Relaties
alle pijlers
ik word gek van die onzekerheid
zondag 14 oktober 2007 om 15:39
Hi,
Ik ben ten einde raad, ik weet niet meer wat ik moet doen....
Sinds de huidige relatie ben ik enorm onzeker, ik word er helemaal gek van.
Het slurpt echt al mijn energie op omdat ik er de hele dag mee bezig ben.
Ik haal allerlei doemsenario's in mijn hoofd die er helemaal niet zijn.
Een tijd geleden toen het heel erg slecht ging tussen ons kwam ik er achter dat hij dagelijks porno aan het kijken was, terwijl wij amper sex hadden.
We hebben hierover gepraat en nu doet hij dat niet meer (misschien heel af en toe, maar dat is ok). Het was voor hem een soort vluchtweg omdat het heel slecht ging tussen ons.
Ik ben blij dat hij eerlijk is geweest maar dit alles heeft mij alleen nog maar onzekerder gemaakt.
Hij is ook het type dat moeilijk zijn gevoel kan uiten en veel vrijheid nodig heeft, dit vind ik erg moeilijk nu...
Het gekke is dat ik dit nooit eerder heb gehad, ik was juist diegene die afstandelijk was en vrijheid nodig had.
Het is niet dat ik hem niet vertrouw, daar geeft hij me geen enkele aanleiding toe.
Ik ben gewoon heel erg bang dat hij iemand tegen komt die leuker en mooier is dan ik, daar ben ik dagelijks mee bezig.
Ik word er helemaal gek van, de relatie hangt op het randje van de afgrond door mijn onzekerheid.
Hij vind dat ik na 2 jaar wel een keer zeker mag zijn van zijn gevoel voor mij.
Dat ik niet altijd overal wat achter moet zoeken terwijl dat niet nodig is en dat ik niet telkens om bevestiging moet vragen...
Hij heeft wel gelijk, maar ik weet niet hoe ik dat gevoel moet krijgen....
Ik zal er zelf aan moeten werken, maar kan de weg niet vinden...
Heeft iemand hetzelfde? Of advies hoe ik zekerder kan worden?
Ik ben ten einde raad, ik weet niet meer wat ik moet doen....
Sinds de huidige relatie ben ik enorm onzeker, ik word er helemaal gek van.
Het slurpt echt al mijn energie op omdat ik er de hele dag mee bezig ben.
Ik haal allerlei doemsenario's in mijn hoofd die er helemaal niet zijn.
Een tijd geleden toen het heel erg slecht ging tussen ons kwam ik er achter dat hij dagelijks porno aan het kijken was, terwijl wij amper sex hadden.
We hebben hierover gepraat en nu doet hij dat niet meer (misschien heel af en toe, maar dat is ok). Het was voor hem een soort vluchtweg omdat het heel slecht ging tussen ons.
Ik ben blij dat hij eerlijk is geweest maar dit alles heeft mij alleen nog maar onzekerder gemaakt.
Hij is ook het type dat moeilijk zijn gevoel kan uiten en veel vrijheid nodig heeft, dit vind ik erg moeilijk nu...
Het gekke is dat ik dit nooit eerder heb gehad, ik was juist diegene die afstandelijk was en vrijheid nodig had.
Het is niet dat ik hem niet vertrouw, daar geeft hij me geen enkele aanleiding toe.
Ik ben gewoon heel erg bang dat hij iemand tegen komt die leuker en mooier is dan ik, daar ben ik dagelijks mee bezig.
Ik word er helemaal gek van, de relatie hangt op het randje van de afgrond door mijn onzekerheid.
Hij vind dat ik na 2 jaar wel een keer zeker mag zijn van zijn gevoel voor mij.
Dat ik niet altijd overal wat achter moet zoeken terwijl dat niet nodig is en dat ik niet telkens om bevestiging moet vragen...
Hij heeft wel gelijk, maar ik weet niet hoe ik dat gevoel moet krijgen....
Ik zal er zelf aan moeten werken, maar kan de weg niet vinden...
Heeft iemand hetzelfde? Of advies hoe ik zekerder kan worden?
zondag 14 oktober 2007 om 16:01
Hi Sammy,
Over het porno kijken kan ik je geen advies geven, dat is in mijn relatie nu ook een enorm issue (zie "Ben ik nou te onzeker of klopt het écht niet?" op dit forum).
Die onzekerheid herken ik echter wel, en ik denk niet dat die porno daar iets mee te maken heeft. De vraag is natuurlijk wat dan wél de reden is ...
Komt het door je vriend (bijvoorbeeld negatief over jouw uiterlijk, positief over dat van andere vrouwen -- ik noem maar iets) of zit het in jezelf? Was je voor je hem leerde kennen ook onzeker of is dat in deze relatie onstaan?
Als ik je post goed gelezen heb is het ontstaan binnen de relatie, waardoor ik denk (maar dat is wel een hele snelle conclusie van mijn kant) dat hij blijkbaar iets doet of laat waardoor jij je onzeker bent gaan voelen (al dan niet terecht).
Daar zal dan ook (een deel) van de oplossing liggen: hij kan jouw probleem niet oplossen, maar hij kan je wél helpen door zijn gedrag aan te passen. Niet dat hij per definitie iets fout doet, maar om jou te helpen je zekerder te gaan voelen.
Sorry, ik geloof niet dat ik een enorme hulp ben als ik dit zo terug lees
Maar het zal wellicht helpen als je voor jezelf duidelijk weet te krijgen wanneer die gevoelens zo sterk worden, zodat hij in elk geval kan helpen situaties te voorkomen die je (extra) onzeker maken ...
Mag ik vragen waarom het een tijd geleden zo slecht ging tussen jullie? En of dat wel écht is opgelost? Als die reden namelijk (deels) nog bestaat dan zou dat jouw gevoelens verklaren denk ik.
Over het porno kijken kan ik je geen advies geven, dat is in mijn relatie nu ook een enorm issue (zie "Ben ik nou te onzeker of klopt het écht niet?" op dit forum).
Die onzekerheid herken ik echter wel, en ik denk niet dat die porno daar iets mee te maken heeft. De vraag is natuurlijk wat dan wél de reden is ...
Komt het door je vriend (bijvoorbeeld negatief over jouw uiterlijk, positief over dat van andere vrouwen -- ik noem maar iets) of zit het in jezelf? Was je voor je hem leerde kennen ook onzeker of is dat in deze relatie onstaan?
Als ik je post goed gelezen heb is het ontstaan binnen de relatie, waardoor ik denk (maar dat is wel een hele snelle conclusie van mijn kant) dat hij blijkbaar iets doet of laat waardoor jij je onzeker bent gaan voelen (al dan niet terecht).
Daar zal dan ook (een deel) van de oplossing liggen: hij kan jouw probleem niet oplossen, maar hij kan je wél helpen door zijn gedrag aan te passen. Niet dat hij per definitie iets fout doet, maar om jou te helpen je zekerder te gaan voelen.
Sorry, ik geloof niet dat ik een enorme hulp ben als ik dit zo terug lees
Maar het zal wellicht helpen als je voor jezelf duidelijk weet te krijgen wanneer die gevoelens zo sterk worden, zodat hij in elk geval kan helpen situaties te voorkomen die je (extra) onzeker maken ...Mag ik vragen waarom het een tijd geleden zo slecht ging tussen jullie? En of dat wel écht is opgelost? Als die reden namelijk (deels) nog bestaat dan zou dat jouw gevoelens verklaren denk ik.
zondag 14 oktober 2007 om 16:10
Dat het zo slecht ging was door mijn onzekerheid.
Het is idd begonnen in deze relatie....
Hij heeft me nooit echt aanleiding gegeven om onzeker te zijn.
Wel is er een verschil met mijn vorige vriendjes
Deze vriend is een stuk afstandelijker en laat minder blijken wat hij voor mij voelt.
Dat maakt mij denk ik onzeker...
Hij zegt dus nooit dat hij me mooi vind of hoe gek hij op me is, ook ben ik diegene die altijd het initiatief neemt met dingen.
Hij is ook niet zo'n prater, dat vind ik ook erg moeilijk...
Ik wil zo graag weer de oude ik worden, spontaan, vrolijk en niet die zorgen om hem kwijt te raken...
Het is idd begonnen in deze relatie....
Hij heeft me nooit echt aanleiding gegeven om onzeker te zijn.
Wel is er een verschil met mijn vorige vriendjes
Deze vriend is een stuk afstandelijker en laat minder blijken wat hij voor mij voelt.
Dat maakt mij denk ik onzeker...
Hij zegt dus nooit dat hij me mooi vind of hoe gek hij op me is, ook ben ik diegene die altijd het initiatief neemt met dingen.
Hij is ook niet zo'n prater, dat vind ik ook erg moeilijk...
Ik wil zo graag weer de oude ik worden, spontaan, vrolijk en niet die zorgen om hem kwijt te raken...
zondag 14 oktober 2007 om 21:39
Ik herken het wel van de situatie tussen mij en inmiddels ex (door andere redenen). Waar ik achter kwam was dat het probleem niet was dat ik hem niet vertrouwde, maar dat ik onzeker over mezelf was en eventuele meisjes om hem heen allemaal als knapper en leuker zag... En in die zin het moeilijk te begrijpen vond waarom hij mij uitgekozen had en erop te vertrouwen dat hij er op een moment toch niet achter zou komen dat er zoveel leukere meisjes waren dan ik...
Dat probleem lag dus bij mij en mijn eigen beeld van mezelf én van anderen. Ik haalde mezelf naar beneden, maar vooral de anderen omhoog...
Mijn vriend vond ook dat je in een relatie op een gegeven moment niet meer steeds hoeft te zeggen hoe leuk/ lief je die ander vindt, dat dit een vanzelfsprekendheid wordt. Hier was ik het niet mee eens, want ik vind het vooral positief als je dit tegen elkaar kan zeggen!
Ik zou hier toch eens over praten met je vriend, niet in de verwijtende sfeer, maar dat je bij hem mist dat hij je bevestiging geeft en dat jou dat een onzeker gevoel geeft. Tegelijkertijd kan je dan ook aangeven dat je hier zelf ook aan wil gaan werken en wil gaan uitzoeken hoe je weer je 'oude ik' wordt.
Dat laatste wilde ik ook heel graag, maar helaas ben ik er niet uitgekomen hoe ik dat voor elkaar kreeg.
Ik merkte ook dat ik mijn spontane, vrolijke, gekke kant wel durfde te laten zien bij vriendinnen, maar minder bij hem en zijn vrienden... Toch altijd bang dat hij het niet leuk zou vinden. Heb jij dat ook?
Nu ik uiteindelijk kan terugkijken op onze relatie (omdat deze dus over is) kan ik wel zien dat ik ook echt te weinig kreeg van hem op dat gebied om altijd mezelf te kunnen zijn bij hem. Dat het niet alleen aan mij lag, wat ik lange tijd gedacht heb, maar ook bij hem en in onze relatie. Ik weet niet of je dat nu kan, maar misschien kan je proberen ook eens te kijken wat jij dan nodig hebt en of deze jongen je dat wel kan geven.
Dat probleem lag dus bij mij en mijn eigen beeld van mezelf én van anderen. Ik haalde mezelf naar beneden, maar vooral de anderen omhoog...
Mijn vriend vond ook dat je in een relatie op een gegeven moment niet meer steeds hoeft te zeggen hoe leuk/ lief je die ander vindt, dat dit een vanzelfsprekendheid wordt. Hier was ik het niet mee eens, want ik vind het vooral positief als je dit tegen elkaar kan zeggen!
Ik zou hier toch eens over praten met je vriend, niet in de verwijtende sfeer, maar dat je bij hem mist dat hij je bevestiging geeft en dat jou dat een onzeker gevoel geeft. Tegelijkertijd kan je dan ook aangeven dat je hier zelf ook aan wil gaan werken en wil gaan uitzoeken hoe je weer je 'oude ik' wordt.
Dat laatste wilde ik ook heel graag, maar helaas ben ik er niet uitgekomen hoe ik dat voor elkaar kreeg.
Ik merkte ook dat ik mijn spontane, vrolijke, gekke kant wel durfde te laten zien bij vriendinnen, maar minder bij hem en zijn vrienden... Toch altijd bang dat hij het niet leuk zou vinden. Heb jij dat ook?
Nu ik uiteindelijk kan terugkijken op onze relatie (omdat deze dus over is) kan ik wel zien dat ik ook echt te weinig kreeg van hem op dat gebied om altijd mezelf te kunnen zijn bij hem. Dat het niet alleen aan mij lag, wat ik lange tijd gedacht heb, maar ook bij hem en in onze relatie. Ik weet niet of je dat nu kan, maar misschien kan je proberen ook eens te kijken wat jij dan nodig hebt en of deze jongen je dat wel kan geven.
maandag 15 oktober 2007 om 17:33
hi halvemaan,
Dat mijn vriend mij misschien niet kan geven wat ik nodig heb heb ik al vaker over nagedacht.
Het gekke is dat ik sinds mijn huidige vriend meer nodig schijn te hebben dan bij mijn vorige vriendjes.
In mijn vorige relaties was ik juist wat koeler en afstandelijker.
Deze vriendjes waren heel aanhankelijk en ik vond dat niet leuk.
Mijn huidige vriend is nu de koele en afstandelijke in de relatie en ik de aanhankelijke.
Ik ben in mijn totaliteit veranderd, ik ben over het algemeen een stuk rustiger, onzekerder en minder spontaan/impulsief geworden.
Ik ben alleen nog maar bezig met hem en bang om hem te verliezen.
Ook kan ik ineens heel slecht alleen zijn terwijl ik daar vroeger juist heel erg van genoot en soms dagen alleen met mezelf was terwijl ik een vriend had.
Dat mijn vriend mij misschien niet kan geven wat ik nodig heb heb ik al vaker over nagedacht.
Het gekke is dat ik sinds mijn huidige vriend meer nodig schijn te hebben dan bij mijn vorige vriendjes.
In mijn vorige relaties was ik juist wat koeler en afstandelijker.
Deze vriendjes waren heel aanhankelijk en ik vond dat niet leuk.
Mijn huidige vriend is nu de koele en afstandelijke in de relatie en ik de aanhankelijke.
Ik ben in mijn totaliteit veranderd, ik ben over het algemeen een stuk rustiger, onzekerder en minder spontaan/impulsief geworden.
Ik ben alleen nog maar bezig met hem en bang om hem te verliezen.
Ook kan ik ineens heel slecht alleen zijn terwijl ik daar vroeger juist heel erg van genoot en soms dagen alleen met mezelf was terwijl ik een vriend had.
