Lakse houding partner/lang uitslapen

29-12-2023 12:40 263 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn vriend en ik wonen sinds kort samen, maar lopen wel tegen de nodige problemen aan.
Voor ik bij hem introk, was zijn huis een grote ravage en ook nog eens vervuild. Een van mijn 'harde eisen' was dan dat hij daar wat aan zou doen. Dat is gelukt, het is een heel stuk beter geworden. Leefbaar. Als hij wil, dan kan het blijkbaar wel.

Maar verder blijf ik nog tegen veel dingen aanlopen in onze relatie, waardoor ik mijn twijfels heb of het op de lange termijn wel gaat werken tussen ons.

Op vrije dagen en in vakanties, is er amper tijd om wat leuks samen te ondernemen, want hij slaapt uit tot half 3 in de middag, met uitschieters tot 5u. Ik vind dat echt niet leuk meer, maar als ik er iets van zeg, is meneer verontwaardigd. "Waarom heb je mij niet eerder waker gemaakt?" Nou, omdat ik je partner, en niet je moeder ben!

Met vakanties ben ik degene die alle excursies organiseert en hem uit bed moet slepen, zodat we niet te laat komen. Hij heeft heel veel moeite met opstaan.

Ook heeft hij geen vrienden en nauwelijks contact met familie. Dus alles moet van mij komen. Ik heb hem moeten integreren in mijn vriendennetwerk.

Ik ben in onze relatie altijd degene die het voortouw neemt, anders gebeurt er niks.
Qua werk ben ik een hardwerkende ZZP'er die deels nog de ziektewet zit vanwege zowel somatische als fysieke klachten. Op dit moment ben ik lichamelijkk helemaal uit de running, omdat ik net een zware operatie heb ondergaan. Dus nu moet hij wel het huishouden oppakken, al heb ik daarnaast ook een huishoudelijke hulp ingehuurd. Hij werkt zelf fullltime, maar volgens mij vindt hij zijn werk niet leuk.

Verder is hij geduldig en zorgzaam, en ook best slim, heeft een leuk gevoel voor humor.
Ik kan hem ook niet veranderen vrees ik... Maar ik irriteer mij zo aan dat lakse uitslaap-gedrag. En maar doordrammen dat hij kinderen wil... ik vrees dat hij die verantwoordelijkheid niet eens aankan, als hij al amper voor zichzelf kan zorgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
De lat verdient hoger.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind je niet heel liefdevol over hem praten. Zelfs een beetje alsof je beter bent dan hem.

Nu vind ik hem ook niet best klinken maar goed, hoe doet hij dat met werk? Dan komt hij wel op tijd? En wordt hij wel wakker als je iets plant samen?

Ik ben ook van het uitslapen, maar 3 of 5 u in de middag vind ik een beetje te veel van het goede.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blowt hij veel of heel veel?
En dat plastic smelten, schroeft hij ook stopcontacten open omdat hij denkt dat hij wordt afgeluisterd?
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFolie schreef:
29-12-2023 12:55
Afschuwelijk zeg, je wil toch geen relatie met een kleuter die nauwelijks functioneert... Dit gaat niet veranderen als hij dat zelf niet wil.

Ook geen vrienden en geen contact met familie; totaal geen sociaal leven dus? Dat is wel echt een rode vlag ook.

Is hij verder mentaal wel oké, heeft hij een diagnose, krijgt hij hulp? Niet zeggende dat je er dan maar bij moet blijven hoor, jij hebt ook maar één leven dat zo in ellende aan je voorbij vliegt.
Dit ja.
Hij heeft ook forse problemen, maar wil dit niet onder ogen zien.
Ooit wel hulp gezocht, maar meneer weet het zelf allemaal beter.
Erg frustrerend.
Alle reacties Link kopieren Quote
LaFolie schreef:
29-12-2023 12:55
Afschuwelijk zeg, je wil toch geen relatie met een kleuter die nauwelijks functioneert... Dit gaat niet veranderen als hij dat zelf niet wil.

Ook geen vrienden en geen contact met familie; totaal geen sociaal leven dus? Dat is wel echt een rode vlag ook.

Is hij verder mentaal wel oké, heeft hij een diagnose, krijgt hij hulp? Niet zeggende dat je er dan maar bij moet blijven hoor, jij hebt ook maar één leven dat zo in ellende aan je voorbij vliegt.
Dit ja.
Hij heeft ook forse problemen, maar wil dit niet onder ogen zien.
Ooit wel hulp gezocht, maar meneer weet het zelf allemaal beter.
Erg frustrerend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wintertime16 schreef:
30-12-2023 08:25
Blowt hij veel of heel veel?
En dat plastic smelten, schroeft hij ook stopcontacten open omdat hij denkt dat hij wordt afgeluisterd?
Ja, hij blowt veel, stiekem op z'n bureaukamer...
Alle reacties Link kopieren Quote
Naomir schreef:
29-12-2023 21:53
Ik vind je niet heel liefdevol over hem praten. Zelfs een beetje alsof je beter bent dan hem.

Nu vind ik hem ook niet best klinken maar goed, hoe doet hij dat met werk? Dan komt hij wel op tijd? En wordt hij wel wakker als je iets plant samen?

Ik ben ook van het uitslapen, maar 3 of 5 u in de middag vind ik een beetje te veel van het goede.
Nee, klopt, ik zit nu echt even aan mijn tax.
Ik kan weinig beginnen door de operatie, alles komt op hem neer.
En ik ben van hem afhankelijk, en op zo'n manier gaat dat echt niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Blackstar schreef:
29-12-2023 16:02
Oei, dit had je van tevoren ook kunnen weten. Als je hem verder wel heel leuk vindt, zou ik weer gaan latten en dat blijven doen. Samenwonen met hem gaat niet verbeteren.

Maar wat mensen hiervoor al zeiden: het accepteren, weer apart gaan wonen of uit elkaar gaan: meer smaken zijn er niet. Je gaat zo iemand niet veranderen.
Latten is voor mij geen optie, omdat ik geen eigen huis heb.
Ook ben ik aan mijn voet geopereerd en gaat de revalidatie zeker drie maanden duren, dus ben ik voorlopig van hem afhankelijk.
VOor de meeste van de alle daagse dingen (die hij sowieso links laat liggen, maar dat terzijde) ben ik van hem afhankelijk, of het nu gaat om afwassen of koken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waterflesje schreef:
29-12-2023 14:20
Ik vind dat je weinig liefdevol over je partner schrijft. Voelt onoprecht en eerlijk gezegd ook een beetje alsof je gebruik maakt van hem. Je had geen huis dus je bent bij hem ingetrokken en nu moet hij zich aanpassen aan jouw wensen. Ga eens voor jezelf zorgen!
Dit is absoluut niet zo. Veel - en veel liever had ik mijn eigen huis gehad.
Maar hij wilde per se samenwonen. Hij legde ook heel wat druk op mij, nadat we zeven maanden een relatie hadden.
Als ik niet zou gaan samenwonen, zou hij 'verder kijken op de markt'.

En nog steeds praat hij tegenover mensen dat hij mij wel interessant vindt, maar dat hij ook een 'makkelijker type' had kunnen vinden 'op de markt', waardoor ik mij heel erg afgewezen voel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoezo leek dit je een goed idee?

Je wist dus al van zijn lakse houding, het uitslapen, het rommelige, het blowen. Hoezo denk je dan dat samenwonen die issues oplost?

Ik zou de relatie verbreken en op zoek gaan naar een kamer of studio. Alles beter dan met dit onvolwassen exemplaar in een woning zitten.

En waarom ligt je lat zo ongelooflijk laag mbt een partner? Is een partner hebben een must? Ik zou even lekker alleen zijn en voor mezelf zorgen. Totdat er misschien ooit iemand op je pad komt die het waard is. En zo niet, dan is alleen ook goed toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Eucalypta schreef:
29-12-2023 14:24
.
Ow, hij is jouw vluchtheuvel.
Zo kan en mag je dat zien.

Maar hij is degene die na een maand of acht al aandrong op samenwonen.
Ik denk dat hij het idealistisch voor zich zag.

De weken voor de operatie was ik niet meer dan een veredelde poetsprinses.
Dus andersom ook: ik was ook zijn vluchtheuvel.
Hij heeft geen sociaal netwerk, ik hem hem geintegreerd in MIJN sociale netwerk.
Idem voor familie.

Hij verlangde echt naar een vrouw in huis.. om het huishouden te doen en de boel aan kant te krijgen ja.
Totdat ik geopereerd moest worden en volledig van hem afhankelijk was.

Het verhaal ligt veel gecompliceerder dan hoe ik het nu uitleg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ravena schreef:
30-12-2023 10:44
Dit is absoluut niet zo. Veel - en veel liever had ik mijn eigen huis gehad.
Maar hij wilde per se samenwonen. Hij legde ook heel wat druk op mij, nadat we zeven maanden een relatie hadden.
Als ik niet zou gaan samenwonen, zou hij 'verder kijken op de markt'.

En nog steeds praat hij tegenover mensen dat hij mij wel interessant vindt, maar dat hij ook een 'makkelijker type' had kunnen vinden 'op de markt', waardoor ik mij heel erg afgewezen voel.
Waarom ben je hier in mee gegaan dan?
Sorry maar dat begrijp ik gewoon écht niet!

Je hoort geen druk op iemand te leggen om te gaan samenwonen na slechts 7 maanden daten…. Als iemand dat bij mij had gedaan, dan had ie lekker een eind kunnen optiefen.

En tuurlijk wil hij graag samenwonen, heeft ie mooi iemand in huis die straks alle klusjes kan doen terwijl hij lekker z’n jointje rookt.

Ik begrijp niet dat je hiervoor kiest, echt niet. Daar heb je dus zelf echt een aandeel in.
Alle reacties Link kopieren Quote
l2l89 schreef:
30-12-2023 10:44
Hoezo leek dit je een goed idee?

Je wist dus al van zijn lakse houding, het uitslapen, het rommelige, het blowen. Hoezo denk je dan dat samenwonen die issues oplost?

Ik zou de relatie verbreken en op zoek gaan naar een kamer of studio. Alles beter dan met dit onvolwassen exemplaar in een woning zitten.

En waarom ligt je lat zo ongelooflijk laag mbt een partner? Is een partner hebben een must? Ik zou even lekker alleen zijn en voor mezelf zorgen. Totdat er misschien ooit iemand op je pad komt die het waard is. En zo niet, dan is alleen ook goed toch?
Dankjewel.
Dit ga ik ook doen.
Maar nogmaals het probleem is dat ik mijn voet omhoog moet houden, zes maanden in het gips zit en zes maanden moet revalideren. De meeste woonruimtes zijn per direct beschikbaar, dus dat gaat hem voor nu niet worden.

Ik heb wel nieuwe ambities voor het nieuwe jaar:
- Rijbewijs halen
- Baan vinden waarmee ik kan rondkomen, aangevuld met Ziektewetuitkering
- Eigen woonruimte vinden. Waarbij ik ook al genoegen met een kamer neem.

Ik verlangde ook naar een partner, waarbij ik de lat voor mezelf laag legde vanwege gebrek aan zelfvertrouwen.
Maar nu dat zelfvertrouwen is toegenomen, ik weer op gezond gewicht zit (eerst was het ernstig ondergewicht) merk ik dat ik meer aandacht van mannen krijg. Dus wat dat betreft mag ik ook wel 'hogere eisen' stellen als mijn leven wat meer op orde is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ravena schreef:
30-12-2023 10:49
Dankjewel.
Dit ga ik ook doen.
Maar nogmaals het probleem is dat ik mijn voet omhoog moet houden, zes maanden in het gips zit en zes maanden moet revalideren. De meeste woonruimtes zijn per direct beschikbaar, dus dat gaat hem voor nu niet worden.

Ik heb wel nieuwe ambities voor het nieuwe jaar:
- Rijbewijs halen
- Baan vinden waarmee ik kan rondkomen, aangevuld met Ziektewetuitkering
- Eigen woonruimte vinden. Waarbij ik ook al genoegen met een kamer neem.

Ik verlangde ook naar een partner, waarbij ik de lat voor mezelf laag legde vanwege gebrek aan zelfvertrouwen.
Maar nu dat zelfvertrouwen is toegenomen, ik weer op gezond gewicht zit (eerst was het ernstig ondergewicht) merk ik dat ik meer aandacht van mannen krijg. Dus wat dat betreft mag ik ook wel 'hogere eisen' stellen als mijn leven wat meer op orde is.

Nou, dan zit je dus nog een jaar aan hem vast. Slikken en door.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Alle reacties Link kopieren Quote
Fleur48 schreef:
29-12-2023 14:25
Het lijkt er een beetje op dat jij je relaties gebruikt als een soort woningbouw vereniging. Je hebt geen woonruimte, ontmoet iemand, trekt daarbij in totdat de huurvoorwaarden niet meer bevallen (veganist worden, inactieve huisgenoot) en dan wil je weg waardoor je weer tegen iemand anders aanloopt waar je snel bij intrekt enzovoort.

Dat deze mannen je zo snel bij hen laat wonen zou mij op zich al genoeg zeggen (alarm!) maar buiten dat pak je het allemaal voor jezelf behoorlijk impulsief en niet heel handig aan. Wordt het geen tijd dat je verantwoordelijkheid neemt voor je eigen leven en echt zelfstandig gaat worden?
Over die veganist had ik nooit moeten beginnen. De vijandelijke blikken, de pure haat. Ze bleek zelf (dit kwam pas aan het licht na het intrekken bij haar ) allerlei trauma's te hebben in haar persoonlijke leven en het rigide veganisme als copingmechanisme te gebruiken, iets waar zij wel controle over had (heeft). Alleen al een gebakken ei ontketent kortsluiting in haar hoofd. Ze legde dit ook aan mij op, zelfs mijn kat moest veganistisch wonen. Ik heb hier puur voor gekozen omdat ik uit mijn eigen huis moest (lang verhaal...)

Het liefst zou ik op mezelf wonen en gaan latten. Dat ik 'mannen snel bij mij laat wonen' is een absoluut misverstand, we hadden ruim 1,5 jaar een relatie en konden echt op elkaar bouwen. Impulsief nee, noodgedwongen, ja. Het alternatief was of op straat slapen, of bij een veganiste bij wie ik op eieren moest lopen, die ik constant moest ontwijken etc. Dat triggerde ook weer onwijs mijn eetstoornis, ik ging er fysiek en mentaal aan onderdoor.

Ik lees hier behoorlijk wat verwijten. Maar het feit is dat ik 33 ben, voor het eerst een serieuze lange relatie heb (hiervoor zagen mannen mij niet staan) en tot nu toe altijd op mezelf heb gewoond. Dus: I don't need a man, tenminste niet voor nu en niet met deze man.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus hij regelt letterlijk alles voor je en dan is hij een waardeloze vent omdat hij op zijn vrije dag niet op tijd klaar staat om je te vermaken? Ondertussen toon je nul interesse in hem en heb je geen flauw idee wat hij wil of denkt.

Ik denk dat je blij mag zijn dat hij een besluiteloos type is, anders was je gratis volpension allang afgelopen.
Alle reacties Link kopieren Quote
himalaya schreef:
30-12-2023 10:53
Nou, dan zit je dus nog een jaar aan hem vast. Slikken en door.
Ik vrees het ook, of minimaal een half jaar. We moeten duidelijke afspraken om het leefbaar te houden.
Ik kan het hem ergens misschien ook niet kwalijk nemen, hij is emotioneel verwaarloosd in zijn jeugd, en woont al 13 jaar alleen. Zonder samenwonen of partner. Het is ook enorm wennen voor hem om rekening met de ander te houden.
Alle reacties Link kopieren Quote
himalaya schreef:
30-12-2023 10:53
Nou, dan zit je dus nog een jaar aan hem vast. Slikken en door.
Ik vrees het ook, of minimaal een half jaar. We moeten duidelijke afspraken om het leefbaar te houden.
Ik kan het hem ergens misschien ook niet kwalijk nemen, hij is emotioneel verwaarloosd in zijn jeugd, en woont al 13 jaar alleen. Zonder samenwonen of partner. Het is ook enorm wennen voor hem om rekening met de ander te houden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar je hebt niet echt een serieuze lange relatie.

Deze man zit namelijk niet in een relatie met een gelijkwaardige partner, en andersom jij ook niet. En 1,5 jaar is niks.

Ik vind je voornemens voor het nieuwe jaar wel goed. Probeer je los te maken van deze man. Dat je ooit dacht dat dit een goed idee was, ook al was het noodgedwongen, vind ik op je 33e wel een tikje naïef. Dus probeer idd die goede voornemens waar te maken en weer op eigen benen (zowel letterlijk fysiek als symbolisch) te komen.

En ga je daarna verdiepen in jouw eigen aandeel waarom je dit soort mannen kiest: vanuit een laag zelfbeeld bijvoorbeeld, of vanuit hechtingsproblematiek. Dan is dat iets waarmee je aan de slag kunt, zodat je de toekomst wél een echte, gelijkwaardige, serieuze, en vooral liefdevolle relatie kunt krijgen.
Ik vind dat je je opstelt als een slachtoffer van de situatie. Neem je leven in eigen hand. Als je niet kunt rondkomen van je eigen opdrachten (ZZP) had je al een baan erbij moeten zoeken. Zodat je zelf op zoek kon naar een plek. En natuurlijk is het niet makkelijk in deze huizenmarkt, maar je bent niet het slachtoffer van de situatie. Je hebt deze situatie zelf gecreëerd en nu is het tijd om voor jezelf te gaan zorgen. Je eigen broek op te houden, je zaakjes op orde krijgen.

Je geeft aan dat je net geopereerd bent. Ik kan me voorstellen dat dat frustreert omdat je nu geen kant op kunt. Kon de operatie niet uitgesteld worden? Eerst zorgen voor een plek, dan de operatie? Als dat niet kon, zit je nu even vast en is de dus de kunst om je te richten op jezelf.

Poets je CV op, zet je netwerk in, ga alvast op zoek naar een huis en een baan.
Het is wat het is voor nu en het is zinloos om je te ergeren aan je partner. Laat hem zijn gang gaan, ben eerlijk tegen hem en begin in godsnaam niet aan een kind.

Tijd om een grote meid te zijn! Succes!
Alle reacties Link kopieren Quote
ElHefe schreef:
30-12-2023 11:00
Dus hij regelt letterlijk alles voor je en dan is hij een waardeloze vent omdat hij op zijn vrije dag niet op tijd klaar staat om je te vermaken? Ondertussen toon je nul interesse in hem en heb je geen flauw idee wat hij wil of denkt.

Ik denk dat je blij mag zijn dat hij een besluiteloos type is, anders was je gratis volpension allang afgelopen.
Gratis volpension? Pardon?
Ik betaal de helft van de huur, de andere vaste lasten en de boodschappen mee.

Hij regelt alles voor mij?
Pardon??

Wat dan? Ik haal zelf boodschappen via Picnic, ik bestel zelf nieuwe gordijnen (omdat die er nu hangen kapot zijn/ niet om aan te zien). ik heb zelf een schoonmaker ingehuurd om hem te ontzien, ik heb zelf een nieuwe bank gekocht, een nieuwe boekenkast. Ik heb zelf ook een groep mensen (vrienden) opgetrommeld om te helpen met de rotzooi opruimen.

Ik heb ook alle kerstversiering geregeld, want van hem hoef ik het niet te verwachten.

Ik kan alleen niet koken, vanwege die voetoperatie, en ben daardoor genoodzaakt elke dag kant-en-klaar mee te nemen en mijn moeder heeft extra maaltijden voor mij ingevroren. Daarbij heb ik maar extra vitamines besteld om enigszins gezond te blijven.

Ik moet elke maand naar het ziekenhuis voor wondcontrole/gipswissel, en omdat dat aan de andere kant van het land is, moet ik ook dit op eigen houtje regelen.

Dus wat regelt hij nu eigenlijk voor mij?
Bovendien; we hebben een samenlevingscontract.

Dat ik geen interesse toon in hem, is ook niet waar. Ik vraag hoe z'n dag is, wat hij leuk vindt om te doen/te ondernemen.
Maar hij is zo introvert dat ik er haast uit moet trekken. Of zegt: "Maakt mij niet uit". Maar als we er dan op uit zijn, uit het huis, is het altijd wel goed tussen ons.
ravena wijzigde dit bericht op 30-12-2023 11:22
8.94% gewijzigd
Ik vind het goed dat je ook reageert op de wat hardere berichten. Die had je naast je neer kunnen leggen, maar dat doe je niet. Dat spreekt voor je!
Ravena schreef:
30-12-2023 10:44
Dit is absoluut niet zo. Veel - en veel liever had ik mijn eigen huis gehad.
Maar hij wilde per se samenwonen. Hij legde ook heel wat druk op mij, nadat we zeven maanden een relatie hadden.
Als ik niet zou gaan samenwonen, zou hij 'verder kijken op de markt'.

En nog steeds praat hij tegenover mensen dat hij mij wel interessant vindt, maar dat hij ook een 'makkelijker type' had kunnen vinden 'op de markt', waardoor ik mij heel erg afgewezen voel.
Wow verder kijken op de markt. Van beide kanten weinig liefdevol dus. Echt hoor, nogmaals, krijg je eigen leven op de rit! Ik lees dat je moeder voor je kookt. Kun je niet bij haar intrekken? Voor nu? Dan kun je misschien wat meer sparen en werken aan een plan om je leven op orde te krijgen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waterflesje schreef:
30-12-2023 11:06
Ik vind dat je je opstelt als een slachtoffer van de situatie. Neem je leven in eigen hand. Als je niet kunt rondkomen van je eigen opdrachten (ZZP) had je al een baan erbij moeten zoeken. Zodat je zelf op zoek kon naar een plek. En natuurlijk is het niet makkelijk in deze huizenmarkt, maar je bent niet het slachtoffer van de situatie. Je hebt deze situatie zelf gecreëerd en nu is het tijd om voor jezelf te gaan zorgen. Je eigen broek op te houden, je zaakjes op orde krijgen.

Je geeft aan dat je net geopereerd bent. Ik kan me voorstellen dat dat frustreert omdat je nu geen kant op kunt. Kon de operatie niet uitgesteld worden? Eerst zorgen voor een plek, dan de operatie? Als dat niet kon, zit je nu even vast en is de dus de kunst om je te richten op jezelf.

Poets je CV op, zet je netwerk in, ga alvast op zoek naar een huis en een baan.
Het is wat het is voor nu en het is zinloos om je te ergeren aan je partner. Laat hem zijn gang gaan, ben eerlijk tegen hem en begin in godsnaam niet aan een kind.

Tijd om een grote meid te zijn! Succes!
Ja, ik had de operatie achteraf uit moeten stellen. En eerst moeten zorgen voor een plek. Maar dat ging niet vanwege prive omstandigheden die ik liever niet hier uitlicht.

Ik ben al druk aan het netwerken via LinkedIn en heb al een paar mooie opdrachten mogen binnenhalen.
Tegelijk is het niet haalbaar, gezien mijn psychische en lichamelijke gesteldheid, om een volwaardig inkomen te verdienen.
Dit vind ik zelf ook moeilijk te accepteren. Mijn WIA-aanvraag loopt. Waarschijnlijk wordt het een combinatie Wajong/WIA.

Tot nu toe heb ik zelf alles opgelost/uitgezocht, dus ik weet dat ik het in mij heb. Toen de woningmarkt nog niet zo verrot was als nu, ben ik altijd aan eigen woonruimte gekomen (behalve de laatste keer met de vegan huisgenoot). En ik ben altijd door blijven werken, zelfs twee banen tegelijk (of een fulltime baan met extra klussen). Daardoor een spaarpotje opgebouwd, dus ik sta niet met lege handen.

Ik begin komend jaar ook met een jobcoach om te kijken wat nog wel haalbaar is qua werk.
Het totaal bezien, zie ik mezelf niet als een willoos slachtoffer, nee.

Misschien hoort het ook bij het samenwonen, het wennen aan elkaar, het aanpassen aan elkaars levensstijl. We houden wel van elkaar, hoe lief de diepte zit, heeft hij keer op keer bewezen. Andersom zou ik ook heel graag iets terug willen doen, hem verwennen met een biosbezoekje (rolstoeltoegankelijk) of iets anders. Of een ontbijtje op bed, maar daar wordt hij vast niet vrolijk van... ;)

Mijn leven was ook niet perfect. Ik heb ook veel domme fouten gemaakt. En was ook al heel blij dat hij altijd in mij is blijven geloven.
We kunnen ook van elkaar leren, elkaar vormen. Ik geloof ook heel erg dat communicatie het sleutelwoord is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waterflesje schreef:
30-12-2023 11:14
Wow verder kijken op de markt. Van beide kanten weinig liefdevol dus. Echt hoor, nogmaals, krijg je eigen leven op de rit! Ik lees dat je moeder voor je kookt. Kun je niet bij haar intrekken? Voor nu? Dan kun je misschien wat meer sparen en werken aan een plan om je leven op orde te krijgen.
Nou, mijn moeder woont op een uur reizen afstand...
Bovendien heeft mijn broertje, die nog thuis woont, het contract verbroken, dus dat zit er helaas niet in.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven