Relaties
alle pijlers
Iemand alleen laten sterven
dinsdag 18 oktober 2022 om 19:08
Zoals de titel zegt. Wat vind je daarvan?
Ik wil niet teveel details weggeven, maar in mijn omgeving is iemand stervende. Er is geen eigen gezin. De enige familie bezoekt regelmatig. En is ook aanspreekpunt vanuit het verpleeghuis. Inmiddels vindt er palliatieve sedatie plaats. Ze is dus niet meer aanspreekbaar en zal in de komende uren/dagen overlijden. De familie is weggegaan, want kan nog dagen duren. Ik ben gewend dat je gaat waken. Het idee dat zij alleen is in deze laatste uren vind ik verschrikkelijk. Eigenlijk zou ik er gewoon naar toe willen gaan en het dan zelf maar doen. Helaas is dat praktisch lastig en ook niet mijn plek. Is het raar dat ik dit raar vind?
Ik wil niet teveel details weggeven, maar in mijn omgeving is iemand stervende. Er is geen eigen gezin. De enige familie bezoekt regelmatig. En is ook aanspreekpunt vanuit het verpleeghuis. Inmiddels vindt er palliatieve sedatie plaats. Ze is dus niet meer aanspreekbaar en zal in de komende uren/dagen overlijden. De familie is weggegaan, want kan nog dagen duren. Ik ben gewend dat je gaat waken. Het idee dat zij alleen is in deze laatste uren vind ik verschrikkelijk. Eigenlijk zou ik er gewoon naar toe willen gaan en het dan zelf maar doen. Helaas is dat praktisch lastig en ook niet mijn plek. Is het raar dat ik dit raar vind?
woensdag 19 oktober 2022 om 18:51
De persoon is al stervende en lijdt ondragelijk. Het doel is comfort. Niet om in een diepe slaap te brengen.
vrijdag 21 oktober 2022 om 10:06
Kleine update. Ze is vannacht overleden. Alleen, maar ach ze sliep toch vanwege de sedatie /s. Mijn familie is er eergisteren geweest. Dat is blijkbaar voldoende. Updates kregen we alleen als ik mijn partner vroeg om er naar te vragen. Naar mijn familie hou ik mijn zeer aanwezige oordeel voor me, maar wat vindt ik ze koud, kil en niet betrokken. Ik wist al dat ze niet de meest hechte familie waren, maar ik vind dit schokkend. Ik begrijp dat op het forum heel sterk de gedachte leeft dat ieder voor zichzelf mag bepalen en dat je vooral je eigen welzijn voorop moet stellen, maar ik vind het zo’n gebrek aan empathie. Jezelf aan de kant zetten voor een ander is blijkbaar niet cool.
Sorry voor alle frustratie. Ik vind het allemaal gewoon heel verdrietig.
Sorry voor alle frustratie. Ik vind het allemaal gewoon heel verdrietig.
vrijdag 21 oktober 2022 om 14:00
Gecondoleerd.
Ik kan me je gevoel goed voorstellen. Juist op zo’n moment wordt het wel erg zichtbaar hoe weinig empathisch mensen kunnen zijn. Je kunt mensen niet veranderen, alleen zelf het anders doen en misschien maak je het daarmee voor anderen (je man?) makkelijker om ook wat meer gevoel te tonen?
Ik kan me je gevoel goed voorstellen. Juist op zo’n moment wordt het wel erg zichtbaar hoe weinig empathisch mensen kunnen zijn. Je kunt mensen niet veranderen, alleen zelf het anders doen en misschien maak je het daarmee voor anderen (je man?) makkelijker om ook wat meer gevoel te tonen?
Wat eten we vanavond?
vrijdag 21 oktober 2022 om 15:22
Dank voor de condoleances en de begripvolle reacties. Ik kreeg op dit forum het idee dat ik veel te hoge verwachtingen had. En iedereen doet het ook anders. Dat mag. Maar dit vond/vind ik wel erg ver gaan.
Vandaag nog een berichtje of we een foto wilden zien want ze lag er nu zo vredig bij. Ze was nog niet eens geschouwd/afgelegd. Gelukkig toch van afgezien. Maar heb het idee dat sommige mensen echt de sociale mores niet snappen.
Vandaag nog een berichtje of we een foto wilden zien want ze lag er nu zo vredig bij. Ze was nog niet eens geschouwd/afgelegd. Gelukkig toch van afgezien. Maar heb het idee dat sommige mensen echt de sociale mores niet snappen.
vrijdag 21 oktober 2022 om 15:25
Het sterven kan ook naar en eng zijn, hou daar rekening mee. Stokkende ademhaling, wachten tot het ademen weer begint, gepruttel in de longen.
Als dat uren duurt ben je emotioneel kapot, kan ik je zeggen.
En daarna komt juist de superzware tijd na het overlijden waar 1000 dingen op je afkomen en je je energie hard nodig hebt.
Vraag jezelf daarnaast ook af voor wie je waakt, voor de stervende of voor je eigen gemoedsrust.
Als dat uren duurt ben je emotioneel kapot, kan ik je zeggen.
En daarna komt juist de superzware tijd na het overlijden waar 1000 dingen op je afkomen en je je energie hard nodig hebt.
Vraag jezelf daarnaast ook af voor wie je waakt, voor de stervende of voor je eigen gemoedsrust.
vrijdag 21 oktober 2022 om 16:11
Ik vind dit wel een erg (negatief) gekleurde weergave van wat hier allemaal is gezegd, en ook een diskwalificatie van degenen die in ieder geval hebben geprobeerd meerdere of andere kanten van dit soort (altijd precaire) situaties te schetsen. Maar goed, hoe dan ook, gecondoleerd en sterkte.Twistersizzle schreef: ↑21-10-2022 10:06Ik begrijp dat op het forum heel sterk de gedachte leeft dat ieder voor zichzelf mag bepalen en dat je vooral je eigen welzijn voorop moet stellen, maar ik vind het zo’n gebrek aan empathie.
vrijdag 21 oktober 2022 om 17:14
En toen dacht je, deze gedachte van mij deel ik even met iemand die net te maken heeft met een overlijden in de familie, verdrietig is en aan het wikken en wegen was over wel of niet waken.
Wat eten we vanavond?
vrijdag 21 oktober 2022 om 20:04
Beste TO, allereerst gecondoleerd en veel sterkte toegewenst.
Moet ook zeggen, ik vindt het bewonderingswaardig dat je het topic hebt geopend. Het is inmiddels 27 jaar geleden dat mijn moeder is overleden en bij haar werd palletive sedatie toegepast wat toen net in opkomst was.
Mijn moeder werd bediend, bij de katholieken gekend als het laatste sacrement, en dat was op haar eigen uitrdukkelijk verzoek. Ze was ontzettend ziek, at maar amper en dronk nauwelijks meer. Vrij kort nadat ze bediend was (daar waren wij allemaal bij) gleed ze weg in een soort slaap waarbij ze af en toe 'wakker' was. De dag dat ze stief waren we allemaal thuis maar niet continue aan het bed. Ze stierf in het bijzijn van mijn broers, indertijd 17 en 19 jaar oud. Later vertelden ze dat de laatste ademhalingen rochelend en moeizaam gingen, en dat dit best lang duurde. Het is inmiddels jaren geleden maar ze horen het nog en geven aan dat het niet fijn was om mee te maken.
Het kan koud, kil en gevoelloos overkomen om een stervende alleen te laten. Het kan een uitdrukkelijke wens van de overledene zijn geweest, maar het kan ook zijn dat er omstandigheden zijn geweest die ervoor zorgden dat niet bij leven, dan ook niet bij sterven reageert wordt. Ik zeg niet dat dit bij de overledene is geweest maar het kan een mogelijkheid zijn. En ja, het komt voor dat mensen bang zijn voor een naderend einde en niet (goed) durven / willen / kunnen blijven. Daar mag je geen oordeel over geven omdat je niet in hun schoenen staat.
Je geeft aan dat je gelovig / calvinistisch bent. Troost jezelf met de gedachte dat de overledene niet alleen was, ondanks dat er niemand aan het sterfbed zat. Ik ga ervan uit dat je begrijpt wat ik bedoel.
Heel veel sterkte!
Moet ook zeggen, ik vindt het bewonderingswaardig dat je het topic hebt geopend. Het is inmiddels 27 jaar geleden dat mijn moeder is overleden en bij haar werd palletive sedatie toegepast wat toen net in opkomst was.
Mijn moeder werd bediend, bij de katholieken gekend als het laatste sacrement, en dat was op haar eigen uitrdukkelijk verzoek. Ze was ontzettend ziek, at maar amper en dronk nauwelijks meer. Vrij kort nadat ze bediend was (daar waren wij allemaal bij) gleed ze weg in een soort slaap waarbij ze af en toe 'wakker' was. De dag dat ze stief waren we allemaal thuis maar niet continue aan het bed. Ze stierf in het bijzijn van mijn broers, indertijd 17 en 19 jaar oud. Later vertelden ze dat de laatste ademhalingen rochelend en moeizaam gingen, en dat dit best lang duurde. Het is inmiddels jaren geleden maar ze horen het nog en geven aan dat het niet fijn was om mee te maken.
Het kan koud, kil en gevoelloos overkomen om een stervende alleen te laten. Het kan een uitdrukkelijke wens van de overledene zijn geweest, maar het kan ook zijn dat er omstandigheden zijn geweest die ervoor zorgden dat niet bij leven, dan ook niet bij sterven reageert wordt. Ik zeg niet dat dit bij de overledene is geweest maar het kan een mogelijkheid zijn. En ja, het komt voor dat mensen bang zijn voor een naderend einde en niet (goed) durven / willen / kunnen blijven. Daar mag je geen oordeel over geven omdat je niet in hun schoenen staat.
Je geeft aan dat je gelovig / calvinistisch bent. Troost jezelf met de gedachte dat de overledene niet alleen was, ondanks dat er niemand aan het sterfbed zat. Ik ga ervan uit dat je begrijpt wat ik bedoel.
Heel veel sterkte!
vrijdag 21 oktober 2022 om 22:09
Gecondoleerd TO, hopelijk kan je op een goede manier afscheid nemen.Twistersizzle schreef: ↑21-10-2022 10:06Ik begrijp dat op het forum heel sterk de gedachte leeft dat ieder voor zichzelf mag bepalen en dat je vooral je eigen welzijn voorop moet stellen, maar ik vind het zo’n gebrek aan empathie. Jezelf aan de kant zetten voor een ander is blijkbaar niet cool.
Sorry voor alle frustratie. Ik vind het allemaal gewoon heel verdrietig.
Ik vind het wel heel jammer dat je alle reacties in dit topic terugbrengt naar 'dat je vooral je eigen welzijn voorop moet zetten'. Dit voelt voor mij als een nare sneer, terwijl ik heb uitgelegd waarom waken niet in alle situaties haalbaar is en hoeveel verdriet we toch kan zijn om een overlijden. Ik vind dat veel mensen een kwetsbaar verhaal hebben gedeeld, jammer dat je deze botte samenvatting van dit hele topic geeft.
vrijdag 21 oktober 2022 om 22:10
Wat jij zegt dus eigenlijk! Bah, ik heb echt een nare nasmaak van de laatste update van TO.meisje85 schreef: ↑21-10-2022 16:11Ik vind dit wel een erg (negatief) gekleurde weergave van wat hier allemaal is gezegd, en ook een diskwalificatie van degenen die in ieder geval hebben geprobeerd meerdere of andere kanten van dit soort (altijd precaire) situaties te schetsen. Maar goed, hoe dan ook, gecondoleerd en sterkte.
vrijdag 21 oktober 2022 om 22:16
Xiomao heeft wel gelijk.
To is er veroordelend naar haar (schoon?)familie, maar heeft zelf ook niets ondernomen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 24 oktober 2022 om 23:38
dinsdag 25 oktober 2022 om 00:14
Het zou ook heel empathisch zijn om je te realiseren dat de normen en waarden en wensen van 1 persoon niet per se die van anderen hoeven te zijn. En dat ook de familie van TO wellicht redenen had om te doen wat ze hebben gedaan......makreel schreef: ↑21-10-2022 14:00Gecondoleerd.
Ik kan me je gevoel goed voorstellen. Juist op zo’n moment wordt het wel erg zichtbaar hoe weinig empathisch mensen kunnen zijn. Je kunt mensen niet veranderen, alleen zelf het anders doen en misschien maak je het daarmee voor anderen (je man?) makkelijker om ook wat meer gevoel te tonen?
dinsdag 25 oktober 2022 om 10:09
Gecondoleerd.
Ik ben het er niet mee eens dat niet waken gelijk staat aan jezelf niet opzij willen zetten voor een ander. Of dat mensen dat niet doen om cool te zijn. Zeker niet bij iemand die bij leven misschien ook niet zo hecht was met de familie (omdat ze onderling niet zo hecht zijn, zeg je). Ik hoop echt dat alleen familie waar ik dik mee ben aan m’n bed staat.
Ik ben zelf ook alleen, dus ik moet dit misschien ergens vastleggen. Ik wil niet op mijn kwetsbaarst een familielid dat ik eens per jaar met kerst zag erbij, omdat diegene vindt dat het zo hoort. Ik denk nu aan mijn eigen schoonzus die ook nogal eens iets vindt. Wij zijn overigens wel een hechte familie.
Als je alleenstaand bent, ben je op zulke momenten echt overgeleverd aan je familie, want niemand kent je zo, zoals een partner je zou kennen. En gesprekken over dat soort wensen heb je ook vaak vooral met de eigen partner. Als je die niet hebt moet je maar hopen dat mensen je een beetje aanvoelen.
Ik ben het er niet mee eens dat niet waken gelijk staat aan jezelf niet opzij willen zetten voor een ander. Of dat mensen dat niet doen om cool te zijn. Zeker niet bij iemand die bij leven misschien ook niet zo hecht was met de familie (omdat ze onderling niet zo hecht zijn, zeg je). Ik hoop echt dat alleen familie waar ik dik mee ben aan m’n bed staat.
Ik ben zelf ook alleen, dus ik moet dit misschien ergens vastleggen. Ik wil niet op mijn kwetsbaarst een familielid dat ik eens per jaar met kerst zag erbij, omdat diegene vindt dat het zo hoort. Ik denk nu aan mijn eigen schoonzus die ook nogal eens iets vindt. Wij zijn overigens wel een hechte familie.
Als je alleenstaand bent, ben je op zulke momenten echt overgeleverd aan je familie, want niemand kent je zo, zoals een partner je zou kennen. En gesprekken over dat soort wensen heb je ook vaak vooral met de eigen partner. Als je die niet hebt moet je maar hopen dat mensen je een beetje aanvoelen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
