Kinderwens in samengesteld gezin

13-10-2022 09:10 270 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hi all,

Ik ben nieuw hier, maar wel een regelmatige meelezer. Ik ben heel benieuwd naar andere ervaringen dus toch maar besloten zelf ook eens iets te posten.

Ik ben inmiddels 7 jaar samen met mijn vriend, sinds 2 jaar zijn we verloofd. Uit een eerdere relatie heeft hij 2 dochters, van inmiddels 11 en 14 jaar oud. Het stiefmoederschap vind ik leuk, spannend maar ook ontzettend uitdagend. Het gaat met vallen en opstaan, zoals bij veel samengestelde gezinnen. De twee meiden zijn allebei gediagnostiseerd met autisme, waar met name de oudste veel last van heeft, zeker nu in de puberteit. Het gaat echter goed, we kunnen het goed met elkaar vinden. Ook met de moeder is er een goede band, we hebben een gezamenlijke groepsapp, verjaardagen en sinterklaas worden met zijn allen gevierd. We wonen bij elkaar in de buurt, de meiden kunnen zelf met de fiets tussen ons en moeder op en neer komen nu ze wat ouder zijn.

Ik heb vroeger zelf nooit een kinderwens gehad. Voor mijn huidige relatie heb ik echter ook nooit een relatie gehad waarin dit (al) aan de orde was. Sinds een jaar of twee merk ik echter toch wel het wat kriebelt. Ik zou heel graag met mijn vriend een kindje willen. Echter heeft mijn vriend totaal geen kinderwens meer. Hij is tevreden met de twee die hij heeft en heeft totaal geen zin meer om nog een keer ‘opnieuw’ te beginnen. Mijn vriend is 42 en zelf ben ik 37 jaar oud.

Alhoewel ik absoluut begrijp waar hij vandaan komt, heb ik het hier moeilijk mee. Ik vind het heel jammer dat hij niet de behoefte heeft met mij ons gezin uit te breiden. We hebben al veel gesprekken er over gehad, maar we lijken er niet uit te komen. Voor mezelf probeer ik uit te vinden welke wens groter is: samen blijven met mijn vriend en stiefdochters waar ik absoluut stapelgek op ben. Of blijft de wens voor een kindje bestaan en krijg ik spijt als ik me bij het standpunt van mijn vriend neer leg?

Ik ben dus heel benieuwd of er hier mensen zijn met ervaringen met eigen kinderwens in samengestelde gezinnen. Heb je je eigen kinderwens opzij gezet? Of wat had je gedaan als jij een wens had maar je partner niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
15-10-2022 17:16
Of je kiest voor je partner waarmee je een hele fijne en liefdevolle relatie hebt en neemt afscheid van je kinderwens... want dat kan ook. En dat is echt niet het einde van de wereld. Het leven zonder kinderen is ook gewoon leuk en liefdevol.

Precies!
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
15-10-2022 17:16
Of je kiest voor je partner waarmee je een hele fijne en liefdevolle relatie hebt en neemt afscheid van je kinderwens... want dat kan ook. En dat is echt niet het einde van de wereld. Het leven zonder kinderen is ook gewoon leuk en liefdevol.
Tja, de liefde voor een partner is inwisselbaar. Voor je kinderen is liefde allesomvattend
Een kinderwens is levensveranderend en uniek
Natuurlijk kun je zonder kinderen heel gelukkig zijn. Maar leven met een onvervulde kinderwens gaat diep
andnowwedance schreef:
15-10-2022 15:30
Misschien dan toch even lezen. TS geeft aan dat hij totaal geen kinderwens heeft, niet alleen omdat hij er geen zin meer in heeft maar ook omdat zijn kinderen al voor een complexe situatie zorgen. Wellicht voorziet hij hiermee ook dat het voor hen ook nogal gevolgen gaat hebben.

En waarom wordt het van groter gewicht geacht dat hij haar iets ontzegt, dan andersom?
Hoewel ik niet alles heb gelezen, noemde ik nou juist die punten wel (omdat ze ook nogal voor de hand liggen in deze situatie).

En ik vind helemaal niet dat haar kinderwens zwaarder weegt. Hij heeft groot gelijk dat hij geen kinderen meer wil, ik ben het helemaal met hem eens! Alleen: hij heeft nu eenmaal een relatie met een jongere vrouw die zo geniet van zíjn kinderen en het bijbehorende gezinsleven dat zij tegen alle verwachtingen in tóch heel graag moeder wil worden. Dat kan hij naast zich neerleggen, en als hij écht geen kinderen meer wil, zal hij dat ook zeker doen. Maar dan ontzegt hij haar wel iets groots. En dan zou ik als ik TO was mijn conclusies trekken.
Lila-Linda schreef:
15-10-2022 17:31
Tja, de liefde voor een partner is inwisselbaar. Voor je kinderen is liefde allesomvattend
Een kinderwens is levensveranderend en uniek
Natuurlijk kun je zonder kinderen heel gelukkig zijn. Maar leven met een onvervulde kinderwens gaat diep

Ik denk dat je daar pas iets over kunt zeggen wanneer het daadwerkelijk zo ver is... mijn kinderwens was echt diep maar mijn leven nu is heel fijn en ik mis het helemaal niet. Er is geen stukje van mij wat spijt heeft. Dus in hoeverre gaat het diep?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
15-10-2022 17:31
Tja, de liefde voor een partner is inwisselbaar. Voor je kinderen is liefde allesomvattend
Een kinderwens is levensveranderend en uniek
Natuurlijk kun je zonder kinderen heel gelukkig zijn. Maar leven met een onvervulde kinderwens gaat diep
+1

Het is ontzettend verdrietig om opnieuw te moeten beginnen als de relatie verder goed is, maar dit is niet iets waar je water bij de wijn kan doen of zo. En natuurlijk heeft hij het volste recht niet nog meer kinderen te wensen en heeft TO haar eigen wens.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Als mijn partner geen wens had en ik wel was mijn wens belangrijker .
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
15-10-2022 17:50
Ik denk dat je daar pas iets over kunt zeggen wanneer het daadwerkelijk zo ver is... mijn kinderwens was echt diep maar mijn leven nu is heel fijn en ik mis het helemaal niet. Er is geen stukje van mij wat spijt heeft. Dus in hoeverre gaat het diep?
Geen idee. Misschien zat jouw kinderwens minder diep?
Misschien heb je je er bij moeten neerleggen en is het zelfbescherming?
Misschien valt het voor TO ook mee?
Lila-Linda schreef:
15-10-2022 17:57
Geen idee. Misschien zat jouw kinderwens minder diep?
Misschien heb je je er bij moeten neerleggen en is het zelfbescherming?
Misschien valt het voor TO ook mee?

Ik heb ook geen idee wat het was... jawel hij was wel degelijk heel diep. Zo diep zelfs dat het mij destijds toch wel pijn deed wanneer vriendinnen zwanger waren... of films over zwanger zijn noem maar op... maar toch... toch denk ik dat het bij mij vooral hormonaal was want in mijn hoofd wilde ik liever mijn man dan kinderen. Die liefde zat toch dieper dan denk ik?
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
15-10-2022 18:21
Ik heb ook geen idee wat het was... jawel hij was wel degelijk heel diep. Zo diep zelfs dat het mij destijds toch wel pijn deed wanneer vriendinnen zwanger waren... of films over zwanger zijn noem maar op... maar toch... toch denk ik dat het bij mij vooral hormonaal was want in mijn hoofd wilde ik liever mijn man dan kinderen. Die liefde zat toch dieper dan denk ik?
Kinderwens is toch altijd hormonaal? En jij kon hem wegredeneren? Zoiets?
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
15-10-2022 18:21
Ik heb ook geen idee wat het was... jawel hij was wel degelijk heel diep. Zo diep zelfs dat het mij destijds toch wel pijn deed wanneer vriendinnen zwanger waren... of films over zwanger zijn noem maar op... maar toch... toch denk ik dat het bij mij vooral hormonaal was want in mijn hoofd wilde ik liever mijn man dan kinderen. Die liefde zat toch dieper dan denk ik?
Herkenbaar hoor: zwangerschapsaankondigingen deden soms ook zeer. Alleen maakte wij (althans mijn man) een andere afweging.

Ik heb een tijd lang een tweede gewild overigens. Man niet - eerste ging bovendien ook niet bepaald vanzelf. En nu heb ik er volledig vrede mee dat het bij een gebleven is. Sterker nog… ik zou beslist geen tweede meer willen. Ik word volgend jaar 40 en dochter zit in een andere fase (basisschool). En toch zat de wens voor de tweede diep destijds. Al ben ik de eerste die zegt dat er een enorm verschil zit tussen een of geen.

Volgens mij kun je er ook in berusten dat sommige dingen niet gebeuren. Is dat het niet? En dat je je kinderwens niet vond opwegen tegen de liefde voor je partner? Zoiets..?
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Dat vind ik niet vergelijkbaar.
Met 1 kindkan je toch ervaren hoe het js om een moeder te zijn.

Dan kan je wel graag alsnog een tweede Willem maar een moeder ben je al.

Als er helemaal geen kind komt zal je nooit weten hoe het is om een moeder te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Velvetlady schreef:
15-10-2022 19:07
Dat vind ik niet vergelijkbaar.
Met 1 kindkan je toch ervaren hoe het js om een moeder te zijn.

Dan kan je wel graag alsnog een tweede Willem maar een moeder ben je al.

Als er helemaal geen kind komt zal je nooit weten hoe het is om een moeder te zijn.
Natuurlijk. Dat gaf ik ook aan toen ik schreef dat er een enorm verschil zit tussen een of geen.

En toch kan je ook “berusten” zoals Mrs Morrison (hierboven) heeft gedaan. Ik denk, maar dat is persoonlijk, dat ik dat voor de eerste niet gekund zou hebben. Of TO dat wel kan valt te bezien. Het is een duivels dilemma.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Berusten omdat het zwanger raken niet lukt, lijkt me trouwens nog wel weer heel anders, dan een partner hebben die niet me kan/wil gaan in iets wat je heel graag wil (wat hij zelf wel heeft). Ik geloof dat ik daar slecht in zou kunnen berusten. Zou het oneerlijk vinden, gok ik
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
15-10-2022 19:24
Berusten omdat het zwanger raken niet lukt, lijkt me trouwens nog wel weer heel anders, dan een partner hebben die niet me kan/wil gaan in iets wat je heel graag wil (wat hij zelf wel heeft). Ik geloof dat ik daar slecht in zou kunnen berusten. Zou het oneerlijk vinden, gok ik
Voor ons was het allebei: man had immers al kinderen (en dat stak) en ik niet. Mijn man had het destijds ook prima gevonden als ik geen kinderwens had gehad, maar stond er voor open, zij het minder enthousiast dan ik, want hij dacht dat ik de wens niet had.
Maar uiteindelijk bleek ik die wel te hebben en lukte het ook niet, althans niet op de reguliere manier. Bleef ik oneerlijk vinden, want hij had het immers mogen ervaren om vader te worden.
Als het kinderen krijgen makkelijker geweest was, had mijn man die tweede misschien wel willen doen, maar hij had ook geen zin in weer een traject en daarin kon ik hem ook volgen. Daar heb ik in kunnen berusten en zou het nu ook niet anders willen.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Lila-Linda schreef:
15-10-2022 18:42
Kinderwens is toch altijd hormonaal? En jij kon hem wegredeneren? Zoiets?

Ja... denk het? De voors en tegens goed tegen elkaar afgewogen in mijn hoofd en op die basis mijn beslissing genomen... zal niet zeggen dat dat voor iedereen zo werkt natuurlijk maar voor mij wel.
Lila-Linda schreef:
15-10-2022 19:24
Berusten omdat het zwanger raken niet lukt, lijkt me trouwens nog wel weer heel anders, dan een partner hebben die niet me kan/wil gaan in iets wat je heel graag wil (wat hij zelf wel heeft). Ik geloof dat ik daar slecht in zou kunnen berusten. Zou het oneerlijk vinden, gok ik
Ik zou daar ook niet in kunnen berusten. Ik wil niet met een partner zijn waarmee ik niet uit dat soort dingen kom. Niet omdat hij een eikel is, maar omdat hij, hoe je het ook went of keert, het me toch niet gunt/ontneemt (zelfs al is dat wellicht compleet begrijpelijk).

Maar ik snap wel vaker dingen niet tussen partners. In mijn perceptie ben je dan niet belangrijk genoeg voor elkaar, of pas je gewoon echt niet.

En ik gok dat TO ook wel iets denkt in deze richting, anders stak het niet zo.
Desayuno schreef:
15-10-2022 19:56
Ik zou daar ook niet in kunnen berusten. Ik wil niet met een partner zijn waarmee ik niet uit dat soort dingen kom. Niet omdat hij een eikel is, maar omdat hij, hoe je het ook went of keert, het me toch niet gunt/ontneemt (zelfs al is dat wellicht compleet begrijpelijk).

Maar ik snap wel vaker dingen niet tussen partners. In mijn perceptie ben je dan niet belangrijk genoeg voor elkaar, of pas je gewoon echt niet.

En ik gok dat TO ook wel iets denkt in deze richting, anders stak het niet zo.

Gewaagde uitspraak want die kun je ook heel goed omdraaien natuurlijk... hoe dan ook als die wens zo groot is om kinderen te willen, of de wens zo groot om ze niet te willen dan passen ze niet bij elkaar. Zo simpel is het dan ook weer. Maar ik zou niet praten over niet gunnen of ontnemen... dat vind ik te ver gaan. Je moet zoiets bij jezelf houden. Ik wil het graag dus ik gun het mezelf.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou het denk ik ook niet trekken. Als hij ze zelf heeft: het idee dat ik jarenlang meedraai in dat gezin, zijn kinderen mee verzorg en opvoed en dan nog met lege handen eindig, mocht de relatie toch eindigen, dat zou bij mij echt heel erg wringen. En als hij ze zelf niet heeft: het idee dat de relatie stukloopt op het moment dat ik al te oud ben om ze te krijgen en dat hij in het lulligste geval doodleuk alsnog met een ander een gezin krijgt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Desayuno schreef:
15-10-2022 19:56
Ik zou daar ook niet in kunnen berusten. Ik wil niet met een partner zijn waarmee ik niet uit dat soort dingen kom. Niet omdat hij een eikel is, maar omdat hij, hoe je het ook went of keert, het me toch niet gunt/ontneemt (zelfs al is dat wellicht compleet begrijpelijk).

Maar ik snap wel vaker dingen niet tussen partners. In mijn perceptie ben je dan niet belangrijk genoeg voor elkaar, of pas je gewoon echt niet.

En ik gok dat TO ook wel iets denkt in deze richting, anders stak het niet zo.
Maar jij gunde hem toch ook zijn keus niet?
Alle reacties Link kopieren Quote
MrsMorrison schreef:
15-10-2022 20:09
Gewaagde uitspraak want die kun je ook heel goed omdraaien natuurlijk... hoe dan ook als die wens zo groot is om kinderen te willen, of de wens zo groot om ze niet te willen dan passen ze niet bij elkaar. Zo simpel is het dan ook weer. Maar ik zou niet praten over niet gunnen of ontnemen... dat vind ik te ver gaan. Je moet zoiets bij jezelf houden. Ik wil het graag dus ik gun het mezelf.
Het gevoel van ontnemen komt misschien meer voort uit het feit dat hij het wel heeft mogen ervaren, alleen niet met jou.

Dat steekt misschien meer dan wanneer de ander het gewoon niet wil (hoewel dat een prima reden is).
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Desayuno schreef:
15-10-2022 19:56
Ik zou daar ook niet in kunnen berusten. Ik wil niet met een partner zijn waarmee ik niet uit dat soort dingen kom. Niet omdat hij een eikel is, maar omdat hij, hoe je het ook went of keert, het me toch niet gunt/ontneemt (zelfs al is dat wellicht compleet begrijpelijk).

Maar ik snap wel vaker dingen niet tussen partners. In mijn perceptie ben je dan niet belangrijk genoeg voor elkaar, of pas je gewoon echt niet.

En ik gok dat TO ook wel iets denkt in deze richting, anders stak het niet zo.
Ja, zo denk ik er ook over. Niet zozeer het ‘ontnemen’ of ‘misgunnen’, want zo expliciet is het niet, maar vooral het idee dat je blijkbaar niet samen dat avontuur kunt aangaan, omdat het geen gedeeld verlangen is. In een relatie wil je dit soort dingen delen, dat is in feite de basis van alles. Natuurlijk kunnen levens te ver uit elkaar liggen, die pech kun je hebben, maar ideaal is het dan sowieso niet. Zoals jij zegt: dan past het niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Desayuno schreef:
15-10-2022 19:56
Ik zou daar ook niet in kunnen berusten. Ik wil niet met een partner zijn waarmee ik niet uit dat soort dingen kom. Niet omdat hij een eikel is, maar omdat hij, hoe je het ook went of keert, het me toch niet gunt/ontneemt (zelfs al is dat wellicht compleet begrijpelijk).

Maar ik snap wel vaker dingen niet tussen partners. In mijn perceptie ben je dan niet belangrijk genoeg voor elkaar, of pas je gewoon echt niet.

En ik gok dat TO ook wel iets denkt in deze richting, anders stak het niet zo.
Is dat voor jou een kwestie van gunnen ja? Dit is een beslissing die voor hem ook verstrekkende gevolgen heeft hè. Het is niet dat TS even alleen op vakantie wil en haar partner haar dat niet gunt.

Je kunt iemand veel gunnen, zeker je partner, maar daarvoor je eigen niet-kinderwens opzij zetten...

Net zoals het ook geen kwestie van niet-gunnen is als TS bijvoorbeeld bij hem weggaat in verband met haar kinderwens. Want dan zou je met die redenering kunnen zeggen dat zij hem iets ontneemt, namelijk het gezinsleven dat hij nu heeft en dat hij blijkbaar graag wil voortzetten.
Lila-Linda schreef:
15-10-2022 17:31
Tja, de liefde voor een partner is inwisselbaar. Voor je kinderen is liefde allesomvattend
Een kinderwens is levensveranderend en uniek
Natuurlijk kun je zonder kinderen heel gelukkig zijn. Maar leven met een onvervulde kinderwens gaat diep
Dat hoeft echt niet iedereen zo te ervaren. Het is echt niet gegarandeerd dat to getraumatiseerd is voor het leven als ze geen kinderen krijgt.
Dit is jouw persoonlijke opvatting, niet gebaseerd op persoonlijke ervaring, want jij hebt zelf kinderen. Ik ben er niet van overtuigd dat het voor iedereen zo zal zijn. Er zijn ongetwijfeld ook mensen die hun kinderwens onvervuld laten en daar vrede mee hebben en een fijn en zinvol leven leiden. Praat haar alsjeblieft geen trauma aan.
Alle reacties Link kopieren Quote
thanx schreef:
13-10-2022 10:02
Tja, hij ziet zichzelf al staan over 10 jaar. 52 en bij de poort van de basisschool...
Ze stonden er vroeger ook hoor. De tweede-leg-vaders. Toch altijd wat sneuig (excuzes als ik iemand beledig), andere van zijn leeftijd hebben eidelijk weer wat vrijheid. Kunnen een avondje met vrienden stappen, vakantie zonder babygejengel, gewoon even niks doen thuis (want eerlijk, boven de 40 is het heel anders achter de kleine kinderen aanrennen in een speeltuin dan als je 25 bent).
Dus ik snap je man.
Neemt niet weg dat ik jou niet snap hoor.
Maar je man heeft duidelijk geen behoefte aan nog eens minimaal 10 jaar "huisarest". Als hij van zijn vrije tijd kan gaan genieten is hij bijna 60!

*bovendien; twee autistische dochters.... van wie komt dat gen? Want een kindje is 1 ding, maar daarbij ook nog een autistisch kindje erbij.... weet waar je aan begint.
Wat een gezeik toch altijd over die leeftijd. Mijn man wordt maandag 55, onze zoon is 13. Ze doen samen aan hardlopen, hij is er altijd voor hem. Een betere, fittere vader kan ik me niet bedenken.

Aan het schoolhek stond hij dan weer niet dat deed ik. Lekker boeiend.
Twee dingen zijn oneindig, het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker. A. Einstein
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
15-10-2022 17:31
Tja, de liefde voor een partner is inwisselbaar. Voor je kinderen is liefde allesomvattend
Een kinderwens is levensveranderend en uniek
Natuurlijk kun je zonder kinderen heel gelukkig zijn. Maar leven met een onvervulde kinderwens gaat diep
Genoeg mensen die spijt hebben van het wel krijgen van kinderen. Ik vind dat je het erg romantiseert.
Bovendien zijn er al kinderen. Hun belang gaat voor. Dan had to iemand moeten kiezen zonder kinderen. Dan liggen de mogelijkheden toch wat ruimer.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven