Relaties
alle pijlers
Materialistische vriend?
woensdag 21 november 2007 om 09:31
Ben nu ongeveer 2 jaar samen met mijn vriend.
Hij heeft een eigen huis, ik woon bij hem. Sinds een paar maanden praten we over verhuizen, wat ik heel graag wil in de toekomst, naar een huisje van ons samen.
Mijn vriend gaf altijd aan dat hij dat ook goed vond, een beetje dichter bij mijn familie en ons werk.
Gisteren hadden we het er weer over, blijkt dat hij toch niet te ver van zijn huidige woonplaats weg wil, want zijn ouders zijn niet meer van de jongste, en als ze hem nodig zouden hebben wil hij graag dicht in buurt wonen. Mijn ouders wonen dichter bij ons werk dus daar kunnen we altijd langsgaan als we van het werk komen. (???)
Hij wil ook plots liever bouwen dan een huis kopen, want er is geen enkel huis helemaal naar zijn zin. En dan wil hij een vrijstaand huis in een afgelegen buurt met een natuurvijver in de enorme tuin. Dat is onbetaalbaar.
Hij heeft ook geen zin om te gaan lenen bij de bank voor iets van ons samen omdat ik dat graag wil terwijl hij een degelijk huis van zichzelf heeft. Hij vindt dat ik daar maar tevreden mee moet zijn.
Met zijn ex kocht hij trouwens wel een bouwgrond en hadden ze plannen, als ik vraag waarom met haar dan wel, zegt hij dat de bouwgrond toen nog niet zo duur was, en dat zij meer geld had dan ik...
En dit alles terwijl ik al tevreden zou zijn met een klein appartementje, als het maar van ons zou zijn.
Moet ik er echt niet over zeuren en tevreden zijn met ZIJN huis??
Hij heeft een eigen huis, ik woon bij hem. Sinds een paar maanden praten we over verhuizen, wat ik heel graag wil in de toekomst, naar een huisje van ons samen.
Mijn vriend gaf altijd aan dat hij dat ook goed vond, een beetje dichter bij mijn familie en ons werk.
Gisteren hadden we het er weer over, blijkt dat hij toch niet te ver van zijn huidige woonplaats weg wil, want zijn ouders zijn niet meer van de jongste, en als ze hem nodig zouden hebben wil hij graag dicht in buurt wonen. Mijn ouders wonen dichter bij ons werk dus daar kunnen we altijd langsgaan als we van het werk komen. (???)
Hij wil ook plots liever bouwen dan een huis kopen, want er is geen enkel huis helemaal naar zijn zin. En dan wil hij een vrijstaand huis in een afgelegen buurt met een natuurvijver in de enorme tuin. Dat is onbetaalbaar.
Hij heeft ook geen zin om te gaan lenen bij de bank voor iets van ons samen omdat ik dat graag wil terwijl hij een degelijk huis van zichzelf heeft. Hij vindt dat ik daar maar tevreden mee moet zijn.
Met zijn ex kocht hij trouwens wel een bouwgrond en hadden ze plannen, als ik vraag waarom met haar dan wel, zegt hij dat de bouwgrond toen nog niet zo duur was, en dat zij meer geld had dan ik...
En dit alles terwijl ik al tevreden zou zijn met een klein appartementje, als het maar van ons zou zijn.
Moet ik er echt niet over zeuren en tevreden zijn met ZIJN huis??
woensdag 21 november 2007 om 09:47
lastig. kennelijk wil hij er flink op vooruit gaan en anders niet verhuizen. Op zich kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Ik heb nu ook net mijn eigen huisje helemal op orde en zou ook niet verhuizen, tenzij het een flinke stap vooruit is. En een huis kopen op twee inkomens is en risico. genoeg topics hier we gaan uitelkaar, het huis moet verkocht.
Ik kan me ook voorstellen dat jij graag iets van julllie samen wilt, anders voel je je een gast in je eigen huis. Hoe is dat financieel geregeld? heb jij ook rechten als hij komt te verlijden bijvoorbeeld?
Ik zou zeggen, laat het onderwerp een poosje rusten en praat er over een paar maanden nog eens rustig over. Denk goed na over waarom je weg wilt, en hoe jij je meer thuis zou kunnen voelen in zijn huis, zodat dat ook gaat voelen als van julie samen.
Je moet jezelf trouwens niet te vaak met zijn ex vergelijken, dat is het beste recept om ook snel een ex te worden.
Ik kan me ook voorstellen dat jij graag iets van julllie samen wilt, anders voel je je een gast in je eigen huis. Hoe is dat financieel geregeld? heb jij ook rechten als hij komt te verlijden bijvoorbeeld?
Ik zou zeggen, laat het onderwerp een poosje rusten en praat er over een paar maanden nog eens rustig over. Denk goed na over waarom je weg wilt, en hoe jij je meer thuis zou kunnen voelen in zijn huis, zodat dat ook gaat voelen als van julie samen.
Je moet jezelf trouwens niet te vaak met zijn ex vergelijken, dat is het beste recept om ook snel een ex te worden.
woensdag 21 november 2007 om 09:48
Wat schiet je ermee op als wij hem hier voor materialisch uitmaken?
Wat wil jij?
Kan het huidige huis ook jouw huis worden, brainstorm eens wat daarvoor zou moeten veranderen om jou dat gevoel te geven.
Als jullie allebei dicht bij je ouders willen wonen (die van jou worden ook ouder) dan hebben jullie een patstelling en moeten jullie daar samen heel goed over praten en een afweging maken.
Het klinkt nu alsof hij bepaald en jij mokkend accepteerd. Zoek naar een vorm waarbij je allebei iets geeft en iets neemt. Dan wordt het wat gelijkwaardiger en voel jij je ook een stuk beter.
Wat wil jij?
Kan het huidige huis ook jouw huis worden, brainstorm eens wat daarvoor zou moeten veranderen om jou dat gevoel te geven.
Als jullie allebei dicht bij je ouders willen wonen (die van jou worden ook ouder) dan hebben jullie een patstelling en moeten jullie daar samen heel goed over praten en een afweging maken.
Het klinkt nu alsof hij bepaald en jij mokkend accepteerd. Zoek naar een vorm waarbij je allebei iets geeft en iets neemt. Dan wordt het wat gelijkwaardiger en voel jij je ook een stuk beter.
woensdag 21 november 2007 om 09:50
woensdag 21 november 2007 om 09:52
Tsja, ik heb er niet zo veel verstand van, want ik ben 22 en woon op kamers en ben helemaal nog niet met huizen kopen enz bezig.
Maar zoals ik het lees klinkt het niet helemaal eerlijk. Het komt een beetje over alsof het op zijn manier moet en anders is het niet goed genoeg.
Mijn vriend roept ook altijd dat hij absoluut nooit in een rijtjeshuis wil wonen of een 2-onder-1-kap. Hij wil ook een vrijstaand huis met een tuin. Dan zeg ik altijd: "das goed, als jij betaalt"
(maja hij wordt tandarts dus dat zal niet zo'n probleem zijn 
)
Van mij hoeft dat ook allemaal niet. In een klein huisje kun je net zo goed gelukkig worden vind ik, en je moet toch ergens beginnen lijkt me?
Wat dat betreft vind ik dus dat jij gelijk hebt en niet hij. Maar ja, jullie moeten er wel sámen uitkomen. Dus ik zou zeggen praten, praten, praten. Wel op een normale manier natuurlijk, dus geen discussies. En probeer te zoeken naar een oplossing waar jullie allebei tevreden mee zijn.
Maar zoals ik het lees klinkt het niet helemaal eerlijk. Het komt een beetje over alsof het op zijn manier moet en anders is het niet goed genoeg.
Mijn vriend roept ook altijd dat hij absoluut nooit in een rijtjeshuis wil wonen of een 2-onder-1-kap. Hij wil ook een vrijstaand huis met een tuin. Dan zeg ik altijd: "das goed, als jij betaalt"
(maja hij wordt tandarts dus dat zal niet zo'n probleem zijn )Van mij hoeft dat ook allemaal niet. In een klein huisje kun je net zo goed gelukkig worden vind ik, en je moet toch ergens beginnen lijkt me?
Wat dat betreft vind ik dus dat jij gelijk hebt en niet hij. Maar ja, jullie moeten er wel sámen uitkomen. Dus ik zou zeggen praten, praten, praten. Wel op een normale manier natuurlijk, dus geen discussies. En probeer te zoeken naar een oplossing waar jullie allebei tevreden mee zijn.
woensdag 21 november 2007 om 10:00
Zijn huis is ver van mijn familie, iedereen die ik ken, ons werk,...
Hij heeft het huis voor de helft geërft, en zijn ouders staan er op dat hij "zijn eigen huis" heeft, zodat als we uit elkaar zouden gaan, hij er geen cent op verliest. (en ik op straat sta zonder iets)
Me meer thuis voelen gaat niet echt, ik vind het zelfs vervelend om een vriendin uit te nodigen, als het dan iemand is die hij niet leuk vind krijg ik "zaterdag zit ze in MIJN huis en maandag zegt ze niet eens gedag als ze me ziet".
Hij bepaald inderdaad, wat kan ik anders dan accepteren?
Het is niet mijn bedoel dat iemand hem voor materialistisch moet uitmaken,
ik zou gewoon graag jullie mening horen..
Ik vergelijk me trouwens niet constant met zijn ex, mmaar het doet pijn dat hij het met haar wel wou en met mij niet, omdat ik minder geld heb.
Hij heeft het huis voor de helft geërft, en zijn ouders staan er op dat hij "zijn eigen huis" heeft, zodat als we uit elkaar zouden gaan, hij er geen cent op verliest. (en ik op straat sta zonder iets)
Me meer thuis voelen gaat niet echt, ik vind het zelfs vervelend om een vriendin uit te nodigen, als het dan iemand is die hij niet leuk vind krijg ik "zaterdag zit ze in MIJN huis en maandag zegt ze niet eens gedag als ze me ziet".
Hij bepaald inderdaad, wat kan ik anders dan accepteren?
Het is niet mijn bedoel dat iemand hem voor materialistisch moet uitmaken,
ik zou gewoon graag jullie mening horen..
Ik vergelijk me trouwens niet constant met zijn ex, mmaar het doet pijn dat hij het met haar wel wou en met mij niet, omdat ik minder geld heb.
woensdag 21 november 2007 om 10:05
Hij wil die onbetaalbare villa wel langs de ene kant, langs de andere kant vindt hij dat ik maar tevreden moet zijn met hoe het nu is, want wat heb ik trouwens te klagen, ik hoef toch geen huur te betalen!
Terwijl ik gewoon iets wil dat van ons is. Dan mag het nog maar voor 1/4 van mij zijn, maar dat is beter dan niks vind ik...
woensdag 21 november 2007 om 10:09
Dus jij bent
- ver van iedereen af gaan wonen (speciaal??) voor je relatie?
- je hebt geen rechten ( hij kan je er zo uitgooien) want je hoeft geen huur te betalen?
-Jij woont daar maar hij geeft je niet het gevoel dat jij daar vrij vrienden kan ontvangen want het is zijn huis?
Als ik dit nou allemaal goed begrijp, dat snap ik niet wat jij in de relatie doet. Of zijn er heel veel dingen die hij voor jou doet en waarin hij je steunt die je nu niet hebt opgeschreven?
- ver van iedereen af gaan wonen (speciaal??) voor je relatie?
- je hebt geen rechten ( hij kan je er zo uitgooien) want je hoeft geen huur te betalen?
-Jij woont daar maar hij geeft je niet het gevoel dat jij daar vrij vrienden kan ontvangen want het is zijn huis?
Als ik dit nou allemaal goed begrijp, dat snap ik niet wat jij in de relatie doet. Of zijn er heel veel dingen die hij voor jou doet en waarin hij je steunt die je nu niet hebt opgeschreven?
woensdag 21 november 2007 om 10:13
Wat zijn ouders willen en wat hij wil, zijn 2 verschillende dingen. Ik mag aannemen dat hij volwassen is zodat hij wel advies van zijn ouders in afweging neemt maar zelf ( en met jou) een beslissing maakt. Zo kan je niets samen opbouwen.
Bouwen is (of lijkt, want weet je nu werkelijk wat jij aan hypotheek kan krijgen)voor jou misschien niet haalbaar voor hem is dat wel. Iemand heeft al eerder gezegd dat hij er flink op vooruit wil gaan; dat lijkt me zijn goed recht. Heb je je al verdiept in juridische contructies; samenlevingscontract, geregistreerd partnerschap, huwelijk, testamenten?
Ver? Wat is ver? Het is maar hoe klein of groot je denkt. Groningen-maastricht kan ik me nog iets bij voorstellen maar een uurtje rijden is toch niets?
Als jij geen enkele inspraak hebt en/of financieel onmiddellijk in een hoek wrdt geduwd, zou je eens moeten nadenken over jullie relatie en hoe gelijkwaardig jullie daarin zijn.
Met materialisme lijkt me niets mis, met egoïsme in een relatie wel.
Bouwen is (of lijkt, want weet je nu werkelijk wat jij aan hypotheek kan krijgen)voor jou misschien niet haalbaar voor hem is dat wel. Iemand heeft al eerder gezegd dat hij er flink op vooruit wil gaan; dat lijkt me zijn goed recht. Heb je je al verdiept in juridische contructies; samenlevingscontract, geregistreerd partnerschap, huwelijk, testamenten?
Ver? Wat is ver? Het is maar hoe klein of groot je denkt. Groningen-maastricht kan ik me nog iets bij voorstellen maar een uurtje rijden is toch niets?
Als jij geen enkele inspraak hebt en/of financieel onmiddellijk in een hoek wrdt geduwd, zou je eens moeten nadenken over jullie relatie en hoe gelijkwaardig jullie daarin zijn.
Met materialisme lijkt me niets mis, met egoïsme in een relatie wel.
woensdag 21 november 2007 om 10:14
Het klinkt alsof hij dit niet doet omdat jij te weinig geld hebt. Heb je daar wel eens goed over nagedacht? Ik heb dit zelfde mee gemaakt met een partner die achteraf "not into me" was. Ik ging er maar in mee want wat moet je anders, het is zijn huis. Alles ging moeizaam. Toen ik hem voor het blok zette maakte hij het uit. Het bleek dat de gevoelens voor hem minder diep zaten dan bij mij. Een half of jaar later deed hij wel die dingen met een nieuwe vriendin.
Wat ik wil zeggen, hij wilt geen concessies doen. Ook niet om jou in te dekken in het geval hij komt te overlijden. Trek je conclusies eruit.
Ik moet wel zeggen dat jou reden om dichter bij jouw ouders te gaan wonen net zo "egoistisch" zijn als die van hem om dicht bij zijn ouders te blijven wonen. Een tussenoplossing zou mooi zijn maar zo te horen wil hij daar niet aan.
En denk goed na of je dat wilt, alleen maar doen wat hij wilt. Ik hoor nergens WIJ of ONS. Sterkte.
Wat ik wil zeggen, hij wilt geen concessies doen. Ook niet om jou in te dekken in het geval hij komt te overlijden. Trek je conclusies eruit.
Ik moet wel zeggen dat jou reden om dichter bij jouw ouders te gaan wonen net zo "egoistisch" zijn als die van hem om dicht bij zijn ouders te blijven wonen. Een tussenoplossing zou mooi zijn maar zo te horen wil hij daar niet aan.
En denk goed na of je dat wilt, alleen maar doen wat hij wilt. Ik hoor nergens WIJ of ONS. Sterkte.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 21 november 2007 om 10:20
Maar wat is er feitelijk verandert? Ik bedoel, toen je bij hem introk wist je dit toch ook al? Ik zou niet mijn woning opgeven als er totaal geen zekerheid tegenover staat. Dus je hebt neem ik aan er bewust voor gekozen. Hoe komt het dat je je er nu niet meer lekker bij voelt?
Evt. zou je zelf een flatje in de buurt van jouw ouders kunnen huren of kopen. Dan gaan jullie latten.
Evt. zou je zelf een flatje in de buurt van jouw ouders kunnen huren of kopen. Dan gaan jullie latten.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 21 november 2007 om 10:25
Ik vind dat je partner jou nogal minderwaardig behandelt! Jouw mening doet er duidelijk niet toe. De opmerking dat hij wel een huis met zijn ex wilde bouwen omdat zij meer geld had vind ik echt belachelijk. Ik vind dat je in een relatie ervoor kiest om samen een toekomst op te bouwen en niet hij alleen. Straks heeft hij een lekkere overwaarde en vermogen opgebouwd en heb jij helemaal niks. De opmerking dat je niks te vertellen hebt in zijn huis omdat je geen huur betaald zou ik ook absoluut niet accepteren. Jij stelt je veel te afhankelijk op. Je zegt dat de rest van je relatie wel top is maar ik vind dit nogal wat eerlijk gezegd........
woensdag 21 november 2007 om 10:33
woensdag 21 november 2007 om 10:36
Deze man wil jou nog niet eens één van de fundamenten in een relatie bieden: veiligheid, en dan nog noem jij de relatie goed? Ik vraag me werkelijk af waar je dat op baseert.
Toen mijn man en ik gingen samenwonen was dat in mijn huis. Ik had dit huis 3,5 jaar daarvoor gekocht en hij trok dus bij mij in. Ik heb een jaar moeten soebatten met hem om alsjeblieft met me mee te gaan naar de notaris om testamenten te laten maken zodat hij niet dakloos zou zijn wanneer ik zou overlijden. IK wilde dat graag omdat ik van hem hield, IK was juist degene die daar maar over bleef doorzeuren. Hij daarentegen wilde zich niet opdringen in mijn huis. De omgekeerde wereld dus.
Niet dat ik heilig ben, absoluut niet, maar ik vind het niet meer dan normaal dat je, als je een koophuis hebt op alleen maar je eigen naam, gaat regelen dat de ander er kan blijven wonen als jou iets overkomt. Jouw vriend doet precies het tegenovergestelde, en dat vind ik niet zozeer materialistisch als wel ontzettend egocentrisch en vernederend.
Toen mijn man en ik gingen samenwonen was dat in mijn huis. Ik had dit huis 3,5 jaar daarvoor gekocht en hij trok dus bij mij in. Ik heb een jaar moeten soebatten met hem om alsjeblieft met me mee te gaan naar de notaris om testamenten te laten maken zodat hij niet dakloos zou zijn wanneer ik zou overlijden. IK wilde dat graag omdat ik van hem hield, IK was juist degene die daar maar over bleef doorzeuren. Hij daarentegen wilde zich niet opdringen in mijn huis. De omgekeerde wereld dus.
Niet dat ik heilig ben, absoluut niet, maar ik vind het niet meer dan normaal dat je, als je een koophuis hebt op alleen maar je eigen naam, gaat regelen dat de ander er kan blijven wonen als jou iets overkomt. Jouw vriend doet precies het tegenovergestelde, en dat vind ik niet zozeer materialistisch als wel ontzettend egocentrisch en vernederend.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
woensdag 21 november 2007 om 10:48
Dat laatste moet je voorkomen. Ga eens naar de notaris (kan ook prima zonder je vriend) en laat je voorlichten over wat de mogelijkheden en risico's voor jou zijn van diverse constructies. Eerste afspraak bij een notaris is vaak gratis.
Zorg er in ieder geval voor dat je fulltime blijft werken, een eigen pensioen opbouwt en jouw geld op jouw naam houdt. Als je namelijk als samenwoners uit elkaar gaat, heb je nergens recht op. Geen alimentatie, geen pensioenverdeling, niet de helft van de inboedel of het huis.
Jouw vriend heeft een vrij egocentrische houding. Zorg dat jij daarvan niet het slachtoffer wordt.
