Ouders zijn zuurpruimen

13-04-2025 19:35 172 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ken je dat gevoel?
Je hebt een goede jeugd gehad, niks te klagen.
Je moeder stopte met werken zodat ze fulltime voor haar kinderen kon zorgen.
Nu ben je volwassen, uitgevlogen, (gekozen) kind vrij, leef je een fijn leven, zijn je ouders zuurpruimen geworden, en uit elkaar gegroeid.
Je belt niet vaak genoeg (zelf bellen ze nooit), je komt niet vaak genoeg langs (2u rijden met de auto, wij werken fulltime, zij niet). Boos omdat er geen kleinkinderen zijn (je ontneemt ons iets). Ondernemen weinig (dus weinig te melden).
En als je dan gemiddeld 1x per maand langskomt, moet een van bovenstaande dingen toch altijd nog weer even benoemd worden, waardoor er op langsgaan/contact steeds meer druk komt te staan.

Even mijn hart luchten❤️
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken het niet maar ik zie het soms bij anderen. Ik snap dan nooit dat die mensen geen hobby's hebben ofzo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar het is wel vervelend TO. Ik heb geen advies. Waarschijnlijk zullen mensen zeggen dat je dit moet aangeven bij je ouders, maar ik betwijfel altijd een beetje of 'zulke mensen' jouw visie op de zaak begrijpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Beschuitmetjam schreef:
13-04-2025 19:37
Ik herken het niet maar ik zie het soms bij anderen. Ik snap dan nooit dat die mensen geen hobby's hebben ofzo.
Ik snap het ook niet. zijn wij, de kinderen, die hobby?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nee dat herken ik totaal niet. Mijn moeder is dood, dus die zeurt sowieso niet en mijn vader is een Vrolijke Frans van tachtig die het helemaal geweldig vindt dat ik überhaupt de moeite neem om vier keer per jaar het halve land te doorkruisen per trein voor een gezellig samenzijn. Hell, hij betaalt me elke keer zelfs het treingeld terug, wat op zich niet nodig is maar hij doet het zo graag :love: . En we appen regelmatig en dan hebben we de grootste lol.

Dus nee, geen zuurpruimen hier.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Alle reacties Link kopieren Quote
Beschuitmetjam schreef:
13-04-2025 19:40
Maar het is wel vervelend TO. Ik heb geen advies. Waarschijnlijk zullen mensen zeggen dat je dit moet aangeven bij je ouders, maar ik betwijfel altijd een beetje of 'zulke mensen' jouw visie op de zaak begrijpen.
Ik denk een generatie dingetje. Altijd gefocust op de kinderen, en niet op zichzelf en de relatie. Kinderen het huis uit, geen zicht op kleinkinderen, en daar sta je dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Twee uur rijden afstand en dan elke maand langs vind ik zelfs veel!

Zuurpruimen en verwijten lijkt me verschrikkelijk. Bij mij word er gewoon niet echt gesproken over dingen, dus niet close. Maar wel ok. Ik zie mijn ouders zeker niet elke maand. App wel met mijn moeder en ze komen meestal mijn kant op.

Jouw situatie lijkt me lastig, helemaal als enig kind. Misschien meer afstand nemen juist?
xiongmao wijzigde dit bericht op 13-04-2025 19:45
7.58% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Introvert34 schreef:
13-04-2025 19:40
Ik snap het ook niet. zijn wij, de kinderen, die hobby?

Ja dat kan zomaar. Is waarschijnlijk lulliger voor hen dan voor jou.
'Denk nou niet: "Ik ben te min, mijn leven heeft geen zin."
Want de kerst-klok luidt ook voor zo'n ei als jij.'
(Herman Finkers)
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
13-04-2025 19:41
Nee dat herken ik totaal niet. Mijn moeder is dood, dus die zeurt sowieso niet en mijn vader is een Vrolijke Frans van tachtig die het helemaal geweldig vindt dat ik überhaupt de moeite neem om vier keer per jaar het halve land te doorkruisen per trein voor een gezellig samenzijn. Hell, hij betaalt me elke keer zelfs het treingeld terug, wat op zich niet nodig is maar hij doet het zo graag :love: . En we appen regelmatig en dan hebben we de grootste lol.

Dus nee, geen zuurpruimen hier.
Blij om te lezen! Dat lijken mij 4 leuke vooruitzichten 🥰
Alle reacties Link kopieren Quote
Introvert34 schreef:
13-04-2025 19:40
Ik snap het ook niet. zijn wij, de kinderen, die hobby?
Uuuhh, nou, daar zeg je wat. Misschien wel inderdaad. Sommige mensen hebben gewoon zeer weinig interesses, behalve hun kinderen.

Bij ons is de familie zodanig gebrouilleerd dat ik al blij ben met de paar goede contacten die er nog zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach, zie het maar zo: het is hun manier om duidelijk te maken dat ze de verbinding met jou prettig vinden, frequenter zouden willen zien en zouden willen uitbreiden (kleinkind-wens).
Het is in elk geval beter dan dat ze je teveel of te vermoeiend vinden, ook al zou je maar 2 keer per jaar een halfuur komen of nooit tijd hebben om naar jou te luisteren of iets te doen, omdat ze alleen maar druk druk druk met eigen dingen of werk zijn.

Niettemin snap ik best dat het je af en toe frustreert.
Alle reacties Link kopieren Quote
Introvert34 schreef:
13-04-2025 19:40
Ik snap het ook niet. zijn wij, de kinderen, die hobby?
Jep. Voor sommige mensen is "zorgen voor kinderen en kleinkinderen" een hobby.

Zeker als ze alle bruggen naar werk, collega's, ... al jaren verbrand hebben.

Je moeder is jaren thuisgebleven "voor jullie" en keek waarschijnlijk grandioos uit om nadien bijvoorbeeld elke week 1 dag - per kind - op de kleinkinderen te passen.
Dat jij in Verrewegistan bent gaan wonen en geen kinderen wil valt haar dus dik tegen.

Als ze door dat niet werken én je vader wel ook nog eens de connectie met je vader is kwijtgespeeld ... is ook niet handig.


Voor een groot stuk dus 1 oor in, ander oor uit.
wissewis wijzigde dit bericht op 13-04-2025 19:47
14.40% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Introvert34 schreef:
13-04-2025 19:42
Ik denk een generatie dingetje. Altijd gefocust op de kinderen, en niet op zichzelf en de relatie. Kinderen het huis uit, geen zicht op kleinkinderen, en daar sta je dan?
Welke generatie is zo dan? Zowel mijn grootouders als mijn ouders halen het niet in hun hoofd zich zo op te stellen hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Introvert34 schreef:
13-04-2025 19:40
Ik snap het ook niet. zijn wij, de kinderen, die hobby?
Sommige mensen ontlenen hun volledige identiteit aan het zijn van moeder (zijn meestal de vrouwen), en dan verwachten ze dat de stap 'oma' daar ook bij komt. Ze zijn echter wel vergeten dat er veel meer in het leven is dan kinderen en kleinkinderen. Zij hebben daarnaast hun tijd gehad en het is niet aan hen om te bepalen dat jij kinderen moet krijgen. Ik zou ze dat op een moment toch gewoon vertellen.

Ook dat ze andersom ook een keer langs kunnen komen als ze even een afspraak maken, zeker als het 2 uur rijden is.
Alle reacties Link kopieren Quote
xiongmao schreef:
13-04-2025 19:43
Twee uur rijden afstand en dan elke maand langs vind ik zelfs veel!

Zuurpruimen en verwijten lijkt me verschrikkelijk. Bij mij word er gewoon niet echt gesproken over dingen, dus niet close. Maar wel ok. Ik zie mijn ouders zeker niet elke maand. App wel met mijn moeder en ze komen meestal mijn kant op.

Jouw situatie lijkt me lastig, helemaal als enig kind. Misschien meer afstand nemen juist?
Meer afstand zorgt voor meer gedoe. Dat praten is idd ook herkenbaar. Oppervlakkig over werk, de buur die een baby heeft gekregen, de hond die naar de dierenarts moest. Wel fijn dat ze ook jouw kant op komen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Introvert34 schreef:
13-04-2025 19:42
Ik denk een generatie dingetje. Altijd gefocust op de kinderen, en niet op zichzelf en de relatie. Kinderen het huis uit, geen zicht op kleinkinderen, en daar sta je dan?
Mijn ouders zijn niet zo en ik denk dat zij nog wat ouder dan die van jou. Mogelijk is het een combinatie van generatie-ding, karakter, erfelijke eigenschappen. Ik weet het niet. Bij degene die ik ken is er ook weinig zelfreflectie. Ik denk dat dat toch ook veel uitmaakt bedenk ik me nu.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar. Jaren lang hetzelfde gezeik gehad. Ik en mijn zus hadden geen kinderen en ook nog eens geen relatie. Er deugde niets van wat wij met ons leven deden. En toen stierf mijn vader en daarmee veranderde de dynamiek volledig.
Alle reacties Link kopieren Quote
RP7 schreef:
13-04-2025 19:47
Sommige mensen ontlenen hun volledige identiteit aan het zijn van moeder (zijn meestal de vrouwen), en dan verwachten ze dat de stap 'oma' daar ook bij komt. Ze zijn echter wel vergeten dat er veel meer in het leven is dan kinderen en kleinkinderen. Zij hebben daarnaast hun tijd gehad en het is niet aan hen om te bepalen dat jij kinderen moet krijgen. Ik zou ze dat op een moment toch gewoon vertellen.

Ook dat ze andersom ook een keer langs kunnen komen als ze even een afspraak maken, zeker als het 2 uur rijden is.
Dit gevecht heb ik dus opgegeven.

Mijn ouders hebben aanvaard dat ze van mij geen kleinkinderen moeten verwachten :-).

Maar "de kinderen komen naar de ouders" zeker als ik zo nodig in Verrewegistan moest gaan wonen.
Een kwartier rijden naar mijn zus gaat nog net.
Drie kwartier en een drukke ringweg met regelmatig file naar mij is too much.

Dat ik even hard in de file sta - als man rijdt - en zelf afhankelijk ben van OV is bijzaak.
"De kinderen komen naar de ouders, dat was vroeger ook al zo."
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
13-04-2025 19:51
Dit gevecht heb ik dus opgegeven.

Mijn ouders hebben aanvaard dat ze van mij geen kleinkinderen moeten verwachten :-).

Maar "de kinderen komen naar de ouders" zeker als ik zo nodig in Verrewegistan moest gaan wonen.
Een kwartier rijden naar mijn zus gaat nog net.
Drie kwartier en een drukke ringweg met regelmatig file naar mij is too much.

Dat ik even hard in de file sta - als man rijdt - en zelf afhankelijk ben van OV is bijzaak.
"De kinderen komen naar de ouders, dat was vroeger ook al zo."
Wat star! En dan ben je daar en zit je op de bank of gaan jullie dan nog wel samen op pad of wat leuks doen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Kan je niet eens alleen met je moeder afspreken? En dan halverwege zodat het voor beiden niet ver is? Ergens gaan fietsen of wandelen bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wissewis schreef:
13-04-2025 19:46
Jep. Voor sommige mensen is "zorgen voor kinderen en kleinkinderen" een hobby.

Zeker als ze alle bruggen naar werk, collega's, ... al jaren verbrand hebben.

Je moeder is jaren thuisgebleven "voor jullie" en keek waarschijnlijk grandioos uit om nadien bijvoorbeeld elke week 1 dag - per kind - op de kleinkinderen te passen.
Dat jij in Verrewegistan bent gaan wonen en geen kinderen wil valt haar dus dik tegen.

Als ze door dat niet werken én je vader wel ook nog eens de connectie met je vader is kwijtgespeeld ... is ook niet handig.


Voor een groot stuk dus 1 oor in, ander oor uit.
Perfect verwoord. Zo denk ik er ook over, en is het, "we hebben het "voor jou" wel eens gevallen in een discussie. Dat vind ik helemaal een lastige. Als jij "voor mij" kiest, hoort daar een verantwoordelijkheid bij voor jou, en niet een last voor mij (lees: (hoge) verwachtingen)
Alle reacties Link kopieren Quote
Beschuitmetjam schreef:
13-04-2025 19:45
Uuuhh, nou, daar zeg je wat. Misschien wel inderdaad. Sommige mensen hebben gewoon zeer weinig interesses, behalve hun kinderen.

Bij ons is de familie zodanig gebrouilleerd dat ik al blij ben met de paar goede contacten die er nog zijn.
Lastig! Familie heb je niet voor het uitkiezen
Alle reacties Link kopieren Quote
xiongmao schreef:
13-04-2025 19:54
Wat star! En dan ben je daar en zit je op de bank of gaan jullie dan nog wel samen op pad of wat leuks doen?
Mijn ouders zijn 70+ dus meestal blijft het bij samen eten en / of rond een tafel zitten bijpraten.
We worden standaard rond etenstijd uitgenodigd.

Als het erg gek wordt gaan we in hun buurt uit eten :-).

Als ik een keer alleen ga zit ik 2 uur op 3 bussen en begint mijn vader na een uur op zijn klok te kijken en te vragen "of ik geen bus moet halen".
Dat doe ik dus nog zelden.
Of ik moet het kunnen combineren met andere dingen / mensen in hun buurt.
Eerst effe binnenspringen rond etenstijd en vervolgens met een vriendin afspreken bijvoorbeeld.
wissewis wijzigde dit bericht op 13-04-2025 20:02
6.98% gewijzigd
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach ja, ze willen je in ieder geval zien en verbinding.
Mijn moeder is dood en mijn vader zie ik niet meer, hij heeft geen interesse in zijn kinderen en kleinkinderen. Dat is ook de andere kant. Hij weet totaal niet wie wij zijn of wat we doen.
Levensgenieter ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
xiongmao schreef:
13-04-2025 19:57
Kan je niet eens alleen met je moeder afspreken? En dan halverwege zodat het voor beiden niet ver is? Ergens gaan fietsen of wandelen bijvoorbeeld.
Goed bedoeld maar hiermee verander je de houding van ouders niet. Dat gaat veel dieper.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven