Mijn postnatale depressie en reactie vriendin

03-07-2022 21:17 268 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zit in een zware postnatale depressie, mijn dagen zijn veelal gevuld met angst, dwanggedachten en paniekaanvallen. Ik vind het jammer dat ik weinig hoor van mijn vriendin. Het is nogal ingewikkeld, omdat zij lastig kinderen kan krijgen en al drie jaar hiermee bezig is. Dat vind ik uiteraard vervelend voor haar en haar man en ik gun ze echt een kindje.

We hebben het hier vaak over. Maar als ik nu probeer te vertellen hoe ik me voel, begint ze over andere dingen te praten, alsof ze het er niet over wil hebben. Gisteren zei ze ineens dat ze het gezeur vindt, omdat ik blij mag zijn dat ik in ieder geval een kind heb gekregen en ze het liever niet meer wil horen. Nu moet ik zeggen dat alles sowieso al te veel voor me is op dit moment, maar dit deed me best wel zeer.

Ik zit nu na stapsgewijs opbouwen sinds 4 dagen aan de aanbevolen hoeveelheid antidepressiva en ik heb er klachten van. Zo lijken mijn angsten en somberheid iets toegenomen. Eerlijk gezegd heb ik helemaal geen energie om vanuit mijn initiatief dit nu uit te praten. Maar ik vind het wel vervelend. Dat het bij hen moeilijk is om zwanger te raken, dat vind ik ook heel naar voor ze en ik begrijp dat dat gevoelig ligt. Maar dat heeft natuurlijk niks te maken met de toestand waarin ik nu verkeer.

Zouden jullie contact op nemen om te praten of niet? Wat zouden jullie doen?
Sjaantje37 schreef:
05-07-2022 13:17
Juist omdat die ene opmerking alles zegt over wat haar vriendin echt denkt over de postnatale depressie van TO, dat het gezeur is, ook al is ze de afgelopen maanden een steun voor TO geweest.
Waarom zegt die ene opmerking alles?
Sjaantje37 schreef:
05-07-2022 13:17
Juist omdat die ene opmerking alles zegt over wat haar vriendin echt denkt over de postnatale depressie van TO, dat het gezeur is, ook al is ze de afgelopen maanden een steun voor TO geweest.
Overkomt het jou nooit dat je een opmerking maakt in je emotie, waarvan je later denkt: "dit was niet zo handig" of "zo bedoelde ik het niet"?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, en dan kom ik daar ook op terug. Dat zou al schelen voor Charlotte, lijkt mij. Maar nu moet ze, tussen alle regels over empathie door, én die opmerking incasseren en óok nog eens de wijste zijn.
Ars longa, vita brevis
Alle reacties Link kopieren Quote
Alecta schreef:
05-07-2022 13:28
Overkomt het jou nooit dat je een opmerking maakt in je emotie, waarvan je later denkt: "dit was niet zo handig" of "zo bedoelde ik het niet"?
Nee zo'n opmerking, die had ik nooit gemaakt, hoe groot mijn eigen verdriet ook is.
Alle reacties Link kopieren Quote
sneeuwwitje80 schreef:
05-07-2022 13:20
Waarom zegt die ene opmerking alles?
Omdat het in mijn ogen alles zegt over hoe TO haar vriendin echt denkt, dat TO niet moet zeuren want TO heeft een kind en zij niet.
Sjaantje37 schreef:
05-07-2022 13:33
Nee zo'n opmerking, die had ik nooit gemaakt, hoe groot mijn eigen verdriet ook is.
Ik zou dat nooit van mijzelf durven beweren. Dat jij die opmerking nooit zou maken, betekent niet dat anderen dat ook niet zouden doen. Je kunt niet je eigen verwachtingen naadloos projecteren op een ander. Dat lijkt mij een van de belangrijkste pijlers van een vriendschap.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wonderlijk, het blijft een soort rechtszaak dit.

"Jaaaaa, de vriendinnen kunnen beter even afstand nemen, maar éérst moet vastgesteld worden dat het een kutopmerking was en dat excuses gepast zijn, dan pas kan het even blijven rusten".

Ja, misschien was het wel een kutopmerking*. Ja, misschien heeft vriendin wel een steek laten vallen*. Punt is, dat als je nu niet in staat bent helemaal in de ander in te leven, dat het ook niet zoveel in heeft eerst dat gelijk en ongelijk te bepalen.

* en ik zeg "misschien", omdat vriendins perceptie van de situatie misschien wel heel anders is geweest. Niet omdat ik TO's verhaal in twijfel wil trekken, maar omdat mensen soms heel anders ervaren hoe iets is gelopen, in welke context iets is gezegd, wat er aan vooraf ging, etc.
Anna75 schreef:
05-07-2022 13:33
Ja, en dan kom ik daar ook op terug. Dat zou al schelen voor Charlotte, lijkt mij. Maar nu moet ze, tussen alle regels over empathie door, én die opmerking incasseren en óok nog eens de wijste zijn.
Het gaat helemaal niet om de wijste zijn (vervelende uitdrukking vind ik dat). Ze kan ook gewoon even afstand nemen en kijken of ze haar verhaal bij anderen kwijt kan (want ik snap echt wel dat ze er over wil praten).

Ze voelt zich nu, begrijpelijk, gekwetst door deze uitspraak. Soms kun je, door het even te laten rusten, na een tijdje wat meer nuanceren.
Ginevra schreef:
05-07-2022 13:41
Wonderlijk, het blijft een soort rechtszaak dit.

"Jaaaaa, de vriendinnen kunnen beter even afstand nemen, maar éérst moet vastgesteld worden dat het een kutopmerking was en dat excuses gepast zijn, dan pas kan het even blijven rusten".

Ja, misschien was het wel een kutopmerking*. Ja, misschien heeft vriendin wel een steek laten vallen*. Punt is, dat als je nu niet in staat bent helemaal in de ander in te leven, dat het ook niet zoveel in heeft eerst dat gelijk en ongelijk te bepalen.

* en ik zeg "misschien", omdat vriendins perceptie van de situatie misschien wel heel anders is geweest. Niet omdat ik TO's verhaal in twijfel wil trekken, maar omdat mensen soms heel anders ervaren hoe iets is gelopen, in welke context iets is gezegd, wat er aan vooraf ging, etc.
Dit dus. Mee eens.
Alle reacties Link kopieren Quote
Anna75 schreef:
05-07-2022 13:33
Ja, en dan kom ik daar ook op terug. Dat zou al schelen voor Charlotte, lijkt mij. Maar nu moet ze, tussen alle regels over empathie door, én die opmerking incasseren en óok nog eens de wijste zijn.
En ook nee, juist omdat ik diepe ellende heb meegemaakt, zal ik nooit het verdriet van een ander bagatelliseren door dat te linken aan het mijne.
Ars longa, vita brevis
Sjaantje37 schreef:
05-07-2022 13:34
Omdat het in mijn ogen alles zegt over hoe TO haar vriendin echt denkt, dat TO niet moet zeuren want TO heeft een kind en zij niet.
Ik zou juist denken dat zo'n opmerking alles zegt over het mentale welzijn van mijn vriendin. Als ze zoiets zegt dan moet het met haar ook wel erg slecht gaan.
Alecta schreef:
05-07-2022 13:06
Als je de opmerking heel letterlijk neemt wel. Maar dit lijkt mij nu typisch zo'n opmerking, die in the heat of the moment gemaakt is en niet zozeer oprecht gemeend. Zo zou ik die opmerking ook niet beschouwen.
Zo zou ik die opmerking wel beschouwen. De vriendin betrok alles op zichzelf, maar het ging helemaal niet over haar. Ze stelde Charlotte bewust een vraag die ze beter niet had kunnen stellen (want ze wilde het antwoord niet horen, bovendien vroeg ze naar de bekende weg, want een depressie is vreselijk) en toen dat ongewenste antwoord inderdaad kwam, reageerde ze met een sneer. Het klinkt eerder alsof ze zat te zinspelen op een kans om Charlotte eens de waarheid te vertellen, in plaats van dat ze overrompeld werd door het antwoord. Dat deed ze ongetwijfeld vanuit haar eigen frustratie en verdriet, wat ergens begrijpelijk is, maar ‘in the heat of the moment’ is iets anders.
Alle reacties Link kopieren Quote
In mijn diepste momenten zou ik er misschien ook wel zoiets uit gefloept kunnen hebben. Ik weet niet wat bij jouw vriendin speelt, maar ik heb miskraam na miskraam gehad en uiteindelijk nooit een kind gekregen. Als ik een vriendin had die bij wijze van spreken wekelijks belde om haar postnatale depressie met mij te bespreken, zou ik ook een keer uit mijn slof geschoten zijn. Ik ben niet de juiste persoon op dat moment. Ik kom met liefde op kraamvisite, ben oprecht blij voor én vind het oprecht rot voor je dat je je zo voelt. En wil dat ook best af en toe aanhoren en er voor je zijn. Maar wel met een grens. Ik had toen teveel eigen shit op dit vlak om op dit onderwerp te vaak een luisterend oor voor te zijn.

Zij kan aardig zijn, maar misschien niet de steun die jij nu verwacht/verlangt/nodig hebt. En waarom dat is (omdat ze te weinig te geven heeft of omdat jij te veel vraagt) is niet relevant. Het matcht op dat front nu even niet.

Dat is je vriendin niet te verwijten en dat is jou niet te verwijten. Of het is jullie allebei wel te verwijten, maar net hoe je het wil zien. Jullie hebben het allebei om tegengestelde redenen verdriet en het is dubbel verdrietig dat jullie er op dit moment niet voor elkaar kunnen zijn.

Een troost: het trekt uiteindelijk wel weer bij. Jij komt uit je PND en zij gaat óf een kind krijgen of haar leven anders inrichten en weer wat opener staan voor de rest van het leven. Tijd lost dit probleem op, maar dan moet je het nu niet gaan forceren en breken.
samarinde schreef:
05-07-2022 13:55
Zo zou ik die opmerking wel beschouwen. De vriendin betrok alles op zichzelf, maar het ging helemaal niet over haar. Ze stelde Charlotte bewust een vraag die ze beter niet had kunnen stellen (want ze wilde het antwoord niet horen, bovendien vroeg ze naar de bekende weg, want een depressie is vreselijk) en toen dat ongewenste antwoord inderdaad kwam, reageerde ze met een sneer. Het klinkt eerder alsof ze zat te zinspelen op een kans om Charlotte eens de waarheid te vertellen, in plaats van dat ze overrompeld werd door het antwoord. Dat deed ze ongetwijfeld vanuit haar eigen frustratie en verdriet, wat ergens begrijpelijk is, maar ‘in the heat of the moment’ is iets anders.
Zo lees ik het helemaal niet. Ik lees iemand die meerdere malen van onderwerp probeerde te veranderen, omdat ze voelde dat ze niet de juiste persoon hiervoor was. Natuurlijk was de opmerking onhandig en onnodig, maar dat weet die vriendin ook wel.

Ik lees ook niet dat vriendin er bewust naar vroeg, maar dat kan natuurlijk het geval zijn.

Maar daarom heeft hier een oordeel vellen zo weinig zin. Niemand van ons was er bij. Wel was duidelijk dat twee mensen met verdriet zitten en dat dat botste.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weer eens met samarinde.

Overigens denk ik helemaal niet dat er excuses moeten komen, ik denk ook niet dat dát realistisch is om te verwachten. Zoals hier al heel vaak gezegd: van beide partijen kan nu niks verwacht worden. Dus het is niet realistisch (en niet handig) om excuses te gaan eisen of verwachten, maar ook niet om begrip te verwachten van Charlotte. Ik denk dat dit gesprek voorlopig gewoon geen vervolg zal krijgen, behalve dan misschien een korte mededeling dat het beter is om even afstand te nemen. Maar tijdens die afstand heeft Charlotte wel gewoon recht op haar boosheid en teleurstelling over wat er is voorgevallen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Het lijkt mij heel ongemakkelijk om met een vriendin af te spreken of te bellen en dan niet de vraag te stellen Hoe gaat het? Of hoe was je weekend? En dat je elkaar dan dus wel spreekt maar het onderwerp depressie en kinderwens dan samen ontwijkt.
En toch hè, vraag ik me af waarom geen kinderen kunnen krijgen vaak (lees het hier her en der ook weer) een speciale status lijkt te hebben qua verdriet. Er zijn in mijn leven ook dingen die ik graag wil maar die ik nooit zal krijgen of die niet lukken. Ik denk niet dat mensen het dan wel zullen begrijpen als ik aangeef niets te willen horen over dat onderwerp, geen begrip en geduld meer te hebben, geen contact meer te willen met een vriendin omdat zij x of y wel heeft. Dan moet je anderen alles maar gunnen en niet jaloers en afgunstig zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
beetjebl schreef:
05-07-2022 13:59
In mijn diepste momenten zou ik er misschien ook wel zoiets uit gefloept kunnen hebben. Ik weet niet wat bij jouw vriendin speelt, maar ik heb miskraam na miskraam gehad en uiteindelijk nooit een kind gekregen. Als ik een vriendin had die bij wijze van spreken wekelijks belde om haar postnatale depressie met mij te bespreken, zou ik ook een keer uit mijn slof geschoten zijn. Ik ben niet de juiste persoon op dat moment. Ik kom met liefde op kraamvisite, ben oprecht blij voor én vind het oprecht rot voor je dat je je zo voelt. En wil dat ook best af en toe aanhoren en er voor je zijn. Maar wel met een grens. Ik had toen teveel eigen shit op dit vlak om op dit onderwerp te vaak een luisterend oor voor te zijn.

Zij kan aardig zijn, maar misschien niet de steun die jij nu verwacht/verlangt/nodig hebt. En waarom dat is (omdat ze te weinig te geven heeft of omdat jij te veel vraagt) is niet relevant. Het matcht op dat front nu even niet.

Dat is je vriendin niet te verwijten en dat is jou niet te verwijten. Of het is jullie allebei wel te verwijten, maar net hoe je het wil zien. Jullie hebben het allebei om tegengestelde redenen verdriet en het is dubbel verdrietig dat jullie er op dit moment niet voor elkaar kunnen zijn.

Een troost: het trekt uiteindelijk wel weer bij. Jij komt uit je PND en zij gaat óf een kind krijgen of haar leven anders inrichten en weer wat opener staan voor de rest van het leven. Tijd lost dit probleem op, maar dan moet je het nu niet gaan forceren en breken.
Ik heb in mijn diepste momenten ook wel mensen onnodig gekwetst en ben die mensen eeuwig dankbaar dat ze even wat afstand hebben genomen zodat het niet is geëscaleerd.

Zoals zo veel al hebben gezegd, laat het even rusten. Dit kun je naar haar benoemen, maar hoeft niet. Misschien komt jullie contact vanzelf op een wat lager pitje als je wat afstand neemt. Jij hebt nu genoeg aan jezelf en je vriendin ook denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat niet om speciale status. Ik zou hetzelfde zeggen als iemand net zijn ouder is verloren en daar heel verdrietig over is, en dat je dan ondertussen een vriendin moet troosten wiens ouder te vaak belt. Ik weet, vergelijking gaat niet helemaal op, maar illustreert het misschien een beetje.

Maar de PND is niet belangrijker dan de niet-vervulde kinderwens, en de niet-vervulde kinderwens is niet belangrijker dan de PND. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille waardoor je er lastig voor elkaar kunt zijn.

Overigens heb ik nooit moeite gehad met praten over het onderwerp of blij zijn voor een ander. Ik heb geen enkele vriendin geweerd omdat zij wel kinderen had. Ik heb één vriendschap stop gezet, omdat zij zich 0 kon inleven in mijn verdriet en me daar regelmatig mee kwetste. Maar verder heb ik vrolijk kinderkamers helpen behangen en pas ik met liefde op. Maar dat is wel confronterend en in de auto naar huis zit je wel een potje te janken dat jij dat nooit gaat krijgen. Het is (voor mij) wel iets groter dan een bepaalde carrierestap die je niet krijgt of een bepaalde band met mijn broer. Het zit (wederom voor mij) veel dieper dan dat. En het verdriet is ook veel groter dan welk verdriet ik ooit maar heb meegemaakt (en dat is genoeg).

Daarom had ik in die tijd wel af en toe, maar niet te vaak, een luisterend oor kunnen zijn voor iemand met een postnatale depressie. Maar ik vind niet dat ik daarmee een speciale status heb. Zij kan er waarschijnlijk ook niet echt voor mij zijn op dat moment, ze zit immers in een depressie.

EDIT: ik lees nu meer in je post dat je juist verbaasd bent over dat ander verdriet niet dezelfde status heeft als onvervulde kinderwens, bedoel je dat? Waarom jouw verdriet over wat je niet krijgt niet hetzelfde behandeld kan worden als dat van een onvervulde kinderwens. Vanuit mezelf sprekend probeer ik altijd af te gaan op wat iemand mij aangeeft. Als je niet over mijn auto of koophuis wil horen, omdat dat er voor jou niet in zit en je daar verdriet over hebt, zou ik daar zeker rekening mee houden. Dat kan wel alleen als je het aangeeft, want ik kan het niet voor je invullen.
beetjebl wijzigde dit bericht op 05-07-2022 14:29
15.89% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
OliveHoover schreef:
05-07-2022 14:18
En toch hè, vraag ik me af waarom geen kinderen kunnen krijgen vaak (lees het hier her en der ook weer) een speciale status lijkt te hebben qua verdriet. Er zijn in mijn leven ook dingen die ik graag wil maar die ik nooit zal krijgen of die niet lukken. Ik denk niet dat mensen het dan wel zullen begrijpen als ik aangeef niets te willen horen over dat onderwerp, geen begrip en geduld meer te hebben, geen contact meer te willen met een vriendin omdat zij x of y wel heeft. Dan moet je anderen alles maar gunnen en niet jaloers en afgunstig zijn.

Zo hoor ik dat nou nooit. Werkelijk, het lijkt wel alsof je in een andere wereld leeft dan ik met heel andere normen en waarden en sociale codes.

Ik ken mensen die vreselijk moeite hebben gehad om aan een baan te komen. Ik ken mensen met veel geld en mensen met heel weinig geld. Ik ken muziekfanaten die doof geworden zijn en nooit meer naar een concert kunnen. Ik ken mensen bij wie het in de liefde maar niet wilde lukken. En in al die gevallen werd door anderen altijd begrepen dat het aardig was om daar een béétje mee te veren met andermans gevoeligheden, en aan de andere kant kon de verdrietige persoon ook meeleven met de ander.

Daar zat geen verbod bij, ook geen taboe, nooit een verzoek "je mag hier niet over praten of je mag dat niet zeggen". Alleen maar een wederzijds begrip dat de ander misschien niet je beste klankbord is op dat moment.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ginevra schreef:
05-07-2022 14:28
Zo hoor ik dat nou nooit. Werkelijk, het lijkt wel alsof je in een andere wereld leeft dan ik met heel andere normen en waarden en sociale codes.

Ik ken mensen die vreselijk moeite hebben gehad om aan een baan te komen. Ik ken mensen met veel geld en mensen met heel weinig geld. Ik ken muziekfanaten die doof geworden zijn en nooit meer naar een concert kunnen. Ik ken mensen bij wie het in de liefde maar niet wilde lukken. En in al die gevallen werd door anderen altijd begrepen dat het aardig was om daar een béétje mee te veren met andermans gevoeligheden, en aan de andere kant kon de verdrietige persoon ook meeleven met de ander.

Daar zat geen verbod bij, ook geen taboe, nooit een verzoek "je mag hier niet over praten of je mag dat niet zeggen". Alleen maar een wederzijds begrip dat de ander misschien niet je beste klankbord is op dat moment.
Dit, in zo'n omgeving zit ik ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
CharlotteCcc schreef:
04-07-2022 18:39
Hoezo? Je vraagt toch aan elkaar hoe het gaat als je elkaar ziet? Het gaat al een langere tijd niet lekker met me, dus dat vertel ik dan gewoon. En als ze dat als teveel/pijnlijk ervaarde tzt, dan had ze dat mogen zeggen en dan had ik waarschijnlijk sowieso een stapje teruggenomen. Omdat ik nu even niet meer heb dan de ellende waarin ik zit en geen positieve mindset heb, hoe graag ik ook zou willen en haar ook niet wil bezwaren bovenop haar verdriet. Maar dat hadden we gewoon kunnen uitspreken wat mij betreft.

Ik vind dat ze nu mijn probleem echt gebagatelliseerd heeft door het gezeur te noemen en dat doet me pijn. En volgens mij heeft ze ook gewoon echt niet door wat dit inhoudt. Kan ik haar ook niet kwalijk nemen, want ze heeft zelf nooit een psychische aandoening gehad of iets in haar omgeving meegemaakt wat hiermee te maken heeft. Ik weet me nog te herinneren dat ze ook over mijn man (5 jaar geleden) die destijds depressief was, zei dat iedereen wel eens niet lekker in z’n vel zit en je soms ook gewoon een schop onder je kont moet krijgen. Dan zie je de ernst er denk ik ook gewoon niet van in.
Ik merk dat er niemand hierop gereageerd heeft. Deze opmerking van de vriendin over de depressie van de man van TO is idd weinig invoelend en zou inderdaad gekoppeld kunnen worden aan het afserveren van TO's PND als ''gezeur''.
Alle reacties Link kopieren Quote
OliveHoover schreef:
05-07-2022 14:18
En toch hè, vraag ik me af waarom geen kinderen kunnen krijgen vaak (lees het hier her en der ook weer) een speciale status lijkt te hebben qua verdriet. Er zijn in mijn leven ook dingen die ik graag wil maar die ik nooit zal krijgen of die niet lukken. Ik denk niet dat mensen het dan wel zullen begrijpen als ik aangeef niets te willen horen over dat onderwerp, geen begrip en geduld meer te hebben, geen contact meer te willen met een vriendin omdat zij x of y wel heeft. Dan moet je anderen alles maar gunnen en niet jaloers en afgunstig zijn.
Daar is toch helemaal geen sprake van. Joh, die vriendin heeft 1x een rotopmerking gemaakt. Ruk het niet zo uit z’n verband.

Ik ben mijn vader verloren toen ik 20 was, aan een hersentumor. Voor mij voelde ongewenste kinderloosheid vergelijkbaar.

En de angst die ik toen had om nooit moeder te worden voelt hetzelfde als de angst die ik nu heb om mijn kinderen te verliezen.

Ongewenste kinderloosheid is denk ik beter te vergelijken met rouw dan met overboden worden op je droomhuis oid.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
lux- schreef:
05-07-2022 16:17
Daar is toch helemaal geen sprake van. Joh, die vriendin heeft 1x een rotopmerking gemaakt. Ruk het niet zo uit z’n verband.

Ik heb het ook niet over dit topic alleen, maar iets wat ik door de jaren heen vaker heb gemerkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
OliveHoover schreef:
05-07-2022 17:00
Ik heb het ook niet over dit topic alleen, maar iets wat ik door de jaren heen vaker heb gemerkt.
Het zou je sieren als je op de rest van mijn post om je speciaal wat erover uit te leggen zou reageren. Maar dan niet hoor. Je wil het kennelijk vooral niet begrijpen en dat is je goed recht.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven