Relaties
alle pijlers
Man verliefd op een collega.
maandag 23 oktober 2023 om 12:19
Ha allen,
Ik ben net nieuw hier en heb al flink gelezen in diverse topics.
Ik heb besloten om er zelf één aan te maken omdat ik enorm behoefte heb om dingen te delen.
Het is een heel verhaal.
Oktober vorig jaar begon het. Ik voelde verwijdering tussen mij en mijn man. We zijn 16 jaar getrouwd en hebben 4 kinderen. Kennen elkaar dan ook door en door. Ik voelde dus haarfijn aan dat er iets met hem was. Hij was zwijgzaam, trok zich terug in zichzelf en was bij vlagen boos en chagrijnig. Ik wist me niet goed raad met hem. Hij zei steeds dat er niets was.
Zo modderden we 4 maanden aan. Tot ik op social media berichten tegenkwam onder foto's van zijn collega. Ik ging me dingen afvragen, puzzelstukjes vielen in elkaar en ik heb hem rechtstreeks gevraagd wat er was tussen hem en haar. Hij hield vol dat er niets was. Twee dagen later hield ik het niet meer. Ik heb zijn telefoon geëist. In zijn berichten kwam ik 'haar' tegen. Niets bijzonders maar ook geen collegiaal contact. Hij gaf toe....hij was verliefd op haar. Totaal in de wolken. Maar....ook drukte hij me op het hart dat er niets was gebeurt tussen hen. Hij had haar wel vanaf oktober iedere dag een lift gegeven van en naar werk. Daar wist ik niets vanaf....heeft hij nooit vertelt.
Ik heb wel gemerkt dat hij iedere dag met een heerlijk luchtje op de deur uitging....maar zocht er weinig achter.
Nu het ding.....ik vertrouw hem niet meer. Bij alles wat hij zegt heb ik m'n vragen. Ik ben achterdochtig, jaloers en wantrouwend. Zo ken ik mezelf niet. Ik vind het vreselijk dat ik me zo voel. Maar ik kan het niet stoppen.
De betreffende collega werkt nog bij hem in het bedrijf maar hij drukte me op het hart dat ze elkaar niet zien of spreken....ik weet het niet....ik ga kapot als hij op zn werk is.
Is dit terecht of draai ik door? Ik weet het niet meer. Ik denk dat er iets kapot is vanbinnen.
Tips? Mensen met dezelfde ervaring?
Ik ben net nieuw hier en heb al flink gelezen in diverse topics.
Ik heb besloten om er zelf één aan te maken omdat ik enorm behoefte heb om dingen te delen.
Het is een heel verhaal.
Oktober vorig jaar begon het. Ik voelde verwijdering tussen mij en mijn man. We zijn 16 jaar getrouwd en hebben 4 kinderen. Kennen elkaar dan ook door en door. Ik voelde dus haarfijn aan dat er iets met hem was. Hij was zwijgzaam, trok zich terug in zichzelf en was bij vlagen boos en chagrijnig. Ik wist me niet goed raad met hem. Hij zei steeds dat er niets was.
Zo modderden we 4 maanden aan. Tot ik op social media berichten tegenkwam onder foto's van zijn collega. Ik ging me dingen afvragen, puzzelstukjes vielen in elkaar en ik heb hem rechtstreeks gevraagd wat er was tussen hem en haar. Hij hield vol dat er niets was. Twee dagen later hield ik het niet meer. Ik heb zijn telefoon geëist. In zijn berichten kwam ik 'haar' tegen. Niets bijzonders maar ook geen collegiaal contact. Hij gaf toe....hij was verliefd op haar. Totaal in de wolken. Maar....ook drukte hij me op het hart dat er niets was gebeurt tussen hen. Hij had haar wel vanaf oktober iedere dag een lift gegeven van en naar werk. Daar wist ik niets vanaf....heeft hij nooit vertelt.
Ik heb wel gemerkt dat hij iedere dag met een heerlijk luchtje op de deur uitging....maar zocht er weinig achter.
Nu het ding.....ik vertrouw hem niet meer. Bij alles wat hij zegt heb ik m'n vragen. Ik ben achterdochtig, jaloers en wantrouwend. Zo ken ik mezelf niet. Ik vind het vreselijk dat ik me zo voel. Maar ik kan het niet stoppen.
De betreffende collega werkt nog bij hem in het bedrijf maar hij drukte me op het hart dat ze elkaar niet zien of spreken....ik weet het niet....ik ga kapot als hij op zn werk is.
Is dit terecht of draai ik door? Ik weet het niet meer. Ik denk dat er iets kapot is vanbinnen.
Tips? Mensen met dezelfde ervaring?
woensdag 25 oktober 2023 om 14:51
Ja, hij lijkt uitgecheckt, maar ik denk ook echt dat zij als stel er nog niet alles aan hebben gedaan! TO, heb jij hem al wel eens voor de voeten geworpen dat het voor jou niet hoeft op deze manier? Ben je duidelijk naar hem? Zeg je wel eens dat je twijfelt aan jullie relatie door zijn houding? Of ben je je alleen maar aan het aanpassen om het voor hem zo gemakkelijk mogelijk te maken? Je zegt dat je hem niet voelt in aanwezigheid, maar wat betekent dat? Hoe zie jij het voor je, wat wil je dat hij doet? Hoe was het in het verleden?
(Hiermee wil ik trouwens niet suggereren dat het TO's fout is of dat zich maar moet aanpassen of de kar moet trekken, ik vraag het me echt af).
Nogmaals: zoek een goede relatietherapeut en meld aan je man dat het erop of eronder is. Dat JIJ aan jullie relatie wilt werken en dat HIJ inzet moet tonen om dat ook te willen doen. En dat als hij niet daartoe bereid is, het einde verhaal is!
Sterkte, het is mooi kut. Maar scheiden kan altijd nog. Ga eerst in therapie.
(Hiermee wil ik trouwens niet suggereren dat het TO's fout is of dat zich maar moet aanpassen of de kar moet trekken, ik vraag het me echt af).
Nogmaals: zoek een goede relatietherapeut en meld aan je man dat het erop of eronder is. Dat JIJ aan jullie relatie wilt werken en dat HIJ inzet moet tonen om dat ook te willen doen. En dat als hij niet daartoe bereid is, het einde verhaal is!
Sterkte, het is mooi kut. Maar scheiden kan altijd nog. Ga eerst in therapie.
woensdag 25 oktober 2023 om 18:03
woensdag 25 oktober 2023 om 18:08
De angst voor een scheiding zou ik juist even loslaten. Je bent echt niet zomaar gescheiden met 4 kinderen en een koophuis.
Het is wel belangrijk dat je hem in beweging zet en dat gebeurt schijnbaar niet door jouw inspanning en eindeloze liefde, veiligheid en aanwezigheid.
Er zijn verschillende wegen naar Rome en soms is juist loslaten en je eigen gang gaan veel beter in deze situatie.
Ik zou ook een bom leggen onder de vanzelfsprekendheid van jullie relatie. Laat hem maar meer voelen welke consequenties zijn gedrag heeft als hij geen prater is.
Relatietherapie zou ik sowieso eisen om dieper met elkaar te leren communiceren.
Het is wel belangrijk dat je hem in beweging zet en dat gebeurt schijnbaar niet door jouw inspanning en eindeloze liefde, veiligheid en aanwezigheid.
Er zijn verschillende wegen naar Rome en soms is juist loslaten en je eigen gang gaan veel beter in deze situatie.
Ik zou ook een bom leggen onder de vanzelfsprekendheid van jullie relatie. Laat hem maar meer voelen welke consequenties zijn gedrag heeft als hij geen prater is.
Relatietherapie zou ik sowieso eisen om dieper met elkaar te leren communiceren.
donderdag 26 oktober 2023 om 00:12
waarom doe je dat,jezelf zo radicaal geven aan iemand die het niet waardeert? Voor hem hoef het roer natuurlijk niet om als jij nog altijd zorgt voor zijn natje en droogje.Zodra een man emotioneel is uitgecheckt heeft het echt totaal geen zin je uit te blijven sloven. neem de controle terug en stel een ultimatum voor zijn gedrag of een goed gesprek op zijn minst over wat jij nodig hebt.Dan laat je zien dat je jezelf respecteert en geen genoegen neemt met second best.Roos_89 schreef: ↑25-10-2023 13:25Oh dit herken ik zó ontzettend!
Het mezelf kwijtraken. Het gezellig doen en leuk proberen te zijn terwijl ik dat diep van binnen helemaal niet ben.
Inderdaad zelfs de hoeveelheid vrijen....alles maar dan ook alles probeer ik te geven!
Maar hij geeft niet thuis! Lichamelijk is hij er maar verder voel ik hem niet. Hij is niet bij mij. En geeft mij enorm het gevoel dat ik iets niet goed doe....
Gisteravond ben ik volledig gebroken. Ik kan niet meer. Vanbinnen ben ik zó moe van het denken, malen en tobben.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
