Relaties
alle pijlers
ik ben een onzekere dater
maandag 28 december 2020 om 21:08
Goedenavond,
wil jullie eigenlijk niet lastig vallen met mijn gezeur, maar ik kan de inzichten van de meesten Viva-dames hier altijd erg waarderen, vandaar mijn vraag.
in het kort, huwelijk gehad met veel fysiek en psychisch geweld, nu aantal jaar gescheiden. Kinderen wonen zoń 80% van de tijd bij mij.
Ik heb mijn zaken verder prima voor elkaar, heb in principe niemand nodig, en ik red me wel en vind mezelf ook absoluut de moeite waard.
Ik ben nu sinds anderhalf jaar weer een beetje aan het daten geweest. dat duurde vrij lang, omdat ik eerst voor de kinderen weer een veilige basis wilde hebben. Zij zitten nu weer prima in hun vel en dat is wat mij betreft het belangrijkste.
waar ik nu tegenaan loop, merk ik, is dat ik me nooit helemaal volledig kan geven in een beginnende relatie. Onzeker als ik geen bericht krijg, onzeker als een afspraak wordt afgezegd, veel bevestiging nodig dat het nog goed zit. Ik snap heel goed dat het beginnende daten altijd wat onzekerheid geeft, maar ik vind dit voornamelijk vervelend gedrag van mezelf. ik ben begin 40 en zou toch moeten weten hoe dit werkt zou je zeggen.
nu ben ik sinds een maand of 4 aan het daten met een hele leuke man, en nu loop ik er weer tegenaan. Soms gewoon irrationeel gedrag van mijn kant, puur uit onzekerheid. Mijn psycholoog zegt dat ik het hem moet uitleggen (zijn noemde het een soort verlatingsangst), maar ik heb het idee dat dit juist afschrikt.
Het is ook helemaal niet dat ik nu al van hem een belofte voor de lange termijn wil, maar wil wel graag dat ik beoordeeld wordt op karakter en niet op deze vreemde gedachten.
mijn vraag is dus, iemand ervaringen hiermee? wel vertellen/niet vertellen? en hoe kom ik hier vanaf?
wil jullie eigenlijk niet lastig vallen met mijn gezeur, maar ik kan de inzichten van de meesten Viva-dames hier altijd erg waarderen, vandaar mijn vraag.
in het kort, huwelijk gehad met veel fysiek en psychisch geweld, nu aantal jaar gescheiden. Kinderen wonen zoń 80% van de tijd bij mij.
Ik heb mijn zaken verder prima voor elkaar, heb in principe niemand nodig, en ik red me wel en vind mezelf ook absoluut de moeite waard.
Ik ben nu sinds anderhalf jaar weer een beetje aan het daten geweest. dat duurde vrij lang, omdat ik eerst voor de kinderen weer een veilige basis wilde hebben. Zij zitten nu weer prima in hun vel en dat is wat mij betreft het belangrijkste.
waar ik nu tegenaan loop, merk ik, is dat ik me nooit helemaal volledig kan geven in een beginnende relatie. Onzeker als ik geen bericht krijg, onzeker als een afspraak wordt afgezegd, veel bevestiging nodig dat het nog goed zit. Ik snap heel goed dat het beginnende daten altijd wat onzekerheid geeft, maar ik vind dit voornamelijk vervelend gedrag van mezelf. ik ben begin 40 en zou toch moeten weten hoe dit werkt zou je zeggen.
nu ben ik sinds een maand of 4 aan het daten met een hele leuke man, en nu loop ik er weer tegenaan. Soms gewoon irrationeel gedrag van mijn kant, puur uit onzekerheid. Mijn psycholoog zegt dat ik het hem moet uitleggen (zijn noemde het een soort verlatingsangst), maar ik heb het idee dat dit juist afschrikt.
Het is ook helemaal niet dat ik nu al van hem een belofte voor de lange termijn wil, maar wil wel graag dat ik beoordeeld wordt op karakter en niet op deze vreemde gedachten.
mijn vraag is dus, iemand ervaringen hiermee? wel vertellen/niet vertellen? en hoe kom ik hier vanaf?
maandag 28 december 2020 om 21:11
Door eerlijk te zijn vind je iemand die bij je past. Een relatie is geen toneelstukje. Angsten en onzekerheden horen erbij. Je kwetsbaar opstellen zonder de ander verantwoordelijk te maken voor jouw problemen, is juist heel sterk. Indien een ander daarvoor wegloopt, dan ben je die persoon liever kwijt dan rijk.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 28 december 2020 om 21:15
Ik zou dat niet uitgebreid gaan zitten vertellen. Wat zou je daarmee bereiken? Niks goeds denk ik. Het is jouw probleem dat jij moet zien te veranderen. Begin er mee te bedenken dat je prima in je vel zit zonder een man. Die heb je niet nodig, maar wil je omdat het je leuk lijkt. Of het leuk is met deze man ben je nu aan het ontdekken.
maandag 28 december 2020 om 21:44
ik denk ook dat ik maar wel in ieder geval een deel ga vertellen. Ben normaal ook heel open, en het zou naar mijn idee vervelend zijn als je daar pas tijden later achter komt.
Fijn dat het bij jou goed is gekomen. Dat geeft hoop. Dank je wel
maandag 28 december 2020 om 22:04
Als man moet ik niets hebben van vrouwen die structureel extra bevestiging nodig hebben buiten de normale menselijke behoefte aan bevestiging die iedereen heeft. Zorg dat je mentaal stabiel bent voordat je een relatie aangaat. Er zijn ook mannen die een onzekere partner wel aantrekkelijk vinden, zodat ze zich lekker superieur kunnen voelen en de ander kunnen manipuleren. Maar je kunt je afvragen of je zo iemand als partner zou willen...
