Relaties
alle pijlers
minnaressen deel 33
woensdag 20 juni 2007 om 15:39
quote: rafaella reageerde
Of is het toch dat hij mij meer doet dan ik eigenlijk zou willen en ik daardoor teveel met hem bezig houdt, waardoor ik andere mannen minder zie staan?
Dat is dus nog het laatste uiteinde van mijn dilemma.
Genieten van wat ik heb, of verstandig zijn (en is dat dan mijn eigen verstand, of meer wat 'men' vindt?)
Moeilijk he!!
Al die vragen waarvan je het antwoord hoopt/denkt te weten.
Ik heb heel lang heel stoer geroepen...ach,als ik een andere leuke vent tegenkom dan kan ik stoppen met gm,leuk voor zolang het duurt dus.
Maar laat het nou net gebeuren dat ik absoluut geen leuke mannen rond zie lopen...komt dat door gm of is het toeval!!!
@Insideout,je houd het nog steeds vol,ondanks die knagende behoefte om toch wat te laten horen...supersterk !!
@Dulcia,het is idd echt een verslaving,aan de aandacht,de spanning,die stomme smsjes,de telefoontjes,die lieve woordjes,de goede sex,het intieme...kan zo nog wel even doorgaan helaas.
Of is het toch dat hij mij meer doet dan ik eigenlijk zou willen en ik daardoor teveel met hem bezig houdt, waardoor ik andere mannen minder zie staan?
Dat is dus nog het laatste uiteinde van mijn dilemma.
Genieten van wat ik heb, of verstandig zijn (en is dat dan mijn eigen verstand, of meer wat 'men' vindt?)
Moeilijk he!!
Al die vragen waarvan je het antwoord hoopt/denkt te weten.
Ik heb heel lang heel stoer geroepen...ach,als ik een andere leuke vent tegenkom dan kan ik stoppen met gm,leuk voor zolang het duurt dus.
Maar laat het nou net gebeuren dat ik absoluut geen leuke mannen rond zie lopen...komt dat door gm of is het toeval!!!
@Insideout,je houd het nog steeds vol,ondanks die knagende behoefte om toch wat te laten horen...supersterk !!
@Dulcia,het is idd echt een verslaving,aan de aandacht,de spanning,die stomme smsjes,de telefoontjes,die lieve woordjes,de goede sex,het intieme...kan zo nog wel even doorgaan helaas.
woensdag 20 juni 2007 om 15:43
Feeks,3 weken :(.Hoe lullig ook maar ik ben toch maar weer blij dat dat bij mijn gm nooit aan de orde is,die gaat nooit met vakantie.
Vertrekt hij al snel of kan je nog even aan het idee wennen?
@SLi,dikke *; voor jou...hoe lang het ook geleden is,hoelang de verhouding ook heeft geduurd,het blijft verotte moeilijk.
@Al2jaar,hier gaat alles gelukkig wel goed,ik heb even vrede met de situatie,ik zie momenteel wel weer even waar mijn schip strand.Hoop dat het voor jou allemaal vol te houden is meis,jammer dat je je verhaal hier niet meer kwijt kunt *;
Vertrekt hij al snel of kan je nog even aan het idee wennen?
@SLi,dikke *; voor jou...hoe lang het ook geleden is,hoelang de verhouding ook heeft geduurd,het blijft verotte moeilijk.
@Al2jaar,hier gaat alles gelukkig wel goed,ik heb even vrede met de situatie,ik zie momenteel wel weer even waar mijn schip strand.Hoop dat het voor jou allemaal vol te houden is meis,jammer dat je je verhaal hier niet meer kwijt kunt *;
woensdag 20 juni 2007 om 15:48
woensdag 20 juni 2007 om 16:00
Das heel simpel deur been there done that! Komt door GM... das het aantal % van jezelf dat stiekem toch denkt dat hij ooit wel weg gaat thuis. Want wat doe je ingodsnaam als je een leuke vent bent tegengekomen en GM is ineens weer vrij! :o
Ja, begin het steeds moeilijker te vinden om niet iets te laten horen van me...maar ik mag het gewoon niet ;(....one day ill wake up and it wont hurt anymore........laat die dag maar komen...
woensdag 20 juni 2007 om 16:00
Nee,ik zou dat weekendje ook niet gegaan zijn.Alsjeblieft zeg,een beetje toekijken hoe ze even gezellig zitten te doen daar,nee bedankt.
En of hij je gaat missen,dat zal je denk ik nooit helemaal zeker weten.Als hij stil blijft heb je kans dat hij de gelegenheid amper krijgt of omdat hij er zelf niet zo heel veel bij stil staat...en ga dit nou niet zelf invullen want zeker krijg je het nooit.
Als ik mijn situatie vergelijk met de meeste andere verhalen hier dan is het wel heel duidelijk dat ik mijn gm veel minder zie dan jullie.Soms vind ik dat best moeilijk,maar aan de andere kant,ik heb weer niet die andere moeilijke momenten zoals vakanties enzo.
En of hij je gaat missen,dat zal je denk ik nooit helemaal zeker weten.Als hij stil blijft heb je kans dat hij de gelegenheid amper krijgt of omdat hij er zelf niet zo heel veel bij stil staat...en ga dit nou niet zelf invullen want zeker krijg je het nooit.
Als ik mijn situatie vergelijk met de meeste andere verhalen hier dan is het wel heel duidelijk dat ik mijn gm veel minder zie dan jullie.Soms vind ik dat best moeilijk,maar aan de andere kant,ik heb weer niet die andere moeilijke momenten zoals vakanties enzo.
woensdag 20 juni 2007 om 16:11
@Sky, sterkte in deze moeilijke periode, uiteindelijk kom je er wel!
@Insideout, hou vol meid, zoek afleiding! Het helpt echt!
@Rafaella, ik herken het dilemma 'genieten van wat je hebt versus verstandig zijn'. Natuurlijk speelt daarbij ook mee wat je wel/niet zou moeten doen volgens de 'buitenwereld'. Heb je mensen in je omgeving in vertrouwen genomen? Zo ja, welke reacties krijg je zoal?
@Deurtje, ik heb dezelfde 'illusie' gehad wat betreft het loslaten van GM zodra ik een ander zou tegenkomen... nu ben ik al vier jaar single en in die tijd nog niet 1 leuke ongebonden man van mijn leeftijd tegengekomen. Ik denk dat ik de boot gemist heb... dat klinkt wat depri, maar zo voel ik het vaak wel. Een soort uitzichtloze eenzaamheid, waarmee ik bij niemand behalve GM echt terecht kan. GM voelt me ook op dat punt haarfijn aan, maar ik heb besloten afstand van hem te nemen dus ik wil niet steeds bij hem aankloppen voor een luisterend oor... moeilijk.
Ook vandaag heb ik telefonisch contact gehad met GM, vooral over zaken, maar de sfeer is even ontspannen en plagerig als altijd. Wederzijdse gevoelens zijn niet verdwenen. Morgen zie ik hem weer voor een overleg, voor het eerst sinds een week, en toch kijk ik er wel naar uit.
Onze vakanties overlappen elkaar voor een deel, maar toch zal ik hem vier weken lang niet zien. Hopelijk heb ik er tegen die tijd profijt van dat ik al sinds begin vorige week bezig ben met afstand nemen. De afspraak dat hij niet meer bij me thuis moet komen, staat nog steeds.
Voor mijn relatie met GM kon ik het me niet voorstellen dat het ZO moeilijk zou zijn om je gevoel deels uit te schakelen en de nodige afstand te nemen. Het helpt me om hem een aantal dagen niet te zien en tegelijkertijd met andere dingen bezig te zijn.
Sterkte allemaal!
@Insideout, hou vol meid, zoek afleiding! Het helpt echt!
@Rafaella, ik herken het dilemma 'genieten van wat je hebt versus verstandig zijn'. Natuurlijk speelt daarbij ook mee wat je wel/niet zou moeten doen volgens de 'buitenwereld'. Heb je mensen in je omgeving in vertrouwen genomen? Zo ja, welke reacties krijg je zoal?
@Deurtje, ik heb dezelfde 'illusie' gehad wat betreft het loslaten van GM zodra ik een ander zou tegenkomen... nu ben ik al vier jaar single en in die tijd nog niet 1 leuke ongebonden man van mijn leeftijd tegengekomen. Ik denk dat ik de boot gemist heb... dat klinkt wat depri, maar zo voel ik het vaak wel. Een soort uitzichtloze eenzaamheid, waarmee ik bij niemand behalve GM echt terecht kan. GM voelt me ook op dat punt haarfijn aan, maar ik heb besloten afstand van hem te nemen dus ik wil niet steeds bij hem aankloppen voor een luisterend oor... moeilijk.
Ook vandaag heb ik telefonisch contact gehad met GM, vooral over zaken, maar de sfeer is even ontspannen en plagerig als altijd. Wederzijdse gevoelens zijn niet verdwenen. Morgen zie ik hem weer voor een overleg, voor het eerst sinds een week, en toch kijk ik er wel naar uit.
Onze vakanties overlappen elkaar voor een deel, maar toch zal ik hem vier weken lang niet zien. Hopelijk heb ik er tegen die tijd profijt van dat ik al sinds begin vorige week bezig ben met afstand nemen. De afspraak dat hij niet meer bij me thuis moet komen, staat nog steeds.
Voor mijn relatie met GM kon ik het me niet voorstellen dat het ZO moeilijk zou zijn om je gevoel deels uit te schakelen en de nodige afstand te nemen. Het helpt me om hem een aantal dagen niet te zien en tegelijkertijd met andere dingen bezig te zijn.
Sterkte allemaal!
woensdag 20 juni 2007 om 16:23
quote: wereldmeid reageerde
@Deurtje, ik heb dezelfde 'illusie' gehad wat betreft het loslaten van GM zodra ik een ander zou tegenkomen... nu ben ik al vier jaar single en in die tijd nog niet 1 leuke ongebonden man van mijn leeftijd tegengekomen. Ik denk dat ik de boot gemist heb... dat klinkt wat depri, maar zo voel ik het vaak wel. Een soort uitzichtloze eenzaamheid, waarmee ik bij niemand behalve GM echt terecht kan. GM voelt me ook op dat punt haarfijn aan, maar ik heb besloten afstand van hem te nemen dus ik wil niet steeds bij hem aankloppen voor een luisterend oor... moeilijk.
Dit herken ik wel.Voor Gm had ik bijna altijd wel een vriendje,ik ben nooit lang vrijgezel geweest,hooguit een maand of 2 en dat was voor mijn gevoel dan al lang.
Mijn laatste relatie voor gm is heel pijnlijk geweest en afgelopen, ik had toen ook besloten dat ik even een tijdje helemaal alleen wilde blijven.Ik was een jaar alleen toen ik gm tegenkwam en nu zijn we weer een jaar verder...nu al ruim 2 jaar alleen dus.
Soms denk ik wel eens ,wat is er veranderd,waarom had ik voorheen wel altijd een leuke vent op het oog,waarom lukte het toen wel en nu niet meer.Zal hij dan echt nooit komen,die leuke vrije man voor mij alleen??Wel weet ik dat ik veel veranderd ben in de zin van...ik neem alleen nog genoegen met een vriend die aan alle kanten mijn wensen en behoeftes kan vervullen,ik weet precies hoe hij eruit moet zien,wat voor kleding hij draagt....hoe gek kan je worden he ...dit allemaal om een volgende pijnlijke teleurstelling te voorkomen....en dan moet je dus nodig aan de gm gaan,waar zijn al die eisen nu ineens gebleven??
Onze vakanties overlappen elkaar voor een deel, maar toch zal ik hem vier weken lang niet zien. Hopelijk heb ik er tegen die tijd profijt van dat ik al sinds begin vorige week bezig ben met afstand nemen. De afspraak dat hij niet meer bij me thuis moet komen, staat nog steeds.
Voor mij is het heel normaal om gm zomaar 4 weken niet te zien,maar dat maakt het er in mijn geval niet makkelijker op helaas.
@Deurtje, ik heb dezelfde 'illusie' gehad wat betreft het loslaten van GM zodra ik een ander zou tegenkomen... nu ben ik al vier jaar single en in die tijd nog niet 1 leuke ongebonden man van mijn leeftijd tegengekomen. Ik denk dat ik de boot gemist heb... dat klinkt wat depri, maar zo voel ik het vaak wel. Een soort uitzichtloze eenzaamheid, waarmee ik bij niemand behalve GM echt terecht kan. GM voelt me ook op dat punt haarfijn aan, maar ik heb besloten afstand van hem te nemen dus ik wil niet steeds bij hem aankloppen voor een luisterend oor... moeilijk.
Dit herken ik wel.Voor Gm had ik bijna altijd wel een vriendje,ik ben nooit lang vrijgezel geweest,hooguit een maand of 2 en dat was voor mijn gevoel dan al lang.
Mijn laatste relatie voor gm is heel pijnlijk geweest en afgelopen, ik had toen ook besloten dat ik even een tijdje helemaal alleen wilde blijven.Ik was een jaar alleen toen ik gm tegenkwam en nu zijn we weer een jaar verder...nu al ruim 2 jaar alleen dus.
Soms denk ik wel eens ,wat is er veranderd,waarom had ik voorheen wel altijd een leuke vent op het oog,waarom lukte het toen wel en nu niet meer.Zal hij dan echt nooit komen,die leuke vrije man voor mij alleen??Wel weet ik dat ik veel veranderd ben in de zin van...ik neem alleen nog genoegen met een vriend die aan alle kanten mijn wensen en behoeftes kan vervullen,ik weet precies hoe hij eruit moet zien,wat voor kleding hij draagt....hoe gek kan je worden he ...dit allemaal om een volgende pijnlijke teleurstelling te voorkomen....en dan moet je dus nodig aan de gm gaan,waar zijn al die eisen nu ineens gebleven??
Onze vakanties overlappen elkaar voor een deel, maar toch zal ik hem vier weken lang niet zien. Hopelijk heb ik er tegen die tijd profijt van dat ik al sinds begin vorige week bezig ben met afstand nemen. De afspraak dat hij niet meer bij me thuis moet komen, staat nog steeds.
Voor mij is het heel normaal om gm zomaar 4 weken niet te zien,maar dat maakt het er in mijn geval niet makkelijker op helaas.
woensdag 20 juni 2007 om 18:22
Ik zoek idd afleiding maar geen idee waar ik dat moet vinden? Werk is geen optie aangezien daar alles is begonnen...en ik daar de godse dag/nacht/avond niets te doen heb..en dan automatisch aan hem ga denken. Als ik vrij ben is iedereen op school/werk.. en zit ik thuis. Hoop zo dat die opleiding doorgaat...
Ik ga zo even een terrasje pikken met een vriendin..maar veel verschil zal het niet uitmaken denk... :(
Deurtje ook toevallig in de stad vanaaf :P?
woensdag 20 juni 2007 om 20:40
Zit denk ik niet veel anders op dan maar accepteren dat je je zwaar ellendig voelt binnestebuiten. Sommige zaken hebben nu eenmaal tijd nodig en moeten soms ook behuild worden.
En soms is dat prettiger om te doen in de natuur bijv dan in je bed met je hoofd onder de dekens. Of onder de dekens is juist het lekkerst.
Mijn ervaring is dat je verzetten tegen bepaalde onprettige gevoelens niet helpt, je word dan alleen ook nog maar gefrustreerd omdat dat niet lukt.
Tja deurtje, je snapt het wel denk. Sommige mensen in mijn omgeving weten ervan. Op één vriendin na, snapt niemand wat ik met hem moet, er zit geen toekomst in, bladiebla, arme echtgenote (en dat vind ik eigenlijk ook, maar zonder mij zou hij haar ook bedriegen).
Ik wil ook geen toekomst met hem, dus dat scheelt en in hoeverre ik mij verantwoordelijk voel voor zijn vrouw, dat vraag ik mij ook nog af.
Veelal snappen ze het vooral ook niet om wie hij verder voor persoon is.
Die ene vriendin zegt; je moet gewoon doen wat jij wilt, als je seks met hem wilt, doen, je leeft maar 1 keer!
Nog even over die seks gesproken Biga; als mensen een hele lange relatie met elkaar hebben, 10, 20, 30 of misschien wel 40 jaar, dan is het toch logisch dat de seks niet altijd even sprankelend is? Dat gaat toch met ups en downs, ook afhankelijk van andere factoren in je leven (geboorte, sterfte, nieuwe baan etc)
Het zal in ieder geval nooit dat nieuwe en spannende hebben van een geheime relatie, want dat is het niet.
Daarnaast denk ik dat geen 1 gm tegen zijn vriendin zegt dat hij nog leuke seks heeft met zijn vrouw, of hij moet wel gruwelijk lomp zijn.
En soms is dat prettiger om te doen in de natuur bijv dan in je bed met je hoofd onder de dekens. Of onder de dekens is juist het lekkerst.
Mijn ervaring is dat je verzetten tegen bepaalde onprettige gevoelens niet helpt, je word dan alleen ook nog maar gefrustreerd omdat dat niet lukt.
Tja deurtje, je snapt het wel denk. Sommige mensen in mijn omgeving weten ervan. Op één vriendin na, snapt niemand wat ik met hem moet, er zit geen toekomst in, bladiebla, arme echtgenote (en dat vind ik eigenlijk ook, maar zonder mij zou hij haar ook bedriegen).
Ik wil ook geen toekomst met hem, dus dat scheelt en in hoeverre ik mij verantwoordelijk voel voor zijn vrouw, dat vraag ik mij ook nog af.
Veelal snappen ze het vooral ook niet om wie hij verder voor persoon is.
Die ene vriendin zegt; je moet gewoon doen wat jij wilt, als je seks met hem wilt, doen, je leeft maar 1 keer!
Nog even over die seks gesproken Biga; als mensen een hele lange relatie met elkaar hebben, 10, 20, 30 of misschien wel 40 jaar, dan is het toch logisch dat de seks niet altijd even sprankelend is? Dat gaat toch met ups en downs, ook afhankelijk van andere factoren in je leven (geboorte, sterfte, nieuwe baan etc)
Het zal in ieder geval nooit dat nieuwe en spannende hebben van een geheime relatie, want dat is het niet.
Daarnaast denk ik dat geen 1 gm tegen zijn vriendin zegt dat hij nog leuke seks heeft met zijn vrouw, of hij moet wel gruwelijk lomp zijn.
woensdag 20 juni 2007 om 21:00
Dit is de eerste keer dat ik echt liefdesverdriet heb :$... en ik weet gewoon niet hoe ik hiermee om moet gaan..aan de ene kant accepteer ik dat het nooit wat kan worden en aan de andere kant denk ik constant aan hem en verlang ik naar contact.. ik word er gefrustreerd van dat hij constant in mijn gedachten zit!
woensdag 20 juni 2007 om 23:09
@Sli
Ja, afleiding helpt echt bij mij. Niet dat ik dan helemaal niet aan hem denk maar het maakt het minder pijnlijk op de 1 of andere manier. Ik heb altijd een beetje de neiging om bij verdriet of andere dip, me helemaal terug te trekken in mijn hol (lees huis) en dan wil ik niemand spreken of zien. Ik heb toch wel ontdekt dat ik mezelf op zo'n moment bij elkaar moet rapen en gewoon wel iets gaan doen, iets ondernemen, naar vriendinnen gaan, iets gaan doen! Weer omhoog in die spiraal i.p.v. naar beneden.
Ik heb het er met Angel weleens over gehad: smorgens klapt het er het hardste in en dan vooral als de kinderen er niet zijn want die leiden natuurlijk ook lekker af. (vooral als ik ze dan sla natuurlijk
) Dan sta ik onder de douche en gaan de meest verschrikkelijke gedachtes door mijn hoofd als de cremespoeling staat in te trekken. Strijken doe ik ook niet graag om dezelfde reden (goh wat een goeie smoes heb ik gevonden om het niet meer te doen) Dan ben ik alleen met mijn gedachtes en echt waar, ik heb zo'n verschrikkelijke fantasie, daar kan een Esther Verhoef of Loes den Hollander niet tegenop.
Dan zit ik in de auto en natuurlijk wordt net dat liedje gedraaid dat op ons tweeen slaat. Ben ik sterk dan zet ik iets anders op. Ben ik niet sterk die morgen dan jank ik van huis naar het werk en daar doe ik pas mijn mascara op en ga aan het werk!
Ja, afleiding helpt echt bij mij. Niet dat ik dan helemaal niet aan hem denk maar het maakt het minder pijnlijk op de 1 of andere manier. Ik heb altijd een beetje de neiging om bij verdriet of andere dip, me helemaal terug te trekken in mijn hol (lees huis) en dan wil ik niemand spreken of zien. Ik heb toch wel ontdekt dat ik mezelf op zo'n moment bij elkaar moet rapen en gewoon wel iets gaan doen, iets ondernemen, naar vriendinnen gaan, iets gaan doen! Weer omhoog in die spiraal i.p.v. naar beneden.
Ik heb het er met Angel weleens over gehad: smorgens klapt het er het hardste in en dan vooral als de kinderen er niet zijn want die leiden natuurlijk ook lekker af. (vooral als ik ze dan sla natuurlijk
) Dan sta ik onder de douche en gaan de meest verschrikkelijke gedachtes door mijn hoofd als de cremespoeling staat in te trekken. Strijken doe ik ook niet graag om dezelfde reden (goh wat een goeie smoes heb ik gevonden om het niet meer te doen) Dan ben ik alleen met mijn gedachtes en echt waar, ik heb zo'n verschrikkelijke fantasie, daar kan een Esther Verhoef of Loes den Hollander niet tegenop. Dan zit ik in de auto en natuurlijk wordt net dat liedje gedraaid dat op ons tweeen slaat. Ben ik sterk dan zet ik iets anders op. Ben ik niet sterk die morgen dan jank ik van huis naar het werk en daar doe ik pas mijn mascara op en ga aan het werk!
woensdag 20 juni 2007 om 23:34
Klinkt allemaal best herkenbaar... en gelukkig maar dat anderen ook niet altijd sterk zijn, ik voel mezelf vaak best een zwakkeling als ik jullie overtuiging en kracht lees, terwijl ik dat van mezelf dus niet zo zie...
Maar goed, ik kom er inmiddels wel meer en meer achter dat het elkaar iedere dag zien het niet makkelijker maakt om los te komen. En ik ga daar ook gewoon niet goed mee om. Dan hebben we het gisteren echt leuk en gezellig gehad, en vandaag heb ik het daar dan zo moeilijk mee... en dan denk ik te merken dat hij weer afstand van mij neemt, en hij denkt dat ik harder aan hem ga trekken daardoor. Lekkere vicieuze cirkel, die we samen ook aardig in stand houden.
Hij vertelde vandaag ook nog dat zo'n samenzijn het er voor hem niet makkelijker op maakt. Wat moet ik nou weer met zo'n uitspraak? En dat hij niet meer wil "terugvallen"... Is houden van mij dan "terugvallen"? Of denk ik nu helemaal verkeerd... Of luister ik niet goed naar hem, en is hij wel heel duidelijk, en wil ik er gewoon niet aan???
Bedacht me net in de auto wel dat ik gewoon een probleem heb met acceptatie. Ik accepteer dus zijn keuze, zijn beslissing niet. Ik wil er niet aan dat hij anders kiest, dat hij dus niet voor mij gaat... Iemand de gouden tip? :$
Herkenbaar Insideout, ik ben dus ook nog nooit verliefd geweest, en heb ook nog nooit liefdesverdriet gehad... voornemen: ik word nooooooit meer verliefd!!!
Maar goed, ik kom er inmiddels wel meer en meer achter dat het elkaar iedere dag zien het niet makkelijker maakt om los te komen. En ik ga daar ook gewoon niet goed mee om. Dan hebben we het gisteren echt leuk en gezellig gehad, en vandaag heb ik het daar dan zo moeilijk mee... en dan denk ik te merken dat hij weer afstand van mij neemt, en hij denkt dat ik harder aan hem ga trekken daardoor. Lekkere vicieuze cirkel, die we samen ook aardig in stand houden.
Hij vertelde vandaag ook nog dat zo'n samenzijn het er voor hem niet makkelijker op maakt. Wat moet ik nou weer met zo'n uitspraak? En dat hij niet meer wil "terugvallen"... Is houden van mij dan "terugvallen"? Of denk ik nu helemaal verkeerd... Of luister ik niet goed naar hem, en is hij wel heel duidelijk, en wil ik er gewoon niet aan???
Bedacht me net in de auto wel dat ik gewoon een probleem heb met acceptatie. Ik accepteer dus zijn keuze, zijn beslissing niet. Ik wil er niet aan dat hij anders kiest, dat hij dus niet voor mij gaat... Iemand de gouden tip? :$
Herkenbaar Insideout, ik ben dus ook nog nooit verliefd geweest, en heb ook nog nooit liefdesverdriet gehad... voornemen: ik word nooooooit meer verliefd!!!
woensdag 20 juni 2007 om 23:55
Hoi wereldmeid,
Sorry, ik zag nu net pas dat jij en niet deurtje vroeg hoe mijn omgeving reageerde. Ik had eigenlijk geen tijd om te schrijven, maar toch doen, dus vandaar even niet zo goed opgelet.
Ik snap helemaal wat jij en ook deurtje bedoelt. Ik was ook nooit lang alleen. 7 jaar geleden ging het uit met wat ik toch wel als mijn grote liefde beschouw, al is het feitelijk gezien msch niet allemaal zo liefdevol geweest.
Misschien denk ik dat maar, omdat ik nog elke dag aan hem denk. Dat kan natuurlijk ook voortkomen uit het feit dat ik het op één of andere manier niet heb kunnen verwerken. Maja, hoe doe je dat; verwerken??
Daarna heb ik nog 1x 9 maanden iets met iemand gehad, maar op hem was ik toch niet echt zo heel erg gek.
Was ook bepaald een zeer gecompliceerde, moeilijke man.
Nu durf ik eigenlijk niet zo goed meer. Ik blijk tot op heden zo'n slechte hand van kiezen te hebben, als het op mannen aankomt.
In de afgelopen jaren was ook wel duidelijk dat ik eigenlijk gelukkiger was, zonder man, dan met, juist dus vanwege mijn slechte hand van kiezen.
Er waren natuurlijk wel mannen, ben niet als non door het leven gegaan, maar niet meer in een relatie.
Soms ben ik bang dat ik dat zelf gewoon niet kan, een relatie hebben die mij gelukkig maakt, of dat alle leuke mannen inmiddels al bezet zijn.
Die gedachten maakt ook dat ik meer neig naar; laat mij dan maar genieten van wat ik wel heb. Ook al is de man niet bepaald doorsnee en al is hij getrouwd, ik vind hem verder eigenlijk wel heel ok en msch is dit wel het maximale wat ik aankan, qua intimiteit met een man.
Het klinkt nu msch een beetje alsof ik een zielige vogel ben en dat ben ik msch ook wel als het op de liefde aankomt, maar verder heb ik eigenlijk helemaal niets te klagen, wb mijn leven. Zie er ok uit, leuke baan, goeie vrienden, met fam een goede band, zat vrije tijd, woon lekker, voel me over het algemeen lekker in balans etc.
En toch, zou ik het zo graag 1x meemaken in mijn leven, zo'n echte liefde, met een man die ook echt mijn beste vriend is in alle opzichten.
Ik geloof nog steeds dat dat bestaat. De meeste stellen zijn niet zo, maar ze bestaan wel. Denk ik dus te zien.
Sorry, ik zag nu net pas dat jij en niet deurtje vroeg hoe mijn omgeving reageerde. Ik had eigenlijk geen tijd om te schrijven, maar toch doen, dus vandaar even niet zo goed opgelet.
Ik snap helemaal wat jij en ook deurtje bedoelt. Ik was ook nooit lang alleen. 7 jaar geleden ging het uit met wat ik toch wel als mijn grote liefde beschouw, al is het feitelijk gezien msch niet allemaal zo liefdevol geweest.
Misschien denk ik dat maar, omdat ik nog elke dag aan hem denk. Dat kan natuurlijk ook voortkomen uit het feit dat ik het op één of andere manier niet heb kunnen verwerken. Maja, hoe doe je dat; verwerken??
Daarna heb ik nog 1x 9 maanden iets met iemand gehad, maar op hem was ik toch niet echt zo heel erg gek.
Was ook bepaald een zeer gecompliceerde, moeilijke man.
Nu durf ik eigenlijk niet zo goed meer. Ik blijk tot op heden zo'n slechte hand van kiezen te hebben, als het op mannen aankomt.
In de afgelopen jaren was ook wel duidelijk dat ik eigenlijk gelukkiger was, zonder man, dan met, juist dus vanwege mijn slechte hand van kiezen.
Er waren natuurlijk wel mannen, ben niet als non door het leven gegaan, maar niet meer in een relatie.
Soms ben ik bang dat ik dat zelf gewoon niet kan, een relatie hebben die mij gelukkig maakt, of dat alle leuke mannen inmiddels al bezet zijn.
Die gedachten maakt ook dat ik meer neig naar; laat mij dan maar genieten van wat ik wel heb. Ook al is de man niet bepaald doorsnee en al is hij getrouwd, ik vind hem verder eigenlijk wel heel ok en msch is dit wel het maximale wat ik aankan, qua intimiteit met een man.
Het klinkt nu msch een beetje alsof ik een zielige vogel ben en dat ben ik msch ook wel als het op de liefde aankomt, maar verder heb ik eigenlijk helemaal niets te klagen, wb mijn leven. Zie er ok uit, leuke baan, goeie vrienden, met fam een goede band, zat vrije tijd, woon lekker, voel me over het algemeen lekker in balans etc.
En toch, zou ik het zo graag 1x meemaken in mijn leven, zo'n echte liefde, met een man die ook echt mijn beste vriend is in alle opzichten.
Ik geloof nog steeds dat dat bestaat. De meeste stellen zijn niet zo, maar ze bestaan wel. Denk ik dus te zien.
donderdag 21 juni 2007 om 00:02
Ik weet niet of het een gouden tip is Piepetje, want ik snap dat het heel moeilijk te verteren is, als iemand niet voor jou kiest. Misschien dat het helpt om te bedenken dat dat niet zozeer met jou te maken heeft, of dat hij jou niet wil.
Dat het in die keuze niet zozeer om jou gaat, of dat jij niet leuk bent, maar dat hij niet wil scheiden, om redenen die voor hem heel belangrijk zijn.
En dat hij jou niet kwijt wil, maar je er ook niet bij kan hebben, msch omdat hij je niet aan het lijntje wil houden en / of dat hij van zijn huwelijk niet een voortdurende leugen wil maken.
Wat ik wil zeggen; msch heeft die keuze niet zoveel met jou te maken, als hoe jij het nu begrijpelijkerwijze voelt.
Naja, hoop dat je het snapt.
Dat het in die keuze niet zozeer om jou gaat, of dat jij niet leuk bent, maar dat hij niet wil scheiden, om redenen die voor hem heel belangrijk zijn.
En dat hij jou niet kwijt wil, maar je er ook niet bij kan hebben, msch omdat hij je niet aan het lijntje wil houden en / of dat hij van zijn huwelijk niet een voortdurende leugen wil maken.
Wat ik wil zeggen; msch heeft die keuze niet zoveel met jou te maken, als hoe jij het nu begrijpelijkerwijze voelt.
Naja, hoop dat je het snapt.
donderdag 21 juni 2007 om 00:15
Ik denk dat niemand dat zo goed weet hoe dat moet.
Hij zit nu eenmaal in je gedachten, niks aan te doen, dat hoort er volgens mij gewoon bij. Is mooi als je je er soms van af weet te leiden. Je zult merken dat dat trouwens in de loop vd tijd steeds beter gaat lukken, dat je eerst denkt, hé, heb er even totaal niet aan gedacht, dat wordt een halve dag, een hele, een week...
Niet er aan mogen denken van jezelf, gaat je alleen maar frustreren. Doet mij denken aan een beetje flauw trucje uit de psychologie; als ik jouw nu zeg, dat je niet aan een roze olifant mag denken, de komende 10 minuten.
Wat gebeurt er dan? Je hebt ws nog nooit zo vaak aan een roze olifant gedacht, doe je anders ws nooit of heel zelden.
Ergens niet aan mogen denken, schijnt voor het brein nogal averechts te werken. Een opdracht met een ontkenning erin schijnt nogal lastig te verwerken te zijn.
Denk dat dat trouwens ook op gaat voor gevoelens. Gevoelens die verboden zijn, worden msch juist wel des te heftiger beleefd. Maar da's mijn eigen theorie, weet niet of dat klopt.
donderdag 21 juni 2007 om 00:16
@Pieppetje, ik vermoed dat de stap ook voor jou steeds dichterbij komt.
@Sli
Ja, afleiding helpt echt bij mij. Niet dat ik dan helemaal niet aan hem denk maar het maakt het minder pijnlijk op de 1 of andere manier. Op z'n manier herken ik het wel ja, hoewel, als ik me echt, echt slecht voel (wat gelukkig al weer lang geleden is) komt de klap na de afleiding net zo hard terug. Dat is voor mij eerder uitstel dan afstel.
Ik heb altijd een beetje de neiging om bij verdriet of andere dip, me helemaal terug te trekken in mijn hol (lees huis) en dan wil ik niemand spreken of zien. Ik heb toch wel ontdekt dat ik mezelf op zo'n moment bij elkaar moet rapen en gewoon wel iets gaan doen, iets ondernemen, naar vriendinnen gaan, iets gaan doen! Weer omhoog in die spiraal i.p.v. naar beneden. Klopt.
Ik heb het er met Angel weleens over gehad: smorgens klapt het er het hardste in
typisch, ik kan meestal 's morgens de wereld aan en 's avonds ben ik het zwaktste. en dan vooral als de kinderen er niet zijn want die leiden natuurlijk ook lekker af. (vooral als ik ze dan sla natuurlijk
Dan ken je mijn fantasies nog niet. :D Hij douched altijd met me mee!! maar dat is nu wel gezellig haha. En nee, dan bedoel ik niet wat je nu wrs denkt.
Dan zit ik in de auto en natuurlijk wordt net dat liedje gedraaid dat op ons tweeen slaat. Ben ik sterk dan zet ik iets anders op. Ben ik niet sterk die morgen dan jank ik van huis naar het werk en daar doe ik pas mijn mascara op en ga aan het werk!
Hopenlijk is dat nu grotendeels voorbij. Ook bij jou.
Zeker door zijn woorden en houding nu. Ik herken het en dat is niet fijn voor je. Ik zou het zoow graag anders voor je willen zien maar ik denk dat de onvermijdelijke stap nu toch echt het beste is. Wat de toekomst dan ook voor jullie brengt. x.
Ik had vanmiddag nog een dip en ja, die had ook
een reden. En nu.. nu heb ik weer een kick uit mijn werk en voel me vol
danoontje powerrrrrr.
Uit elke dip kom ik sterker uit en dat is lekker.
Slaap zacht allemaal.
donderdag 21 juni 2007 om 07:36
Goedemorgen. Ik heb als een blok geslapen, wel gedroomd, maar kan me niet herinneren wat. Missch maar goed ook!
@Pieppetje, troost je dat je niet de enige bent die in zo'n vreselijk dilemma zit, ondanks alle rationele afwegingen. Het is gewoon verdraaid moeilijk om los te komen van GM.
Ik zou zeggen: probeer de regie naar je toe te trekken en de zaken niet van hem af te laten hangen, dan blijf je zo kwetsbaar.
Dat ik zelf heb besloten dat GM afstand moet nemen, niet meer langs moet komen, wil niet zeggen dat ik het niet moeilijk heb. Maar het geeft op zich een goed gevoel dat ik daarin het voortouw heb genomen.
Ondanks dat hij zei dat hij het ook moeilijk heeft, liet hij de impasse ongewijzigd dus kwamen we niet vooruit.
@Rafaella, ik weet niet of je het verkeerd hebt gelezen, maakt niet uit, maar ik ben al vier jaar single en in die tijd geen leuke vent tegengekomen. Ik heb wel als non geleefd, want seks zonder liefde is niets voor mij.
Ik maakte mezelf maar wat wijs, nl. dat ik daar wel zonder kon, want dan miste ik het niet zo. GM heeft zoals ik eerder schreef, mijn muurtje afgebroken....
Vandaag spreek ik hem weer alleen, wel op het werk natuurlijk.
Ik zou wel willen weten wat er nu in hem omgaat maar ik heb besloten het onderwerp zelf niet ter sprake te brengen en sterk te zijn.
Nu kan ik bij hem doorgaans niet zo goed doen alsof en het doet me verdriet dat ik straks toch doe alsof het prima met me gaat. Maar uithuilen bij GM zou het allemaal nog ingewikkelder maken!
Een fijne dag allemaal.
@Insideout, hou je taai!
@Pieppetje, troost je dat je niet de enige bent die in zo'n vreselijk dilemma zit, ondanks alle rationele afwegingen. Het is gewoon verdraaid moeilijk om los te komen van GM.
Ik zou zeggen: probeer de regie naar je toe te trekken en de zaken niet van hem af te laten hangen, dan blijf je zo kwetsbaar.
Dat ik zelf heb besloten dat GM afstand moet nemen, niet meer langs moet komen, wil niet zeggen dat ik het niet moeilijk heb. Maar het geeft op zich een goed gevoel dat ik daarin het voortouw heb genomen.
Ondanks dat hij zei dat hij het ook moeilijk heeft, liet hij de impasse ongewijzigd dus kwamen we niet vooruit.
@Rafaella, ik weet niet of je het verkeerd hebt gelezen, maakt niet uit, maar ik ben al vier jaar single en in die tijd geen leuke vent tegengekomen. Ik heb wel als non geleefd, want seks zonder liefde is niets voor mij.
Ik maakte mezelf maar wat wijs, nl. dat ik daar wel zonder kon, want dan miste ik het niet zo. GM heeft zoals ik eerder schreef, mijn muurtje afgebroken....
Vandaag spreek ik hem weer alleen, wel op het werk natuurlijk.
Ik zou wel willen weten wat er nu in hem omgaat maar ik heb besloten het onderwerp zelf niet ter sprake te brengen en sterk te zijn.
Nu kan ik bij hem doorgaans niet zo goed doen alsof en het doet me verdriet dat ik straks toch doe alsof het prima met me gaat. Maar uithuilen bij GM zou het allemaal nog ingewikkelder maken!
Een fijne dag allemaal.
@Insideout, hou je taai!
donderdag 21 juni 2007 om 09:39
donderdag 21 juni 2007 om 10:16
Hoi allemaal!
Ik heb op dit moment een relatie van bijna een jaar (kun je het een relatie noemen?) met een getrouwde man. Hij is 45 en ik ben 21. Het verschil is nogal groot, maar het voelt goed. Hij heeft 2 kinderen van 16 en 18 jaar. Hij wil graag weg bij zijn vrouw, en geeft mij aan dat hij daar na de vakantie werk van gaat maken.
Maar op internet lees ik zo veel negatieve ervaringen, dat het me een beetje bang maakt. Hij denkt ook dat zijn vrouw zelfmoord gaat plegen als hij weg gaat, omdat ze dat al eens eerder wilde doen na een fikse ruzie. Hij is (zoals veel gm'en denk ik) bang voor wat er komen gaat. Daarom vrees ik dat het er misschien nooit van komt, daar ik eens op internet ergens heb gelezen dat uiteindelijk maar 1,5% van de gm'en zijn vrouw verlaat..
Maar aan de andere kant wil ik zo graag bij hem blijven, en hij bij mij.. Ik probeer nu nuchter tegen mezelf te zijn en het uit te zitten tot na de vakantie, al ben ik vreselijk bang dat hij het daarna weer uit gaat stellen.
Ik vind het ook zo moeilijk dat ik hem maar eens in de week een uurtje zie, ik verlang naar meer.. Hij ook hoor, dat wel. Hij komt alleen door omstandigheden (vertel ik liever niets over ivm herkenning) zo moeilijk het huis uit, zij wil alsmaar weten wat hij gaat doen.
Het frustreerd mij heel erg, soms kan ik gewoon kwaad worden en dat resulteerd in dat ik ook niet zo aardig naar hem toe doe en dan ben ik ook weer bang dat hij ermee wil stoppen.. En natuurlijk ben ik ook bang dat ze elkaar in de vakantie weer helemaal vinden en dat hij er toch een eind aan maakt..
Anyway, ik heb een serieus probleem. Lees al zolang ik met hem omga mee met dit topic, heb alleen nooit wat geplaatst. Alles waar in dit topic voor is gewaarschuwd is gebeurd, en gebeurd nu nog steeds.
Het is een beetje een lang en warrig verhaal geworden, maar kan het eindelijk opschrijven. Eerder kwamen er gewoon geen woorden uit en vanzelfsprekend weet niemand hiervan.\
Ik heb op dit moment een relatie van bijna een jaar (kun je het een relatie noemen?) met een getrouwde man. Hij is 45 en ik ben 21. Het verschil is nogal groot, maar het voelt goed. Hij heeft 2 kinderen van 16 en 18 jaar. Hij wil graag weg bij zijn vrouw, en geeft mij aan dat hij daar na de vakantie werk van gaat maken.
Maar op internet lees ik zo veel negatieve ervaringen, dat het me een beetje bang maakt. Hij denkt ook dat zijn vrouw zelfmoord gaat plegen als hij weg gaat, omdat ze dat al eens eerder wilde doen na een fikse ruzie. Hij is (zoals veel gm'en denk ik) bang voor wat er komen gaat. Daarom vrees ik dat het er misschien nooit van komt, daar ik eens op internet ergens heb gelezen dat uiteindelijk maar 1,5% van de gm'en zijn vrouw verlaat..
Maar aan de andere kant wil ik zo graag bij hem blijven, en hij bij mij.. Ik probeer nu nuchter tegen mezelf te zijn en het uit te zitten tot na de vakantie, al ben ik vreselijk bang dat hij het daarna weer uit gaat stellen.
Ik vind het ook zo moeilijk dat ik hem maar eens in de week een uurtje zie, ik verlang naar meer.. Hij ook hoor, dat wel. Hij komt alleen door omstandigheden (vertel ik liever niets over ivm herkenning) zo moeilijk het huis uit, zij wil alsmaar weten wat hij gaat doen.
Het frustreerd mij heel erg, soms kan ik gewoon kwaad worden en dat resulteerd in dat ik ook niet zo aardig naar hem toe doe en dan ben ik ook weer bang dat hij ermee wil stoppen.. En natuurlijk ben ik ook bang dat ze elkaar in de vakantie weer helemaal vinden en dat hij er toch een eind aan maakt..
Anyway, ik heb een serieus probleem. Lees al zolang ik met hem omga mee met dit topic, heb alleen nooit wat geplaatst. Alles waar in dit topic voor is gewaarschuwd is gebeurd, en gebeurd nu nog steeds.
Het is een beetje een lang en warrig verhaal geworden, maar kan het eindelijk opschrijven. Eerder kwamen er gewoon geen woorden uit en vanzelfsprekend weet niemand hiervan.\
donderdag 21 juni 2007 om 10:42
I NEED LOVE.....HOT LOVE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Zo, dat moest er even uit........heb niet zozeer genoeg van het vrijgezelle bestaan, vermaak me prima, maar waar the hell zijn toch gewoon leuke, gezellige, charmante mannen........???????????? Gewoon een leuk gesprek, gewoon een vent die je aan het lachen maakt, gewoon een vent die charmant is..........EN weer eens vrijen met iemand die ik écht wat meer dan leuk vind.............;(...........
Mááaáár'ik moet niet ''zeuren'', de meesten hier hebben het allemaal nog veel moeilijker..........dikke *; voor iedereen...........
donderdag 21 juni 2007 om 11:56
waar the hell zijn toch gewoon leuke, gezellige, charmante mannen........????????????
Geen idee, hier zitten ze iig niet.
Zullen we ze samen gaan zoeken??
Gewoon een leuk gesprek, gewoon een vent die je aan het lachen maakt, gewoon een vent die charmant is..........EN weer eens vrijen met iemand die ik écht wat meer dan leuk vind.............;(........... Jaaaaaaaaaaaa, zo één wil ik ook!!
Mááaáár ik moet niet ''zeuren'',
Je ´zeurt´ niet, dat weet je best. *;*;
Die gm die jij af en toe ziet, maakt het blijkbaar niet minder of makkelijker?
donderdag 21 juni 2007 om 12:59
Ik had zo'n leuke lieve lekkere vent waar ik alles bij kwijt kon,op me gemak voelde,mee kon kletsen over alles.Maarjah,getrouwd al vele jaren.
Iedereen sterkte met alles.Zie dat een ieer er nog moeite mee blijft hebben.
.!!Ondanks dat hij zei dat hij het ook moeilijk heeft, liet hij de impasse ongewijzigd dus kwamen we niet vooruit.!!Wereldmeid wat een herkenning deze zin.Mijn reden om er een eind aan te hebben gebreid.
Iedereen sterkte met alles.Zie dat een ieer er nog moeite mee blijft hebben.
.!!Ondanks dat hij zei dat hij het ook moeilijk heeft, liet hij de impasse ongewijzigd dus kwamen we niet vooruit.!!Wereldmeid wat een herkenning deze zin.Mijn reden om er een eind aan te hebben gebreid.
donderdag 21 juni 2007 om 14:07
@Nyu,welkom hier.
Dus jou gm gaat er na de vakantie werk van maken...ik hoop voor je dat hij de waarheid spreekt.
Je geeft zelf al heel duidelijk aan dat de kans dat hij echt die grote stap zet heel klein is...gelukkig blijf je de realiteit goed zien.
Dat ene uurtje wat je hem ziet in de week is voor mij al veel,ook mijn gm kan heel moeilijk het huis uit,ze houd echt alles in de gaten,elke stap die hij zet.
Dus jou gm gaat er na de vakantie werk van maken...ik hoop voor je dat hij de waarheid spreekt.
Je geeft zelf al heel duidelijk aan dat de kans dat hij echt die grote stap zet heel klein is...gelukkig blijf je de realiteit goed zien.
Dat ene uurtje wat je hem ziet in de week is voor mij al veel,ook mijn gm kan heel moeilijk het huis uit,ze houd echt alles in de gaten,elke stap die hij zet.
