Lastige relatie, wat te doen?

21-07-2024 09:17 224 berichten
Zz
anoniem_6771783ccaf04 wijzigde dit bericht op 29-12-2024 11:27
99.96% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Komt over alsof jullie de peuters in huis zijn. Bak de pizza in de oven en stop allebei met zeuren. Het probleem is dat jullie te graag klagen ipv iets samen oplossen op een volwassen manier.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een nare situatie. Ga vooral niet trouwen.

Dit is niet houdbaar. Zo wil je toch niet verder? Je kan hem de keus geven: eraan werken met relatietherapie of uit elkaar gaan. En de taken eerlijker verdelen, dus de helft van de dagen staat hij op als kind wakker is.
Alle reacties Link kopieren Quote
‘Lieverd, we hebben vaak nare ruzies en ik word er ongelukkig van. Ik wil graag samen met jou in relatietherapie zodat we kunnen werken aan een fijnere relatie en een fijnere thuis voor onze kinderen. Ik hoop dat je er voor open staat want voor mij is het hoognodig.’
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom zou je niet durven beginnen over relatietherapie?
Bang dat hij boos wordt? Dat hij u verlaat?

Verder gaan zoals jullie bezig zijn = uit elkaar groeien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wil je dit voorbeeld voor je kinderen?

Relatietherapie toch echt aankaarten. Jullie moeten leren met elkaar te communiceren. Wil jij niet dan zal ik toch zeker een scheiding overwegen. En dan co-ouderschap.

Ga vast werken aan je financiële zelfstandigheid. Dus meer werken of beter betaalde baan zoeken. En ja, dus mogelijke ook meer opvang voor jullie kinderen als je vriend niet minder wil gaan werken of zijn werktijden aan wil passen.

Hebben jullie de financiën nu wel goed verdeeld?
Alle reacties Link kopieren Quote
Vraag eens aan hem of hij echt gelukkig is .
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet trouwen.

Dat incident met de pizzasteen is een voorbeeld van geen respect hebben voor jou en ook hoe jullie samen geen team zijn.
Als iets tegen zit, keren jullie je tegen elkaar, in plaats van samen op te trekken tegen het probleem.

Stop met van zijn probleem jou probleem te maken. Als je gesnauw terug krijgt, stop met hem helpen. Desnoods zeg je dat eerst : ik wil je helpen dit te vinden, maar dan wel graag zonder gesnauw.

Lukt hem dat niet, niet meehelpen.
En ook niet meegaan in de verwijten pareren door iets tegen te werpen. Dan krijg je dus een dreiging eruit gaan waar het begon met een pizzasteen....

Trouwens, dreigen met je veilige basis weg te nemen is voor mij een grote rode vlag. Hij vind de verdeling wel fijn zo, jij van hem afhankelijk voor woonruimte. Ook dat is niet zorgen voor jou, maar het als geheim wapen boven je hoofd houden.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Alleen al het feit dat hij het wel prima vindt dat je de hele dag alles doet, de hele avond werkt en hooguit 5,5 uur slaap krijgt, vind ik best wel schokkend. Ik zou ook niet weten wat er behalve relatietherapie nog mogelijk is als hij zo op je reageert. Ik zou zo niet samen met hem willen zijn en al helemaal niet willen trouwen!
Jullie zijn inderdaad geen team. Jullie hebben geen probleemoplossend vermogen samen. De tegenslag in het voorbeeld is klein, er is iets kwijt. Daar komen jullie al niet samen uit. Komt er een grotere tegenslag, dan zal de relatie zeker sneuvelen, want de basis is niet goed. Jullie vervallen meteen in elkaar verwijten maken.
Probeer dit eens zonder verwijt aan hem voor te leggen; hoe denkt hij daarover? Hoe denkt hij dat jullie meer een team kunnen worden? Ik denk dat hulp in de vorm van communicatie skills wel aan te leren is, maar daar zal relatietherapie voor nodig zijn. Als hij dat niet wil, zie ik het somber in voor deze relatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of ik überhaupt zin zou hebben in iemand die relatietherapie nodig heeft om te snappen dat hij ook moet bijdragen aan het huishouden en de zorg voor de kinderen.
Blackstar schreef:
21-07-2024 09:50
Alleen al het feit dat hij het wel prima vindt dat je de hele dag alles doet, de hele avond werkt en hooguit 5,5 uur slaap krijgt, vind ik best wel schokkend. Ik zou ook niet weten wat er behalve relatietherapie nog mogelijk is als hij zo op je reageert. Ik zou zo niet samen met hem willen zijn en al helemaal niet willen trouwen!
Ook dat. Het feit dat hij glashard weigert om jou ook een keer te laten uitslapen vind ik ook nogal heftig.
Vervolgens krijg ik te horen, zoek maar een ander huis als je je er aan stoort en ruim maar eerst je eigen spullen op.
Klinkt echt onaardig, zeker dat hij je zo laat merken dat het je huis niet is. Wat vals.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lorem_Ipsum schreef:
21-07-2024 09:53
Klinkt echt onaardig, zeker dat hij je zo laat merken dat het je huis niet is. Wat vals.
Vals?
Het is gewoon psychische mishandeling.

Dreigen een veilige basis weg te halen als instrument om jou te onderdrukken.
Blackstar schreef:
21-07-2024 09:50
Alleen al het feit dat hij het wel prima vindt dat je de hele dag alles doet, de hele avond werkt en hooguit 5,5 uur slaap krijgt, vind ik best wel schokkend. Ik zou ook niet weten wat er behalve relatietherapie nog mogelijk is als hij zo op je reageert. Ik zou zo niet samen met hem willen zijn en al helemaal niet willen trouwen!

Ik zou er ook echt zeker van zijn als ik geen kindjes had. Ik heb geen plek waar ik naar toe kan met de kindjes. Daarnaast maak ik me ook zorgen om zijn familie als we uit elkaar zouden gaan, ik denk dat ze dan echt dwars gaan liggen om mij het leven zo zuur mogelijk te maken wat betreft de kindjes.
Dat heb ik namelijk al eens gemerkt toen we helemaal in het begin een keer uit elkaar zijn geweest (toen we nog geen kinderen hadden). Ik had toen nooit terug moeten gaan, maar dat is nu makkelijk praten achteraf en te laat.
Lungo schreef:
21-07-2024 09:34
Vraag eens aan hem of hij echt gelukkig is .
Vraag dat aan jezelf TO.

Want ook al is hij heel gelukkig, wat vaker is bij mannen in een relatie dan bij vrouwen in een relaties, zeker als er kinderen bijgekomen zijn, dat maakt niet dat jij gelukkig bent.

En is hij niet gelukkig met jullie dan zou ik me minder druk maken om zijn behoeftes en wat hem gelukkig zou maken, zijn geluk ligt niet bij jou en de kind aangezien hij niet wil deelnemen als volledig lid van zijn familie.

Jij bent niet gelukkig, ga niet trouwen maar vraag of hij in therapie wil, wil hij dat niet of brengt de therapie niet wat je verdient, ga weg.
Augustusbaby2019 schreef:
21-07-2024 10:07
Ik zou er ook echt zeker van zijn als ik geen kindjes had. Ik heb geen plek waar ik naar toe kan met de kindjes. Daarnaast maak ik me ook zorgen om zijn familie als we uit elkaar zouden gaan, ik denk dat ze dan echt dwars gaan liggen om mij het leven zo zuur mogelijk te maken wat betreft de kindjes.
Dat heb ik namelijk al eens gemerkt toen we helemaal in het begin een keer uit elkaar zijn geweest (toen we nog geen kinderen hadden). Ik had toen nooit terug moeten gaan, maar dat is nu makkelijk praten achteraf en te laat.
Wat bedoel je dan precies? Zij hebben niets te zeggen over jullie kinderen lijkt me?
En heb je ouders met een kamer over?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees niks leuks in je post. Niet aan hem, niet aan jullie relatie en niet aan jullie leven samen.
Neem een besluit, en neem de eerste stap. De rest ontvouwt zich gaandeweg.
ChunMee schreef:
21-07-2024 09:52
Ik weet niet of ik überhaupt zin zou hebben in iemand die relatietherapie nodig heeft om te snappen dat hij ook moet bijdragen aan het huishouden en de zorg voor de kinderen.
En dat, alleen dat maakt al duidelijk wat voor soort partner het is.
En aangeven dat je maar moet vertrekken als je niet bevalt maakt nog duidelijker, die wil geheid niet in therapie. Waarom zou hij?
Augustusbaby2019 schreef:
21-07-2024 10:07
Ik zou er ook echt zeker van zijn als ik geen kindjes had. Ik heb geen plek waar ik naar toe kan met de kindjes. Daarnaast maak ik me ook zorgen om zijn familie als we uit elkaar zouden gaan, ik denk dat ze dan echt dwars gaan liggen om mij het leven zo zuur mogelijk te maken wat betreft de kindjes.
Dat heb ik namelijk al eens gemerkt toen we helemaal in het begin een keer uit elkaar zijn geweest (toen we nog geen kinderen hadden). Ik had toen nooit terug moeten gaan, maar dat is nu makkelijk praten achteraf en te laat.
In hoeverre kan zijn familie jou het leven zuur maken na een break up? Zijn familie verdwijnt dan toch gewoon uit jouw leven? Contact onderhouden tussen de kinderen en die kant van de familie is dan zijn taak, niet die van jou. Jij kunt gewoon die banden verbreken. Wat denk je dat ze gaan doen dan?
Jullie communiceren allebei niet constructief en vooral heelmeester in de verwijten en schuld.
Relatietherapie zou kunnen helpen om hier verbetering in te brengen.
En zeg natuurlijk vooral niet dat hij de oorzaak van alles is als je hier over begint.
anoniem_671667da53e1d wijzigde dit bericht op 21-07-2024 10:31
20.96% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zal eerst maar eens wat meer gaan slapen. Op 5 uur slaap per nacht functioneert niemand. Al denk je van wel. De wereld zier er echt heel anders uit als je voldoende slaapt.
Niet over therapie beginnen, omdat je bang bent dat hij er niet voor open staat en dan dus maar bij hem weg te gaan is echt een bizarre redenatie.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit waren ik en mijn inmiddels ex-man.
Wij raakten steeds verder van elkaar verwijdert, hij vluchtte in werk. Ging vreemd en ik kon thuis alle ballen (en op mijn eigen werk trouwens ook) hooghouden. En dat terwijl ik zwanger was van ons derde kind.

Onderliggend waren wij geen team, konden niet praten, hij nam mij 0 serieus en vond dat "wijven gewoon niet zo moesten zeuren, want ik werkte maar 3 dagen". In mijn optiek wilde hij trouwens ook geen team zijn. Hij vond het wel best als ik letterlijk alles met de kinderen en thuis deed. We waren een schijn team als ik deed wat hij zei.

Nu, bijna twee jaar later vraag ik mij af wat ik er ooit in gezien heb...

Lang verhaal kort: relatietherapie of stekker eruit. Ik hoop dat je een jaartje of 12 staat ingeschreven bij de woningbouw of in Noord-oost Groningen woont.
Selene schreef:
21-07-2024 10:33
Niet over therapie beginnen, omdat je bang bent dat hij er niet voor open staat en dan dus maar bij hem weg te gaan is echt een bizarre redenatie.
Ja, eens. En ze heeft op dit moment ook niet meer zo gek veel te verliezen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven