Relaties
alle pijlers
Kinderen van vriend wel/niet in huis nemen? Geen OP
maandag 26 augustus 2024 om 13:41
Ik denk dat het goed is als je (weer?) met iemand praat. Je situatie aan je vader en zus voorleggen, levert je geen onafhankelijke reacties op. Dat zie je alleen al aan het feit dat ze blijkbaar zonder enig voorbehoud zeggen dat een kind beter niet zonder vader kan opgroeien. Dat is een antwoord ingegeven door hun eigen ervaringen, normen en ideeen, want dat is helemaal niet zo te zeggen. Je hebt iemand nodig die onafhankelijk is, geen band met je heeft en jou door vragen te stellen en een spiegel voor te houden laat inzien waar je verstandig aan doet.
maandag 26 augustus 2024 om 13:51
TO, als je weggaat bij je partner dan betekent dat toch niet automatisch dat je kind zonder vader opgroeit? Er kan toch een bezoekregeling zijn en vader kan op allerlei manieren betrokken blijven bij jullie kind. Dat is aan jullie beiden om dat samen in te vullen.
Heel eerlijk lees ik niet echt een liefdevolle en stabiele situatie in jouw verhaal en ik zie die er ook niet komen. Ik sluit me daarom volmondig aan bij Meisje85: ga met iemand praten. Misschien kan je een begin maken bij de praktijkondersteuner van de huisarts?
Heel eerlijk lees ik niet echt een liefdevolle en stabiele situatie in jouw verhaal en ik zie die er ook niet komen. Ik sluit me daarom volmondig aan bij Meisje85: ga met iemand praten. Misschien kan je een begin maken bij de praktijkondersteuner van de huisarts?
maandag 26 augustus 2024 om 13:58
maandag 26 augustus 2024 om 14:38
Ik vind het bijzonder dat velen hier meteen roepen dat je moet vertrekken.
Zonder verdere afspraken kun je ervanuit gaan dat je misschien dan je baby 50% van de tijd niet meer ziet.
Want dat recht heeft de vader toch gewoon (ga ik vanuit, maar ben geen expert).
Dat zou al een reden kunnen zijn om een andere oplossing te gaan zoeken.
Zonder verdere afspraken kun je ervanuit gaan dat je misschien dan je baby 50% van de tijd niet meer ziet.
Want dat recht heeft de vader toch gewoon (ga ik vanuit, maar ben geen expert).
Dat zou al een reden kunnen zijn om een andere oplossing te gaan zoeken.
maandag 26 augustus 2024 om 14:59
Lieve FourLeafClover,
Ik kan me voorstellen met welk problemen je worstelt. Mijn levenservaring heeft veel raakvlakten met die van jou, vandaar kan ik me deels voorstellen, hoe moeilijk je het vindt.
Voor nu vind ik dat je gelijk hebt wat betreft kinderen in huis nemen. Niet doen, nu. Misschien pas als de tijd rijp voor is. Zoals ik je lees heb je eerst focus op je gezin nodig en ervoor zorgen dat jullie werkelijk samen bezig zijn in één dezelfde richting, wellicht ieder op zijn eigen manier, maar wel samen als gezin.
Je hebt goede ideeën hoe de zaak aanpakken om in de goede banen te leiden, maar je partner moet meegaan met je ideeën. Wat hij ook nodig heeft is misschien begrijpen waar jij mee worstelt, je ideeën, je angst, je twijfels en je doel.
Hebben jullie hierover gepraat? Lukt het jullie om open met elkaar communiceren?
Impulsief beslissingen nemen is niet de weg. Deze relatie kans geven, zeker met een baby is wat je nu aan het doen bent en misschien voor nu het beste is. De toekomst zal het wijzen waar je komt, maar voor je baby is belangrijk dat je stabiele situatie thuis hebt en goede band ontwikkelt eerst met je partner. Pas als je dat hebt bereikt kan je aan de omgeving en zijn andere kinderen denken.
Niemand is gebaat met instabiele en negatieve sfeer. Ook de oudere kinderen niet. Kinderen hebben stabiele omgeving, duidelijkheid, grenzen en liefdevolle benadering nodig. Ze ontwikkelen zich ook niet goed daar waar ze niet weten waar ze aan toe zijn en waar ze denken alles te kunnen of te mogen.
Voor nu succes! Je bent goed bezig. Leven is helaas niet maakbaar. Je kunt veel in je leven sturen, maar je verleden heeft enorme invloed op je toekomst. Je kunt het verleden niet veranderen, het is je basis. Wel kunt je leren hoe je verleden je in de toekomst beïnvloed, je gevoeligheden, je sterken en zwakke kanten of je allergieën leren kennen. Dit helpt om jezelf beter te begrijpen en stevigere basis te ontwikkelen.
Je klinkt als een sterke persoon die verantwoordelijkheid neemt voor je beslissingen. Je hoeft daar niet onzeker over te zijn. Ik denk dat je meer zekerheid over jezelf nodig hebt.
Onthou!
JE HOEFT VAN NIEMAND GOEDKEURING, ALLEN VAN JEZELF.
Ik kan me voorstellen met welk problemen je worstelt. Mijn levenservaring heeft veel raakvlakten met die van jou, vandaar kan ik me deels voorstellen, hoe moeilijk je het vindt.
Voor nu vind ik dat je gelijk hebt wat betreft kinderen in huis nemen. Niet doen, nu. Misschien pas als de tijd rijp voor is. Zoals ik je lees heb je eerst focus op je gezin nodig en ervoor zorgen dat jullie werkelijk samen bezig zijn in één dezelfde richting, wellicht ieder op zijn eigen manier, maar wel samen als gezin.
Je hebt goede ideeën hoe de zaak aanpakken om in de goede banen te leiden, maar je partner moet meegaan met je ideeën. Wat hij ook nodig heeft is misschien begrijpen waar jij mee worstelt, je ideeën, je angst, je twijfels en je doel.
Hebben jullie hierover gepraat? Lukt het jullie om open met elkaar communiceren?
Impulsief beslissingen nemen is niet de weg. Deze relatie kans geven, zeker met een baby is wat je nu aan het doen bent en misschien voor nu het beste is. De toekomst zal het wijzen waar je komt, maar voor je baby is belangrijk dat je stabiele situatie thuis hebt en goede band ontwikkelt eerst met je partner. Pas als je dat hebt bereikt kan je aan de omgeving en zijn andere kinderen denken.
Niemand is gebaat met instabiele en negatieve sfeer. Ook de oudere kinderen niet. Kinderen hebben stabiele omgeving, duidelijkheid, grenzen en liefdevolle benadering nodig. Ze ontwikkelen zich ook niet goed daar waar ze niet weten waar ze aan toe zijn en waar ze denken alles te kunnen of te mogen.
Voor nu succes! Je bent goed bezig. Leven is helaas niet maakbaar. Je kunt veel in je leven sturen, maar je verleden heeft enorme invloed op je toekomst. Je kunt het verleden niet veranderen, het is je basis. Wel kunt je leren hoe je verleden je in de toekomst beïnvloed, je gevoeligheden, je sterken en zwakke kanten of je allergieën leren kennen. Dit helpt om jezelf beter te begrijpen en stevigere basis te ontwikkelen.
Je klinkt als een sterke persoon die verantwoordelijkheid neemt voor je beslissingen. Je hoeft daar niet onzeker over te zijn. Ik denk dat je meer zekerheid over jezelf nodig hebt.
Onthou!
JE HOEFT VAN NIEMAND GOEDKEURING, ALLEN VAN JEZELF.
maandag 26 augustus 2024 om 15:04
To, twijfel niet aan je moederschap. Je bent heel bewust bezig met je kindje en wat je hem wil voorleven. Dat is al de basis van goed moederschap, dus dat zit erin. Wat je wel moet leren is dat de adviezen niet moeten komen van mensen die zelf ook niet het goede voorbeeld hebben gekregen of gegeven. Hoe kunnen ze jou ooit oprecht adviseren wat anders is dan wat zij kennen?
Ik sluit me aan bij de tips om om extra hulp te vragen. Er zijn best wel wat organisaties die met je mee kunnen denken, zeker als je je uitgebreide stukje hiervoor uitprint en laat lezen. Deze is helder en geeft goed aan waarom je twijfelt.
Ik ben zelf niet thuis in de juiste organisaties, maar er werken hier voldoende vrouwen in de zorg/sociaal domein die mogelijk wat richtingen kunnen opwijzen.
En verder niet twijfelen. De omstandigheden zijn niet ideaal en zouden liever verbeteren. Maar je bent al op weg om dit kritisch te doen. Neem daarom voorlopig geen grote beslissingen als het op zijn kinderen aankomt. Je bent gewoon niet in de juiste omstandigheden om dit er bovenop te nemen.
En ergens lijkt het ook alsof je aangetrokken bent tot mannen die cultureel heel erg familie minded zijn, maar waarbij het wel de vrouwen zijn die het leeuwendeel vd zorg doen en de mannen vooral genieten van het leven. Ik krijg er een bepaalde caribische flow bij. Ongetwijfeld heel gezellig zo'n grote 'warme' familie als je dat zelf gemist hebt. Maar er zitten voor vrouwen misschien ook wat haken en ogen aan die cultureel gezien heel normaal worden gevonden. En dergelijke vrouwen hebben dan ten minste nog het voordeel van zussen, moeders, tantes, die meehelpen. Bij jou is het you, yourself and you.
Ik sluit me aan bij de tips om om extra hulp te vragen. Er zijn best wel wat organisaties die met je mee kunnen denken, zeker als je je uitgebreide stukje hiervoor uitprint en laat lezen. Deze is helder en geeft goed aan waarom je twijfelt.
Ik ben zelf niet thuis in de juiste organisaties, maar er werken hier voldoende vrouwen in de zorg/sociaal domein die mogelijk wat richtingen kunnen opwijzen.
En verder niet twijfelen. De omstandigheden zijn niet ideaal en zouden liever verbeteren. Maar je bent al op weg om dit kritisch te doen. Neem daarom voorlopig geen grote beslissingen als het op zijn kinderen aankomt. Je bent gewoon niet in de juiste omstandigheden om dit er bovenop te nemen.
En ergens lijkt het ook alsof je aangetrokken bent tot mannen die cultureel heel erg familie minded zijn, maar waarbij het wel de vrouwen zijn die het leeuwendeel vd zorg doen en de mannen vooral genieten van het leven. Ik krijg er een bepaalde caribische flow bij. Ongetwijfeld heel gezellig zo'n grote 'warme' familie als je dat zelf gemist hebt. Maar er zitten voor vrouwen misschien ook wat haken en ogen aan die cultureel gezien heel normaal worden gevonden. En dergelijke vrouwen hebben dan ten minste nog het voordeel van zussen, moeders, tantes, die meehelpen. Bij jou is het you, yourself and you.
maandag 26 augustus 2024 om 15:24
Je kunt niet meer als huisgenoten samenleven, want hij zet de deur open voor iedereen en verwacht vervolgens van alles van jou. Dat gaat helaas niet veranderen. Daarom heb je echt een eigen plek nodig, waarin je je grenzen af kunt bakenen. Waar de vader van je kind gewoon welkom is, maar de deur niet door iedereen platgelopen wordt en waar je ook kunt zeggen dat je er wel even klaar mee bent.
maandag 26 augustus 2024 om 15:42
Ouders die bij elkaar zijn is helemaal geen voorwaarde voor veilige hechting.
Net als dat op jezelf gaan wonen niet betekent dat hij zijn kind niet meer kan zien.
En net als dat je kind dus niet zonder vader op hoeft te groeien als jullie niet meer samen zijn.
Je zou ook nog kunnen overwegen om te gaan latten.
Ik denk overigens dat je zus en vader niet de juiste personen zijn om hier advies over te vragen. Ga naar de huisarts voor een doorverwijzing naar bijvoorbeeld de POH.
Net als dat op jezelf gaan wonen niet betekent dat hij zijn kind niet meer kan zien.
En net als dat je kind dus niet zonder vader op hoeft te groeien als jullie niet meer samen zijn.
Je zou ook nog kunnen overwegen om te gaan latten.
Ik denk overigens dat je zus en vader niet de juiste personen zijn om hier advies over te vragen. Ga naar de huisarts voor een doorverwijzing naar bijvoorbeeld de POH.
maandag 26 augustus 2024 om 16:21
Waylander schreef: ↑26-08-2024 14:38Ik vind het bijzonder dat velen hier meteen roepen dat je moet vertrekken.
Zonder verdere afspraken kun je ervanuit gaan dat je misschien dan je baby 50% van de tijd niet meer ziet.
Want dat recht heeft de vader toch gewoon (ga ik vanuit, maar ben geen expert).
Dat zou al een reden kunnen zijn om een andere oplossing te gaan zoeken.
Zoals?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 26 augustus 2024 om 16:28
Waarom vind jij dat je zijn kinderen 2,5 uur moet entertainen aan tafel, terwijl er amper interactie is? Kinderen zijn 15 en 20, dochter heeft een vriendje.
Dan kun jij toch gewoon je ding gaan doen en schoonmaken?
Huren jullie nu het huis particulier? Op beider naam? Sta je nog steeds ingeschreven voor een sociale huurwoning?
Dan kun jij toch gewoon je ding gaan doen en schoonmaken?
Huren jullie nu het huis particulier? Op beider naam? Sta je nog steeds ingeschreven voor een sociale huurwoning?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 26 augustus 2024 om 16:32
Nee hoor, bij babies is dat helemaal niet gebruikelijk.Waylander schreef: ↑26-08-2024 14:38Ik vind het bijzonder dat velen hier meteen roepen dat je moet vertrekken.
Zonder verdere afspraken kun je ervanuit gaan dat je misschien dan je baby 50% van de tijd niet meer ziet.
Want dat recht heeft de vader toch gewoon (ga ik vanuit, maar ben geen expert).
Dat zou al een reden kunnen zijn om een andere oplossing te gaan zoeken.
maandag 26 augustus 2024 om 16:33
Omdat ze niet in hun eigen huis zijn, maar gewoon op bezoek en hun vader niet thuis is?????himalaya schreef: ↑26-08-2024 16:28Waarom vind jij dat je zijn kinderen 2,5 uur moet entertainen aan tafel, terwijl er amper interactie is? Kinderen zijn 15 en 20, dochter heeft een vriendje.
Dan kun jij toch gewoon je ding gaan doen en schoonmaken?
Huren jullie nu het huis particulier? Op beider naam? Sta je nog steeds ingeschreven voor een sociale huurwoning?
Uit beleefdheid????
maandag 26 augustus 2024 om 16:39
Ik pik deze er even tussenuit, maar je omschrijving van de periode vlak na de geboorte is ook veelzeggend.Partner is sociaal in het algemeen maar niet met kinderen. Het lijkt alsof hij niet weet wat hij met ze aan moet of hoe vader voor ze te zijn. Waarschijnlijk ook omdat hij dus een hele lange periode niet met ze heeft samengewoond
Waarom vind je het vooruitzicht dat deze man niet 100 procent bij jullie kind kan zijn zo naar? Hij heeft niet echt aanleg om een betrouwbare aanwezige vader te zijn. Natuurlijk kan het wat onwennig zijn als ze langere tijd (bijna) fulltime bij moeder hebben gewoond maar hij doet ook niet echt zijn best. Een halfuur leuk doen en dan z'n kinderen bij jou laten, wat een figuur.
maandag 26 augustus 2024 om 16:49
Maar het is geen visite, het zijn de kinderen van haar partner. Het zou voor TO, maar ook voor de kinderen wellicht, prettiger zijn om gewoon haar ding te doen en niet krampachtig aan tafel te blijven zitten. Ze komen onverwacht binnen vallen, laat ze lekker zitten (en op hun telefoon kijken). Het toont wel aan dat je nog helemaal niet op je gemak bent met elkaar, vervelend maar dat heeft misschien meer tijd nodig.
Jullie zijn nu eenmaal verbonden door de baby, hun nieuwe halfbroertje.
maandag 26 augustus 2024 om 17:02
Ik geloof dat ik minder wel of niet geforceerd contact met zijn kinderen te leggen. In korte antwoorden op je vragen, geven ze eigenlijk aan dat de behoefte er niet of niet heel groot is.
Ik denk dat het met de tijd vanzelf wel komt. Verder als je wilt schoonmaken of je zoontje moet naar bed of in bad dan kun je je zoontje toch oppakken en aangeven en nu gaat het in bad of in bed. Wil je schoonmaken en ze zijn er dan kun je dat toch gewoon gaan doen? Ze gaan waarschijnlijk vanzelf wel weg of op hun telefoon kijken. Ik mis een beetje een assertieve houding in je verhaal. Is dei visite van je partner er ook gewoon je eigen ding doen. Jammer dat je partner in de tuin dan gaan ze daar maar bij staan. Je had als het goed al aangegeven dat je het niet wilde, omdat je moe bent of geen zin of whatever. Komen ze toch dan is niet jouw probleem en dan zitten ze maar te zitten op de bank of gezellig naar partner in de tuin.
Verder inderdaad of schoonmaker zoeken of duidelijke verdeling van huishoudelijke taken maar ook klusjes en als je die hebt ook de tuin de taken van verdeeld.
Ik denk dat het met de tijd vanzelf wel komt. Verder als je wilt schoonmaken of je zoontje moet naar bed of in bad dan kun je je zoontje toch oppakken en aangeven en nu gaat het in bad of in bed. Wil je schoonmaken en ze zijn er dan kun je dat toch gewoon gaan doen? Ze gaan waarschijnlijk vanzelf wel weg of op hun telefoon kijken. Ik mis een beetje een assertieve houding in je verhaal. Is dei visite van je partner er ook gewoon je eigen ding doen. Jammer dat je partner in de tuin dan gaan ze daar maar bij staan. Je had als het goed al aangegeven dat je het niet wilde, omdat je moe bent of geen zin of whatever. Komen ze toch dan is niet jouw probleem en dan zitten ze maar te zitten op de bank of gezellig naar partner in de tuin.
Verder inderdaad of schoonmaker zoeken of duidelijke verdeling van huishoudelijke taken maar ook klusjes en als je die hebt ook de tuin de taken van verdeeld.
maandag 26 augustus 2024 om 17:08
hmm, nu ik er wat verder op door zit te zoeken, op internet, klopt hetgeen ik zeg inderdaad niet.
50-50 is niet gebruikelijk bij jonge kinderen, meestal blijven die bij moeder.
Zal ik mijn post verwijderen ?
maandag 26 augustus 2024 om 17:08
De kinderen hebben een huis bij hun moeder. Hun vader heeft een nieuwe relatie en nieuw gezin met onbekende voor de kinderen. En in een huis dat voor de kinderen niet hun huis is. Zo doende kunnen de kinderen zich niet op hun gemaak voelen wellicht in het huis van hun vader, maar ook van onbekende voor hen, TO.Hakika schreef: ↑26-08-2024 16:49Maar het is geen visite, het zijn de kinderen van haar partner. Het zou voor TO, maar ook voor de kinderen wellicht, prettiger zijn om gewoon haar ding te doen en niet krampachtig aan tafel te blijven zitten. Ze komen onverwacht binnen vallen, laat ze lekker zitten (en op hun telefoon kijken). Het toont wel aan dat je nog helemaal niet op je gemak bent met elkaar, vervelend maar dat heeft misschien meer tijd nodig.
Jullie zijn nu eenmaal verbonden door de baby, hun nieuwe halfbroertje.
De vader is niet thuis en TO doet haar best om de kinderen op te vangen en contact met ze te bouwen, wat al op zich een hele moeilijke opgave is.
maandag 26 augustus 2024 om 17:15
Ik heb het idee dat jij heel hard aan het compenseren bent, voor de steken die je vriend laat vallen. Je doet heel erg je best bij zijn kinderen, en dat is mooi, maar hiermee loop jij jezelf volledig voorbij. Neem een kop thee met hen, en doe na een kwartier of half uur je eigen ding. Je hoeft niet alles opzij te zetten.
Verder vind ik dat je alles heel goed kunt omschrijven en op een rij hebt. Je ziet het helder. Ik denk niet dat dit 'm wordt met je vriend.
Naar je vader en zus zou ik niet luisteren, ze lijken te denken: beter iets dan niets. Maar jij moet voor jezelf kiezen. Zij hoeven niet in je schoenen te staan. Je zult betere adviezen krijgen van mensen die open naar je situatie kunnen kijken. Ik zou het in hulpverlening zoeken. Het is niet niks wat je meegemaakt hebt, en ik weet zeker dat jij heel goed voor je kind kan zorgen. Wees lief voor jezelf.
Verder vind ik dat je alles heel goed kunt omschrijven en op een rij hebt. Je ziet het helder. Ik denk niet dat dit 'm wordt met je vriend.
Naar je vader en zus zou ik niet luisteren, ze lijken te denken: beter iets dan niets. Maar jij moet voor jezelf kiezen. Zij hoeven niet in je schoenen te staan. Je zult betere adviezen krijgen van mensen die open naar je situatie kunnen kijken. Ik zou het in hulpverlening zoeken. Het is niet niks wat je meegemaakt hebt, en ik weet zeker dat jij heel goed voor je kind kan zorgen. Wees lief voor jezelf.
maandag 26 augustus 2024 om 17:35
1 vraagteken per vraag is genoeg hoor
En TO zegt:
“Ook kwamen ze zonder vooraf aan te geven op verschillende tijden binnengelopen. Dus om 2 uur de nacht, in de ochtend of overdag. Dochter ook vaak met vriendje om dan uitgebreid te gaan lunchen aan de eettafel terwijl vader er ook niet was. “
Niet ‘op bezoek’ dus, zij doen hun eigen ding, kijken op hun telefoon en TV. Waarom zou TO dan aan tafel met ze moeten zitten, terwijl ze allemaal wat anders willen / moeten doen?
himalaya wijzigde dit bericht op 26-08-2024 17:44
0.07% gewijzigd
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 26 augustus 2024 om 17:42
Hakika schreef: ↑26-08-2024 16:49Maar het is geen visite, het zijn de kinderen van haar partner. Het zou voor TO, maar ook voor de kinderen wellicht, prettiger zijn om gewoon haar ding te doen en niet krampachtig aan tafel te blijven zitten. Ze komen onverwacht binnen vallen, laat ze lekker zitten (en op hun telefoon kijken). Het toont wel aan dat je nog helemaal niet op je gemak bent met elkaar, vervelend maar dat heeft misschien meer tijd nodig.
Jullie zijn nu eenmaal verbonden door de baby, hun nieuwe halfbroertje.
Eens hoor. Zet een kopje koffie, klets een half uurtje bij en zeg dan: "jongens, jullie zijn van harte welkom om te blijven hangen maar ik heb nog wat dingen te doen dus ik ga schoonmaken/douchen/mijn mail bijwerken/met de baby spelen". Je hoeft de kinderen van je partner echt niet als visite te behandelen toch?
maandag 26 augustus 2024 om 17:44
Heb je eigenlijk enig idee hoe de situatie bij moeder werkelijk is en hoe het echt met de kinderen gaat? Want met een uur reistijd is het best opvallend om op gekke momenten ('s nachts en 's ochtends vroeg) aan te komen waaien en "even" lunchen bij vader, zoals dochter doet, vind ik ook wel opvallend als ze zo lang onderweg is. Wat zit daarachter?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in