Relaties
alle pijlers
man van dromen maar....
zondag 9 december 2007 om 20:27
hallo allemaal,
ik zal gelijk maar met de deur in huis vallen.
ben bijna 26 jaar en heb een gave relatie met een fijne gozer.
alles is goed. communicatie, sex etc.
dit is mijn 2e serieuse relatie. in mijn 1e relatie merkte ik dat ik andere mannen niet meer zag staan,maar de kriebels voor mijn eigen vent verdwenen langzaan aan ook. ik had de conclusie getrokken dat ik wel lesbisch moest zijn! ja...anders zou ik toch wel iets voor mannen voelen? toen ebgon ik angsvallig alle vrouwen om me heen te bekijkien voel ik iets? vind ik jou mooi? ja ik vind jou aantrekkelijk aarrggghh ik ben lesbisch! ( ik beshrijf even mijn gedachtengang!) heb toen met mijn mama gesproken ( was toen 18) zij is psycholge en zei zij dat het normala is om andere mannen niet leuk te vinden als je je geestelijk aan iemand verbonden voelt. ze zei ook: als je lesbisch zou zijn accepteren wij je ook, en kom je lekker met een vriendin thuis i.p.v. een man!
die relatie heb ik toen verbroken om dingen op een rijtje te zetten na drie maanden werd ik weer verliefd op een ....jongen. en daarna weer op een jongen etc.
kortom: lesbisch kon ik dus niet zijn.
6 jaar lang weer van mannen genoten. en ik wordt ook echt evrliefd opze. wil ook echt met een man een toekomst opbouwen.
nu ben ik 2 maanden gelden ongelooflijk in de war gebracht. drie "superhetero"vrienden bekenden dat ze zat waren van de mannen en dus lesbisch waren geworden. ik schrok hier heel erg van en begon gelijk weer te twijfelen. kun je dan toch van hetero naar lesbo gaan? hmm...betrok het ook gelijk weer op mijzelf. zou ik ook opeens gaan bekeren? ik had er immers op mijn18e ook al eens over gepiekerd! kortom: zit weer in hetzlefde schuitje. heb nu weer een vriend ( al langere) tijd. zie geen enkele andere man meer staan, maar vind vrouwen wel interessant.
ben nog nooit verliefd geweest op een vrouw maar wel nieuwsgierig
ik wou dit even kwijt om te vragen: zou ik mezelf aanpraten dat ik ook lesbisch ben, want ja mijn vriendinnen zijn het immers ook zomaar geworden ( zeggen ze zelf!) dus kan het mij ook overkomen?
en: ben ik zo angstavllig bezig met vrouwen omdat ik bang ben lesbisch te worden?
ik ben n.l niet met vrouwen bezig als ik niet bang ben. aarggh ervaringen, tips?
thanx
ik zal gelijk maar met de deur in huis vallen.
ben bijna 26 jaar en heb een gave relatie met een fijne gozer.
alles is goed. communicatie, sex etc.
dit is mijn 2e serieuse relatie. in mijn 1e relatie merkte ik dat ik andere mannen niet meer zag staan,maar de kriebels voor mijn eigen vent verdwenen langzaan aan ook. ik had de conclusie getrokken dat ik wel lesbisch moest zijn! ja...anders zou ik toch wel iets voor mannen voelen? toen ebgon ik angsvallig alle vrouwen om me heen te bekijkien voel ik iets? vind ik jou mooi? ja ik vind jou aantrekkelijk aarrggghh ik ben lesbisch! ( ik beshrijf even mijn gedachtengang!) heb toen met mijn mama gesproken ( was toen 18) zij is psycholge en zei zij dat het normala is om andere mannen niet leuk te vinden als je je geestelijk aan iemand verbonden voelt. ze zei ook: als je lesbisch zou zijn accepteren wij je ook, en kom je lekker met een vriendin thuis i.p.v. een man!
die relatie heb ik toen verbroken om dingen op een rijtje te zetten na drie maanden werd ik weer verliefd op een ....jongen. en daarna weer op een jongen etc.
kortom: lesbisch kon ik dus niet zijn.
6 jaar lang weer van mannen genoten. en ik wordt ook echt evrliefd opze. wil ook echt met een man een toekomst opbouwen.
nu ben ik 2 maanden gelden ongelooflijk in de war gebracht. drie "superhetero"vrienden bekenden dat ze zat waren van de mannen en dus lesbisch waren geworden. ik schrok hier heel erg van en begon gelijk weer te twijfelen. kun je dan toch van hetero naar lesbo gaan? hmm...betrok het ook gelijk weer op mijzelf. zou ik ook opeens gaan bekeren? ik had er immers op mijn18e ook al eens over gepiekerd! kortom: zit weer in hetzlefde schuitje. heb nu weer een vriend ( al langere) tijd. zie geen enkele andere man meer staan, maar vind vrouwen wel interessant.
ben nog nooit verliefd geweest op een vrouw maar wel nieuwsgierig
ik wou dit even kwijt om te vragen: zou ik mezelf aanpraten dat ik ook lesbisch ben, want ja mijn vriendinnen zijn het immers ook zomaar geworden ( zeggen ze zelf!) dus kan het mij ook overkomen?
en: ben ik zo angstavllig bezig met vrouwen omdat ik bang ben lesbisch te worden?
ik ben n.l niet met vrouwen bezig als ik niet bang ben. aarggh ervaringen, tips?
thanx
zondag 9 december 2007 om 20:31
zondag 9 december 2007 om 20:51
volgens mij ben je toch lesbisch en wordt je dat niet van de 1 op de andere dag je kan je gevoel natuurlijk wel wegstoppen maar lesbisch worden omdat je de mannen zo zat bent zoals je vriendinnen zeggen daar geloof ik toch niet zo in, ben bang dat je jezelf dan toch vroeg of laat tegenkomt of je moet bisexueel zijn natuurlijk.
zondag 9 december 2007 om 21:55
Heb je het nodig om te weten of je lesbi bent of hetero? En wat nu als je bi bent? Want dan vind je en mannen en vrouwen leuk, lekker, aantrekkelijk in sexueel opzicht en wil je met iemand een relatie/ verliefd worden/ een toekomst opbouwen. Dan gaat het je dus niet om het geslacht maar om de persoon. Ik zou me niet zo druk maken. Als jij nu in een relatie zit die je gelukkig maakt waar je je lekker bij voelt dan zou ik me niet afvragen of ik toch niet stiekem lesbi ben.
Dat je vriendinnen van de mannenliefde op de vrouwenliefde "over zijn gestapt" wil toch niet zeggen dat jij dat dan ook maar moet doen? Of voel je je anders buitengesloten? Als je nieuwsgierig bent naar vrouwen, je wilt wel eens ontdekken hoe het is om met ze te zoenen en of te vrijen dan moet je daar eens over nadenken en het bespreekbaar maken binnen je relatie. Als je enkel erover fantaseert maar niets ermee wilt dan moet je dat vooral blijven doen. Overigens wil ik nog wel even opmerken dat mensen die "van de ene op de andere dag" vallen op de dezelfde sexe inweze altijd al lesbi of homo waren maar daar in mijn optiek niet voor durfde uit te komen. Of toch bisexueel zijn. Want ook die optie is gewoon mogelijk. Kortom niet piekeren gewoon genieten van je relatie en blijven vrouwen trekken dan moet je er eens over nadenken hoe je dat kunt inpassen in je huidige relatie dan wel hoe je aan die behoefte kunt voldoen om het te ontdekken.
Dat je vriendinnen van de mannenliefde op de vrouwenliefde "over zijn gestapt" wil toch niet zeggen dat jij dat dan ook maar moet doen? Of voel je je anders buitengesloten? Als je nieuwsgierig bent naar vrouwen, je wilt wel eens ontdekken hoe het is om met ze te zoenen en of te vrijen dan moet je daar eens over nadenken en het bespreekbaar maken binnen je relatie. Als je enkel erover fantaseert maar niets ermee wilt dan moet je dat vooral blijven doen. Overigens wil ik nog wel even opmerken dat mensen die "van de ene op de andere dag" vallen op de dezelfde sexe inweze altijd al lesbi of homo waren maar daar in mijn optiek niet voor durfde uit te komen. Of toch bisexueel zijn. Want ook die optie is gewoon mogelijk. Kortom niet piekeren gewoon genieten van je relatie en blijven vrouwen trekken dan moet je er eens over nadenken hoe je dat kunt inpassen in je huidige relatie dan wel hoe je aan die behoefte kunt voldoen om het te ontdekken.
dinsdag 11 december 2007 om 16:27
thanx voor de reacties!
ik ben op dit moment niet gelukkig door mijn twijfel. hij is wel helemaal perfect, maar ik durf op de 1 op andere manier er niet van te genieten.
en misschien ben ik bi.ja...maar dat beangstigt me. helemaal omdat ik er dan net achterkom en een relatie heb. weet niet hoe ik dat moet aanpakken. heb twijfels bekend gemaakt bij vriendlief en ik mag wel experimenteren, maar daar zie ik niets in. bang om relatie op t spel te zetten!
wat nou als ik steeds die angst blijf houden voor mijn gevoelens? zo kan ik nooit een relatie aangaan met een man. soms denk ik in wanhoop ik ga wel een relatie met een vrouw an. misschien heb ik dan rust. * zucht* ben altijd al een twijfelaar geweest!
doordat ik alleen hier mee bezig ben, steek ik te weinig energie in mijn relatie en kan ik positieve gevoelens ook niet toe laten tegenover hem.... humm...op zijn beloop laten?
ik wil geneiten van hem!!!!!!!
ik ben op dit moment niet gelukkig door mijn twijfel. hij is wel helemaal perfect, maar ik durf op de 1 op andere manier er niet van te genieten.
en misschien ben ik bi.ja...maar dat beangstigt me. helemaal omdat ik er dan net achterkom en een relatie heb. weet niet hoe ik dat moet aanpakken. heb twijfels bekend gemaakt bij vriendlief en ik mag wel experimenteren, maar daar zie ik niets in. bang om relatie op t spel te zetten!
wat nou als ik steeds die angst blijf houden voor mijn gevoelens? zo kan ik nooit een relatie aangaan met een man. soms denk ik in wanhoop ik ga wel een relatie met een vrouw an. misschien heb ik dan rust. * zucht* ben altijd al een twijfelaar geweest!
doordat ik alleen hier mee bezig ben, steek ik te weinig energie in mijn relatie en kan ik positieve gevoelens ook niet toe laten tegenover hem.... humm...op zijn beloop laten?
ik wil geneiten van hem!!!!!!!
donderdag 13 december 2007 om 12:04
he Wanda
ben niet bang voor mijn homosexuele gevoelens. praat er heel open over met vrienden enzo. ook met mijn ouders. die zeggen alemaal: mocht het zo zijn prima! dat denk ik zelf ook. ik wil ook niet perse liever met een vrouw zijn, maar de gedachte van de fantasie zit me dwars omdat ik een vriedn heb. en we passen echt goed bij elkaar en we hebben het fijn samen, misschien ben ik bang om me echt te binden en zoek ik excuses?
ik denk ook steeds dat ik lesbies ben omdat ik sex niet zo belangrijk vind. heb er niet echt veel behoefte aan, nooit gehad trouwens. dus trek ik al snel de conclusie dat ik wel lesbisch moet zijn.....
ik ben nogal een piekeraar dus dara kan het ook mee te maken hebben...
sorry voor mijn "gezeik"
liefs
ben niet bang voor mijn homosexuele gevoelens. praat er heel open over met vrienden enzo. ook met mijn ouders. die zeggen alemaal: mocht het zo zijn prima! dat denk ik zelf ook. ik wil ook niet perse liever met een vrouw zijn, maar de gedachte van de fantasie zit me dwars omdat ik een vriedn heb. en we passen echt goed bij elkaar en we hebben het fijn samen, misschien ben ik bang om me echt te binden en zoek ik excuses?
ik denk ook steeds dat ik lesbies ben omdat ik sex niet zo belangrijk vind. heb er niet echt veel behoefte aan, nooit gehad trouwens. dus trek ik al snel de conclusie dat ik wel lesbisch moet zijn.....
ik ben nogal een piekeraar dus dara kan het ook mee te maken hebben...
sorry voor mijn "gezeik"
liefs
donderdag 13 december 2007 om 13:51
geqouted: Het kan best dat je seks met een vrouw wel geweldig vindt, zonder dat je nu direct een afkeer hebt van seks met je vriend. Misschien is je seksuele voorkeur voor vrouwen gewoon veel groter.
en dan??? wat moet ik dan? mocht het zo zijn, kan ik dan nog wel een relatie met een man aangaan? ik moet dat zelf beslissen maar toch....
dan ben je toch geen bi of hetero meer? althans, zo zie ik het.
en dan??? wat moet ik dan? mocht het zo zijn, kan ik dan nog wel een relatie met een man aangaan? ik moet dat zelf beslissen maar toch....
dan ben je toch geen bi of hetero meer? althans, zo zie ik het.
vrijdag 14 december 2007 om 00:54
het zou in pricipe niet uitmaken. als ik les ben en dan gelukkiger zou zijn ok! prima zelfs maar ik heb een hele lieve jongen die ik geen pijn wil doen en...ben bang dat als ik het uitmaak ik spijt krijg. op mijn 18e een soortgelijke situatie meegemaakt.
ik dacht echt lesbisch te zijn maar....bleek het niet
i.p.v. dat ik daar nou lering uit trek, ga ik weer twijfelen
ik dacht echt lesbisch te zijn maar....bleek het niet
i.p.v. dat ik daar nou lering uit trek, ga ik weer twijfelen
vrijdag 14 december 2007 om 08:37
vrijdag 14 december 2007 om 10:17
Juststop, wat je over je vriend schrijft komt op mij over als iets maatschappelijk aanvaards. Hij heeft bepaalde eigenschappen, hij ziet er goed uit en hij is lief, DUS jij zou heel gelukkig met hem moeten zijn. Zo werkt het natuurlijk niet in de liefde. Seksuele voorkeuren en aantrekkingskracht zijn niet zo voorspelbaar als jij denkt of hoopt. Natuurlijk kwets je je vriend als je het uit zou maken, maar denk je dat je hem niet kwetst door bij hem te blijven terwijl je weet dat hij niet de ware is voor jou?
vrijdag 14 december 2007 om 11:04
he bgb( blijf gewoonbianca)
ben nog nooit verliefd geweest op een vrouw, wil mijn vriendinnen niet bespringen en fantaseer wel eens over vrouwen. :-)
het lijkt wel alsof ik mijzelf de laatste tijd "dwing"naar vrouwen enzo te kijken want ja, met een man lukt het blijkbaar niet.omdat ik al snel mijn grootste kriebels kwijt ben! ik weet niet of ik echt sex met een vrouw zou willen, en vrouwen die ik interessant vind vind ik na een tijd gewoon nog steeds interresant i.p.v. die heftige kriebels te voelen. als ik de verliefdheden op jongens vergelijk bij wat ik voor vrouwen voel, dan valt mijn gevoel voor vrouwen in het niets bij de heftige gevoelens die ik kan hebben voor mannen.
ik denk dat het probleem is dat ik van mezelf denk wel lesbisch te moeten zijn, want ja waarom lukt het anders niet met mannen?
gek eigenlijk, want ik heb geen enkele aanleiding om te denken dat ik echt lesbisch ben ( nooit verliefd geweest)
en daisybloempje,
misschien heb je wel gelijk, ik denk dat als ik een relatie met een vrouw aanga uiteindelijk een man zou missen. dat beschermende, die grote armen waar je in weg kunt kruipen, etc.
ik zou inderdaad bisexueel kunnen zijn, maar om dat net te ontdekken is wel moeilijk in een relatie. dan ga ik me afvargen: zou ik met een vrouw nog gelukkiger zijn? word gek van mezelf ( en jullie straks ook :-)
en wanda,
het klinkt inderdaad als iets maatschappelijks aanvaards, hij is perfect dus moet ik gelukkig met hem zijn. maar....in het begin was ik ook gelukkig, toen de heftigste kriebels er nog waren, nu wordt het houden van en misschien benauwd mij dat?heb een aantal mensen in mijn omgeving in vertrouwen genomen, waaronder mijn vriend, en zij dneken allemaal dat ik een soort van bindingsangst heb en het nu afschuif op: ik kan niet verder met je ben lesbisch!
wat ik mij ook afvraag: als ik echt lesbisch was geweest, had ik na die ene relatie die ik heb gehad, waarin ik ook overtuigd was ik MOET wel lesbisch zijn, toch wel gevoelens voor ene vrouw gekregen...
thanx bvoor jullie reacties!
liefs
ben nog nooit verliefd geweest op een vrouw, wil mijn vriendinnen niet bespringen en fantaseer wel eens over vrouwen. :-)
het lijkt wel alsof ik mijzelf de laatste tijd "dwing"naar vrouwen enzo te kijken want ja, met een man lukt het blijkbaar niet.omdat ik al snel mijn grootste kriebels kwijt ben! ik weet niet of ik echt sex met een vrouw zou willen, en vrouwen die ik interessant vind vind ik na een tijd gewoon nog steeds interresant i.p.v. die heftige kriebels te voelen. als ik de verliefdheden op jongens vergelijk bij wat ik voor vrouwen voel, dan valt mijn gevoel voor vrouwen in het niets bij de heftige gevoelens die ik kan hebben voor mannen.
ik denk dat het probleem is dat ik van mezelf denk wel lesbisch te moeten zijn, want ja waarom lukt het anders niet met mannen?
gek eigenlijk, want ik heb geen enkele aanleiding om te denken dat ik echt lesbisch ben ( nooit verliefd geweest)
en daisybloempje,
misschien heb je wel gelijk, ik denk dat als ik een relatie met een vrouw aanga uiteindelijk een man zou missen. dat beschermende, die grote armen waar je in weg kunt kruipen, etc.
ik zou inderdaad bisexueel kunnen zijn, maar om dat net te ontdekken is wel moeilijk in een relatie. dan ga ik me afvargen: zou ik met een vrouw nog gelukkiger zijn? word gek van mezelf ( en jullie straks ook :-)
en wanda,
het klinkt inderdaad als iets maatschappelijks aanvaards, hij is perfect dus moet ik gelukkig met hem zijn. maar....in het begin was ik ook gelukkig, toen de heftigste kriebels er nog waren, nu wordt het houden van en misschien benauwd mij dat?heb een aantal mensen in mijn omgeving in vertrouwen genomen, waaronder mijn vriend, en zij dneken allemaal dat ik een soort van bindingsangst heb en het nu afschuif op: ik kan niet verder met je ben lesbisch!
wat ik mij ook afvraag: als ik echt lesbisch was geweest, had ik na die ene relatie die ik heb gehad, waarin ik ook overtuigd was ik MOET wel lesbisch zijn, toch wel gevoelens voor ene vrouw gekregen...
thanx bvoor jullie reacties!
liefs
vrijdag 14 december 2007 om 11:14
vrijdag 14 december 2007 om 12:05
Als ik TO's postings zo lees....denk ik dit bovenstaande eigenlijk ook.
Ik vind het overigens uber vaag wat betreft die mensen die je kent die "nu maar lesbisch zijn geworden" je bent het of je bent het niet.....het kan op latere leeftijd meer tot uitting komen, maar je kiest niet om alleen op mannen, alleen op vrouwen, of op allebei te vallen....dit gebeurd gewoon!
De mensen die ik ken die lesbisch/homo en bi zijn hebben dit over het algemeen altijd al geweten en of minder snel over gesproken in eerste instantie of voor zichzelf ontkent.
Jij ontkent niets en je bent niet eerder verliefd geweest op een vrouw, waardoor ik niet denk dat je lesbische gevoelens hebt......of beter gezegt, die heb je gewoon niet want je bent niet eerder verliefd geweest.
Dat je vrouwen aantrekkelijk vind en dat je sex niet zo heel belangrijk vind heeft niet zoveel met je geaardheid te maken....lesbi's en homo's hebben niet per definitie een laag libido ofzo hoor, staat echt helemaal los van geaardheid.
Ik denk als ik jou verhaal zo lees dat het meer met je karakter te maken heeft dan met wat anders.
Je bent een twijfelaar en een piekeraar, dat zeg je en komt ook naar voren uit je posts.
Mensen zoals jij die dit hebben denken vaak te veel na en gaan al snel voorbij aan hun gevoel.
Daarnaast ben je te gretig op zoek naar antwoorden dat je andermans verhalen en meningen als een spons opneemt en je twijfels alleen maar groter worden.
Het feit dat je eerder een relatie hebt verbroken waar je achteraf niet achter hebt gestaan en wat exact dezelfde reden heeft als waar in je nu staat, zegt naar mijn idee ook dat je twijfels niet gegrond zijn en dat je je twijfels elders moet zoeken.
Ook vraag ik me af of je de gevoels verandering naar je vriend; verliefd naar houden van verkeerd oppakt...in die zin dat je dit oppakt en ziet als twijfel aan je relatie en misschien de relatie ansich romatiseerd; 'als ik twijfels heb zal er wel iets mis zijn met hem of met mij....klopt de relatie dan wel?'
Op deze manier denken kost je zoveel energie dat het niet gek is dat je geen energie aan je relatie kan geven....je geeft teveel ruimte aan je twijfels en aan je hoofd en volgt je gevoel niet (tenminste.....dat denk ik als ik je posts zo lees)
Als je er wat mee wilt en als je er voor open staat, zou je eens naar een haptonoom kunnen gaan, dit is een therapie (klinkt zwaarder dan dat het is) die veelal bezig gaat met je gevoel.
Je zou hier in kunnen leren om meer je gevoel te laten spreken i.p.v je verstand, want je verstand rateld maar door en een tegengewicht zou meer balans geven, waardoor er meer rust komt.
Het is een idee en je moet het zien zitten natuurlijk, maar het zou denk ik geen kwaad kunnen want als ik je posts lees kom je over als iemand die niet eerder los zal laten voor ze antwoorden heeft.....en dan kan je je energie beter naar positieve dingen om gaan zetten dan in het negatieve blijven hangen....
Groetjes Daysha
zaterdag 15 december 2007 om 15:27
he Daysha,
bedankt voor je reactie. ik heb er erg veel aan gehad. het leek wel alsof ik iemand hoorde praten die mij heeeeel goed kent bizar! :-)
ik neem inderdaad de info op als een spons, en dan wordt de twijfel steeds groeter. alles is perfect met mijn vriend, maar aan sex heb ik niet zo'n behoefte soms wel...maar niet vaak.
ik laat me ook te snel van de wijs brengen door anderen. lesbiennes die zeggen: ik had een vriend, vond hem leuk, lief geweldig mooi lichaam, maar sex met hem mwah..hoefde van mij niet zo
dan denk ik: shit! dat heb ik ook! ik "link"me dan gelijk aan die vrouwen!
en ik pieker inderdaad te veel. ik denk dan: als het in een relatie uiteindelijk draait om: liefde, vriendschap, geborgenheid en vertrouwen, waarom hebben veel mensen dan geen relatie met hun beste vriend/vriendin van het iegen geslacht?
pfff....ik denk inderdaad teveel na. ik heb ook besloten om alleen nog dit topic te lezen ( als het gaat om he/ho/bi sexualiteit) omdat ik anders (op alle forums) alleen maar in de war wordt gebracht!
die haptonoom...moet iknog even over nadenken. misschien wel verstandig.
ik wil graag van deze dwanggedachtes af. de 1e x weet ik n.l. zeker dat ik hetero ben en de andere dag voel ik die nieuwsgeirigheiden denk ik...hmm ik ben toch lesbisch...
sorry voor het gezeur en nogmaals...heel erg bedankt
misschien lees ik nog een reactie van je?
liefs,
bedankt voor je reactie. ik heb er erg veel aan gehad. het leek wel alsof ik iemand hoorde praten die mij heeeeel goed kent bizar! :-)
ik neem inderdaad de info op als een spons, en dan wordt de twijfel steeds groeter. alles is perfect met mijn vriend, maar aan sex heb ik niet zo'n behoefte soms wel...maar niet vaak.
ik laat me ook te snel van de wijs brengen door anderen. lesbiennes die zeggen: ik had een vriend, vond hem leuk, lief geweldig mooi lichaam, maar sex met hem mwah..hoefde van mij niet zo
dan denk ik: shit! dat heb ik ook! ik "link"me dan gelijk aan die vrouwen!
en ik pieker inderdaad te veel. ik denk dan: als het in een relatie uiteindelijk draait om: liefde, vriendschap, geborgenheid en vertrouwen, waarom hebben veel mensen dan geen relatie met hun beste vriend/vriendin van het iegen geslacht?
pfff....ik denk inderdaad teveel na. ik heb ook besloten om alleen nog dit topic te lezen ( als het gaat om he/ho/bi sexualiteit) omdat ik anders (op alle forums) alleen maar in de war wordt gebracht!
die haptonoom...moet iknog even over nadenken. misschien wel verstandig.
ik wil graag van deze dwanggedachtes af. de 1e x weet ik n.l. zeker dat ik hetero ben en de andere dag voel ik die nieuwsgeirigheiden denk ik...hmm ik ben toch lesbisch...
sorry voor het gezeur en nogmaals...heel erg bedankt
misschien lees ik nog een reactie van je?
liefs,
