Relaties
alle pijlers
Liefdesverdriet om minnaar na affaire
zondag 6 oktober 2024 om 18:51
Ik ben single en heb al bijna 1.5 jaar een relatie met een getrouwde man; we hebben elkaar ontmoet via second love, hij was echt op zoek naar seks buiten de deur. Wat voor ons beiden begon als behoefte aan fysiek contact, is uitgelopen tot een volledige liefdesrelatie. Met zware verliefdheid, intens houden van etc etc. We voelen ons super gelukkig bij elkaar, maar er zit geen toekomst in, hij gaat niet scheiden. Nu heb ik de relatie moeten verbreken omdat ik mijzelf volledig saboteer op het gebied van liefde. Dus heb ik de relatie verbroken; sindsdien huilen we beiden al dagen. En ik, ik heb nu de zwaarste liefdesverdriet uit mijn leven. Ik weet niet waar ik het zoeken met met mijn verdriet en gevoel van rouw. Omdat het zo fout was (want 'getrouwde man' dus zelf op de blaren moeten zitten) heb ik het gevoel dat ik dit alleen moet verwerken. Ik zoek herkenning. En tips voor boeken, podcast die mij steun kunnen geven, specifiek voor liefdesverdriet na verlies van een minnaar. Het minnaarstopic hier ken ik, maar dat is zoooo lang, dus toch maar een eigen topic geopend. Ik hoop dat jullie enigszins mild voor me willen zijn, ik weet zelf ook echt hoe fout en stom het was om (als single vrouw) iets te beginnen met een getrouwde man. En geloof me, dit doe ik nooit nooit meer in mijn leven. Ik ben de grote verliezer hier.
woensdag 9 oktober 2024 om 07:05
Dat is dus hetzelfde als wat ik al schreef. Je vindt dat het meer respect verdient als monogamie je moeite kost, maar je het toch doet. Ergo, het verdient minder respect als je er geen moeite mee hebt.Olea schreef: ↑08-10-2024 22:07Wat ik bedoelde is dat er bij iemand die wel vreemdgaat er toch tenminste iets van aantrekkingskracht, lust, verliefdheid of een combinatie van die zaken aan vooraf is gegaan?
Bij mensen die het principieel niet willen of doen, zal er misschien ook wel ooit een momentje geweest zijn waarop er een medemens voorbij kwam in het leven die je een beetje leuker dan leuk vond. En de één zal zich misschien meer moeten verzetten tegen een flirterige poging (of meer) dan de ander. Maar wat nou als zo'n persoon nou helemaal niet eens verschijnt in je leven?
Een beetje zoals het kind dat van de pot met snoep afblijft meer respect krijgt als je weet dat dat kind al dat snoep enorm lekker vindt en het een ander kind, dat dat allemaal toch niet lust, geen enkele moeite kost. Tot er een keer misschien wel iets in die snoeppot zit dat hem of haar bevalt misschien?
Nou zou ik zelf niet per se willen spreken over respect, maar ik vind het een vreemde manier van redeneren.
woensdag 9 oktober 2024 om 09:21
Liefdesverdriet is liefdesverdriet. Geloven in het sprookje en dan ontnuchteren kost nu eenmaal tijd en energie. Maar lieve To, je wist dat het zo ging eindigen en hij is een lul dat hij zijn vrouw bedriegt en jij bent er met je volle verstand in gestapt. Wees blij dat je van hem af bent en nu weer vrij komt voor echte keuzes.
woensdag 9 oktober 2024 om 09:29
Ja, precies. Enerzijds gaf ik Poespas bijval dat ook voor mij geldt dat er eenvoudigweg nog nooit een aanleiding is geweest. Of ik mijzelf er onder de "juiste omstandigheden" wel toe in staat acht kan ik dus bijna niet eens beoordelen.Jufjoke schreef: ↑09-10-2024 07:05Dat is dus hetzelfde als wat ik al schreef. Je vindt dat het meer respect verdient als monogamie je moeite kost, maar je het toch doet. Ergo, het verdient minder respect als je er geen moeite mee hebt.
Nou zou ik zelf niet per se willen spreken over respect, maar ik vind het een vreemde manier van redeneren.
woensdag 9 oktober 2024 om 11:12
woensdag 9 oktober 2024 om 11:47
Ik lees veel theorie. De praktijk is weerbarstiger denk ik: er zijn zoveel mensen die om zoveel verschillende redenen in een affaire terecht komen. Sommigen inderdaad omdat het dikke vette klootzakken zijn en/of nymfomane aandachtzoekers. En sommigen omdat ze door een persoonlijk moeilijke tijd gaan, tijdelijk nieuwsgierig zijn, op zoek naar een oplossing voor een seksloos huwelijk, niet klaar zijn voor een complete relatie hebben, ...
Als je 16 bent kan je prima zeggen: zal me nooit gebeuren. Als je ouder bent, heb je als het goed is al voldoende meegemaakt, gehoord of gezien om te begrijpen dat je niet zo zwart/wit kan denken. Er is geen one size fits all om maar iedereen te beschuldigen van onveilig gehecht zijn of narcisme.
Blijft het feit dat je meestal als minaar/minnares aan het kortste eind trekt (volgens mij niet eens op basis van de hoeveelheid liefde - maar wel op basis van de gezinsstructuur - kinderen en het financiële plaatje, de vriendenkring, puur de veiligheid van het bekende). En het feit dat liefdesverdriet gewoon altijd kut is en mag zijn. Zelfs al ben je misschien zelf je eigen ongeluk tegemoet gelopen om wat voor reden dan ook. Het gaat voorbij. Maar nu je er in zit, is het hartstikke verdrietig.
In mijn familie was een man met een bijvrouw. Begonnen als stiekeme affaire, daarna een hoop drama en uiteindelijk een gegeven wat bij iedereen wel bekend was, maar waar niet openlijk over werd gesproken. Maar op een of andere manier werkte het toen wel en bleef het werken. De ins en outs heb ik nooit zo gesnapt. Misschien was het uiteindelijk een compromis waarin alle betrokkenen zich konden vinden. Bij de crematie van de man in kwestie zaten beide vrouwen te rouwen in een apart deel van de zaal. Ik geloof niet dat het verdriet anders was - beiden hielden van deze man. En hij ook van hen beiden geloof ik.
Als je 16 bent kan je prima zeggen: zal me nooit gebeuren. Als je ouder bent, heb je als het goed is al voldoende meegemaakt, gehoord of gezien om te begrijpen dat je niet zo zwart/wit kan denken. Er is geen one size fits all om maar iedereen te beschuldigen van onveilig gehecht zijn of narcisme.
Blijft het feit dat je meestal als minaar/minnares aan het kortste eind trekt (volgens mij niet eens op basis van de hoeveelheid liefde - maar wel op basis van de gezinsstructuur - kinderen en het financiële plaatje, de vriendenkring, puur de veiligheid van het bekende). En het feit dat liefdesverdriet gewoon altijd kut is en mag zijn. Zelfs al ben je misschien zelf je eigen ongeluk tegemoet gelopen om wat voor reden dan ook. Het gaat voorbij. Maar nu je er in zit, is het hartstikke verdrietig.
In mijn familie was een man met een bijvrouw. Begonnen als stiekeme affaire, daarna een hoop drama en uiteindelijk een gegeven wat bij iedereen wel bekend was, maar waar niet openlijk over werd gesproken. Maar op een of andere manier werkte het toen wel en bleef het werken. De ins en outs heb ik nooit zo gesnapt. Misschien was het uiteindelijk een compromis waarin alle betrokkenen zich konden vinden. Bij de crematie van de man in kwestie zaten beide vrouwen te rouwen in een apart deel van de zaal. Ik geloof niet dat het verdriet anders was - beiden hielden van deze man. En hij ook van hen beiden geloof ik.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 9 oktober 2024 om 11:51
Eens, mooi geschreven!belgali schreef: ↑09-10-2024 11:47Ik lees veel theorie. De praktijk is weerbarstiger denk ik: er zijn zoveel mensen die om zoveel verschillende redenen in een affaire terecht komen. Sommigen inderdaad omdat het dikke vette klootzakken zijn en/of nymfomane aandachtzoekers. En sommigen omdat ze door een persoonlijk moeilijke tijd gaan, tijdelijk nieuwsgierig zijn, op zoek naar een oplossing voor een seksloos huwelijk, niet klaar zijn voor een complete relatie hebben, ...
Als je 16 bent kan je prima zeggen: zal me nooit gebeuren. Als je ouder bent, heb je als het goed is al voldoende meegemaakt, gehoord of gezien om te begrijpen dat je niet zo zwart/wit kan denken. Er is geen one size fits all om maar iedereen te beschuldigen van onveilig gehecht zijn of narcisme.
Blijft het feit dat je meestal als minaar/minnares aan het kortste eind trekt (volgens mij niet eens op basis van de hoeveelheid liefde - maar wel op basis van de gezinsstructuur - kinderen en het financiële plaatje, de vriendenkring, puur de veiligheid van het bekende). En het feit dat liefdesverdriet gewoon altijd kut is en mag zijn. Zelfs al ben je misschien zelf je eigen ongeluk tegemoet gelopen om wat voor reden dan ook. Het gaat voorbij. Maar nu je er in zit, is het hartstikke verdrietig.
In mijn familie was een man met een bijvrouw. Begonnen als stiekeme affaire, daarna een hoop drama en uiteindelijk een gegeven wat bij iedereen wel bekend was, maar waar niet openlijk over werd gesproken. Maar op een of andere manier werkte het toen wel en bleef het werken. De ins en outs heb ik nooit zo gesnapt. Misschien was het uiteindelijk een compromis waarin alle betrokkenen zich konden vinden. Bij de crematie van de man in kwestie zaten beide vrouwen te rouwen in een apart deel van de zaal. Ik geloof niet dat het verdriet anders was - beiden hielden van deze man. En hij ook van hen beiden geloof ik.
woensdag 9 oktober 2024 om 13:11
Het kwam op mij over als een kinderlijke manier van je relatie 'beschermen'. Je ontkent ook een beetje het gegeven dat je altijd single of relatie mensen gaat ontmoeten waar je meer dan een gemiddelde klik mee hebt. En ik heb iets met vrouwen en schuldgevoel.... vrouwen voelen zich volgens mij vaak de hoeder van de relatie. Nouja , zoiets dus.
woensdag 9 oktober 2024 om 13:24
Hoe bedoel je dit? Volgens jou is het ontmoeten van mensen met wie je een meer dan gemiddelde klik hebt een soort van gegeven?Poespas schreef: ↑09-10-2024 13:11Het kwam op mij over als een kinderlijke manier van je relatie 'beschermen'. Je ontkent ook een beetje het gegeven dat je altijd single of relatie mensen gaat ontmoeten waar je meer dan een gemiddelde klik mee hebt. En ik heb iets met vrouwen en schuldgevoel.... vrouwen voelen zich volgens mij vaak de hoeder van de relatie. Nouja , zoiets dus.
Ik las die post juist andersom. Dat er met iets dat "naar flirterij neigt" door Daveotion juist als veel meer en groter wordt voorgesteld dan dat het daadwerkelijk is.
Maar goed, er zijn wellicht ook mensen die iemand uitnodigen voor een drankje of complimenteus zijn terwijl ze daar dus wel degelijk meer mee bedoelen dan iets platonisch. Ik zou dat zelf alleen nooit als flirten opvatten en ook als gebonden persoon daar op in kunnen gaan terwijl die ander het wellicht amoreus heeft bedoeld en bij een "ja" denkt dat hij/zij beet heeft. Zelfs als het om een gebonden persoon gaat.
woensdag 9 oktober 2024 om 14:10
Geloof ik niet. Pure egoïsme om een affaire tot aan het graf in stand te houden. Houden van betekent ook loslaten als je de ander niet kunt bieden wat hij/zij verdient.belgali schreef: ↑09-10-2024 11:47Ik lees veel theorie. De praktijk is weerbarstiger denk ik: er zijn zoveel mensen die om zoveel verschillende redenen in een affaire terecht komen. Sommigen inderdaad omdat het dikke vette klootzakken zijn en/of nymfomane aandachtzoekers. En sommigen omdat ze door een persoonlijk moeilijke tijd gaan, tijdelijk nieuwsgierig zijn, op zoek naar een oplossing voor een seksloos huwelijk, niet klaar zijn voor een complete relatie hebben, ...
Als je 16 bent kan je prima zeggen: zal me nooit gebeuren. Als je ouder bent, heb je als het goed is al voldoende meegemaakt, gehoord of gezien om te begrijpen dat je niet zo zwart/wit kan denken. Er is geen one size fits all om maar iedereen te beschuldigen van onveilig gehecht zijn of narcisme.
Blijft het feit dat je meestal als minaar/minnares aan het kortste eind trekt (volgens mij niet eens op basis van de hoeveelheid liefde - maar wel op basis van de gezinsstructuur - kinderen en het financiële plaatje, de vriendenkring, puur de veiligheid van het bekende). En het feit dat liefdesverdriet gewoon altijd kut is en mag zijn. Zelfs al ben je misschien zelf je eigen ongeluk tegemoet gelopen om wat voor reden dan ook. Het gaat voorbij. Maar nu je er in zit, is het hartstikke verdrietig.
In mijn familie was een man met een bijvrouw. Begonnen als stiekeme affaire, daarna een hoop drama en uiteindelijk een gegeven wat bij iedereen wel bekend was, maar waar niet openlijk over werd gesproken. Maar op een of andere manier werkte het toen wel en bleef het werken. De ins en outs heb ik nooit zo gesnapt. Misschien was het uiteindelijk een compromis waarin alle betrokkenen zich konden vinden. Bij de crematie van de man in kwestie zaten beide vrouwen te rouwen in een apart deel van de zaal. Ik geloof niet dat het verdriet anders was - beiden hielden van deze man. En hij ook van hen beiden geloof ik.
woensdag 9 oktober 2024 om 14:15
woensdag 9 oktober 2024 om 14:22
Liefde heeft altijd een vorm van egoïsme in zich. Het brengt jou namelijk ook veel. Logisch dat wanneer dat stopt het veel pijn kan doen.
In dit geval zou het kunnen helpen dat deze uitkomst altijd al boven de affaire heeft gehangen. TO moet helemaal het contact verbreken, overal blokken en zich op den duur weer eens richten op een kansrijke relatie zonder geheimen.
woensdag 9 oktober 2024 om 14:36
Vandaar dat ik zijn motieven ook nog in vraag stel. Daar hoeft het hier ook niet over te gaan - gaat te ver van het initiële topic af.
Mijn punt was alleen dat bij beide vrouwen de rouw net zo echt was.
Net zoals bij T.O. het liefdesverdriet echt is.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 9 oktober 2024 om 14:36
Spanning passie en lust brengt het ja, want iemand liefhebben kan ook zonder je leuter erin te hangen en zou je ook voor een andere relatievorm kunnen kiezen als je de ander echt niet kwijt wilt.. maar juist het seksuele stuk wil men vaak niet opgeven. Met als gevolg een vrouw die haar leven vergooid aan een zak hooi waar ze niet mee kan bouwen en een bedrogen vrouw wiens eigenwaarde compleet naar de maan is geholpen. Nog maar niet te spreken over eventuele kinderen die de dupe zijn.Pioen00 schreef: ↑09-10-2024 14:22Liefde heeft altijd een vorm van egoïsme in zich. Het brengt jou namelijk ook veel. Logisch dat wanneer dat stopt het veel pijn kan doen.
In dit geval zou het kunnen helpen dat deze uitkomst altijd al boven de affaire heeft gehangen. TO moet helemaal het contact verbreken, overal blokken en zich op den duur weer eens richten op een kansrijke relatie zonder geheimen.
Egoïsme ten top.
woensdag 9 oktober 2024 om 14:54
Maar in dit geval konden alle partijen zich blijkbaar schikken in de situatie. En geloof je nu niet dat desbetreffende man van beide vrouwen kon houden? Waarom niet?
woensdag 9 oktober 2024 om 14:55
Receppie, doe mij ook maar.
woensdag 9 oktober 2024 om 15:19
Waarschijnlijk wel zo begonnen ja. Maar het draaide op het einde echt niet meer om dat stuk.Larosa schreef: ↑09-10-2024 14:36Spanning passie en lust brengt het ja, want iemand liefhebben kan ook zonder je leuter erin te hangen en zou je ook voor een andere relatievorm kunnen kiezen als je de ander echt niet kwijt wilt.. maar juist het seksuele stuk wil men vaak niet opgeven. Met als gevolg een vrouw die haar leven vergooid aan een zak hooi waar ze niet mee kan bouwen en een bedrogen vrouw wiens eigenwaarde compleet naar de maan is geholpen. Nog maar niet te spreken over eventuele kinderen die de dupe zijn.
Egoïsme ten top.
Misschien kan jij je er niet in verplaatsen (ik weet zelfs niet of ik dat zou kunnen). Maar blijkbaar konden deze mensen dat uiteindelijk wel en kozen voor iets wat niet meteen de 100% schoonheidsprijs verdiende maar waar ik toch ook het mooie van kan zien. Ondanks het verdriet dat er ongetwijfeld ook geweest zal zijn.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 9 oktober 2024 om 15:20
Omdat liefde voor mij (ook) blijkt uit daden. Het beste willen voor de ander en ook de nodige stappen daartoe zetten. Jezelf even verliezen in een affaire is één ding, maar als je echt om de ander zegt te geven en je blijft met je piemel leiden ipv serieus te kijken wat je aanricht met je acties, dan zit de liefde wat mij betreft niet diep. Ken ook weinig gevallen waarbij de minnares tevreden is met haar positie. Denk dat zij hoogstwaarschijnlijk een compromis heeft gesloten om die man niet helemaal kwijt te raken. De enige die zijn behoeftes helemaal vervuld krijgt in het verhaal is de man. Wat hij thuis miste haalde hij bij zijn minnares. En beiden vrouwen schikte zich er (zogenaamd) in. Joepie, wat een feest.GeweldigWeer schreef: ↑09-10-2024 14:54Maar in dit geval konden alle partijen zich blijkbaar schikken in de situatie. En geloof je nu niet dat desbetreffende man van beide vrouwen kon houden? Waarom niet?
woensdag 9 oktober 2024 om 15:27
Aha, totale zelfinvulling dus. Het kan idd zijn dat 1 van beide dames tegen hun wil een compromis hebben gesloten, maar het stond hen ook vrij een andere keuze te maken natuurlijk. Dus enkel deze man als enige ‘winnaar’ te zien, ben ik het niet mee eens. Kan best dat zijn vrouw het wel prima vond dat de discussies over ‘wel/geen seks of niet voldoende seks’ eindelijk over waren. Weet jij veel?!Larosa schreef: ↑09-10-2024 15:20Omdat liefde voor mij (ook) blijkt uit daden. Het beste willen voor de ander en ook de nodige stappen daartoe zetten. Jezelf even verliezen in een affaire is één ding, maar als je echt om de ander zegt te geven en je blijft met je piemel leiden ipv serieus te kijken wat je aanricht met je acties, dan zit de liefde wat mij betreft niet diep. Ken ook weinig gevallen waarbij de minnares tevreden is met haar positie. Denk dat zij hoogstwaarschijnlijk een compromis heeft gesloten om die man niet helemaal kwijt te raken. De enige die zijn behoeftes helemaal vervuld krijgt in het verhaal is de man. Wat hij thuis miste haalde hij bij zijn minnares. En beiden vrouwen schikte zich er (zogenaamd) in. Joepie, wat een feest.
woensdag 9 oktober 2024 om 15:55
Was het perfect voor alle drie ? Nee zeker niet.
Maar ik lees hier voldoende relaties die die titel ook zeker niet waard zijn.
Misschien waren ze hun tijd ver vooruit (poly voor die naam er überhaupt was). En misschien waren ze alle drie winnaars of alle drie gedeeltelijk losers. Niet aan ons om daar over te oordelen. Ik weet wel (ga niet alle details delen) dat er een boel grijstinten in dat verhaal zaten en dat het niet uitsluitend om "jeuk" draaide.
Dus niet het cliché dat Larosa er van maakt.
Nogmaals: Ik denk niet dat T.O. veel aan dit zijspoor heeft.
Maar ik lees hier voldoende relaties die die titel ook zeker niet waard zijn.
Misschien waren ze hun tijd ver vooruit (poly voor die naam er überhaupt was). En misschien waren ze alle drie winnaars of alle drie gedeeltelijk losers. Niet aan ons om daar over te oordelen. Ik weet wel (ga niet alle details delen) dat er een boel grijstinten in dat verhaal zaten en dat het niet uitsluitend om "jeuk" draaide.
Dus niet het cliché dat Larosa er van maakt.
Nogmaals: Ik denk niet dat T.O. veel aan dit zijspoor heeft.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.â€
woensdag 9 oktober 2024 om 16:23
Dat weet je niet hè? Jij schreef eerder dat liefhebben of houden van ook loslaten is. Als je de ander niet meer kan geven wat hij of zij verdient. Terwijl ik het idee van loslaten eigenlijk echt de minst liefdevolle of warme zou vinden, als andere opties (een stiekeme affaire als je er niet over kunt of wil praten, of polyamoreuze verhouding, indien de derde partij ook akkoord is) mij eigenlijk een prettigere optie zouden lijken. Hoewel ik ook echt wel begrijp dat loslaten soms moet of het meest wenselijk is. Maar dan niet met het idee "omdat ik zoveel méér verdien". Dat vind ik echt een dikke kul-reden.Larosa schreef: ↑09-10-2024 15:20Omdat liefde voor mij (ook) blijkt uit daden. Het beste willen voor de ander en ook de nodige stappen daartoe zetten. Jezelf even verliezen in een affaire is één ding, maar als je echt om de ander zegt te geven en je blijft met je piemel leiden ipv serieus te kijken wat je aanricht met je acties, dan zit de liefde wat mij betreft niet diep. Ken ook weinig gevallen waarbij de minnares tevreden is met haar positie. Denk dat zij hoogstwaarschijnlijk een compromis heeft gesloten om die man niet helemaal kwijt te raken. De enige die zijn behoeftes helemaal vervuld krijgt in het verhaal is de man. Wat hij thuis miste haalde hij bij zijn minnares. En beiden vrouwen schikte zich er (zogenaamd) in. Joepie, wat een feest.
woensdag 9 oktober 2024 om 16:28
Een stiekeme affaire vind je liefdevoller dan er een eind aan breien en de ander de kans te geven elders liefde te vinden? Apart. Maar misschien begrijp ik je ff verkeerd.Olea schreef: ↑09-10-2024 16:23Dat weet je niet hè? Jij schreef eerder dat liefhebben of houden van ook loslaten is. Als je de ander niet meer kan geven wat hij of zij verdient. Terwijl ik het idee van loslaten eigenlijk echt de minst liefdevolle of warme zou vinden, als andere opties (een stiekeme affaire als je er niet over kunt of wil praten, of polyamoreuze verhouding, indien de derde partij ook akkoord is) mij eigenlijk een prettigere optie zouden lijken. Hoewel ik ook echt wel begrijp dat loslaten soms moet of het meest wenselijk is. Maar dan niet met het idee "omdat ik zoveel méér verdien". Dat vind ik echt een dikke kul-reden.
woensdag 9 oktober 2024 om 16:37
Nee klopt, ik denk dat ik jou verkeerd begreep. Ik dacht dat jij het de netste manier vond vanuit degene die (ook) een ander wil beminnen en dat die dat redeneert vanuit: Ik kan jou niet geven wat jij verdient.
De ander de mogelijkheid bieden elders liefde te vinden als je hem of haar niets meer te bieden hebt vind ik wel liefdevol ja. Maar ik zou wel moeite hebben met het idee van dat ik "helemaal NIKS meer te bieden heb." Maar goed, als dat zo ervaren wordt dan zal het zo zijn.
Bij iemand die voor het stiekeme kiest zou ik er vanuit gaan dat ik nog wel iets te bieden heb. Zo ook in de situatie dat iemand aangeeft een ander te hebben ontmoet die in een behoefte vervult die ik niet kan bieden.
Zelf moet ik er overigens niet aan dénken.
woensdag 9 oktober 2024 om 16:59
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
