Relaties
alle pijlers
Ik weet even niet meer hoe ik verder moet
donderdag 5 juli 2007 om 18:54
Hallo,
Mijn situatie:
Ik ben Myrthe en ik heb ruim drie jaar een relatie met X. Een aantal maanden geleden ben ik er achter gekomen dat X vreemdging. Daar heb ik hem uiteraard mee geconfronteerd en uiteindelijk heeft hij het ook toegegeven. Na veel moeilijke gesprekken hebben we besloten om toch samen door te gaan. Maar na enkele weken kreeg ik toch weer vermoedens dat de affaire nog niet was gestopt en helaas bleek mijn vermoeden juist.
Na weer veel moeilijke gesprekken en vele tranen van beide kanten heb ik toch besloten om het toch nog een te proberen. X gaf aan heel veel van me te houden en me niet kwijt te willen en ik wil hem ook absoluut niet kwijt.
Hij gaf aan dat ik hem zo gekwetst had het afgelopen jaar dat hij het gevoel had dat ik toch niet meer met hem verder wilde. Daarom stond hij open voor de aandacht en bevestiging van een andere vrouw.
Maar ik ben bang dat er iets blijvends beschadigd is in onze relatie en dat het vertrouwen zo beschaamd is dat het eigenlijk niet meer kan werken tussen ons. Aan de andere kant hou ik zielsveel van hem en ik weet dat hij ook heel veel van mij houdt. Wat is wijsheid? Bij hem weggaan en verder gaan met mijn leven ondanks de liefde die we voor elkaar voelen of bij hem blijven en hier uit proberen te komen?
Is er iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt en haar/zijn ervaring met mij wil delen? Of iemand die een wijze raad heeft?
Alvast bedankt!
groeten Myr
Mijn situatie:
Ik ben Myrthe en ik heb ruim drie jaar een relatie met X. Een aantal maanden geleden ben ik er achter gekomen dat X vreemdging. Daar heb ik hem uiteraard mee geconfronteerd en uiteindelijk heeft hij het ook toegegeven. Na veel moeilijke gesprekken hebben we besloten om toch samen door te gaan. Maar na enkele weken kreeg ik toch weer vermoedens dat de affaire nog niet was gestopt en helaas bleek mijn vermoeden juist.
Na weer veel moeilijke gesprekken en vele tranen van beide kanten heb ik toch besloten om het toch nog een te proberen. X gaf aan heel veel van me te houden en me niet kwijt te willen en ik wil hem ook absoluut niet kwijt.
Hij gaf aan dat ik hem zo gekwetst had het afgelopen jaar dat hij het gevoel had dat ik toch niet meer met hem verder wilde. Daarom stond hij open voor de aandacht en bevestiging van een andere vrouw.
Maar ik ben bang dat er iets blijvends beschadigd is in onze relatie en dat het vertrouwen zo beschaamd is dat het eigenlijk niet meer kan werken tussen ons. Aan de andere kant hou ik zielsveel van hem en ik weet dat hij ook heel veel van mij houdt. Wat is wijsheid? Bij hem weggaan en verder gaan met mijn leven ondanks de liefde die we voor elkaar voelen of bij hem blijven en hier uit proberen te komen?
Is er iemand die iets soortgelijks heeft meegemaakt en haar/zijn ervaring met mij wil delen? Of iemand die een wijze raad heeft?
Alvast bedankt!
groeten Myr
donderdag 5 juli 2007 om 19:00
ik heb een vriendin die zoiets gehad heeft..
Was net getrouwd en kwam er achter dat manlief haar voor en na haar huwlijk bedroog met haar beste vriendin..
veel verdriet, weggegaan er weer bij in, weer weggegaan.......eigen huisje, half jaar ruzie en nu heel langzamerhand bouwen ze weer wat op..
Hebben ook nog gevoelens voor elkaar maar moeten elkaar weer leren vertrouwen..
En van haar weet ik dat het zo moeilijk is...
Maar sterkte ermee...moeilijk!!
Was net getrouwd en kwam er achter dat manlief haar voor en na haar huwlijk bedroog met haar beste vriendin..
veel verdriet, weggegaan er weer bij in, weer weggegaan.......eigen huisje, half jaar ruzie en nu heel langzamerhand bouwen ze weer wat op..
Hebben ook nog gevoelens voor elkaar maar moeten elkaar weer leren vertrouwen..
En van haar weet ik dat het zo moeilijk is...
Maar sterkte ermee...moeilijk!!
donderdag 5 juli 2007 om 19:11
Ik vraag me af wat je nu nog van zn spijt, beloftes en liefdesbetuigingen gelooft.
In de fout gegaan, betrapt en vervolgens tranen van spijt en beloftes van beterschap. Loze woorden, want hij is gewoon doorgegaan. Dat moet wel 10x zo hard zijn aangekomen.
De eerste keer kon hij nog doen alsof hij het niet zo had bedoeld en door jouw pijn het licht had gezien....... De tweede keer gaat dat niet meer op. Ik vind het dan ook verbazingwekkend dat je ten tweeden malen diezelfde moeilijke gesprekken hebt willen voeren.
Vindt jij zn argument (dat jij hem gekwetst hebt) overigens geloofwaardig/relevant?
In de fout gegaan, betrapt en vervolgens tranen van spijt en beloftes van beterschap. Loze woorden, want hij is gewoon doorgegaan. Dat moet wel 10x zo hard zijn aangekomen.
De eerste keer kon hij nog doen alsof hij het niet zo had bedoeld en door jouw pijn het licht had gezien....... De tweede keer gaat dat niet meer op. Ik vind het dan ook verbazingwekkend dat je ten tweeden malen diezelfde moeilijke gesprekken hebt willen voeren.
Vindt jij zn argument (dat jij hem gekwetst hebt) overigens geloofwaardig/relevant?
vrijdag 6 juli 2007 om 10:17
Ten eerste heel erg bedankt voor jullie reacties, op een gegeven moment verdwaal je in je eigen gedachtes en emoties en kan je niet meer helder denken lijkt het wel.
De opmerking van hem dat ik hem gekwetst heb, is helaas wel terecht. En daar heb ik ook veel spijt van. Maar aan de andere kant vind ik dat je daar over moet praten in plaats van met een ander het bed in te duiken.
En inderdaad, ik was degene die het hardste riep dat als mijn partner een affaire zou hebben dat ik dan meteen bij hem weg zou gaan. Niet dus. Maar het is wel verdomde moeilijk allemaal en op dit moment ben ik een schim van mezelf. Ik ben kilo's afgevallen en kan amper slapen.
De tijd zal het leren of we het elkaar kunnen vergeven en of het vertrouwen weer terugkomt.
groeten Myr
De opmerking van hem dat ik hem gekwetst heb, is helaas wel terecht. En daar heb ik ook veel spijt van. Maar aan de andere kant vind ik dat je daar over moet praten in plaats van met een ander het bed in te duiken.
En inderdaad, ik was degene die het hardste riep dat als mijn partner een affaire zou hebben dat ik dan meteen bij hem weg zou gaan. Niet dus. Maar het is wel verdomde moeilijk allemaal en op dit moment ben ik een schim van mezelf. Ik ben kilo's afgevallen en kan amper slapen.
De tijd zal het leren of we het elkaar kunnen vergeven en of het vertrouwen weer terugkomt.
groeten Myr
vrijdag 6 juli 2007 om 12:12
De opmerking van hem dat ik hem gekwetst heb, is helaas wel terecht. En daar heb ik ook veel spijt van. Maar aan de andere kant vind ik dat je daar over moet praten in plaats van met een ander het bed in te duiken.
Ja, mee eens. Maar was jij wel bereikbaar voor hem destijds? Kun je iets meer vertellen over jóuw aandeel of is dat te privé?
Marion
Ja, mee eens. Maar was jij wel bereikbaar voor hem destijds? Kun je iets meer vertellen over jóuw aandeel of is dat te privé?
Marion
vrijdag 6 juli 2007 om 13:46
Ik denk dat we allebei niet goed bereikbaar voor elkaar waren.
Hij slaat dicht als hem iets dwarszit en uit frustratie ga ik dan dingen zeggen die ik eigenlijk niet zo bedoel of ik zeg ze harder dan ik bedoel om een reactie van zijn kant uit te lokken (verkeerd, daar ben ik me absoluut bewust van en daar wil ik ook iets aan doen).
Dit realiseerde ik me pas later, toen ik ben gaan bekijken hoe dit allemaal heeft kunnen gebeuren en ook ben gaan kijken wat mijn aandeel was in dit geheel.
vrijdag 6 juli 2007 om 14:52
Het is altijd goed naar je eigen fouten te kijken, maar in dit geval zou ik er voor uitkijken om datgene wat jij hebt gedaan te beschouwen als een aandeel in zijn vreemdgaan. Daarmee maak je jezelf "medeplichtig" aan datgene wat je wereld aan scherven heeft gegooid, terwijl je in feite geen enkele inspraak hebt gehad.
Een machtelozer positie kun je voor jezelf niet creëren...........
Verder is datgene wat jij hebt gedaan (hem kwetsen met valse woorden) in de openheid gedaan; hij had er meteen op kunnen reageren.
Dat hij dat gebruikt als excuus of reden om vreemd te gaan vind ik erg goedkoop en zwak. Maar goed, de eerste keer zou je dit excuus nog kunnen accepteren. Maar de tweede keer gold het excuus niet meer. Wat heeft hij daarover dan te melden?? Kun je dat ook accepteren?
Dat hoef je hier niet vertellen hoor, maar voor jezelf is het goed om daarover na te denken.
Neem de verantwoordelijk voor wat je zelf hebt gedaan en neem vooral niet de verantwoordelijkheid voor wat hij heeft gedaan. Die ligt bij hem.
vrijdag 6 juli 2007 om 15:20
Beste MB,
Ik heb hetzelfde meegemaakt.
Sinds 2 weken weet ik dat mijn man vreemd is gegaan.
Het liep niet zo goed meer tussen ons, dat wist ik ook wel, maar dat ie zou vreemdgaan had ik niet gedacht.
Eerst zei ie dat ie niet meer verder wilde met mij voor bepaalde redenen.
Maar diep in mijn hart wist ik dat het dat niet kon zijn.
Ik ben gaan rondbellen en gelukkig was er iemand die mij de waarheid durfde te zeggen.Toen viel alles op z'n plaats.
Ik heb 'm ooit gezegd dat als ie vreemd ging(nou ja vreemd ,ik ken haar ook)
dat ie zijn boeltje kon pakken ,want mijn ex deed het ook.Dus hij wist hoeveel pijn hij mij zou doen, maar deed het toch.
Had zelfs een vakantie met haar geboekt(waar was ie mee bezig?),maar die gaat uiteraard niet door.
Van hem had ik het nooit verwacht dus de klap kwam ontzettend hard aan.
Heb me dan ook ziek gemeld; ik sliep niet ,at niet meer was echt niet in staat om te werken.
Het bleek dat ie ook veel met haar heeft gesms't want zij had ook problemen in haar huwelijk(gaat nu dan ook scheiden)en omdat wij dus ook problemen hadden trok hij naar haar en zij vond dat echt niet erg want ze had altijd al een oogje op hem en zag nu haar kans schoon.
Hij is schuld maar zij veel meer (voor mij dan,want ze had gewoon haar benen bijelkaar moeten houden en van een getrouwde man af moeten blijven).
Nu hebben we veel gepraat (en nog) en ik geef hem nog een kans want hij kiest voor mij.
Ik sta van mezelf te kijken dat ik in staat ben om hem die kans nog te geven had dat nooit van mezelf gedacht.
Maar als het nog een keer gebeurd (met wie dan ook) dan is het echt over.
Hij ziet in dat ie een fout heeft gemaakt en heeft spijt ervan.
Nu gaat het wel een beetje met me maar gisteren had ik een behoorlijke dip(er zullen nog wel meer komen).
Het vertrouwen is weg en hij zal er dan ook alles aan moeten doen om dat weer goed te krijgen.
Dus ik ga naar een maatschappelijk werker om dit allemaal een plaats te geven.En hij gaat mee.
Er zal nog lange tijd nodig zijn om dit te verwerken maar misschien komen we er beter uit,hopelijk!
Ik hoop voor jou dat je de juiste keuze maakt,ook al is het moeilijk, maar kies voor je eigen geluk je bent meer waard!!!SUC6
groetjes, hondje
Ik heb hetzelfde meegemaakt.
Sinds 2 weken weet ik dat mijn man vreemd is gegaan.
Het liep niet zo goed meer tussen ons, dat wist ik ook wel, maar dat ie zou vreemdgaan had ik niet gedacht.
Eerst zei ie dat ie niet meer verder wilde met mij voor bepaalde redenen.
Maar diep in mijn hart wist ik dat het dat niet kon zijn.
Ik ben gaan rondbellen en gelukkig was er iemand die mij de waarheid durfde te zeggen.Toen viel alles op z'n plaats.
Ik heb 'm ooit gezegd dat als ie vreemd ging(nou ja vreemd ,ik ken haar ook)
dat ie zijn boeltje kon pakken ,want mijn ex deed het ook.Dus hij wist hoeveel pijn hij mij zou doen, maar deed het toch.
Had zelfs een vakantie met haar geboekt(waar was ie mee bezig?),maar die gaat uiteraard niet door.
Van hem had ik het nooit verwacht dus de klap kwam ontzettend hard aan.
Heb me dan ook ziek gemeld; ik sliep niet ,at niet meer was echt niet in staat om te werken.
Het bleek dat ie ook veel met haar heeft gesms't want zij had ook problemen in haar huwelijk(gaat nu dan ook scheiden)en omdat wij dus ook problemen hadden trok hij naar haar en zij vond dat echt niet erg want ze had altijd al een oogje op hem en zag nu haar kans schoon.
Hij is schuld maar zij veel meer (voor mij dan,want ze had gewoon haar benen bijelkaar moeten houden en van een getrouwde man af moeten blijven).
Nu hebben we veel gepraat (en nog) en ik geef hem nog een kans want hij kiest voor mij.
Ik sta van mezelf te kijken dat ik in staat ben om hem die kans nog te geven had dat nooit van mezelf gedacht.
Maar als het nog een keer gebeurd (met wie dan ook) dan is het echt over.
Hij ziet in dat ie een fout heeft gemaakt en heeft spijt ervan.
Nu gaat het wel een beetje met me maar gisteren had ik een behoorlijke dip(er zullen nog wel meer komen).
Het vertrouwen is weg en hij zal er dan ook alles aan moeten doen om dat weer goed te krijgen.
Dus ik ga naar een maatschappelijk werker om dit allemaal een plaats te geven.En hij gaat mee.
Er zal nog lange tijd nodig zijn om dit te verwerken maar misschien komen we er beter uit,hopelijk!
Ik hoop voor jou dat je de juiste keuze maakt,ook al is het moeilijk, maar kies voor je eigen geluk je bent meer waard!!!SUC6
groetjes, hondje
vrijdag 6 juli 2007 om 15:28
Het is altijd goed naar je eigen fouten te kijken, maar in dit geval zou ik er voor uitkijken om datgene wat jij hebt gedaan te beschouwen als een aandeel in zijn vreemdgaan. Daarmee maak je jezelf "medeplichtig" aan datgene wat je wereld aan scherven heeft gegooid, terwijl je in feite geen enkele inspraak hebt gehad.
Een machtelozer positie kun je voor jezelf niet creëren...........
Dat ben ik met je eens Mabel, ware het niet dat Myrthe ervoor kiest om verder te gaan met deze man en hem absoluut niet kwijt wil. Dan lijkt mij de enige mogelijkheid om te kijken vanuit welke situatie e.e.a. heeft kunnen gebeuren en in hoeverre zo'n situatie in de toekomst te vermijden is van béide kanten.
Van het standpunt uitgaan dat jouzelf geen enkele blaam treft en je man je tot 2 keer toe besodemieterd heeft geeft normaal gesproken geen enkel toekomstperspectief, en dat is óók niet wat Myrthe wil. Ze wil verder met iemand die haar bedrogen heeft en zoekt een weg om daarmee om te gaan. Misschien is dan de enige manier om daar iets van jezelf tegenover te zetten om de score een beetje gelijk te trekken (aktie=reaktie).
Persoonlijk weet ik dat eenmaal geschonden vertrouwen nooit meer helemáál goedkomt (al betrof het in mijn geval geen vreemdgaan), je zult iemand altijd in de gaten houden en het onvoorwaardelijke gevoel is gewoon weg.
Een machtelozer positie kun je voor jezelf niet creëren...........
Dat ben ik met je eens Mabel, ware het niet dat Myrthe ervoor kiest om verder te gaan met deze man en hem absoluut niet kwijt wil. Dan lijkt mij de enige mogelijkheid om te kijken vanuit welke situatie e.e.a. heeft kunnen gebeuren en in hoeverre zo'n situatie in de toekomst te vermijden is van béide kanten.
Van het standpunt uitgaan dat jouzelf geen enkele blaam treft en je man je tot 2 keer toe besodemieterd heeft geeft normaal gesproken geen enkel toekomstperspectief, en dat is óók niet wat Myrthe wil. Ze wil verder met iemand die haar bedrogen heeft en zoekt een weg om daarmee om te gaan. Misschien is dan de enige manier om daar iets van jezelf tegenover te zetten om de score een beetje gelijk te trekken (aktie=reaktie).
Persoonlijk weet ik dat eenmaal geschonden vertrouwen nooit meer helemáál goedkomt (al betrof het in mijn geval geen vreemdgaan), je zult iemand altijd in de gaten houden en het onvoorwaardelijke gevoel is gewoon weg.
vrijdag 6 juli 2007 om 15:42
Als je voor hem kiest, doe het dan ajb om de juiste reden... Zie je hem echt doodgraag, of heb je schrik om alleen te zijn? Mijn vriend (ex ondertussen) heeft me ook bedrogen en ik was ook degene die altijd riep: bedriegen is buiten! Ik heb me wel aan mijn woord gehouden. En ik heb zwarte sneeuw gezien. Maar ik ben er door, en er beter uit gekomen, zoals de meeste.
Eens je aan het bedriegen gaat, wilt dat zeggen dat er iets niet juist zit. Wat dat is zullen jullie moeten uitzoeken en eraan werken. Maar eerlijk gezegd, ik zou niet met hem verder willen, hoe graag ik hem ook zie. Als je iemand enorm graag ziet, kan je het toch niet over je hart krijgen om die persoon zo hard te kwetsen door vreemd te gaan...
Eens je aan het bedriegen gaat, wilt dat zeggen dat er iets niet juist zit. Wat dat is zullen jullie moeten uitzoeken en eraan werken. Maar eerlijk gezegd, ik zou niet met hem verder willen, hoe graag ik hem ook zie. Als je iemand enorm graag ziet, kan je het toch niet over je hart krijgen om die persoon zo hard te kwetsen door vreemd te gaan...
vrijdag 6 juli 2007 om 16:39
Iedereen weer heel erg bedankt voor jullie reactie, hier heb ik echt wat aan!
Als ik het allemaal zo lees heb ik veel stof om over na te denken. Ik ga dit weekend proberen het een en ander op een rijtje te zetten. Bijvoorbeeld de vraag waarom ik zo graag bij hem wil blijven en deze relatie een kans wil geven. Angst om alleen te zijn of liefde of misschien wel allebei?
groeten Myr
Als ik het allemaal zo lees heb ik veel stof om over na te denken. Ik ga dit weekend proberen het een en ander op een rijtje te zetten. Bijvoorbeeld de vraag waarom ik zo graag bij hem wil blijven en deze relatie een kans wil geven. Angst om alleen te zijn of liefde of misschien wel allebei?
groeten Myr
vrijdag 6 juli 2007 om 17:02
Hij is vreemdgegaan en jij hebt het hem vergeven. Hij beloofde het niet meer te doen en heeft het toch weer gedaan. Jij hebt het hem weer vergeven. Zo wordt het hem wel 'makkelijk' gemaakt.(Dit klinkt lulliger dan ik het bedoel).
Meisje, zoek een man die voor jou gaat en alleen voor jou!
Heel veel sterkte!
Meisje, zoek een man die voor jou gaat en alleen voor jou!
Heel veel sterkte!
vrijdag 6 juli 2007 om 19:31
TO: laat dit zinnetje goed tot je doordringen. Ik zie momenteel van dichtbij dat mensen bij elkaar blijven omdat ze schrik hebben om alleen te zijn, maar daar wordt je uiteindelijk doodongelukkig van.
Of je hem kunt vergeven of niet, dat is helemaal aan jou om te beslissen en ik zou ook niet weten wat zou kunnen helpen om tot die moeilijke beslissing te komen.
Maar luister goed naar je gevoel, je kunt beter alleen zijn dan bij iemand die je niet (meer) gelukkig maakt.
maandag 9 juli 2007 om 11:12
Dit is best confronterend. Waar ik gelukkig van word? Een eerlijke, liefdevolle en respectvolle relatie. En dat is het nu niet. Maar ik hoop zo dat we het er wel weer van kunnen maken. Maar op dit moment reageren we ook niet goed op elkaar. Ik vraag steeds om bevestiging en dit benauwd hem. En daardoor word ik nog onzekerder en ga ik nog meer trekken.
Het lijkt zo een uitzichtloze situatie.
Ik ga me hierdoor steeds waardelozer voelen, terwijl ik diep in mijn hart weet dat ik echt wel een leuke meid ben maar zo voel ik me nu niet.
maandag 9 juli 2007 om 17:24
