Relaties
alle pijlers
Kind van bijna 11 is respectloos en vader stimuleert het
woensdag 2 juni 2021 om 13:52
Hallo,
Ik zit met mijn handen in het haar, en ik ben mentaal op. Ik zou graag tips van jullie ontvangen.
Heb een zoon die volgende maand 11 word. Gescheiden en ieder ons kind helft van de tijd.
Totaal verschillende karakters en niet op 1 lijn qua opvoeding. Bij vader mag alles, opblijven tot wanneer hij wil, schelden zonder consequenties, eten wat hij wil...vader heeft zelf weinig respect naar medemens en stimuleert dit gedrag.
Ikzelf ben opgevoed met respect naar ouderen , in het algemeen, eten wat de pot schaft, op tijd naar bed.
M’n zoon respecteert mij niet en de vader stimuleert dit. Hij scheld mij uit, luistert niet naar dingen die ik zeg/ vraag en is 1 grote brok negativiteit. Alles moet gaan zoals hij wil en anders in het zeuren en klagen. Het is zo extreem dat elk woord uit z’n mond geklaag, gezeur of belediging naar mij is. Enige interesse is hele dag op telefoon hangen, gamen en een sport die hij beoefent ( wat ik wel stimuleer)
Wij zijn nu een paar dagen op vakantie ( internationale school ) en het is drama. Hij wil niet zwemmen ( water te koud) wil niet de stad verkennen ( want wil op de bank liggen en op z’n telefoon zitten ) wil eigenlijk niks. Ik doe niks goed en ben het zo zat. Heb €1500 betaald aan deze vakantie en kan niks doen want hij weigert. En zitten we alleen binnen
Wat doe ik verkeerd. En wat kan ik doen om uit deze negatieve spiraal te komen? Heb het gevoel dat hij mij haat en ik weet niet waarom, ik doe altijd m’n best.
De vader face-timed m’n zoon en zegt dan oh wat een goedkope vakantie, of “ oh wat is je moeder dik ( weeg 58 kg) of gedraagt je moeder zich wel ?
Ik zit met mijn handen in het haar, en ik ben mentaal op. Ik zou graag tips van jullie ontvangen.
Heb een zoon die volgende maand 11 word. Gescheiden en ieder ons kind helft van de tijd.
Totaal verschillende karakters en niet op 1 lijn qua opvoeding. Bij vader mag alles, opblijven tot wanneer hij wil, schelden zonder consequenties, eten wat hij wil...vader heeft zelf weinig respect naar medemens en stimuleert dit gedrag.
Ikzelf ben opgevoed met respect naar ouderen , in het algemeen, eten wat de pot schaft, op tijd naar bed.
M’n zoon respecteert mij niet en de vader stimuleert dit. Hij scheld mij uit, luistert niet naar dingen die ik zeg/ vraag en is 1 grote brok negativiteit. Alles moet gaan zoals hij wil en anders in het zeuren en klagen. Het is zo extreem dat elk woord uit z’n mond geklaag, gezeur of belediging naar mij is. Enige interesse is hele dag op telefoon hangen, gamen en een sport die hij beoefent ( wat ik wel stimuleer)
Wij zijn nu een paar dagen op vakantie ( internationale school ) en het is drama. Hij wil niet zwemmen ( water te koud) wil niet de stad verkennen ( want wil op de bank liggen en op z’n telefoon zitten ) wil eigenlijk niks. Ik doe niks goed en ben het zo zat. Heb €1500 betaald aan deze vakantie en kan niks doen want hij weigert. En zitten we alleen binnen
Wat doe ik verkeerd. En wat kan ik doen om uit deze negatieve spiraal te komen? Heb het gevoel dat hij mij haat en ik weet niet waarom, ik doe altijd m’n best.
De vader face-timed m’n zoon en zegt dan oh wat een goedkope vakantie, of “ oh wat is je moeder dik ( weeg 58 kg) of gedraagt je moeder zich wel ?
woensdag 2 juni 2021 om 22:56
Jij hebt je stinkende best gedaan voor een leuke vakantie te regelen, wat waarschijnlijk goed lukte alle voorgaande jaren en nu niet.
Je kunt je druk blijven maken om wat je niet kunt veranderen- de invloed van vader, of kijken naar wat je wel kunt veranderen.
Als hij heeft gescholden, boos naar zijn kamer is gegaan, wat doe jij dan?
Hier laat ik kind eerst tot rust komen, na een half uurtje of zo roep ik kind naar beneden, leg ik uit dat ik er niet van gediend ben, dat er uit 2 keuzes valt te kiezen, of bij mij vriendelijk doen, evt later nog op de telefoon mogen, na bijv 2 u gezellig gedrag, of naar de eigen kamer zonder telefoon.
Het FaceTimen zou je misschien met een omweggetje kunnen beïnvloeden. Als hij rustig is, afspreken dat jullie allebei de telefoons op stil zetten en wegleggen en dan samen wat gaan doen.
En heel eerlijk, een enorme villa met niks in de buurt, klinkt voor mij niet als een leuke kindervakantie.
Voor kinderen van die leeftijd worden kinderen van die leeftijd steeds belangrijker. Dus of een vriendje meenemen, of ga desnoods in een tentje op een camping staan, maar dan wel als er andere kinderen zijn.
Je kunt je druk blijven maken om wat je niet kunt veranderen- de invloed van vader, of kijken naar wat je wel kunt veranderen.
Als hij heeft gescholden, boos naar zijn kamer is gegaan, wat doe jij dan?
Hier laat ik kind eerst tot rust komen, na een half uurtje of zo roep ik kind naar beneden, leg ik uit dat ik er niet van gediend ben, dat er uit 2 keuzes valt te kiezen, of bij mij vriendelijk doen, evt later nog op de telefoon mogen, na bijv 2 u gezellig gedrag, of naar de eigen kamer zonder telefoon.
Het FaceTimen zou je misschien met een omweggetje kunnen beïnvloeden. Als hij rustig is, afspreken dat jullie allebei de telefoons op stil zetten en wegleggen en dan samen wat gaan doen.
En heel eerlijk, een enorme villa met niks in de buurt, klinkt voor mij niet als een leuke kindervakantie.
Voor kinderen van die leeftijd worden kinderen van die leeftijd steeds belangrijker. Dus of een vriendje meenemen, of ga desnoods in een tentje op een camping staan, maar dan wel als er andere kinderen zijn.
woensdag 2 juni 2021 om 22:57
Pittig, tijdje over nagedacht.
Ken je de gezegden: 'pick your battles' en 'fight only the battles you can win' ?
Geen van beiden van toepassing.
Ik kom uit bij een stukje wijsheid van 2500 jaar geleden, uit 'the art of war'.
"Het toppunt van winnen is niet 100 keer winnen in 100 gevechten; het absolute toppunt van overwinning is winnen zonder te vechten."
Kijk wat er gebeurt:
- kind heeft tijdens jouw tijd en jouw vakantie facetime contact met vader
- jouw grenzen worden overtreden
Een paar vragen aan jou:
- Vergelijkt het kind de vakantie bij papa met jouw vakantie?
- Doe jij dat ook? Probeer je een vergelijkbare vakantie te bieden?
- Raak je geïrriteerd? (ja)
- Is dat een reactie op het gedrag van je zoon? (ja)
- Laat je je daar mee een gevecht in lokken waar je de regels niet van kent, de inzet niet kent, en waar aspecten (geld!) aan zitten die jij niet kunt winnen? (ja)
Je kunt reageren op je irritatie (straf, telefoon afpakken, boze brieven).
Ik vind het prima als je dat doet. Het kan dat je door zijn pantsertje breekt enzo.
Het enige dat ik je wil meegeven is dat jij dan reageert op iets dat een ander voor je heeft klaargezet.
Je speelt in feite met zwart. Wit mocht beginnen en Wit wacht jouw zet af.
Je kunt prima winnen, zwart heeft evenveel kansen als wit.
Ik zeg alleen dat er twee nodig zijn om dit spel te spelen; en als één van beiden niet speelt, wordt er niet gevochten.
Ken je de gezegden: 'pick your battles' en 'fight only the battles you can win' ?
Geen van beiden van toepassing.
Ik kom uit bij een stukje wijsheid van 2500 jaar geleden, uit 'the art of war'.
"Het toppunt van winnen is niet 100 keer winnen in 100 gevechten; het absolute toppunt van overwinning is winnen zonder te vechten."
Kijk wat er gebeurt:
- kind heeft tijdens jouw tijd en jouw vakantie facetime contact met vader
- jouw grenzen worden overtreden
Een paar vragen aan jou:
- Vergelijkt het kind de vakantie bij papa met jouw vakantie?
- Doe jij dat ook? Probeer je een vergelijkbare vakantie te bieden?
- Raak je geïrriteerd? (ja)
- Is dat een reactie op het gedrag van je zoon? (ja)
- Laat je je daar mee een gevecht in lokken waar je de regels niet van kent, de inzet niet kent, en waar aspecten (geld!) aan zitten die jij niet kunt winnen? (ja)
Je kunt reageren op je irritatie (straf, telefoon afpakken, boze brieven).
Ik vind het prima als je dat doet. Het kan dat je door zijn pantsertje breekt enzo.
Het enige dat ik je wil meegeven is dat jij dan reageert op iets dat een ander voor je heeft klaargezet.
Je speelt in feite met zwart. Wit mocht beginnen en Wit wacht jouw zet af.
Je kunt prima winnen, zwart heeft evenveel kansen als wit.
Ik zeg alleen dat er twee nodig zijn om dit spel te spelen; en als één van beiden niet speelt, wordt er niet gevochten.
kooktmetknoflook wijzigde dit bericht op 02-06-2021 23:02
3.13% gewijzigd
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
woensdag 2 juni 2021 om 23:02
Ik mis hier een beetje dat je aan je kind vraagt: waarom deed je zo? Waar zit je mee? Hoe kan ik je helpen? In plaats van dat autoritaire eenrichtingsverkeer. Mag je kind nog wat terugzeggen en vertellen over zijn gevoel?Bloem1970 schreef: ↑02-06-2021 22:56Hier laat ik kind eerst tot rust komen, na een half uurtje of zo roep ik kind naar beneden, leg ik uit dat ik er niet van gediend ben, dat er uit 2 keuzes valt te kiezen, of bij mij vriendelijk doen, evt later nog op de telefoon mogen, na bijv 2 u gezellig gedrag, of naar de eigen kamer zonder telefoon.
anoniem_364226 wijzigde dit bericht op 02-06-2021 23:09
5.51% gewijzigd
woensdag 2 juni 2021 om 23:04
Maar een kind van 10 heeft toch niks aan 6 slaapkamers. Wat moet hij daar? En 'stadje verkennen'? Ik ken echt geen kind dat dat leuk vindt. Ik heb trouwens geen medelijden met hem om dat huis, maar om een vader die zijn moeder afkraakt. Dat is emotionele mishandeling.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 22:44Natuurlijk heb ik compassie voor mijn zoon. Als hij niet gelukkig is, ben ik dat ook niet. Dat spreekt voor zich
Ik vind het ook lastig, je kan altijd creatief zijn en als je instelling goed is kan je altijd lol hebben. Zijn spelletjes hier, genoeg ruimte om buiten te zitten/ spelen, stadje verkennen
Maja als je niks wil houd het op.
Begrijp ook wel dat je op deze leeftijd liever met je vrienden zit/ speelt.
En je hoeft trouwens geen medelijden met m’n kind te hebben. Je doet alsof hij op strafkamp is omdat het zwembad koud is. We zitten in een prachtige villa met 6 slaapkamers, komt niks tekort hou toch op
woensdag 2 juni 2021 om 23:06
Ja daar heb ik helaas geen invloed op, wat z’n vader zegt of doet.Melofkim schreef: ↑02-06-2021 23:04Maar een kind van 10 heeft toch niks aan 6 slaapkamers. Wat moet hij daar? En 'stadje verkennen'? Ik ken echt geen kind dat dat leuk vindt. Ik heb trouwens geen medelijden met hem om dat huis, maar om een vader die zijn moeder afkraakt. Dat is emotionele mishandeling.
Anyway we gaan morgenavond naar huis
woensdag 2 juni 2021 om 23:48
woensdag 2 juni 2021 om 23:50
Je klinkt behoorlijk gefrustreerd over je ex. En hij over jou.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 23:48Ik ben je reacties best zat aan het worden.
Ik haat m’n ex niet. We zijn gescheiden en ik leef m’n eigen leven.
woensdag 2 juni 2021 om 23:55
Wat heeft dat joch aan die 6 slaapkamers? Helemaal niks.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 22:44Natuurlijk heb ik compassie voor mijn zoon. Als hij niet gelukkig is, ben ik dat ook niet. Dat spreekt voor zich
Ik vind het ook lastig, je kan altijd creatief zijn en als je instelling goed is kan je altijd lol hebben. Zijn spelletjes hier, genoeg ruimte om buiten te zitten/ spelen, stadje verkennen
Maja als je niks wil houd het op.
Begrijp ook wel dat je op deze leeftijd liever met je vrienden zit/ speelt.
En je hoeft trouwens geen medelijden met m’n kind te hebben. Je doet alsof hij op strafkamp is omdat het zwembad koud is. We zitten in een prachtige villa met 6 slaapkamers, komt niks tekort hou toch op
donderdag 3 juni 2021 om 00:05
Mijn zoon van net tien maak je niet blijer dan met een hutje in het bos en een riviertje over de camping waar hij onbeperkt met water kan klooien en fikkies kan stoken. Maar goed, die is nog geen puber.
Ik stel nog maar eens de vraag die al vaker gesteld is: waar/wanneer is dit fout gegaan? Hoe ben je er in het begin mee omgegaan? Heb je hem wel eens gevraagd hoe hij zich voelt?
Ik stel nog maar eens de vraag die al vaker gesteld is: waar/wanneer is dit fout gegaan? Hoe ben je er in het begin mee omgegaan? Heb je hem wel eens gevraagd hoe hij zich voelt?
donderdag 3 juni 2021 om 00:10
Je moet die vraag vooral aan hem stellen. Dat is zo persoonlijk. Ik heb een zoon die ook niet goed in zijn vel zit. En die moeilijk te bewegen is om het huis uit te gaan, terwijl het hem meestal wel goed doet. Dus ik zoek dan naar iets wat hem enorm aanspreekt, en als we de eerst hobbel over zijn volgt de rest vanzelf.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 22:52Ik heb dus een verkeerde inschatting gemaakt.
Welk soort vakanties boeken jullie dan voor deze leeftijd ?
Was trouwens niet echt vakantie maar gewoon even paar daagjes weg
Zo ben ik onlangs met zoon naar een game hotel gegaan. Met OV gegaan voor langere reis (praten gaat makkelijker als we iets aan het doen zijn). Heb met hem gegamed, maar we zijn ook naar een grote markt in de buurt gegaan met allemaal lekkere en gekke dingen, en hebben op een terras gekaasfondued. Was een kort maar heerlijk uitje. Beiden blij.
Mijn vakanties richt ik in op zijn interesses. Al vanaf jongs af aan. Er zijn namelijk ook altijd wel dingen aan te koppelen die ik ook leuk vind. En ik kom zo op gekke plekken waar ik anders niet zo snel zou zijn geweest.
donderdag 3 juni 2021 om 00:15
Maar wat als het enige wat hij daar heeft het zwembad is? En leuk een villa met 6 slaapkamers, slapen kun je er maar in 1. Dit getuigd er niet van dat je enig idee hebt waar het probleem over gaat. Hij mag niet klagen want hij zit in een villa met 6 kamers.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 22:44Natuurlijk heb ik compassie voor mijn zoon. Als hij niet gelukkig is, ben ik dat ook niet. Dat spreekt voor zich
Ik vind het ook lastig, je kan altijd creatief zijn en als je instelling goed is kan je altijd lol hebben. Zijn spelletjes hier, genoeg ruimte om buiten te zitten/ spelen, stadje verkennen
Maja als je niks wil houd het op.
Begrijp ook wel dat je op deze leeftijd liever met je vrienden zit/ speelt.
En je hoeft trouwens geen medelijden met m’n kind te hebben. Je doet alsof hij op strafkamp is omdat het zwembad koud is. We zitten in een prachtige villa met 6 slaapkamers, komt niks tekort hou toch op
Als ik een paar dagen we zou gaan zou ik een hotel bij een pretpark boeken of een stedentrip.communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 22:52Ik heb dus een verkeerde inschatting gemaakt.
Welk soort vakanties boeken jullie dan voor deze leeftijd ?
Was trouwens niet echt vakantie maar gewoon even paar daagjes weg
Gaat het om een vakantie zoeken we een leuk hotel of camping met animatie en leuke dingen in de buurt om te doen. Een kartbaan, een manege een grote kermis, leuke grote steden,voetbalstadion.
We wisselen de uitstapjes af met dagen op de camping of hotel. Of als we een dagje weg gaan doen we het vroeg als het nog koel is en kunnen ze smiddags weer hun ding doen.
donderdag 3 juni 2021 om 01:33
Ik ben, toen mijn jongste 11 was, meegeweest met een alleenstaande oudervakantie. Oudste ging met een vriendje mee op vakantie en man kon geen vrij nemen. Het was een hele leuke vakantie. Zoon was de hele dag bezig met zijn nieuwe vakantievrienden, ik kon iets voor mijzelf doen en in de avond aten we samen of met anderen erbij. Jaar erna wilde zijn weer maar toen kon man mee en dat mocht natuurlijk niet van de reisorganisatie. Werd gelukkig ook een leuke vakantie 
donderdag 3 juni 2021 om 06:56
Wat zegt school van zijn gedrag? En wellicht biedt de cursus how2talk2kids je houvast. Is ook voor oudere kinderen van toepassing. Is het een idee om met hem aan tafel te gaan zitten en te bedenken wat jullie morgen gaan doen? Alle ideeën die jullie hebben opschrijven, geen mening vormen als hij iets zegt. En dan samen besluiten wat je gaat doen.
donderdag 3 juni 2021 om 08:00
Ze kunnen praten op die leeftijd...communicatiekind schreef: ↑02-06-2021 22:52Ik heb dus een verkeerde inschatting gemaakt.
Welk soort vakanties boeken jullie dan voor deze leeftijd ?
Was trouwens niet echt vakantie maar gewoon even paar daagjes weg
Ik heb na de scheiding wel eens een kampeervakantie gedaan. Dat bleek niet ons ding, al vonden zij het minder erg dan ik.
Toen ze 10 waren.... ik geloof Thailand, de nachtmarkt vonden ze geweldig. En de drijvende markt.
Een paar jaar daarna was 'wifi' het enige dat ze belangrijk vonden. Wifi, en geen gezeur.
Ideaal: all-inclusive met wifi. Niks hoeft, alles mag.
donderdag 3 juni 2021 om 08:43
Wat voor soort vakantie ligt toch helemaal aan de interesses van je kind? De een houdt van een actieve vakantie in de natuur, de ander wil shoppen, een derde wil cultuur en musea, weer een ander houdt van de kick van pretparken met achtbanen of juist van luieren of lezen bij het zwembad. En als je niet in je eentje gaat, moet je daar compromissen in sluiten.
Helaas is nu in Coronatijd nog niet alles mogelijk. Lees tips als kermis, animatie en pretpark, maar het duurt nog een paar dagen voordat dat weer mag toch? Dus daar heeft to nu niet zoveel aan.
Ik blijf bij wat ik eerder schreef; zoek hulp en ondersteuning. Voor jezelf en voor je kind. Je klinkt echt uitgeput en wanhopig, maar ook als een ouder die wel het beste met haar kind voor heeft.
Heb je mensen om je heen die je kunnen steunen, waar je zelf even je hart kunt luchten? Een familielid of vriendin?
Tot slot nog een tip voor nu.. probeer je een beetje in te leven in zijn wereld. Pubers met boos gedrag zijn vaak onzeker of verdrietig. Misschien kun je zelf de eerste stappen zetten om te ontdekken welke emoties bij hem spelen, zonder voor hem in te vullen.
Mijn eigen zoon is gek op gamen en ik heb er niks mee. Maar toch vraag ik regelmatig; Wat is dat? (Een Enderdraak mam) Mag ik dat ook eens proberen/ kun je mij dat ook leren? En dat vindt hij echt grappig, zo'n bejaarde die het ook eens wil proberen. Of ik lees ergens een nieuwtje over een van zijn games en dan stuur ik dat aan hem door, wordt ook gewaardeerd.
Dochter is nogal gek op haar telefoon, dus ik app haar wel eens om de sfeer te doorbreken. Komt ze stil thuis, zegt niet veel, gaat ze meteen naar haar kamer. Stuur ik haar even later een appje, komt er ineens een heel verhaal terug.
Of ik zoek een grappig of 'cute' plaatje en dat app ik haar. Vindt ze ook leuk.
In elk geval heel veel sterkte nog!
Helaas is nu in Coronatijd nog niet alles mogelijk. Lees tips als kermis, animatie en pretpark, maar het duurt nog een paar dagen voordat dat weer mag toch? Dus daar heeft to nu niet zoveel aan.
Ik blijf bij wat ik eerder schreef; zoek hulp en ondersteuning. Voor jezelf en voor je kind. Je klinkt echt uitgeput en wanhopig, maar ook als een ouder die wel het beste met haar kind voor heeft.
Heb je mensen om je heen die je kunnen steunen, waar je zelf even je hart kunt luchten? Een familielid of vriendin?
Tot slot nog een tip voor nu.. probeer je een beetje in te leven in zijn wereld. Pubers met boos gedrag zijn vaak onzeker of verdrietig. Misschien kun je zelf de eerste stappen zetten om te ontdekken welke emoties bij hem spelen, zonder voor hem in te vullen.
Mijn eigen zoon is gek op gamen en ik heb er niks mee. Maar toch vraag ik regelmatig; Wat is dat? (Een Enderdraak mam) Mag ik dat ook eens proberen/ kun je mij dat ook leren? En dat vindt hij echt grappig, zo'n bejaarde die het ook eens wil proberen. Of ik lees ergens een nieuwtje over een van zijn games en dan stuur ik dat aan hem door, wordt ook gewaardeerd.
Dochter is nogal gek op haar telefoon, dus ik app haar wel eens om de sfeer te doorbreken. Komt ze stil thuis, zegt niet veel, gaat ze meteen naar haar kamer. Stuur ik haar even later een appje, komt er ineens een heel verhaal terug.
Of ik zoek een grappig of 'cute' plaatje en dat app ik haar. Vindt ze ook leuk.
In elk geval heel veel sterkte nog!
donderdag 3 juni 2021 om 13:12
Ik vind je ontzettend negatief TO. Ook klink je nogal autoritair tegen zoon. Jij zegt iets en hij moet het meteen doen zonder discussie. Dat is niet meer van deze tijd en niet Nederlands.
Als je iets wilt zeg het op tijd, bv over een kwartier moet er dit en dat. En verwacht dat er tegen gesputterd gaat worden. Dat hoort echt bij de leeftijd.
Geef je hem wel eens gewoon even een knuffel? Als hij zit te gamen, of als hij voor de tv hangt, gewoon zonder aanleiding? Als je dat nog niet doet, ga dat doen.
Zeg je wel eens tegen hem dat het best lastig is voor hem zo met papa en mama die het moeilijk vinden om met elkaar om te gaan? Zo niet, ga het doen.
En verder is er niks op tegen om je eigen onmacht ook eens te laten zien. Ik zelf zou bv ook erg balen van zo'n koud zwembad. Als je samen ergens over kunt klagen schept dat ook een band en een ingang om iets anders te bedenken.
en zoek hulp. Ook over hoe het contact met vader is geregeld. Want 4x face timen op een dag terwijl je met de andere ouder op pad bent is absurd natuurlijk.
Als je iets wilt zeg het op tijd, bv over een kwartier moet er dit en dat. En verwacht dat er tegen gesputterd gaat worden. Dat hoort echt bij de leeftijd.
Geef je hem wel eens gewoon even een knuffel? Als hij zit te gamen, of als hij voor de tv hangt, gewoon zonder aanleiding? Als je dat nog niet doet, ga dat doen.
Zeg je wel eens tegen hem dat het best lastig is voor hem zo met papa en mama die het moeilijk vinden om met elkaar om te gaan? Zo niet, ga het doen.
En verder is er niks op tegen om je eigen onmacht ook eens te laten zien. Ik zelf zou bv ook erg balen van zo'n koud zwembad. Als je samen ergens over kunt klagen schept dat ook een band en een ingang om iets anders te bedenken.
en zoek hulp. Ook over hoe het contact met vader is geregeld. Want 4x face timen op een dag terwijl je met de andere ouder op pad bent is absurd natuurlijk.
donderdag 3 juni 2021 om 13:24
Op school gedraagt hij zich voorbeeldigmariposa2 schreef: ↑03-06-2021 06:56Wat zegt school van zijn gedrag? En wellicht biedt de cursus how2talk2kids je houvast. Is ook voor oudere kinderen van toepassing. Is het een idee om met hem aan tafel te gaan zitten en te bedenken wat jullie morgen gaan doen? Alle ideeën die jullie hebben opschrijven, geen mening vormen als hij iets zegt. En dan samen besluiten wat je gaat doen.
