Relaties
alle pijlers
Man is extreem katholiek geworden
woensdag 4 oktober 2023 om 12:51
Achtergrond: Man en ik hebben elkaar ontmoet toen wij beiden 19 waren en hadden veel raakvlakken. Inmiddels ben ik 27 en hij 26 en zijn we zo'n anderhalf jaar getrouwd. Waar wij naar mijn idee jarenlang samen gegroeid zijn, zijn wij eigenlijk sinds het huwelijk alleen nog uit elkaar gegroeid.
Man was altijd veel bezig met filosofie lezen, was zijn grote hobby. Op een gegeven moment ging hij ook theologie lezen en begon hij in God te geloven. Hij had hier goede argumenten voor en ik kon me er best in vinden. Hij was niet formeel bij een kerk aangesloten oid, en verder was hij nog steeds dezelfde persoon van wie ik hield alleen bidde hij voor het slapen gaan. Hij wilde graag voor de kerk trouwen omdat hij voor de staat trouwen betekenisloos vindt, maar het was nooit de afspraak dat onze hypothetische toekomstige kinderen naar de kerk zouden gaan, dat deed hij zelf immers ook niet.
Goed, misschien had ik het hier al moeten zien aankomen, en met hoe anti-geloof de gemiddelde forummer is ben ik bang dat jullie gaan zeggen dat ik stom ben geweest, maar we hielden van elkaar en vooral met de coronatijd waren wij elkaars voornaamste steun en toeverlaat. Alles leek oke. Alleen is hij sindsdien alleen maar religieuzer en religieuzer geworden. Het is ongeveer zijn enige hobby inmiddels, hij gaat nu ook iedere dag naar de mis, bidt de rosenkrans, leest theologische werken uit het jaar 300 etc. etc.
Mijn afgelopen verjaardagsfeest is hij na een uur weggegaan (uit ons eigen appartement) omdat hij het niet volhield. Hij wil alleen nog activiteiten doen die geloof-approved zijn en zich richten op het "eeuwige leven" en niet op het aardse leven wat daarmee in vergelijking als stof is (dit is een beetje hoe hij over de dingen praat). Daarnaast probeert hij mij ook steeds over te halen, eerst stond ik open om over dingen te praten/discussieren met hem zoals we dat vroeger deden maar nu voelt het meer alsof ik van mening moet veranderen en hij alles weet. Ik kreeg van de mensen om me heen een beetje het advies "joh, wacht even af, het is allemaal nieuw voor hem, misschien trekt het bij" dus ik probeer nog steeds verbindingspunten te vinden maar het wordt steeds lastiger.
Afgelopen weekend volgde de nieuwste escalatie. We hadden al jaren samen toekomstplannen gemaakt om te emigreren en daar waren we actief mee bezig, man was al gestopt met zijn universitair geschoolde werk zodat hij kon focussen op solliciteren in het nieuwe land. Maar nu wil hij dus helemaal niet meer emigreren want het nieuwe land is niet katholiek genoeg. Hij heeft het met zijn priester besproken en die zegt dat hij niet hoeft te verhuizen als hij het alleen nog voor mij zou doen (terwijl dit in den beginne echt niet alleen mijn idee was) en dat als ik hierdoor niet meer bij hem wil zijn dat het niet zijn schuld is. Nou, mooie priester. Het gaat me niet eens om het land/emigreren an sich, maar er wordt gewoon zonder overleg of compromis roet in onze hele toekomst gegooid terwijl ik heel de tijd onder de veronderstelling was dat we dit samen wilden.
Sorry voor het lange verhaal, ik weet niet eens of ik echt advies wil want ik heb ergens al de conclusie getrokken dat dit zo niet gaat en dat zolang ik niet bekeer (wat ik niet ga doen) er waarschijnlijk geen verzoening mogelijk is. Maar ik ben er gewoon enorm kapot van, geen idee wat ik fout gedaan heb, geen idee wat ik nu moet. Ons hele leven gedeeld en nu is het ineens allemaal betekenisloos want God is belangrijker. Ik ben niet eens tegen het geloof! Alleen denk ik niet dat hoe man nu leeft uberhaupt is hoe Jezus het gewild had, maar niets dringt meer tot hem door...
Man was altijd veel bezig met filosofie lezen, was zijn grote hobby. Op een gegeven moment ging hij ook theologie lezen en begon hij in God te geloven. Hij had hier goede argumenten voor en ik kon me er best in vinden. Hij was niet formeel bij een kerk aangesloten oid, en verder was hij nog steeds dezelfde persoon van wie ik hield alleen bidde hij voor het slapen gaan. Hij wilde graag voor de kerk trouwen omdat hij voor de staat trouwen betekenisloos vindt, maar het was nooit de afspraak dat onze hypothetische toekomstige kinderen naar de kerk zouden gaan, dat deed hij zelf immers ook niet.
Goed, misschien had ik het hier al moeten zien aankomen, en met hoe anti-geloof de gemiddelde forummer is ben ik bang dat jullie gaan zeggen dat ik stom ben geweest, maar we hielden van elkaar en vooral met de coronatijd waren wij elkaars voornaamste steun en toeverlaat. Alles leek oke. Alleen is hij sindsdien alleen maar religieuzer en religieuzer geworden. Het is ongeveer zijn enige hobby inmiddels, hij gaat nu ook iedere dag naar de mis, bidt de rosenkrans, leest theologische werken uit het jaar 300 etc. etc.
Mijn afgelopen verjaardagsfeest is hij na een uur weggegaan (uit ons eigen appartement) omdat hij het niet volhield. Hij wil alleen nog activiteiten doen die geloof-approved zijn en zich richten op het "eeuwige leven" en niet op het aardse leven wat daarmee in vergelijking als stof is (dit is een beetje hoe hij over de dingen praat). Daarnaast probeert hij mij ook steeds over te halen, eerst stond ik open om over dingen te praten/discussieren met hem zoals we dat vroeger deden maar nu voelt het meer alsof ik van mening moet veranderen en hij alles weet. Ik kreeg van de mensen om me heen een beetje het advies "joh, wacht even af, het is allemaal nieuw voor hem, misschien trekt het bij" dus ik probeer nog steeds verbindingspunten te vinden maar het wordt steeds lastiger.
Afgelopen weekend volgde de nieuwste escalatie. We hadden al jaren samen toekomstplannen gemaakt om te emigreren en daar waren we actief mee bezig, man was al gestopt met zijn universitair geschoolde werk zodat hij kon focussen op solliciteren in het nieuwe land. Maar nu wil hij dus helemaal niet meer emigreren want het nieuwe land is niet katholiek genoeg. Hij heeft het met zijn priester besproken en die zegt dat hij niet hoeft te verhuizen als hij het alleen nog voor mij zou doen (terwijl dit in den beginne echt niet alleen mijn idee was) en dat als ik hierdoor niet meer bij hem wil zijn dat het niet zijn schuld is. Nou, mooie priester. Het gaat me niet eens om het land/emigreren an sich, maar er wordt gewoon zonder overleg of compromis roet in onze hele toekomst gegooid terwijl ik heel de tijd onder de veronderstelling was dat we dit samen wilden.
Sorry voor het lange verhaal, ik weet niet eens of ik echt advies wil want ik heb ergens al de conclusie getrokken dat dit zo niet gaat en dat zolang ik niet bekeer (wat ik niet ga doen) er waarschijnlijk geen verzoening mogelijk is. Maar ik ben er gewoon enorm kapot van, geen idee wat ik fout gedaan heb, geen idee wat ik nu moet. Ons hele leven gedeeld en nu is het ineens allemaal betekenisloos want God is belangrijker. Ik ben niet eens tegen het geloof! Alleen denk ik niet dat hoe man nu leeft uberhaupt is hoe Jezus het gewild had, maar niets dringt meer tot hem door...
donderdag 5 oktober 2023 om 13:46
vampierprinsesje schreef: ↑05-10-2023 09:38Ja ik snap ook wel dat dat zo kan. Ik kan me voorstellen dat kinderen krijgen een andere manier is om je leven in korte tijd compleet anders in te richten. Maar om een behoefte aan een nieuwe start nu meteen radicaal te noemen... Ik ben gewoon een persoon die het onverwachte graag opzoekt en niet te lang hetzelfde kan doen.
Nou dan moet je niet bij je man zijn .... Als hij idd extreem katholiek is dan zal hij de teugels steeds strakker aanhalen. Veel kinderen baren. Gezin is hoeksteen van de samenleving en een vrouw moet voor kinderen en huishouden zorgen. Geen werk buitenshuis. Dat betekent dus heel lang hetzelfde doen.
donderdag 5 oktober 2023 om 14:15
Sorry, dat is echt niet zo. Ik heb genoeg priesters ontmoet, zeker in de strengere hoek, die echt niet ruimdenkend zijn. Die meer op de man van TO lijken.Waitingforthenight schreef: ↑05-10-2023 11:16"Ik ben gewoon een persoon die het onverwachte graag opzoekt en niet te lang hetzelfde kan doen." Schrijf je, terwijl je man zelf niet zo sociaal is, behoefte aan structuur en duidelijkheid heeft. Volgens mij zijn jullie dus erg verschillend? In zijn extreme focus op het geloof, in combinatie met zijn karakter vraag ik me af of autisme weleens ter sprake is gekomen bij hem?
Ik kan me voorstellen dat emigreren ook een heel grote stap voor hem zou zijn. Dat het toch meer jou idee was, waar hij in meeging. Hij vindt nu redenen om zich hier tegen te verzetten, omdat hij het eigenlijk toch niet wil.
We wonen in Nederland, en de priesters in ons land zijn vrijwel allemaal ruimdenkend. Waarom ga je niet eens met zijn priester praten? Je toont hiermee interesse in zijn nieuwe geloof, maar het is ook een manier om te peilen wat voorn persoon dit is. Zo iemand is een vertrouwenspersoon, dus je kunt bij hem ook kwijt waar je je zorgen om maakt. Religieuze figuren zien allerlei typen mensen voorbij komen, dus hij weet ook best wel dat je man het wel érg serieus neemt. Enfin, het kan je nieuwe inzichten geven om zo'n gesprek aan te gaan.
Katholieke pastoors zijn in vergelijking met die in andere landen wel vaak minder streng, maar dat is echt niet overal.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 5 oktober 2023 om 15:48
Ja, dit is wel waar het op lijkt... Ik probeer ook duidelijk te maken dat de meeste katholieken zijn gedachtegoed nu ook extreem vinden maar ja, zij hebben het natuurlijk allemaal fout en hij heeft de waarheid. Dat gezelschap wat jij noemt is volgens mij wel gelieerd aan degenen waar hij zich nu mee inlaat en omringt. Hij heeft mij uitgenodigd om ook eens mee te gaan naar de borrel na de mis dus dan kan ik zien wat voor mensen het zijn...Bastuba schreef: ↑05-10-2023 13:28Hoi TO, zelf ben ik opgegroeid in een parochie waar meerdere gelovigen zeer recht in de leer waren. Dit gold niet voor mijn ouders en hun vrienden en bekenden in de kerk, maar voor andere kerkgangers gold dat dus wel.
Wat ik zag van deze gezinnen (tot m’n 18e nagenoeg elke week meegeweest naar de kerk, nu nog slechts sporadisch) maakte mij niet vrolijk. Vaders die met harde hand het gezin bestierden, moeders en dochters met weinig ruimte voor zelfontplooiing of een goede opleiding (want immers voorbestemd voor een rol thuis in een gezin met veel kinderen) en onlangs nog: in een van die gezinnen lag een van de ouders op sterven, waar de andere ouder niet bij was, want ja, de mis op zondagochtend ging toch voor.
Deze mensen hadden vaak, naast de echt wel katholieke maar niet extreme priester van de parochie, ook nog hun eigen clubjes met priesters die meer uit hetzelfde hout gesneden waren als zijzelf. Wie op straat wel eens om zich heenkijkt komt soms anti-abortusclubs tegen die ergens folderen of jonge mannen die lid zijn van een gezelschap dat Civitas Christiana oid heet, sommige van de mensen die ik nog ken van vroeger verkeren ook in die kringen. Onderling hebben deze gelijkgestemden het vast fijn, maar wie ruimdenkender in het leven staat kan het er moeilijk mee krijgen.
Natuurlijk weet ik niks van jouw man, en in hoeverre zijn bekering iets diep gevoelds gelovigs is of toch eerder iets psychisch. Maar als hij dingen begint te doen of standpunten begint te verkondigen die lijken op wat ik hierboven beschreef zou ik nog eens goed nadenken over wat jij wilt. Hoe moeilijk dat ook moet zijn, want het lijkt me ontzettend verdrietig om dit te moeten meemaken. Sterkte
Ik heb zijn ouders gecontacteerd en zij maken zich ook zorgen, maar kunnen ook weinig doen. Ik hoop echt dat er iets verandert als genoeg mensen om hem heen hun vraagtekens zetten.
donderdag 5 oktober 2023 om 16:09
donderdag 5 oktober 2023 om 17:03
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 06-10-2023 07:19
Reden: Bashen geloof
Reden: Bashen geloof
20.00% gewijzigd
donderdag 5 oktober 2023 om 17:09
Priesters zijn geen psychologen, hoewel de meeste priesters van tegenwoordig toch wel wat minder wereldvreemd zijn dan hun voorgangers. Maar zij zullen toch hun gezichtspunt gevonden hebben in de bijbel. Wat niet wil zeggen dat er geen enkele priester is die niet zal voorstellen om bij bepaalde zaken voor testellen naar een dokter te gaan, maar ik denk dat het idee van die priester van de man van TO daar geen oren naar heeft
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 5 oktober 2023 om 17:17
Sorry, maar wat je nu zegt is echt onzin! De meeste pastores staan gewoon met beide benen in de realiteit, zorgen voor hun parochianen en signaleren echt wel als het niet goed gaat met iemand, zeker als dat iemand is die ze vaak zien.
En natuurlijk heb je ook bij pastores een klein percentage dat de extreme kant op gaat, maar dat is zeker niet de norm.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 06-10-2023 07:18
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
14.09% gewijzigd
"Je ne suis pas d’accord avec ce que vous dites, mais je me battrai jusqu’au bout pour que vous puissiez le dire." -Voltaire
donderdag 5 oktober 2023 om 17:45
donderdag 5 oktober 2023 om 18:33
Er zijn priesters en pastoraal werkers met een uitstekende radar voor wie welke hulp nodig heeft, en ook die vooral het geloof als pleister voor alle wonden zien.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 06-10-2023 07:38
Reden: Quote verwijderd
Reden: Quote verwijderd
73.81% gewijzigd
What a nuanced anxiety
donderdag 5 oktober 2023 om 19:13
Wat een pijnlijke situatie, naar. Wel krijg ik de indruk dat je je erg afwachtend opstelt. Je deelt zijn standpunten niet, maar gaat wel erg mee in zijn gedrag. Je hoopt dat de omgeving invloed heeft, je hoopt dat emigreren helpt, je hoopt dat een priester helpt. Zelf ben je als volwassene ook verantwoordelijk voor hoe je in de relatie zit en hoe je daarin je positie neerzet. Tuurlijk mag je hopen dat anderen invloed hebben, maar zelf kom je vrij passief hierin over en lijkt vooral aan het hopen, overwegen en afwachten. Als dit de positie is die je wil, dan is dat prima. Als je het zelf anders wil, wat ga je daar dan in doen behalve hopen dat anderen je partner overtuigen?
donderdag 5 oktober 2023 om 19:24
Je hebt gelijk hoor... Ik ben vooral gewoon heel erg bang om hem los te laten, en dat hij dan ineens over een tijd zich bedenkt en dat het dan te laat is. Of eigenlijk ben ik gewoon bang om hem los te laten. Ik ben ons samenzijn zo enorm gewend. Ik moet gewoon elke keer huilen als ik hem zie en we het hierover hebben. Al die gevoelens over het verleden of hoop voor de toekomst veranderen natuurlijk niks aan het nu...aardbeioeries schreef: ↑05-10-2023 19:13Wat een pijnlijke situatie, naar. Wel krijg ik de indruk dat je je erg afwachtend opstelt. Je deelt zijn standpunten niet, maar gaat wel erg mee in zijn gedrag. Je hoopt dat de omgeving invloed heeft, je hoopt dat emigreren helpt, je hoopt dat een priester helpt. Zelf ben je als volwassene ook verantwoordelijk voor hoe je in de relatie zit en hoe je daarin je positie neerzet. Tuurlijk mag je hopen dat anderen invloed hebben, maar zelf kom je vrij passief hierin over en lijkt vooral aan het hopen, overwegen en afwachten. Als dit de positie is die je wil, dan is dat prima. Als je het zelf anders wil, wat ga je daar dan in doen behalve hopen dat anderen je partner overtuigen?
donderdag 5 oktober 2023 om 19:28
[...]tyche schreef: ↑05-10-2023 18:33Nee hoor.
Álle mensen leven naar hun eigen interpretatie van de werkelijkheid, vol met aannames die je niet kunt bewijzen en vol met tradities en normen die buitenstaanders raar vinden, maar die voor jou betekenis hebben.
Jij gelooft niet, prima, niets mis mee. Maar je hebt een heel beperkt beeld van wat het betekent om gelovig te zijn.
Dat superioriteitsdenken dat sommige anti-religieuze menen hebben lijkt ontzettend veel op dat van starre gelovigen, die ook denken dat er maar één juiste manier van denken en leven is en anders ben gedoemd, slecht, of niet serieus te nemen.
Er zijn priesters en pastoraal werkers met een uitstekende radar voor wie welke hulp nodig heeft, en ook die vooral het geloof als pleister voor alle wonden zien.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 06-10-2023 07:37
Reden: Geloof bashen
Reden: Geloof bashen
34.42% gewijzigd
donderdag 5 oktober 2023 om 19:30
En hier algemeen en generaliserend spreken over katholieke priesters die als beroepsgroep zo'n oog hebben voor een ander vind ik een gotspe.
Juist bij die beroepsgroep zijn evident veel schandalen en ellende aan het licht gekomen.
Als je dan toch wilt generaliseren zou je kunnen zeggen dat die groep de laatste is die een ander iets moet vertellen.
Maar dit is allemaal wat Off topic, sorry TO
Veel sterkte en wijsheid gewenst met je situatie
Juist bij die beroepsgroep zijn evident veel schandalen en ellende aan het licht gekomen.
Als je dan toch wilt generaliseren zou je kunnen zeggen dat die groep de laatste is die een ander iets moet vertellen.
Maar dit is allemaal wat Off topic, sorry TO
Veel sterkte en wijsheid gewenst met je situatie
eviade wijzigde dit bericht op 05-10-2023 19:33
12.14% gewijzigd
donderdag 5 oktober 2023 om 19:31
Wie zegt dat als jullie allebei nog vrijgezel zijn als hij het licht zou zien over 3 jaar én het klikt nog altijd je niet terug een relatie kan starten?vampierprinsesje schreef: ↑05-10-2023 19:24Je hebt gelijk hoor... Ik ben vooral gewoon heel erg bang om hem los te laten, en dat hij dan ineens over een tijd zich bedenkt en dat het dan te laat is. Of eigenlijk ben ik gewoon bang om hem los te laten. Ik ben ons samenzijn zo enorm gewend. Ik moet gewoon elke keer huilen als ik hem zie en we het hierover hebben. Al die gevoelens over het verleden of hoop voor de toekomst veranderen natuurlijk niks aan het nu...
Het is waarschijnlijk niet dat je morgen al met iemand anders in bed ligt en over 2 jaar 3 kinderen hebt met die iemand anders.
Ik gun je alleen een leukere partner dan dit exemplaar dat steeds radicaler wordt.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
donderdag 5 oktober 2023 om 19:36
Ik vind het zo sneu voor jou, maar het leest alsof hij -behalve de tijd die hij aan het geloof besteedt- eigenlijk niet zo veel om handen heeft nu en desondanks is er geen oog voor jou en lijkt hij nogal compromisloos zijn eigen doelen achterna te jagen.vampierprinsesje schreef: ↑05-10-2023 19:24Je hebt gelijk hoor... Ik ben vooral gewoon heel erg bang om hem los te laten, en dat hij dan ineens over een tijd zich bedenkt en dat het dan te laat is. Of eigenlijk ben ik gewoon bang om hem los te laten. Ik ben ons samenzijn zo enorm gewend. Ik moet gewoon elke keer huilen als ik hem zie en we het hierover hebben. Al die gevoelens over het verleden of hoop voor de toekomst veranderen natuurlijk niks aan het nu...
Mocht hij zich bedenken, durf jij dan nog wel op hem te vertrouwen? Kun je in die toekomst wel op hem rekenen?
donderdag 5 oktober 2023 om 19:37
Ik zou zelf eens met die priester gaan praten. Want, ik heb nog nooit gehoord dat een priester zo achteloos over het huwelijk zou doen. Kan het zijn dat je man dat verkeerd begrepen heeft?
Ben je echt in de katholieke kerk getrouwd zonder gedoopt te zijn?
Het lijkt me heel vreemd als iemand zo verandert als je zijn vrouw bent, en het lijkt me tegelijkertijd voor je man ook heel vreemd voor je man dat jij wat hij zó belangrijk vindt niet ziet zitten.
Lastig!
Als ik jou was zou ik eens meegaan met je man. Andere ontmoeten die hij ontmoet.
En, er zijn vast meer stellen waarbij de ene wel gelovig is en de andere niet, tenmiste, ik ken ook een gezin waarbij de vrouw elke week naar de kerk gaat en de man niet. Dat gaat prima. Dus het hoeft niet tot scheiding te leiden. Sterkte!
Ben je echt in de katholieke kerk getrouwd zonder gedoopt te zijn?
Het lijkt me heel vreemd als iemand zo verandert als je zijn vrouw bent, en het lijkt me tegelijkertijd voor je man ook heel vreemd voor je man dat jij wat hij zó belangrijk vindt niet ziet zitten.
Lastig!
Als ik jou was zou ik eens meegaan met je man. Andere ontmoeten die hij ontmoet.
En, er zijn vast meer stellen waarbij de ene wel gelovig is en de andere niet, tenmiste, ik ken ook een gezin waarbij de vrouw elke week naar de kerk gaat en de man niet. Dat gaat prima. Dus het hoeft niet tot scheiding te leiden. Sterkte!
donderdag 5 oktober 2023 om 19:43
Hoe komt het trouwens dat jullie al een jaar getrouwd zijn, maar dat al die priesters en gelovigen waar hij zo'n beetje elke dag mee omgaat niet hoogdringend een kind adviseren?
Dat "heurt toch gewoon" bij het huwelijk? Zeker binnen de katholieke kerk.
(Ik zou zorgen dat ik niet zwanger raak op dit moment. Maar het verbaast mij wel dat hij daar niet meer op aanstuurt.)
Dat "heurt toch gewoon" bij het huwelijk? Zeker binnen de katholieke kerk.
(Ik zou zorgen dat ik niet zwanger raak op dit moment. Maar het verbaast mij wel dat hij daar niet meer op aanstuurt.)
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
donderdag 5 oktober 2023 om 19:55
Dat zeg je mooi, en dat ís ook enorm verdrietig. Je neemt afscheid van een toekomstbeeld en dat doet pijn. Ik hoop echt voor je dat je weer gelukkig wordt. Met of zonder hem.vampierprinsesje schreef: ↑05-10-2023 19:24Je hebt gelijk hoor... Ik ben vooral gewoon heel erg bang om hem los te laten, en dat hij dan ineens over een tijd zich bedenkt en dat het dan te laat is. Of eigenlijk ben ik gewoon bang om hem los te laten. Ik ben ons samenzijn zo enorm gewend. Ik moet gewoon elke keer huilen als ik hem zie en we het hierover hebben. Al die gevoelens over het verleden of hoop voor de toekomst veranderen natuurlijk niks aan het nu...
donderdag 5 oktober 2023 om 20:04
Ik herken dat wel, maar de jaren gaan voorbij en je levert steeds meer van je zelf in als je niet uitkijkt. Kijk daarvoor uit.vampierprinsesje schreef: ↑05-10-2023 19:24Je hebt gelijk hoor... Ik ben vooral gewoon heel erg bang om hem los te laten, en dat hij dan ineens over een tijd zich bedenkt en dat het dan te laat is. Of eigenlijk ben ik gewoon bang om hem los te laten. Ik ben ons samenzijn zo enorm gewend. Ik moet gewoon elke keer huilen als ik hem zie en we het hierover hebben. Al die gevoelens over het verleden of hoop voor de toekomst veranderen natuurlijk niks aan het nu...
donderdag 5 oktober 2023 om 20:27
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in