Relaties
alle pijlers
Materialistische vriend?
woensdag 21 november 2007 om 09:31
Ben nu ongeveer 2 jaar samen met mijn vriend.
Hij heeft een eigen huis, ik woon bij hem. Sinds een paar maanden praten we over verhuizen, wat ik heel graag wil in de toekomst, naar een huisje van ons samen.
Mijn vriend gaf altijd aan dat hij dat ook goed vond, een beetje dichter bij mijn familie en ons werk.
Gisteren hadden we het er weer over, blijkt dat hij toch niet te ver van zijn huidige woonplaats weg wil, want zijn ouders zijn niet meer van de jongste, en als ze hem nodig zouden hebben wil hij graag dicht in buurt wonen. Mijn ouders wonen dichter bij ons werk dus daar kunnen we altijd langsgaan als we van het werk komen. (???)
Hij wil ook plots liever bouwen dan een huis kopen, want er is geen enkel huis helemaal naar zijn zin. En dan wil hij een vrijstaand huis in een afgelegen buurt met een natuurvijver in de enorme tuin. Dat is onbetaalbaar.
Hij heeft ook geen zin om te gaan lenen bij de bank voor iets van ons samen omdat ik dat graag wil terwijl hij een degelijk huis van zichzelf heeft. Hij vindt dat ik daar maar tevreden mee moet zijn.
Met zijn ex kocht hij trouwens wel een bouwgrond en hadden ze plannen, als ik vraag waarom met haar dan wel, zegt hij dat de bouwgrond toen nog niet zo duur was, en dat zij meer geld had dan ik...
En dit alles terwijl ik al tevreden zou zijn met een klein appartementje, als het maar van ons zou zijn.
Moet ik er echt niet over zeuren en tevreden zijn met ZIJN huis??
Hij heeft een eigen huis, ik woon bij hem. Sinds een paar maanden praten we over verhuizen, wat ik heel graag wil in de toekomst, naar een huisje van ons samen.
Mijn vriend gaf altijd aan dat hij dat ook goed vond, een beetje dichter bij mijn familie en ons werk.
Gisteren hadden we het er weer over, blijkt dat hij toch niet te ver van zijn huidige woonplaats weg wil, want zijn ouders zijn niet meer van de jongste, en als ze hem nodig zouden hebben wil hij graag dicht in buurt wonen. Mijn ouders wonen dichter bij ons werk dus daar kunnen we altijd langsgaan als we van het werk komen. (???)
Hij wil ook plots liever bouwen dan een huis kopen, want er is geen enkel huis helemaal naar zijn zin. En dan wil hij een vrijstaand huis in een afgelegen buurt met een natuurvijver in de enorme tuin. Dat is onbetaalbaar.
Hij heeft ook geen zin om te gaan lenen bij de bank voor iets van ons samen omdat ik dat graag wil terwijl hij een degelijk huis van zichzelf heeft. Hij vindt dat ik daar maar tevreden mee moet zijn.
Met zijn ex kocht hij trouwens wel een bouwgrond en hadden ze plannen, als ik vraag waarom met haar dan wel, zegt hij dat de bouwgrond toen nog niet zo duur was, en dat zij meer geld had dan ik...
En dit alles terwijl ik al tevreden zou zijn met een klein appartementje, als het maar van ons zou zijn.
Moet ik er echt niet over zeuren en tevreden zijn met ZIJN huis??
woensdag 21 november 2007 om 10:58
woensdag 21 november 2007 om 11:01
Misschien is jouw vriend wel te beschadigd door zijn vorige relatiebreuk om het soort relatie op te bouwen dat jij wilt. Jij wilt alles samen en alles delen. Jouw vriend denkt al aan het einde van de relatie, wat er dan mis kan gaan en dat hij dan misschien wel wat moet delen.
Jij moet er ook aan denken wat er gebeurt als het uitgaat. Je vriend zal zeker niet voor je zorgen dan. Die zal zich verongelijkt voelen en op zijn geld blijven zitten, net zoals hij nu doet.
Wat is jouw positie als het uitgaat? Heb je dan eigen geld? Heb je een fulltime baan zodat je je eigen kostje kunt verdienen? Bouw je een goed pensioen op? Kun je zelf een huis huren of kopen?
woensdag 21 november 2007 om 11:03
Hebben jullie eigenlijk een testament? Of wil je vriend niet dat jij iets erft? Moet alles in de familie blijven? Dit zijn pijnlijke gespreksonderwerpen als je er allebei anders over denkt, maar er wordt wel veel duidelijk als je er wel open en eerlijk over praat. Wat voor verwachtingen hebben jullie allebei? Wat is jullie toekomstbeeld?
woensdag 21 november 2007 om 11:05
Dat hij dat wel wilde met zijn ex en niet met jou moet je toch aan het denken zetten. Ga je aub indekken want jij bent diegene die met lege handen achterblijft als het niet goed gaat.
Dit even nog terzijde dat het huis jou niet eigen voelt. Daar zou je nog voor kunnen kijken of je daar invulling aan kan geven. Mijn moeder is bij haar vriend ingetrokken, haar huis verkocht. Ze hebben zijn huis helemaal gestript en er in 1,5 jaar HUN huis van gemaakt, gezamelijke smaak. Maar ook bij de notaris dingen geregeld.
Wat ik al eerder zei, het is maar waar JIJ accoord mee gaat. Lijkt mij geen lekkere vertrouwens basis.
Dit even nog terzijde dat het huis jou niet eigen voelt. Daar zou je nog voor kunnen kijken of je daar invulling aan kan geven. Mijn moeder is bij haar vriend ingetrokken, haar huis verkocht. Ze hebben zijn huis helemaal gestript en er in 1,5 jaar HUN huis van gemaakt, gezamelijke smaak. Maar ook bij de notaris dingen geregeld.
Wat ik al eerder zei, het is maar waar JIJ accoord mee gaat. Lijkt mij geen lekkere vertrouwens basis.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
woensdag 21 november 2007 om 11:07
Het klinkt allemaal zo ontzettend...... niet verliefd. Nu kan hij zo'n gruwelijk praktisch en rationeel exemplaar zijn, ik weet het, ze bestaan. Maar toch. Ik zou hier niet blij van worden. Het is graag met mij samen of niet. En als het niet graag is, dan maar gewoon liever helemaal niet.
Ik vind dit echt vallen onder rekening houden met elkaar, elkaars gevoelens en wensen en ik vind dat hij nou niet echt overloopt van openstaan voor jouw kant. Daarbij, ik vind het echt lullig dat je daar leeft met hem, samenwoont welteverstaan en dat hij dan over een vriendin van jou zegt dat ze in ZIJN huis zat enz.
Ik zou als ik jou was eens goed gaan nadenken of je liever zo doorgaat of misschien idd graag je eigen stek wil hebben waar je je wel helemaal thuis voelt. Dat is belangrijk om je gelukkig te voelen met jezelf en je leven. Anders ga je je op den duur niet alleen een gast voelen in dat huis maar ook in de relatie en uiteindelijk ook in je eigen leven.
Ik vind dit echt vallen onder rekening houden met elkaar, elkaars gevoelens en wensen en ik vind dat hij nou niet echt overloopt van openstaan voor jouw kant. Daarbij, ik vind het echt lullig dat je daar leeft met hem, samenwoont welteverstaan en dat hij dan over een vriendin van jou zegt dat ze in ZIJN huis zat enz.
Ik zou als ik jou was eens goed gaan nadenken of je liever zo doorgaat of misschien idd graag je eigen stek wil hebben waar je je wel helemaal thuis voelt. Dat is belangrijk om je gelukkig te voelen met jezelf en je leven. Anders ga je je op den duur niet alleen een gast voelen in dat huis maar ook in de relatie en uiteindelijk ook in je eigen leven.
woensdag 21 november 2007 om 11:11
Als mijn vrienden niet welkom zijn in het huis waar ik ook woon, dan zou ik ook niet zo leuk vinden. Als je eerst aan je vriend toestemming moet vragen en hij praat over het huis als MIJN huis en jij moet niet zeuren want je betaalt niks, dn kan ik me voorstellen dat het niet als "jouw thuis" voelt.
En dan gaat het er niet om of het op papier van jou is, maar dat je vriend je heel duidelijk het gevoel geeft dat hij je tolereert in zijn territorium. dat zou ik niet als een goede relatie omschrijven. In een goede relatie wil je toch dat je partner zich thuisvoelt bij jou..
En dan gaat het er niet om of het op papier van jou is, maar dat je vriend je heel duidelijk het gevoel geeft dat hij je tolereert in zijn territorium. dat zou ik niet als een goede relatie omschrijven. In een goede relatie wil je toch dat je partner zich thuisvoelt bij jou..
woensdag 21 november 2007 om 14:13
mijn vriend verdient per maand ook zo'n 1000 euro meer dan ik en toch hebben wij wel samen een huis gekocht en heeft hij zijn oude appartement verkocht.
Het lijkt mij een moeilijke situatie: ik kan me van jou uit voorstellen, dat je een huis van jullie samen wil, waar je je allebei in thuisvoelt. Aan de andere kant, kan ik me ook voorstellen dat je vriend erop vooruit wil gaan, als hij verhuisd.
Is het niet mogelijk om nog even te wachten met een nieuw huis, tot jullie daar allebei aan kunnen bijdragen?
woensdag 21 november 2007 om 14:26
woensdag 21 november 2007 om 14:55
Ik vraag me af of je je in een huis van jullie samen wél thuis zou voelen.
Ik krijg bij het lezen van dit topic namelijk geen goed gevoel over jullie relatie.
Hij ontvangt liever alleen mensen die híj aardig vindt en wil vooral zijn eigen financiële toekomst veilig stellen. Heb je hem weleens gevraagd hoe hij jóuw financiële toekomst ziet? Als hij van jou houdt, zou hij jouw toekomst net zo belangrijk als de zijne moeten vinden. Stel: jij gaat er mee accoord om in dit huis te blijven. Komt het dan t.z.t. op beider naam te staan? Vind ik een belangrijke vraag.
Ik zou het onderwerp "samen een huis kopen" voorlopig laten rusten en je richten op kleine aanpassingen naar jouw smaak in zijn huis en afwachten hoe hij daar op reageert.
Ik krijg bij het lezen van dit topic namelijk geen goed gevoel over jullie relatie.
Hij ontvangt liever alleen mensen die híj aardig vindt en wil vooral zijn eigen financiële toekomst veilig stellen. Heb je hem weleens gevraagd hoe hij jóuw financiële toekomst ziet? Als hij van jou houdt, zou hij jouw toekomst net zo belangrijk als de zijne moeten vinden. Stel: jij gaat er mee accoord om in dit huis te blijven. Komt het dan t.z.t. op beider naam te staan? Vind ik een belangrijke vraag.
Ik zou het onderwerp "samen een huis kopen" voorlopig laten rusten en je richten op kleine aanpassingen naar jouw smaak in zijn huis en afwachten hoe hij daar op reageert.
woensdag 21 november 2007 om 15:19
ik heb een broer die ook zo redeneert. Zijn vriendin heeft haar huisje opgezegd, het huis waar ze nu wonen staat op zijn naam enzovoorts. Nu zijn er relatieproblemen en kan zij het dus lekker uitzoeken... Waardeloze instelling vind ik dat!
Ikzelf heb geen koophuis, maar alles is van ons samen. Mijn vriend verdient stukken minder dan ik, so what? Hij had het ook liever anders gezien.... Aangezien ik al een huis had met de daarbij behorende spullen en hij in eerste instantie weer bij zijn moeder woonde, is bijna alles van mij. Hij kon niet aarden in mijn stad, dus hebben we de beslissing genomen om in zijn geboortedorp te gaan wonen. We hebben wel besproken dat als het mis mocht gaan (garanties zijn er nou eenmaal niet; behalve dan dat je ooit dood gaat ;)) ik in het huis mag blijven wonen. Dan gaat hij naar zijn moeder (die woont alleen 50 meter verderop, dus dat is ook niet makkelijk dan).
Maar als ik zou samenwonen met de vriend van TO, zou ik me toch eens ernstig achter mijn oren krabben of hij wel hetzelfde voor mij voelde als ik voor hem....
Ikzelf heb geen koophuis, maar alles is van ons samen. Mijn vriend verdient stukken minder dan ik, so what? Hij had het ook liever anders gezien.... Aangezien ik al een huis had met de daarbij behorende spullen en hij in eerste instantie weer bij zijn moeder woonde, is bijna alles van mij. Hij kon niet aarden in mijn stad, dus hebben we de beslissing genomen om in zijn geboortedorp te gaan wonen. We hebben wel besproken dat als het mis mocht gaan (garanties zijn er nou eenmaal niet; behalve dan dat je ooit dood gaat ;)) ik in het huis mag blijven wonen. Dan gaat hij naar zijn moeder (die woont alleen 50 meter verderop, dus dat is ook niet makkelijk dan).
Maar als ik zou samenwonen met de vriend van TO, zou ik me toch eens ernstig achter mijn oren krabben of hij wel hetzelfde voor mij voelde als ik voor hem....
"Please God, if you can't make me thin, make my friends fat!"
woensdag 21 november 2007 om 15:36
Ik zou met deze man geen kinderen krijgen. Je hebt geen enkele zekerheid. Als jij minder gaat werken omdat jullie een kind hebben ga je er enorm op achter uit als jullie uit elkaar gaan. Gescheiden vrouwen met kinderen worden het hardst getroffen door armoede in Nederland. Van een bijstandsuitkering moeten rondkomen, wat vaak het gevolg is, is echt niet leuk.
woensdag 21 november 2007 om 16:00
Hoi Sara123,
het valt me op dat je niet ingaat op mijn vraag, wat jij als de positieve kanten van jouw relatie ervaart. Natuurlijk hoef je helemaal niets te schrijven wat je niet wil, laat dat duidelijk zijn. Maar ik ben gewoon echt benieuwd omdat jij schrijft dat je je relatie verder wel goed vindt.
het valt me op dat je niet ingaat op mijn vraag, wat jij als de positieve kanten van jouw relatie ervaart. Natuurlijk hoef je helemaal niets te schrijven wat je niet wil, laat dat duidelijk zijn. Maar ik ben gewoon echt benieuwd omdat jij schrijft dat je je relatie verder wel goed vindt.
woensdag 21 november 2007 om 16:22
We doen heel veel samen, kan met hem over alles praten,
we maken plezier en hij is er altijd als ik hem nodig heb.
Hij knuffelt me ongelofelijk veel, is lief, zal alles voor me doen,
zalig seksleven, en we zijn echt elkaars beste vriend.
Daarom dat ik ook niet begrijp waarom hij zo gehecht is aan ZIJN bakstenen...
we maken plezier en hij is er altijd als ik hem nodig heb.
Hij knuffelt me ongelofelijk veel, is lief, zal alles voor me doen,
zalig seksleven, en we zijn echt elkaars beste vriend.
Daarom dat ik ook niet begrijp waarom hij zo gehecht is aan ZIJN bakstenen...
donderdag 22 november 2007 om 10:50
vind het ook heel raar hoor!!
woonde nog geen twee maanden samen en er werd een samenlevingscontract opgesteld. nieuw testament voor mijn vriend, waar ik de hoofdpersoon in ben. alles is nu gezamelijk. zelfs zijn bedriijf. als hij komt te overlijden (wat pas gaat gebeuren als we dik over de 80 zijn natuurlijk) hoef ik me helemaal geen zorgen te maken over geld of een woning. het enige wat die meloen er heeft ingezet is dat ik dan wel alleen moet blijven en niet mag gaan samenwonen met een ander, dan moet ik het verkopen. (mag ik het geld wel hebben etc, maar het moet ons huis blijven) nou dat vind ik heel romantisch en redelijk.
en mijn vriend is een keer getrouwd geweest en dat wicht heeft hem behoorlijk uitgekleed na de scheiding, en daar is hij echt goed door verziekt. en was ook wel een beetje bang dat ie mij zou gaan vergelijken. maar niets minder dan dat. hij vertrouwd me en wilt alles met mij delen.
is misschien lullig voor jou om te lezen hoe geweldig wij het hebben geregeld, maar dan kan je wel zien dat er mannen zijn die helemaal niet zo denken en doen.
zorg er aub voor dat je genoeg spaart etc. zodat als het foutloopt je op je eigen benen kan staan. ik zou geen geld pompen in het huis van je vriend als hij zo blijft vasthouden aan "zijn eigendom".
woonde nog geen twee maanden samen en er werd een samenlevingscontract opgesteld. nieuw testament voor mijn vriend, waar ik de hoofdpersoon in ben. alles is nu gezamelijk. zelfs zijn bedriijf. als hij komt te overlijden (wat pas gaat gebeuren als we dik over de 80 zijn natuurlijk) hoef ik me helemaal geen zorgen te maken over geld of een woning. het enige wat die meloen er heeft ingezet is dat ik dan wel alleen moet blijven en niet mag gaan samenwonen met een ander, dan moet ik het verkopen. (mag ik het geld wel hebben etc, maar het moet ons huis blijven) nou dat vind ik heel romantisch en redelijk.
en mijn vriend is een keer getrouwd geweest en dat wicht heeft hem behoorlijk uitgekleed na de scheiding, en daar is hij echt goed door verziekt. en was ook wel een beetje bang dat ie mij zou gaan vergelijken. maar niets minder dan dat. hij vertrouwd me en wilt alles met mij delen.
is misschien lullig voor jou om te lezen hoe geweldig wij het hebben geregeld, maar dan kan je wel zien dat er mannen zijn die helemaal niet zo denken en doen.
zorg er aub voor dat je genoeg spaart etc. zodat als het foutloopt je op je eigen benen kan staan. ik zou geen geld pompen in het huis van je vriend als hij zo blijft vasthouden aan "zijn eigendom".
donderdag 22 november 2007 om 11:12
Ik heb ook jarenlang in "het huis van mijn vriend" gewoond, terwijl we wel samen op huizenjacht waren geweest. Verschil: Hij had (spaar)geld en een salaris, ik zat nog op school (ik was 19).
Inmiddels hebben we samen (net zoals de vriend van TO het wil) HET HUIS van ZIJN dromen gekocht, ook altijd zo'n idiote onhaalbare gedachte geweest. Maar het is gelukt !!!! Nu wel op beide namen. In de tijd dat ik in "zijn huis" woonde heb ik nooit, maar dan ook echt nooit, de vaste lasten of verzekeringen heb betaald. Dat wilde hij niet, omdat het zijn huis was dat meer waard werd. Ik hoefde daarom daar niet in te investeren.
Ik betaalde alleen de boodschappen en mijn eigen lolletjes (auto, vakantie, stappen), de rest van mijn salaris spaarde ik op MIJN spaarrekening. Hierdoor kon ik voor het nieuwe huis een flinke som geld inleggen, plus zijn spaargeld, plus de overwaarde van zijn huis. We hebben nu een kleine hypotheek en een mega-huis. Bij de notaris is exact beschreven wie hoeveel heeft ingelegd, gaan we uit elkaar, dan krijgen we elk dát bedrag, en de "meerwaarde" gaat door de helft.
Helaas betaal ik nu wel vaste lasten, en kan ik veel minder sparen. Ik ben blij dat ik jarenlang op deze manier heb kunnen sparen, dat is voor mij een steuntje geweest omdat mijn vriend ook geen alimentatie ofzo aan mij zou hoeven betalen.
Oh, en wat betreft kinderen, we verdienen netto per uur ongeveer hetzelfde en hij heeft zich meer dan drie jaar ingezet om zelf voor onze zoon te kunnen zorgen, twee dagen per week vrijgenomen, zijn baas kon de rambam krijgen, hij zat lekker te kneuteren met de kleine.
Inmiddels hebben we samen (net zoals de vriend van TO het wil) HET HUIS van ZIJN dromen gekocht, ook altijd zo'n idiote onhaalbare gedachte geweest. Maar het is gelukt !!!! Nu wel op beide namen. In de tijd dat ik in "zijn huis" woonde heb ik nooit, maar dan ook echt nooit, de vaste lasten of verzekeringen heb betaald. Dat wilde hij niet, omdat het zijn huis was dat meer waard werd. Ik hoefde daarom daar niet in te investeren.
Ik betaalde alleen de boodschappen en mijn eigen lolletjes (auto, vakantie, stappen), de rest van mijn salaris spaarde ik op MIJN spaarrekening. Hierdoor kon ik voor het nieuwe huis een flinke som geld inleggen, plus zijn spaargeld, plus de overwaarde van zijn huis. We hebben nu een kleine hypotheek en een mega-huis. Bij de notaris is exact beschreven wie hoeveel heeft ingelegd, gaan we uit elkaar, dan krijgen we elk dát bedrag, en de "meerwaarde" gaat door de helft.
Helaas betaal ik nu wel vaste lasten, en kan ik veel minder sparen. Ik ben blij dat ik jarenlang op deze manier heb kunnen sparen, dat is voor mij een steuntje geweest omdat mijn vriend ook geen alimentatie ofzo aan mij zou hoeven betalen.
Oh, en wat betreft kinderen, we verdienen netto per uur ongeveer hetzelfde en hij heeft zich meer dan drie jaar ingezet om zelf voor onze zoon te kunnen zorgen, twee dagen per week vrijgenomen, zijn baas kon de rambam krijgen, hij zat lekker te kneuteren met de kleine.
