Relaties
alle pijlers
Jaloezie - ik baal zo van mezelf...
vrijdag 7 december 2007 om 00:01
Nooit gedacht dat ik nog eens een - voor mij - zo tenenkrommend onderwerp zou plaatsen...
Ik heb nu 2 jaar een relatie die nogal onstuimig (lees: de eerste maanden niet vast en lang-leve-de-lol) begonnen is.
Ik was eerlijk gezegd gekker op hem dan hij op mij de eerste tijd, maar kon er destijds nuchter over nadenken; had een leuke fling tussentijds (wij hadden immers niks vasts) en dat was dat.
Na een half jaartje zijn we samen een week naar Griekenland geweest en daar is de vonk toch echt overgesprongen; we kregen een relatie en hebben zelfs samengewoond.
Sinds een paar maanden niet meer; we misten allebei onze vrijheid en voelen ons veel prettiger wanneer we elkaar ongedwongen kunnen zien i.p.v. samenwonen. Dat zal wel raar klinken, maar ik ben altijd wel een beetje een einzelganger geweest, op een bepaalde manier.
Het vreemde aan alles was dat hij in het verleden degene was die jaloers was; ik werk merendeels met mannen en ga ook vriendschappelijk met ze om.
Ik lachte dat altijd een beetje weg en vond het regelmatig enorm irritant; ik wil niks van andere mannen en zelfs al willen zij dat wel van mij (wat volgens mij 99% van de tijd helemaal niet aan de orde is), dan nog zou ik er niet op in gaan.
Sinds kort heeft mijn vriend een andere baan. Hij is piloot en werkt bij een maatschappij in het buitenland, waardoor hij dus merendeels de hele week weg is (doordeweeks).
Zijn enige vrouwelijke co-pilote waar hij wel eens mee vliegt, heeft relatieproblemen op dit moment en stort dit ook bij hem uit (of ze dit ook bij anderen doet, weet ik niet).
En nu... Ik voel mezelf enorm stom, maar nu ben IK jaloers. Ben bang dat ze meer van hem wil en hij misschien in een zwak moment daar op ingaat... We hebben nogal roerige tijden gehad die nog niet geheel achter de rug zijn.
Ik heb - uit onzekerheid - de neiging om alles nu maar gewoon af te kappen. Dan heb ik in ieder geval de zekerheid dat hij me geen pijn gaat doen. Of niet nog meer pijn.
Als ik het zo lees, klinkt het voor mezelf ook een beetje overtrokken, maar toch... Dat stemmetje in me blijft doorknagen...
Binnenkort hebben we een feestje van zijn bedrijf. Ik ga met hem mee en hij belde me vanavond; collega R. (zij dus) had voorgesteld om 's middags al wat met een groepje te gaan doen. Waarop mijn vriend me dus belde om te vragen of ik daar ook zin in had.
Waarschijnlijk moet ik blij zijn dat hij alles zo overlegt, maar ik kan het even niet nu... Begrijp niet waarom ze ineens dingen met elkaar af gaan spreken en zo...
Para? Waarschijnlijk. Of wellicht...
Heb ik gewoon even een goede schop onder m'n h*l nodig?? Zo ja: be my guest, alsjeblieft...
Zo nee, dan hoor ik het uiteraard ook graag.
Ik heb nu 2 jaar een relatie die nogal onstuimig (lees: de eerste maanden niet vast en lang-leve-de-lol) begonnen is.
Ik was eerlijk gezegd gekker op hem dan hij op mij de eerste tijd, maar kon er destijds nuchter over nadenken; had een leuke fling tussentijds (wij hadden immers niks vasts) en dat was dat.
Na een half jaartje zijn we samen een week naar Griekenland geweest en daar is de vonk toch echt overgesprongen; we kregen een relatie en hebben zelfs samengewoond.
Sinds een paar maanden niet meer; we misten allebei onze vrijheid en voelen ons veel prettiger wanneer we elkaar ongedwongen kunnen zien i.p.v. samenwonen. Dat zal wel raar klinken, maar ik ben altijd wel een beetje een einzelganger geweest, op een bepaalde manier.
Het vreemde aan alles was dat hij in het verleden degene was die jaloers was; ik werk merendeels met mannen en ga ook vriendschappelijk met ze om.
Ik lachte dat altijd een beetje weg en vond het regelmatig enorm irritant; ik wil niks van andere mannen en zelfs al willen zij dat wel van mij (wat volgens mij 99% van de tijd helemaal niet aan de orde is), dan nog zou ik er niet op in gaan.
Sinds kort heeft mijn vriend een andere baan. Hij is piloot en werkt bij een maatschappij in het buitenland, waardoor hij dus merendeels de hele week weg is (doordeweeks).
Zijn enige vrouwelijke co-pilote waar hij wel eens mee vliegt, heeft relatieproblemen op dit moment en stort dit ook bij hem uit (of ze dit ook bij anderen doet, weet ik niet).
En nu... Ik voel mezelf enorm stom, maar nu ben IK jaloers. Ben bang dat ze meer van hem wil en hij misschien in een zwak moment daar op ingaat... We hebben nogal roerige tijden gehad die nog niet geheel achter de rug zijn.
Ik heb - uit onzekerheid - de neiging om alles nu maar gewoon af te kappen. Dan heb ik in ieder geval de zekerheid dat hij me geen pijn gaat doen. Of niet nog meer pijn.
Als ik het zo lees, klinkt het voor mezelf ook een beetje overtrokken, maar toch... Dat stemmetje in me blijft doorknagen...
Binnenkort hebben we een feestje van zijn bedrijf. Ik ga met hem mee en hij belde me vanavond; collega R. (zij dus) had voorgesteld om 's middags al wat met een groepje te gaan doen. Waarop mijn vriend me dus belde om te vragen of ik daar ook zin in had.
Waarschijnlijk moet ik blij zijn dat hij alles zo overlegt, maar ik kan het even niet nu... Begrijp niet waarom ze ineens dingen met elkaar af gaan spreken en zo...
Para? Waarschijnlijk. Of wellicht...
Heb ik gewoon even een goede schop onder m'n h*l nodig?? Zo ja: be my guest, alsjeblieft...
Zo nee, dan hoor ik het uiteraard ook graag.
vrijdag 7 december 2007 om 07:37
Ik zou de gelegenheid met beide handen aangrijpen om eens te zien wie de concurrentie is. Misschien valt het allemaal heel erg mee en is zij een gewone aardige vrouw die niets met je vriend wil?
Dan weet je iig met wie je te maken hebt en hoe ze met elkaar om gaan.
Ik heb ook een collega waar ik hele intieme zaken mee bespreek, maar dat wil nog niet zeggen dat ik een relatie met hem wil. Hij heeft al een vriendin en dat is prima zo.
Dan weet je iig met wie je te maken hebt en hoe ze met elkaar om gaan.
Ik heb ook een collega waar ik hele intieme zaken mee bespreek, maar dat wil nog niet zeggen dat ik een relatie met hem wil. Hij heeft al een vriendin en dat is prima zo.
vrijdag 7 december 2007 om 07:42
Ik denk dat het inderdaad verstandig is om naar dat feestje te gaan en te kijken wat voor vlees je in de kuip hebt.
Bij sommige beroepen is het contact tussen collegas onderling wat closer dan in andere beroepen.
Ik kan me zo voorstellen dat je als je op lange vluchten niet alleen maar het weer en de voetbal uitslagen bespreekt als je samen in de cockpit zit.
Ik zou er persoonlijk niet zoveel achter zoeken maar ik ben ook totaal onbekend met het fenomeen Jaloezie dus ik weet niet of ik wel zo'n goede maatstaaf ben
Bij sommige beroepen is het contact tussen collegas onderling wat closer dan in andere beroepen.
Ik kan me zo voorstellen dat je als je op lange vluchten niet alleen maar het weer en de voetbal uitslagen bespreekt als je samen in de cockpit zit.
Ik zou er persoonlijk niet zoveel achter zoeken maar ik ben ook totaal onbekend met het fenomeen Jaloezie dus ik weet niet of ik wel zo'n goede maatstaaf ben
vrijdag 7 december 2007 om 14:45
zondag 9 december 2007 om 11:57
Ik denk dat t juist goed is om af te spreken met haar...dan zie je hoe t contact is en zal je onzekerheid denk ik wel minder worden. En tis juist heel goed dat hij jou erbij betrekt en met je overlegt. Focus je even meer op hem dan op haar..
Dat je onzeker wordt als je nog wat issues in je relatie hebt...of nadat t even wat rumoerig is geweest...dat is niet zo gek...Ik weet niet wat voor issues jullie hebben gehad, maar misschien dat je kunt kijken of er nog iets specifieks is wat nog uitgesproken moet worden?
Dat je onzeker wordt als je nog wat issues in je relatie hebt...of nadat t even wat rumoerig is geweest...dat is niet zo gek...Ik weet niet wat voor issues jullie hebben gehad, maar misschien dat je kunt kijken of er nog iets specifieks is wat nog uitgesproken moet worden?
zondag 9 december 2007 om 14:30
@ Distractions: we zijn een half jaar geleden even uit elkaar geweest en apart gaan wonen. Uiteindelijk bleek dit het issue te zijn; we zijn allebei (nog) niet zo gemaakt op samenwonen. Dit heeft wel voor veel onzekerheid gezorgd bij me, hoewel ik erg opgelucht was toen ik ook weer m'n eigen stek had.
@ Badmeester: ik zei dat een schop onder m'n h*l ook welkom was en ik vind tevens dat je gelijk hebt. Enne, ik vat niet zo snel iets negatief op
@ Badmeester: ik zei dat een schop onder m'n h*l ook welkom was en ik vind tevens dat je gelijk hebt. Enne, ik vat niet zo snel iets negatief op
zondag 9 december 2007 om 14:44
Ik denk dat het heel normaal is (in de zin van: je zal de eerste niet zijn) hoor om in deze situatie jaloers te zijn, je bent de eerste niet. Vrouwen vinden het vaak erger wanneer mannen iets emotioneels met een andere delen, terwijl mannen meer jaloers zijn op het seksuele vlak (Ja, ik weet het dit is een enorme generalisatie).
Wat goed van je dat je die gevoelens onder ogen ziet en er iets aan wil doen!
Ik sluit me helemaal aan bij de bovenstaande posters, ontmoet haar, misschien is ze wel heel aardig en heeft ze alleen maar een beetje steun nodig.
Bekijk het ook eens van deze kant: je vriend verteld het je allemaal wel! Herlijk toch? En hij nodigt je ook uit om eerst met z'n allen wat te doen, dus hij wil je er wel bij betrekken. Het zou vervelender zijn, tenmiste ik zou het vervelender vinden, als hij je er helemaal buiten zou willen houden en ze dus erg intieme gespreken zouden hebben waar ik iets vannaf zou weten (en dan later achterkomen).
Veel succes ermee! Jaloezie kan echt zo vervelend zijn
Wat goed van je dat je die gevoelens onder ogen ziet en er iets aan wil doen!
Ik sluit me helemaal aan bij de bovenstaande posters, ontmoet haar, misschien is ze wel heel aardig en heeft ze alleen maar een beetje steun nodig.
Bekijk het ook eens van deze kant: je vriend verteld het je allemaal wel! Herlijk toch? En hij nodigt je ook uit om eerst met z'n allen wat te doen, dus hij wil je er wel bij betrekken. Het zou vervelender zijn, tenmiste ik zou het vervelender vinden, als hij je er helemaal buiten zou willen houden en ze dus erg intieme gespreken zouden hebben waar ik iets vannaf zou weten (en dan later achterkomen).
Veel succes ermee! Jaloezie kan echt zo vervelend zijn
maandag 10 december 2007 om 23:46
@ heejhallo: fijn om deze positieve benadering te lezen! Jaloezie is idd erg vervelend en ik hoop dat ik dat rotgevoel niet te vaak zal hebben, vooral ook omdat ik dan de neiging krijg om enorm te gaan zaniken om niks :P
Dat ze "alleen een beetje steun" nodig heeft, betwijfel ik overigens wel een beetje, aangezien een collega van mijn vriend laatst al eens tegen hem opmerkte: "Zo, R. vindt je wel erg aardig, he?"
Maar goed, ik ga haar aankomend weekend zien en ben vastbesloten (lees: probeer) er met een open mind naartoe te gaan.
Dat ze "alleen een beetje steun" nodig heeft, betwijfel ik overigens wel een beetje, aangezien een collega van mijn vriend laatst al eens tegen hem opmerkte: "Zo, R. vindt je wel erg aardig, he?"
Maar goed, ik ga haar aankomend weekend zien en ben vastbesloten (lees: probeer) er met een open mind naartoe te gaan.
dinsdag 11 december 2007 om 12:47
Al staat die collega naakt voor m te dansen, het is aan hem om er wel of niet iets mee te doen. Hij vraagt jou mee als er iets gedaan wordt, en hij vertelt jou ook van die intieme gesprekken, dus vooralsnog lijkt ie te vertrouwen. Ik zou me niet te veel met haar bezighouden. Wat zij wil is niet relevant voor jouw relatie.
Als ze met elkaar vreemd willen gaan, gebeurt dat toch wel, of je nu jaloers bent of niet. En hoogstwaarschijnlijk zou je daar ook niet zo snel achterkomen. dus het enige dat je kunt doen is er op vertrouwen dat ie niet vreemdgaat, of jezelf gek maken. Of de relatie verbreken, en een man zoeken waarbij je je wel veilig voelt.
Als ze met elkaar vreemd willen gaan, gebeurt dat toch wel, of je nu jaloers bent of niet. En hoogstwaarschijnlijk zou je daar ook niet zo snel achterkomen. dus het enige dat je kunt doen is er op vertrouwen dat ie niet vreemdgaat, of jezelf gek maken. Of de relatie verbreken, en een man zoeken waarbij je je wel veilig voelt.
