Relaties
alle pijlers
Last van gedrag van vriendin
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:09
Ik zit met een dilemma, waarvan ik merk dat ik er steeds meer last van begin te krijgen. Ik weet niet zo goed hoe ik ermee om moet gaan en ik ben benieuwd wat jullie vinden.
Eén van mijn beste vriendinnen is iemand met wie ik echt érg goed kan opschieten, we hebben hebben veel contact en veel lol. Een vriendin die tegen wie ik alles kan zeggen en andersom ook. Op veel fronten zitten wij op één lijn, maar op een zeer belangrijke totaal niet en die stoort me enorm: Ze is een flirt en niet eerlijk tegenover mannen. Ze gaat vreemd en doet dit al jaren. In al haar relaties.
Ik ga veel met haar op stap en sinds kort heeft ze een nieuwe vriend. Iemand waar ze eigenlijk helemaal niet verliefd op is, maar die ze wel héél leuk vindt (alsdus vriendin). Nu is het geval dat ze het ook voor elkaar heeft gekregen alweer vreemd te zijn gegaan met iemand in deze zeer prille relatie met haar nieuwe vriend.
Ik heb haar hier op aangesproken, waar ze nou mee bezig is en waarom ze zo blijft hangen in dit grenzeloze gedrag. Ze kan goed reflecteren, maar doet er vervolgens echt niks mee. Eerlijk zijn naar haar vriend lukt haar niet (en is haar tot op heden nog in geen enkele relatie gelukt).
Nu is het zo dat ik het nieuwe vriendje begin te leren kennen en hem een ontzettend leuke en lieve vent vind. Ik besefte me deze week dat ik er last van heb. Last van wat ik weet. Last van mijn geweten? Ik ben niet oneerlijk, laat staan overspelig en ik wil niet graag geassocieerd worden met haar gedrag. Ik krijg momenteel een beetje het gevoel alsof ik medeplichtig ben aan haar oneerlijkheid en dat wil ik niet.
Ik heb me vorige week erg gestoord aan haar gedrag tijdens een avondje stappen. Haar vriend was er ook, maar met zijn vrienden en zij flirtte met alles wat los en vast zat. Totaal respectloos als je het mij vraagt en dat heb ik haar ook gezegd. Ook heb ik gezegd dat ik vind dat ze eerlijk moet gaan zijn tegen haar vriend, ook omdat ik niet mee wil doen aan het 'mooie weer' spelen. Dat begreep ze. Maar ik vraag me af of het uberhaupt iets uithaalt. Ik vraag me af hoelang ze deze jongen aan het lijntje houdt. En mijn angst is dat ik later ook de verwijten naar mijn hoofd krijg als dingen uitkomen.
Het blijft natuurlijk wel een beste vriendin, maar dit gaat me nu echt te ver!
Wat vinden jullie?
Eén van mijn beste vriendinnen is iemand met wie ik echt érg goed kan opschieten, we hebben hebben veel contact en veel lol. Een vriendin die tegen wie ik alles kan zeggen en andersom ook. Op veel fronten zitten wij op één lijn, maar op een zeer belangrijke totaal niet en die stoort me enorm: Ze is een flirt en niet eerlijk tegenover mannen. Ze gaat vreemd en doet dit al jaren. In al haar relaties.
Ik ga veel met haar op stap en sinds kort heeft ze een nieuwe vriend. Iemand waar ze eigenlijk helemaal niet verliefd op is, maar die ze wel héél leuk vindt (alsdus vriendin). Nu is het geval dat ze het ook voor elkaar heeft gekregen alweer vreemd te zijn gegaan met iemand in deze zeer prille relatie met haar nieuwe vriend.
Ik heb haar hier op aangesproken, waar ze nou mee bezig is en waarom ze zo blijft hangen in dit grenzeloze gedrag. Ze kan goed reflecteren, maar doet er vervolgens echt niks mee. Eerlijk zijn naar haar vriend lukt haar niet (en is haar tot op heden nog in geen enkele relatie gelukt).
Nu is het zo dat ik het nieuwe vriendje begin te leren kennen en hem een ontzettend leuke en lieve vent vind. Ik besefte me deze week dat ik er last van heb. Last van wat ik weet. Last van mijn geweten? Ik ben niet oneerlijk, laat staan overspelig en ik wil niet graag geassocieerd worden met haar gedrag. Ik krijg momenteel een beetje het gevoel alsof ik medeplichtig ben aan haar oneerlijkheid en dat wil ik niet.
Ik heb me vorige week erg gestoord aan haar gedrag tijdens een avondje stappen. Haar vriend was er ook, maar met zijn vrienden en zij flirtte met alles wat los en vast zat. Totaal respectloos als je het mij vraagt en dat heb ik haar ook gezegd. Ook heb ik gezegd dat ik vind dat ze eerlijk moet gaan zijn tegen haar vriend, ook omdat ik niet mee wil doen aan het 'mooie weer' spelen. Dat begreep ze. Maar ik vraag me af of het uberhaupt iets uithaalt. Ik vraag me af hoelang ze deze jongen aan het lijntje houdt. En mijn angst is dat ik later ook de verwijten naar mijn hoofd krijg als dingen uitkomen.
Het blijft natuurlijk wel een beste vriendin, maar dit gaat me nu echt te ver!
Wat vinden jullie?
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:14
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:18
Poeh he, dat is lastig. Aan de ene kant denk ik: tja zo is ze, dat weet je en ze is een goede vriendin van en voor jou. Aan de andere kant snap ik dat gevoel van medeplichtigheid wel. In essentie is dat niet nodig, het is jouw vriendin en je bent haar mannen geen verantwoording schuldig maar toch.
Ik denk dat ik in zo'n geval dat gevoel aan haar zou proberen uit te leggen en dat ik het er moeilijk mee heb. En dat ik graag vriendinnen wil blijven maar dat ik dan ook wil afspreken dat als het ooit een keer ter sprake komt met haar vriend ik daarin gewoon eerlijk kan zijn. Ik denk dat haar gedrag duidelijk genoeg is om ook door haar vriend opgepikt te worden, het is niet alsof jij dat actief ter sprake moet willen brengen. Maar als je zelf niet hoeft te liegen erover en je weet dat, sta je er misschien wat relaxter in ook al ben je het niet eens met haar gedrag. Dat is uiteindelijk haar leven, zijn haar keuzes.
Ik denk dat ik in zo'n geval dat gevoel aan haar zou proberen uit te leggen en dat ik het er moeilijk mee heb. En dat ik graag vriendinnen wil blijven maar dat ik dan ook wil afspreken dat als het ooit een keer ter sprake komt met haar vriend ik daarin gewoon eerlijk kan zijn. Ik denk dat haar gedrag duidelijk genoeg is om ook door haar vriend opgepikt te worden, het is niet alsof jij dat actief ter sprake moet willen brengen. Maar als je zelf niet hoeft te liegen erover en je weet dat, sta je er misschien wat relaxter in ook al ben je het niet eens met haar gedrag. Dat is uiteindelijk haar leven, zijn haar keuzes.
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:20
Lastig als jullie goed met elkaar kunnen opschieten, maar ik kan en wil helemaal niks met mensen die vreemdgaan. Ik vind, als het zo regelmatig is gebeurd, het wel iets zeggen over haar karakter.
Als ze het begrijpt moet ze er wel naar gaan handelen. Ze zadelt jou nl. ook met iets op wat jij niet wilt, en dat getuigt ook al niet van veel respect.
Ik zou haar dat zeggen dan het bij haar laten.
Ik vind iemand een beste vriendin wanneer je op dit soort wezenlijke punten op 1 lijn zit, maar da's persoonlijk.
Als ze het begrijpt moet ze er wel naar gaan handelen. Ze zadelt jou nl. ook met iets op wat jij niet wilt, en dat getuigt ook al niet van veel respect.
Ik zou haar dat zeggen dan het bij haar laten.
Ik vind iemand een beste vriendin wanneer je op dit soort wezenlijke punten op 1 lijn zit, maar da's persoonlijk.
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:22
Hoe gaat het spreekwoord ook alweer.. wie niet horen wil moet maar voelen ?
Misschien kan je er mee *dreigen* dat jij het tegen haar vriend gaat zeggen als ze het binnen nu en 1 week niet tegen der eigen vriend zegt ?
Bedoel dit is niet een 1malig iets het gebeurd regelmatig.. En ze zal het je zeer zeker kwalijk nemen. Maar het lijkt mij niet dat je een vriendin wil die zo met anderen omgaat..
Misschien kan je er mee *dreigen* dat jij het tegen haar vriend gaat zeggen als ze het binnen nu en 1 week niet tegen der eigen vriend zegt ?
Bedoel dit is niet een 1malig iets het gebeurd regelmatig.. En ze zal het je zeer zeker kwalijk nemen. Maar het lijkt mij niet dat je een vriendin wil die zo met anderen omgaat..
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:23
Je hoeft niet betrokken te worden in haar vreemdgaan. Je bent heel eerlijk tegen haar geweest. Het is heel moeilijk je hier in te mengen. Jij bent OF jaloers OF gunt haar niets. Je kan het niet goed doen. Ik heb ooit een vriendin gehad waarvan de vriend vreemd ging. En ik wist dat. Ik heb hem een week gegeven het zelf te vertellen. Als hij het niet deed zou ik het doen. Hij heeft het verteld. Misschien is dat een manier.
Aan de andere kant: deze man is ook volwassen. Jij kan nooit worden aangesproken op haar gedrag. Dat is haar verantwoording. Let goed op wat je doet. Het kan je een goede vriendschap kosten voor een man die je via haar hebt laten kennen.
Succes!
Aan de andere kant: deze man is ook volwassen. Jij kan nooit worden aangesproken op haar gedrag. Dat is haar verantwoording. Let goed op wat je doet. Het kan je een goede vriendschap kosten voor een man die je via haar hebt laten kennen.
Succes!
Volg je hart. Dat klopt.
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:23
Dank voor jullie reacties. Ik heb natuurlijk al wel gezegd hoe ik erover denk en dat weet ze trouwens ook, want ik zit zo totaal niet in elkaar. Het is zo, nogeensgedaan, dat het een dusdanig belangrijk punt is om met iemand te kunnen opschieten, maar ondanks dat dit een heel zwaar punt is, hou ik echt van haar. Haar gedrag zegt uiteraard genoeg over haar karakter (en geschiedenis niet te vergeten), maar ik ken haar al lang en niet anders dan zo.
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:27
Hmm, ik vraag me af of de term "beste vriendin" hier nog wel van toepassing is aangezien jullie op een essentiëel punt toch wel erg van mening verschillen. Op zich niet erg, maar jij wordt nu min of meer meegezogen in haar oneerlijke gedrag. Een "beste vriendin" zou jou niet in zo'n lastige positie moeten willen brengen.
Misschien kun je haar nog eens duidelijk vertellen hoe jij over dit punt denkt, en haar verzoeken er jou volledig buiten te houden. Je moet dus vooral niet haar alibi zijn ingeval van bedrog, maar ook niet meer op de hoogte gehouden willen worden als ze weer een van haar vriendjes bedriegt.
Op dat punt zullen jullie dus minder vertrouwelijk moeten worden. En in situaties, zoals haar flirtgedrag tijdens het stappen, kun je beter besluiten dat zij daarover nu eenmaal andere ideeën heeft dan jij. Als er iemand was die zich had kunnen storen, was het toch haar vriend. Je zult ook moeten accepteren dat, al is ze je beste vriendin, ze op bepaalde punten anders denkt en is dan jij.
Verder vraag ik me af of jij haar nog wel echt vertrouwt, v.w.b. je privezaken, gezien het feit dat eerlijkheid niet haar sterkste eigenschap is ......
Misschien kun je haar nog eens duidelijk vertellen hoe jij over dit punt denkt, en haar verzoeken er jou volledig buiten te houden. Je moet dus vooral niet haar alibi zijn ingeval van bedrog, maar ook niet meer op de hoogte gehouden willen worden als ze weer een van haar vriendjes bedriegt.
Op dat punt zullen jullie dus minder vertrouwelijk moeten worden. En in situaties, zoals haar flirtgedrag tijdens het stappen, kun je beter besluiten dat zij daarover nu eenmaal andere ideeën heeft dan jij. Als er iemand was die zich had kunnen storen, was het toch haar vriend. Je zult ook moeten accepteren dat, al is ze je beste vriendin, ze op bepaalde punten anders denkt en is dan jij.
Verder vraag ik me af of jij haar nog wel echt vertrouwt, v.w.b. je privezaken, gezien het feit dat eerlijkheid niet haar sterkste eigenschap is ......
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:32
Het is wel zo dat haar vriend ook haar gedrag signaleerde én haar 'naam' kent. Ongelooflijk maar waar. Ik vraag me uberhaupt af waarom iemand in zee gaat met iemand waarvan je weet dat ze niet geheel zuiver is, maar goed, liefde maakt blind zeggen ze.
Ook hij stoorde zoch aan haar geflirt met anderen, zij praat zich er dan wel weer subtiel uit (ik heb hun gesprek niet precies kunnen volgen hierover).
Ik vertrouw haar absoluut. Tenminste, laat ik het zo zeggen; ik weet precies wat ik aan haar heb. En ook wat níet dus.
Ik noem haar niet voor niets één van mijn beste vriendinnen. Dat zijn er meer, met ieder haar kwaliteiten.
Ook hij stoorde zoch aan haar geflirt met anderen, zij praat zich er dan wel weer subtiel uit (ik heb hun gesprek niet precies kunnen volgen hierover).
Ik vertrouw haar absoluut. Tenminste, laat ik het zo zeggen; ik weet precies wat ik aan haar heb. En ook wat níet dus.
Ik noem haar niet voor niets één van mijn beste vriendinnen. Dat zijn er meer, met ieder haar kwaliteiten.
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:37
Ik zou mijn vriendin zekerrr vertellen als haar vriend vreemd zou gaan (hoewel ik de vriend eerst zelf de gelegenheid zou geven).
Maar als mijn vriendin vreemgaat zou ik dat zeker niet tegen haar vriend vertellen... tenzij hij ook een echt goede vriend van mij is.
Ja ik ga toch altijd voor mijn vriendin in eerste instantie en dat doe jij nu denk ik ook T.O.
Maarrr als dit iets is wat zich eeuwig aan het herhalen is snap ik dat je geen zin hebt om mee te gaan in haar spelletjes. Helaas is er weinig keus, ook al zegt ze dat jij er niet aan mee hoeft te doen, dat doe je natuurlijk toch omdat je geen keus hebt.
Moeilijk hoor. Persoonlijk zou ik tegen mijn vriendin zeggen dat het me enorm dwars zit dat ze hem belazerd, dat het genant is hoe ze staat te flirten met anderen zelfs als haar vriend erbij is. Dat ze wel vol begrip kan reageren maar dat er daarmee niets veranderd.
Maar veel boeiender nog... waaróm doet ze dit? Zelfbescherming? Zelf maar doen voordat de ander het doet. Wraak? Ooit zelf verschrikkelijk vals bedonderd door een ex? Gewoon egoÏstisch gedrag? Ikke ikke en ikke ook nog.
Succes hoor!
Maar als mijn vriendin vreemgaat zou ik dat zeker niet tegen haar vriend vertellen... tenzij hij ook een echt goede vriend van mij is.
Ja ik ga toch altijd voor mijn vriendin in eerste instantie en dat doe jij nu denk ik ook T.O.
Maarrr als dit iets is wat zich eeuwig aan het herhalen is snap ik dat je geen zin hebt om mee te gaan in haar spelletjes. Helaas is er weinig keus, ook al zegt ze dat jij er niet aan mee hoeft te doen, dat doe je natuurlijk toch omdat je geen keus hebt.
Moeilijk hoor. Persoonlijk zou ik tegen mijn vriendin zeggen dat het me enorm dwars zit dat ze hem belazerd, dat het genant is hoe ze staat te flirten met anderen zelfs als haar vriend erbij is. Dat ze wel vol begrip kan reageren maar dat er daarmee niets veranderd.
Maar veel boeiender nog... waaróm doet ze dit? Zelfbescherming? Zelf maar doen voordat de ander het doet. Wraak? Ooit zelf verschrikkelijk vals bedonderd door een ex? Gewoon egoÏstisch gedrag? Ikke ikke en ikke ook nog.
Succes hoor!
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:38
Er zijn vrouwen met bindingsangst oid die dus niet geheel "sociaal wenselijk" gedrag vertonen op relatiegebied (of die het gewoon leuker vinden om wat losbolliger te zijn, ik vraag me regelmatig af of het een nou het ander betekent of dat sommige mensen het gewoon simpelweg leuk vinden en er geen zwaar traumatisch verleden aan ten grondslag ligt maar goed). Dat hoeft niet te betekenen dat ze hetzelfde gedrag zouden vertonen in hun vriendschappen. In dat opzicht denk ik echt dat de to haar vriendin moet accepteren zoals ze is als de vriendschap haar dat waard is. Is de vriendschap niet zoveel waard, tja dan is het makkelijker om te zeggen: laat dan maar zitten. Maar zo klinkt het niet.
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:40
Precies Twompie, wat je zegt klopt. Dat het vooral zo genant is. Dat voelt erg vervelend.
En haar beweegredenen hebben natuurlijk alles te maken met haar referentiekader die gevormd is door haar jeugd e.d. Ik wil daar verder niet op ingaan en wil haar gedrag niet goed praten, maar ik wil haar wel een beetje beschermen, omdat het een kwetsbaar meisje is.
En haar beweegredenen hebben natuurlijk alles te maken met haar referentiekader die gevormd is door haar jeugd e.d. Ik wil daar verder niet op ingaan en wil haar gedrag niet goed praten, maar ik wil haar wel een beetje beschermen, omdat het een kwetsbaar meisje is.
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:45
tja Lelie, als hij haar 'reputatie' ook kent hoef je daar al helemaal niet mee te zitten. Dan is het alleen de vriendschap tussen jullie. Maar als ik het zo lees accepteer je dit gedrag en als jij dat prima vindt is dat jouw keus. Misschien kan ze er nog hulp bijzoeken als ze het zelf ook vervelend vindt, maar daar houdt het denk ik wel op.
vrijdag 5 oktober 2007 om 13:46
Maar heb je ooit de mogelijkheid met haar besproken dat als een man jou ernaar zou vragen of dat het in een gesprek ter sprake komt, jij gewoon eerlijk kunt zijn? Als jij van haar accepteert dat ze is zoals ze is, dan moet ze ook kunnen accepteren dat jij bent zoals jij bent en iig niet hierover wil liegen. Ik denk nl dat dat gevoel van medeplichtigheid dan niet langer een rol hoeft te spelen.
vrijdag 5 oktober 2007 om 14:16
Tja, aan de ene kant zou ik zeggen, het is haar zaak, maar inderdaad kan ik me heel goed voorstellen dat jij je hier niet lekker bij voelt. Ik sluit me volledig aan bij Feliciaatje.
Geef aan dat je dit echt niet trekt, en dat je niet met die last op je schouders wil rondlopen. Wees duidelijk tegen haar, en dat dit druk op jullie vriendschap legt.
Succes!
Geef aan dat je dit echt niet trekt, en dat je niet met die last op je schouders wil rondlopen. Wees duidelijk tegen haar, en dat dit druk op jullie vriendschap legt.
Succes!
vrijdag 5 oktober 2007 om 15:37
Hoi Lelie,
Ik heb ook te maken gehad met een soortgelijk iets. Alleen was het niet mijn beste vriendin, ook geen "vriendin" waar ik leuke dingen mee deed, maar meer een kennis waar ik raakvlakken mee had op een bepaald gebied. Door deze raakvlakken zat ik ook wel eens bij haar op de koffie, in het bijzijn van haar man en kinderen.
Ook deze kennis vertrouwde mij toe dat ze ontzettend "gelukkig" getrouwd is, kinderen heeft, een hele leuke man etc. maar toch buiten de deur ligt te wippen, en dit al jaren lang........
En met alle respect, ze moet dit helemaal zelf weten, is haar verantwoording naar haar man en kids toe, maar ik heb het persoonlijk wel altijd moeilijk gevonden als ik bij haar op de koffie was, en haar man en kids waren er ook. Zit je gezellig met die familie te praten, met in je achterhoofd het gegeven dat ze de boel aan het belazeren is. Buiten het feit dat ze dit deed, nam ze op meer manieren mensen in de zeik, dus uiteindelijk heb ik zelf een punt achter deze "vriendschap" gezet. Een "vriendschap" betekent voor mij een meerwaarde in mijn leven, en dat was deze persoon absoluut niet.
Sterkte in elk geval.
Ik heb ook te maken gehad met een soortgelijk iets. Alleen was het niet mijn beste vriendin, ook geen "vriendin" waar ik leuke dingen mee deed, maar meer een kennis waar ik raakvlakken mee had op een bepaald gebied. Door deze raakvlakken zat ik ook wel eens bij haar op de koffie, in het bijzijn van haar man en kinderen.
Ook deze kennis vertrouwde mij toe dat ze ontzettend "gelukkig" getrouwd is, kinderen heeft, een hele leuke man etc. maar toch buiten de deur ligt te wippen, en dit al jaren lang........
En met alle respect, ze moet dit helemaal zelf weten, is haar verantwoording naar haar man en kids toe, maar ik heb het persoonlijk wel altijd moeilijk gevonden als ik bij haar op de koffie was, en haar man en kids waren er ook. Zit je gezellig met die familie te praten, met in je achterhoofd het gegeven dat ze de boel aan het belazeren is. Buiten het feit dat ze dit deed, nam ze op meer manieren mensen in de zeik, dus uiteindelijk heb ik zelf een punt achter deze "vriendschap" gezet. Een "vriendschap" betekent voor mij een meerwaarde in mijn leven, en dat was deze persoon absoluut niet.
Sterkte in elk geval.
vrijdag 5 oktober 2007 om 15:53
mss moet je haar vriend iets meer krdiet geven; hij kent haar reputatie, ze flirt ook in zijn bijzijn, dus mss weet ie ook wel dat ze af en toe buiten de deur snoept en heben ze daar afspraken over. En zo niet, dan komt er wel een dag waarop ie er wel achterkomt.
Ik zou tegen je vriendin zeggen dat als haar vriend iets vraagt , jij niet voor hem gaat liegen, en dat je eigenlijk niet wilt weten van haar vreemdgaan, dus of ze dat voortaan niet meer met jou wil delen. Kun jij haar vriend tenminste nog recht in de ogen kijken.
Ik zou tegen je vriendin zeggen dat als haar vriend iets vraagt , jij niet voor hem gaat liegen, en dat je eigenlijk niet wilt weten van haar vreemdgaan, dus of ze dat voortaan niet meer met jou wil delen. Kun jij haar vriend tenminste nog recht in de ogen kijken.
vrijdag 5 oktober 2007 om 16:18
Ik accepteer haar gedrag misschien indirect wel, omdat ik het 'laat gebeuren', maar respecteren doe ik het niet. Dat is het lastige vind ik. Iets wel zien gebeuren, maar er ook weinig mee 'kunnen'. Een loyaliteitsconflict, zoals ik dat voel.
De relatie met haar nieuwe vriend is echt pril (lees; een paar weken) en ze kennen elkaar al wel langer, dus hij weet hie ze in elkaar zit. Jullie hebben gelijk als wordt gezegd dat dat zijn pakkie-an is. Ik ken hem niet goed, maar zie hem wel regelmatiger. Ik vind hem aardig en zie hun ongelijkwaardigheid binnen hun relatie. Ze hebben absoluut geen afspraken of een zogenaamde 'open relatie', sterker nog; hij is nu al erg ontevreden over hoe zij zich gedraagt en voelt zich er niet prettig bij. Dat zegt ook wel voldoende natuurlijk, dat hij ook niet achterlijk is, maar hopelijk heeft ie ook de ballen om zijn eigenwaarde te houden.
(Het voelt een beetje gek om het zo voor hem op te nemen, maar ik ben gewoon écht geen voorstander van vreemdgangers en gun hem haar dus ook niet eigenlijk, ook al is ze mijn vriendin. Hopelijk snappen jullie dat.)
De relatie met haar nieuwe vriend is echt pril (lees; een paar weken) en ze kennen elkaar al wel langer, dus hij weet hie ze in elkaar zit. Jullie hebben gelijk als wordt gezegd dat dat zijn pakkie-an is. Ik ken hem niet goed, maar zie hem wel regelmatiger. Ik vind hem aardig en zie hun ongelijkwaardigheid binnen hun relatie. Ze hebben absoluut geen afspraken of een zogenaamde 'open relatie', sterker nog; hij is nu al erg ontevreden over hoe zij zich gedraagt en voelt zich er niet prettig bij. Dat zegt ook wel voldoende natuurlijk, dat hij ook niet achterlijk is, maar hopelijk heeft ie ook de ballen om zijn eigenwaarde te houden.
(Het voelt een beetje gek om het zo voor hem op te nemen, maar ik ben gewoon écht geen voorstander van vreemdgangers en gun hem haar dus ook niet eigenlijk, ook al is ze mijn vriendin. Hopelijk snappen jullie dat.)
