Relaties
alle pijlers
Ik voel me betutteld en geremd!
zondag 30 maart 2008 om 05:44
Olijfje.
Het doomscenario klopt zeer zeker en ik weet dat zoiets er heel makkelijk insluipt..
Ik leerde aantal weken geleden een jongen kennen , heel leuk gezellig.. We kregen iets.
Totdat ik hem vertelde over Jan.. Jan een hele goede vriend die ik dag en nacht kan bellen. Die voor mij door t vuur gaat en ik voor hem..
Maar mijn liefje vertrouwde mij niet en Jan ook niet.. Heel gedoe over geweest.. Ik dacht toen nog : Wat is t volgende waar hij over gaat vallen ?!?
Verhip nog geen 1,5 week later zag hij dat er een jongen opmijn hyves had gereageerd..En ik had weer op die jongen zijn hyves gereageerd gewoon om te vragen wie die jongen was en of ik hem ergens van kende..
Mijn Liefje vond het belachelijk dat ik reageerde , als ik die jongen niet ken waarom reageerde ik er dan op ? PARDON ? Dat is toch zeker mijn zaak.. Erg jaloers liefje.. Het is stuk gelopen van de week ... Wat ook niet anders kon, want ik hoef niet zo'n wantrouwig iemand als partner , en ik vind het best jammer want verder is het echt een hele leuke vent , had ik veel leuke momenten met hem, maar ik weet ook duvels goed dat ik dit echt geen jaren ging volhouden...
Ik ben een hele vlotte enthousiaste meid die met alles en iedereen een praatje maakt , met velen gezellig een wijntje kan drinken zonder er meer van te willen. En ik vind dat mijn vent mij daarin gewoon moet vertrouwen.
It takes two to tango (zeg ik dat zo goed ..?).. er zijn 2 mensen nodig wil er gezoend en/of meer gebeuren..
Dan kan een man die in de kroeg staat wel meer van mij willen , IK MOET HET ZELF ook willen..
En wanneer ik een vriend heb , WIL ik dat niet , maar dat was onwijs lastig en moeilijk uitleggen aan mijn liefje..
En ik heb geen zin om dat eindeloos te moeten uitleggen. Ik was alleen maar aan t bedenken : WAT is t volgende dat hij in zijn hoofd haalt..
Het doomscenario klopt zeer zeker en ik weet dat zoiets er heel makkelijk insluipt..
Ik leerde aantal weken geleden een jongen kennen , heel leuk gezellig.. We kregen iets.
Totdat ik hem vertelde over Jan.. Jan een hele goede vriend die ik dag en nacht kan bellen. Die voor mij door t vuur gaat en ik voor hem..
Maar mijn liefje vertrouwde mij niet en Jan ook niet.. Heel gedoe over geweest.. Ik dacht toen nog : Wat is t volgende waar hij over gaat vallen ?!?
Verhip nog geen 1,5 week later zag hij dat er een jongen opmijn hyves had gereageerd..En ik had weer op die jongen zijn hyves gereageerd gewoon om te vragen wie die jongen was en of ik hem ergens van kende..
Mijn Liefje vond het belachelijk dat ik reageerde , als ik die jongen niet ken waarom reageerde ik er dan op ? PARDON ? Dat is toch zeker mijn zaak.. Erg jaloers liefje.. Het is stuk gelopen van de week ... Wat ook niet anders kon, want ik hoef niet zo'n wantrouwig iemand als partner , en ik vind het best jammer want verder is het echt een hele leuke vent , had ik veel leuke momenten met hem, maar ik weet ook duvels goed dat ik dit echt geen jaren ging volhouden...
Ik ben een hele vlotte enthousiaste meid die met alles en iedereen een praatje maakt , met velen gezellig een wijntje kan drinken zonder er meer van te willen. En ik vind dat mijn vent mij daarin gewoon moet vertrouwen.
It takes two to tango (zeg ik dat zo goed ..?).. er zijn 2 mensen nodig wil er gezoend en/of meer gebeuren..
Dan kan een man die in de kroeg staat wel meer van mij willen , IK MOET HET ZELF ook willen..
En wanneer ik een vriend heb , WIL ik dat niet , maar dat was onwijs lastig en moeilijk uitleggen aan mijn liefje..
En ik heb geen zin om dat eindeloos te moeten uitleggen. Ik was alleen maar aan t bedenken : WAT is t volgende dat hij in zijn hoofd haalt..
zondag 30 maart 2008 om 07:19
Jaaaaren geleden in het begin van onze relatie was mijn vriend ook behoorlijk jaloers. Als het aan hem lag zou ik minder dat, minder zus en minder zo. Verder was ik stapelgek op hem. Vanaf het begin heb ik tegen hem gezegd dat ik het rot vond dat 'ie jaloers was maar dat ik mijn gedrag daar echt niet om ging aanpassen, omdat ik niets verkeerd deed. Hij was het daar wel mee eens, zag ook in dat zijn jaloezie voortkwam uit zijn eigen onzekerheid. We hebben hier altijd erg goed over kunnen praten. Over die onzekerheid, en waarom hij bang was dat ik voor een ander zou kiezen. Inmiddels zijn we vele jaren verder en zijn we nog altijd supergelukkig samen. Zijn jaloezie is al jaren verdwenen. Ik bleef vroeger regelmatig bij een vriend slapen en heb ook wel eens in 1 bed geslapen met vrienden omdat dat zo uitkwam, puur platonisch allemaal. Ik weet door alle reacties die ik daarop dan kreeg dat veel mannen dat niet zouden accepteren, maar mijn vent had daar geen enkele moeite mee. Dit even ter illustratie dat iemand die eerst zo jaloers is dat hij al in de stress schiet als je een keer met een ander danst, dus wel degelijk totaal kan veranderen. Maar dan is het denk ik wel belangrijk dat hij, zoals mijn vriend destijds, inziet dat zijn jaloezie bij hém ligt. Dat het zíjn probleem is, niet het jouwe. Zodra je begint met je gedrag aanpassen om hem tegemoet te komen terwijl je zelf geen grenzen overschrijdt, bevind je je op een hellend vlak.
zondag 30 maart 2008 om 09:10
Het ellendige is dat deze relatie 'pas' twee jaar bestaat. In de liefde is het moeilijk om op de lange termijn te denken. Voet bij stuk houden is natuurlijk prima, als je dat durft en kan en volhoudt en dergelijke. Je pertinent niet aanpassen aan de jaloezie van je partner zou eigenlijk iedereen moeten doen maar ook zo'n beetje iedereen die met jaloezie te maken heeft of had weet dat dat verschrikkelijk moeilijk is.
Bijzonder is en blijft altijd weer dat mensen elkaar leuk vinden op een bepaald moment en als er dan een relatie is ontstaan gaat het willen veranderen van die ander beginnen. Zij liever niet meer met de sensuele salsa in de weer als het aan hem ligt, hij minder jaloers worden als zij het zou mogen zeggen. Terwijl zowel de hobby als de karaktereigenschap er beiden al waren voordat de relatie er was waarschijnlijk.
Stel je toch eens voor dat jij iets wat je lust en je leven is, de deur uitdoet, terwijl het er al lang was voordat hij zijn intrede maakte in jouw leven. Dat zou toch raar zijn? Hij wilde je als vriendin mét die hobby maar nu komt het hem niet meer zo goed uit. Zo werkt het natuurlijk niet.
Salsa opgeven is op zich makkelijk, op een dag zeg je gewoon ik stop er mee en klaar. Maar wie garandeert je dat er dan niet andere dingen zijn waarop of waarover hij jaloers is? En wat betekent dat voor jou? Dat jij je aan moet blíjven passen aan zijn probleem? Nogmaals je relatie is nu nog jong, het kan alle kanten op. Hij kan over zijn jaloezie heengroeien als hij zelf erkent dat hij een probleem heeft wat algemeen is, namelijk zijn jaloersheid, en wat iets is dat niet per se met jou te maken heeft. Het kan ook een steeds terugkerend struikelblok blijven in jullie relatie als blijkt dat het iets is wat wél uitsluitend met jou te maken heeft.
Lastig hoor, want hoeveel tijd ga je je aanpassen en uitkijken op eieren lopen met in je achterhoofd de angst dat je een keer in zijn ogen een misstap maakt en dat dan de poppen weer aan het dansen slaan?
Als je zegt dat jullie relatie verder goed is dan zou ik het zelf als volgt aanpakken; neem een moment als jullie samenzijn en nergens heen hoeven. Vertel hem dat je besloten hebt door te gaan met dansen, ook als hij er een probleem mee heeft en dat je zijn jaloezie vanaf nu gaat negeren. Geef hem de kans daarop te reageren maar zorg dat het geen ruzie wordt, het is een mededeling van jou en die zal bij hem moeten bezinken. Ga er niet in mee als hij er een ruzie van probeert te maken want er is niks te winnen, er is alleen veel te verliezen en nu kan er misschien nog iets aan de impasse veranderen. Blijf kalm en beantwoord zijn vragen als hij die heeft maar laat je niet meesleuren als hij boos wordt, die boosheid is onmacht, meer niet.
Als hij kwaad wegloopt ga dan niet aan zijn been hangen. Paal en perk stellen betekent dat je paal en perk stelt en je zelf dus overtuigd bent van je eigen standpunt. Het zal tijd nodig hebben voor hem om aan te wennen maar je neemt nu geen genoegen meer met zijn spijtbetuigingen achteraf, je geeft duidelijk aan hoe jij er in staat, dat je van hem houdt maar dat je niet bereid bent om je hobby op te geven omdat hij dan jaloers wordt. Maak die jaloezie zijn probleem en laat het niet meer jouw probleem zijn. Dat is het begin.
Dat spijt betonen, wat hij doet, na afloop van zo'n aanval maakt op een bepaald moment namelijk geen indruk meer, dat worden loze woorden zonder betekenis. Het spijt me helpt alleen als er vervolgens ook echt spijt wordt betoont en er iets verandert, in alle andere gevallen is het spijt me alleen een manier om tijdelijk uit een impasse te geraken en je weet al van te voren dat er niet wezenlijk iets anders is en dan verliezen die woorden aan kracht.
Denk je dat je dat kunt? Hem zeggen dat je doorgaat met je hobby en dat hij niet jaloers hoeft te zijn en dat jij er vanuit gaat dat dat dan ook niet meer voor gaat komen en dat als hij jaloers is hij dat dan maar van zich af gaat rennen, op gaat schrijven o.i.d. maar dat hij jou er niet meer mee lastigvalt? Als dít namelijk het enige probleem is in jullie relatie, dan zou hij zijn handjes dicht moeten knijpen en het wordt denk ik tijd dat hij dat in gaat zien.
Jij draagt je steentje bij door hem er gewoon bij te betrekken en hem ook bij nukkig gedrag blijft vertellen dat het leuk was, of niet leuk, of wat dan ook. Dat het geen grote roze olifant wordt die in de kamer staat maar waar niemand het over heeft.
Meid, geen dingen op gaan geven omdat je partner het niet trekt. Je doet tenslotte niet aan amateurpornofilms maken, je danst een stukje the night away en daar zijn ook danspartners bij betrokken, die hun broek gewoon aanhouden.
Het wordt tijd dat hij zich daar overheen zet na twee jaar samen met jou en je niet (meer) als slet ziet omdat je hobby dansen is. Dat zit tussen zijn oren, niet tussen de jouwe. Kan hij dat niet dan moet hij zijn conclusies trekken maar dan is het in ieder geval duidelijk.
Bijzonder is en blijft altijd weer dat mensen elkaar leuk vinden op een bepaald moment en als er dan een relatie is ontstaan gaat het willen veranderen van die ander beginnen. Zij liever niet meer met de sensuele salsa in de weer als het aan hem ligt, hij minder jaloers worden als zij het zou mogen zeggen. Terwijl zowel de hobby als de karaktereigenschap er beiden al waren voordat de relatie er was waarschijnlijk.
Stel je toch eens voor dat jij iets wat je lust en je leven is, de deur uitdoet, terwijl het er al lang was voordat hij zijn intrede maakte in jouw leven. Dat zou toch raar zijn? Hij wilde je als vriendin mét die hobby maar nu komt het hem niet meer zo goed uit. Zo werkt het natuurlijk niet.
Salsa opgeven is op zich makkelijk, op een dag zeg je gewoon ik stop er mee en klaar. Maar wie garandeert je dat er dan niet andere dingen zijn waarop of waarover hij jaloers is? En wat betekent dat voor jou? Dat jij je aan moet blíjven passen aan zijn probleem? Nogmaals je relatie is nu nog jong, het kan alle kanten op. Hij kan over zijn jaloezie heengroeien als hij zelf erkent dat hij een probleem heeft wat algemeen is, namelijk zijn jaloersheid, en wat iets is dat niet per se met jou te maken heeft. Het kan ook een steeds terugkerend struikelblok blijven in jullie relatie als blijkt dat het iets is wat wél uitsluitend met jou te maken heeft.
Lastig hoor, want hoeveel tijd ga je je aanpassen en uitkijken op eieren lopen met in je achterhoofd de angst dat je een keer in zijn ogen een misstap maakt en dat dan de poppen weer aan het dansen slaan?
Als je zegt dat jullie relatie verder goed is dan zou ik het zelf als volgt aanpakken; neem een moment als jullie samenzijn en nergens heen hoeven. Vertel hem dat je besloten hebt door te gaan met dansen, ook als hij er een probleem mee heeft en dat je zijn jaloezie vanaf nu gaat negeren. Geef hem de kans daarop te reageren maar zorg dat het geen ruzie wordt, het is een mededeling van jou en die zal bij hem moeten bezinken. Ga er niet in mee als hij er een ruzie van probeert te maken want er is niks te winnen, er is alleen veel te verliezen en nu kan er misschien nog iets aan de impasse veranderen. Blijf kalm en beantwoord zijn vragen als hij die heeft maar laat je niet meesleuren als hij boos wordt, die boosheid is onmacht, meer niet.
Als hij kwaad wegloopt ga dan niet aan zijn been hangen. Paal en perk stellen betekent dat je paal en perk stelt en je zelf dus overtuigd bent van je eigen standpunt. Het zal tijd nodig hebben voor hem om aan te wennen maar je neemt nu geen genoegen meer met zijn spijtbetuigingen achteraf, je geeft duidelijk aan hoe jij er in staat, dat je van hem houdt maar dat je niet bereid bent om je hobby op te geven omdat hij dan jaloers wordt. Maak die jaloezie zijn probleem en laat het niet meer jouw probleem zijn. Dat is het begin.
Dat spijt betonen, wat hij doet, na afloop van zo'n aanval maakt op een bepaald moment namelijk geen indruk meer, dat worden loze woorden zonder betekenis. Het spijt me helpt alleen als er vervolgens ook echt spijt wordt betoont en er iets verandert, in alle andere gevallen is het spijt me alleen een manier om tijdelijk uit een impasse te geraken en je weet al van te voren dat er niet wezenlijk iets anders is en dan verliezen die woorden aan kracht.
Denk je dat je dat kunt? Hem zeggen dat je doorgaat met je hobby en dat hij niet jaloers hoeft te zijn en dat jij er vanuit gaat dat dat dan ook niet meer voor gaat komen en dat als hij jaloers is hij dat dan maar van zich af gaat rennen, op gaat schrijven o.i.d. maar dat hij jou er niet meer mee lastigvalt? Als dít namelijk het enige probleem is in jullie relatie, dan zou hij zijn handjes dicht moeten knijpen en het wordt denk ik tijd dat hij dat in gaat zien.
Jij draagt je steentje bij door hem er gewoon bij te betrekken en hem ook bij nukkig gedrag blijft vertellen dat het leuk was, of niet leuk, of wat dan ook. Dat het geen grote roze olifant wordt die in de kamer staat maar waar niemand het over heeft.
Meid, geen dingen op gaan geven omdat je partner het niet trekt. Je doet tenslotte niet aan amateurpornofilms maken, je danst een stukje the night away en daar zijn ook danspartners bij betrokken, die hun broek gewoon aanhouden.
Het wordt tijd dat hij zich daar overheen zet na twee jaar samen met jou en je niet (meer) als slet ziet omdat je hobby dansen is. Dat zit tussen zijn oren, niet tussen de jouwe. Kan hij dat niet dan moet hij zijn conclusies trekken maar dan is het in ieder geval duidelijk.
zondag 30 maart 2008 om 09:50
Tja ik zou zelf ook niet staan te springen als mijn man een passievolle en lichamelijke dans als Salsa met een andere vrouw zou dansen. De hele avond lang.... neh
Sowieso elk intensief contact met een andere vrouw vind ik niet leuk.
Maar verbieden zou ik niet doen nee.
Gelukkig danst hij niet,maar heeft wel veel vriendinnen waarmee hij weleens een avond uit gaat of mee gaat eten.
Tja, het is mijn probleem en ik leg het verder ook niet bij hem neer. Al ziet hij het wel aan mijn gezicht hoe zeer ik het ook in de plooi probeer te houden. Maar ja ik ben ook maar een mens en geen robot.
Verbieden is gewoon heel fout, en je moet je niets laten verbieden.
Erover praten kan al heel erg de lucht klaren, hebben we ook gedaan, na jaren pas, maar het hielp wel goed.
Hij gaf me aan dat hij echt niets (meer) met een ander zou doen, wat hij denkt en hoe hij verleidingen weerstaat.
(Hij is dus wel ooit vreemdgegaan lang geleden)
Misschien helpt een heel goed gesprek met je vriend? Waarin jullie elkaar inzicht geven in jullie gedachten en angsten en de achtergrond ervan.
Sowieso elk intensief contact met een andere vrouw vind ik niet leuk.
Maar verbieden zou ik niet doen nee.
Gelukkig danst hij niet,maar heeft wel veel vriendinnen waarmee hij weleens een avond uit gaat of mee gaat eten.
Tja, het is mijn probleem en ik leg het verder ook niet bij hem neer. Al ziet hij het wel aan mijn gezicht hoe zeer ik het ook in de plooi probeer te houden. Maar ja ik ben ook maar een mens en geen robot.
Verbieden is gewoon heel fout, en je moet je niets laten verbieden.
Erover praten kan al heel erg de lucht klaren, hebben we ook gedaan, na jaren pas, maar het hielp wel goed.
Hij gaf me aan dat hij echt niets (meer) met een ander zou doen, wat hij denkt en hoe hij verleidingen weerstaat.
(Hij is dus wel ooit vreemdgegaan lang geleden)
Misschien helpt een heel goed gesprek met je vriend? Waarin jullie elkaar inzicht geven in jullie gedachten en angsten en de achtergrond ervan.
zondag 30 maart 2008 om 10:06
Ik vind dat je vriend zelf aan het probleem moet werken. Het is namelijk zijn probleem. Jij doet niets verkeerd, als hij moeite heeft met jouw gedrag of kleding moet hij zelf een manier zoeken om er mee om te gaan. Als dat betekent dat hij in therapie moet, het zij zo, maar mijn idee is dat het zijn pakkie aan is en niet die van jou. Blijf erover praten, maar geef ook aan dat jij niet je kleding en gedrag gaat veranderen.
zondag 30 maart 2008 om 10:10
Ik zou het denk ik ook misschien niet heel leuk vinden als mijn man salsa zou dansen, maar dat zou dan puur en alleen met mijn eigen jaloezie en onzekerheid te maken hebben.
Als je een relatie aangaat dan weet je dat diegene aan salsa dansen doet. Als je weet dat je dat niet gaat trekken, dan moet je geen relatie met zo'n iemand beginnen. Ik zou het heel fout vinden om het dan te gaan verbieden. Die salsa hoort bij die persoon. Dan verbied je de ander om zichzelf te zijn. Ik zou bijvoorbeeld nooit iets met iemand die niet monogaam wil zijn zijn begonnen, omdat ik dat wel ben.
TO, ik denk niet dat het gezond is dat jij al weken van te voren je helemaal druk en angstig zit te maken over het feit dat jij hem moet gaan vertellen dat jij naar een salsa avond gaat. Je bent nota bene bang voor je eigen vriend!
Als je een relatie aangaat dan weet je dat diegene aan salsa dansen doet. Als je weet dat je dat niet gaat trekken, dan moet je geen relatie met zo'n iemand beginnen. Ik zou het heel fout vinden om het dan te gaan verbieden. Die salsa hoort bij die persoon. Dan verbied je de ander om zichzelf te zijn. Ik zou bijvoorbeeld nooit iets met iemand die niet monogaam wil zijn zijn begonnen, omdat ik dat wel ben.
TO, ik denk niet dat het gezond is dat jij al weken van te voren je helemaal druk en angstig zit te maken over het feit dat jij hem moet gaan vertellen dat jij naar een salsa avond gaat. Je bent nota bene bang voor je eigen vriend!
zondag 30 maart 2008 om 10:20
Hoi Olijfje,
Klinkt niet goed, echt niet. Jullie verschillen op een bepaald vlak in essentie te veel van elkaar.
Je zult je altijd op z'n minst enigzins beklemd voelen. En dat is NIET goed. Echt niet. Heb zelf 9,5 jaar een relatie gehad met iemand van wie ik ongelooflijk veel hield (en vice versa), maar ook wij verschilden in een bepaald opzicht net even te veel van elkaar (visie, toekomst, houding t.o.v. vrienden). 4,5 jaar geleden hebben we elkaar uit liefde laten gaan. Inmiddels ben ik gelukkig getrouwd met een man bij wie ik he-le-maal mezelf kan zijn. We hebben zelfs een dochtertje, wat een geluk!
Daarbij vind ik het persoonlijk een beetje engig dat je vriend van - 25 of 27? - VOOR jou (dus voor 2 jaar geleden) maar liefst 10 jaar een relatie heeft gehad, dat is LANG op die leeftijd!
Normaal geen oordeel over (neutraal, moeten mensen zelf weten), maar volgens mij heeft jouw vriend echt nog wat te leren voordat hij een vrouw echt gelukkig kan maken. Namelijk door haar in haar waarde te laten en blij te zijn als zij gelukkig is. Hoe ze dat ook invult (en dan heb jij niet eens gekke dingen!).
Succes en onthoud dat je leven niet ophoudt als je een punt achter je relatie zet (en dat je dat ook kunt doen als je nog van iemand houdt, probeer vooruit te kijken).
Wat zeggen je ouders, (evt) zussen en broers, en vriendinnen ervan?
Groetjes,
TT
Klinkt niet goed, echt niet. Jullie verschillen op een bepaald vlak in essentie te veel van elkaar.
Je zult je altijd op z'n minst enigzins beklemd voelen. En dat is NIET goed. Echt niet. Heb zelf 9,5 jaar een relatie gehad met iemand van wie ik ongelooflijk veel hield (en vice versa), maar ook wij verschilden in een bepaald opzicht net even te veel van elkaar (visie, toekomst, houding t.o.v. vrienden). 4,5 jaar geleden hebben we elkaar uit liefde laten gaan. Inmiddels ben ik gelukkig getrouwd met een man bij wie ik he-le-maal mezelf kan zijn. We hebben zelfs een dochtertje, wat een geluk!
Daarbij vind ik het persoonlijk een beetje engig dat je vriend van - 25 of 27? - VOOR jou (dus voor 2 jaar geleden) maar liefst 10 jaar een relatie heeft gehad, dat is LANG op die leeftijd!
Normaal geen oordeel over (neutraal, moeten mensen zelf weten), maar volgens mij heeft jouw vriend echt nog wat te leren voordat hij een vrouw echt gelukkig kan maken. Namelijk door haar in haar waarde te laten en blij te zijn als zij gelukkig is. Hoe ze dat ook invult (en dan heb jij niet eens gekke dingen!).
Succes en onthoud dat je leven niet ophoudt als je een punt achter je relatie zet (en dat je dat ook kunt doen als je nog van iemand houdt, probeer vooruit te kijken).
Wat zeggen je ouders, (evt) zussen en broers, en vriendinnen ervan?
Groetjes,
TT
zondag 30 maart 2008 om 11:15
Treffendetekst, dat is natuurlijk onzin dat het een beetje engig is als je op je 25e of 27e al 10 jaar een relatie hebt. Ik ben al vanaf mijn 17e bij Manmik en wij zijn ook gewoon gegroeid in onze relatie van bijna 14 jaar. Volgens mij heeft dat weinig te maken met hoe oud of hoe jong je bent als je een relatie aangaat, maar of je zelf kunt groeien en de ander de ruimte kunt geven om ook te groeien.
zondag 30 maart 2008 om 12:21
Ik ben zelf erg jaloers geweest in het begin van onze relatie(nu 10 jaar geleden). Ik zag in iedere vrouw gevaar...
Het kwam allemaal door mijn onzekerheid. Mijn vriend kon 100x zeggen dat ik de leukste, liefste etc was..ik vond dat zelf niet.
Door te praten met een psycholoog, ben ik tot besef gekomen dat het aan mij lag en niet aan mijn vriend. Ik heb leren tot 10 te tellen als ik zogenaamd gevaar zag.
Ik kan me die jaloezie nu niet eens meer voorstellen maar weet wel dat je het niet in de hand hebt als je het hebt. Je moet er wat aan doen. Wat veel mensen vergeten, is dat het niet alleen heel erg is voor de partner maar ook voor jezelf. Ik vond het vreselijk zo jaloers te zijn, kende dat gevoel ook niet. Ik herkende mezelf niet meer. Je voelt je een slecht mens. Ik ben blij dat ik er wat aan gedaan heb iig.
Het kwam allemaal door mijn onzekerheid. Mijn vriend kon 100x zeggen dat ik de leukste, liefste etc was..ik vond dat zelf niet.
Door te praten met een psycholoog, ben ik tot besef gekomen dat het aan mij lag en niet aan mijn vriend. Ik heb leren tot 10 te tellen als ik zogenaamd gevaar zag.
Ik kan me die jaloezie nu niet eens meer voorstellen maar weet wel dat je het niet in de hand hebt als je het hebt. Je moet er wat aan doen. Wat veel mensen vergeten, is dat het niet alleen heel erg is voor de partner maar ook voor jezelf. Ik vond het vreselijk zo jaloers te zijn, kende dat gevoel ook niet. Ik herkende mezelf niet meer. Je voelt je een slecht mens. Ik ben blij dat ik er wat aan gedaan heb iig.
zondag 30 maart 2008 om 20:43
Hé Mik,
Je hebt wel gelijk ja. Zo zie ik het normaal gesproken ook, heb een paar voorbeelden in mijn vriendenkring van heel gelukkige stellen die toevallig elkaar al (relatief) jong hebben ontmoet.
Was al bang dat ik dat gedeelte niet goed had verwoord, mogelijk beter had kunnen weglaten.
Excuses!
Groetjes,
TT
Je hebt wel gelijk ja. Zo zie ik het normaal gesproken ook, heb een paar voorbeelden in mijn vriendenkring van heel gelukkige stellen die toevallig elkaar al (relatief) jong hebben ontmoet.
Was al bang dat ik dat gedeelte niet goed had verwoord, mogelijk beter had kunnen weglaten.
Excuses!
Groetjes,
TT
zondag 30 maart 2008 om 22:56
quote:treffendetekst schreef op 30 maart 2008 @ 20:43:
Hé Mik,
Je hebt wel gelijk ja. Zo zie ik het normaal gesproken ook, heb een paar voorbeelden in mijn vriendenkring van heel gelukkige stellen die toevallig elkaar al (relatief) jong hebben ontmoet.
Was al bang dat ik dat gedeelte niet goed had verwoord, mogelijk beter had kunnen weglaten.
Excuses!
Groetjes,
TTIk snap wel wat je wilde zeggen, maar ik viel over het engig (ik beken, ik voel me ook aangesproken hoor ).
Hé Mik,
Je hebt wel gelijk ja. Zo zie ik het normaal gesproken ook, heb een paar voorbeelden in mijn vriendenkring van heel gelukkige stellen die toevallig elkaar al (relatief) jong hebben ontmoet.
Was al bang dat ik dat gedeelte niet goed had verwoord, mogelijk beter had kunnen weglaten.
Excuses!
Groetjes,
TTIk snap wel wat je wilde zeggen, maar ik viel over het engig (ik beken, ik voel me ook aangesproken hoor ).
maandag 31 maart 2008 om 09:53
quote:wen schreef op 29 maart 2008 @ 23:29:
Olijfje, heb je ook wel eens aan andere mannen gevraagd hoe zij over dit soort dingen denken?
Dit inspireert me tot een tip: praat er eens over met een bevriend stel, of zus/zwager oid hoe dit dat zien en ermee omgaan. Niet zelf alleen de stellen uitzoeken die het met jou 'eens zijn' maar gewoon samen verkennen hoe andere stellen dit doen.
Succes!
Olijfje, heb je ook wel eens aan andere mannen gevraagd hoe zij over dit soort dingen denken?
Dit inspireert me tot een tip: praat er eens over met een bevriend stel, of zus/zwager oid hoe dit dat zien en ermee omgaan. Niet zelf alleen de stellen uitzoeken die het met jou 'eens zijn' maar gewoon samen verkennen hoe andere stellen dit doen.
Succes!
maandag 31 maart 2008 om 10:01
quote:Marielle29 schreef op 30 maart 2008 @ 12:21:
Ik ben zelf erg jaloers geweest in het begin van onze relatie(nu 10 jaar geleden). Ik zag in iedere vrouw gevaar...
Het kwam allemaal door mijn onzekerheid. Mijn vriend kon 100x zeggen dat ik de leukste, liefste etc was..ik vond dat zelf niet.
Door te praten met een psycholoog, ben ik tot besef gekomen dat het aan mij lag en niet aan mijn vriend. Ik heb leren tot 10 te tellen als ik zogenaamd gevaar zag.
Ik kan me die jaloezie nu niet eens meer voorstellen maar weet wel dat je het niet in de hand hebt als je het hebt. Je moet er wat aan doen. Wat veel mensen vergeten, is dat het niet alleen heel erg is voor de partner maar ook voor jezelf. Ik vond het vreselijk zo jaloers te zijn, kende dat gevoel ook niet. Ik herkende mezelf niet meer. Je voelt je een slecht mens. Ik ben blij dat ik er wat aan gedaan heb iig.Marielle, ik herken dit zo goed bij mijn vriend. Hij voelt zich zelf ook behoorlijk klote dat hij zo jaloers is. Daarom ben ik ook blij dat hij het wel serieus neemt en in therapie wil gaan. Ik wil ook niet zo maar opgeven omdat ik denk dat therapie kan helpen. Ik ben blij met jouw voorbeeld! Goed dat je het hebt gedaan! En toch al 10 jaar bij elkaar... het werkt dus wel!
Ik ben zelf erg jaloers geweest in het begin van onze relatie(nu 10 jaar geleden). Ik zag in iedere vrouw gevaar...
Het kwam allemaal door mijn onzekerheid. Mijn vriend kon 100x zeggen dat ik de leukste, liefste etc was..ik vond dat zelf niet.
Door te praten met een psycholoog, ben ik tot besef gekomen dat het aan mij lag en niet aan mijn vriend. Ik heb leren tot 10 te tellen als ik zogenaamd gevaar zag.
Ik kan me die jaloezie nu niet eens meer voorstellen maar weet wel dat je het niet in de hand hebt als je het hebt. Je moet er wat aan doen. Wat veel mensen vergeten, is dat het niet alleen heel erg is voor de partner maar ook voor jezelf. Ik vond het vreselijk zo jaloers te zijn, kende dat gevoel ook niet. Ik herkende mezelf niet meer. Je voelt je een slecht mens. Ik ben blij dat ik er wat aan gedaan heb iig.Marielle, ik herken dit zo goed bij mijn vriend. Hij voelt zich zelf ook behoorlijk klote dat hij zo jaloers is. Daarom ben ik ook blij dat hij het wel serieus neemt en in therapie wil gaan. Ik wil ook niet zo maar opgeven omdat ik denk dat therapie kan helpen. Ik ben blij met jouw voorbeeld! Goed dat je het hebt gedaan! En toch al 10 jaar bij elkaar... het werkt dus wel!
maandag 31 maart 2008 om 10:59
Hallo Olijfje,
Wat ik denk als je vriend zegt dat het normaal is dat mannen niet willen dat hun vriendin met een ander danst of zich sexy kleedt is: hé, maar ik ben geen gewone vrouw, ik ben bijzonder en ik wil dus ook een speciaal soort man die zich niet zo neanderthalig gedraagt.
Wat anderen doen en normaal vinden, moeten zij weten. Het is ook heel "normaal" dat vrouwen zichzelf wegcijferen of laten onderdrukken in een relatie. Het is "normaal" dat mannen meer macht hebben binnen een relatie. Het gaat erom of jij dat ook wil in jóuw relatie.
Ik denk, zoals iemand al schreef, dat jaloezie inderdaad weinig met liefde en heel veel met controle en macht te maken heeft. Jouw vriend is ongetwijfeld destijds gevallen op je vrije, spontane en sexy uiterlijk en gedrag. Maar nu hij je eenmaal "heeft" voelt hij dat als bedreigend. Want vrijheid betekent dat je ook op elk moment weer kan vertrekken en je sexy uiterlijk en spontaniteit trekken andere mannen aan die jou van hem kunnen afpakken.
Om je te houden is het voor hem dus veiliger om jou strak te houden. Je te vragen je niet meer zo sexy te kleden en geen salsa meer te dansen. Daarmee slaat hij twee vliegen in één klap (onbewust waarschijnlijk, maar toch): niet alleen vermindert het risico dat je door een andere man versierd wordt, maar je vrijheid wordt ook ingeperkt. Jij bent een sterke vrouw doordat je jezelf bent en bijvoorbeeld je passie voor dansen najaagt. Door je te belemmeren jezelf te kunnen zijn en die passie te beoefenen, verzwak je. Hij breekt je als het ware als persoon af door je essentiële dingen te ontnemen.
Dit is een geleidelijk proces dat er op termijn toe leidt dat jij steeds zwakker wordt en minder zelfvertrouwen krijgt, wat voor hem het voordeel heeft dat de stap om bij hem weg te gaan steeds moeilijker wordt. Hij krijgt je steeds meer in zijn macht. Het is dan aan hem om te zien in hoeverre hij die macht gebruikt, dat ligt aan zijn karakter. Maar het gaat er meer om dat jij al niet in zo'n situatie wil belanden en dat je jezelf wilt blijven.
Ik ga je niet adviseren om te rennen of blijven. Misschien kun je deze relatie wel redden, als je dat de moeite waard vindt. Het betekent dat je vanaf nu duidelijke grenzen moet gaan stellen. Jij gaat salsa dansen, jij spreekt af met collega's, jij komt thuis op de tijd die jij wilt enz. Het criterium voor jouw grenzen is daarbij je gevoel: op het moment dat je het gevoel hebt dat je iets van jezelf inlevert dat je niet wilt inleveren, dan ga je te ver.
dubio
Wat ik denk als je vriend zegt dat het normaal is dat mannen niet willen dat hun vriendin met een ander danst of zich sexy kleedt is: hé, maar ik ben geen gewone vrouw, ik ben bijzonder en ik wil dus ook een speciaal soort man die zich niet zo neanderthalig gedraagt.
Wat anderen doen en normaal vinden, moeten zij weten. Het is ook heel "normaal" dat vrouwen zichzelf wegcijferen of laten onderdrukken in een relatie. Het is "normaal" dat mannen meer macht hebben binnen een relatie. Het gaat erom of jij dat ook wil in jóuw relatie.
Ik denk, zoals iemand al schreef, dat jaloezie inderdaad weinig met liefde en heel veel met controle en macht te maken heeft. Jouw vriend is ongetwijfeld destijds gevallen op je vrije, spontane en sexy uiterlijk en gedrag. Maar nu hij je eenmaal "heeft" voelt hij dat als bedreigend. Want vrijheid betekent dat je ook op elk moment weer kan vertrekken en je sexy uiterlijk en spontaniteit trekken andere mannen aan die jou van hem kunnen afpakken.
Om je te houden is het voor hem dus veiliger om jou strak te houden. Je te vragen je niet meer zo sexy te kleden en geen salsa meer te dansen. Daarmee slaat hij twee vliegen in één klap (onbewust waarschijnlijk, maar toch): niet alleen vermindert het risico dat je door een andere man versierd wordt, maar je vrijheid wordt ook ingeperkt. Jij bent een sterke vrouw doordat je jezelf bent en bijvoorbeeld je passie voor dansen najaagt. Door je te belemmeren jezelf te kunnen zijn en die passie te beoefenen, verzwak je. Hij breekt je als het ware als persoon af door je essentiële dingen te ontnemen.
Dit is een geleidelijk proces dat er op termijn toe leidt dat jij steeds zwakker wordt en minder zelfvertrouwen krijgt, wat voor hem het voordeel heeft dat de stap om bij hem weg te gaan steeds moeilijker wordt. Hij krijgt je steeds meer in zijn macht. Het is dan aan hem om te zien in hoeverre hij die macht gebruikt, dat ligt aan zijn karakter. Maar het gaat er meer om dat jij al niet in zo'n situatie wil belanden en dat je jezelf wilt blijven.
Ik ga je niet adviseren om te rennen of blijven. Misschien kun je deze relatie wel redden, als je dat de moeite waard vindt. Het betekent dat je vanaf nu duidelijke grenzen moet gaan stellen. Jij gaat salsa dansen, jij spreekt af met collega's, jij komt thuis op de tijd die jij wilt enz. Het criterium voor jouw grenzen is daarbij je gevoel: op het moment dat je het gevoel hebt dat je iets van jezelf inlevert dat je niet wilt inleveren, dan ga je te ver.
dubio
Ga in therapie!
maandag 31 maart 2008 om 11:02
Hoi Olijfje, ik denk dat elke gezonde man tot op zeker hoogte jaloers is. En dat is op zich niet ongezond denk ik. Het is iets anders om je dingen te gaan verbieden, dan gaat het de verkeerde kant uit denk ik.
Maar het is misschien ook niet verkeerd om naar je eigen rol te kijken. Vind je de aandacht van "players" leuk bv tijdens het dansen. Dan kan ik me voorstellen, dat je man er moeite mee heeft.
En even voor de gedachten gang, als je een relatie hebt, sta je niet op relatieplanet.nl. Jouw salsa dansen ligt er een beetje tussenin, niet onacceptabel, maar ook niet 100% aangenaam. En ik denk dat jouw houding, zijn jaloezie ook nog wat aanwakkert.
Maar het is misschien ook niet verkeerd om naar je eigen rol te kijken. Vind je de aandacht van "players" leuk bv tijdens het dansen. Dan kan ik me voorstellen, dat je man er moeite mee heeft.
En even voor de gedachten gang, als je een relatie hebt, sta je niet op relatieplanet.nl. Jouw salsa dansen ligt er een beetje tussenin, niet onacceptabel, maar ook niet 100% aangenaam. En ik denk dat jouw houding, zijn jaloezie ook nog wat aanwakkert.
maandag 31 maart 2008 om 11:12
.... met dat verschil, Kreeft, dat Salsadansen een passie van haar is die ze - ondanks proberen, niet met haar vriend kan delen.
Relatieplanet.nl kan ik nauwelijks een passie noemen (wat ben ik blij dat ik daar niet meer hoef te komen)!
Maar ik snap je boodschap: kijk ook naar je eigen rol en gedrag en tot in hoeverre dat jalouzie aanwakkert.
Relatieplanet.nl kan ik nauwelijks een passie noemen (wat ben ik blij dat ik daar niet meer hoef te komen)!
Maar ik snap je boodschap: kijk ook naar je eigen rol en gedrag en tot in hoeverre dat jalouzie aanwakkert.
maandag 31 maart 2008 om 11:45
quote:kreeft1 schreef op 31 maart 2008 @ 11:02:
Hoi Olijfje, ik denk dat elke gezonde man tot op zeker hoogte jaloers is. En dat is op zich niet ongezond denk ik. Het is iets anders om je dingen te gaan verbieden, dan gaat het de verkeerde kant uit denk ik.
Maar het is misschien ook niet verkeerd om naar je eigen rol te kijken. Vind je de aandacht van "players" leuk bv tijdens het dansen. Dan kan ik me voorstellen, dat je man er moeite mee heeft.
En even voor de gedachten gang, als je een relatie hebt, sta je niet op relatieplanet.nl. Jouw salsa dansen ligt er een beetje tussenin, niet onacceptabel, maar ook niet 100% aangenaam. En ik denk dat jouw houding, zijn jaloezie ook nog wat aanwakkert.Mee eens! Mijn vriend is helemaal niet jaloers, en dat vind ik toch eigenlijk ook niet leuk.
Hoi Olijfje, ik denk dat elke gezonde man tot op zeker hoogte jaloers is. En dat is op zich niet ongezond denk ik. Het is iets anders om je dingen te gaan verbieden, dan gaat het de verkeerde kant uit denk ik.
Maar het is misschien ook niet verkeerd om naar je eigen rol te kijken. Vind je de aandacht van "players" leuk bv tijdens het dansen. Dan kan ik me voorstellen, dat je man er moeite mee heeft.
En even voor de gedachten gang, als je een relatie hebt, sta je niet op relatieplanet.nl. Jouw salsa dansen ligt er een beetje tussenin, niet onacceptabel, maar ook niet 100% aangenaam. En ik denk dat jouw houding, zijn jaloezie ook nog wat aanwakkert.Mee eens! Mijn vriend is helemaal niet jaloers, en dat vind ik toch eigenlijk ook niet leuk.
