Ik kan pas slapen als man thuis is

13-08-2022 08:41 104 berichten
Een paar keer per jaar gaat mijn man naar vrienden die op ruim een uur rijden wonen. Soms als hij wil drinken blijft hij daar slapen maar hij komt ook weleens dezelfde avond/nacht terug.
Dit zorgt vaak voor discussie en gedoe aangezien ik pas kan slapen als hij veilig thuis is en dit vaak erg laat is.
Toen hij net zijn rijbewijs had, nu een jaar of vijf terug, was ik sowieso altijd erg ongerust als hij met de auto wegging. Dat is nu wel verbeterd maar ik heb dus nog steeds dat het heel onnatuurlijk voelt om te gaan slapen als ik weet dat hij nog onderweg is.

Ik heb de hele week hard gewerkt en vandaag ook en ben vanavond waarschijnlijk kapot en wil op tijd slapen, maar waarschijnlijk komt het erop neer dat ik tot 2 uur wakker 'moet' blijven tot hij thuis is. (Of hij laat op het moment zelf weten dat hij blijft slapen maar dat is ook pas tegen 1en).

Het punt is verder niet dat ik hem op wil leggen om standaard daar te blijven slapen of om (veel) eerder naar huis te komen want hij moet kunnen doen wat hij wil (ik zou dat wel willen hoor, maarja), maar ik vraag me wel af hoe abnormaal ik ben en hoe dat bij anderen gaat. Kunnen jullie zo gaan slapen terwijl je niet weet of en hoe laat je partner die nacht thuiskomt?

Het gaat me er niet om dat ik per se samen wil slapen want we zijn zo'n stel dat altijd apart slaapt, maar of ik weet dat hij veilig thuis is of niet.
anoniem_406465 wijzigde dit bericht op 13-08-2022 09:13
0.25% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ga gewoon slapen, als er wat gebeurt word ik vanzelf gebeld of staat de politie op de stoep,
Ik hou zielsveel van mijn man en hoop oprecht dat hem nooit wat overkomt. Maar ik kan niet wakker blijven tot hij wel of niet thuis komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, ik ga er echt niet op liggen wachten. M’n man is een verantwoordelijke volwassene die echt niet dronken achter het stuur stapt. Voor de rest is het risico dat er overdag (als ‘ie ook onderweg is) iets gebeurt net zo groot, dus dan kan ik me de hele dag wel zorgen maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Best wel lief :)
De sterren wandlen, de tijd gaat, de klok zal slaan,.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je wordt vanzelf moe. Ik snap wel dat je iets eerst opgelost wil zien voordat je gaat slapen. Maar hier heb je te weinig invloed op, tenzij hij je elk halfuur wil appen? Als hij dat niet wil houdt alles op.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind echt dat jij van jouw probleem zijn probleem van en verbaas me er over dat je het ook echt bij hem neerlegt. Ik vind het verschrikkelijk kinderachtig overkomen. Als ik als zulke onredelijke gevoelens zou hebben, zou ik mezelf streng toespreken en ze lekker voor mezelf houden en niet mijn man gaan beknotten.

En hoezo veilig thuis. Hij komt toch gewoon over de weg? Het is niet alsof hij door oorlogsgebied of een jungle met gevaarlijke dieren terug moet reizen hè?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vijf jaar rijbewijs.
Geen alcohol op.
Betrouwbare auto, hopen we.

Het is ´s nachts rustig op de weg.
Geen overstekende kinderen.
Geen tieners die bakstenen vanaf het viaduct gooien.

Geen zorgen.
Rustig slapen.
'Durf te antwoorden' is één van de leukste topics op het forum.
En ´Plaatje wisselen´ is ook heel leuk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb dit ook, slaap meestal niet of heel licht waardoor ik van alles wakker schiet. Maar vind het zelf niet zo erg, slaap ik een keer wat minder.

Bij mij maakt het niet uit of vriend met de fiets of auto weg is. Maak me ook niet perse zorgen maar blijf in een soort van waakstand staan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar, maar die van mij is soms wel een week weg. Dan blijf ik de eerste twee nachten tot heel laat wakker en daarna lukt het me meestal wel om normaal in slaap te komen.
Ik slaap ook nooit als ikzelf ergens anders slaap zonder hem. (Als ik met hem ergens anders slaap, dan slaap ik de eerste nacht ook niet heel goed, maar dan slaap ik in ieder geval wel)
Mariejan schreef:
13-08-2022 08:49
Ik vind echt dat jij van jouw probleem zijn probleem van en verbaas me er over dat je het ook echt bij hem neerlegt. Ik vind het verschrikkelijk kinderachtig overkomen. Als ik als zulke onredelijke gevoelens zou hebben, zou ik mezelf streng toespreken en ze lekker voor mezelf houden en niet mijn man gaan beknotten.

En hoezo veilig thuis. Hij komt toch gewoon over de weg? Het is niet alsof hij door oorlogsgebied of een jungle met gevaarlijke dieren terug moet reizen hè?
Maar ik leg het niet bij hem neer. Waar schrijf ik dat? Ik heb dat in het verleden wel gedaan, als in, dat ik wilde dat hij vroeger naar huis kwam of daar bleef slapen zodat hij niet terug hoefde 's nachts, maar ik weet nu ook wel dat het mijn probleem is.

Ik vraag me alleen af hoe dat bij anderen gaat en hoe anderen relaxed kunnen gaan slapen en wel zien of en wanneer hij terugkomt. Dat voelt voor mij heel onnatuurlijk, alsof ik schijt zou hebben aan of hij een ongeluk oid krijgt of niet.
Snouth schreef:
13-08-2022 08:53
Herkenbaar, maar die van mij is soms wel een week weg. Dan blijf ik de eerste twee nachten tot heel laat wakker en daarna lukt het me meestal wel om normaal in slaap te komen.
Ik slaap ook nooit als ikzelf ergens anders slaap zonder hem. (Als ik met hem ergens anders slaap, dan slaap ik de eerste nacht ook niet heel goed, maar dan slaap ik in ieder geval wel)
Ja het gaat me er niet om dat hij thuis moet zijn, ik kan prima alleen slapen, maar meer dat ik weet dat hij aan het rijden is en ik pas gerust kan gaan slapen als hij veilig binnen is.

Als hij bij vrienden blijft slapen en ik ben alleen thuis, ook prima.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je schrijft zelf dat het voor heel veel discussies en gedoe zorgt. En dat je hem niet wilt opleggen om altijd te blijven slapen. Alsof dat groots van je is.

Hoezo onnatuurlijk om te gaan slapen terwijl je niet zeker weet of hij een ongeluk heeft gehad? Hoe groot is de kans dat hij niet veilig thuis komt. Nihil!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een gemuts.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Alle reacties Link kopieren Quote
Sommige mannen zwichten (en vinden het idd stiekem lief,) en appen ongevraagd op verschillende momenten om hun vrouw gerust te stellen. Maar krijgen ze het idee dat dat móet (en voortaan steeds vaker en meer) dan zetten ze hun hakken nogal eens in het zand. Dit kan ook wel spelen; dat weet je zelf het beste. Dat jullie allebei controle willen. Kan je denken dat dit niet meer speelt maar als dit vroeger wél speelde dan is hij dat vast niet vergeten.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
OliveHoover schreef:
13-08-2022 08:54
…. Dat voelt voor mij heel onnatuurlijk, alsof ik schijt zou hebben aan of hij een ongeluk oid krijgt of niet.
Heb je magische krachten? Dat jij nodig bent om met je gedachtes al het naderende onheil van hem af te wenden? Is het alleen als jij wakker bent dat hij veilig kan zijn?

Ik vermoed van niet. En ik ken het wakker liggen zeker, maar dan van kinderen die weg zijn. Vandaar dat ik de bovenstaande zin heel vaak tegen mezelf gezegd heb. Het enige wat je kunt is die ratio tegen jezelf herhalen en ondertussen een paar ontspanningsoefeningen doen. (De makkelijkste? 4 seconden in- en 5 seconden uitademen. Wat mij echt helpt? In gedachten mijn droomhuis bedenken - elke keer weer een ander).
Alle reacties Link kopieren Quote
.
strelitzia wijzigde dit bericht op 21-11-2022 15:58
99.78% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap je.
Ik wíl wel slapen, maar het lukt me gewoon niet. Er lijkt een soort (niet reële) angst te knagen of zo. Het is mijn grootste nachtmerrie dat ik om 8,00 wakker word en hij nog niet thuis blijkt, terwijl ik gewoon lekker lag te slapen.
Inmiddels gaat man niet zoveel meer weg ‘s avonds maar zijn het de kinderen. Nu heb ik dat gevoel nog erger (en nog veel vaker, de kinderen houden het niet bij zo’n 1x per maand maar liever 2x per week 😅.
Ik heb de afspraak met ze gemaakt dat ze appen als ze vertrekken. Dat doen ze altijd netjes. Doordat ik hiervan wakker word ‘durf’ ik nu te gaan slapen en wacht ik na hun berichtje tot ze thúis zijn. Voor mij werkt het, misschien ook voor jou? Of misschien man vragen om te bellen voor hij gaat? Dan weet je zeker dat je wakker bent.
Als man of een van de kinderen niet thuis slaapt en ik weet dit heb ik geen enkel probleem met slapen. Ik krijg dan (vooral van oudste) wel altijd een berichtje van kind: We zijn bij xx en ik lig lekker in bed. Slaap lekker mam. Het lieve kind weet dat ik dat fijn vind.
Ik vind het echt heel rot dat ik dit voel, maar heb dit gevoel niet onder controle. Werd alleen maar erger toen een kennis ‘s morgens half in paniek een bericht op FB plaatste omdat iemand wist waar haar vriend was. Ze werd wakker en hij was niet thuisgekomen. Bleek uiteindelijk een paar uur later bij een vriend op de bank in slaap gevallen te zijn, maar de schrik zat er bij haar goed in!
moizer wijzigde dit bericht op 13-08-2022 09:10
11.84% gewijzigd
strelitzia schreef:
13-08-2022 09:04
Inderdaad, en is het echt zo erg als je een nachtje wat minder slaapt? Dat ligt namelijk bij jou en niet bij hem. Misschien juist wat vaker elkaar missen of op elkaar moeten wachten als je er zoveel last van hebt? Lijkt me vervelend dat je op een bepaalde manier op je partner moet leunen voor slaap en je dit soort zorgen hebt.

Maar misschien heb ik makkelijk praten, mijn ex was sowieso veel van huis en ik sliep meestal alleen. Als we samen waren en hij kwam thuis als ik al in bed lag werd ik daar wel wakker van, maar dat boeide me vrij weinig. Want dat kwam de nacht daarna toch wel weer goed.
Nee nogmaals, ik slaap prima alleen. We slapen apart omdat we dat fijner vinden. Stel hij is een week op vakantie bij wijze van spreken, geen probleem.

Maar gaan slapen in de wetenschap dat hij zo de auto in stapt, dan wil ik dus eerst de voordeur horen en weten dat hij terug is.
Mariejan schreef:
13-08-2022 08:49
Ik vind echt dat jij van jouw probleem zijn probleem van en verbaas me er over dat je het ook echt bij hem neerlegt. Ik vind het verschrikkelijk kinderachtig overkomen. Als ik als zulke onredelijke gevoelens zou hebben, zou ik mezelf streng toespreken en ze lekker voor mezelf houden en niet mijn man gaan beknotten.

En hoezo veilig thuis. Hij komt toch gewoon over de weg? Het is niet alsof hij door oorlogsgebied of een jungle met gevaarlijke dieren terug moet reizen hè?
Dit! Dit is echt jouw probleem to. Laat jouw man gaan en staan waar ie wil. Al komt ie om 7 uur sochtends thuis. Als volwassene heeft ie recht op die vrijheid.
Muurbloempje115 schreef:
13-08-2022 09:10
Dit! Dit is echt jouw probleem to. Laat jouw man gaan en staan waar ie wil. Al komt ie om 7 uur sochtends thuis. Als volwassene heeft ie recht op die vrijheid.


Het staat nota bene in mijn OP dat dat het punt niet is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Geef het op; je hebt niet alles in de hand wat je zou willen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
De meeste mensen hebben hier gelukkig geen last van maar mijn oma had dat ook, dat was best een last voor mijn ouders en het werd steeds erger. Mijn ouders moesten bellen als ze veilig thuis waren gekomen. Er ging wel eens wat mis en het was het pre mobiele tijdperk en dan kregen wij de kinderen een hysterische oma aan de telefoon. Oma had dan ondertussen alle hulpdiensten gemobiliseerd, de angst was een keer zo erg dat ze naar het ziekenhuis moest.
Dus hier een goede raad, probeer er aan te werken want dit soort gedrag heeft de neiging steeds erger te worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Explorista schreef:
13-08-2022 08:51
Vijf jaar rijbewijs.
Geen alcohol op.
Betrouwbare auto, hopen we.

Het is ´s nachts rustig op de weg.
Geen overstekende kinderen.
Geen tieners die bakstenen vanaf het viaduct gooien.

Geen zorgen.
Rustig slapen.
Mijn (niet reële angst die ik overdag niet voel maar ‘s nachts wel) knaagt dan ‘maar wie weet rijdt er wel een zatlap op de weg…’. En is hij niet te moe na een week werken, straks valt hij in slaap achter het stuur’. Ik weet overdag dat dat allemaal wel mee zal vallen, maar ‘s nachts lijken mijn hersenen anders te werken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom zou ik me zorgen maken als hij gewoon iets normaals gaat doen? Maak je je ook zo'n zorgen als hij naar z'n werk gaat? Ik snap er eerlijk gezegd echt niets van.
Ik snap het wel . Ik heb het ook bij mijn volwassen kinderen. Altijd de angst dat er wat met hun gebeurt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven