Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 30
vrijdag 25 mei 2007 om 14:36
Hai schat, gewoon net als ik altijd probeer te denken: hij zit kloteriger dan jij want hij moet lekker vrolijk zijn en net doen alsof er niets aan de hand is terwijl hij jou waarschijnlijk ook mist. Die gedachte maakt mij altijd wat blijer. Jij kunt je tenminste bij vriendinnen en bij ons uiten. Die GM van jou moet het allemaal in zijn eigen hoofd doen. Geen aannames doen, die kloppen meestal niet.
Jij bent gewoon de sterke van de twee en dat gaan we volgend weekend eens even vieren!!!!
vrijdag 25 mei 2007 om 14:45
't verschil is niet zo groot hoor! ik was (dit maal) de eerste die riep dat de GM van kittykat maar terug moest komen als hij gescheiden is. En ook ik ben toch echt een GV. Maar jij en ik zijn allebei geen FV'en.
Natuurlijk moet ik er ook niet aan denken dat mijn geliefde zegt dat hij me niet meer wil zien tot ik gescheiden ben. Dan moet ik afscheid van hem nemen.
Maar aan de andere kant: Kittykat zal er al wel tot haar oren inzitten, maar ze kent GM nu net 2 weken, dus er is misschien nog een weg terug - en hij klinkt wel heel erg FOUT (of hoor ik de hormonen gieren ????)
vrijdag 25 mei 2007 om 14:46
Hartstikke goed meid dat je het hier meldt en jouw verhaal bevestigt voor mij ook dat niet iedere GM alleen voor de sex een minnares erbij houdt maar echt gevoelens kan hebben haar en gewoon vreselijk in de squeeze zit.
Maarrrrr.....en nu komt de maarrrrrrr......hoe rot voelde jij je dat je niks van je GM hoorde? Hoe rot gaat KK zich voelen als ze in dezelfde routing als wij komt? Tis niet zeker dat het gebeurt maar er is een grote kans. En net als dat ik vind dat jij niet moet scheiden voor je GM (zolang en zo goed ken je hem nog niet maar dat terzijde) zo vind ik ook dat ik absoluut gelijk heb als ik haar aanraad om niet wat hem te beginnen als ie nog getrouwd is en dat zij niet de reden moet zijn. Daarmee leg je teveel druk op de minnares.
Ik had het heel goed gevonden als jouw GM tegen je had gezegd: ga eerst maar scheiden. Niet leuk voor jou maar wel goed voor hem. En als een GM genoeg gevoel heeft voor zijn minnares, dan had ie dat zelf bedacht want als je echt van iemand houdt, dan doe je dit die persoon niet aan.
Dat is de reden dat ik nog steeds niet ECHT kwaad kan zijn op mijn GM. Zijn stilzwijgen zie ik als offer naar mij toe zodat ik tenminste verder kan met mijn leven.
vrijdag 25 mei 2007 om 14:53
Vanmorgen op pad geweest met GM voor het werk en daarna een eind gewandeld samen. We hebben een goed en open gesprek gehad.
Echte vrienden zeggen elkaar ongezouten de waarheid; dat doen wij ook naar elkaar. We sparen elkaar niet. We hebben allebei onze problemen in ons eigen leven (los van de problemen die onze relatie veroorzaakt) waar we heel open over kunnen praten zonder elkaar de maat te nemen. Die vriendschappelijke band was al een jaar heel sterk, voordat we de (fysieke) grens over gingen vorige maand.
En dat is iets wat ik met vrijwel niemand heb: Hij probeert zich in mij te verplaatsen en toont invoelingsvermogen. Hoe veel mensen heb je om je heen die naar je luisteren en begrip tonen ZONDER altijd maar weer met hun eigen verhaal te komen of vanuit hun eigen visie reageren? Nou in mijn geval zijn dat er bijzonder weinig. Ik neem soms niet meer de moeite om mensen over mijn belevenissen te informeren, omdat ik al weet waar ze mee aan komen. (sorry voor dit negativisme maar het is fijn dit even van me af te kunnen schrijven)
Overigens weet nog steeds niemand van mijn relatie met GM (behalve psych) en dat houd ik ook zo.
Ik ben er van overtuigd dat de steun, waardering en begrip van hem oprecht zijn, dus dat hij niet met voorbedachte rade met bijbedoelingen heeft gehandeld. Misschien klinkt dat ongeloofwaardig maar ik voel dat wel zo.
Ik heb hem o.a. gezegd dat als hij thuiskomt, er iemand is aan wie hij zijn verhaal kan doen, hoe ongelukkig hij ook zegt te zijn, hij heeft wel afleiding. Ik heb dat nauwelijks. (Dit zei ik niet om zielig te doen of om hem verwijten te maken, het is zuiver een constatering)
En hij geeft mij geen 'hoop' door mij te bellen en aandacht te geven. Hoop waarop? Op een toekomst samen? Die hoop heb ik niet. En hij heeft mij nooit beloftes gedaan (gelukkig).
Ik heb al eens eerder geschreven dat ik er moeite mee heb om dag in, dag uit alleen te zijn en dat al vier jaar. Ook omdat ik destijds gedumpt ben voor een ander heb ik eigenlijk nog steeds niet veel eigenwaarde. En ik ben ergens bang dat ik in een nieuwe relatie opnieuw gekwetst word. Ik denk wel eens dat een nieuwe relatie mijn eenzaamheid niet oplost, maar zelfs mijn afhankelijkheid zal vergroten.
Dat betekent niet dat ik daarom genoegen neem met deze 'halve dop' (ik heb de discussie hierover op dit topic gelezen). Ik heb nog steeds enige trots; ik wil me niet aan deze vent uitleveren!
Ik heb er wel vertrouwen in dat we onze vriendschap kunnen handhaven, ondanks wat er verder is gebeurd.
Een heel verhaal eigenlijk... Misschien herkenbaar voor (een van) jullie.
Echte vrienden zeggen elkaar ongezouten de waarheid; dat doen wij ook naar elkaar. We sparen elkaar niet. We hebben allebei onze problemen in ons eigen leven (los van de problemen die onze relatie veroorzaakt) waar we heel open over kunnen praten zonder elkaar de maat te nemen. Die vriendschappelijke band was al een jaar heel sterk, voordat we de (fysieke) grens over gingen vorige maand.
En dat is iets wat ik met vrijwel niemand heb: Hij probeert zich in mij te verplaatsen en toont invoelingsvermogen. Hoe veel mensen heb je om je heen die naar je luisteren en begrip tonen ZONDER altijd maar weer met hun eigen verhaal te komen of vanuit hun eigen visie reageren? Nou in mijn geval zijn dat er bijzonder weinig. Ik neem soms niet meer de moeite om mensen over mijn belevenissen te informeren, omdat ik al weet waar ze mee aan komen. (sorry voor dit negativisme maar het is fijn dit even van me af te kunnen schrijven)
Overigens weet nog steeds niemand van mijn relatie met GM (behalve psych) en dat houd ik ook zo.
Ik ben er van overtuigd dat de steun, waardering en begrip van hem oprecht zijn, dus dat hij niet met voorbedachte rade met bijbedoelingen heeft gehandeld. Misschien klinkt dat ongeloofwaardig maar ik voel dat wel zo.
Ik heb hem o.a. gezegd dat als hij thuiskomt, er iemand is aan wie hij zijn verhaal kan doen, hoe ongelukkig hij ook zegt te zijn, hij heeft wel afleiding. Ik heb dat nauwelijks. (Dit zei ik niet om zielig te doen of om hem verwijten te maken, het is zuiver een constatering)
En hij geeft mij geen 'hoop' door mij te bellen en aandacht te geven. Hoop waarop? Op een toekomst samen? Die hoop heb ik niet. En hij heeft mij nooit beloftes gedaan (gelukkig).
Ik heb al eens eerder geschreven dat ik er moeite mee heb om dag in, dag uit alleen te zijn en dat al vier jaar. Ook omdat ik destijds gedumpt ben voor een ander heb ik eigenlijk nog steeds niet veel eigenwaarde. En ik ben ergens bang dat ik in een nieuwe relatie opnieuw gekwetst word. Ik denk wel eens dat een nieuwe relatie mijn eenzaamheid niet oplost, maar zelfs mijn afhankelijkheid zal vergroten.
Dat betekent niet dat ik daarom genoegen neem met deze 'halve dop' (ik heb de discussie hierover op dit topic gelezen). Ik heb nog steeds enige trots; ik wil me niet aan deze vent uitleveren!
Ik heb er wel vertrouwen in dat we onze vriendschap kunnen handhaven, ondanks wat er verder is gebeurd.
Een heel verhaal eigenlijk... Misschien herkenbaar voor (een van) jullie.
vrijdag 25 mei 2007 om 14:54
Insideout,
Welkom bij de club van afscheidnemers. Heel herkenbaar en ik hoop dat als je alle verhalen in de verschillende stadia leest, je het vertrouwen krijgt dat het steeds beter wordt. Precies wat TT zegt: vallen en opstaan, 2 stappen vooruit, 1 of soms meer terug maar de dips worden steeds minder. En er komt een moment dat het over is en dat je open staat voor een leuke nieuwe relatie (misschien zelfs met een vrouw :D geintje Mussk, echt waar, niet hatelijk bedoeld)
Ik begrijp Lilith heel goed dat ze ermee doorgaat: zij heeft geen problemen met bepaalde nadelen van het minnares zijn, sterker nog, zij ziet ze als voordelen. Die fase heb ik ook gehad en misschien duurt ie bij de één ook langer dan de ander.
Dus meid, als je dan toch nog een gesprek met hem aangaat: zeg dan dat je het zat bent en dat je verder gaat met je leven en hem niet meer wilt zien, horen of spreken. Altijd beter om zelf die stap te nemen dan dat ie voor je genomen wordt!!!
Ik kom zo best intelligent over he??? ;) Mijn dag begon zo...blehhhhh....maar ik voel me eigenlijk best wel weer heel erg goed! Hoe zijn de weersvoorspellingen voor volgende week?
Welkom bij de club van afscheidnemers. Heel herkenbaar en ik hoop dat als je alle verhalen in de verschillende stadia leest, je het vertrouwen krijgt dat het steeds beter wordt. Precies wat TT zegt: vallen en opstaan, 2 stappen vooruit, 1 of soms meer terug maar de dips worden steeds minder. En er komt een moment dat het over is en dat je open staat voor een leuke nieuwe relatie (misschien zelfs met een vrouw :D geintje Mussk, echt waar, niet hatelijk bedoeld)
Ik begrijp Lilith heel goed dat ze ermee doorgaat: zij heeft geen problemen met bepaalde nadelen van het minnares zijn, sterker nog, zij ziet ze als voordelen. Die fase heb ik ook gehad en misschien duurt ie bij de één ook langer dan de ander.
Dus meid, als je dan toch nog een gesprek met hem aangaat: zeg dan dat je het zat bent en dat je verder gaat met je leven en hem niet meer wilt zien, horen of spreken. Altijd beter om zelf die stap te nemen dan dat ie voor je genomen wordt!!!
Ik kom zo best intelligent over he??? ;) Mijn dag begon zo...blehhhhh....maar ik voel me eigenlijk best wel weer heel erg goed! Hoe zijn de weersvoorspellingen voor volgende week?
vrijdag 25 mei 2007 om 14:57
Hee Wereldmeid,
Als jij een vriendschap kunt onderhouden en dat aankunt: prima toch!!!
Weet je wat ik altijd had met die hoop? Mijn GM deed ook geen beloftes dus ik had geen verwachtingen maar stiekem had ik best wel de hoop. Ik verwacht niet dat ik morgen de loterij win, maar ik hoop het wel. Snap je wat ik bedoel?
Als jij een vriendschap kunt onderhouden en dat aankunt: prima toch!!!
Weet je wat ik altijd had met die hoop? Mijn GM deed ook geen beloftes dus ik had geen verwachtingen maar stiekem had ik best wel de hoop. Ik verwacht niet dat ik morgen de loterij win, maar ik hoop het wel. Snap je wat ik bedoel?
vrijdag 25 mei 2007 om 15:04
Hoi Biga, ik vind het koesteren van hoop aan de ene kant best begrijpelijk: Als je verliefd op iemand bent, dan ga je er van uit dat dat altijd zo zal blijven en dat je 'op een dag' samen zult zijn, linksom of rechtsom...
Dat is het lastige van verliefdheid denk ik, dat je geneigd bent om alles door een roze bril te bekijken. Als ik in de armen van GM lag was ik niet bereid de realiteit te laten doordringen. Alleen later kreeg ik elke keer weer spijt, met name van het feit dat ik mezelf niet onder controle had.
En hoewel ik eerder heb geschreven dat ik vind dat ik niet aan zijn afwegingen mag komen (m.b.t. bij haar blijven), ik zou het ergens ook ruggegraatloos vinden als hij een huwelijk van tig jaar rucksichtlos zou opgeven voor een verliefdheid. Aan enige realiteitszin ontbreekt het me dus niet denk ik. Ondanks alle (heerlijke) gevoelens.
Dat is het lastige van verliefdheid denk ik, dat je geneigd bent om alles door een roze bril te bekijken. Als ik in de armen van GM lag was ik niet bereid de realiteit te laten doordringen. Alleen later kreeg ik elke keer weer spijt, met name van het feit dat ik mezelf niet onder controle had.
En hoewel ik eerder heb geschreven dat ik vind dat ik niet aan zijn afwegingen mag komen (m.b.t. bij haar blijven), ik zou het ergens ook ruggegraatloos vinden als hij een huwelijk van tig jaar rucksichtlos zou opgeven voor een verliefdheid. Aan enige realiteitszin ontbreekt het me dus niet denk ik. Ondanks alle (heerlijke) gevoelens.
vrijdag 25 mei 2007 om 16:45
Helemaal eensch met Pieter. Inside Out, misschien krijgt ie wel een beetje een benauwd gevoel ervan dat je zoveel aandacht vraagt? Dat moet je ook niet doen. Jij moet keurig wachten tot hij tijd heeft. En dat laatste met een grote korrel zout nemen. Meid, je verdient dit gesodemieter niet, maar je vraagt er wel om. Jij bent tweede (alhoewel, vrouw, kinderen, baan, geld etc zullen nog wel voorgaan) en zo wordt je dus ook behandeld. Tweederangs en dat gaat echt niet beter worden.
vrijdag 25 mei 2007 om 17:14
vrijdag 25 mei 2007 om 17:20
Dank je dames voor alle reacties...
Gaat enorm veel door mijn hoofd heen op het moment.. heb hem gesmst en we gaan binnenkort afspreken om te praten...hoe ik er nu tegenover sta om het af te breken. Hoop dat ik sterk genoeg blijf om dit vol te houden. Zal idd met vallen en opstaan gaan gebeuren maar hoe het nu gaat werkt gewoon niet.
pffffff wat een dag...
Gaat enorm veel door mijn hoofd heen op het moment.. heb hem gesmst en we gaan binnenkort afspreken om te praten...hoe ik er nu tegenover sta om het af te breken. Hoop dat ik sterk genoeg blijf om dit vol te houden. Zal idd met vallen en opstaan gaan gebeuren maar hoe het nu gaat werkt gewoon niet.
pffffff wat een dag...
vrijdag 25 mei 2007 om 17:36
Ik begrijp best dat dat je bedoeling is, maar persoonlijk zou de manier waarop jij het nu doet mij juist tegen gaan staan.
Ik zou mij aangevallen voelen en onbegrepen en niet gesteund.
En daardoor zou ik de strekking van je woorden niet tot me door laten dringen.
Ze kunnen door deze manier juist hun doel voorbij schieten.
Maar wellicht komen ze bij InsideOut wel op de juiste manier aan.
En eerlijk gezegd ben ik nu blij dat ik niet hier las op het moment dat ik nog echt iets met exgm had. Dan had ik er namelijk niet van kunnen genieten zoals ik nu wel heb gedaan.
