Relaties
alle pijlers
ik ben zo moe, radeloos na samenwonen
donderdag 18 januari 2024 om 10:41
Hoi allemaal,
mijn vriend en ik zijn nu zo'n 2,5 jaar samen. Sinds deze zomer wonen we samen.
Onze relatie is altijd goed geweest, maar vlak voor de zomer waren er een paar dingen die ik bij hem heb aangegeven. Zo vond ik dat hij altijd heel vrijpostig naar andere dames was en soms zij hij kleine (niet gemene) dingen over mijn kindje van 5 die ik niet heel aardig vond. Ook heb ik aangegeven dat ik het fijn zou vinden als hij geen porno meer zou kijken. Hij heeft deze dingen die ik aangaf ervaren als dat ik ineens over hem wil micromanagen en een compleet ander persoon werd. Voor hem voelde het alsof hij toch niks meer goed kon doen en hij voelde zich 'verraden'.
Dit was allemaal in de aanloop naar dat we samen zouden gaan wonen. Ondanks dat het geen makkelijke periode was hebben we ervoor gekozen om dit toch te doen. Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon van 19, die is soms een week bij hem, soms niet.
De situatie nu is dat mijn partner eigenlijk overvraagd is, in zijn eigen woorden. Hij wilde ook graag samenwonen, maar hij vindt het veel om soms met ons vieren te zijn, dat hij zijn 'rituelen' heeft moeten veranderen. Hij voelt zich niet thuis in 'ons' huis, had het leven met ons vieren anders gezien (als in: meer een gezin). Hij voelt zich niet meer 'veilig' bij mij omdat ik volgens hem veel van hem gevraagd heb de afgelopen maanden en hij vindt zijn werk niet meer leuk. Kortom; eigenlijk over alle aspecten van zijn leven is hij ontevreden en ongelukkig. Dat vind ik heel naar voor hem. Maar in de praktijk kost het mij ook veel energie en maakt het me verdrietig. Er is een periode geweest waarin chagrijnig tegen mij deed, dat is nu niet meer nadat ik heel duidelijk heb gemaakt dat ik dat niet ok vindt.
Maar hij is afstandelijk, afwezig. Soms ineens weer heel lief en vrolijk, maar meestal zie en merk ik gewoon dat hij niet lekker in zijn vel zit. We hebben het gehad over weer apart wonen van elkaar. Maar dat wil vooral hij ook nog niet, omdat we nog maar zo kort dit doen. Maar ik merk dat het aan mij begint te vreten. Hij zegt dat hij nog steeds zielsveel van mij houdt, maar dat hij telkens maar blijft hopen dat het beter wordt en dat telkens maar niet gebeurd. Maar bovenal zegt hij dat hij moe is. Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik kan of moet doen. Enerzijds ben ik boos dat het allemaal zo moeilijk moet gaan, voel ik met hem mee omdat hij zo slecht in zijn vel zit en ergens ook schuldig omdat hij dus echt veel 'last' heeft van hoe ik blijkbaar een aantal maanden heb gedaan (we hadden toen ook wel bijna elke dag conflict).
Wat zouden jullie doen?
mijn vriend en ik zijn nu zo'n 2,5 jaar samen. Sinds deze zomer wonen we samen.
Onze relatie is altijd goed geweest, maar vlak voor de zomer waren er een paar dingen die ik bij hem heb aangegeven. Zo vond ik dat hij altijd heel vrijpostig naar andere dames was en soms zij hij kleine (niet gemene) dingen over mijn kindje van 5 die ik niet heel aardig vond. Ook heb ik aangegeven dat ik het fijn zou vinden als hij geen porno meer zou kijken. Hij heeft deze dingen die ik aangaf ervaren als dat ik ineens over hem wil micromanagen en een compleet ander persoon werd. Voor hem voelde het alsof hij toch niks meer goed kon doen en hij voelde zich 'verraden'.
Dit was allemaal in de aanloop naar dat we samen zouden gaan wonen. Ondanks dat het geen makkelijke periode was hebben we ervoor gekozen om dit toch te doen. Hij heeft uit een eerdere relatie een zoon van 19, die is soms een week bij hem, soms niet.
De situatie nu is dat mijn partner eigenlijk overvraagd is, in zijn eigen woorden. Hij wilde ook graag samenwonen, maar hij vindt het veel om soms met ons vieren te zijn, dat hij zijn 'rituelen' heeft moeten veranderen. Hij voelt zich niet thuis in 'ons' huis, had het leven met ons vieren anders gezien (als in: meer een gezin). Hij voelt zich niet meer 'veilig' bij mij omdat ik volgens hem veel van hem gevraagd heb de afgelopen maanden en hij vindt zijn werk niet meer leuk. Kortom; eigenlijk over alle aspecten van zijn leven is hij ontevreden en ongelukkig. Dat vind ik heel naar voor hem. Maar in de praktijk kost het mij ook veel energie en maakt het me verdrietig. Er is een periode geweest waarin chagrijnig tegen mij deed, dat is nu niet meer nadat ik heel duidelijk heb gemaakt dat ik dat niet ok vindt.
Maar hij is afstandelijk, afwezig. Soms ineens weer heel lief en vrolijk, maar meestal zie en merk ik gewoon dat hij niet lekker in zijn vel zit. We hebben het gehad over weer apart wonen van elkaar. Maar dat wil vooral hij ook nog niet, omdat we nog maar zo kort dit doen. Maar ik merk dat het aan mij begint te vreten. Hij zegt dat hij nog steeds zielsveel van mij houdt, maar dat hij telkens maar blijft hopen dat het beter wordt en dat telkens maar niet gebeurd. Maar bovenal zegt hij dat hij moe is. Ik weet zo langzamerhand niet meer wat ik kan of moet doen. Enerzijds ben ik boos dat het allemaal zo moeilijk moet gaan, voel ik met hem mee omdat hij zo slecht in zijn vel zit en ergens ook schuldig omdat hij dus echt veel 'last' heeft van hoe ik blijkbaar een aantal maanden heb gedaan (we hadden toen ook wel bijna elke dag conflict).
Wat zouden jullie doen?
donderdag 18 januari 2024 om 13:18
En nu is er niks meer aan de hand, al weet je hoe hij over je kind denkt?
donderdag 18 januari 2024 om 13:18
Hoe 'manage' je dat dan?
donderdag 18 januari 2024 om 13:18
Zoals het hier geformuleerd staat klinkt de man als een onvolwassen zeur. Maar ik vraag me heel erg af wat zijn kant van het verhaal is.
Dat gebruik van aanhalingstekens in de OP ('rituelen' 'veilig' 'verraden') klinkt alsof TO zijn ervaring maar kleinzielig en belachelijk vindt. Wellicht is dat deel van het probleem.
Dat gebruik van aanhalingstekens in de OP ('rituelen' 'veilig' 'verraden') klinkt alsof TO zijn ervaring maar kleinzielig en belachelijk vindt. Wellicht is dat deel van het probleem.
donderdag 18 januari 2024 om 13:42
Lekker alleen met je kindje gaan wonen, zodat zij niet verder beschadigd raakt.
Vergis je niet; kleuters pikken veel op van de sfeer tussen jullie.
Ze was 2,5 toen je je nieuwe vriend leerde kennen. Ze was dus ook zeer jong toen je met je ex uit elkaar ging.
Best veel al te verwerken voor zo’n kleintje.
Kies voor rust en regelmaat.
Je kunt beter latten nu. Dat is veel rustiger voor je kleintje.
Vergis je niet; kleuters pikken veel op van de sfeer tussen jullie.
Ze was 2,5 toen je je nieuwe vriend leerde kennen. Ze was dus ook zeer jong toen je met je ex uit elkaar ging.
Best veel al te verwerken voor zo’n kleintje.
Kies voor rust en regelmaat.
Je kunt beter latten nu. Dat is veel rustiger voor je kleintje.
donderdag 18 januari 2024 om 14:32
Zure en zure les dus. Voortaan eerst zorgen dat je een man beter leert kennen en zeker niet gaan samenwonen zolang je dochter thuis woont.
donderdag 18 januari 2024 om 14:33
Ik ook. Net als dat ik wel benieuwd ben naar de zogenaamd “gemene” uitspraken.Wombat schreef: ↑18-01-2024 13:18Zoals het hier geformuleerd staat klinkt de man als een onvolwassen zeur. Maar ik vraag me heel erg af wat zijn kant van het verhaal is.
Dat gebruik van aanhalingstekens in de OP ('rituelen' 'veilig' 'verraden') klinkt alsof TO zijn ervaring maar kleinzielig en belachelijk vindt. Wellicht is dat deel van het probleem.
donderdag 18 januari 2024 om 14:42
Misschien kan je er samen eens echt goed voor gaan zitten om te kijken wat hij zou kunnen veranderen qua werk; kan goed zijn dat hij heel erg 'vast' zit en dat helpt niet om thuis wél vrolijk rond te lopen.
Dat je op dit moment, wetende wat je nu weet, wellicht een andere keuze zou maken dan samen een huis kopen, is één ding, maar voorlopig lijkt het niet zo te zijn dat je/jullie serieus overweegt om het huis te verkopen, de opbrengst te delen en allebei apart verder.
Dus het grootste plezier dat je jezelf en je dochter op dit moment kan doen, lijkt mij tóch om alles te proberen wat er te proberen valt.
Misschien is jouw idee van een goed lopend gezin/huishouden dat jouw rituelen gevolgd moeten worden; maar heb je al eens gevraagd waarin hij zich beperkt voelt sinds jullie samen wonen?
En zoiets als die vuile sokken op de bank: waren die sokken echt zo vuil dat die bank onmiddellijk volledig verpest zou zijn, of wordt de bank misschien ietsje sneller vuil en moet je niet over 10 jaar maar al over 8 jaar een nieuwe bank kopen? Zo ja, is die 4 euro per maand verschil in 'afschrijving' van die bank jou alle moeite en ellende waard? Het is nu eenmaal 'geven en nemen' en hij wil wss ook niet het gevoel hebben dat je zijn moeder bent, inclusief standjes geven?
Ik zou eerst proberen met wat afstand naar jullie situatie te kijken en dan proberen hoe/wat nog reparabel is. Meedenken (oprecht) met zijn werk kan bijvoorbeeld een goede stap zijn. Hij zal ook liever dat team-gevoel hebben.
Dat je op dit moment, wetende wat je nu weet, wellicht een andere keuze zou maken dan samen een huis kopen, is één ding, maar voorlopig lijkt het niet zo te zijn dat je/jullie serieus overweegt om het huis te verkopen, de opbrengst te delen en allebei apart verder.
Dus het grootste plezier dat je jezelf en je dochter op dit moment kan doen, lijkt mij tóch om alles te proberen wat er te proberen valt.
Misschien is jouw idee van een goed lopend gezin/huishouden dat jouw rituelen gevolgd moeten worden; maar heb je al eens gevraagd waarin hij zich beperkt voelt sinds jullie samen wonen?
En zoiets als die vuile sokken op de bank: waren die sokken echt zo vuil dat die bank onmiddellijk volledig verpest zou zijn, of wordt de bank misschien ietsje sneller vuil en moet je niet over 10 jaar maar al over 8 jaar een nieuwe bank kopen? Zo ja, is die 4 euro per maand verschil in 'afschrijving' van die bank jou alle moeite en ellende waard? Het is nu eenmaal 'geven en nemen' en hij wil wss ook niet het gevoel hebben dat je zijn moeder bent, inclusief standjes geven?
Ik zou eerst proberen met wat afstand naar jullie situatie te kijken en dan proberen hoe/wat nog reparabel is. Meedenken (oprecht) met zijn werk kan bijvoorbeeld een goede stap zijn. Hij zal ook liever dat team-gevoel hebben.
donderdag 18 januari 2024 om 15:00
Je weet zelf waarschijnlijk ook wel dat dit onzin is.
Er worden meer net een paar maanden in gewoond nieuwbouwhuizen verkocht.
Beetje nette vloer en wanden e. Je maakt waarschijnlijk gewoon winst.
Zwager heeft nieuwbouwhuis na 9 maanden ook verkocht: 1.5 k winst.
donderdag 18 januari 2024 om 15:09
Ik snap echt niet dat je gaat samenwonen met je kind, bij iemand die niet aardig doet tegen jouw kind en als je bespreekt met hem, hij vind dat je hem wil veranderen. Ipv excuses te maken en wel leuk te gaan doen.
Echt, dit heb je helemaal zelf gedaan. Je wist dat hij dingen had die jij niet prettig vond en hij doet lelijk tegen je kind. Maar toch gaan samenwonen.
Koop een ruggengraat en eigenwaarde en ga bij deze parel weg.
Echt, dit heb je helemaal zelf gedaan. Je wist dat hij dingen had die jij niet prettig vond en hij doet lelijk tegen je kind. Maar toch gaan samenwonen.
Koop een ruggengraat en eigenwaarde en ga bij deze parel weg.
Jaja.
donderdag 18 januari 2024 om 17:16
Je behandelt hem als een kind.Toileteer schreef: ↑18-01-2024 11:57Ik behandel hem niet als een kind, ik vind dit vallen in de categorie gewoon een vraag stellen zoals iemand vraagt: wil je het dopje weer op de tandpasta doen? Of 'ik zou het fijn vinden als je de deur dicht doet als je naar het toilet gaat'.
Het was mijn vrij nieuwe bank, die ik schoon wilde houden. Ik vind het niet heel raar om zoiets dan te vragen.
Het zou me niet verbazen als je eerder relaties hebt gehad met dit patroon, want je bent er vrij gedreven en geroutineerd in en je hebt niet eens door dat je het doet. Jouw wil is wet, jij bepaalt wat normaal is in een huishouden, dopje op de tandpasta, geen sokken op de jouw bank.
Je neemt hiermee ruimte en verantwoordelijkheid af van de ander en je krijgt alleen maar weerstand en negativiteit terug, iemand die nog meer een groot kind wordt.
Dan kan je twee dingen doen, of jij bindt in en accepteert hem zoals de man die hij is, of je stopt ermee.
Ik geef dit weinig kans van slagen, vanwege jouw gebrek aan (zelf)inzicht, je eigenwijsheid en hoe je alle suggesties die je hier krijgt van jezelf afwendt.
donderdag 18 januari 2024 om 17:21
dit soort zaken gaat NOOIT echt om het dopje van de tandpasta of vieze sokken op de bankbijtie schreef: ↑18-01-2024 17:16Je behandelt hem als een kind.
Het zou me niet verbazen als je eerder relaties hebt gehad met dit patroon, want je bent er vrij gedreven en geroutineerd in en je hebt niet eens door dat je het doet. Jouw wil is wet, jij bepaalt wat normaal is in een huishouden, dopje op de tandpasta, geen sokken op de jouw bank.
Je neemt hiermee ruimte en verantwoordelijkheid af van de ander en je krijgt alleen maar weerstand en negativiteit terug, iemand die nog meer een groot kind wordt.
Dan kan je twee dingen doen, of jij bindt in en accepteert hem zoals de man die hij is, of je stopt ermee.
Ik geef dit weinig kans van slagen, vanwege jouw gebrek aan (zelf)inzicht, je eigenwijsheid en hoe je alle suggesties die je hier krijgt van jezelf afwendt.
Het gaat om niet gehoord worden. Het gaat om het gevoel hebben, dat iemand je grenzen niet respecteert. Of het idee hebben, dat je er alleen voor staat. Dat je in je eentje verantwoordelijk bent voor de relatie.
donderdag 18 januari 2024 om 17:21
Sorry maar ik herken me hier echt niet in. Die voorbeelden van andere vragen die ik gaf zijn geen vragen die IK stel, maar die hij bv aan mij stelde of die ik andere mensen wel eens aan hun partner heb horen stellen. Dus hier wordt echt op basis van 1 opmerking te snel een conclusie getrokken. En welke suggesties wendt ik precies van me af dan?bijtie schreef: ↑18-01-2024 17:16Je behandelt hem als een kind.
Het zou me niet verbazen als je eerder relaties hebt gehad met dit patroon, want je bent er vrij gedreven en geroutineerd in en je hebt niet eens door dat je het doet. Jouw wil is wet, jij bepaalt wat normaal is in een huishouden, dopje op de tandpasta, geen sokken op de jouw bank.
Je neemt hiermee ruimte en verantwoordelijkheid af van de ander en je krijgt alleen maar weerstand en negativiteit terug, iemand die nog meer een groot kind wordt.
Dan kan je twee dingen doen, of jij bindt in en accepteert hem zoals de man die hij is, of je stopt ermee.
Ik geef dit weinig kans van slagen, vanwege jouw gebrek aan (zelf)inzicht, je eigenwijsheid en hoe je alle suggesties die je hier krijgt van jezelf afwendt.
donderdag 18 januari 2024 om 17:23
Hier dezelfde ervaring, nadat ik met mijn ex ging samenwonen hadden we een paar maanden veel meer onenigheid. We moesten allerlei gewoonten van elkaar leren en afstemmen.MrsMorrison schreef: ↑18-01-2024 12:30.
Nu moet ik wel zeggen dat mijn man en ik het 1e jaar van samenwonen ook veel onenigheid hadden gewoon omdat we aan elkaar gewoontes moesten wennen en een draai daarin moesten vinden. Dus dat het nu wat stroef loopt is niet heel gek denk ik. Echter zijn er bij jullie kinderen in het spel en bij ons niet.
donderdag 18 januari 2024 om 17:41
Toileteer schreef: ↑18-01-2024 11:57Ik behandel hem niet als een kind, ik vind dit vallen in de categorie gewoon een vraag stellen zoals iemand vraagt: wil je het dopje weer op de tandpasta doen? Of 'ik zou het fijn vinden als je de deur dicht doet als je naar het toilet gaat'.
Het was mijn vrij nieuwe bank, die ik schoon wilde houden. Ik vind het niet heel raar om zoiets dan te vragen.
Je zegt: ik ben niet overheersend, ik behandel hem niet als een kind, de beslissing over samenwonen was al gemaakt dus kan ik niets aan doen, mijn dochter vindt hem leuk en wilde met z'n vieren wonen dus dat ligt ook niet aan mij.
Waar is het gedeelte waar jij verantwoordelijkheid neemt voor jouw aandeel en jouw keuzes?
donderdag 18 januari 2024 om 17:57
TO, niet leuk, deze situatie.
Uit elkaar gaan kan altijd nog. Ik zou eerst inzetten om proberen het goed te krijgen en dan zullen moeten praten. Je schreef al dat het lastig is voor hem en dat hij dingen niet concreet kan maken. Het gaat erom wat jullie nodig hebben. Heeft hij meer ruimte voor hemzelf nodig, of juist dat je bepaalde dingen samen doet? Soms is het gewoon lastig als iemand het niet concreet kan maken en soms moet je er (even) zelf meer energie insteken om de kar weer op gang te krijgen.
Is er iemand in jullie omgeving die neutraal is en waarmee je goed kunt praten? Een ander kan misschien licht op de zaak werpen. Succes.
Uit elkaar gaan kan altijd nog. Ik zou eerst inzetten om proberen het goed te krijgen en dan zullen moeten praten. Je schreef al dat het lastig is voor hem en dat hij dingen niet concreet kan maken. Het gaat erom wat jullie nodig hebben. Heeft hij meer ruimte voor hemzelf nodig, of juist dat je bepaalde dingen samen doet? Soms is het gewoon lastig als iemand het niet concreet kan maken en soms moet je er (even) zelf meer energie insteken om de kar weer op gang te krijgen.
Is er iemand in jullie omgeving die neutraal is en waarmee je goed kunt praten? Een ander kan misschien licht op de zaak werpen. Succes.
donderdag 18 januari 2024 om 18:01
Het is niet JOUW bank, de bank is nu van jullie allebei.Toileteer schreef: ↑18-01-2024 11:57Ik behandel hem niet als een kind, ik vind dit vallen in de categorie gewoon een vraag stellen zoals iemand vraagt: wil je het dopje weer op de tandpasta doen? Of 'ik zou het fijn vinden als je de deur dicht doet als je naar het toilet gaat'.
Het was mijn vrij nieuwe bank, die ik schoon wilde houden. Ik vind het niet heel raar om zoiets dan te vragen.
donderdag 18 januari 2024 om 18:04
Je moet een man niet zijn porno afpakken worden ze sjaggie van.
Maar jij hebt jezelf dit aangedaan. Je wist al van te voren dat het gedoemd was om te mislukken.
Buiten dat ik jouw vriend een eikel vind om zich af te reageren op een vijfjarige begrijp ik hem ook wel dat hij hartstikke gek van jouw gezeur wordt.
Heb vooral medelijden met je dochter, wat een ellende voor dat meisje.
Maar jij hebt jezelf dit aangedaan. Je wist al van te voren dat het gedoemd was om te mislukken.
Buiten dat ik jouw vriend een eikel vind om zich af te reageren op een vijfjarige begrijp ik hem ook wel dat hij hartstikke gek van jouw gezeur wordt.
Heb vooral medelijden met je dochter, wat een ellende voor dat meisje.
donderdag 18 januari 2024 om 18:08
Mag in de vandale worden opgenomen wat mij betreft: “bankgejank”dweedledee schreef: ↑18-01-2024 16:58Dat gejank over die bank is wat mij betreft wel exemplarisch hoor. MIJN bank
donderdag 18 januari 2024 om 18:16
Ik ben het er niet mee eens. Als IK 2000 euro heb neergelegd voor een bank, is het MIJN bank. En als het een fijne, warme, respectvolle relatie is dan mag mijn partner heerlijk van mijn mooie bank genieten en wordt het onze bank. Als het een eikel is die zich bij mij 'niet thuis voelt', dan moet hij mijn bank niet besmeuren met vieze sokken.
TO, ik vind het vaag wat er gezegd wordt. Het klinkt als eromheen draaien. Jullie kunnen beter eerlijker tegen elkaar zijn en tegen elkaar zeggen wat jullie willen en missen op dit moment.
donderdag 18 januari 2024 om 18:19
Na een jaar samen een woning kopen.
Niet lullig bedoeld, maar wat is jouw achtergrond? Hoe ben jij met het aangaan van relaties, uit wat voor gezin kom je zelf?
En hij?
Want niet zelden zijn mensen die zelf zó hard van stapel lopen (terwijl er nota bene kinderen betrokken zijn!) beschadigd op het gebied van relaties.
Ik zou zeggen; als de wiedeweerga in relatietherapie. Zoek iemand met expertise in samengestelde gezinnen.
Niet lullig bedoeld, maar wat is jouw achtergrond? Hoe ben jij met het aangaan van relaties, uit wat voor gezin kom je zelf?
En hij?
Want niet zelden zijn mensen die zelf zó hard van stapel lopen (terwijl er nota bene kinderen betrokken zijn!) beschadigd op het gebied van relaties.
Ik zou zeggen; als de wiedeweerga in relatietherapie. Zoek iemand met expertise in samengestelde gezinnen.
•
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
