Relaties
alle pijlers
Mijn man blijkt een hoerenloper
zaterdag 18 september 2021 om 12:49
Ik heb net de schok van mijn leven gekregen: mijn man (al twintig jaar mijn partner) heeft net toegegeven dat hij vorige week bij een hoer is geweest, en dat hij dit de afgelopen vijf jaar vaker heeft gedaan. Ik dacht echt dat we gelukkig waren, al kon ik soms wat moeilijk grip krijgen op zijn gemoed of werkelijke mening. Maar hij behandelde me altijd als een prinses en is een lief en hoffelijk iemand. Althans, zo leek het. Voelt nu alsof ik los zand in mijn handen heb. We hebben twee kinderen en ik ben zwanger van de derde. Vorige week heeft hij me naar mijn werk gebracht (andere stad) vlak voor mijn verlof, en is hij daarna dus doorgereden voor een blowjob. De enige reden dat hij het heeft toegegeven is dat ik gewiste namen van vrouwen in zijn contactgeschiedenis zag staan. Ik heb die nummers opgeslagen en aan de avatars op whatsapp kon ik zien wat voor dames het waren… ik ben helemaal verdoofd van schrik nu. Heeft iemand advies? Zoiets meegemaakt? Ik vind het vooral ook zo erg dat ik hem moest betrappen voor hij het toe wilde geven. Hele nacht beweerde hij nog dat hij alleen die nummers had opgeslagen en daar zo van was geschrokken dat hij er niks mee gedaan had. Pas toen ik die hoeren ging appen kwam de aap uit de mouw. Wat nu? Hoe kan ik hem ooit vertrouwen? Is dit het einde? Ik weet het niet en ben nog steeds in schok. Ik hoop op wat wijze raad, want weet ook niet met wie ik dit durf te delen. 
Update: na een week is hopelijk alle drek boven tafel en is duidelijk dat dit al zijn gehele volwassen leven zijn ‘hobby’ is. Voor mij, tijdens eerdere relaties, gedurende onze hele relatie. Een waar dubbelleven dus, dat hem tienduizenden euro’s heeft gekost en een ware obsessie was. Ik ben nog steeds in shock.
Update: na een week is hopelijk alle drek boven tafel en is duidelijk dat dit al zijn gehele volwassen leven zijn ‘hobby’ is. Voor mij, tijdens eerdere relaties, gedurende onze hele relatie. Een waar dubbelleven dus, dat hem tienduizenden euro’s heeft gekost en een ware obsessie was. Ik ben nog steeds in shock.
verena11 wijzigde dit bericht op 28-09-2021 15:30
Reden: Aanvulling info
Reden: Aanvulling info
10.05% gewijzigd
woensdag 2 februari 2022 om 08:39
Zo zeg! Dit topic is weer even op smaak gebracht met een nieuwe twist.
4 handen op 1 buik.. oh' nee, 4 handen op 1 toetsenbord. Of zijn het gewoon 2 handen?
Nee, nee, ik doe niet aan trollhunten!, zeg alleen maar dat beide een opvallende zelfde (semi: ik ben best intelligent), weloverwogen woordkeuze en zinsopbouw hebben.
Opvallend.
4 handen op 1 buik.. oh' nee, 4 handen op 1 toetsenbord. Of zijn het gewoon 2 handen?
Nee, nee, ik doe niet aan trollhunten!, zeg alleen maar dat beide een opvallende zelfde (semi: ik ben best intelligent), weloverwogen woordkeuze en zinsopbouw hebben.
Opvallend.
woensdag 2 februari 2022 om 10:16
In het begin meldde ze al ergens dat hij van het topic wist. Ze maakte zich toen niet druk of hij mee las, want het zou hem toch niet interesseren.Purplepeanut schreef: ↑02-02-2022 07:33Hoe kom je er toe Verena om hem op dit topic te wijzen? Of heeft hij het zelf gevonden? Dit is de enige plek waar het om jou draait en niet om hem en nu kun je ook hier niet meer anoniem je verhaal kwijt en verschillende meningen horen en afwegen voordat hij met z'n damage control reacties je weer gewild of ongewild probeert te beïnvloeden. Ik vind hetgeen slimme zet dit, hem mee te laten lezen.
En voor de man van; To is je Vrouw, ik begrijp niet hoe je zo afstandelijk over haar kan praten al kapende Haar topic
woensdag 2 februari 2022 om 10:55
woensdag 2 februari 2022 om 17:05
Nee, het was het grootste geheim dat er was. Daardoor kon het ook dooretteren; anders had iemand misschien gezegd: gekkie, zoek hulp, dit is abnormaal.kataravrouw schreef: ↑31-01-2022 22:09Natuurlijk ben jij niet waardeloos, verre van dat zelfs. Maar je man vond/vindt jou wel waardeloos, gezien zijn acties.
Aangezien je vertelde dat je man dit gedrag al vertoonde voordat hij met jou was, had nooit iemand iets in de gaten? Zijn ouders ook niet? Zijn broers of zussen ? Zijn vrienden? Studiegenoten? Collega's ?
woensdag 2 februari 2022 om 17:10
Veel van wat abracadabra zegt klopt vast wel, maar niet alles, of ik ben niet overal zeker van. Ik denk echt dat hij die twee werkelijkheden ontzettend gecompartimentaliseerd had (wat het niet beter maakt natuurlijk, maar dat maakte het voor hem wel mogelijk om het zo vakkundig geheim te houden). Maar natuurlijk is er ook overlap geweest, dat kan niet anders en heb ik ook ontdekt met mijn speurwerk: geklets met mij over de kinderen via de app/‘nu meeting’ > pinnen > go. Bizar dat iemand dat kan zonder dat het geweten opspeelt. Ik kan daar gewoon niet bij.hagelslagjes schreef: ↑31-01-2022 22:39TO, als je nu terugkijkt op je jaren relatie met hem, dan zie je toch dat abracadabra hierboven gelijk heeft? Allerlei situaties moeten je nu toch alles toelijken, nu je weet waar hij mee bezig was? Zo'n verslaving of bezigheid zit door het hele leven verweven.
woensdag 2 februari 2022 om 17:21
Lieve Blumke, ik ben je zeer dankbaar voor ons gesprek. Heel fijn om te horen van een ervaringsdeskundige. Ik was ook not amused door die posts van hem, waarvan ik het doel nog steeds niet begrijp. Ik denk eerlijk gezegd dat hij zich niet meer zal laten zien hier, want toen ik hem liet weten dat ik er geen bal van snap en dat hij niet bepaald sympathiek uit de verf komt, mompelde hij wat over dat het een poging was verantwoording af te leggen, en kreeg ik de indruk dat hij zoiets had van: ok mislukt, next. Wat ook wel weer wat zegt. Het moet hem dienen en anders is het niet interessant. Hij heeft dus geen punten gescoord bij mij, eerder heb ik het gevoel dat we weer twee stappen terug gezet hebben in de weg naar mogelijk herstel. Hij snapt niet dat gladde praatjes het niet gaan doen. Geen woorden maar daden. Praatjes heb ik genoeg gehoord de afgelopen 20 jaar. Ik heb nu een nieuwe aanpak: ik ga hem geen artikelen, boeken en websites meer aanraden, ik ga geen gesprekken meer initiëren en geen informatie meer aan hem ontfutselen. Hij mag zelf leugens recht zetten, laten zien dat hij eerlijk en open kan zijn, het werk doen dat tegen zijn natuur in gaat om mij te bewijzen dat hij anders kan dan alleen maar de talk ipv de walk. Kortom: ik wacht af. Laat hem het maar zien hoeveel hij ervoor over heeft, wat hij snapt van de therapie, wat nodig is. Kom maar door met dat scheidingsconvenant waarin je alles goed voor ons geregeld hebt. Ik wil het hebben klaarliggen voor het moment dat ik het in wil zetten. Regel het maar, laat het maar zien, hoe oprecht ben je? Geen contact gedurende de weken apart: wat doet dat met hem? Terugval? Dieper besef? Eigenlijk te moeilijk om de boel te redden? En hoe voel ik me? Opgelucht? Needy? Gestrest of juist lichter? We gaan het beleven.Blumke29 schreef: ↑01-02-2022 09:28Lieve Verena,
Gezien ons gesprek weet je dat ik het volste begrip heb voor iemand die niet gaat scheiden en bij haar/zijn partner blijft na vreemdgaan (hoe vaak en in welke vorm dan ook). MAAR gezien enkele regels uit jouw posts en die van je man begint mijn mening te veranderen, althans wat jullie situatie betreft.
Je schrijft in een van je posts "hij zegt er helemaal geen behoefte meer aan te hebben". In een andere post schrijf je (over het samen thuis zijn nu) "ik heb verlof en hij heeft een burn-out". Je man schrijft dat hij er alles aan zal doen om ZIJN huwelijk te redden:
Dat hij "er" NU geen behoefte aan heeft geloof ik hem voor 100%. Logisch: hij heeft het veel te druk met zijn therapie, de naasten weten het, hij is betrapt/ontmaskerd, hij moet redden wat er te redden valt en dat lukt want je hebt hem niet meteen de deur gewezen. Alle ogen zijn nu op hem gericht dus logisch dat hij nu niet naar de hoeren gaat. MAAR zodra jullie in rustiger vaarwater komen en/of in een periode dat het wat minder gaat zal hij terugvallen, binnen 6 maanden, dat garandeer ik je! Uiteraard maar voor één keer, als beloning voor zichzelf omdat hij het al maanden zo goed heeft gedaan of als afsluiter nog een laatste keer, ach een keertje maakt niet uit want "ik kan makkelijk zonder".
Jij hebt verlof en hij heeft een burn-out, are you kidding me? Je weet dat ik helaas "ervaringsdeskundige" (wat haat ik dat woord toch) ben en de houding van je man is zo belachelijk herkenbaar. Hij heeft het zo moeilijk, is in therapie, door zijn ouders en de opvoeding is hij zo geworden, alles is zo zwaar en moeilijk, hij heeft zo'n spijt en hij wil dit niet meer maar nu die burn-out en therapie en een kleintje erbij etc. etc. etc. Juist DIT zal hij altijd gebruiken als excuus, nu en in toekomst als hij de fout ingaat en bij het minste of geringste.
"ZIJN huwelijk" die hele post van je man...bbrrrrrrr, je man is gewoon een egotripper en nee hij denkt niet aan jou, heeft hij ook nooit gedaan en stop svp met te schrijven dat je het niet begrijpt. Ik hoop voor je dat je het juist NIET WIL begrijpen en het ook niet probeert!
Nog even over die speciale therapie van je man: mijn ex heeft JAREN therapie gevolgd bij verschillende gespecialiseerde therapeuten en het enige dat hij eruit had gepikt en geleerd had was NOG BETER LIEGEN. En jij meent dat hij na 4 trajectjes een betere man of beter persoon wordt? Na meer dan 20 jaren...wat zeg ik?...vanaf zijn jonge jaren liegen, bedriegen, hoeren en snoeren? (en dan laat ik die beelden van dierenporno even weg want daar kan ik helemaal niet tegen) en dan een korte "speciale therapie" en hij is verlost?
Resumé: zodra de storm is gaan liggen gaat hij binnen ca. 6 maanden de fout in, hij leert steeds beter liegen en je met nog mooiere woorden (therapie en lezen op dit forum maakt hem nog gehaaider) bewerken. Jij verlegt jouw grenzen steeds een beetje verder en over een aantal jaren denk je "had ik destijds maar de knoop doorgehakt".
Ik ben er nog steeds van overtuigd dat sommigen hun huwelijk kunnen redden maar in jouw geval zeg ik NU: run Verena run!
Ik wens je veel kracht en wijsheid!
Oh ja: mocht dit alles fake zijn zoals sommigen hier denken dan wens ik je al hetgeen toe wat je in dit topic hebt geschreven maar vooralsnog twijfel ik niet aan je oprechtheid.
verena11 wijzigde dit bericht op 02-02-2022 20:40
0.07% gewijzigd
woensdag 2 februari 2022 om 17:34
Dank jeDingDong schreef: ↑01-02-2022 10:33Wat een goede beslissing van je is het geweest om meteen in therapie te gaan om je gevoelens en gedachten meer te kanaliseren en te beginnen met de verwerking van die enorme klap op je hoofd die je hebt gekregen. De grootste ellende die vreemdgangers achter laten is dat ze hun partner achterlaten met een totaal gebrek aan zelfvertrouwen. Je moet dus niet alleen accepteren dat je belazerd bent maar ook nog eens jezelf vertrouwen opkrikken. Je voelt je afgewezen, je bent behandeld alsof je een idioot bent, een dommertje die bespeeld kan worden en toch niets in de gaten heeft.
Bedenk dat iedere relatie om vertrouwen draait en dat het juist een goed teken is als je niets gemerkt hebt. Het betekent dat jij vol liefde en vertrouwen in de relatie zat en dat is wie je bent. Jij kan je geven aan een partner, jij hebt die liefde dat je je kan/kon geven aan je partner, dat is geen gebrek, dat is hoe ieder mens zou moeten zijn.
Een relatie met een verslaafde werkt anders. Een verslaafde kan oprecht van iemand houden maar hooguit voor 70% die andere 30% is altijd op de achtergrond aanwezig met de verslaving. Als de druk toeneemt dan neemt de druk van de verslaving ook toe, een verslaafde moet dus zijn persoonlijkheid splitsen tussen zijn leven en verslaving.
Er zijn hier veel stellige reacties over wie je man is, hoe dit gaat aflopen en wat jij moet doen maar bedenk ook dat geen van ons met de stappen hoeft te leven die je wel of niet neemt. Je wil weten hoe dit afloopt, en het liefst vandaag nog, een definitieve beslissing brengt namelijk ook de rust die je zoekt en wil.
Op een bepaalde manier kan je het vergelijken met een intensieve renovatie van je geliefde huis wat eigenlijk tegen de grond moet worden gegooid. Tegen alle adviezen in begin je met een intensieve verbouwing terwijl het advies is om gewoon te verhuizen. Je begint er aan, het is een verbouwing waar geen end aankomt met alle tegenslagen en hoge kosten terwijl je niet weet of het huis ooit weer een stabiel gebouw wordt waar je weer met plezier in gaat wonen.
Z'on verbouwing duurt rustig minimaal een jaar en je zal regelmatig je beslissing vervloeken maar er is wel een reden waarom je die beslissing hebt genomen. Je bent een knokker en knokkers krijgen altijd te maken met de twijfels en goed bedoelde adviezen van anderen die je vooral van alles afraden en dat maakt je beslissing niet altijd makkelijker. Jij gaat voor de 'kansen' terwijl anderen liever voor verhuizen kiezen, geen troep, chaos, stress en inzinkingen, dan maar opnieuw beginnen in iets wat solide en stevig is, ook als dat betekent dat je je geliefde huis moet verlaten.
En weet je, als het je te veel wordt, dan verhuis je alsnog, dat is een keuze die je altijd kan maken. Het komt in ieder geval altijd goed omdat jij je hart blijft volgen en weet waarom je welke beslissing maakt.
wat een mooie vergelijking met dat puinhuis. Ik heb daar ook een mooie ted talk over gezien: https://m.youtube.com/watch?v=iyqOR69dHiUWat je zegt over vertrouwen hebben in een relatie is inderdaad iets wat ik mezelf niet ga verwijten. Eerst dacht ik: naïeve gans! Maar eigenlijk zou ik niet anders willen zijn: je moet er toch vanuit kunnen gaan dat je partner het beste met je voor heeft en te vertrouwen is? In een volgende relatie (of die nu met eigen man is (ja, dat zie ik ook als een volgende relatie - want we zullen op andere voet verder moeten: open en eerlijk, zonder oordelen, in verbinding) of met iemand anders), wil ik weer net zo kunnen vertrouwen. En dat zal de struggle worden: is dat überhaupt te doen? Dat ligt grotendeels aan hem en zijn bereidheid om eerlijk te zijn en zijn verslavingen voorgoed achter zich te laten. Ik wil in elk geval geen verbitterde controlerende vrouw worden. Ik wil hier sterker en wijzer uitkomen, niet gedesillusioneerd en zwakker.
woensdag 2 februari 2022 om 18:03
Is het plan om een paar weken geen contact te hebben? Ik denk echt dat dat een van de beste plannen js die je nu kan uitvoeren. Je kan dan onafhankelijk van hem nadenken over wat JIJ wil, wat JIJ nodig hebt om bij hem te blijven of wat JIJ nodig hebt om de stap te zetten om weg te gaan. En je kan ook gelijk zien of wat hij geleerd heeft in therapie en zijn veranderen echt is en vanuit zichzelf of gewoon iets wat hij doet om jou bij zich te houden. Ook kan je zien of je hem mist en wat je dan precies mist en ook hij kan kijken of hij met jou verder wil. .Verena11 schreef: ↑02-02-2022 17:21Lieve Blumke, ik ben je zeer dankbaar voor ons gesprek. Heel fijn om te horen van een ervaringsdeskundige. Ik was ook not amused door die posts van hem, waarvan ik het doel nog steeds niet begrijp. Ik denk eerlijk gezegd dat hij zich niet meer zal laten zien hier, want toen ik hem liet weten dat ik er geen bal van snap en dat hij niet bepaald sympathiek uit de verf komt, mompelde hij wat over dat het poging was verantwoording af te legge. en kreeg ik de indruk dat hij zoiets had van: ok mislukt, next. Wat ook wel weer wat zegt. Het moet hem dienen en anders is het niet interessant. Hij heeft dus geen punten gescoord bij mij, eerder heb ik het gevoel dat we weer twee stappen terug gezet hebben in de weg naar mogelijk herstel. Hij snapt niet dat gladde praatjes het niet gaan doen. Geen woorden maar daden. Praatjes heb ik genoeg gehoord de afgelopen 20 jaar. Ik heb nu een nieuwe aanpak: ik ga hem geen artikelen, boeken en websites meer aanraden, ik ga geen gesprekken meer initiëren en geen informatie meer aan hem ontfutselen. Hij mag zelf leugens recht zetten, laten zien dat hij eerlijk en open kan zijn, het werk doen dat tegen zijn natuur in gaat om mij te bewijzen dat hij anders kan dan alleen maar de talk ipv de walk. Kortom: ik wacht af. Laat hem het maar zien hoeveel hij ervoor over heeft, wat hij snapt van de therapie, wat nodig is. Kom maar door met dat scheidingsconvenant waarin je alles goed voor ons geregeld hebt. Ik wil het hebben klaarliggen voor het moment dat ik het in wil zetten. Regel het maar, laat het maar zien, hoe oprecht ben je? Geen contact gedurende de weken apart: wat doet dat met hem? Terugval? Dieper besef? Eigenlijk te moeilijk om de boel te redden? En hoe voel ik me? Opgelucht? Needy? Gestrest of juist lichter? We gaan het beleven.
Ik denk dat het handig is om een schriftje te hebben in die periode om bepaalde gedachtes en vragen op te schrijven. En voor hem misschien ook wel handig . Na die periode kunnen jullie dan een gesprek aan gaan. Gedurende die periode zullen er misschien meer of minder vragen komen. Dingen die je in het begin graag wil weten zullen er misschien later nier meer toe doen. Je zal vast van "ik weet zeker dat ik blijf" naar "ik ga weg" en terug gaan. En na die paar weken zal je denk ik beter weten wat je wilt
woensdag 2 februari 2022 om 18:06
Je schreef aan Blumke dat je nu alle verantwoordelijkheid bij hem legt en dat is een heel goede stap en je zal er achter komen hoeveel vrijheid je dat al geeft. Richt je op jezelf en de kinderen, hij is volwassen, het is zijn verantwoordelijkheid en dit wordt sowieso toch een stap die je wil houden in de toekomst, minder energie naar hem en meer naar je zelf.Verena11 schreef: ↑02-02-2022 17:34Dank je
Wat je zegt over vertrouwen hebben in een relatie is inderdaad iets wat ik mezelf niet ga verwijten. Eerst dacht ik: naïeve gans! Maar eigenlijk zou ik niet anders willen zijn: je moet er toch vanuit kunnen gaan dat je partner het beste met je voor heeft en te vertrouwen is? In een volgende relatie (of die nu met eigen man is (ja, dat zie ik ook als een volgende relatie - want we zullen op andere voet verder moeten: open en eerlijk, zonder oordelen, in verbinding) of met iemand anders), wil ik weer net zo kunnen vertrouwen. En dat zal de struggle worden: is dat überhaupt te doen? Dat ligt grotendeels aan hem en zijn bereidheid om eerlijk te zijn en zijn verslavingen voorgoed achter zich te laten. Ik wil in elk geval geen verbitterde controlerende vrouw worden. Ik wil hier sterker en wijzer uitkomen, niet gedesillusioneerd en zwakker.
Top dat je terug bent gekomen, als je mensen vervelend vindt worden dan kan je ze altijd nog blokken zodat je hun reacties niet meer te zien krijgt.
woensdag 2 februari 2022 om 19:07
Ik wil kijken wat er echt was en wat er nog kan zijn. Ik ben nogal analytisch van aard, dus deze manier past bij me. Ik huil wat af en heb heus ook emoties, maar hier zet ik mijn overwegingen uiteen.glitglam schreef: ↑01-02-2022 10:41Ik twijfel helemaal niet of dit topic echt is, en daardoor vind ik het juist zorgelijk.
TO lijkt alles van 'buiten' te bekijken en als een therapeut aan de slag te gaan, alsof het niet om haarzelf gaat.
Ik vind het vooral een hele hoop 'prietpraat' en leuke theorieen ipv dingen te willen/moeten zien zoals ze echt zijn, vaak een stuk simpeler dan alle erom-heen-gepraat. Maar dat maakt de werkelijkheid vaak lastiger, dus is een copingstrategie om de werkelijkheid maar niet aan te hoeven gaan.
woensdag 2 februari 2022 om 19:12
De kinderen hebben een goed en leuk netwerk, en geloof het of niet, maar wij zijn ook leuke ouders voor ze. We slaan elkaar de hersens niet in en hebben alle aandacht voor hen als ze thuis (en wakker) zijn. De baby hangt urenlang aan de borst/bij mij en er worden lange wandelingen mee gemaakt. Echt, over de kinderen hoef je je geen zorgen te maken.Lillian_ schreef: ↑01-02-2022 11:47Dat het na de dierenporno een nog triester en troostelozer verhaal/vertoning kon worden had ik niet verwacht, wat een doffe, doffe ellende bij elkaar.
Hoop dat de kinderen een goed en leuk netwerk om zich heen hebben en krijgen waar ze gezonde interacties en dynamiek zien plus dat ze nooit dit topic tegenkomen van hun ouders later.
woensdag 2 februari 2022 om 19:17
Ik blijf niet hij hem voor de kinderen. Ik weet nog niet wat ik doe. Als ik niet meer gelukkig met hem kan worden blijf ik niet bij hem. Het is niet zo dat ik koste wat kost bij hem wil blijven, helemaal niet zelfs. Ik ben alleen nog niet op het punt dat ik een weloverwogen en goed doorvoeld besluit kan en wil nemen. Ik heb dat inmiddels geaccepteerd, dat ik om de dag switch van blijven naar gaan, maar ik zie het als een proces waarin ik het nu gewoon nog niet weet. Dat is de fase waarin ik nu zit: ik heb een shock te verwerken, mijn man heeft veranderingen door te maken en we moeten elkaar opnieuw zien te vinden (of niet). Dat kost tijd. Ook het verwerken van mijn nieuwe verleden (zo voelt het) kost tijd. Ik ben bezig en laat me niet opjagen. Als ik straks wel weet wat ik ga doen, sta ik er helemaal achter. Geen what ifs.Daley71 schreef: ↑01-02-2022 11:53En dan van haar kant bij elkaar blijven 'voor de kinderen'.
Ik zou m'n kinderen juist koste wat kost weg willen halen bij zo'n gevoelloze psychopaat.
Plus dat meelezen en zelfs reageren van die kerel hier. Beetje peilen waar jij allemaal mee zit en een goed verhaaltje verzinnen wat je graag wilt horen. Iemand naar de bek praten noemen we dat hier. Hij manipuleert je waar je bij staat en jij vind hem toch wel zoooooo zielig. Arme man.
En jullie leefden nog lang en gelukkig. Nouja, hij.
verena11 wijzigde dit bericht op 02-02-2022 20:47
0.07% gewijzigd
woensdag 2 februari 2022 om 20:02
Die therapie heeft hem ook niet genezen, maar wel de seksverslaving snel laten verdwijnen (seksverslaving is strikt genomen ook geen verslaving en valt dus in aanpak niet helemaal te vergelijken met bijvoorbeeld alcoholverslaving (waarvoor hij ook in behandeling is, maar wat, hoewel nu nuchter, een veel moeizamere en langdurigere struggle is). Alle omringende issues, het liegen, manipuleren, zijn niet ineens weg. Als het goed is worden ook deze zaken langzaamaan steeds beter. Nogmaals, mensen die geïnteresseerd zijn in de methode stuur ik graag een pb. Het is geen wondermiddel, maar wel zeer effectief in doorbreken van seksverslaving en negatieve ingesleten sporen.Mooilicht schreef: ↑01-02-2022 13:28Verena, wat je man hier doet/deed, schrijven in jouw topic, is net zo'n machtsvertoning als de verwrongen handelswijzen die hij heeft als het gaat om vrouwen (en dieren). Daaraan kun je al zien dat zo'n therapie van 4 keer, 6 keer hem niet genezen heeft. Hij zoekt macht en controle, en dat blijft hij doen. En jij praat net als hij zeer beschouwend; dat is een veeg teken. Je kúnt nog niet beschouwend zijn als je nog in shock bent, je kúnt, wilt en 'moet' niet beschouwend zijn als je voor direct (en langlopend) trauma onder andere EMDR volgt. Je kúnt niet in de nog steeds onveilige machts- en controlesituatie zitten, heel veel woorden (met en tegen elkaar) gebruiken en dan denken dat je al ergens naar toe gaat. Waar je naar toe gaat nu is de afgrond. En misschien moet dat dan maar. Ik vind het schokkend om te zien hoe jij NIET voor jezelf zorgt, jezelf veilig stelt. Ik wil het helemaal niet meer over die man hebben. Niet meer. Ik wens je het goede en het wijze; uit de stront en de modder en kiezend voor rust en vrede en veiligheid. Mooilicht.
Ik moet inderdaad beter voor mezelf zorgen. Ik heb goede en slechte dagen maar vandaag was een topdag. Ook dankzij het zonnetje. Man nauwelijks gesproken, wel een vriendin en veel met de kinderen gedaan. Ik heb geschommeld met mijn middelste en dat was zo heerlijk dat ik me zowaar even diepgelukkig voelde, en om een of andere reden ook vol vertrouwen in de toekomst. Het leven is mooi. Ondanks alles.
woensdag 2 februari 2022 om 20:08
Verantwoordelijkheid nemen staat inderdaad centraal voor hem, of zou het moeten staan. Mijn therapeut zegt ook dat hij niet aan de veilige kant moet blijven maar echt diep moet gaan en eigenlijk elke dag op zijn knieën zou moeten van berouw. En zo voel ik het eigenlijk ook, maar empathie laat zich niet afdwingen. Ik wacht dus maar weer af of zijn gevoel nog komt door alle therapieën of dat het er gewoon niet in zit en hij inderdaad meer weg heeft van een gevoelloze psychopaat. Gezien de hoeveelheid tranen die hij plengt vind ik dat laatste nog niet echt aannemelijk, maar die tranen zijn er vooral voor zijn eigen pijn, die hij zonder zijn gebruikelijke palet aan verdovingen eindelijk op volle sterkte voelt (net als die man in de podcast waarover ik het eerder had - de overeenkomsten zijn opvallend). Nu nog ten volle beseffen en doorvoelen wat hij mij heeft aangedaan, en we zijn ergens. Mijn geduld wordt danig op de proef gesteld…Mooilicht schreef: ↑01-02-2022 13:36P.S. Seksverslaafd, nare jeugd, copingmechanisme: ...ker toch op. Ik baal er oprecht van dat mannen (en wellicht sommige vrouwen) dit excuus kunnen voeren, nu ook zichtbaar in de media, zodat GEEN verantwoordelijkheid hoeft te worden genomen. Deze man, jouw man dus, zou moeten kíezen voor hier alleen doorheen gaan. Voor overal dwars doorheen, lijden en kiezen voor ander gedrag. En áls het dan al een verslaving is, hoe kóm je er dan bij dat hij in vier tot zes keer therapie kan genezen? Laat je dat niet wijsmaken! Ik denk dat jullie geen van beiden in de reguliere GGZ terecht zijn gekomen (maar weten doe ik dat natuurlijk niet dus dit is een aanname); die wachtlijsten zijn langer dan hoe snel jullie allebei therapie kregen. Ik denk dat jullie geld genoeg hebben om particulier therapie in te kopen bij mensen die beweren dat ze een verslaafde (en nogmaals: hoezo verslaafde?!) in een paar sessies beter kunnen maken. Ik vind het allemaal zeer linke soep.
WAAROM moet jij zo dicht bij deze man blijven met de focus op HEM om zelf tot realisatie te komen en te helen? En DAN te kijken wat je voelt, weet, kent, wilt voor de toekomst? Waarom, waarom blijf je meteen al en continu plakken, de ogen op hem gericht, alsof de verlossing vanuit hem moet komen? Durf je niet te beslissen dat je je nu eerst op jezelf (en je kinderen) gaat focussen? Zonder nog te beslissen over zoiets als scheiden of blijven? Dat huwelijk is gewoon een overeenkomst hoor. Het onderzoeken waar je zelfliefde, je liefde en je geluk zitten, staan daar in feite los van. Zeker als er zo veel beschadigends gebeurt. Stel jezelf alsjeblieft eerst veilig, ga op eigen benen staan en voel wat is. En ja, ook ík ben ervaringsdeskundige, en juist dat eindeloos soebatten heeft mij uiteindelijk - jaren na dato - de meeste blijvende schade opgeleverd. Ik weet nu dat bij dit soort indringende gebeurtenissen, ontdekkingen, processen mijn eerste taak is: het schoon maken en houden, helderheid krijgen en rust vinden. Ik hoop zo dat jij dat ook kan gaan voelen, vóór dat er nóg meer schade volgt.
verena11 wijzigde dit bericht op 02-02-2022 20:50
0.10% gewijzigd
woensdag 2 februari 2022 om 20:09
Yep schreef: ↑31-01-2022 12:35Je doet het goed Verena!
Je zal hier zeker sterker uit gaan komen.
Je bént al sterk, en met de dag word je nog sterker; totdat je je uiteindelijk sterk genoeg voelt om een beslissing te nemen. En daar zul je dan ook 100% achter staan.
Laat je niet opjutten door wie dan ook en volg je eigen pad, in jouw tempo
Je komt er wel
Ja, dat idee heb ik ook Verena!
Dat schreef ik afgelopen maandag ook al (zie hierboven)
Dat is gewoon jouw karakter
woensdag 2 februari 2022 om 20:12
Ik stel heus grenzen, heb binnenkort het rijk alleen (althans zonder hem), en als ikMooilicht schreef: ↑01-02-2022 13:41P.S.P.S. Even heel erg hard, maar ik vind dat je te maken hebt met een situatie die wat betreft heftigheid 'vergelijkbaar' is met wat nu headlines op NOS staat: "Leidse arts gebruikte eigen zaad bij vruchtbaarheidsbehandelingen." Dat is ook machtsvertoon, gewenste goddelijkheid, narcisme ten top. Weinig woorden vuilmaken aan die man; veel aandacht besteden aan liefde en heling van de betrokken vrouwen, (hún echtgenoten) en de betreffende kinderen. Slachtoffer zijn is iets wat je gebeurt en waar je op mag reageren met grenzen stellen. In de slachtofferrol gaan zitten, is dan weer iets heel anders; dat zijn gewoon jankverhalen. Sorry dat ik het allemaal zo over je uitstort, maar ik ben werkelijk zeer geschrokken van wat je vertelt, wat hier gebeurt en wat in jouw dagelijks leven lijkt te gebeuren.
het niet meer kan dragen, deze fase, dan zullen we versneld uit elkaar gaan. Ik heb de touwtjes nog wel in handen voor mijn gevoel, hoe heftig het ook is. Niet die van hem overigens, want dat heb ik ook losgelaten, ík kan hem niet veranderen, hooguit steunen, maar híj moet het werk verzetten waaruit moet blijken dat er nog iets van een samen mogelijk is. Ik wacht dus af en zorg in de tussentijd goed voor mezelf en mijn kinderen.
verena11 wijzigde dit bericht op 02-02-2022 20:52
0.21% gewijzigd
woensdag 2 februari 2022 om 20:13
Verena11 schreef: ↑02-02-2022 19:17Ik ben alleen nog niet op het punt dat ik een weloverwogen en goed doorvoeld besluit kan en wil nemen....
Dat kost tijd. Ook het verwerken van mijn nieuwe verleden (zo voelt het) kost tijd. Ik ben bezig en laat me niet opjagen. Als ik straks wel weet wat ik ga doen, sta ik er helemaal achter. Geen what ifs.
Heeft betrekking op bovenstaande tekst dus..
woensdag 2 februari 2022 om 20:17
Ik snap je reactie, maar je kent mij niet, mijn man niet en ons huwelijk van de afgelopen 20 jaar niet. Ik geef toe dat de (nieuwe) feiten bar zijn, maar er is echt een groter verhaal hier. Niet dat dat iets uitwist, maar het maakt het voor mij wel waard deze tijd te gebruiken om op onderzoek uit te gaan: wat was er echt? Wat kan er nog zijn? Wat is de beste en gezondste weg naar de toekomst, daarbij alles afwegend. Essentieel is hiervoor verandering bij mijn man, en voor de man die hier postte (en daarbij totaal de plank missloeg) pas ik. Maar ik sluit niet uit dat hij nog stappen kan zetten. En zo niet, dan niet. Maar ik vind het van belang om te ontdekken wat er mogelijk is.Lekkerding schreef: ↑01-02-2022 18:11Ik lees hier al een hele poos mee, ook vanuit herkenning uit een situatie uit het verleden (wel iets anders dan situatie van TO) maar heb nu toch de behoefte om te reageren.
Vooral (of eigenlijk alleen) omdat de man van TO zich hier nu ook meent in te moeten mengen.
Ik word er erg ongemakkelijk van dat hij dit topic kaapt en het nodig vindt zijn visie hier met ons te delen.
Dat gezegd hebbende: ik vind het ook niet verstandig dat TO haar man mee liet lezen. Dit forum kon voor haar juist een veilige plek zijn om hier haar emoties te uiten en te klankborden. Dat is het nu niet meer, want haar man kent haar nick en leest nu alles mee.
Zijn haantjesgedrag en machtsvertoon voelt voor mij plaatsvervangend onveilig.
Dat knagende gevoel begon bij mij al toen TO vertelde dat haar man op sommige posts met rollende ogen reageerde.
Ik snap het geanalyseer en therapeutische prietpraat van TO dan ook echt niet meer (sorry, ik kan het voor mezelf niet anders verwoorden dan dit...) en dat ze zelfs maar overweegt bij een man te blijven die haar zo ontzettend onrespectvol en neerbuigend behandelt.... Mijn broek zakt er van af.
woensdag 2 februari 2022 om 20:23
Dat is rap, dat zijn wel verdraaid goede therapeuten dan. Hebben ze daar ook gelijk het probleem aangepakt dat hij interesse heeft in dierenseks?
Ik snap werkelijk niet dat daar met zoveel gemak overheen gestapt wordt.
woensdag 2 februari 2022 om 20:27
Ik heb hem op dit topic gewezen (aan het begin al) om hem te laten lezen wat mensen ervan vinden. Ik voelde me gesteund, terwijl ik me tegenover hem zo alleen voelde (niemand wist het toen nog). Het voelde alsof er een koor verontwaardigde vrouwen achter me stond, heel waardevol toen. Ik hoopte, naïef genoeg, dat het hem ook zou doen beseffen hoeveel grenzen hij heeft overschreden en dat de impact enorm is. Maar goed, dat zou uit mijn reactie op hem al genoeg moeten blijken natuurlijk. En dat had altijd in zijn achterhoofd moeten zitten. Maar ja… Ik voel me niet onveilig hier nu, hij mag alles weten in principe (ik ben een open boek (itt mr. Niceguy)), maar zoals gezegd vermoed ik dat hij na zijn onsuccesvolle poging tot zich mengen in de discussie weer afdruipt en wellicht ook niet meer meeleest (wat ook wel weer wat zegt over zijn werkelijke interessePurplepeanut schreef: ↑02-02-2022 07:33Hoe kom je er toe Verena om hem op dit topic te wijzen? Of heeft hij het zelf gevonden? Dit is de enige plek waar het om jou draait en niet om hem en nu kun je ook hier niet meer anoniem je verhaal kwijt en verschillende meningen horen en afwegen voordat hij met z'n damage control reacties je weer gewild of ongewild probeert te beïnvloeden. Ik vind hetgeen slimme zet dit, hem mee te laten lezen.
En voor de man van; To is je Vrouw, ik begrijp niet hoe je zo afstandelijk over haar kan praten al kapende Haar topic
).
verena11 wijzigde dit bericht op 02-02-2022 21:00
0.48% gewijzigd
woensdag 2 februari 2022 om 20:30
Ik ben er nog hoor! Laat me niet zo makkelijk wegjagen door mensen die roepen dat alles fake is, impliceren dat ik een sukkel ben of door mijn man die hier probeer zichzelf te profileren als een heel schappelijke hoerenloper. Het blijft mijn topic, met ongelooflijk veel nuttige en lieve reacties. I am still standing.
woensdag 2 februari 2022 om 20:31
Van jou heeft je man dus veranderingen door te maken. Dan leg je je toekomst in zijn handen, terwijl hij in eerste instantie gewoon wou blijven zijn wie hij altijd al was ware het niet dat zijn geheim jou bekend werd. Hij zal je tijd maar verspillen zeg.....Verena11 schreef: ↑02-02-2022 19:17Ik blijf niet hij hem voor de kinderen. Ik weer nog niet wat ik doe. Als ik niet meer gelukkig met hem kan worden blijf ik niet bij hem. Het is niet zo dat ik koste wat kost bij hem wil blijven, helemaal niet zelfs. Ik ben alleen nog niet op het punt dat ik een weloverwogen en goed doorvoeld besluit kan en wil nemen. Ik heb dat inmiddels geaccepteerd, dat ik om de dag switch van blijven naar gaan, maar ik zie het als een proces waarin ik het nu gewoon nog niet weet. Dat is de fase waarin ik nu zit: ik heb een shock te verwerken, mijn man heeft veranderingen door te maken en we moeten elkaar opnieuw zien te vinden (of niet). Dat kost tijd. Ook het verwerken van mijn nieuwe verleden (zo voelt het) kost tijd. Ik ben bezig en laat me niet opjagen. Als ik straks wel weet wat ik ga doen, sta ik er helemaal achter. Geen what ifs.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
