Kinderwens in samengesteld gezin

JuffrouwMien donderdag 13 oktober 2022 om 09:10

Hi all,

Ik ben nieuw hier, maar wel een regelmatige meelezer. Ik ben heel benieuwd naar andere ervaringen dus toch maar besloten zelf ook eens iets te posten.

Ik ben inmiddels 7 jaar samen met mijn vriend, sinds 2 jaar zijn we verloofd. Uit een eerdere relatie heeft hij 2 dochters, van inmiddels 11 en 14 jaar oud. Het stiefmoederschap vind ik leuk, spannend maar ook ontzettend uitdagend. Het gaat met vallen en opstaan, zoals bij veel samengestelde gezinnen. De twee meiden zijn allebei gediagnostiseerd met autisme, waar met name de oudste veel last van heeft, zeker nu in de puberteit. Het gaat echter goed, we kunnen het goed met elkaar vinden. Ook met de moeder is er een goede band, we hebben een gezamenlijke groepsapp, verjaardagen en sinterklaas worden met zijn allen gevierd. We wonen bij elkaar in de buurt, de meiden kunnen zelf met de fiets tussen ons en moeder op en neer komen nu ze wat ouder zijn.

Ik heb vroeger zelf nooit een kinderwens gehad. Voor mijn huidige relatie heb ik echter ook nooit een relatie gehad waarin dit (al) aan de orde was. Sinds een jaar of twee merk ik echter toch wel het wat kriebelt. Ik zou heel graag met mijn vriend een kindje willen. Echter heeft mijn vriend totaal geen kinderwens meer. Hij is tevreden met de twee die hij heeft en heeft totaal geen zin meer om nog een keer ‘opnieuw’ te beginnen. Mijn vriend is 42 en zelf ben ik 37 jaar oud.

Alhoewel ik absoluut begrijp waar hij vandaan komt, heb ik het hier moeilijk mee. Ik vind het heel jammer dat hij niet de behoefte heeft met mij ons gezin uit te breiden. We hebben al veel gesprekken er over gehad, maar we lijken er niet uit te komen. Voor mezelf probeer ik uit te vinden welke wens groter is: samen blijven met mijn vriend en stiefdochters waar ik absoluut stapelgek op ben. Of blijft de wens voor een kindje bestaan en krijg ik spijt als ik me bij het standpunt van mijn vriend neer leg?

Ik ben dus heel benieuwd of er hier mensen zijn met ervaringen met eigen kinderwens in samengestelde gezinnen. Heb je je eigen kinderwens opzij gezet? Of wat had je gedaan als jij een wens had maar je partner niet?

Turtlerain zaterdag 15 oktober 2022 om 20:59

Jufjoke schreef: ↑
15-10-2022 20:50
Dat hoeft echt niet iedereen zo te ervaren. Het is echt niet gegarandeerd dat to getraumatiseerd is voor het leven als ze geen kinderen krijgt.
Dit is jouw persoonlijke opvatting, niet gebaseerd op persoonlijke ervaring, want jij hebt zelf kinderen. Ik ben er niet van overtuigd dat het voor iedereen zo zal zijn. Er zijn ongetwijfeld ook mensen die hun kinderwens onvervuld laten en daar vrede mee hebben en een fijn en zinvol leven leiden. Praat haar alsjeblieft geen trauma aan.

Dat is nou net het punt. Geen garantie dat TO getraumatiseerd is voor het leven. En net zo goed geen garantie dat ze er vrede mee zal hebben. Dat is waar TO volgens mij bang voor is; dat ze voor de rest van haar leven spijt zal hebben van een onvervulde kinderwens.

Singlejingle zaterdag 15 oktober 2022 om 21:16

andnowwedance schreef: ↑
15-10-2022 15:30

En waarom wordt het van groter gewicht geacht dat hij haar iets ontzegt, dan andersom?

Dit snap ik ook niet helemaal. Er zijn nl. meer dan genoeg ouders te vinden die vreselijk veel van hun kinderen houden, maar zeggen dat als ze opnieuw zouden kunnen kiezen, dat ze dan niet gekozen zouden hebben voor (meer) kinderen. Juist als je al kinderen hebt, weet je meer dan degene zonder kinderen wat het is en wat het inhoudt. Lijkt me dat je dan toch absoluut een heel weloverwogen keuze kunt maken. Bovendien heb je niet alleen meer je eigen belang (of in dit geval het belang van je vriendin) voor ogen, maar óók en juist het belang van je al bestaande kinderen. Dan kan een deel vd reden zijn dat je hun leven niet op de kop wil gooien. Er is voor de bestaande kinderen stabiliteit en voorspelbaarheid en los wat je zelf wel/niet wil, is het heel vaak een veel complexere toestand en niet meer dan logisch als deze man die al vader is, de belangen van zijn bestaande kinderen hierin ook meeneemt.

Anoniem_677a6b2c79b65 zaterdag 15 oktober 2022 om 21:29

Turtlerain schreef: ↑
15-10-2022 20:59
Dat is nou net het punt. Geen garantie dat TO getraumatiseerd is voor het leven. En net zo goed geen garantie dat ze er vrede mee zal hebben. Dat is waar TO volgens mij bang voor is; dat ze voor de rest van haar leven spijt zal hebben van een onvervulde kinderwens.

Dat is jouw punt dan; niet het punt van Lilalinda, waar ik op reageerde.

Maar dat neemt niet weg dat je natuurlijk vooraf niet weet hoe je iets zal gaan ervaren.

Baggal zaterdag 15 oktober 2022 om 21:35

Jufjoke schreef: ↑
15-10-2022 21:29
Dat is jouw punt dan; niet het punt van Lilalinda, waar ik op reageerde.

Maar dat neemt niet weg dat je natuurlijk vooraf niet weet hoe je iets zal gaan ervaren.

Nee, en als iemand roept dat kinderen ALLEEN maar leuk zijn, is dat natuurlijk ook onzin, want het is soms ook zwaar. En tegelijkertijd het mooiste dat mij ooit is overkomen. Ik weet zelf dat ik het nooit had willen missen en evenmin makkelijk in had kunnen berusten. Daar was het verlangen te groot voor en de wens te diep…

baggal wijzigde dit bericht op 15-10-2022 21:36

9.85% gewijzigd

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Anoniem_63a4aa770857d zaterdag 15 oktober 2022 om 21:36

Hij wil niet. Hij is daar eerlijk en duidelijk in. Zijn nee is helaas voor jou wel zwaarder dan jouw wens.

Want het gaat om een kind, en als iemand dat kind niet wil in zijn leven, lijkt me dat zwaarder wegen dan jouw wens, want gaat ook op zijn leven en dat van het eventuele kind.

Dus je legt je er bij neer. Of je gaat verder zonder hem.

Baggal zaterdag 15 oktober 2022 om 21:38

LuciFee2022 schreef: ↑
15-10-2022 21:36

Dus je legt je er bij neer. Of je gaat verder zonder hem.

Ja - meer smaken zijn er niet. Als je met deze man verder gaat, dan houdt dat in dat je geen kind(eren) krijgt. Kun je je daarbij neerleggen? Nee - dan is het enige alternatief dat je uit elkaar gaat.

A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Anoniem_64099e414652c zaterdag 15 oktober 2022 om 21:47

Turtlerain schreef: ↑
15-10-2022 20:59
Dat is nou net het punt. Geen garantie dat TO getraumatiseerd is voor het leven. En net zo goed geen garantie dat ze er vrede mee zal hebben. Dat is waar TO volgens mij bang voor is; dat ze voor de rest van haar leven spijt zal hebben van een onvervulde kinderwens.

Je weet het niet, maar er wordt hier gesteld dat iemand die afziet van een diepgewortelde kinderwens daar altijd last van zal hebben. En en als dat niet zo is, dan zat de wens niet diep genoeg. Dat is gewoon niet voor iedereen zo.

Anoniem_66f1068fbefb8 zaterdag 15 oktober 2022 om 21:49

Je hebt altijd een moment in je leven dat je voor een keuze staat die definitieve gevolgen heeft. Wel of geen kind, wel of niet door met deze partner, wel of niet deze medische behandeling etc. Wat ik zie is dat mensen over het algemeen goed kunnen leven met de gevolgen als de keuze weloverwogen is gemaakt. Dan kunnen ze nog wel verdriet hebben over het pad dat ze niet hebben gekozen, maar daar ook goed in berusten. Weten dat je niet altijd alles van te voren weet, en dat je op basis van de informatie en het gevoel destijds, op dat moment de juiste keuze hebt gemaakt. Echt spijt met diepe trauma's zie je dan zelden.

Je kunt niet alles in het leven en je hebt nergens garanties voor. Iedere keus brengt risico's met zich mee. Als je die risico's weloverwogen meeneemt in je beslissingsproces, hoef je van levenslange onvervulde wenstrauma's niet zoveel te vrezen.

Overigens ken ik best wat mensen die een kinderwens hadden, maar hem voor de partner hebben laten varen. Mijn stiefmoeder is er één van. Zij had echt graag zelf kinderen gewild, maar om het bestaande gezin niet meer gedoe aan te doen, heeft ze die aan kant geschoven. Ons leven ging voor het leven van een hypothetisch kind. Ik ben haar daar heel dankbaar voor. Mijn siblings en ik zijn in een tumultueuze jeugd een stabiel kerngezin gebleven, geen halfbroers of -zussen. En mijn stiefmoeder is echt mijn tweede moeder en nu een hele betrokken oma bij de kleinkinderen. Tuurlijk had ze het zelf ook graag gewild, maar dit is ook prima voor haar.

En voor mijzelf geldt dat ook wel. Ik wilde ze nooit, toen wel en ook mijn best voor gedaan, toen weer niet. Soms vind ik het jammer, maar meestal geniet van mijn (zorg)vrije bestaan. 80% van de tijd ben ik blij dat het nooit is gelukt. Ik had juist wel graag stiefkinderen gewild (had ik met mijn ex). Lekker parttime wel het gezinsleven ervaren, maar ook veel tijd voor partner en jezelf.

Turtlerain zaterdag 15 oktober 2022 om 22:01

navyblue schreef: ↑
15-10-2022 21:47
Je weet het niet, maar er wordt hier gesteld dat iemand die afziet van een diepgewortelde kinderwens daar altijd last van zal hebben. En en als dat niet zo is, dan zat de wens niet diep genoeg. Dat is gewoon niet voor iedereen zo.

Dat klopt; je weet vantevoren niet hoe het voor jou zal uitpakken en ik denk dat juist die onzekerheid aan TO knaagt.

Anoniem_64099e414652c zaterdag 15 oktober 2022 om 22:12

Turtlerain schreef: ↑
15-10-2022 22:01
Dat klopt; je weet vantevoren niet hoe het voor jou zal uitpakken en ik denk dat juist die onzekerheid aan TO knaagt.

Dat klopt, maar als je op een bepaald moment bewust kiest voor het een of het ander kan dat prima uitpakken.

Anoniem_677a6b2c79b65 zaterdag 15 oktober 2022 om 22:42

navyblue schreef: ↑
15-10-2022 21:47
Je weet het niet, maar er wordt hier gesteld dat iemand die afziet van een diepgewortelde kinderwens daar altijd last van zal hebben. En en als dat niet zo is, dan zat de wens niet diep genoeg. Dat is gewoon niet voor iedereen zo.

Precies, dat bedoel ik. En zo wordt to al op voorhand een trauma aangepraat. Dat vind ik onterecht.

Anoniem_677a6b2c79b65 zaterdag 15 oktober 2022 om 22:43

Turtlerain schreef: ↑
15-10-2022 22:01
Dat klopt; je weet vantevoren niet hoe het voor jou zal uitpakken en ik denk dat juist die onzekerheid aan TO knaagt.

Nou ja, op de keper beschouwd weet je natuurlijk van geen enkele keuze in het leven hoe het voor jou uit zal pakken. Dat is nou eenmaal het leven.

Lila-Linda zaterdag 15 oktober 2022 om 22:51

72Jelle schreef: ↑
15-10-2022 20:57
Genoeg mensen die spijt hebben van het wel krijgen van kinderen. Ik vind dat je het erg romantiseert.
Bovendien zijn er al kinderen. Hun belang gaat voor. Dan had to iemand moeten kiezen zonder kinderen. Dan liggen de mogelijkheden toch wat ruimer.

Maar TO heeft wel een kinderwens. Das toch anders.
Het is gewoon een kutsituatie

72Jelle zaterdag 15 oktober 2022 om 23:13

Lila-Linda schreef: ↑
15-10-2022 22:51
Maar TO heeft wel een kinderwens. Das toch anders.
Het is gewoon een kutsituatie

To had geen kinderwens. Als ze met wens de relatie in was gestapt, vind ik het anders.
To en partner waren het eens over de voorwaarden. Dat zij dat na 5 jaar anders gaat voelen, kun je bespreken, maar de verandering kun je partner niet aanrekenen.
Ze zal het antwoord bij zichzelf moeten zoeken en dat is inderdaad lastig.

Anoniem_64c227383a508 zondag 16 oktober 2022 om 00:24

navyblue schreef: ↑
15-10-2022 21:47
Je weet het niet, maar er wordt hier gesteld dat iemand die afziet van een diepgewortelde kinderwens daar altijd last van zal hebben. En en als dat niet zo is, dan zat de wens niet diep genoeg. Dat is gewoon niet voor iedereen zo.

Dat denk ik ook. Ik weet zeker dat ik ook heel gelukkig was geweest zonder kinderen, het verschil is alleen dat ik dan een andere ‘grote’ invulling aan mijn leven had gegeven (en ik weet ook precies welke invulling dat zou zijn geweest). Want kinderen zijn tijdrovend en maken bepaalde ándere grote verlangens moeilijk of zelfs onmogelijk. In die zin is het beide kanten op altijd een keuze. Maar ik denk niet dat kinderen gelukkiger maken, hooguit maken ze op een andere manier gelukkig dan bijvoorbeeld een grote carrièredroom of de wens om op de bonnefooi de hele wereld te zien of zo.

Lila-Linda zondag 16 oktober 2022 om 09:22

72Jelle schreef: ↑
15-10-2022 23:13
To had geen kinderwens. Als ze met wens de relatie in was gestapt, vind ik het anders.
To en partner waren het eens over de voorwaarden. Dat zij dat na 5 jaar anders gaat voelen, kun je bespreken, maar de verandering kun je partner niet aanrekenen.
Ze zal het antwoord bij zichzelf moeten zoeken en dat is inderdaad lastig.

Het is heel natuurlijk dat je op je 25e geen kinderwens hebt en op he 30e wel
Een man die een relatie aangaat met een jongere vrouw, kent dat risico. Misschien kent hij het risico wel beter, dan zij zelf. Hij had er al eerder mee van doen
Aanrekenen slaat nooit ergens op

Anoniem_63a4aa770857d zondag 16 oktober 2022 om 09:31

Natuurlijk kan en mag je van mening van veranderen, hou effe op zeg.

Maar als om iets gaat waar de ander dan ook mee moet dealen en er nog een 3e party bij komt, kind zelf, dan moeten beiden ouders het echt willen. Anders moet je kiezen, geen kind of een kind maar niet bij deze partner.

Maar dat mensen soms ineens andere dingen willen is heel normaal.

Anoniem_64099e414652c zondag 16 oktober 2022 om 09:44

Vind ik ook, bij kinderwens telt de Nee zwaarder dan de Ja, omwille van het kind. Degene die wel wil moet zich wellicht neerleggen bij de Nee, maar niet andersom; meegaan in de kinderwens van de ander.

Anoniem_63a4aa770857d zondag 16 oktober 2022 om 09:48

Je kan een ander geen kind opdringen inderdaad. Hij wil niet en heeft daar diverse redenen voor. En het is goed doordacht, hij heeft kennis, hij heeft al kinderen en weet hoe het is om kinderen te hebben en wil er niet nog een.

Dan is het gewoon een hele dikke vette nee. Meer kan je er niet van maken dan, of je blijft bij hem of je kinderwens is groter ( wat geheel niet raar is!!) en dan is beter om met hem te stoppen en voor een kind te gaan.

BoosBoosBoos zondag 16 oktober 2022 om 10:03

katkaatje schreef: ↑
15-10-2022 21:49
Je hebt altijd een moment in je leven dat je voor een keuze staat die definitieve gevolgen heeft. Wel of geen kind, wel of niet door met deze partner, wel of niet deze medische behandeling etc. Wat ik zie is dat mensen over het algemeen goed kunnen leven met de gevolgen als de keuze weloverwogen is gemaakt. Dan kunnen ze nog wel verdriet hebben over het pad dat ze niet hebben gekozen, maar daar ook goed in berusten. Weten dat je niet altijd alles van te voren weet, en dat je op basis van de informatie en het gevoel destijds, op dat moment de juiste keuze hebt gemaakt. Echt spijt met diepe trauma's zie je dan zelden.

Je kunt niet alles in het leven en je hebt nergens garanties voor. Iedere keus brengt risico's met zich mee. Als je die risico's weloverwogen meeneemt in je beslissingsproces, hoef je van levenslange onvervulde wenstrauma's niet zoveel te vrezen.

Overigens ken ik best wat mensen die een kinderwens hadden, maar hem voor de partner hebben laten varen. Mijn stiefmoeder is er één van. Zij had echt graag zelf kinderen gewild, maar om het bestaande gezin niet meer gedoe aan te doen, heeft ze die aan kant geschoven. Ons leven ging voor het leven van een hypothetisch kind. Ik ben haar daar heel dankbaar voor. Mijn siblings en ik zijn in een tumultueuze jeugd een stabiel kerngezin gebleven, geen halfbroers of -zussen. En mijn stiefmoeder is echt mijn tweede moeder en nu een hele betrokken oma bij de kleinkinderen. Tuurlijk had ze het zelf ook graag gewild, maar dit is ook prima voor haar.

En voor mijzelf geldt dat ook wel. Ik wilde ze nooit, toen wel en ook mijn best voor gedaan, toen weer niet. Soms vind ik het jammer, maar meestal geniet van mijn (zorg)vrije bestaan. 80% van de tijd ben ik blij dat het nooit is gelukt. Ik had juist wel graag stiefkinderen gewild (had ik met mijn ex). Lekker parttime wel het gezinsleven ervaren, maar ook veel tijd voor partner en jezelf.

Mijn stiefmoeder ook. En nu is ze een jaar of 55 en recent bedrogen door mijn vader. Ik vind het zo verdrietig voor haar, niet op de laatste plaats vanwege die kinderwens die ze heeft laten varen voor hem.

05-2019 zondag 16 oktober 2022 om 10:12

MrsMorrison schreef: ↑
15-10-2022 17:16
Of je kiest voor je partner waarmee je een hele fijne en liefdevolle relatie hebt en neemt afscheid van je kinderwens... want dat kan ook. En dat is echt niet het einde van de wereld. Het leven zonder kinderen is ook gewoon leuk en liefdevol.

Klopt dat kan ook maar wil je die kans nemen ? Met de kans dat hij straks lekker toch een gezin gaat stichten met een ander? Heb ik veel in mijn omgeving gezien en gehoord. Of dat zij het uiteindelijke toch niet kunt verkroppen dat je geen kindje hebt en de relatie daar ook door beëindigd?

Je hebt geen garanties in het leven.

Blijf in jezelf geloven !

05-2019 zondag 16 oktober 2022 om 10:14

MrsMorrison schreef: ↑
15-10-2022 17:50
Ik denk dat je daar pas iets over kunt zeggen wanneer het daadwerkelijk zo ver is... mijn kinderwens was echt diep maar mijn leven nu is heel fijn en ik mis het helemaal niet. Er is geen stukje van mij wat spijt heeft. Dus in hoeverre gaat het diep?

Maar dat ben jij. Niemand kan weten hoe TO zich daar onder zal voelen. Dat weet zij zelf niet eens dat zal de toekomst zeggen.

Blijf in jezelf geloven !

Anoniem_63a4aa770857d zondag 16 oktober 2022 om 10:21

Juf Mien, is die er zelf nog?

Anoniem_66f1068fbefb8 zondag 16 oktober 2022 om 10:26

BoosBoosBoos schreef: ↑
16-10-2022 10:03
Mijn stiefmoeder ook. En nu is ze een jaar of 55 en recent bedrogen door mijn vader. Ik vind het zo verdrietig voor haar, niet op de laatste plaats vanwege die kinderwens die ze heeft laten varen voor hem.

Vind zij dat ook? Want mijn vader en stiefmoeder zijn ook uit elkaar, en zij is niet daarom verdrietiger om haar niet-ingevulde kinderwens. Wij zijn allemaal 30+ en hebben evenveel contact met haar als met onze biologische ouders. Ze hoort er dus nog gewoon helemaal bij.

Ik lees in TO’s berichten alleen niet dat ze een ‘losse’ kinderwens heeft. Ze wil een kind van déze man, niet per se een kind. Dus dat is weer een ander type kinderwens. Nog steeds heel legitiem, maar niet in te vullen door uit elkaar te gaan.

Ik ken ook een of twee dames die alleen voor kinderen zijn gegaan, zonder man. Beiden zijn erg ongelukkig zonder partner. Natuurlijk zouden ze nu niet meer willen ruilen, maar gezien hun drang naar een partner, vraag ik me wel eens af of ze deze keuze nog eens zouden maken. Een fijne en goede relatie is ook best uitzonderlijk. Niet veel mensen hebben dat en dat zou ik niet snel opgeven.

En ik blijf erbij: Wat je ook doet TO, als je het weloverwogen doet, kun je linksom of rechtsom erg goed met de gevolgen leven. Als je kijkt naar de worst case scenario’s van beide kanten, kan je daar dan mee leven? Dus enerzijds dat jij je kinderwens aan de kant hebt geschoven en de relatie uitgaat. Of anderzijds dat je uit elkaar bent gegaan en je niet meer op tijd iemand hebt gevonden voor een kind.

JuffrouwMien zondag 16 oktober 2022 om 12:53

LuciFee2022 schreef: ↑
16-10-2022 10:21
Juf Mien, is die er zelf nog?

Jazeker, ik ben er ook nog. En ik lees alle ervaringen en adviezen met veel interesse.

Ik ben er zeker van, dat welke beslissing ik ook ga nemen, of die ik samen met man ga nemen, dat ik daar uiteindelijk gelukkig mee zal worden. Als ik besluit bij mijn huidige vriend (en dus stiefkinderen) te blijven, is dat een keuze die ik uit liefde voor hen maak. Als ik besluit dat mijn wens te groot is en dat we uit elkaar gaan, zal de eerste tijd moeilijk worden, maar ook dan zal alles op zijn pootjes terecht komen. En zal ik weten dat ik de keuze niet 'zomaar' gemaakt heb, maar er goed over na heb gedacht.

Garanties heb ik nooit. In welke keuze ik ook ga maken. Dat maakt het ook gewoon lastig. Ik weet nog niet wat de beslissing gaat worden, maar ik weet ook dat ik het niet al te lang meer voor me uit kan schuiven. Ik weet wel dat ik er goed over na moet denken en hier ook eerlijk in moet zijn naar mijn vriend toe. Hoe lastig de situatie ook is.

Iedere situatie is anders, maar ik vind het fijn om ervaringen van anderen te lezen.

Actieve topics