Relaties
alle pijlers
Inventarisatie leeftijdsverschillen ...
dinsdag 17 juli 2007 om 15:21
In diverse topics wordt er gepraat over leeftijdsverschillen in relaties. Van 0 to 38 jaar als ik zelf snel inventariseer. Eerst dacht ik één van de weinigen te zijn met een relatie met leeftijdsverschil, maar zo tussen neus en lippen door lees ik dat er veel (ook minder actieve forummers) zijn met een groter verschil dan pakweg 5 jaar. Dus mijn vraag voor de statistieken: Hoeveel schelen jullie?
zaterdag 4 augustus 2007 om 18:23
zaterdag 4 augustus 2007 om 22:53
@Gezelligheid2 of anderen die een dergelijk leeftijdsverschil hebben met een man:
Ik heb sinds kort een man leren kennen die 12 jaar ouder is dan ik. Ben zelf 34. En ik moet zeggen: ik twijfel zo over die leeftijd! Zit er al een hele tijd over te dubben wat ik nou moet doen.
Hij is leuk maar.....Tja. Hebben jullie nooit getwijfeld over dat leeftijdsverschil? Ik heb het gevoel dat ik een deel van het leven overgeslagen heb met hem of zo.
Ik heb sinds kort een man leren kennen die 12 jaar ouder is dan ik. Ben zelf 34. En ik moet zeggen: ik twijfel zo over die leeftijd! Zit er al een hele tijd over te dubben wat ik nou moet doen.
Hij is leuk maar.....Tja. Hebben jullie nooit getwijfeld over dat leeftijdsverschil? Ik heb het gevoel dat ik een deel van het leven overgeslagen heb met hem of zo.
zondag 5 augustus 2007 om 15:31
Hoi,
Ik ben al anderhalf jaar samen met mijn vriend. Ik ben net 21, Hij is er 36. Ik heb niet het gevoel dat ik een deel van m'n leven heb overgeslagn, want voor m'n vriend mij kende, stond hij eigenlijk stil in z'n leven.. Hij heeft nooit gedacht om met iemand een toekomst op te bouwen, te trouwen, kinderen te krijgen... Nu doet hij dat wel (Huwelijk voorzien voor voorjaar 2008). Dus we leven echt op gelijke voet.
Soms denk ik wel es aan "later"... Als ik 30 ben, is hij er 45. En ook bv. ivm kinderen... Hij wil graag over 2-3 jaar kinderen... Dan is hij er toch bijna 40. Ik dring er bij hem steeds op aan dat hij zich goed verzorgd (lichamelijk dan), zodat hij "nog lang mee kan gaan". Want zou niet willen dat m'n kinderen hun vader al vroeg moeten missen...
En ivm het leeftijdsverschil: Tussen ons voelen we dat niet echt. En hier waar ik woon (in Marokko) krijgen we geen commentaar ofzo erop... Maar als iemand in België onze foto's ziet dan krijg ik steevast te horen: Die is toch wel ouder dan jij?? Maar dan zeg ik gewoon dat hij 15jaar ouder is en daarmee is de kous dan af.
In ieder geval heel veel succes met je nieuwe relatie *;
zondag 5 augustus 2007 om 23:04
Ik kende mijn vriend al bijna 3 jaar "online" voordat we wat kregen...
Ik heb hem pas in 2005 in het echt ontmoet, er waren tijdens die ontmoeting wel meer mensen (server meeting)
Er speelde niets tussen ons, maar tijdens die ontmoeting vonkte er wat.
Mijn vriend was misschien pas 18, maar in doen en laten echt ouder!
Natuurlijk dacht ik van, hij is pas 18, wat moet je ermee, maar uiteindelijk besloot ik, nadat hij eerlijk had opgebiecht gevoelens voor me te hebben, om de sprong te wagen.
Na lang wikken en wegen, en vooral ook praten over alles, zijn we allebei weloverwogen in deze relatie gestapt...
Oke, misschien merk je in sommige opzichten wel dat hij jonger is, maar niet in de opzichten waarvan ik zeg, daar kan je geen relatie op baseren!
Inmiddels zijn we ook alweer verder, ten dele ook het bewijs dat, ookal was hij 18 en ik 33, de relatie tot "dusver" goed gaat!
Jaja, tussen aanhalingstekens, zeg nooit nooit, maar ik ben nog steeds heel erg gelukkig met mijn vriend, en het gaat nog steeds hartstikke goed!
xxx
D
donderdag 16 augustus 2007 om 13:24
donderdag 23 augustus 2007 om 13:45
We zaten voordat we elkaar IRL zagen voor het eerst al 2 jaar op een IRC server, met een XDCC-bot om bestanden te leechen.
(Vertaald, een chatkanaal, met een programma met zend en verzendmogelijkheden om films te dowloaden)
Als we specifiek naar dingen op zoek waren konden we dit aan de gebruikersgroep vragen die er al zaten. Let wel, er zaten 30 tot 50 mensen in die groep, waaronder hij. Hij had, met 2 kleine nichtjes, veel tekenfilms, en ik had 2 kinderen. Vrij logisch dat als ik een film zocht voor mijn kinderen, dat ik het aan hem vroeg.
Zo'n contact had ik vanaf dat hij ongeveer 16 was...
Toen hij 18 was zagen we elkaar dus pas voor het eerst!
Er was toen ook geen sprake van gevoelens, pas tijdens/na de ontmoeting is dit gekomen!
D
woensdag 29 augustus 2007 om 10:16
Goedemorgen!
Net van vakantie terug, dus kon niet eerder reageren. Natuurlijk heb ik nagedacht over het leeftijdsverschil. Je denkt: "Als ik 50 ben, is hij 65". Sterker nog... als ik de 75 haal, is hij 90 (bij leven en welzijn). Maar eigenlijk vervielen deze gedachten al heel snel.
Het is een hele mooie, lieve, leuke en gezellige vent. Hij is veel vlotter dan menigeen van mijn eigen leeftijd (ben dus zelf 31). Hij staat heel anders in het leven. Hij bekijkt het op een andere, rustigere manier. De balans in zijn leven heeft een zeer positieve uitwerking op mij. Ik kan goed mijn dagelijkse 'problemen' met hem bespreken op een zeer serieuze manier. Daarentegen hebben we ook veel lol tot diep in de nacht. Het zal je wellicht verbazen (is bij mij zeker het geval geweest) hoe dichtbij hij eigenlijk staat qua (bijvoorbeeld) muziek etc. Hij werkt veel met jongeren, dus zijn uitspraken zijn vrijwel gelijk aan de mijne.
Ik denk dat wanneer je echt verliefd bent, leeftijd er niet veel toe doet. Volg je hart, want dat is het belangrijkste! Ik hou van hem en zou me echt geen leven meer zonder hem kunnen en willen voorstellen! Ik heb het idee dat ik mijn soulemate gevonden heb en ben echt heel erg gelukkig. Luister naar je stem van binnen, dan weet je het al snel genoeg. Stel je voor dat dit de man van je dromen is... dan laat je het op leeftijd afketsen! Dat is toch doodzonde. Wellicht denk je achteraf wel: "Wat als het wel wat geworden zou zijn...". Dat wil je toch niet?
Wil je laten weten wat je hebt gedaan tot nu toe? Ben erg benieuwd. Heel veel succes!
woensdag 29 augustus 2007 om 10:46
Skylar, het is denk ik ook niet iets wat je te licht op moet vatten. Het heeft wel gevolgen, zo'n leeftijdsverschil. Maar.. vat het ook weer niet te zwaar op. Kijk naar hem zoals hij is. Niet naar zijn leeftijd. Is hij goed voor je, past hij bij je, hebben jullie het leuk? Wat is er dan belangrijk..?
Dingen die voor mij mee tellen zijn bijvoorbeeld kinderen. Heb jij ze? Heeft hij ze? Wil jij ze, wil hij ze?
Ik 26, hij 45.
Dingen die voor mij mee tellen zijn bijvoorbeeld kinderen. Heb jij ze? Heeft hij ze? Wil jij ze, wil hij ze?
Ik 26, hij 45.
woensdag 29 augustus 2007 om 11:26
Psies. Hangt ook af van het meisje in kwestie, maar als ik aan mijn dochter (15) denk met een jongen van 25, dan word ik niet echt heel vrolijk. Ze is in de fase van jongens ontdekken en dat is prima en heel normaal, maar dan wel met een leeftijdsgenoot. Als ze thuis zou komen met een jongen van 25, dan zouden we even een heel serieus gesprek hebben, denk ik zo.
.
donderdag 30 augustus 2007 om 21:42
@gezelligheid & zaza
Had niet eerder gereageerd want zag niet dat jullie nog gereageerd hadden op mijn bericht. Ja, ben er nog steeds mee aan het stoeien. En dan te bedenken dat jullie nog een groter leeftijdsverschil hebben!
@Gezelligheid: Wat de stand van zaken is: we zien elkaar nog steeds en heb inderdaad besloten dat ik niet meer naar die leeftijd moet kijken. Ik laat het op me af komen. Ik herken wel wat je zegt van die rust. Ik merk vaak dat mannen van mijn leeftijd nog veel te ongedurig zijn en nog teveel bezig zijn met het ontdekken van zichzelf. Hij heeft dat niet (meer).
@Zaza: ik heb geen kinderen en hij ook niet. Ik weet ook niet of ik die wil. Maar ja, daar denk ik dan ook van: stel ik wil ze wel, wil ik een kind een vader van 50 geven? Hoe zie jij dat, met kinderen?
Had niet eerder gereageerd want zag niet dat jullie nog gereageerd hadden op mijn bericht. Ja, ben er nog steeds mee aan het stoeien. En dan te bedenken dat jullie nog een groter leeftijdsverschil hebben!
@Gezelligheid: Wat de stand van zaken is: we zien elkaar nog steeds en heb inderdaad besloten dat ik niet meer naar die leeftijd moet kijken. Ik laat het op me af komen. Ik herken wel wat je zegt van die rust. Ik merk vaak dat mannen van mijn leeftijd nog veel te ongedurig zijn en nog teveel bezig zijn met het ontdekken van zichzelf. Hij heeft dat niet (meer).
@Zaza: ik heb geen kinderen en hij ook niet. Ik weet ook niet of ik die wil. Maar ja, daar denk ik dan ook van: stel ik wil ze wel, wil ik een kind een vader van 50 geven? Hoe zie jij dat, met kinderen?