Man met b*****line

25-01-2022 15:49 113 berichten
Alle reacties Link kopieren
Helaas iets misgegaan en mijn hele topic is weg, dus even een nieuwe poging.

Sinds 2 jaar ben ik (38) samen met een man (37) (niet samenwonend)
Aan de ene kant is het fantastisch. Als hij me aankijkt, vasthoudt, met me praat, dan voel ik me de meest bijzondere waardevolle persoon die er bestaat. Alles lijkt dan te kloppen, we liggen heel erg op 1 lijn, het is intens en we genieten van elkaar gezelschap.

Helaas is er ook een 'andere kant'. Een kant waarbij hij, als hij achteraf hoort dat ik bv een avondje bij een vriendin was, me allemaal verwijten maakt. Ik deel niks met hem, ik zou expres dingen voor hem achterhouden, was ik echt wel bij die vriendin? Er is van zijn kant wantrouwen, achterdocht, soms op het paranoïde af. Verwijten dat er andere mannen zijn.

Als we aan de 'andere kant' zitten dan roept hij dat hij niet goed genoeg is voor me, dat ik meer verdien, dat hij me niet waard is.
Uit onmacht word ik dan ook wel eens boos en zeg in emotie dingen die ik niet moet zeggen. En daar houdt hij aan vast. Dat is het enige wat er in zijn hoofd blijft hangen, alle negatieve dingen.
Hij roept dan dingen als dat het beter is om er een punt achter te zetten en elkaar niet meer te zien. Er is dan ook echt geen gesprek met hem te voeren. Reageert niet op de app, laat mijn telefoontjes onbeantwoord, hij kan me dan echt een paar dagen negeren.
Ook het omdraaien van situaties gebeurd heel veel. Dan krijg ik een onterecht verwijt en uiteindelijk ligt het aan mij, ben ik de schuldige en heb ik het gedaan.
Dit zijn natuurlijk maar hele beperkte voorbeelden omdat het topic anders wel erg lang zou worden.

Dan gaat het weer even leuk, is het weer zoals eerst.
Maar als ik dan na enige tijd het zoveelste onterechte verwijt naar mijn hoofd krijg en bovenstaande weer gebeurt, en ik geef aan dat het misschien inderdaad beter is om elkaar los te laten dan komt er van zijn kant een paniek reaktie: Ik wil je niet kwijt, ik hou van je, ik weet dat alleen het negatieve in mijn hoofd blijft hangen maar ik ben gewoon bang.

Hij heeft behoorlijke vertrouwens issues en dit wist ik vanaf het begin. Hij was tegen mij verbazingwekkend open over zijn verleden, zijn emoties en zijn gevoelens.
Hij geeft ook aan dat hij zichzelf nog nooit zo bloot heeft gegeven aan iemand, zo open is geweest. Hij wilde deze relatie anders aanpakken, ik ben zijn soulmate en hij vertrouwde me in het begin genoeg om dus al die dingen met me te delen. We hebben echt wel een hele bijzondere band opgebouwd. Maar daarbij zegt hij ook dat niemand hem zo kan raken, zo kan kwetsen en zoveel verdriet kan doen als dat ik kan. En daar is hij bang voor, dus zodra hij kwetsbaar is, sluit hij zich af, trekt zijn stalen muur weer omhoog. En wat ik ook doe, het wordt steeds lastiger om zijn vertrouwen weer terug te krijgen.

Nu ben ik zelf al jaren werkzaam in de psychiatrie en herken heel veel borderline kenmerken in zijn gedrag, in zijn denken. (hij zal zich nooit laten diagnosticeren of hier hulp voor zoeken, in jonge jaren wel ADHD gediagnostiseerd maar niet erkend door hem)
Misschien zit ik er te dicht op, zit mijn gevoel voor hem teveel in de weg.
Maar het lukt me soms niet meer om rationeel te handelen en te reageren.
Mijn hoofd zegt: TOXIC, rennen, wegwezen, dit is niet gezond.
Mijn hart zegt: Dat houden van, dat intense, die mooie tijden zijn zo uniek. Daar moet je voor vechten. Niet zomaar de handdoek in de ring gooien.

Het doet me verdriet, echt heel veel verdriet. Dat de man van wie ik hou niet voldoende vertrouwen in me heeft. Die niet kan zien dat ik er ondanks al die shit nog steeds ben, nog steeds ontzettend veel van hem hou.

Zijn er hier mensen die een (succesvolle) relatie hebben met iemand met borderline of hebben gehad? Misschien zelf mensen die de reacties van mijn vriend begrijpen omdat ze zelf met hetzelfde worstelen?
Tips, tricks, ervaringen, alles is welkom!!

Groetjes
Alle reacties Link kopieren
Waar je zin in hebt zeg.
Zo’n vreselijk jaloerse man zou er bij mij niet in komen, borderline of niet.

Waarom staat het trouwens in sterretjes in de titel?
Alle reacties Link kopieren
Diverse malen geprobeerd. Volgens mij kun je met zo iemand geen gezonde relatie opbouwen. Het kan wel jaren boeiend blijven, het is nooit saai.
Alle reacties Link kopieren
Eh... je hebt een relatie die een deel van de tijd ECHT niet leuk is. En de enige reden waarom je bij hem blijft, is omdat je van hem houdt? Newsflash, houden van is niet heilig. Het is niet het medicijn om hem te veranderen. Het zorgt er niet voor dat een klote situatie in eens beter wordt. Het zorgt er alleen voor dat jij jouw grenzen oprekt onder het mom; maar ik houd zoveel van hem.

Jij wilt niet zomaar opgeven? Wat geef je op? Een hele lastige relatie. Na 2 jaar weet je ook gewoon dat deze relatie niet makkelijker wordt, want in het begin is het nog allemaal romantiek en manenschijn. Wat je nu hebt, is wat het nu is. Ja, er zijn vast mooie momenten, maar waarom gun je jezelf geen relatie waarin je gewoon altijd vertrouwd wordt, waar je niet de hulpverlener uit hoeft te hangen en altijd maar begrip moet hebben. Of misschien vind je al die drama wel fijn en vind je het zalig om zo nodig/zijn hulpverlener te zijn?

En voor de duidelijkheid, het feit dat hij mogelijk psychisch iets mankeert, is misschien de reden voor zijn gedrag, maar het is gewoon geen excuus voor dit gedrag.

Als jij het helemaal oké vindt, op regelmatig naar behandeld te worden, ga zo door. Maar jij opent hier een topic over dat je het niet leuk en fijn vindt. Je bent al 2 jaar bezig, op een gegeven moment is het gewoon klaar. Voor dat je straks 5-10-20 jaar in een relatie zit niet niet leuk is. En je eigenlijk altijd op je tenen moet lopen in de hoop op een paar kruimels geluk.

Houd de eer aan jezelf en KIES voor jezelf.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Ik denk dat je jezelf voor de gek houdt als je hiervoor wil vechten.
Tenzij je zin hebt om constant gemanipuleerd te worden en met een hoop pieken en dalen te leven. En dan misschien vasthoudt aan de gedachte dat jullie grote unieke liefde hem gaat redden. Dat kan, als je daar voldoening uit haalt.

Ik denk dat jij uiteindelijk alleen achterblijft, emotioneel helemaal leeggezogen.
anoniem_405591 wijzigde dit bericht op 25-01-2022 16:28
12.32% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Als jij denkt dat dit het beste is dat je kan krijgen heb je zelf ook wel wat issues: eikel hoor, dit.
Alle reacties Link kopieren
Het gaat er niet om dat die man geen vertrouwen heeft in jou, hij heeft geen vertrouwen in zichzelf. En jij volgens mij ook niet, want anders zou je jezelf wel meer gunnen.
Vechten voor een relatie hoeft echt niet als het goed zit, ja misschien als je 20+ jaar samen bent en kinderen hebt.

Iemand negeren is geestelijke mishandeling. Gun jezelf meer en kap hiermee.
Na het lezen van de OP zie ik vooral de manipulatie vlag.

Wat zegt hij toch mooie dingen he.
Je bent zijn soulmate, nog nooit, nooit heeft hij zich zo open gesteld voor iemand.
Nu gaat hij het anders doen in de relatie.

En als het even niet goed gaat zegt hij dat hij niet genoeg is voor je, dat je meer verdiend.

Dat is toch ook een compliment.

Ik zou er geen zin in hebben. Houden van is niet genoeg.
Als een relatie een groot deel van de tijd niet leuk is dan is dat geen goede relatie.
Alle reacties Link kopieren
Als je van je werk je hobby maakt.
Alle reacties Link kopieren
Een helpersreflex is heel bekend in de zorg. Maar geen basis voor een gezonde relatie. Niet een relatie waarin jij ook ondersteund wordt als het een keer slechter gaat. Van je werk kan je naar huis. Maar je huis moet veilig zijn voor jou emoties.

Niet doen.
Ik snapte je titel niet: ik kon alleen een bikinilijn bedenken. Moeilijk gedoe met die sterretjes. En moeilijk doen met een diagnose zonder dat je daartoe bevoegd bent.

De relatie klinkt niet leuk. Wat je daar zelf mee wilt, kan natuurlijk niemand je vertellen. Maar wat hierboven al iemand zegt lijkt het wel alsof je van je werk je hobby maakt. Ik heb liever een partner dan een hobby...
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet (en jij ook niet) of deze man een diagnose heeft en welke dan. Op basis van wat jij schrijft weet ik wel dat deze zoolmeet van je een k.tkarakter heeft. Ja, hij kan blijkbaar lief zijn - of hij weet precies hoe hij je een prinsessen behandeling moet geven. Maar als hij zo naar doet, jaloers, negeren, is dat dan een fijn gevoel? Wil je dat voor de rest van je leven?

Want als je echt in de psychiatrie werkt, weet je dat er geen wonderbaarlijke genezingen bestaan. Alleen hele kleine stapjes, als iemand hulp en begeleiding krijgt. En deze mijnheer doet dat allemaal ineens zelf?

Of toch niet. Is het tijd om eerlijk tegen jezelf te zijn en te zien dat je een relatie hebt met een man die niet leuk is. En dan daar je conclusie aan te verbinden?
Alle reacties Link kopieren
Intense band, jahoor, dat kan ik me voorstellen. Want wat je met hem meemaakt, zul je met niemand anders meemaken. En dat lijkt dan in jouw gevoel een intense, diepgaande band.

Gekke vergelijking, maar toen ik na een heel streng dieet een framboos mocht eten, was dat de allerlekkerste framboos die ik ooit had geproefd. Ongelofelijk, wat een smaak! Ik wist helemaal niet dat ik zo gek was op frambozen? Ben ik ook niet, dat lag aan dat strenge dieet ervoor.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb gedate met een borderliner en heb van de intensiteit een jaar lang mijn huis niet uit durven gaan, trauma aan overgehouden en nog steeds heb ik een zwak voor hem.

Kijk ik ben geen expert, ik weet niet of jouw vriend borderline heeft. Wat ik wel weet is dat wanneer een relatie toxisch is, je heel hard moet werken om liefde te krijgen en je daarvoor dan kortstondig beloond wordt door intense liefde. Elke keer beleef je de wittebroodsweken. Het is daarom ook erg verslavend. Een veilige stabiele relatie lijkt dan erg saai en geeft wellicht minder voldoening op het eerste oog. Het is wat voorspelbaarder, maar vergeet niet, een relatie hoort niet jouw grenzen over te gaan.

Mijn ervaring is dat je vaak jezelf gaat verantwoorden, hem structureel de grens over laat gaan, heel hard moet werken voor liefde, je een soort trots voelt want jij hebt de zijn moeilijke code gekraakt, je verontschuldigt je vaak voor dingen waarvoor het niet hoeft, je gaat erg op je tenen lopen en uiteindelijk verlies je een beetje van jezelf.

Het klinkt allemaal super romantisch, de held zijn in iemands leven, maar je betaald er altijd de hoofdprijs voor.
Alle reacties Link kopieren
Misschien mag je geen officiële diagnose stellen maar wat je beschrijft klinkt toch wel als borderline-achtige trekken. Ik heb jaren een vriendschap gehad met iemand met borderline. Dat was dus geen liefdesrelatie, we hoefden niet samen te leven, maar dat werd toch ook steeds meer een achtbaan van emoties. De onredelijke verwijten, het testen van je trouw, het afstoten en aantrekken is heel akelig. Uiteindelijk is het me niet gelukt om het contact te behouden, ondanks alle liefde en aandacht die ik erin gestoken had, jarenlang. Ik begrijp je dus wel, TO. Zo'n proces gaat stapsgewijs. Je hebt het heel leuk samen en je neemt de mindere momenten eerst voor lief. Tot het steeds vaker gebeurt en na verloop van tijd ben je eerder iemands hulpverlener dan vriend, of in jouw geval, geliefde. Ik vond het heel naar om het contact te moeten verbreken, het voelde als een verlies, maar het ging echt niet meer. Ik denk dat je vecht tegen de bierkaai. Helaas. Ik ken het gevoel.
“Als ondertussen de geest die liefde is ons allen maar leidt en beschermt. Dat is zo belangrijk.” Jeroen van Merwijk
Alle reacties Link kopieren
Perkele schreef:
25-01-2022 16:59
Ik heb gedate met een borderliner en heb van de intensiteit een jaar lang mijn huis niet uit durven gaan, trauma aan overgehouden en nog steeds heb ik een zwak voor hem.

Kijk ik ben geen expert, ik weet niet of jouw vriend borderline heeft. Wat ik wel weet is dat wanneer een relatie toxisch is, je heel hard moet werken om liefde te krijgen en je daarvoor dan kortstondig beloond wordt door intense liefde. Elke keer beleef je de wittebroodsweken. Het is daarom ook erg verslavend. Een veilige stabiele relatie lijkt dan erg saai en geeft wellicht minder voldoening op het eerste oog. Het is wat voorspelbaarder, maar vergeet niet, een relatie hoort niet jouw grenzen over te gaan.

Mijn ervaring is dat je vaak jezelf gaat verantwoorden, hem structureel de grens over laat gaan, heel hard moet werken voor liefde, je een soort trots voelt want jij hebt de zijn moeilijke code gekraakt, je verontschuldigt je vaak voor dingen waarvoor het niet hoeft, je gaat erg op je tenen lopen en uiteindelijk verlies je een beetje van jezelf.

Het klinkt allemaal super romantisch, de held zijn in iemands leven, maar je betaald er altijd de hoofdprijs voor.
Goeie post.
“Als ondertussen de geest die liefde is ons allen maar leidt en beschermt. Dat is zo belangrijk.” Jeroen van Merwijk
Twee zinnen over wat leuk is in de relatie tegenover 158 zinnen waarin je omschrijft wat alles behalve leuk is in de relatie. En die 158 zinnen zijn niet genoeg voor je om ermee te stoppen, om jezelf een gezonde relatie te gunnen.

Dan weet ik ook niet wat je hiermee moet.

Ik heb ook geen ervaring met de combinatie fijne relatie en dit soort shit. En ik ken ook geen verhalen van bekenden die relaties hebben met dit soort shit die hun relatie dan fijn, veilig, stabiel of succesvol noemen. Ik denk zelfs dat die combinatie helemaal niet bestaat.
Alle reacties Link kopieren
wel vieswoord staat er nou eigenlijk in de titel??
Alle reacties Link kopieren
verder is mijn advies 1 niet-vieswoord: Dumpen!
Alle reacties Link kopieren
Jij moet continu op je tenen lopen om aan zijn ideaalplaatje te voldoen. Je kunt jezelf niet zijn want straks doe je iets en keert zijn gedrag weer om. Hoe hoog je ook springt, hij zal altijd wat vinden wat in zijn ogen niet klopt.
Na pas twee jaar heb je al zoveel drama en gedoe. Dit ga je toch niet nog 40 jaar volhouden?
Alle reacties Link kopieren
Dat intense is niet echt he... Dat is compensatie voor het slechte. En ook het intense is eigenlijk niet leuk... maar dat merk je pas als je in een leuke stabiele relatie zit. Ik heb liever een man die altijd leuk is tegen me dan bij wie ik altijd moet afvragen hoe zijn pet staat. En dan aambid ie misschien niet de grond waarop ik loop en ben ik niet zijn soulmate (wat natuurlijk ook gewoon bullshit is) maar zijn we wel een team samen.

Dit is echt geen leuke relatie. Borderline of niet. Die verwijten die moet je gewoon niet pikken. Ik kan tussen in mijn eentje met 20 mannen gaan stappen en in mijn bikini vertrekken en dan vertrouwt mijn vriend me nog. Hij weet toch hoe ik ben en hij vertrouwt me toch? Dat gezeur heeft toch niemand zin in. En bovendien heb ik ook geen zin om de hele tijd verantwoording af te moeten leggen.

Ga weg bij deze man want dit wordt alleen maar erger en erger. En je gaat jezelf steeds meer aanpassen aan zijn grillen maar dat is geen doen. Hoe meer je je eigen grenzen oprekt hoe meer ruimte hij zal nemen. Gun jezelf wat beters.
Alle reacties Link kopieren
Wat een mooiprater en manipulator zeg. Wanneer alles naar zijn zin gaat zit hij jou te overladen met complimenten om zijn slechte karaktertrek goed te praten.
En daar zit jij op te wachten, dan voel jij je weer een tijdje goed om wanneer het dan slecht gaat in je achterhoofd te houden dat hij je zo speciaal vindt.
Je bent Idd speciaal, hij gaat nog een tijd moeten zoeken eer hij iemand vindt die zich zo laat behandelen en die niet gaat lopen.

En zoals voorgaande, waarom die rare titel? Is borderline een verboden woord of zo? En praat het label dat jij op hem plakt zijn gedrag goed?
Zonder jouw label is het gewoon een kl***zak hoor.
attraverso wijzigde dit bericht op 25-01-2022 21:48
2.93% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Geloof hem niet op zijn mooie praatjes, maar op zijn daden. En die zijn niet leuk, lief en aantrekkelijk. Dumpen dus.
Alle reacties Link kopieren
Waarom die sterretjes in de titel? Zo geef je een bepaalde context aan het woord borderline. Een negatieve context welteverstaan. Als het allemaal zo moeilijk gaat, waarom blijf je dan? Waarom laat je jezelf zo inpakken?
Als je minder wil moeten, moet je minder willen.
Alle reacties Link kopieren
Iedereen heeft recht op geluk. Zeker ook de mensen die in het leven worstelen.

Maar besef dat indien je kinderen zou willen samen, door de drukte en chaos en interacties met kinderen, dit gedrag nog moeilijker wordt + een invloed heeft op de kinderen.

Je kan leven met zulke problematiek, je kan een relatie hebben met zulke problematiek, maar enkel indien het werkbaar is én men openstaat voor professionele hulp op de moeilijke momenten

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven