Relaties
alle pijlers
Ja hoor, daar gaan we weer..weer ruzie
maandag 2 juli 2007 om 20:57
Pfff, wat is dit toch? Ik sta op het punt om (na 5 jaar) voor het eerst samen te gaan wonen met mijn vriend.. We zijn druk bezig met klussen en nieuwe spullen kopen.. en daarnaast werken we allebei ook nog 40 uur.
Leuk, zou je denken.. maar nu komt het: we maken alleen maar ruzie! Ik irriteer me aan hem, hij irriteert zich aan mij! Zaterdag hebben we voor de zoveelste keer weer knallende ruzie gehad, ik ben kwaad naar huis gegaan en hij blijft achter in ons nieuwe huis. Ik vind dat hij fout zit, hij vindt dat ik fout zit! En we zijn allebei even koppig en willen niet toegeven.. dus hebben we zo weer een paar dagen geen contact. Zo zonde van de tijd en energie!
Ik wil dit niet meer.. ik heb hem gister (via sms nadat hij z'n tel niet opnam) gezegd dat het zo niet meer gaat.. dat ik niet meer met hem samen wil wonen als het zo moet.. en dat het misschien beter is om uit elkaar te gaan?
Hij reageerde hier totaal niet op.. ik denk dat dit betekent dat hij wel echt boos is deze keer! Ik heb eigenlijk een beetje spijt van dat stomme smsje.. ik heb het gestuurd in een kwade bui.. maar ik vind het ook zo stom om hem nu weer op te bellen en sorry te zeggen!
Owww ik weet het, mijn verhaal komt nogal chaotisch over.. en ik weet ook niet wat voor reacties ik van jullie verwacht.. maar ik ben al blij dat ik dit even neer kon typen..:P
Ik neem me iedere keer voor om de ruzies niet zover meer te laten komen.. maar het lukt niet! Gister was ik ervan overtuigd dat ik bij hem weg wilde.. maar vandaag mis ik hem alweer..
Kunnen wij misschien niet met en niet zonder elkaar leven? Of is dit nou de bekende samenwoon stress?
Leuk, zou je denken.. maar nu komt het: we maken alleen maar ruzie! Ik irriteer me aan hem, hij irriteert zich aan mij! Zaterdag hebben we voor de zoveelste keer weer knallende ruzie gehad, ik ben kwaad naar huis gegaan en hij blijft achter in ons nieuwe huis. Ik vind dat hij fout zit, hij vindt dat ik fout zit! En we zijn allebei even koppig en willen niet toegeven.. dus hebben we zo weer een paar dagen geen contact. Zo zonde van de tijd en energie!
Ik wil dit niet meer.. ik heb hem gister (via sms nadat hij z'n tel niet opnam) gezegd dat het zo niet meer gaat.. dat ik niet meer met hem samen wil wonen als het zo moet.. en dat het misschien beter is om uit elkaar te gaan?
Hij reageerde hier totaal niet op.. ik denk dat dit betekent dat hij wel echt boos is deze keer! Ik heb eigenlijk een beetje spijt van dat stomme smsje.. ik heb het gestuurd in een kwade bui.. maar ik vind het ook zo stom om hem nu weer op te bellen en sorry te zeggen!
Owww ik weet het, mijn verhaal komt nogal chaotisch over.. en ik weet ook niet wat voor reacties ik van jullie verwacht.. maar ik ben al blij dat ik dit even neer kon typen..:P
Ik neem me iedere keer voor om de ruzies niet zover meer te laten komen.. maar het lukt niet! Gister was ik ervan overtuigd dat ik bij hem weg wilde.. maar vandaag mis ik hem alweer..
Kunnen wij misschien niet met en niet zonder elkaar leven? Of is dit nou de bekende samenwoon stress?
maandag 2 juli 2007 om 21:02
De spanning van het gaan samenwonen, de stress van het regelen en alles in orde maken en dat naast de drukte van 40 uur werken in de week. Geen wonder dat dat tot vermoeidheid en irritaties kan leiden.
Laat hem weten dat je spijt hebt van je berichtje en dat het misschien een idee is om samen even een avondje te ontspannen met zijn tweetjes. Lekker ergens wat eten of iets leuks gaan doen. Weer even voelen waarom je besloten hebt na vijf jaar samen te willen wonen. En wellicht dan ook even bekijken welke patronen er in sluipen als jullie onder flinke stress samen moeten werken en hoe je daar samen iets aan kunt doen (communicatie? duidelijkheid? waarschijnlijk weet je zelf het beste waar ruzies uit voortkomen...).
Succes!!!!
Laat hem weten dat je spijt hebt van je berichtje en dat het misschien een idee is om samen even een avondje te ontspannen met zijn tweetjes. Lekker ergens wat eten of iets leuks gaan doen. Weer even voelen waarom je besloten hebt na vijf jaar samen te willen wonen. En wellicht dan ook even bekijken welke patronen er in sluipen als jullie onder flinke stress samen moeten werken en hoe je daar samen iets aan kunt doen (communicatie? duidelijkheid? waarschijnlijk weet je zelf het beste waar ruzies uit voortkomen...).
Succes!!!!
maandag 2 juli 2007 om 21:03
Ik ben geneigd het als samenwoonstress af te doen, of af te doen, maar het mijn eravring is dat het best wel even spannend is om te gaan samenwonen. Als je het dan ook nog allebei hartstikke druk hebt met je werk en de communicatie ook niet helemaal soepel loopt dan zijn ergernissen overal. En is ruzie zo gemaakt.
Ik denk dat het eerder de stress is dan dat je meteen niet moet gaan samenwonen. Ik ken jullie niet, dus ik kan er niet over oordelen, maar ik weet uit eigen ervaring dat het best spannend is. En als je dan vergeet met elkaar te praten, echt te praten, in zo'n periode, dan heb je om de haverklap irritaties. En dan gooi je er soms zomaar iets uit waarvan je je achteraf afvraagt of het wel handig was en of je het wel echt meende!
Succes meis!
Ik denk dat het eerder de stress is dan dat je meteen niet moet gaan samenwonen. Ik ken jullie niet, dus ik kan er niet over oordelen, maar ik weet uit eigen ervaring dat het best spannend is. En als je dan vergeet met elkaar te praten, echt te praten, in zo'n periode, dan heb je om de haverklap irritaties. En dan gooi je er soms zomaar iets uit waarvan je je achteraf afvraagt of het wel handig was en of je het wel echt meende!
Succes meis!
maandag 2 juli 2007 om 21:40
Hey lieve Appeltaart!
Dit is zoooooooo herkenbaar!
Toen we mijn oude huis gingen leeghalen, toen we gingen samenwonen, had ik hem op een gegeven moment het liefst met dozen en al de trap afgeflikkerd. Hij had mij met alle liefde met katten en al het balkon afgedonderd. Mèn, wat was ik opgefokt door de stress. En wat was híj chagrijnig (wat ie nu overigens nog steeds ontkent). Dacht alleen maar: afblazen die handel.
Maar je slaapt wat, je eet wat, je kijkt wat stomzinnige tv, spreekt es met een vriendin af en opeens....opeens blijkt alles wel mee te vallen, zijn dingen weer bespreekbaar, is het.....bijna zelfs meer ouderwets gezellig!
Totdat de kasten in elkaar gezet moesten worden....
Succes, komt goed!
Dit is zoooooooo herkenbaar!
Toen we mijn oude huis gingen leeghalen, toen we gingen samenwonen, had ik hem op een gegeven moment het liefst met dozen en al de trap afgeflikkerd. Hij had mij met alle liefde met katten en al het balkon afgedonderd. Mèn, wat was ik opgefokt door de stress. En wat was híj chagrijnig (wat ie nu overigens nog steeds ontkent). Dacht alleen maar: afblazen die handel.
Maar je slaapt wat, je eet wat, je kijkt wat stomzinnige tv, spreekt es met een vriendin af en opeens....opeens blijkt alles wel mee te vallen, zijn dingen weer bespreekbaar, is het.....bijna zelfs meer ouderwets gezellig!
Totdat de kasten in elkaar gezet moesten worden....
Succes, komt goed!
maandag 2 juli 2007 om 22:54
Dit komt me niet onbekend voor, je zit nu even in een drukke periode en dan ben je gauw geirriteerd. Maar zijn het dan voornamelijk ruzies over het kopen van de spullen, dat je beide niet dezelfde smaak hebt, of voornamelijk het klussen. Je zou anders ook een goeie vriend of handige vader kunnen vragen
om jullie te helpen, zorgt dan al gelijk voor wat minder stress.En koppigheid
van beide kanten en iets niet toe durven te geven dat je fout zit, ja dan kom je elkaar weleens tegen in een relatie.Want je zou toch beide de schouders er
onder moeten zetten, want zo kom je geen stap verder.Misschien is het einde
al bijna inzicht voor jullie en zit je straks gezellig met z n twee op de bank en
denk je waar ging het eigenlijk ook al weer over.En ook dan kom je wel weer
hobbels op de weg tegen, over de afwas rond slingerende sokken etc.
om jullie te helpen, zorgt dan al gelijk voor wat minder stress.En koppigheid
van beide kanten en iets niet toe durven te geven dat je fout zit, ja dan kom je elkaar weleens tegen in een relatie.Want je zou toch beide de schouders er
onder moeten zetten, want zo kom je geen stap verder.Misschien is het einde
al bijna inzicht voor jullie en zit je straks gezellig met z n twee op de bank en
denk je waar ging het eigenlijk ook al weer over.En ook dan kom je wel weer
hobbels op de weg tegen, over de afwas rond slingerende sokken etc.
maandag 2 juli 2007 om 23:22
Hahaha idem hierzo. Ik kon hem wel wurgen!!! En nu is er niets heerlijkers dan samenwonen;) Wij vinden het allebei nog steeds bere-gezellig!
Dus meid, iedereen heeft dit en ik schrok ook heel erg van alle heftigheid die ineens naar voren komt en je denkt echt dat dit het einde van de relatie is. Maar als jullie zometeen in rustiger vaarwater zitten, dan gaan jullie er dubbeldik van genieten! Ga lekker bij hem langs met iets wat hij lekker vindt en ga het goedmaken en tel af en toe maar tot 10;)
maandag 2 juli 2007 om 23:43
maandag 2 juli 2007 om 23:50
Gewoon de eerste stap zetten, bellen en zeggen dat het je spijt van dat sms'je.
Ik was vroeger ook zo koppig. Een van mijn exen trok zich daar niets van aan, en nam telkens als eerste toch weer contact op na zo'n ruzie. En ik heb gemerkt dat dat een stuk beter werkt dan allebei thuis zitten te mokken.
Als het om iets belangrijks ging, dan kun je het er nog eens over hebben als je allebei weer in een betere bui bent. En als het om iets onbelangrijks ging, dan ga je daar toch niet dagen van je leven door verpesten?
Het is een drukke, spannende periode. Maak jezelf niet gek!
Ik was vroeger ook zo koppig. Een van mijn exen trok zich daar niets van aan, en nam telkens als eerste toch weer contact op na zo'n ruzie. En ik heb gemerkt dat dat een stuk beter werkt dan allebei thuis zitten te mokken.
Als het om iets belangrijks ging, dan kun je het er nog eens over hebben als je allebei weer in een betere bui bent. En als het om iets onbelangrijks ging, dan ga je daar toch niet dagen van je leven door verpesten?
Het is een drukke, spannende periode. Maak jezelf niet gek!
dinsdag 3 juli 2007 om 00:03
dinsdag 3 juli 2007 om 16:02
*; Bedankt voor alle lieve reacties!
Ik heb er echt een hoop aan gehad. Jullie hebben me weer even duidelijk gemaakt dat het er allemaal bij hoort.. Dus ik dacht gister ik stuur hem een (lief) smsje om z'n stemming te peilen. Helaas kreeg ik een heel bot smsje terug.. en nu heb ik eigenlijk geen zin meer om hem te bellen en sorry te zeggen..
vermoeiend he? Ik vind momenteel dat het lijkt alsof ik alle moeite doe.. maar ik kan het ook niet met hem bespreken want iedere keer dat ik dat probeer krijgen we weer ruzie
dinsdag 3 juli 2007 om 16:07
Ik zou hem toch maar even bellen taartje, waarschijnlijk heeft hij net zo'n last van alle drukte en stress en is het SMS-je van je helemaal verkeerd terecht gekomen?
Dat jij het idee hebt dat je alle moeite moet doen, ach, volgens mij heeft iedereen dat idee in de tijd van verhuizen/samenwonen. ;)
Volgende keer even diep ademhalen en de bui laten bezinken.
Veel succes nog!
Liefs Rianne
Dat jij het idee hebt dat je alle moeite moet doen, ach, volgens mij heeft iedereen dat idee in de tijd van verhuizen/samenwonen. ;)
Volgende keer even diep ademhalen en de bui laten bezinken.
Veel succes nog!
Liefs Rianne
dinsdag 3 juli 2007 om 16:12
Misschien even peilen hoe hij de relatie nu ziet.
Heeft ie last van koudwatervrees? Alles wordt nu teveel, het komt allemaal tegelijkertijd. Het kan zijn dat ie het allemaal even niet ziet zitten, maar daar zul je echt over moeten praten, voordat het echt te laat is.
Jullie hadden een reden om te willen samenwonen, nu lijkt het door al dat geruzie alsof die reden (het samen wilen zijn) weg is, maar dat is maar ruis.
Juist nú is het belangrijk om allebei water bij de wijn te doen, in deze fase.
Heeft ie last van koudwatervrees? Alles wordt nu teveel, het komt allemaal tegelijkertijd. Het kan zijn dat ie het allemaal even niet ziet zitten, maar daar zul je echt over moeten praten, voordat het echt te laat is.
Jullie hadden een reden om te willen samenwonen, nu lijkt het door al dat geruzie alsof die reden (het samen wilen zijn) weg is, maar dat is maar ruis.
Juist nú is het belangrijk om allebei water bij de wijn te doen, in deze fase.
dinsdag 3 juli 2007 om 18:24
:D
Maar inderdaad Appeltaart. Ook ik herken het! Maar ik zei altijd, dat ik zo ontzettend boos op je kan worden, betekend alleen maar dat ik veel van je hou. Durf je fouten toe te geven. Heb je spijt van het smsje? Zeg het hem maar, zonder verwijten. Ik weet het is makkelijk praten, want ik kan zelf zo koppig zijn als een driekoppige ezel! )Toch heb ik het wel een beetje van mijn vriend geleerd. Hij kan ook heel (onredelijk) boos worden, maar durft altijd zijn fouten toe te geven. Dat maakt hem een heel fijn mens!!
dinsdag 3 juli 2007 om 19:09
Ik weet het is makkelijk praten, want ik kan zelf zo koppig zijn als een driekoppige ezel!
Een driekoppige ezel? hahaha..:D
Pff.. ja ik ben verschrikkelijk koppig en trots! Ik heb hem gezegd dat ik het smsje niet zo bedoeld had.. dus ik vind dat hij nu de volgende stap mag zetten..hij is tenslotte ook fout geweest! Meer dan ik zelfs... (maarja dat vind ik :P) Maar dan laat ie weer helemaal niets van zich horen...oeeeeee en dan word ik echt link! En dat weet ie.. want zo gaat het vaak.. of andersom.. laat ik hem express wachten
Kinderachtig eigenlijk als ik het zo opschrijf.. we hebben altijd een soort strijd! Ik dacht dat dat normaal was (vind het zelf stiekem meestal ook leuk..), maar volgens mijn vriendinnen is het helemaal niet gezond voor je relatie en is het ook niet 'normaal'.
En inderdaad.. over een paar dagen hebben we het misschien weer goed gemaakt.. maarja.. er moet nog een hele kamer behangen worden..;) Dat wordt weer elkaar de hersenen inslaan met behangborstels!
Een driekoppige ezel? hahaha..:D
Pff.. ja ik ben verschrikkelijk koppig en trots! Ik heb hem gezegd dat ik het smsje niet zo bedoeld had.. dus ik vind dat hij nu de volgende stap mag zetten..hij is tenslotte ook fout geweest! Meer dan ik zelfs... (maarja dat vind ik :P) Maar dan laat ie weer helemaal niets van zich horen...oeeeeee en dan word ik echt link! En dat weet ie.. want zo gaat het vaak.. of andersom.. laat ik hem express wachten
Kinderachtig eigenlijk als ik het zo opschrijf.. we hebben altijd een soort strijd! Ik dacht dat dat normaal was (vind het zelf stiekem meestal ook leuk..), maar volgens mijn vriendinnen is het helemaal niet gezond voor je relatie en is het ook niet 'normaal'.
En inderdaad.. over een paar dagen hebben we het misschien weer goed gemaakt.. maarja.. er moet nog een hele kamer behangen worden..;) Dat wordt weer elkaar de hersenen inslaan met behangborstels!
dinsdag 3 juli 2007 om 19:57
40 uur werken en daarnaast een huis opknappen betekend druk, druk, druk en stress. Gaan samenwonen is ook al spannend en betekend nog meer stress.
logisch dat het je soms te veel wordt en dat je dan wel eens dingen zegt die je niet meent.
Uit je laatste post blijkt dat je er 100% van overtuigd bent dat je relatie wel goed zit maar dat je nu gewoon eens wil wachten tot hij de eerste stap zet.
Uit je post blijkt ook dat jullie wel vaker onenigheid hebben. Misschien vind hij wel dat je deze keer echt te ver bent gegaan en is hij het eigenlijk wel eens met jou smsje dat jullie beter uit elkaar kunnen gaan.
Als deze je relatie je wat waard is zou ik maar eens zo snel mogelijk een goed gesprek met hem aangaan ipv als een koppige ezel te blijven afwachten.
Anders heb je straks misschien helemaal geen relatie meer.
Je zal niet de eerste zijn wiens relatie over en uit is zodra het gaan samenwonen serieuze vormen begint aan te nemen.
logisch dat het je soms te veel wordt en dat je dan wel eens dingen zegt die je niet meent.
Uit je laatste post blijkt dat je er 100% van overtuigd bent dat je relatie wel goed zit maar dat je nu gewoon eens wil wachten tot hij de eerste stap zet.
Uit je post blijkt ook dat jullie wel vaker onenigheid hebben. Misschien vind hij wel dat je deze keer echt te ver bent gegaan en is hij het eigenlijk wel eens met jou smsje dat jullie beter uit elkaar kunnen gaan.
Als deze je relatie je wat waard is zou ik maar eens zo snel mogelijk een goed gesprek met hem aangaan ipv als een koppige ezel te blijven afwachten.
Anders heb je straks misschien helemaal geen relatie meer.
Je zal niet de eerste zijn wiens relatie over en uit is zodra het gaan samenwonen serieuze vormen begint aan te nemen.
