Relaties
alle pijlers
ik ben zo moe, radeloos na samenwonen
donderdag 18 januari 2024 om 10:41
Hoi allemaal,
mijn vriend en ik zijn nu zo'n 2,5 jaar samen. Sinds deze zomer wonen we samen.
Onze relatie is altijd goed geweest, maar vlak voor de zomer waren er een paar dingen die ik bij hem heb aangegeven. Zo vond ik dat hij altijd heel vrijpostig naar andere dames was en soms zij hij kleine (niet gemene) dingen over mijn kindje van 5 die ik niet heel aardig vond. Ook heb ik aangegeven dat ik het fijn zou vinden als hij geen porno meer zou kijken. Hij heeft deze dingen die ik aangaf ervaren als dat ik ineens over hem wil micromanagen en een compleet ander persoon werd. Voor hem voelde het alsof hij toch niks meer goed kon doen en hij voelde zich 'verraden'.
Dit was allemaal in de aanloop naar dat we samen zouden gaan wonen. Ondanks dat het geen makkelijke periode was hebben we ervoor gekozen om dit toch te doen. Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon van 19, die is soms een week bij hem, soms niet.
De situatie nu is dat mijn partner eigenlijk overvraagd is, in zijn eigen woorden. Hij wilde ook graag samenwonen, maar hij vindt het veel om soms met ons vieren te zijn, dat hij zijn 'rituelen' heeft moeten veranderen. Hij voelt zich niet thuis in 'ons' huis, had het leven met ons vieren anders gezien (als in: meer een gezin). Hij voelt zich niet meer 'veilig' bij mij omdat ik volgens hem veel van hem gevraagd heb de afgelopen maanden en hij vindt zijn werk niet meer leuk. Kortom; eigenlijk over alle aspecten van zijn leven is hij ontevreden en ongelukkig. Dat vind ik heel naar voor hem. Maar in de praktijk kost het mij ook veel energie en maakt het me verdrietig. Er is een periode geweest waarin chagrijnig tegen mij deed, dat is nu niet meer nadat ik heel duidelijk heb gemaakt dat ik dat niet ok vindt.
Maar hij is afstandelijk, afwezig. Soms ineens weer heel lief en vrolijk, maar meestal zie en merk ik gewoon dat hij niet lekker in zijn vel zit. We hebben het gehad over weer apart wonen van elkaar. Maar dat wil vooral hij ook nog niet, omdat we nog maar zo kort dit doen. Maar ik merk dat het aan mij begint te vreten. Hij zegt dat hij nog steeds zielsveel van mij houdt, maar dat hij telkens maar blijft hopen dat het beter wordt en dat telkens maar niet gebeurd. Maar bovenal zegt hij dat hij moe is. Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik kan of moet doen. Enerzijds ben ik boos dat het allemaal zo moeilijk moet gaan, voel ik met hem mee omdat hij zo slecht in zijn vel zit en ergens ook schuldig omdat hij dus echt veel 'last' heeft van hoe ik blijkbaar een aantal maanden heb gedaan (we hadden toen ook wel bijna elke dag conflict).
Wat zouden jullie doen?
mijn vriend en ik zijn nu zo'n 2,5 jaar samen. Sinds deze zomer wonen we samen.
Onze relatie is altijd goed geweest, maar vlak voor de zomer waren er een paar dingen die ik bij hem heb aangegeven. Zo vond ik dat hij altijd heel vrijpostig naar andere dames was en soms zij hij kleine (niet gemene) dingen over mijn kindje van 5 die ik niet heel aardig vond. Ook heb ik aangegeven dat ik het fijn zou vinden als hij geen porno meer zou kijken. Hij heeft deze dingen die ik aangaf ervaren als dat ik ineens over hem wil micromanagen en een compleet ander persoon werd. Voor hem voelde het alsof hij toch niks meer goed kon doen en hij voelde zich 'verraden'.
Dit was allemaal in de aanloop naar dat we samen zouden gaan wonen. Ondanks dat het geen makkelijke periode was hebben we ervoor gekozen om dit toch te doen. Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon van 19, die is soms een week bij hem, soms niet.
De situatie nu is dat mijn partner eigenlijk overvraagd is, in zijn eigen woorden. Hij wilde ook graag samenwonen, maar hij vindt het veel om soms met ons vieren te zijn, dat hij zijn 'rituelen' heeft moeten veranderen. Hij voelt zich niet thuis in 'ons' huis, had het leven met ons vieren anders gezien (als in: meer een gezin). Hij voelt zich niet meer 'veilig' bij mij omdat ik volgens hem veel van hem gevraagd heb de afgelopen maanden en hij vindt zijn werk niet meer leuk. Kortom; eigenlijk over alle aspecten van zijn leven is hij ontevreden en ongelukkig. Dat vind ik heel naar voor hem. Maar in de praktijk kost het mij ook veel energie en maakt het me verdrietig. Er is een periode geweest waarin chagrijnig tegen mij deed, dat is nu niet meer nadat ik heel duidelijk heb gemaakt dat ik dat niet ok vindt.
Maar hij is afstandelijk, afwezig. Soms ineens weer heel lief en vrolijk, maar meestal zie en merk ik gewoon dat hij niet lekker in zijn vel zit. We hebben het gehad over weer apart wonen van elkaar. Maar dat wil vooral hij ook nog niet, omdat we nog maar zo kort dit doen. Maar ik merk dat het aan mij begint te vreten. Hij zegt dat hij nog steeds zielsveel van mij houdt, maar dat hij telkens maar blijft hopen dat het beter wordt en dat telkens maar niet gebeurd. Maar bovenal zegt hij dat hij moe is. Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik kan of moet doen. Enerzijds ben ik boos dat het allemaal zo moeilijk moet gaan, voel ik met hem mee omdat hij zo slecht in zijn vel zit en ergens ook schuldig omdat hij dus echt veel 'last' heeft van hoe ik blijkbaar een aantal maanden heb gedaan (we hadden toen ook wel bijna elke dag conflict).
Wat zouden jullie doen?
donderdag 18 januari 2024 om 11:52
Wat heeft hij zelf gedaan om de situatie te verbeteren?
Als je blijft doen wat je deed, dan krijg je wat je kreeg. Je kunt wel hopen en hopen dat de hele wereld spontaan gaat veranderen, maar 99% van de tijd heb jij er zelf toch een aandeel in. Al is het 'maar' een verandering van mindset om ofwel naar de wolken, of wel naar het zonnetje er tussendoor te kijken.
Waarom ligt de volledig last van wereldverbeteraar op jouw schouders?
Als je blijft doen wat je deed, dan krijg je wat je kreeg. Je kunt wel hopen en hopen dat de hele wereld spontaan gaat veranderen, maar 99% van de tijd heb jij er zelf toch een aandeel in. Al is het 'maar' een verandering van mindset om ofwel naar de wolken, of wel naar het zonnetje er tussendoor te kijken.
Waarom ligt de volledig last van wereldverbeteraar op jouw schouders?
donderdag 18 januari 2024 om 11:52
Ja, dat ben ik wel met je eens hoor, dat hij soms wel een slachtofferrol aanneemt. Het 'micromanagen' zat er volgens hem ook in dat ik een keer gevraagd had of hij zijn vieze sokken uit wilde doen als hij op de bank kwam liggen. Hij ervaart dat blijkbaar als micromanagen, ik gewoon als een vraagRabarber schreef: ↑18-01-2024 11:48Uit je OP maak ik op dat hij zich erg als slachtoffer gedraagt. Met in mijn ogen overdreven termen als 'verraden', 'niet veilig' en 'micromanagen'.
Hoe jij hem beschrijft, komt hij over als een onvolwassen man.
Eén gezin met twee zulk uiteenlopende leeftijden van de kinderen, terwijl er eentje maar halve tijd is, gaat moeilijk worden denk ik. Heb je (en hij) niet een te rooskleurig beeld van hoe het perfecte plaatje eruit moet zien?
Ik krijg in ieder geval geen fijn gevoel bij deze man.
donderdag 18 januari 2024 om 11:55
Waarom behandel je hem als een kind?Toileteer schreef: ↑18-01-2024 11:52Ja, dat ben ik wel met je eens hoor, dat hij soms wel een slachtofferrol aanneemt. Het 'micromanagen' zat er volgens hem ook in dat ik een keer gevraagd had of hij zijn vieze sokken uit wilde doen als hij op de bank kwam liggen. Hij ervaart dat blijkbaar als micromanagen, ik gewoon als een vraag
donderdag 18 januari 2024 om 11:55
Ja, zeker wel! Ik heb daar ook onomwonden over gezegd dat ik dat niet accepteer, hij heeft zn excuus aangeboden en ik heb ook echt wel getwijfeld over of ik verder met hem wil. Maar verder is hij wel echt gek met mijn dochtertje en zij vindt hem ook heel leuk.
donderdag 18 januari 2024 om 11:57
Ik behandel hem niet als een kind, ik vind dit vallen in de categorie gewoon een vraag stellen zoals iemand vraagt: wil je het dopje weer op de tandpasta doen? Of 'ik zou het fijn vinden als je de deur dicht doet als je naar het toilet gaat'.
Het was mijn vrij nieuwe bank, die ik schoon wilde houden. Ik vind het niet heel raar om zoiets dan te vragen.
donderdag 18 januari 2024 om 12:00
Ik neem aan dat vieze sokken, zoiets is als sokken die aan de onderkant zwart waren. Geen sokken die wel gedragen zijn, maar niet zo vies zijn.Toileteer schreef: ↑18-01-2024 11:57Ik behandel hem niet als een kind, ik vind dit vallen in de categorie gewoon een vraag stellen zoals iemand vraagt: wil je het dopje weer op de tandpasta doen? Of 'ik zou het fijn vinden als je de deur dicht doet als je naar het toilet gaat'.
Het was mijn vrij nieuwe bank, die ik schoon wilde houden. Ik vind het niet heel raar om zoiets dan te vragen.
Maar TO, hij heeft blijkbaar zo'n probleem met de huidige situatie en als jij opties aanbrengt, kan hij daar niets mee. Hij moet dan echt zelf met oplossingen komen. En misschien relatietherapie?
dianaf wijzigde dit bericht op 18-01-2024 12:01
14.39% gewijzigd
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 18 januari 2024 om 12:00
Daar kan een vijfjarige zich toch geen enkel beeld bij vormen?
Jij wilde samenwonen en nu zit je met de shit en moet je kind weer van alles gaan verwerken.
donderdag 18 januari 2024 om 12:03
Hoe vies kunnen sokken zijn? Loopt ie op zn sokken buiten in de tuin?Toileteer schreef: ↑18-01-2024 11:52Ja, dat ben ik wel met je eens hoor, dat hij soms wel een slachtofferrol aanneemt. Het 'micromanagen' zat er volgens hem ook in dat ik een keer gevraagd had of hij zijn vieze sokken uit wilde doen als hij op de bank kwam liggen. Hij ervaart dat blijkbaar als micromanagen, ik gewoon als een vraag
donderdag 18 januari 2024 om 12:06
Jullie nieuwe bank toch?Toileteer schreef: ↑18-01-2024 11:57Ik behandel hem niet als een kind, ik vind dit vallen in de categorie gewoon een vraag stellen zoals iemand vraagt: wil je het dopje weer op de tandpasta doen? Of 'ik zou het fijn vinden als je de deur dicht doet als je naar het toilet gaat'.
Het was mijn vrij nieuwe bank, die ik schoon wilde houden. Ik vind het niet heel raar om zoiets dan te vragen.
donderdag 18 januari 2024 om 12:13
donderdag 18 januari 2024 om 12:14
'Man the fuck up' mag je van mij tegen hem zeggen.
Rotopmerkingen naar een kleuter, je subtiel kleineren, blijven jammeren over een ouwe koe en vervolgens afwachten op betere tijden, verpakt in een zielige act?
Rotopmerkingen naar een kleuter, je subtiel kleineren, blijven jammeren over een ouwe koe en vervolgens afwachten op betere tijden, verpakt in een zielige act?
campanula wijzigde dit bericht op 18-01-2024 12:16
16.00% gewijzigd
It won't stop until you wise up
donderdag 18 januari 2024 om 12:16
donderdag 18 januari 2024 om 12:23
Lila-Linda schreef: ↑18-01-2024 12:16als je een vijfjarige vraagt of jullie 7 geiten in huis zullen halen, vinden ze dat ook een goed idee
Of 3 ponies en een kip en een barbiehuis.
Een 5 jarige kan zulke dingen toch helemaal niet overzien?
Daarnaast het voorbeeld van die sokken doet mij ook denken in hoeverre bepaal jij alles? Het is toch jullie nieuwe bank? Dat je daar niet met je schoenen in gaat zitten snap ik. Maar op je sokken vind ik erg raar.
donderdag 18 januari 2024 om 12:25
Voor het samenwonen kwam jij al er achter dat hij gedragingen heeft die jij niet ok vind. Commentaar op jouw kind is daarin wat mij betreft de grootste rode vlag. Als hij aan jouw kind komt komt hij aan jou.
Toch ben jij gaan samenwonen. Waarom in godsnaam?
Heb je nog woonruimte op jouw naam aangehouden? Want anders ben je nu echt zwaar de klos.
Toch ben jij gaan samenwonen. Waarom in godsnaam?
Heb je nog woonruimte op jouw naam aangehouden? Want anders ben je nu echt zwaar de klos.
donderdag 18 januari 2024 om 12:26
donderdag 18 januari 2024 om 12:26
Nee dat was toen echt mijn bank waar ik bijna 2000eu voor had neergelegd.. verder vind ik, oprecht, niet dat ik overheersend benMrsMorrison schreef: ↑18-01-2024 12:23Of 3 ponies en een kip en een barbiehuis.
Een 5 jarige kan zulke dingen toch helemaal niet overzien?
Daarnaast het voorbeeld van die sokken doet mij ook denken in hoeverre bepaal jij alles? Het is toch jullie nieuwe bank? Dat je daar niet met je schoenen in gaat zitten snap ik. Maar op je sokken vind ik erg raar.
donderdag 18 januari 2024 om 12:26
donderdag 18 januari 2024 om 12:26
Hij kan onvoldoende duidelijk maken wat er nou precies aan de hand is en het lijkt erop dat jij je wat makkelijk laat leiden door zijn grillen. Je mag natuurlijk best van een volwassen man verwachten dat hij iets meer doet en zegt dan 'ik vind het zoals het nu gaat niet leuk'. Sterker nog, je hebt een jong kind in deze situatie meegenomen dus je bent het ook wel aan haar verplicht dat ze niet de hele tijd wordt geconfronteerd met een vent met de bokkenpruik op. Eigenlijk vind ik dat er van jullie allebei dus wel wat meer actie uit mag komen.
donderdag 18 januari 2024 om 12:27
Omdat we al alles aan waren gegaan mbt ons huis. Het geld was al geinvesteerd, de contracten getekend. Het huis staat op ons beider naam.BlaBla schreef: ↑18-01-2024 12:25Voor het samenwonen kwam jij al er achter dat hij gedragingen heeft die jij niet ok vind. Commentaar op jouw kind is daarin wat mij betreft de grootste rode vlag. Als hij aan jouw kind komt komt hij aan jou.
Toch ben jij gaan samenwonen. Waarom in godsnaam?
Heb je nog woonruimte op jouw naam aangehouden? Want anders ben je nu echt zwaar de klos.
donderdag 18 januari 2024 om 12:30
Dan moeten jullie met elkaar praten. Over welke omgangsvormen en gedragingen jullie willen in jullie huis. Jullie hebben samen een nieuwbouwwoning gekocht en daar beiden in geïnvesteerd. Jij de bank hij de tafel. Jij het bed hij de tv en tv meubel zoiets?
En als het niet werkt is latten ook gewoon okee he? Misschien zelfs beter voor je kindje dan onderhuidse spanningen de hele dag.
Nu moet ik wel zeggen dat mijn man en ik het 1e jaar van samenwonen ook veel onenigheid hadden gewoon omdat we aan elkaar gewoontes moesten wennen en een draai daarin moesten vinden. Dus dat het nu wat stroef loopt is niet heel gek denk ik. Echter zijn er bij jullie kinderen in het spel en bij ons niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
