Relaties
alle pijlers
Kind van bijna 11 is respectloos en vader stimuleert het
woensdag 2 juni 2021 om 13:52
Hallo,
Ik zit met mijn handen in het haar, en ik ben mentaal op. Ik zou graag tips van jullie ontvangen.
Heb een zoon die volgende maand 11 word. Gescheiden en ieder ons kind helft van de tijd.
Totaal verschillende karakters en niet op 1 lijn qua opvoeding. Bij vader mag alles, opblijven tot wanneer hij wil, schelden zonder consequenties, eten wat hij wil...vader heeft zelf weinig respect naar medemens en stimuleert dit gedrag.
Ikzelf ben opgevoed met respect naar ouderen , in het algemeen, eten wat de pot schaft, op tijd naar bed.
M’n zoon respecteert mij niet en de vader stimuleert dit. Hij scheld mij uit, luistert niet naar dingen die ik zeg/ vraag en is 1 grote brok negativiteit. Alles moet gaan zoals hij wil en anders in het zeuren en klagen. Het is zo extreem dat elk woord uit z’n mond geklaag, gezeur of belediging naar mij is. Enige interesse is hele dag op telefoon hangen, gamen en een sport die hij beoefent ( wat ik wel stimuleer)
Wij zijn nu een paar dagen op vakantie ( internationale school ) en het is drama. Hij wil niet zwemmen ( water te koud) wil niet de stad verkennen ( want wil op de bank liggen en op z’n telefoon zitten ) wil eigenlijk niks. Ik doe niks goed en ben het zo zat. Heb €1500 betaald aan deze vakantie en kan niks doen want hij weigert. En zitten we alleen binnen
Wat doe ik verkeerd. En wat kan ik doen om uit deze negatieve spiraal te komen? Heb het gevoel dat hij mij haat en ik weet niet waarom, ik doe altijd m’n best.
De vader face-timed m’n zoon en zegt dan oh wat een goedkope vakantie, of “ oh wat is je moeder dik ( weeg 58 kg) of gedraagt je moeder zich wel ?
Ik zit met mijn handen in het haar, en ik ben mentaal op. Ik zou graag tips van jullie ontvangen.
Heb een zoon die volgende maand 11 word. Gescheiden en ieder ons kind helft van de tijd.
Totaal verschillende karakters en niet op 1 lijn qua opvoeding. Bij vader mag alles, opblijven tot wanneer hij wil, schelden zonder consequenties, eten wat hij wil...vader heeft zelf weinig respect naar medemens en stimuleert dit gedrag.
Ikzelf ben opgevoed met respect naar ouderen , in het algemeen, eten wat de pot schaft, op tijd naar bed.
M’n zoon respecteert mij niet en de vader stimuleert dit. Hij scheld mij uit, luistert niet naar dingen die ik zeg/ vraag en is 1 grote brok negativiteit. Alles moet gaan zoals hij wil en anders in het zeuren en klagen. Het is zo extreem dat elk woord uit z’n mond geklaag, gezeur of belediging naar mij is. Enige interesse is hele dag op telefoon hangen, gamen en een sport die hij beoefent ( wat ik wel stimuleer)
Wij zijn nu een paar dagen op vakantie ( internationale school ) en het is drama. Hij wil niet zwemmen ( water te koud) wil niet de stad verkennen ( want wil op de bank liggen en op z’n telefoon zitten ) wil eigenlijk niks. Ik doe niks goed en ben het zo zat. Heb €1500 betaald aan deze vakantie en kan niks doen want hij weigert. En zitten we alleen binnen
Wat doe ik verkeerd. En wat kan ik doen om uit deze negatieve spiraal te komen? Heb het gevoel dat hij mij haat en ik weet niet waarom, ik doe altijd m’n best.
De vader face-timed m’n zoon en zegt dan oh wat een goedkope vakantie, of “ oh wat is je moeder dik ( weeg 58 kg) of gedraagt je moeder zich wel ?
woensdag 2 juni 2021 om 17:09
Dit vind ik nog het meest realistische scenario.Moiren schreef: ↑02-06-2021 16:03Laat het, je kan nu toch niets veranderen. Kondig aan op welk tijdstip jij gaat eten/zwemmen/wandelen etc en dat je het gezellig vindt als hij meegaat. Staat hij niet klaar, dan vertel je (neem een boek mee).
Heeft hij niets aardigs te zeggen? Dan houdt hij zijn mond. Regel hier vanaf eeuwig: ik wil niet in beeld als kind zit te beeldbellen, dat kan op zijn eigen kamer.
Neem vast contact op met de huisarts voor een verwijzing naar centrum jeugd en gezin. Sterkte! En probeer nog een beetje te genieten
Dan ligt de regie voor het slagen of mislukken van de vakantie ook niet meer bij zoon, en dat lijkt me een stuk beter.
Wat eten we vanavond?
woensdag 2 juni 2021 om 17:10
ik voel me helemaal niet op de teentjes getrapt.
Waarom vind jij het normaal om anderen voortdurend zo de maat te nemen?
woensdag 2 juni 2021 om 17:12
Ik kan me voorstellen dat een online date een prettige afleiding is van de situatie.
Maar wanneer je ook over die date een topic aanmaakt, (en van mij mag iedereen overal een topic over maken) omdat hij al een halve dag niets van zich heeft laten horen, dan denk ik dat je even goed moet kijken bij jezelf wat er werkelijk aan de hand is allemaal.
Veel wijsheid TO
Maar wanneer je ook over die date een topic aanmaakt, (en van mij mag iedereen overal een topic over maken) omdat hij al een halve dag niets van zich heeft laten horen, dan denk ik dat je even goed moet kijken bij jezelf wat er werkelijk aan de hand is allemaal.
Veel wijsheid TO
woensdag 2 juni 2021 om 17:14
Dit los je niet zomaar op zonder dat vader ook onderdeel is van de oplossing. Jullie strijd zet je kind klem en dan bestaat de kans dat kinderen een kant gaan kiezen om uit die klem te komen. Als ouders een nare situatie voor een kind niet oplossen, gaat een kind zelf op zoek naar oplossingen als hij in de tienerjaren komt.
Vader zal zich er bewust van moeten worden dat hij zijn kind belast met zijn eigen emoties over jou en dat hij zijn kind tekort doet door hem geen toestemming te geven het fijn te hebben met jou. Hij doet zijn kind er geen plezier mee als hij stimuleert dat hij de band met zijn moeder kwijt raakt. Dat gaat puur om zijn eigen wrok.
Een kind wat op deze manier klem zit, loopt een heel groot risico uiteindelijk met zijn beide ouders geen goede band meer te hebben. Eerst met de een omdat hij die afwijst, en als hij ouder wordt de band met de ander omdat hij die ouder verwijten gaat maken over de rol die diegene in dat afwijzen heeft gespeeld.
Als je hierover het gesprek met vader niet aan kan gaan zul je hier hulp bij moeten vragen. Deze situatie beschadigt je kind.
Vader zal zich er bewust van moeten worden dat hij zijn kind belast met zijn eigen emoties over jou en dat hij zijn kind tekort doet door hem geen toestemming te geven het fijn te hebben met jou. Hij doet zijn kind er geen plezier mee als hij stimuleert dat hij de band met zijn moeder kwijt raakt. Dat gaat puur om zijn eigen wrok.
Een kind wat op deze manier klem zit, loopt een heel groot risico uiteindelijk met zijn beide ouders geen goede band meer te hebben. Eerst met de een omdat hij die afwijst, en als hij ouder wordt de band met de ander omdat hij die ouder verwijten gaat maken over de rol die diegene in dat afwijzen heeft gespeeld.
Als je hierover het gesprek met vader niet aan kan gaan zul je hier hulp bij moeten vragen. Deze situatie beschadigt je kind.
patchouli_ wijzigde dit bericht op 02-06-2021 17:15
0.36% gewijzigd
woensdag 2 juni 2021 om 17:15
Ik denk dat je opvoedondersteuning nodig hebt. Je weet denk ik niet meer goed wat gedrag is dat in jouw ogen veroorzaakt wordt door je ex en wat normaal gedrag voor een 11-jarige is - en wat gedrag is dat bij jouw zoon zelf hoort.
Het probleem is, als je nu alles wat hij doet of nalaat ziet als 'komt door ex', dan kan ik je voorspellen dat je binnenkort geen relatie met je kind meer hebt.
En eerlijk gezegd, van je openingspost spat nu ook niet echt de liefde en het begrip voor je zoon eraf. Daar begint echter wel alles. Kinderen willen, net als andere mensen, graag gezien worden, ze vinden het fijn als er onvoorwaardelijk van hen gehouden wordt en ze willen gehoord worden. In tegenstelling tot volwassenen zijn ze nog niet helemaal af en zijn ze zelf nog niet zo goed in staat om zonder enige begeleiding te voldoen aan jouw verwachtingen.
Een kind van die leeftijd kan prima overweg met set regels 1 bij pa en set regels 2 bij ma. Maar ik denk wel dat jouw regels misschien wat geactualiseerd mogen worden. Respect voor ouderen bijvoorbeeld, dat is niet meer zonder meer gebruikelijk. Respect is normaal, maar daarbij hoort ook dat de ander zich zo gedraagt dat het respect op zijn plek is.
En 'luisteren naar wat ik zeg' is meestal een soort van eufemisme voor 'gehoorzaamt mij blindelings', maar dat is ook niet meer van deze tijd.
Klagen / negatief zijn: het maakt vaak heel erg uit wat voor voorbeeld kinderen krijgen. Klaag jij veel, bijvoorbeeld over je ex?
Het probleem is, als je nu alles wat hij doet of nalaat ziet als 'komt door ex', dan kan ik je voorspellen dat je binnenkort geen relatie met je kind meer hebt.
En eerlijk gezegd, van je openingspost spat nu ook niet echt de liefde en het begrip voor je zoon eraf. Daar begint echter wel alles. Kinderen willen, net als andere mensen, graag gezien worden, ze vinden het fijn als er onvoorwaardelijk van hen gehouden wordt en ze willen gehoord worden. In tegenstelling tot volwassenen zijn ze nog niet helemaal af en zijn ze zelf nog niet zo goed in staat om zonder enige begeleiding te voldoen aan jouw verwachtingen.
Een kind van die leeftijd kan prima overweg met set regels 1 bij pa en set regels 2 bij ma. Maar ik denk wel dat jouw regels misschien wat geactualiseerd mogen worden. Respect voor ouderen bijvoorbeeld, dat is niet meer zonder meer gebruikelijk. Respect is normaal, maar daarbij hoort ook dat de ander zich zo gedraagt dat het respect op zijn plek is.
En 'luisteren naar wat ik zeg' is meestal een soort van eufemisme voor 'gehoorzaamt mij blindelings', maar dat is ook niet meer van deze tijd.
Klagen / negatief zijn: het maakt vaak heel erg uit wat voor voorbeeld kinderen krijgen. Klaag jij veel, bijvoorbeeld over je ex?
woensdag 2 juni 2021 om 17:16
Volgens mij is een forum vooral bedoeld om meningen te delen en in discussie te gaan. Ik vond dat er best punten ingebracht werden in de discussie die zinvol zijn om over na te denken en dan is de discussie niet gebaat bij persoonlijke aanvallen.
woensdag 2 juni 2021 om 17:18
wat zij doet is TO persoonlijk aanvallenIn_Tenebris schreef: ↑02-06-2021 17:16Volgens mij is een forum vooral bedoeld om meningen te delen en in discussie te gaan. Ik vond dat er best punten ingebracht werden in de discussie die zinvol zijn om over na te denken en dan is de discussie niet gebaat bij persoonlijke aanvallen.
woensdag 2 juni 2021 om 17:33
valentinamaria schreef: ↑02-06-2021 16:57Heel goed voorbeeld voor een kind met problemen wat niks anders wil dan op zijn telefoon, zelf achter je beeldscherm gaan zitten. Ga dan iets met hem doen wat veel leuker is.
"Mijn kind wil niks doen, behalve op zn telefoon spelletjes spelen en hij wordt daarin bevestigd door zn vader'.
'Ga gewoon wat leuks met hem doen'.
Dit zijn de tips waarom mensen topics openen. Briljant, weldoordacht en ondanks dat het zo voor de hand lijkt te liggen waarschijnlijk de gouden tip waar to naar op zoek is.
woensdag 2 juni 2021 om 17:34
Ach TO, wat zielig voor je zoon. Ben je 10 jaar en heb je 2 ouders die elkaar openlijk zo afkraken. Hoe schadelijk moet dat zijn. Toch zie ik in je titel dat je je meer druk maakt over dat je zoon ‘respectloos’ is. Dat verbaast me. Tuurlijk is het rot dat hij zo doet, maar maak je je niet meer zorgen over wat er vanbinnen in hem gebeurt? Over het feit dat het ontzettend moeilijk en naar voor hem moet zijn dat zijn ouders zo tegen elkaar doen? Ik denk echt dat je dat moet inzien, hoe heftig dit voor hem is.
Misschien kun je je excuus aan hem aanbieden, voor nare dingen die je over zijn vader hebt gezegd (ik ga er nu even vanuit dat je zoon meekrijgt wat je van vader vindt, excuus als dat niet zo is). En zeggen dat je van hem houdt en zijn vader ook. En dat je hem niets verwijt, dat je begrijpt dat het voor hem rot is. Of hij ideeën heeft hoe jullie er toch iets leuks van kunnen maken? Dus niet dat jij wilt zwemmen of de stad in, maar dat jullie samen een lijstje maken met dingen die hij ook leuk vindt om te doen.
Je laat je nogal naar over je zoon uit hier: respectloos, verwend, ondankbaar. Ik vind het niet gek eigenlijk, dat je zoon niet zo’n zin heeft om met je op te trekken... misschien helpt het als je wat minder bovenop je zoons gedrag zit?
Misschien kun je je excuus aan hem aanbieden, voor nare dingen die je over zijn vader hebt gezegd (ik ga er nu even vanuit dat je zoon meekrijgt wat je van vader vindt, excuus als dat niet zo is). En zeggen dat je van hem houdt en zijn vader ook. En dat je hem niets verwijt, dat je begrijpt dat het voor hem rot is. Of hij ideeën heeft hoe jullie er toch iets leuks van kunnen maken? Dus niet dat jij wilt zwemmen of de stad in, maar dat jullie samen een lijstje maken met dingen die hij ook leuk vindt om te doen.
Je laat je nogal naar over je zoon uit hier: respectloos, verwend, ondankbaar. Ik vind het niet gek eigenlijk, dat je zoon niet zo’n zin heeft om met je op te trekken... misschien helpt het als je wat minder bovenop je zoons gedrag zit?
anoniem_364226 wijzigde dit bericht op 02-06-2021 17:40
42.39% gewijzigd
woensdag 2 juni 2021 om 17:37
En naar je kind toe: wees mild en begripvol. Je hoeft niet over je grenzen heen te laten gaan, maar begrijp ook waar het vandaan komt. Boos op hem worden is boos op de verkeerde. Hij heeft het emotioneel waarschijnlijk erg zwaar.
Zeg eens tegen hem dat je het rot voor hem vindt als hij zich zo boos en ontevreden voelt. Dat je het naar vindt voor hem dat hij het gevoel heeft zich zo te moeten gedragen. Dat je het ook verdrietig vindt voor hem dat je niet samen van de vakantie kan genieten. Zonder dat je vader noemt als oorzaak overigens, want dan breng je hem alleen maar verder in het loyaliteitsconflict.
Wilde hij überhaupt wel met jou op vakantie?
Zeg eens tegen hem dat je het rot voor hem vindt als hij zich zo boos en ontevreden voelt. Dat je het naar vindt voor hem dat hij het gevoel heeft zich zo te moeten gedragen. Dat je het ook verdrietig vindt voor hem dat je niet samen van de vakantie kan genieten. Zonder dat je vader noemt als oorzaak overigens, want dan breng je hem alleen maar verder in het loyaliteitsconflict.
Wilde hij überhaupt wel met jou op vakantie?
woensdag 2 juni 2021 om 17:38
Mag ik je vragen waar jij lees dat ik naar doe over z’n vader.Melofkim schreef: ↑02-06-2021 17:34Ach TO, wat zielig voor je zoon. Ben je 10 jaar en heb je 2 ouders die elkaar openlijk zo afkraken. Hoe schadelijk moet dat zijn. Toch zie ik in je titel dat je je meer druk maakt over dat je zoon ‘respectloos’ is. Dat verbaast me. Tuurlijk is het rot dat hij zo doet, maar maak je je niet meer zorgen over wat er vanbinnen in hem gebeurt? Over het feit dat het ontzettend moeilijk en naar voor hem moet zijn dat zijn ouders zo tegen elkaar doen? Ik denk echt dat je dat moet inzien, hoe heftig dit voor hem is.
Heel vaak als de ene ouder iets verkeerd doet krijg je automatisch de stempel dat er strijd is tussen de ouders.
Ik praat niet slecht over z’n vader, z’n vader doet dat over mij. Wat kan ik hierin veranderen? Ik heb de macht niet in handen
En hem zwart maken? Nee ik leg gewoon de feiten uit in dit topic. De vader maakt mij zwart en dat is een feit. Ik hoor zelf de dingen die hij zegt. Heeft niks met hem zwart willen maken te maken
woensdag 2 juni 2021 om 17:38
Dus jij denkt dat een kind wat zich zo afwerend gedraagt werkelijk geen andere interesses heeft? Zwemmen en de stad ingaan met je moeder waarmee je onmin hebt is natuurlijk niks voor zo'n kind.julius schreef: ↑02-06-2021 17:33"Mijn kind wil niks doen, behalve op zn telefoon spelletjes spelen en hij wordt daarin bevestigd door zn vader'.
'Ga gewoon wat leuks met hem doen'.
Dit zijn de tips waarom mensen topics openen. Briljant, weldoordacht en ondanks dat het zo voor de hand lijkt te liggen waarschijnlijk de gouden tip waar to naar op zoek is.
wij slapen nooit.
woensdag 2 juni 2021 om 17:39
Eens met ‘trek je eigen plan’ voor de rest van deze vakantie. ‘Ik ga zo naar....ik zou het leuk vinden als je mee zou gaan, we vertrekken over een half uurtje’
En ook wel deels eens met bia-Pia: je ziet nu niet meer welk gedrag door ex komt, welk gedrag door scheiding/loyaliteitsconflict, welk gedrag bij zijn persoontje en welk gedrag bij ‘amateur puber’.
Sommige dingen herken ik wel van mijn eigen zoon (zelfde leeftijd) en hij heeft niet te maken met vers gescheiden ouders of een pa die ma onderuit schoffelt (of andersom). Die loopt gewoon zichzelf lastig te vallen en dan ben ik een veilige uitlaatklep want ik ga toch niet bij hem weg. Dat gedrag begrens ik wel, dat is ook mijn taak om hem te laten zien hoe hij zijn ongenoegen acceptabel duidelijk kan maken. Als jij geen idee hebt waar te beginnen dan zou het CJG nog niet zo slecht zijn om na de vakantie mee te beginnen.
En ook wel deels eens met bia-Pia: je ziet nu niet meer welk gedrag door ex komt, welk gedrag door scheiding/loyaliteitsconflict, welk gedrag bij zijn persoontje en welk gedrag bij ‘amateur puber’.
Sommige dingen herken ik wel van mijn eigen zoon (zelfde leeftijd) en hij heeft niet te maken met vers gescheiden ouders of een pa die ma onderuit schoffelt (of andersom). Die loopt gewoon zichzelf lastig te vallen en dan ben ik een veilige uitlaatklep want ik ga toch niet bij hem weg. Dat gedrag begrens ik wel, dat is ook mijn taak om hem te laten zien hoe hij zijn ongenoegen acceptabel duidelijk kan maken. Als jij geen idee hebt waar te beginnen dan zou het CJG nog niet zo slecht zijn om na de vakantie mee te beginnen.
woensdag 2 juni 2021 om 17:42
Je praat hier zo naar over zijn vader dat ik ervanuit ging dat zoon daar ook wel iets van mee zou krijgen. Als dat niet zo is, goedzo! Maar dan nog is het natuurlijk heel rot voor je zoon dat zijn vader zo over zijn moeder doet. Dat moet heel heftig zijn voor een kind.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 17:38Mag ik je vragen waar jij lees dat ik naar doe over z’n vader.
Heel vaak als de ene ouder iets verkeerd doet krijg je automatisch de stempel dat er strijd is tussen de ouders.
Ik praat niet slecht over z’n vader, z’n vader doet dat over mij. Wat kan ik hierin veranderen? Ik heb de macht niet in handen
woensdag 2 juni 2021 om 17:43
bia-pia schreef: ↑02-06-2021 17:15Ik denk dat je opvoedondersteuning nodig hebt. Je weet denk ik niet meer goed wat gedrag is dat in jouw ogen veroorzaakt wordt door je ex en wat normaal gedrag voor een 11-jarige is - en wat gedrag is dat bij jouw zoon zelf hoort.
Het probleem is, als je nu alles wat hij doet of nalaat ziet als 'komt door ex', dan kan ik je voorspellen dat je binnenkort geen relatie met je kind meer hebt.
En eerlijk gezegd, van je openingspost spat nu ook niet echt de liefde en het begrip voor je zoon eraf. Daar begint echter wel alles. Kinderen willen, net als andere mensen, graag gezien worden, ze vinden het fijn als er onvoorwaardelijk van hen gehouden wordt en ze willen gehoord worden. In tegenstelling tot volwassenen zijn ze nog niet helemaal af en zijn ze zelf nog niet zo goed in staat om zonder enige begeleiding te voldoen aan jouw verwachtingen.
Een kind van die leeftijd kan prima overweg met set regels 1 bij pa en set regels 2 bij ma. Maar ik denk wel dat jouw regels misschien wat geactualiseerd mogen worden. Respect voor ouderen bijvoorbeeld, dat is niet meer zonder meer gebruikelijk. Respect is normaal, maar daarbij hoort ook dat de ander zich zo gedraagt dat het respect op zijn plek is.
En 'luisteren naar wat ik zeg' is meestal een soort van eufemisme voor 'gehoorzaamt mij blindelings', maar dat is ook niet meer van deze tijd.
Klagen / negatief zijn: het maakt vaak heel erg uit wat voor voorbeeld kinderen krijgen. Klaag jij veel, bijvoorbeeld over je ex?
Ik klaag niet over mijn ex. We zijn al jaren gescheiden, en ik leef m’n leven en heb niks meer met hem te maken behalve onze zoon.
Luisteren naar bedoel ik meer een respects kwestie. Als ik iets vraag als ouder doe je het gewoon en ga je niet in discussie. Lijkt me heel normaal. En dat gaat over dingen zoals : tijd om te douchen, of andere dingen die echt moeten waar ik nu even niet op kan komen
woensdag 2 juni 2021 om 17:45
Ik maak zelden mee dat mijn kind (10) iets doet zonder discussie. Dat lijkt me vrij normaal.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 17:43Ik klaag niet over mijn ex. We zijn al jaren gescheiden, en ik leef m’n leven en heb niks meer met hem te maken behalve onze zoon.
Luisteren naar bedoel ik meer een respects kwestie. Als ik iets vraag als ouder doe je het gewoon en ga je niet in discussie. Lijkt me heel normaal. En dat gaat over dingen zoals : tijd om te douchen, of andere dingen die echt moeten waar ik nu even niet op kan komen
En klagen over je ex doe je wel in je op.
anoniem_364226 wijzigde dit bericht op 02-06-2021 17:46
0.49% gewijzigd
woensdag 2 juni 2021 om 17:45
Waarom praat ik naar over z’n vader ? Enige wat ik heb gezegd is dat bij vader thuis alles mag, en dat is ook zo. En dat vader slecht over mij praat, en geen respect heeft voor mensen. Zijn gewoon feitjesMelofkim schreef: ↑02-06-2021 17:42Je praat hier zo naar over zijn vader dat ik ervanuit ging dat zoon daar ook wel iets van mee zou krijgen. Als dat niet zo is, goedzo! Maar dan nog is het natuurlijk heel rot voor je zoon dat zijn vader zo over zijn moeder doet. Dat moet heel heftig zijn voor een kind.
woensdag 2 juni 2021 om 17:47
Haha, ik klaag niet ‘ik benoem de feiten’. Die ga ik onthouden. Maar je ziet toch ook wel dat je je negatief uitlaat over je ex? En denk je niet dat je zoon merkt dat je zulke moeite hebt met ex’ opvoeding?communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 17:46Ik klaag niet. Ik benoem de feiten hoe het daar aan toe gaat voor achtergrond informatie
woensdag 2 juni 2021 om 17:48
Nare feitjes ja. Mag je zeggen, als kind het maar niet hoort. Of het nu feiten zijn of niet.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 17:45Waarom praat ik naar over z’n vader ? Enige wat ik heb gezegd is dat bij vader thuis alles mag, en dat is ook zo. En dat vader slecht over mij praat, en geen respect heeft voor mensen. Zijn gewoon feitjes
woensdag 2 juni 2021 om 17:51
Neehoor. Je moet ervoor zorgen dat zoon niets merkt van jouw mening over ex. Is dat zo?communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 17:49Wat moet ik dan in m’n OP zetten. De vader is geweldig en werkt mee en voed hem heel goed op met normen en waarden ?
woensdag 2 juni 2021 om 17:53
Om een voorbeeld te geven van een conflict.
Hij vraagt me steeds om snoepjes, koekjes, ijs. Prima het is vakantie en hij mag eten. Maar ik kan hem niet laten eten wat hij wil zonder limiet.
Dus als ik dan een keer nee zeg, nu is het genoeg. Niet de hele dag zoetigheid
Dan is het een woede uitbarsting en : “ ik kan niet eens fucking eten, ik wil dit.” En dan boos naar z’n kamer. En dit schreeuwt hij dan en met hoop kabaal naar boven
Hij vraagt me steeds om snoepjes, koekjes, ijs. Prima het is vakantie en hij mag eten. Maar ik kan hem niet laten eten wat hij wil zonder limiet.
Dus als ik dan een keer nee zeg, nu is het genoeg. Niet de hele dag zoetigheid
Dan is het een woede uitbarsting en : “ ik kan niet eens fucking eten, ik wil dit.” En dan boos naar z’n kamer. En dit schreeuwt hij dan en met hoop kabaal naar boven
woensdag 2 juni 2021 om 17:55
Tsja. Klinkt niet heel raar. Dat doet mijn dochter ook weleens. Vooral als ze niet lekker in haar vel zit. Zou me niet verbazen als jouw zoon continu niet lekker in zijn vel zit, als zijn vader jou steeds openlijk basht.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 17:53Om een voorbeeld te geven van een conflict.
Hij vraagt me steeds om snoepjes, koekjes, ijs. Prima het is vakantie en hij mag eten. Maar ik kan hem niet laten eten wat hij wil zonder limiet.
Dus als ik dan een keer nee zeg, nu is het genoeg. Niet de hele dag zoetigheid
Dan is het een woede uitbarsting en : “ ik kan niet eens fucking eten, ik wil dit.” En dan boos naar z’n kamer. En dit schreeuwt hij dan en met hoop kabaal naar boven
anoniem_364226 wijzigde dit bericht op 02-06-2021 17:59
1.56% gewijzigd
woensdag 2 juni 2021 om 17:56
Het probleem is dat je dat altijd merkt als je zo'n aversie hebt tegen de ander en dat zal andersom ook zo zijn van hem naar haar ben ik bang. Ik ben zelf een kind geweest in een vechtscheiding rond die leeftijd en daar krijg je dingen van mee.
Daarom zorgen dat je de emoties buiten dit verhaal houdt en zorgen dat een ander een plan maakt waar alle partijen zich aan houden.
