Relaties
alle pijlers
Ik ben te lief en kan er niks aan doen
woensdag 5 september 2007 om 18:53
Ik ben een jongen van 31 en heb een relatie van ongeveer 5 maanden. Mijn vriendin is een hele lieve mooie meid die mij heel erg leuk vond en mij benaderd heeft om met elkaar om te gaan.
Mijn vorige relatie van 6 jaar is 3 jaar geleden verbroken door mijn ex en ik had er zo veel verdriet van dat ik dat niet meer mee wilde maken. Dus ben ik heel voorzichtig met mijn nieuwe vriendin begonnen en het klikte eigelijk gelijk. Ik voel mij zo op mij gemak bij haar en we hebben de zelfde dingen die we leuk vinden. Ze is zelf ook iemand die graag thuis zit en lekker ontspannen aanrommeld thuis. we wonen ieder in ons eigen huisje maar spraken altijd bij haar af en t was zo super leuk. Ze vertelde mij steeds dat ze verlatingsangst had en was bang dat ik haar ooit zou verlaten. Ik heb haar gerust gesteld en haar de zekerheid gegeven dat ik haar echt nooit iets zou flikken. We stuurden elkaar elke dag hele lieve smsjes en alles leek perfect totdat we 3 weken geleden op vakantie gingen. Toen werd ze opeens afstandiger. ik vond het wel best en dacht dat geeft niets hoor als je geen zin hebt om te knuffelen. voor de rest was het echt leuk en ik vermoedde niks. Toen ik haar toen we terug kwamen van vakantie thuis bracht heb ik haar gevraagd wat het probleem was. en nu vertelde ze dat ze het niet wist maar alleen maar wist dat haar gevoelens er niet meer zo zijn.en dat ze het rustiger aan wilde doen. Ik ben daarna naar huis gegaan en besefde de volgende dag wat er aan de hand was. heb afstand proberen te nemen ow wat is dat moeilijk. alles ging zo perfect en nu is ze zo afstandelijk naar mij toe en onzeker. ik kan haar niet aanraken of ze deinst terug. Ik wil haar zo graag terug maar ik ben bang dat ik te lief ben en te veel toegeef . Maar dat lieve zit in mijn karakter ik kan er niets aan doen. ze vertelde mij dat haar exen bijna allemaal rotzakken waren.En dat ze nog nooit zon lief vriendje heeft gehad. Ik zit maar te wachten tot dat ze zich weer goed voelt maar dat gebeurt nog steeds niet na 1,5 week. Ik heb haar wel steeds voorzichtige neutrale smsjes gestuurd. eerst antwoorde ze met XXX oop het eind maar nu is het nog maar x Ik kan niet wachten ik zit maar te denken en te denken ik wordt er gek van van die onzekerheid.
Weten jullie nog goede raad? Ik ben nu niet echt gemotiveerd om lekker met vrienden te stappen en mn normale leventje te leiden.
Ik denk alleen aan haar en slaap maar 4 uur per nacht telkens weer.
Mijn vorige relatie van 6 jaar is 3 jaar geleden verbroken door mijn ex en ik had er zo veel verdriet van dat ik dat niet meer mee wilde maken. Dus ben ik heel voorzichtig met mijn nieuwe vriendin begonnen en het klikte eigelijk gelijk. Ik voel mij zo op mij gemak bij haar en we hebben de zelfde dingen die we leuk vinden. Ze is zelf ook iemand die graag thuis zit en lekker ontspannen aanrommeld thuis. we wonen ieder in ons eigen huisje maar spraken altijd bij haar af en t was zo super leuk. Ze vertelde mij steeds dat ze verlatingsangst had en was bang dat ik haar ooit zou verlaten. Ik heb haar gerust gesteld en haar de zekerheid gegeven dat ik haar echt nooit iets zou flikken. We stuurden elkaar elke dag hele lieve smsjes en alles leek perfect totdat we 3 weken geleden op vakantie gingen. Toen werd ze opeens afstandiger. ik vond het wel best en dacht dat geeft niets hoor als je geen zin hebt om te knuffelen. voor de rest was het echt leuk en ik vermoedde niks. Toen ik haar toen we terug kwamen van vakantie thuis bracht heb ik haar gevraagd wat het probleem was. en nu vertelde ze dat ze het niet wist maar alleen maar wist dat haar gevoelens er niet meer zo zijn.en dat ze het rustiger aan wilde doen. Ik ben daarna naar huis gegaan en besefde de volgende dag wat er aan de hand was. heb afstand proberen te nemen ow wat is dat moeilijk. alles ging zo perfect en nu is ze zo afstandelijk naar mij toe en onzeker. ik kan haar niet aanraken of ze deinst terug. Ik wil haar zo graag terug maar ik ben bang dat ik te lief ben en te veel toegeef . Maar dat lieve zit in mijn karakter ik kan er niets aan doen. ze vertelde mij dat haar exen bijna allemaal rotzakken waren.En dat ze nog nooit zon lief vriendje heeft gehad. Ik zit maar te wachten tot dat ze zich weer goed voelt maar dat gebeurt nog steeds niet na 1,5 week. Ik heb haar wel steeds voorzichtige neutrale smsjes gestuurd. eerst antwoorde ze met XXX oop het eind maar nu is het nog maar x Ik kan niet wachten ik zit maar te denken en te denken ik wordt er gek van van die onzekerheid.
Weten jullie nog goede raad? Ik ben nu niet echt gemotiveerd om lekker met vrienden te stappen en mn normale leventje te leiden.
Ik denk alleen aan haar en slaap maar 4 uur per nacht telkens weer.
vrijdag 7 september 2007 om 21:37
vrijdag 7 september 2007 om 22:26
Het is zo'n lullige reactie maar wel de beste als ik kijk naar mijn eigen ervaringen. Leer het los te laten. Geen verwachtingen, geen conclusies. Accepteer dat je van haar houdt als je daaraan vast wil houden en dat je het de tijd wil geven. En dat zij gewoon nog niet weet hoe haar leven zich gaat ontwikkelen.
Echte liefde blijft. Dat kan heel wat hebben. Dan zul je op een gegeven moment gaan merken dat je niet veel contact nodig hebt om toch die ander heel dichtbij te ervaren. En dan kun je elkaar de ruimte en vrijheid geven die nodig zijn. Als je echt van haar houdt, probeer dan kalm te zijn in die liefde. Ipv jezelf onrustig en ongelukkig te maken met of zij wel van jou houdt.
Lekker makkelijk gezegd, ik weet 't . Ik vond het zelf een moeilijke maar ook erg fijne les. Ik heb ervan geleerd niet langer dingen te willen forceren die heel simpel tijd en rust nodig hebben. Ik hoop dat je er wat aan hebt en dat je er wat vrede mee vindt.
Echte liefde blijft. Dat kan heel wat hebben. Dan zul je op een gegeven moment gaan merken dat je niet veel contact nodig hebt om toch die ander heel dichtbij te ervaren. En dan kun je elkaar de ruimte en vrijheid geven die nodig zijn. Als je echt van haar houdt, probeer dan kalm te zijn in die liefde. Ipv jezelf onrustig en ongelukkig te maken met of zij wel van jou houdt.
Lekker makkelijk gezegd, ik weet 't . Ik vond het zelf een moeilijke maar ook erg fijne les. Ik heb ervan geleerd niet langer dingen te willen forceren die heel simpel tijd en rust nodig hebben. Ik hoop dat je er wat aan hebt en dat je er wat vrede mee vindt.
vrijdag 7 september 2007 om 23:37
Ik weet het felicia maar zit nog in die onzekerheden. Ik wist 3 weken geleden gewoon dat ze van mij hield en echt dat deed ze dat voelde ik en dat bleek uit ons contact. maar opeens was het helemaal omgekeerd eerst was zij degene die zekerheid wilde door de manier van vragen stellen en die zekerheid heb ik haar gegeven. 100% zeker weten. ik voelde mij zo overtuigd dat het goed was tussen ons en zij ook. tot opeens die omwenteling vanuit haar kant. Ik weet dat het een moeilijke tijd is voor dr maar ik kan mijn gevoel zo moeilijk op de achtergrond houden. Ik heb er tijd voor nodig om het af te bouwen en ben er ook heel erg mee bezig. als ze mij niets had gezegd over die gevoelens had ik veel beter in mij vel gezeten en was ik gewoon ontspannen mijzelf, maar nu komt dat onzekere rot gevoel steeds maar weer in mijzelf op.Ik ken haar nog maar zo kort maar de band was zo sterk. Ik zal mijn hoofd koel proberen te houden en dan maar zien hoe het loopt.
Wel fijn dat je mij je adviezen geeft dat steunt mij zeker. Dankje.
Wel fijn dat je mij je adviezen geeft dat steunt mij zeker. Dankje.
zaterdag 8 september 2007 om 00:27
Het enig wat jij kan doen is haar rust geven, die heeft ze heel hard nodig om "tot zichzelf te komen" zoals jij het zegt. Gun haar die zoektocht naar zichzelf en, het klinkt niet leuk, cijfer jouw gevoelens nu even helemaal weg. Ga je ding doen, met vrienden, familie, maar geef haar de ruimte die ze vraagt. Borderline is een "aandoening" in vele gedaantes en gradaties, je kan er geen vast labeltje aan plakken. Geduld is in deze een schone zaak en gun jezelf op dit moment ook een leuk leven.
zaterdag 8 september 2007 om 00:29
quote:felixje schreef op 07 september 2007 @ 23:37:
. Ik wist 3 weken geleden gewoon dat ze van mij hield en echt dat deed ze dat voelde ik en dat bleek uit ons contact. maar opeens was het helemaal omgekeerd .
Een relatie met iemand met Borderline zal constant ups and downs hebben. Bovenstaande is heel typisch.
Helaas heb ik hier ook ervaring ermee en ik kan je uit de grond van m'n hart zeggen dat ik nooit, maar dan ook nooit meer in zo'n emotionele achtbaan wil belanden. Genezen zit er nl niet in. Met een gezonde geest kun je domweg niet een persoonlijkheidstoornis 'begrijpen'.
Succes !
. Ik wist 3 weken geleden gewoon dat ze van mij hield en echt dat deed ze dat voelde ik en dat bleek uit ons contact. maar opeens was het helemaal omgekeerd .
Een relatie met iemand met Borderline zal constant ups and downs hebben. Bovenstaande is heel typisch.
Helaas heb ik hier ook ervaring ermee en ik kan je uit de grond van m'n hart zeggen dat ik nooit, maar dan ook nooit meer in zo'n emotionele achtbaan wil belanden. Genezen zit er nl niet in. Met een gezonde geest kun je domweg niet een persoonlijkheidstoornis 'begrijpen'.
Succes !
zondag 9 september 2007 om 10:40
Felixje, je legt een oorzakelijk verband tussen de borderline-problematiek van jouw ex-vriendin en het feit dat zij de relatie heeft beëindigd. Het is natuurlijk de vraag of het één iets met het ander te maken heeft. Menig relatie is gestrand tijdens de eerste vakantie. Ook al heeft jouw ex een persoonlijkheidstoornis, zij is niet gek en heeft het recht om zelf te bepalen met zij omgaat. Dus als zij rust wil, laat haar dan en ga verder met je eigen leven.
zondag 9 september 2007 om 15:09
Ja daar wordt ik ook zo onzeker van. het is nog niet mijn ex ze wil alleen maar tijd dat weet ik en ik wil er zo graag achter komen of ik een verband kan leggen want dan voel ik mij een stuk rustiger en is het makkelijker afstand te houden dan van het ergste uit te gaan.
Ik hoopte ook dat ik mensen tegen zou komen die het zelfde hebben meegemaakt. Dr borderline heb ik niks van gemerkt en het is ook niet zo dat ik denk ; Ow ze heeft borderline dan zal het wel tijdelijk zijn. Ik weet dat het goed zat en er niks mis was en dat ze opeens ploteseling omgeturned is en dat is ook wat ze mij heeft verteld. Ze was stapel op mij tot op de laatste dag.Ben ik van overtuigd.
Gr felixje
Ik hoopte ook dat ik mensen tegen zou komen die het zelfde hebben meegemaakt. Dr borderline heb ik niks van gemerkt en het is ook niet zo dat ik denk ; Ow ze heeft borderline dan zal het wel tijdelijk zijn. Ik weet dat het goed zat en er niks mis was en dat ze opeens ploteseling omgeturned is en dat is ook wat ze mij heeft verteld. Ze was stapel op mij tot op de laatste dag.Ben ik van overtuigd.
Gr felixje
zondag 9 september 2007 om 18:17
Felixje, een relatie hebben met een borderliner is niet makkelijk. Het probleem waar je nu tegen aan stoot is er bijv. een van. Helaas is het niet zo, dat wanneer iemand borderliner is, er sprake is van een vastomlijnde problematiek. Ieder individu met bl is weer anders.
In mijn woonplaats worden er via het GGZ cursussen gegeven voor partners, familie en vrienden van borderliners, zodat je leert beter om te gaan met bijv. jouw vriendin, maar ook juist jezelf te beschermen.
Ik denk, dat dit eigenlijk voor jou wel iets zou zijn, misschien kun je eens informeren bij het GGZ bij jou in de regio of via de huisarts.
In mijn woonplaats worden er via het GGZ cursussen gegeven voor partners, familie en vrienden van borderliners, zodat je leert beter om te gaan met bijv. jouw vriendin, maar ook juist jezelf te beschermen.
Ik denk, dat dit eigenlijk voor jou wel iets zou zijn, misschien kun je eens informeren bij het GGZ bij jou in de regio of via de huisarts.
zondag 9 september 2007 om 18:33
Lieve Felixje,
Natuurlijk kan je niet té lief zijn, veel vrouwen vallen juist op lieve mannen maar 2 van de kenmerken van Borderline is dat ze hoe dichter je in de buurt komt hoe harder ze gaan trappen en dat mensen met Borderline een zogenaamd 'leeg' gevoel hebben als het ware helemaal geen gevoel zeg maar. Dit zijn echt kenmerken van dit ziektebeeld dus voel je hier aub niet verantwoordelijk voor en blijf wie je bent, deze wereld kent al genoeg onaardige kerels er zijn er te weinig zoals jij.
Natuurlijk kan je niet té lief zijn, veel vrouwen vallen juist op lieve mannen maar 2 van de kenmerken van Borderline is dat ze hoe dichter je in de buurt komt hoe harder ze gaan trappen en dat mensen met Borderline een zogenaamd 'leeg' gevoel hebben als het ware helemaal geen gevoel zeg maar. Dit zijn echt kenmerken van dit ziektebeeld dus voel je hier aub niet verantwoordelijk voor en blijf wie je bent, deze wereld kent al genoeg onaardige kerels er zijn er te weinig zoals jij.
dinsdag 11 september 2007 om 19:41
Felixje, je schrijft dat je weet dat het goed zat tussen jullie. Op basis van de feiten vraag ik mij af of zij daar ook zo over denkt. Zij heeft de relatie beëindigd (of on hold gezet) omdat het in haar ogen kennelijk niet goed ging. Of borderline daar nu wel of niet iets mee te maken heeft doet er eigenlijk weinig toe. Zij is volwassen en zoals ik al eerder schreef: ze is niet gek en heeft het recht om zelf te bepalen met zij een relatie aan wil gaan. Hoe pijnlijk dat voor jou misschien ook is.
dinsdag 11 september 2007 om 20:24
Ja Wuiles. Dat begrijp ik. Maar ze geeft geen goede reden aan en weet dat ze zelf niet goed weet wat ze voelt. En omdat ze nu opgenomen is kan dat een reden zijn om afstand te nemen. Misschien is het wel om ons te beschermen, wie weet. We nemen de tijd. En ik begrijp heel goed dat het van 2 kanten moet koment. Ik weet in wat voor situatie ik zit en zal geduld hebben. Ik wilde gewoon meer meningen van mensen die zoiets misschien hebben meegemaakt. Ben er van overtuigd dat het goed zat echt waar! Zij is diegene die steeds onzeker was of ik wel bij haar wilde blijven. We zullen zien.
Ik begrijp heel goed wat jij zegt misschien is het wel zo en wil ik het niet onder ogen zien. We zullen zien.
Bedankt Gr Felixje.
Ik begrijp heel goed wat jij zegt misschien is het wel zo en wil ik het niet onder ogen zien. We zullen zien.
Bedankt Gr Felixje.
zondag 7 oktober 2007 om 15:19
Heel verdrietig voor je maar wel duidelijk.
Beste Felix... NIET proberen toch nog door te gaan met haar.
Het is aan alle kanten geen goed idee meer en je
gaat jezelf en haar ermee kwetsen.
Als je haar het beste gunt laat je haar nu voorgoed met rust.
Zij kan werken aan (gedeeltelijk) herstel en jij moet rustig
je eigen leven weer oppakken en er komt vast weer iemand
op je pad die bij je past.
Dit is gecompliceerd genoeg geweest, echt hoor. Nú is de tijd
weer voor jezelf te kiezen. Je hebt het heel lief gedaan met veel
geduld en aandacht voor haar. Het mocht niet baten.
Shit, balen, janken en weer opstaan vent, kom op!!
Groetjes Twomp
Beste Felix... NIET proberen toch nog door te gaan met haar.
Het is aan alle kanten geen goed idee meer en je
gaat jezelf en haar ermee kwetsen.
Als je haar het beste gunt laat je haar nu voorgoed met rust.
Zij kan werken aan (gedeeltelijk) herstel en jij moet rustig
je eigen leven weer oppakken en er komt vast weer iemand
op je pad die bij je past.
Dit is gecompliceerd genoeg geweest, echt hoor. Nú is de tijd
weer voor jezelf te kiezen. Je hebt het heel lief gedaan met veel
geduld en aandacht voor haar. Het mocht niet baten.
Shit, balen, janken en weer opstaan vent, kom op!!
Groetjes Twomp
zondag 7 oktober 2007 om 15:58
Dankje wel Twomp.
Dat vind ik heel lief van je. Ik wil ook heel graag weer mezelf goed voelen maar de gevoelens zijn zo erg sterk. ik kan alleen maar hopen dat de tijd mij snel wil helpen. Ik doe zo mijn best en soms gaat het redelijk maar ze blijft maar in mijn hoofd. het is ook zo dat we beide teveel het zelfde zijn. iedereen die ons kent vind het zo jammer omdat we zo goed bij elkaar passen. ik weet dat we te veel het zelfde zijn en daarom het van haar kant gezien het niet werkt. Ze heeft iemand nodig waar ze voor moet vechten. en bij mij is dat dus niet het geval ik ben te vertrouwd ze weet dat ze mij niet kwijt zal raken. Een vriendin van haar heeft mij verteld dat ik gewoon een eikel moet worden omdat ze daar in het verleden het langst mee vol heeft gehouden. Ze is niet gewend een lief vriendje te hebben. Maarja voor haar is het over daar kan ik niets meer aan doen. alleen de manier waarop het is gegaan dat is zo moeilijk en jammer. ik kijk wel hoe het loopt meer kan ik niet doen.
Nogmaals bedankt en gr. preco
Dat vind ik heel lief van je. Ik wil ook heel graag weer mezelf goed voelen maar de gevoelens zijn zo erg sterk. ik kan alleen maar hopen dat de tijd mij snel wil helpen. Ik doe zo mijn best en soms gaat het redelijk maar ze blijft maar in mijn hoofd. het is ook zo dat we beide teveel het zelfde zijn. iedereen die ons kent vind het zo jammer omdat we zo goed bij elkaar passen. ik weet dat we te veel het zelfde zijn en daarom het van haar kant gezien het niet werkt. Ze heeft iemand nodig waar ze voor moet vechten. en bij mij is dat dus niet het geval ik ben te vertrouwd ze weet dat ze mij niet kwijt zal raken. Een vriendin van haar heeft mij verteld dat ik gewoon een eikel moet worden omdat ze daar in het verleden het langst mee vol heeft gehouden. Ze is niet gewend een lief vriendje te hebben. Maarja voor haar is het over daar kan ik niets meer aan doen. alleen de manier waarop het is gegaan dat is zo moeilijk en jammer. ik kijk wel hoe het loopt meer kan ik niet doen.
Nogmaals bedankt en gr. preco
zondag 7 oktober 2007 om 16:02
Hoewel het nu voelt of je de liefde van je leven verloren hebt en niets om je heen meer de moeite waard is, het is écht zo dat je hier langzaam aan weer uitklauteren zal.
"What doesn't kill you makes you stronger"
Het is helemaal niet gek als je het er even moeilijk mee hebt, je moet toch verwerken dat het allemaal over is. Maar geen zorgen, weet dat je hier uiteindelijk weer bovenop komt en je weer fris en vrolijk in het leven voelt staan. En dat is toch eigenlijk veel fijner als een toekomst met heel veel onzekerheden en moeilijke momenten?
Komt helemaal goed met jou!
"What doesn't kill you makes you stronger"
Het is helemaal niet gek als je het er even moeilijk mee hebt, je moet toch verwerken dat het allemaal over is. Maar geen zorgen, weet dat je hier uiteindelijk weer bovenop komt en je weer fris en vrolijk in het leven voelt staan. En dat is toch eigenlijk veel fijner als een toekomst met heel veel onzekerheden en moeilijke momenten?
Komt helemaal goed met jou!
donderdag 11 oktober 2007 om 05:51
Ik zit nu al 6 weken met een hart dat over zn toeren gaat. Ik moet verder maar het lukt me nog niet. ik kan er maar niet aan wennen dat die geweldige tijd die ik juist nu besef hoe belangrijk het voor mij was zo plotseling weg is.
Ze was zo lief voor mij tot de 2e dag van onze vakantie. vanaf na de vakantie is mijn leven opnieuw ingestort. Ik doe zo mij best ik ben gaan fitnessen en probeer dingen te doen maar het lukt mij gewoon niet. Ik mis mn lieverd ik ga met haar in mijn gedachten naar bed en wordt er mee wakker.
Wat is liefde toch vervelend als het aan een kant weg is.
Het enigste wat ik kan doen is haar laten zien dat het goed gaat met mij zodat ze zich geen zorgen hoeft te maken om mij. al ga ik er zelf kapot van.
Is dit nou een vent van 31? Niks is leuk op dit moment soms heb ik ups maar die worden genadeloos afgestraft door downs.
Had ik maar slechte punten van haar maar nee ze heeft nooit iets vervelends of irritants gedaan het enigste waar ik mij aan stoor is dat het lijkt alsof ze zelf geen herinneringen lijkt te hebben en zo afstandelijk doet.
alsof ik haar iets verkeerds heb aangedaan?
Wist ze maar hoe ik mij werkelijk voel. Ik zou graag willen dat ze zelf plots dr gevoelens weer zou terug krijgen en besef hoeveel pijn ik nu te voorduren krijg. Ik ga zo maar weer werken en dan is er weer een dag voorbij.
Bedankt voor je goede reakties ik kijk elke dag gr.
Ze was zo lief voor mij tot de 2e dag van onze vakantie. vanaf na de vakantie is mijn leven opnieuw ingestort. Ik doe zo mij best ik ben gaan fitnessen en probeer dingen te doen maar het lukt mij gewoon niet. Ik mis mn lieverd ik ga met haar in mijn gedachten naar bed en wordt er mee wakker.
Wat is liefde toch vervelend als het aan een kant weg is.
Het enigste wat ik kan doen is haar laten zien dat het goed gaat met mij zodat ze zich geen zorgen hoeft te maken om mij. al ga ik er zelf kapot van.
Is dit nou een vent van 31? Niks is leuk op dit moment soms heb ik ups maar die worden genadeloos afgestraft door downs.
Had ik maar slechte punten van haar maar nee ze heeft nooit iets vervelends of irritants gedaan het enigste waar ik mij aan stoor is dat het lijkt alsof ze zelf geen herinneringen lijkt te hebben en zo afstandelijk doet.
alsof ik haar iets verkeerds heb aangedaan?
Wist ze maar hoe ik mij werkelijk voel. Ik zou graag willen dat ze zelf plots dr gevoelens weer zou terug krijgen en besef hoeveel pijn ik nu te voorduren krijg. Ik ga zo maar weer werken en dan is er weer een dag voorbij.
Bedankt voor je goede reakties ik kijk elke dag gr.
