Relaties
alle pijlers
Ik weet het niet meer....
dinsdag 4 juli 2023 om 06:25
We zijn al meer dan 25 jaar samen. Maar van de man op wie ik toen verliefd was geworden, kan ik niks meer terugvinden.
We leven voor het moment naast elkaar, en ik heb het gevoel de slechtste vrouw ter wereld te zijn. Ik ben alleen nog goed voor de was en de plas, voor de rest niks..
Ook word ik niet meer aangeraakt, al maanden niet meer.. ik voel me echt niet goed genoeg.
Reden? Onze zoon heeft een veel te dure hobby, hij is super getalenteerd en een van de beste in zijn sport op Europees niveau. We reizen dus Europa door. Maar dat kost geld, bakken vol geld. Zelfs al ons geld. Zo erg dus, dan mijn man ons huis wil verkopen en naar de andere kant van het land vertrekken om de reiskosten te verminderen. Maar dat zie ik niet zitten, mijn leven is hier... Ik heb echt het gevoel dat hij mij dat blijft verwijten. Bovendien is hij ook heel prestatiegericht, en is het elke week wel ruzie omdat onze zoon het 'beter' kan doen. Ik ga gewoon niet graag meer mee, gewoon omdat je op voorhand weet dat het weer gaat uitdraaien met woorden, maar ook dat verwijt hij mij, dat ik er niet achter sta.. Ik kan gewoon niet zo enthousiast meer zijn als hem, omdat die sport mij al gewoon veel ellende heeft bezorgd, zowel financieel als emotioneel. Als ik niet meega ( omdat ik op zaterdagavond een job extra heb genomen voor hun sport) zit ik vaak het ganse weekend alleen thuis. Nooit belt hij eens, nooit vraagt hij hoe het is, of wat ik aan het doen ben.. Ben dan vaak ergens zeer eenzaam. Ofwel ga ik mee en hebben we ruzie, ofwel blijf ik alleen eenzaam thuis, en bekommert niemand zich om mij, dat zijn zowat mijn weekends..
Ook doet hij thuis niks.. totaal niks.... Want hij is altijd met die sport bezig. Ik moet echt ruzie maken om maar gewoon eens het gras af te rijden, of de haag te scheren... Ik kan het toch niet altijd allemaal alleen doen? ik vraag het 10 keer gewoon, en tja, de 11e keer kan ik het niet meer verdragen en schiet ik uit.. Ik word dan als een "gek" omschreven. Of tegen mij zeggen " doe eens een keer normaal".. maar hij snapt niet dat ik het al zoveel keer heb gevraagd, en dat hij mij dan drijft naar die furieuze toestand..
Bovendien hebben wij al maanden geen seks meer.. hij kan zogezegd niet vrijen met iemand die altijd roept op hem dat hij niks doet.. Daar voel ik mij zo slecht bij, ik weet ook niet wat ik er moet mee doen. Ik mis van alles in onze relatie, liefde, affectie...
En als ik er dan met hem wil over praten, zegt hij enkel " ik ben toch een slechte man he" en dan klapt hij dicht, en zegt dagen geen woord meer.. Ik kan er ook niet mee communiceren. Relatietherapie wil hij ook niet, want ik heb een probleem, hij niet..
Het is zo moeilijk.. Ik voel dat ik langzamerhand echt in een put geraak. Het enige wat ik wil is graag gezien worden, en gewoon wat spaargeld op mijn rekening, maar dat is toch niet teveel gevraagd?
We leven voor het moment naast elkaar, en ik heb het gevoel de slechtste vrouw ter wereld te zijn. Ik ben alleen nog goed voor de was en de plas, voor de rest niks..
Ook word ik niet meer aangeraakt, al maanden niet meer.. ik voel me echt niet goed genoeg.
Reden? Onze zoon heeft een veel te dure hobby, hij is super getalenteerd en een van de beste in zijn sport op Europees niveau. We reizen dus Europa door. Maar dat kost geld, bakken vol geld. Zelfs al ons geld. Zo erg dus, dan mijn man ons huis wil verkopen en naar de andere kant van het land vertrekken om de reiskosten te verminderen. Maar dat zie ik niet zitten, mijn leven is hier... Ik heb echt het gevoel dat hij mij dat blijft verwijten. Bovendien is hij ook heel prestatiegericht, en is het elke week wel ruzie omdat onze zoon het 'beter' kan doen. Ik ga gewoon niet graag meer mee, gewoon omdat je op voorhand weet dat het weer gaat uitdraaien met woorden, maar ook dat verwijt hij mij, dat ik er niet achter sta.. Ik kan gewoon niet zo enthousiast meer zijn als hem, omdat die sport mij al gewoon veel ellende heeft bezorgd, zowel financieel als emotioneel. Als ik niet meega ( omdat ik op zaterdagavond een job extra heb genomen voor hun sport) zit ik vaak het ganse weekend alleen thuis. Nooit belt hij eens, nooit vraagt hij hoe het is, of wat ik aan het doen ben.. Ben dan vaak ergens zeer eenzaam. Ofwel ga ik mee en hebben we ruzie, ofwel blijf ik alleen eenzaam thuis, en bekommert niemand zich om mij, dat zijn zowat mijn weekends..
Ook doet hij thuis niks.. totaal niks.... Want hij is altijd met die sport bezig. Ik moet echt ruzie maken om maar gewoon eens het gras af te rijden, of de haag te scheren... Ik kan het toch niet altijd allemaal alleen doen? ik vraag het 10 keer gewoon, en tja, de 11e keer kan ik het niet meer verdragen en schiet ik uit.. Ik word dan als een "gek" omschreven. Of tegen mij zeggen " doe eens een keer normaal".. maar hij snapt niet dat ik het al zoveel keer heb gevraagd, en dat hij mij dan drijft naar die furieuze toestand..
Bovendien hebben wij al maanden geen seks meer.. hij kan zogezegd niet vrijen met iemand die altijd roept op hem dat hij niks doet.. Daar voel ik mij zo slecht bij, ik weet ook niet wat ik er moet mee doen. Ik mis van alles in onze relatie, liefde, affectie...
En als ik er dan met hem wil over praten, zegt hij enkel " ik ben toch een slechte man he" en dan klapt hij dicht, en zegt dagen geen woord meer.. Ik kan er ook niet mee communiceren. Relatietherapie wil hij ook niet, want ik heb een probleem, hij niet..
Het is zo moeilijk.. Ik voel dat ik langzamerhand echt in een put geraak. Het enige wat ik wil is graag gezien worden, en gewoon wat spaargeld op mijn rekening, maar dat is toch niet teveel gevraagd?
dinsdag 4 juli 2023 om 09:48
twee huishoudens zijn duurder dan een huishouden. Dus wellicht kan TO wel wat meebetalen, maar het totaal besteedbaar bedrag zal minder zijn, en als die sport echt duur is, dan houdt het op.
dinsdag 4 juli 2023 om 09:52
florence13 schreef: ↑04-07-2023 09:48twee huishoudens zijn duurder dan een huishouden. Dus wellicht kan TO wel wat meebetalen, maar het totaal besteedbaar bedrag zal minder zijn, en als die sport echt duur is, dan houdt het op.
ja klopt, zo is het inderdaad
dinsdag 4 juli 2023 om 09:54
dinsdag 4 juli 2023 om 09:55
en dus ga je in therapieMarcella123456789 schreef: ↑04-07-2023 09:54Weet je, het klinkt misschien allemaal gek. Maar mocht ik een man hebben die mij het gevoel geeft dat hij mij graag ziet, en waar ik tenminste liefde en affectie van kan krijgen, ik het allemaal zou aanvaarden. Maar nu heb ik dat zelfs niet..
je kunt NU een therapeut bellen, NU
dinsdag 4 juli 2023 om 09:55
Marcella123456789 schreef: ↑04-07-2023 09:26Ja, onze zoon heeft begeleiding van de nationale bond. En ik merk wel dat ze zich niet te veel aantrekken van de ouders. Ze beperken zich tot de trainingen, maar van zodra hij van het terrein komt, moet hij toch nog eens zijn mening outen naar onze zoon. Voorlopig blijft hij dit nog altijd slikken, maar zegt vaak tegen mij " het is nooit goed voor papa"
Praat eens, samen met je zoon, met de bond en zijn begeleiders. Zij weten vaak wel wat ze met dominante ouders moeten doen. Is er geen vertrouwenspersoon voor je zoon met wie hij kan praten?
dinsdag 4 juli 2023 om 10:04
Hoeveel plezier levert die sport jouw zoon eigenlijk op? Want misschien vindt hij het wel geweldig om te doen, maar hoeft hij niet zo nodig naar de top?Marcella123456789 schreef: ↑04-07-2023 09:26Ja, onze zoon heeft begeleiding van de nationale bond. En ik merk wel dat ze zich niet te veel aantrekken van de ouders. Ze beperken zich tot de trainingen, maar van zodra hij van het terrein komt, moet hij toch nog eens zijn mening outen naar onze zoon. Voorlopig blijft hij dit nog altijd slikken, maar zegt vaak tegen mij " het is nooit goed voor papa"
Het kan best zijn dat als jullie uit elkaar gaan, zoon die sport nog prima kan blijven doen, alleen niet meer als topsporter.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 4 juli 2023 om 10:06
als TO het heeft over spaargeld dat eraan opgaat gok ik dat het over een sport gaat met een motorvoertuig, een racesport dus. Daar heb je hoe dan ook dat voertuig voor nodig en dat is super duur, ook banden moeten dan vaak vervangen, inschrijfgeld is heel hoog en dat hou je ongeacht of je het op hoog niveau doet of niet.dianaf schreef: ↑04-07-2023 10:04Hoeveel plezier levert die sport jouw zoon eigenlijk op? Want misschien vindt hij het wel geweldig om te doen, maar hoeft hij niet zo nodig naar de top?
Het kan best zijn dat als jullie uit elkaar gaan, zoon die sport nog prima kan blijven doen, alleen niet meer als topsporter.
dinsdag 4 juli 2023 om 10:09
hij heeft al heel wat sponsering, maar omdat het een sport is in de motorische sport, is dat niet voldoende. Alle 6 maanden ongeveer hebben wij een budget van 15000 euro nodig.
En ook sponsering is een dingetje.. Vaak zijn er mensen die hem willen sponseren, maar hij doet geen moeite om er naar te bellen, want hij belt niet graag... ook over dat hebben wij veel woorden. Hij heeft liever dat ik mij kapot werk ( letterlijk, want ik heb een auto immuun ziekte die het allemaal best wel zwaar maakt voor mij) dan dat hij belt.
Ik ben momenteel in 'staking' Doe voorlopig niks meer... Dan treitert hij mij door bv geen eten voor mij te maken, enkel voor hem en de zoon, (mijn vis had hij zelfs ongebakken in de vuilbak gekieperd) mij volledig te negeren al dagen aan een stuk...
Ik heb altijd toegegeven voor de lieve vrede, maar ik ben het kostbeu.. ik ben er ook nog
dinsdag 4 juli 2023 om 10:20
To, als het al zo geëscaleerd is, dan zou ik de stappen gaan nemen om te scheiden. Want er is blijkbaar niet eens sprake van vriendschap of enige respect tussen jullie.
Ja, jammer dat de sport dan moet stoppen, maar ik zou voor mijzelf kiezen. Want iets over hebben voor je kind en je gezin, is iets anders dan jezelf over je grenzen jagen.
Blijkbaar kan kind alleen deze sport doen met grote offers van jouzelf (en de rest van het gezin). En even serieus, dit is geen sport die normaal toegankelijk is voor 99% van de mensen. Het is wat het is.
Ja, jammer dat de sport dan moet stoppen, maar ik zou voor mijzelf kiezen. Want iets over hebben voor je kind en je gezin, is iets anders dan jezelf over je grenzen jagen.
Blijkbaar kan kind alleen deze sport doen met grote offers van jouzelf (en de rest van het gezin). En even serieus, dit is geen sport die normaal toegankelijk is voor 99% van de mensen. Het is wat het is.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dinsdag 4 juli 2023 om 10:35
Dat is echt niet gezond voor je kind.Marcella123456789 schreef: ↑04-07-2023 09:26Ja, onze zoon heeft begeleiding van de nationale bond. En ik merk wel dat ze zich niet te veel aantrekken van de ouders. Ze beperken zich tot de trainingen, maar van zodra hij van het terrein komt, moet hij toch nog eens zijn mening outen naar onze zoon. Voorlopig blijft hij dit nog altijd slikken, maar zegt vaak tegen mij " het is nooit goed voor papa"
dinsdag 4 juli 2023 om 10:37
Is er geen vriendin/kennis/buurvrouw/familielid bij wie je kunt logeren? Dit is zo niet gezond voor jou en voor je zoon. En wat Lila al zegt, bel meteen de huisarts en maak een afspraak. Je hoeft echt niet meteen te scheiden, maar je zit in een hele ongezonde relatie waar je zelf aan onderdoor gaat.Marcella123456789 schreef: ↑04-07-2023 10:09hij heeft al heel wat sponsering, maar omdat het een sport is in de motorische sport, is dat niet voldoende. Alle 6 maanden ongeveer hebben wij een budget van 15000 euro nodig.
En ook sponsering is een dingetje.. Vaak zijn er mensen die hem willen sponseren, maar hij doet geen moeite om er naar te bellen, want hij belt niet graag... ook over dat hebben wij veel woorden. Hij heeft liever dat ik mij kapot werk ( letterlijk, want ik heb een auto immuun ziekte die het allemaal best wel zwaar maakt voor mij) dan dat hij belt.
Ik ben momenteel in 'staking' Doe voorlopig niks meer... Dan treitert hij mij door bv geen eten voor mij te maken, enkel voor hem en de zoon, (mijn vis had hij zelfs ongebakken in de vuilbak gekieperd) mij volledig te negeren al dagen aan een stuk...
Ik heb altijd toegegeven voor de lieve vrede, maar ik ben het kostbeu.. ik ben er ook nog
dinsdag 4 juli 2023 om 10:45
Wauw dit is ongezond.
Niet alleen voor jouzelf.
Maar ook voor je zoon. Die ziet echt wel dat mama's vis niet gemaakt wordt. Dat ouders elkaar doodzwijgen en dat mama zich kapot werkt. De energie in huis moet echt zo toxisch zijn.
Wat een schuldgevoel gaat dat kind (later) hebben. Daar zadelen jullie hem ook mee op door maar door te gaan zoals het gaat nu.
Want zoon 'kan' volgens mij niet zeggen dat hij het anders wil. Dan zal hij wel ondankbaar zijn of zo - want 'kijk wat papa en mama allemaal voor jou doen'.
Jullie maken jezelf kapot voor hem, maar ook ten koste van hem.
Dit gaat toch niet zo langer??
Zoek hulp! Voor jezelf.
Niet alleen voor jouzelf.
Maar ook voor je zoon. Die ziet echt wel dat mama's vis niet gemaakt wordt. Dat ouders elkaar doodzwijgen en dat mama zich kapot werkt. De energie in huis moet echt zo toxisch zijn.
Wat een schuldgevoel gaat dat kind (later) hebben. Daar zadelen jullie hem ook mee op door maar door te gaan zoals het gaat nu.
Want zoon 'kan' volgens mij niet zeggen dat hij het anders wil. Dan zal hij wel ondankbaar zijn of zo - want 'kijk wat papa en mama allemaal voor jou doen'.
Jullie maken jezelf kapot voor hem, maar ook ten koste van hem.
Dit gaat toch niet zo langer??
Zoek hulp! Voor jezelf.
dinsdag 4 juli 2023 om 10:49
s-a-r-kast schreef: ↑04-07-2023 10:45Wauw dit is ongezond.
Niet alleen voor jouzelf.
Maar ook voor je zoon. Die ziet echt wel dat mama's vis niet gemaakt wordt. Dat ouders elkaar doodzwijgen en dat mama zich kapot werkt. De energie in huis moet echt zo toxisch zijn.
Wat een schuldgevoel gaat dat kind (later) hebben. Daar zadelen jullie hem ook mee op door maar door te gaan zoals het gaat nu.
Want zoon 'kan' volgens mij niet zeggen dat hij het anders wil. Dan zal hij wel ondankbaar zijn of zo - want 'kijk wat papa en mama allemaal voor jou doen'.
Jullie maken jezelf kapot voor hem, maar ook ten koste van hem.
Dit gaat toch niet zo langer??
Zoek hulp! Voor jezelf.
Goede post! Ik zou deze heel goed lezen TO
dinsdag 4 juli 2023 om 11:00
Daar heb je inderdaad gelijk in... het kind weet meer of we denken.. daar voel ik me ook enorm schuldig voors-a-r-kast schreef: ↑04-07-2023 10:45Wauw dit is ongezond.
Niet alleen voor jouzelf.
Maar ook voor je zoon. Die ziet echt wel dat mama's vis niet gemaakt wordt. Dat ouders elkaar doodzwijgen en dat mama zich kapot werkt. De energie in huis moet echt zo toxisch zijn.
Wat een schuldgevoel gaat dat kind (later) hebben. Daar zadelen jullie hem ook mee op door maar door te gaan zoals het gaat nu.
Want zoon 'kan' volgens mij niet zeggen dat hij het anders wil. Dan zal hij wel ondankbaar zijn of zo - want 'kijk wat papa en mama allemaal voor jou doen'.
Jullie maken jezelf kapot voor hem, maar ook ten koste van hem.
Dit gaat toch niet zo langer??
Zoek hulp! Voor jezelf.
dinsdag 4 juli 2023 om 11:01
Aha.Marcella123456789 schreef: ↑04-07-2023 10:09
Ik ben momenteel in 'staking' Doe voorlopig niks meer... Dan treitert hij mij door bv geen eten voor mij te maken, enkel voor hem en de zoon, ](mijn vis had hij zelfs ongebakken in de vuilbak gekieperd) mij volledig te negeren al dagen aan een stuk...
Ik heb altijd toegegeven voor de lieve vrede, maar ik ben het kostbeu.. ik ben er ook nog
.
dinsdag 4 juli 2023 om 11:18
Hoi TO
De situatie is nu zo dat Jij het leven van je man en je zoon moet leven. Dit ga je niet lang volhouden meer zo. Ik snap je dilemma helemaal. Bij een scheiding of weggaan zou je zoon zo voor je man kunnen kiezen en ben je hem ook kwijt. Aan de andere kant sta je op kiepen en als dat gebeurt stort ook alles in.
Het is niet goed dat je man echt compleet negeert en sterker nog je kleineert op dit moment. Is er niemand in je omgeving die je in vertrouwen kan nemen en je kan helpen. Dit zou toch ook bij de bond moeten kunnen. Kan er niet iemand met je man gaan praten over de situatie met je zoon. Anders zou Ik toch de troef uitspelen en zeggen tegen je man: "Ik vertrek als we niet samen in relatie therapie gaan".
Het is niet jouw fout maar de fout van je man dat hij niet de voorwaarden wil scheppen in het gezin voor een gezonde basis voor de sport van je zoon. Jij bent bereid veel in te leveren voor hun "plezier" maar daar mag voor jou ook iets tegen overstaan.
De situatie is nu zo dat Jij het leven van je man en je zoon moet leven. Dit ga je niet lang volhouden meer zo. Ik snap je dilemma helemaal. Bij een scheiding of weggaan zou je zoon zo voor je man kunnen kiezen en ben je hem ook kwijt. Aan de andere kant sta je op kiepen en als dat gebeurt stort ook alles in.
Het is niet goed dat je man echt compleet negeert en sterker nog je kleineert op dit moment. Is er niemand in je omgeving die je in vertrouwen kan nemen en je kan helpen. Dit zou toch ook bij de bond moeten kunnen. Kan er niet iemand met je man gaan praten over de situatie met je zoon. Anders zou Ik toch de troef uitspelen en zeggen tegen je man: "Ik vertrek als we niet samen in relatie therapie gaan".
Het is niet jouw fout maar de fout van je man dat hij niet de voorwaarden wil scheppen in het gezin voor een gezonde basis voor de sport van je zoon. Jij bent bereid veel in te leveren voor hun "plezier" maar daar mag voor jou ook iets tegen overstaan.
dinsdag 4 juli 2023 om 11:20
Dus tijd voor actie.Marcella123456789 schreef: ↑04-07-2023 11:00Daar heb je inderdaad gelijk in... het kind weet meer of we denken.. daar voel ik me ook enorm schuldig voor
Met hulp zoeken voor jezelf bedoel ik ook dat het uiteindelijk beter gaat zijn voor zoon.
Dus kijk met een hulpverlener waar jouw valkuilen liggen.
Je maakt mij niet wijs dat je dit allemaal maar alleen doet voor zoon.
Jij vindt denk ik heel veel keuzes doodeng om te maken, of te egoistisch of, of of....uiteindelijk zijn het allemaal excuses om de keus maar niet te maken.
Maar met het maken van GEEN keus, kies je heel bewust niet voor jezelf en uiteindelijk ook niet voor het welzijn van je kind.
dinsdag 4 juli 2023 om 11:48
Misschien even toelichten dat ik zeker op relatietherapie zou inzetten en het benaderen van de bond.
Naar mijn mening is je huwelijk kapot als je man geen stappen gaat zetten. Zoals ik het nu allemaal lees, zit de "empathie" van je man alleen bij de sport van zijn zoon en niet in zijn gezin. Alles moet voor jullie (lees zijn) sport gaan. er is geen ruimte voor jou. Jij wil er nog alles aan doen om het te redden. In hoeverre dat al reëel is is twijfelachtig.
Ik zou zeker ook hulp voor jezelf en je zoon zoeken. Dit zal je ook helpen om sterker te worden naar je man toe en het duidelijker te kunnen wegzetten maar ook in het verwerken van je verdriet. Dit is zeker stap 1 hier ben je zelf nl. totaal in de leiding. Misschien geldt dit ook al voor je zoon. Dit doet iets met de eigenwaarde en persoonlijke ontwikkeling van je zoon.
Dan krijg je de situatie dat je wel kan blijven drukken en zeggen dat er iets moet veranderen maar het moet wel bij je man landen en hij moet het inzien en willen. Therapie voor jou (en evt je zoon) is prima maar lost het probleem niet op. Anders gezegd het haalt de etter weg maar niet de splinter. Ik denk dat hier relatietherapie of sterker nog gezinstherapie belangrijk is.
De bond zal iets moeten gaan doen met positief coachen van talenten en daar helpt je man niet bij. Naast het welzijn van je zoon is er ook het risico dat zijn prestaties daaronder gaan leiden. Daarom ook dat de bond moet worden benaderd. Die zal daar zeker oren naar hebben. Je man is veel te veel focused op de sport en vooral het resultaat niet op je zoon. Sport moet leuk zijn net als een baan anders red je het niet.
Kortom ik zie alleen kans van slagen als er een totaal concept is. De splinter is het gedrag van de man en de etter ontstaat bij de vrouw en de zoon. Stel dat je zoon het (net) niet redt of geblesseerd raakt. Dan valt alles in duigen. Hoe komt je zoon en jullie gezin er dan uit?
Iets wat mij nog te binnen schoot:
Misschien helpt het wel als je man dit topic leest. Hij ziet nu toch ook uit de reacties dat niemand vindt dat hij het goed doet. Het helpt zijn gezin niet, zijn zoon niet, de prestaties niet en uiteindelijk hemzelf ook niet.
Naar mijn mening is je huwelijk kapot als je man geen stappen gaat zetten. Zoals ik het nu allemaal lees, zit de "empathie" van je man alleen bij de sport van zijn zoon en niet in zijn gezin. Alles moet voor jullie (lees zijn) sport gaan. er is geen ruimte voor jou. Jij wil er nog alles aan doen om het te redden. In hoeverre dat al reëel is is twijfelachtig.
Ik zou zeker ook hulp voor jezelf en je zoon zoeken. Dit zal je ook helpen om sterker te worden naar je man toe en het duidelijker te kunnen wegzetten maar ook in het verwerken van je verdriet. Dit is zeker stap 1 hier ben je zelf nl. totaal in de leiding. Misschien geldt dit ook al voor je zoon. Dit doet iets met de eigenwaarde en persoonlijke ontwikkeling van je zoon.
Dan krijg je de situatie dat je wel kan blijven drukken en zeggen dat er iets moet veranderen maar het moet wel bij je man landen en hij moet het inzien en willen. Therapie voor jou (en evt je zoon) is prima maar lost het probleem niet op. Anders gezegd het haalt de etter weg maar niet de splinter. Ik denk dat hier relatietherapie of sterker nog gezinstherapie belangrijk is.
De bond zal iets moeten gaan doen met positief coachen van talenten en daar helpt je man niet bij. Naast het welzijn van je zoon is er ook het risico dat zijn prestaties daaronder gaan leiden. Daarom ook dat de bond moet worden benaderd. Die zal daar zeker oren naar hebben. Je man is veel te veel focused op de sport en vooral het resultaat niet op je zoon. Sport moet leuk zijn net als een baan anders red je het niet.
Kortom ik zie alleen kans van slagen als er een totaal concept is. De splinter is het gedrag van de man en de etter ontstaat bij de vrouw en de zoon. Stel dat je zoon het (net) niet redt of geblesseerd raakt. Dan valt alles in duigen. Hoe komt je zoon en jullie gezin er dan uit?
Iets wat mij nog te binnen schoot:
Misschien helpt het wel als je man dit topic leest. Hij ziet nu toch ook uit de reacties dat niemand vindt dat hij het goed doet. Het helpt zijn gezin niet, zijn zoon niet, de prestaties niet en uiteindelijk hemzelf ook niet.
hth wijzigde dit bericht op 04-07-2023 11:51
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
6.41% gewijzigd
dinsdag 4 juli 2023 om 11:52
Dit op zich is al een slecht teken.Marcella123456789 schreef: ↑04-07-2023 06:25We zijn al meer dan 25 jaar samen. Maar van de man op wie ik toen verliefd was geworden, kan ik niks meer terugvinden.
We leven voor het moment naast elkaar, en ik heb het gevoel de slechtste vrouw ter wereld te zijn. Ik ben alleen nog goed voor de was en de plas, voor de rest niks..
Ook word ik niet meer aangeraakt, al maanden niet meer.. ik voel me echt niet goed genoeg.
Reden? Onze zoon (....)
Jij en jouw man zijn de reden van een slecht huwelijk.
Niet je zoon. Niet wat je zoon doet of wil of heeft.
Maar wat jullie doen, laten, pikken, ontwijken, opgeven, opeisen, zeggen, over zwijgen, etc.
dinsdag 4 juli 2023 om 12:46
ja, die werkt fulltime
dinsdag 4 juli 2023 om 14:29
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
