paaltje komt, kunnen ze niet.

Dingen waar ik iemand voor in kan huren, doe ik zelf: klusjes, oppas, boodschappen laten bezorgen, verhuizen. Ik heb een aardig salaris, daar ga ik echt niet een bekende voor op laten draaien.

Mijn ouder-met-pensioen vraag ik meer: even langs de Action om iets voor me te kopen. Die vindt het oprecht wel een leuk klusje. Een vriendin in de buurt geeft wel eens de kat een paar dagen eten. Andersom doe ik dat soort dingen ook voor andere mensen, geen probleem.

Maar de belasting moet over en weer niet te zwaar zijn. Zelf verhuis ik ook niemand meer.

lilalinda maandag 13 juni 2022 om 17:33

emotioneel hulp vragen/zoeken is ook best lastig
Mensen scheten snel in de oplossing, terwijl je misschien alleen huilen wil
Echt emotioneel hulp bieden, is voor veel mensen moeilijk, ramenlappen is eenvoudiger. De meeste mensen doen liever iets, dan dat ze troosten

doornroosje9 maandag 13 juni 2022 om 17:44

lilalinda schreef: ↑
13-06-2022 17:33
emotioneel hulp vragen/zoeken is ook best lastig
Mensen scheten snel in de oplossing, terwijl je misschien alleen huilen wil
Echt emotioneel hulp bieden, is voor veel mensen moeilijk, ramenlappen is eenvoudiger. De meeste mensen doen liever iets, dan dat ze troosten

Yep, dingen doen voor een ander is praktisch, je hebt het gevoel dat je helpt. Troosten is zo ongrijpbaar en ook wel belastend voor diegene die troost, denk ik. Zeker als je veel om die persoon geeft. Dat verdriet voelen bij de ander doet natuurlijk ook pijn.

Life is short. Eat dessert first.

nlies maandag 13 juni 2022 om 17:45

Andersom schreef: ↑
13-06-2022 17:19
Dit inderdaad!

En op kinderen passen? In noodgevallen dan laat ik alles vallen, maar als je geen oppas hebt en wel theaterkaartjes, dan pas ik op als ik kan maar als ik zelf al plannen had dan heeft de ander pech.

O maar als ik zelf andere plannen heb, en het is geen zaak van levensbelang, ga ik voor mezelf voor. Maar ik ken iemand die het flikt om iets af te spreken en dan 2 dagen te voren roept dat ze niet kan, want moet op de kleinkinderen passen.(omdat schoondochter opeens een leuk uitje voor zichzelf gepland heeft). En dan heb ik de pest in.

De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert

Avage maandag 13 juni 2022 om 18:37

lilalinda schreef: ↑
13-06-2022 16:01
oeps...
ik gelood niet, dat ik ooit 'nee' gezegd of gekregen heb. Maar je denkt ook wel goed na, aan wie je een hulpvraag stelt. (ik bedoel niet, dat jij dat niet deed hoor)
Ik weet wel, wat ik aan welke vriendin heb. Met de 1 kan ik goeie diepe gesprekken voeren, de ander is geschikter voor het uitzoeken van schoenen bij een feestjurk

Ja dat klopt wel.

Ondertussen vraagt diegene mij wel nog steeds om de stomste/lulligste dingetjes zoals "kan ik mijn fiets even in jouw schuur zetten, mijn schuur staat vol met [weer iemand anders z'n probleem]" Beetje chaotisch en weinig sensitief persoon is het eigenlijk. Maargoed zo leer je mensen ook kennen, is niets mis mee...

Wat ik wel eens irritant vind is als mensen dus nooit hulp vragen, waardoor ik hen ook niets meer durf te vragen.

Ik heb een vriend aan wie ik best wel eens hulp vraag maar als hij iets heeft zal hij zich in allerlei bochten wringen om maar geen hulp te vragen. Soms kom ik erachter wat voor logistieke operaties hij allemaal heeft opgetuigd, terwijl het voor mij een hele kleine moeite was geweest. Het is natuurlijk niet persoonlijk maar dan voel ik me best lullig, alsof hij mij niet vertrouwt.

himalaya maandag 13 juni 2022 om 19:45

Toen ik met gescheurde kniebanden zat (en 3 hoog zonder lift woonde) heb ik een aantal mensen gevraagd of ze wat boodschappen wilde halen (pré bezorgdiensten) en/of een bakje eten voor me hadden, want staan om te koken was waardeloos. Vond niemand raar ofzo, ze waren blij dat ze concreet wat konden doen.

Een keer met een lege accu gestaan en de wegenwacht had het erg druk. In een appgroepje gevraagd of iemand sneller tijd had (en netjes de WW weer afgebeld hoor).

Als ik iets onhandigs moet tillen, vraag ik mijn buurjongen. En neem zijn volle boodschappentas mee als ik bij een winkel ben met de auto, en hij met de fiets.

Mensen mogen mij ook altijd van alles vragen. Als het even kan help ik, maar het ligt er wel aan wat het is. Heb wel eens bij iemand geholpen in de tuin, ze moest op een gegeven moment ‘even naar de bouwmarkt’ vlakbij, bleef 1,5 uur weg en zei bij terugkomst ‘goh, je bent niet echt opgeschoten hè?’ Dan ben ik er snel klaar mee.

Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje

Youk79 maandag 13 juni 2022 om 19:54

Ik denk dat je inderdaad hulp mag vragen. Maar lastig is het wel. Want durft de ander wel ‘nee’ te zeggen als diegene niet wil of kan? Dat vind ik het moeilijkste aan hulp vragen.

Zelf vind ik het heel fijn als anderen mijn hulp vragen, tenminste als ik die persoon graag mag. En ik merk dat dat omgekeerd ook vaak geldt. Dat maakt het voor mij makkelijker om hulp te vragen.

Ik denk daarbij dat hulp vragen extra moeilijk is bij een verstoorde relatie met je ouders. Zelfs al zijn het niet de ouders waar hulp aan gevraagd wordt. Hulp vragen en kwetsbaar mogen zijn is echt iets wat je leert als kind.

Het is zoals het is

Youk79 maandag 13 juni 2022 om 19:55

Thalas schreef: ↑
13-06-2022 14:21
Ja, dat vinden mensen zeker. Maar vinden ze dat wanneer ze helpen nadat hun om hulp gevraagd is, of vinden ze dat alleen als het gaat om de hulp die ze zelf hebben aangeboden, en die verder los staat van of de hulpontvanger er daadwerkelijk iets aan heeft?

Juist ook als het gevraagd wordt! Maar dat geld zeker niet voor iedereen. Als je veel ervaring hebt met de laatste zin uit deze post snap ik je vraag nog beter.

Het is zoals het is

Youk79 maandag 13 juni 2022 om 19:57

nansie schreef: ↑
13-06-2022 14:26
Die mensen die hier nu zeggen dat je hulp moet vragen: doen jullie dat zelf ook? En wat voor hulp vraag je dan?

Ja ik doe het wel, maar wel moeten leren. Bijvoorbeeld opvang van kind of lenen auto bij kinderfeestje. Of op het werk, hulp bij een taak.

Het is zoals het is

Youk79 maandag 13 juni 2022 om 20:01

Thalas schreef: ↑
13-06-2022 14:52
Nee, ik brand me daar niet meer aan; mensen zeggen altijd 'nee' als ik om hulp vraag. Maar het was geen persoonlijke hulpvraag (pun intended ), ik begrijp gewoon echt niet hoe het werkt. In het andere topic wordt nog steeds gesteld dat die specifieke hulpvraag niet gesteld had mogen worden, omdat de hulpgever geen nee zou durven te zeggen. Je moet dan als hulpvrager de vraag niet stellen, denk ik. Dus even concreet: wanneer was de laatste keer dat je iemand om hulp vroeg?

Hulp vragen is een intiem iets, gek genoeg. Je kunt het dus alleen doen bij mensen die je vertrouwt. Het is een wat ingewikkeld sociaal systeem waar sommigen (naar mijn mening ook in dat topic dat jij bedoelt) heel verkeerde dingen over zeggen.

Wat wel klopt is dat direct ‘nee’ zeggen op een hulpvraag lastig kan zijn. Maar toch ligt die verantwoordelijkheid bij de gevraagde, niet bij de vrager.

Het is zoals het is

Youk79 maandag 13 juni 2022 om 20:05

nansie schreef: ↑
13-06-2022 15:16
Ik lees hier toch maar weinig voorbeelden van het soort hulp dat jullie zelf vragen en aan wie. Ik ben daar echt benieuwd naar.

Ik denk overigens niet dat mensen mij niet willen helpen, maar mensen hebben het over het algemeen gewoon druk met hun eigen leven.

En mensen helpen vooral graag relatief hulpeloze en emotioneel ingestelde mensen. Jij en Thalas komen allebei zeer sterk en competent over en zeker Thalas ook een tikje rationeel. Dat kan maken dat mensen sneller denken dat je geen hulp nodig hebt.
Hoe onwaar de aanname ook is.

@Thalas: in het geval van jouw moeder ligt het naar mijn mening duidelijk aan haar.

Het is zoals het is

Anoniem_411764 maandag 13 juni 2022 om 20:06

Wat ik altijd t meest waardeer zijn die kleine dingen wanneer mensen uit zich zelf helpen.

Een keer liep naar de auto met loodzware boodschaptassen en kwam er een man op me afrennne om me mee te helpen. Dat verwarmt mijn hart. Of wanneer je wil invoegen op een drukke kruispunt en iemand je door laat. Dan denk ik wat een lieverd zeg.
Of toen ik zwaar depressief was en t niet kon opbrengen om boodschappen te doen, flink boodschappen bestellen was toen nog niet mogelijk.. dat zus t opmerkte en wat drinken en eten haalde want alles was op al 3 dagen dat kwam ook op dat moment als een ware geschenk en t besef kwam ook binnen dat t anders moest.

Ik vraag nooit hulp van anderen. Maar ik vind t zelf wel altijd fijn om anderen te helpen maar daar zitten ook grenzen aan want je moet niet gaan lopen overdrijven.

Youk79 maandag 13 juni 2022 om 20:09

Hulp die ik ook wel vraag: oppas op huisdieren bij vakantie, verhaal kwijt inderdaad.

Het is zoals het is

Actieve topics