Relaties
alle pijlers
Ik weet het niet meer
woensdag 6 februari 2008 om 00:04
Hoi,
Ik lees al een tijdje mee op het forum en nu wil ik bij deze me verhaal kwijt.
Ik heb/had bijna 3,5 jaar een relatie, nou is het in het verleden 3 maanden uit geweest, omdat ik mijn vriend controleerde en er achter kwam dat hij met andere meiden zat te msnen en te smsen en 1tje zelfs af en toe zag. Mijn vriend heeft het toen uitgemaakt, omdat hij niet meer tegen mijn gedrag kon, dat ik hem niet vertrouwde en terecht op dat moment.
Na 3 maanden wel sex geen relatie heb ik hem toen voor het punt gezet of geen sex of wel sex maar dan ook weer een relatie. Hij heeft toen voor mij gekozen.
Het ging weer helemaal goed tot ik er achter kwam dat hij nog 1 meisje sprak. Hij heeft toen het contact met haar verbroken en alles ging goed. Ik vertrouwde hem beetje bij beetje steeds meer.
Ik controleerde hem niet meer tot afgelopen maandag. Hij was werken en ik sliep bij hem en ik had al ff het gevoel dat er iets niet klopte en hij wee bezig was met dingen.
Ik heb toen msn gesprekken gelezen die hij met een vriend had en daar ben ik dingen tegen gekomen waar ik absoluut niet blij mee was. Hij zei dat hij het ging uitmaken met mij, maar dat hij mij wou betrappen dat ik met iemand anders bezig was en hij ging op stap want dan ging hij helemaal zijn gang, want het maakte hem toch niks uit.
Ik hem er 's avonds mee geconfronteerd en hij zei tegen mij van ja het was stoer doen en ik zag het toen niet zitten. Hij heeft het op dat moment helemaal nooit met mij er over gehad dat hij het niet zag zitten. Hij was helemaal boos dat ik hem controleerde en dat snap ik. Dat is ook niet goed te praten.
Hij vertrouwd mij ook niet meer kwam er toen uit, omdat ik BIJNA met een andere jongen heb staan zoenen blijkbaar. Ik weet dat het geen smoes is en het is fout, maar ik weet er helemaal niks meer vanaf, omdat ik te veel gedronken had. Heb hier voor mijn excuses aangeboden en verteld dat het helemaal niet mijn bedoeling is geweest om vreemd te gaan en dat ik dat ook nooit zal doen en dat ik niet meer zoveel zal drinken.
Nou was ik vanmorge weer op zijn laptop en ik voelde gewoon dat hij loog nog over bepaalde dingen en ja hoor hij heeft een profiel op een datingsite en hij betaald er zelfs voor. En hij maar tegen mij zegge dat er niks meer is en dat het nu weer goed zou komen.
Ik hem kwaad gesmst, want hij was carnaval vieren. Dat ik het niet pikte en dat het uit was. Ik had er meteen spijt van, maar ja sms al verstuurd. Krijg ik terug van ok. Ik hem meteen gebeld van leg jij je er zomaar bij neer. Hij was meteen heel kwaad en ik ben een vieze vuile controleur en hij was me helemaal zat. Ik zo geef ons nog een kans laten we het morge uitpraten, maar geef mij en ons nog een kans. Nou gaan we morge praten, maar ik ben zo bang dat het niet meer goed komt. En ik hou zo verschrikkelijk veel van hem.
Ik heb ook bijna geen vrienden want werk in de horeca, dus veel in het weekend en 's avonds. Mijn sociaal leven is vooral sinds ik met hem serieus ben erg beperkt geworden, omdat ik als ik vrij was in het weekend al mijn tijd met hem door wilde brengen.
Ik weet niet wat ik nu moet dan als het over is, het stomme is we waren zelfs bezig om een huis te kopen en dan kom je achter zoiets. Ik weet het allemaal niet meer.
Sorry voor het lange verhaal. Ben in iedergeval blij dat ik het even kwijt ben.
Ik lees al een tijdje mee op het forum en nu wil ik bij deze me verhaal kwijt.
Ik heb/had bijna 3,5 jaar een relatie, nou is het in het verleden 3 maanden uit geweest, omdat ik mijn vriend controleerde en er achter kwam dat hij met andere meiden zat te msnen en te smsen en 1tje zelfs af en toe zag. Mijn vriend heeft het toen uitgemaakt, omdat hij niet meer tegen mijn gedrag kon, dat ik hem niet vertrouwde en terecht op dat moment.
Na 3 maanden wel sex geen relatie heb ik hem toen voor het punt gezet of geen sex of wel sex maar dan ook weer een relatie. Hij heeft toen voor mij gekozen.
Het ging weer helemaal goed tot ik er achter kwam dat hij nog 1 meisje sprak. Hij heeft toen het contact met haar verbroken en alles ging goed. Ik vertrouwde hem beetje bij beetje steeds meer.
Ik controleerde hem niet meer tot afgelopen maandag. Hij was werken en ik sliep bij hem en ik had al ff het gevoel dat er iets niet klopte en hij wee bezig was met dingen.
Ik heb toen msn gesprekken gelezen die hij met een vriend had en daar ben ik dingen tegen gekomen waar ik absoluut niet blij mee was. Hij zei dat hij het ging uitmaken met mij, maar dat hij mij wou betrappen dat ik met iemand anders bezig was en hij ging op stap want dan ging hij helemaal zijn gang, want het maakte hem toch niks uit.
Ik hem er 's avonds mee geconfronteerd en hij zei tegen mij van ja het was stoer doen en ik zag het toen niet zitten. Hij heeft het op dat moment helemaal nooit met mij er over gehad dat hij het niet zag zitten. Hij was helemaal boos dat ik hem controleerde en dat snap ik. Dat is ook niet goed te praten.
Hij vertrouwd mij ook niet meer kwam er toen uit, omdat ik BIJNA met een andere jongen heb staan zoenen blijkbaar. Ik weet dat het geen smoes is en het is fout, maar ik weet er helemaal niks meer vanaf, omdat ik te veel gedronken had. Heb hier voor mijn excuses aangeboden en verteld dat het helemaal niet mijn bedoeling is geweest om vreemd te gaan en dat ik dat ook nooit zal doen en dat ik niet meer zoveel zal drinken.
Nou was ik vanmorge weer op zijn laptop en ik voelde gewoon dat hij loog nog over bepaalde dingen en ja hoor hij heeft een profiel op een datingsite en hij betaald er zelfs voor. En hij maar tegen mij zegge dat er niks meer is en dat het nu weer goed zou komen.
Ik hem kwaad gesmst, want hij was carnaval vieren. Dat ik het niet pikte en dat het uit was. Ik had er meteen spijt van, maar ja sms al verstuurd. Krijg ik terug van ok. Ik hem meteen gebeld van leg jij je er zomaar bij neer. Hij was meteen heel kwaad en ik ben een vieze vuile controleur en hij was me helemaal zat. Ik zo geef ons nog een kans laten we het morge uitpraten, maar geef mij en ons nog een kans. Nou gaan we morge praten, maar ik ben zo bang dat het niet meer goed komt. En ik hou zo verschrikkelijk veel van hem.
Ik heb ook bijna geen vrienden want werk in de horeca, dus veel in het weekend en 's avonds. Mijn sociaal leven is vooral sinds ik met hem serieus ben erg beperkt geworden, omdat ik als ik vrij was in het weekend al mijn tijd met hem door wilde brengen.
Ik weet niet wat ik nu moet dan als het over is, het stomme is we waren zelfs bezig om een huis te kopen en dan kom je achter zoiets. Ik weet het allemaal niet meer.
Sorry voor het lange verhaal. Ben in iedergeval blij dat ik het even kwijt ben.
woensdag 6 februari 2008 om 00:23
Hm, eerst maar een dikke knuffel je kant op sturen, want die kun je wel gebruiken als ik dat zo lees.
Natuurlijk is het als buitenstaander altijd zo makkelijk om te zeggen, maar dit klinkt voor mij nou niet bepaald naar een relatie waar een gezonde toekomst in zit! Ja, natuurlijk hoor jij niet te controleren, maar als ik zoveel vermoedens had, had ik het ook gedaan hoor! En wees blij dat dit allemaal gebeurt vóórdat jullie samen een huis gekocht hebben.
Iemand die zo zonder enig respect over jou met zijn vriend mailt (stoerdoenerij? ha! kom op zeg, da's gewoon respectloos!), op een datingsite staat ingeschreven terwijl hij met jou een relatie heeft en intussen ook nog es via MSN druk zijn best doet meer contacten te knopen... joh, da's toch meer dan kwetsend allemaal????
Waaróm houd je zoveel van 'm? Als je probeert hem nuchter te bekijken, zoals ie nu op dit moment is en zich gedraagt... en niet terug denkt aan hoe hij misschien vroeger was... vind je hem dan iemand, om een relatie mee te hebben? Stel dat hij niet jouw partner was, maar iemand waar je beste vriendin mee aan kwam zetten, met de vraag aan jou wat jij over hem dacht - zou je haar dan aanraden met deze man een relatie aan te gaan? Een huis te kopen? Wetende, wat je nu over hem weet?
Je klinkt als iemand die vroeger veel sociale contacten had. Die krijg je ook nu weer, als je weer een beetje de tijd voor jezelf en je vrienden neemt.
Maar die vriend van je? Grote problemen en veel verdriet voor-geprogrameerd, als je mij zou vragen!!! Ik denk dat een verdrietig einde van je relatie uiteindelijk minder zeer doet, dan verdriet zónder einde...
Natuurlijk is het als buitenstaander altijd zo makkelijk om te zeggen, maar dit klinkt voor mij nou niet bepaald naar een relatie waar een gezonde toekomst in zit! Ja, natuurlijk hoor jij niet te controleren, maar als ik zoveel vermoedens had, had ik het ook gedaan hoor! En wees blij dat dit allemaal gebeurt vóórdat jullie samen een huis gekocht hebben.
Iemand die zo zonder enig respect over jou met zijn vriend mailt (stoerdoenerij? ha! kom op zeg, da's gewoon respectloos!), op een datingsite staat ingeschreven terwijl hij met jou een relatie heeft en intussen ook nog es via MSN druk zijn best doet meer contacten te knopen... joh, da's toch meer dan kwetsend allemaal????
Waaróm houd je zoveel van 'm? Als je probeert hem nuchter te bekijken, zoals ie nu op dit moment is en zich gedraagt... en niet terug denkt aan hoe hij misschien vroeger was... vind je hem dan iemand, om een relatie mee te hebben? Stel dat hij niet jouw partner was, maar iemand waar je beste vriendin mee aan kwam zetten, met de vraag aan jou wat jij over hem dacht - zou je haar dan aanraden met deze man een relatie aan te gaan? Een huis te kopen? Wetende, wat je nu over hem weet?
Je klinkt als iemand die vroeger veel sociale contacten had. Die krijg je ook nu weer, als je weer een beetje de tijd voor jezelf en je vrienden neemt.
Maar die vriend van je? Grote problemen en veel verdriet voor-geprogrameerd, als je mij zou vragen!!! Ik denk dat een verdrietig einde van je relatie uiteindelijk minder zeer doet, dan verdriet zónder einde...
woensdag 6 februari 2008 om 00:26
Heej,
Als hij dit soort dingen allemaal doet, issie je niet waard. Maar dat is natuurlijk makkelijk praten voor mij. Heb ook wel eens in een soortgelijke situatie gezeten en wacht eerst morgen maar eens af. Als het uitgaat kom je tijdens je werk vast genoeg nieuwe, leuke mensen tegen en anders ga je op een vereniging waar je ook nieuwe mensen kan ontmoeten. Je leven houdt niet op als jullie uit elkaar gaan...Echt niet!!
Als hij dit soort dingen allemaal doet, issie je niet waard. Maar dat is natuurlijk makkelijk praten voor mij. Heb ook wel eens in een soortgelijke situatie gezeten en wacht eerst morgen maar eens af. Als het uitgaat kom je tijdens je werk vast genoeg nieuwe, leuke mensen tegen en anders ga je op een vereniging waar je ook nieuwe mensen kan ontmoeten. Je leven houdt niet op als jullie uit elkaar gaan...Echt niet!!
woensdag 6 februari 2008 om 00:31
dankje voor je vlugge reactie. Ik voel me ontzettend rot op dit moment, maar je hebt gelijk eigenlijk heeft hij helemaal geen respect voor me. Hij is alleen in die 3,5 jaar alles voor me gaan betekenen. Ik was tot alles in staat zolang hij maar gelukkig was. Als ik het zo lees denk ik ook wel dat het beter is zo.
Ik voel me er alleen zo super rot bij en ik weet nie hoe ik hierna verder moet. Ik wil zo graag gelukkig met hem zijn, want we hadden ook veel lol en deede leuke dingen. Hij was er voor me als ik em nodig had.
ik hoop dat ik zo kan slapen en ben heel benieuwd wat hij morge tegen me te zegge heeft.
Ik voel me er alleen zo super rot bij en ik weet nie hoe ik hierna verder moet. Ik wil zo graag gelukkig met hem zijn, want we hadden ook veel lol en deede leuke dingen. Hij was er voor me als ik em nodig had.
ik hoop dat ik zo kan slapen en ben heel benieuwd wat hij morge tegen me te zegge heeft.
woensdag 6 februari 2008 om 00:50
wel sex geen relatie
uitmaken en toch weer niet uit willen maken
niet controleren toch weer wel controleren
pppffff ga eens een tijdje gewoon voor jezelf leven..eigen vriendenclub en werk, zodat je als je dan weer een n relatie hebt die niet gelijk het middelpunt van je leven maakt, waardoor je weer steeds moet gaan controleren of je middelpunt er nog wel is
uitmaken en toch weer niet uit willen maken
niet controleren toch weer wel controleren
pppffff ga eens een tijdje gewoon voor jezelf leven..eigen vriendenclub en werk, zodat je als je dan weer een n relatie hebt die niet gelijk het middelpunt van je leven maakt, waardoor je weer steeds moet gaan controleren of je middelpunt er nog wel is
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 6 februari 2008 om 00:51
Joh, het zou ook niet normaal zijn als je je er niet rot bij voelde!!! Want natuurlijk had je geen relatie met hem, omdat hij altijd al een eikel (sorry, maar dat is hoe hij zich op dit moment wel gedraagt) was. En als je vlak voor het einde van een relatie staat, zie je ineens alle dingen die wél goed waren, heel, heel duidelijk! Terwijl je de nare dingen wel weet, maar even niet weet of die nou opwegen tegen die goeie dingen.
Ik zat nog geen jaar geleden in dezelfde situatie, stond kort voor mijn scheiding en zag ineens alle goeie dingen zooo duidelijk... alles wat ik zou verliezen, de nieuwe, onbekende situatie van weer in mijn eentje zijn... allemaal heel beangstigend, al ben ik echt geen onzelfstandig typje. Die pijn blijft ook een tijd, daar moet je doorheen... en da's echt zwaar.
Maar als je dan op het punt komt, waar je de dingen weer wat realistischer kunt gaan bekijken, merkt dat het in je eentje ook gaat... zelfs heel góed gaat! Dan zie je ineens al die negatieve dingen, en dan niet alleen die, die je op dit moment storen. Dan kom je erachter, dat je jezelf veel meer hebt aangepast, dan eigenlijk goed voor je was. Jezelf misschien zelfs weg gecijferd - je schrijft nu al " Ik was tot alles in staat zolang hij maar gelukkig was"... Een relatie moet in balans zijn. Er mag af en toe best een kleine storing zijn, soms geeft de één meer, dan de ander... maar uiteindelijk moet het een geven en nemen zijn, met respect én liefde. Hoe heet dat toch zo mooi? "als het zeer doet, kan het geen liefde zijn"...
Ik zat nog geen jaar geleden in dezelfde situatie, stond kort voor mijn scheiding en zag ineens alle goeie dingen zooo duidelijk... alles wat ik zou verliezen, de nieuwe, onbekende situatie van weer in mijn eentje zijn... allemaal heel beangstigend, al ben ik echt geen onzelfstandig typje. Die pijn blijft ook een tijd, daar moet je doorheen... en da's echt zwaar.
Maar als je dan op het punt komt, waar je de dingen weer wat realistischer kunt gaan bekijken, merkt dat het in je eentje ook gaat... zelfs heel góed gaat! Dan zie je ineens al die negatieve dingen, en dan niet alleen die, die je op dit moment storen. Dan kom je erachter, dat je jezelf veel meer hebt aangepast, dan eigenlijk goed voor je was. Jezelf misschien zelfs weg gecijferd - je schrijft nu al " Ik was tot alles in staat zolang hij maar gelukkig was"... Een relatie moet in balans zijn. Er mag af en toe best een kleine storing zijn, soms geeft de één meer, dan de ander... maar uiteindelijk moet het een geven en nemen zijn, met respect én liefde. Hoe heet dat toch zo mooi? "als het zeer doet, kan het geen liefde zijn"...
woensdag 6 februari 2008 om 08:50
Ik zou zeggen; stoppen met die relatie. Het klinkt inderdaad als een zeer ongezonde situatie voor beide partijen. Je zegt dat je bij hem wil blijven, omdat je van hem houdt, maar het lijkt erop dat je vooral bang bent om alleen te komen staan. Ik begrijp dat je er tegenop ziet, omdat je weinig sociale contacten hebt, maar als je hierin blijft hangen zal dat nooit veranderen.
Als je uit je relatie geen vreugde meer kan halen en het alleen maar draait om strijd, kun je echt beter je energie steken in het opbouwen van je eigen (sociale) leven.
Als je uit je relatie geen vreugde meer kan halen en het alleen maar draait om strijd, kun je echt beter je energie steken in het opbouwen van je eigen (sociale) leven.
woensdag 6 februari 2008 om 09:58
Hij heeft van alle kanten signalen afgegeven dat het niet goed voor hem voelde en dat ie van plan was om het uit te maken. dat stond toch ook in dat mailtje?
Hij was het er ook direct mee eens toen jij het uitmaakte per sms ( over respectloos gesproken, uitmaken per SMS !!! Had je niet eens het fatsoen om m te bellen?) waarom zou je iemand nog terug willen die zo overduidelijk genoeg van je heeft? Waar is jouw eigenwaarde?
Hij was het er ook direct mee eens toen jij het uitmaakte per sms ( over respectloos gesproken, uitmaken per SMS !!! Had je niet eens het fatsoen om m te bellen?) waarom zou je iemand nog terug willen die zo overduidelijk genoeg van je heeft? Waar is jouw eigenwaarde?
woensdag 6 februari 2008 om 10:33
quote:lonely5 schreef op 06 februari 2008 @ 00:31:
dankje voor je vlugge reactie. Ik voel me ontzettend rot op dit moment,
Logisch, het zou raar zijn als het anders was.
maar je hebt gelijk eigenlijk heeft hij helemaal geen respect voor me.
En jij ook niet alteveel meer voor hem; als je iemand respecteert hoef je hem niet te controleren. En als het respect verdwijnt, verdwijnt de liefde meestal ook.
Hij is alleen in die 3,5 jaar alles voor me gaan betekenen.
Omdat je al je oorspronkelijke contacten aan de kant hebt gegooid..... niet omdat hij zo bijzonder was.
Ik was tot alles in staat zolang hij maar gelukkig was.
Waarom is hij, zijn geluk, zoveel belangrijker dan jij, jouw geluk?
Als ik het zo lees denk ik ook wel dat het beter is zo.
Inderdaad, hoeveel je morgen nog gaat praten dat verandert niets aan de situatie. Jullie kunnen hooguit, onder druk van de emoties, besluiten ervoor te gaan (whatever that may be), maar er zal wezenlijks niets veranderen, misschien de eerste week, maar daarna zal alles weer hetzelfde zijn.
Ik voel me er alleen zo super rot bij en ik weet nie hoe ik hierna verder moet.
Natuurlijk voel je je rot en om te beginnen moet je zezelf vergeven dat je zolang in een relatie hebt gezeten, waarin je jezelf bent kwijtgeraakt.
Ik wil zo graag gelukkig met hem zijn, want we hadden ook veel lol en deede leuke dingen.
Das fijn, maar zijn andere eigenschappen kun je niet negeren en zoals je inmiddels ondervonden hebt, niet veranderen..
Hij was er voor me als ik em nodig had.
Is dat zo? Hij heeft je op cruciale punten toch hard laten vallen.
ik hoop dat ik zo kan slapen en ben heel benieuwd wat hij morge tegen me te zegge heeft.
dankje voor je vlugge reactie. Ik voel me ontzettend rot op dit moment,
Logisch, het zou raar zijn als het anders was.
maar je hebt gelijk eigenlijk heeft hij helemaal geen respect voor me.
En jij ook niet alteveel meer voor hem; als je iemand respecteert hoef je hem niet te controleren. En als het respect verdwijnt, verdwijnt de liefde meestal ook.
Hij is alleen in die 3,5 jaar alles voor me gaan betekenen.
Omdat je al je oorspronkelijke contacten aan de kant hebt gegooid..... niet omdat hij zo bijzonder was.
Ik was tot alles in staat zolang hij maar gelukkig was.
Waarom is hij, zijn geluk, zoveel belangrijker dan jij, jouw geluk?
Als ik het zo lees denk ik ook wel dat het beter is zo.
Inderdaad, hoeveel je morgen nog gaat praten dat verandert niets aan de situatie. Jullie kunnen hooguit, onder druk van de emoties, besluiten ervoor te gaan (whatever that may be), maar er zal wezenlijks niets veranderen, misschien de eerste week, maar daarna zal alles weer hetzelfde zijn.
Ik voel me er alleen zo super rot bij en ik weet nie hoe ik hierna verder moet.
Natuurlijk voel je je rot en om te beginnen moet je zezelf vergeven dat je zolang in een relatie hebt gezeten, waarin je jezelf bent kwijtgeraakt.
Ik wil zo graag gelukkig met hem zijn, want we hadden ook veel lol en deede leuke dingen.
Das fijn, maar zijn andere eigenschappen kun je niet negeren en zoals je inmiddels ondervonden hebt, niet veranderen..
Hij was er voor me als ik em nodig had.
Is dat zo? Hij heeft je op cruciale punten toch hard laten vallen.
ik hoop dat ik zo kan slapen en ben heel benieuwd wat hij morge tegen me te zegge heeft.
woensdag 6 februari 2008 om 10:40
Wees vooral erg blij dat je nog geen huis hebt gekocht. Dit is toch wel een hele onstabiele situatie. Wat je verder nog aanklungelt met die vent moet je zelf weten, maar ga je zelf toch niet in de schulden steken (lees: een hypotheek), want je bent straks alleen met je schuld. Deze relatie is volgens mij nu al gedoemd te mislukken.
