Relaties
alle pijlers
Na 5 maanden ben ik er nog steeds niet klaar mee...
vrijdag 10 augustus 2007 om 16:39
Er staan al wel wat topics over liefdesverdriet etc. Maar ook ik wilde even een nieuw topic openen.
Ik heb (maar) 4 maanden een relatie gehad met een jongen. En nu na 5 maanden dat het uit is ben ik er nog steeds niet klaar mee. Het doet nog steeds pijn, ik mis 'm en moet nog vaak aan 'm denken.
Eigenlijk wil ik er zo graag klaar mee zijn en gewoon een nieuwe man tegen komen, maar op de een of andere manier lukt dat niet.
Ik blijf ook zo sterk het gevoel houden dat het weer goed komt en dat hij gewoon bij me hoort... maar ja eigenlijk weet ik met m'n verstand wel dat dit alleen maar ijdele hoop is.
Ik zou het fijn vinden om met mensen te praten die in hetzelfde schuitje zitten en die misschien tips hebben.
Ooit moet toch de tijd aanbreken dat hij uit m'n hoofd is toch???
Ik heb (maar) 4 maanden een relatie gehad met een jongen. En nu na 5 maanden dat het uit is ben ik er nog steeds niet klaar mee. Het doet nog steeds pijn, ik mis 'm en moet nog vaak aan 'm denken.
Eigenlijk wil ik er zo graag klaar mee zijn en gewoon een nieuwe man tegen komen, maar op de een of andere manier lukt dat niet.
Ik blijf ook zo sterk het gevoel houden dat het weer goed komt en dat hij gewoon bij me hoort... maar ja eigenlijk weet ik met m'n verstand wel dat dit alleen maar ijdele hoop is.
Ik zou het fijn vinden om met mensen te praten die in hetzelfde schuitje zitten en die misschien tips hebben.
Ooit moet toch de tijd aanbreken dat hij uit m'n hoofd is toch???
vrijdag 10 augustus 2007 om 17:13
Ik begrijp wel hoe je je voelt. Na een korte (ook paar maand) maar voor mij in ieder geval wel intense relatie had hij het uitgemaakt vanwege te weinig gevoel. Inmiddels is het ruim 2 maand geleden. Hij had al heel snel een nieuwe vriendin waar hij wel helemaal stapel op is. Misschien is dat het stukje wat het meest pijn doet. En dat hij niet van mij is natuurlijk. Ergste is wel voorbij, maar ik kan er soms nog stiekem even over huilen. Hoe lang blijf je je hiermee bezig houden? Ik heb geen idee...zou het ook wel willen weten. Sterkte
vrijdag 10 augustus 2007 om 17:44
Waarom is het eigenlijk uitgegaan? Heb je wel vrede met de reden dat het uit is?
Op zich zul je jezelf wat sterker op moeten gaan stellen in deze, want jij zelf bent in staat om een aantal van je gedachten te stoppen. Zoek afleiding, ga dingen ondernemen, probeer zo min mogelijk aan hem te denken.
Het is niet zo, dat gedachtes aan hem ineens stoppen, onbewust voeden wij die gedachtes. Wanneer je uit elkaar bent, dan zul je in eerste instantie veel aan iemand denken, maar ook zul je nieuwe, andere dingen gaan doen. Zo kom je vanzelf in nieuwe, uitdagende omstandigheden terecht en worden de gedachtes aan hem minder en minder.
Herpak jezelf en probeer deze gedachtengangen zoveel mogelijk te stoppen, jij zelf bent de enige die hiertoe in staat is.
Ook acceptatie dat het uit is, vanwege een goede reden (kan ook alleen zijn reden zijn om de relatie te beeindigen), is goed om echt een punt (ook in gedachten) achter deze relatie te zetten.
Op zich zul je jezelf wat sterker op moeten gaan stellen in deze, want jij zelf bent in staat om een aantal van je gedachten te stoppen. Zoek afleiding, ga dingen ondernemen, probeer zo min mogelijk aan hem te denken.
Het is niet zo, dat gedachtes aan hem ineens stoppen, onbewust voeden wij die gedachtes. Wanneer je uit elkaar bent, dan zul je in eerste instantie veel aan iemand denken, maar ook zul je nieuwe, andere dingen gaan doen. Zo kom je vanzelf in nieuwe, uitdagende omstandigheden terecht en worden de gedachtes aan hem minder en minder.
Herpak jezelf en probeer deze gedachtengangen zoveel mogelijk te stoppen, jij zelf bent de enige die hiertoe in staat is.
Ook acceptatie dat het uit is, vanwege een goede reden (kan ook alleen zijn reden zijn om de relatie te beeindigen), is goed om echt een punt (ook in gedachten) achter deze relatie te zetten.
vrijdag 10 augustus 2007 om 17:56
Het is uitgegaan, omdat hij niet genoeg voor mij voelde en er nog niet klaar voor was (dat laatste vind ik een beetje apart...want wanneer ben je er dan wel klaar voor?? maar goed...)
Ik heb in die 5 maanden veel afleiding gezocht. Nieuwe baan, punt achter m'n studie gezet, me opgegeven voor een toneelcursus, op vakantie met vrienden etc. Het is dus zeker niet zo dat ik bij de pakken ga neerzitten.
Maar toch piept ie iedere keer in m'n gedachtes ertussen. Als ik iets doe iedere keer de gedachte "wat zou hij ervan vinden?".
En ik vind het ook lastig om dat stop te zetten. Ondanks dat hij duidelijk heeft gemaakt dat het echt over is blijf ik die hoop houden. Mijn gevoel zegt dat het nog niet over is en dat het nog een kans moet krijgen. Maar goed... wat daarmee te doen als je zelf de enige bent die dat zo voelt....
Ik heb in die 5 maanden veel afleiding gezocht. Nieuwe baan, punt achter m'n studie gezet, me opgegeven voor een toneelcursus, op vakantie met vrienden etc. Het is dus zeker niet zo dat ik bij de pakken ga neerzitten.
Maar toch piept ie iedere keer in m'n gedachtes ertussen. Als ik iets doe iedere keer de gedachte "wat zou hij ervan vinden?".
En ik vind het ook lastig om dat stop te zetten. Ondanks dat hij duidelijk heeft gemaakt dat het echt over is blijf ik die hoop houden. Mijn gevoel zegt dat het nog niet over is en dat het nog een kans moet krijgen. Maar goed... wat daarmee te doen als je zelf de enige bent die dat zo voelt....
vrijdag 10 augustus 2007 om 18:03
Hey,
Herken het wel, heb jaren terug na maandenlange relatie ook nog lange tijd afgezien toen hij het uitmaakte.
De relatie was op zich misschien niet lang, maar kan wel zeer intens geweest zijn en niks afdoen aan het verdriet ervan, hé.
Wat mij toen erg geholpen heeft, raar maar waar, was toen hij een nieuwe vriendin had. Vermoed dat hier bij jou misschien het probleem wat ligt, zolang hij ook alleen is, heb jij hoop dat het misschien nog terug goed komt. Deed op het begin natuurlijk veel pijn, maar gaandeweg had ik zoiets van 'als hij verder gaat met zijn leven, doe ik dat ook.' Een beetje zelftrots dus en anderzijds ook echt het besef dat ik het los moest laten.
Dacht op dat moment ook dat ik er 'nooit' overheen zou geraken, maar geloof me, dat moment komt wel, denk dat het gewoon moet slijten, bij de ene duurt dat wat langer dan bij de andere. Probeer voor jezelf wel voldoende afleiding te zoeken, zodat je niet constant met hem bezig bent!
Sterkte!
Groetjes
Herken het wel, heb jaren terug na maandenlange relatie ook nog lange tijd afgezien toen hij het uitmaakte.
De relatie was op zich misschien niet lang, maar kan wel zeer intens geweest zijn en niks afdoen aan het verdriet ervan, hé.
Wat mij toen erg geholpen heeft, raar maar waar, was toen hij een nieuwe vriendin had. Vermoed dat hier bij jou misschien het probleem wat ligt, zolang hij ook alleen is, heb jij hoop dat het misschien nog terug goed komt. Deed op het begin natuurlijk veel pijn, maar gaandeweg had ik zoiets van 'als hij verder gaat met zijn leven, doe ik dat ook.' Een beetje zelftrots dus en anderzijds ook echt het besef dat ik het los moest laten.
Dacht op dat moment ook dat ik er 'nooit' overheen zou geraken, maar geloof me, dat moment komt wel, denk dat het gewoon moet slijten, bij de ene duurt dat wat langer dan bij de andere. Probeer voor jezelf wel voldoende afleiding te zoeken, zodat je niet constant met hem bezig bent!
Sterkte!
Groetjes
vrijdag 10 augustus 2007 om 19:11
tsja, ik heb er moeite mee om alleen (single) te zijn en ik herken heel erg veel in je verhaal. na een relatie van ongeveer een jaar is het over.. en dat was ergens in maart ofzo. toch mis ik hem nog iedere dag, iedere ochtend als ik alleen wakker wordt voel ik de leegte in mijn bed, maar dat slijt... sinds het uit is smaakt het eten me niet meer, en heb eigenlijk weinig behoefte aan lichamelijk contact met mijn nieuwe vriend. (al heeft dat niet zoveel met mijn ex te maken)
de een heeft er meer last van als de ander, maar schaam je er niet voor dat je van iemand gehouden hebt!
inmiddels heb ik een nieuwe vriend maar nog blijf ik hem missen... ik ben begonnen met een nieuwe sport en daar steek ik nu heel veel energie in (dezelfde sport als mijn ex maar wel andere locatie) en dat helpt om mezelf goed te voelen. ook pak ik mijn studie weer op en waarschijnlijk heb ik over een paar weken helemaal geen tijd meer om over hem na te denken.... alles slijt vanzelf, maar soms ook niet en dan moet je het een plekje geven en koesteren.
schrijf het desnoods van je af, je hoeft de brieven aan hem tenslotte niet op de post te doen.... heel veel sterkte
liefs
de een heeft er meer last van als de ander, maar schaam je er niet voor dat je van iemand gehouden hebt!
inmiddels heb ik een nieuwe vriend maar nog blijf ik hem missen... ik ben begonnen met een nieuwe sport en daar steek ik nu heel veel energie in (dezelfde sport als mijn ex maar wel andere locatie) en dat helpt om mezelf goed te voelen. ook pak ik mijn studie weer op en waarschijnlijk heb ik over een paar weken helemaal geen tijd meer om over hem na te denken.... alles slijt vanzelf, maar soms ook niet en dan moet je het een plekje geven en koesteren.
schrijf het desnoods van je af, je hoeft de brieven aan hem tenslotte niet op de post te doen.... heel veel sterkte
liefs
vrijdag 10 augustus 2007 om 21:59
Ik heb ook nog heel lang midden in de nacht op m'n mobiel gekeken of ik een smsje van hem had. Hij ging altijd heel laat slapen en stuurde me dan vaak om 2 uur 's nachts nog een smsje. Ik was zo gewend om dan midden in de nacht nog even te kijken. Totdat ik me opeens bedacht....waarom doe ik dat iedere keer nog steeds...
Ik zou nog niet een nieuwe relatie kunnen beginnen geloof ik, maar zo had ik wel het plan om vandaag met m'n scharrel van lang geleden af te spreken. Hij kon uiteindelijk niet en misschien maar goed ook. Iedere keer als ik aan hem dacht, kwam de naam van m'n ex in m'n hoofd.... heeel apart. En gisteravond droomde ik ook niet over dat ik die scharrel zou gaan zien, maar dat m'n ex bij me langs zou komen.
Tsja het zal uiteindelijk slijten. Maar moet ook eerlijk zeggen dat ik geen zin heb om hier nog zo'n tijd een rot gevoel door te hebben.
In dat geval zou een nieuwe vriend wel fijn zijn of in ieder geval een nieuw iemand waarmee ik iets kan opbouwen om m'n gedachten ergens anders bij te hebben...
Misschien is brieven aan hem schrijven (en niet opsturen) wel een goed idee. Ik schrijf wel es t een en ander in een dagboek, maar dat is toch anders. Niet echt aan hem gericht zeg maar.
liefs
maandag 13 augustus 2007 om 12:05
ooooeee
ik snap jullie zoooo erg!! tis nu 6 weken uit na een relatie van 3,5 maand en nog steeds voel ik me vaak rot...zit te denken wat ie nu aan het doen is...of ie nog wl eens aan me denkt... als ik in bed lig, ga ik malen!! pff! ik weet gewoon dat ie misschien al weer een ander heeft en weer ontzettend gaat stappen!! dat iemet iemand anders zoent....het maakt me gek!! dat wil ik!!
ik wil niet meer huilen (wat ik nu dus weer doe) ik wil me niet alleen voelen, ik wil niet aan hem denken...maar ondertussen zit ik diep in de put...Ik heb het onwijs druk... doe allemaal leuke dingen,maar om te zeggen dat ik er echt van geniet...nee!! ikmoet mezelf tegenhouden om hem te smsen, bellen ofzo! wil zijn stem horen!
heb gewoon het idee dat ik mezelf zon pijjn doe! ik ben de hele tijd met mezelf in gevecht.... niet huilen,kom op ket,ruim je huis op, pfff het helptniets!
vriendinnen zeggen dat ik me eraan over moet geven dat ikhem mis...maarik durf niet, ben bang dat ik erin blijf hangen ofzo
ach ja oooooit komt het wel goed! maar ik baal dat iemand anders mij zo kan laten voelen
sterkte allemaal!
ik snap jullie zoooo erg!! tis nu 6 weken uit na een relatie van 3,5 maand en nog steeds voel ik me vaak rot...zit te denken wat ie nu aan het doen is...of ie nog wl eens aan me denkt... als ik in bed lig, ga ik malen!! pff! ik weet gewoon dat ie misschien al weer een ander heeft en weer ontzettend gaat stappen!! dat iemet iemand anders zoent....het maakt me gek!! dat wil ik!!
ik wil niet meer huilen (wat ik nu dus weer doe) ik wil me niet alleen voelen, ik wil niet aan hem denken...maar ondertussen zit ik diep in de put...Ik heb het onwijs druk... doe allemaal leuke dingen,maar om te zeggen dat ik er echt van geniet...nee!! ikmoet mezelf tegenhouden om hem te smsen, bellen ofzo! wil zijn stem horen!
heb gewoon het idee dat ik mezelf zon pijjn doe! ik ben de hele tijd met mezelf in gevecht.... niet huilen,kom op ket,ruim je huis op, pfff het helptniets!
vriendinnen zeggen dat ik me eraan over moet geven dat ikhem mis...maarik durf niet, ben bang dat ik erin blijf hangen ofzo
ach ja oooooit komt het wel goed! maar ik baal dat iemand anders mij zo kan laten voelen
sterkte allemaal!
maandag 13 augustus 2007 om 12:19
Hier nog een lotgenoot. Ik ben/was al actief op het topic 'Verdrink bijna in liefdesverdriet'. Ik heb ook een korte maar zeer intense relatie achter de rug. Het ging fantastisch, maar zijn gevoel sloeg om in een paar dagen (we zagen elkaar toen niet). Het is nu bijna anderhalve maand uit en ik heb me er zo goed als bij neergelegd. Kortgeleden trof ik hem weer bij het uitgaan en 'versierde' hij me weer en probeerde hij me mee het bed in te krijgen. Lukte aanvankelijk niet, later wel. Ik wist dat het hem enkel om de seks te doen was, maar de behoefte was bij mij op dat moment ook even groot. Ik heb er ook geen hoopgevoelens aan overgehouden moet ik zeggen.
Toch blijft die eikel in m'n hoofd spoken. Ik kwam er een paar dagen geleden achter dat hij nu op een datingsite staat en jemig, dat deed pijn zeg. Vraag me niet waarom, maar ik schrok toch wel even. De nacht ervoor sprak ik 'm nog via msn en hij begon al gauw over seks ed te praten, ging er niet echt op in. Ik weet wel dat ie vooral daar op uit is. Om een lang verhaal kort te maken, deze man is superfout en toch...vind ik hem nog steeds erg aantrekkelijk en blijft ie toch in m'n hoofd spoken. Ik doe m'n best hem te vergeten en hou de gedachte in m'n hoofd dat ik ooit wat beters zal treffen.
Het lijkt me verschrikkelijk om hem tegen te komen met een nieuwe vriendin....tegelijkertijd is de kans groot dat haar hetzelfde lot zal treffen, aangezien hij het bij zo'n beetje elke relatie had dat zijn gevoel ineens omsloeg.
Dit wist ik, maar hij was er zoooo 'zeker' van bij mij...jaja. Hij heeft ook echt z'n best gedaan destijds om mij voor zich te winnen, aangezien ik nog erg twijfelde en tevreden was met mijn vrijgezellenbestaan. Baal er achteraf van dat ik smoorverliefd op hem ben geworden. Ik probeer het rationeel te bekijken: deze gozer deugt niet en is enkel op seks uit (dit is op meerdere dingen gebaseerd).
Stiekem hoop ik dat ie ooit spijt krijgt....liever wel op een moment dat ik hem niet meer hoef.
Toch blijft die eikel in m'n hoofd spoken. Ik kwam er een paar dagen geleden achter dat hij nu op een datingsite staat en jemig, dat deed pijn zeg. Vraag me niet waarom, maar ik schrok toch wel even. De nacht ervoor sprak ik 'm nog via msn en hij begon al gauw over seks ed te praten, ging er niet echt op in. Ik weet wel dat ie vooral daar op uit is. Om een lang verhaal kort te maken, deze man is superfout en toch...vind ik hem nog steeds erg aantrekkelijk en blijft ie toch in m'n hoofd spoken. Ik doe m'n best hem te vergeten en hou de gedachte in m'n hoofd dat ik ooit wat beters zal treffen.
Het lijkt me verschrikkelijk om hem tegen te komen met een nieuwe vriendin....tegelijkertijd is de kans groot dat haar hetzelfde lot zal treffen, aangezien hij het bij zo'n beetje elke relatie had dat zijn gevoel ineens omsloeg.
Dit wist ik, maar hij was er zoooo 'zeker' van bij mij...jaja. Hij heeft ook echt z'n best gedaan destijds om mij voor zich te winnen, aangezien ik nog erg twijfelde en tevreden was met mijn vrijgezellenbestaan. Baal er achteraf van dat ik smoorverliefd op hem ben geworden. Ik probeer het rationeel te bekijken: deze gozer deugt niet en is enkel op seks uit (dit is op meerdere dingen gebaseerd).
Stiekem hoop ik dat ie ooit spijt krijgt....liever wel op een moment dat ik hem niet meer hoef.
maandag 13 augustus 2007 om 12:38
Misschien even een hart onder de riem....
Een paar jaar geleden voelde ik me precies hetzelfde zoals TO, na een dikke 2 jaar werd vriend verliefd op een ander en was ik weer alleen. Ik kon er niet echt goed mee in het reine komen, maar ben wel verder gegaan met m'n leven.
Kreeg op een gegeven moment ook een nieuwe vriend, maar B. bleef - niet constant, maar wel met enige regelmaat - door m'n hoofd spoken.
Wat mij heeft geholpen is het geloof dat áls wel bij elkaar horen, het echt wel weer goed zou komen.
En na 4,5 jaar uit elkaar, zijn we inmiddels weer 5 jaar bij elkaar en hebben sinds april een mooie dochter om het te bekronen
Allemaal veel sterkte, liefdesverdriet is echt een rotgevoel!
Een paar jaar geleden voelde ik me precies hetzelfde zoals TO, na een dikke 2 jaar werd vriend verliefd op een ander en was ik weer alleen. Ik kon er niet echt goed mee in het reine komen, maar ben wel verder gegaan met m'n leven.
Kreeg op een gegeven moment ook een nieuwe vriend, maar B. bleef - niet constant, maar wel met enige regelmaat - door m'n hoofd spoken.
Wat mij heeft geholpen is het geloof dat áls wel bij elkaar horen, het echt wel weer goed zou komen.
En na 4,5 jaar uit elkaar, zijn we inmiddels weer 5 jaar bij elkaar en hebben sinds april een mooie dochter om het te bekronen
Allemaal veel sterkte, liefdesverdriet is echt een rotgevoel!
maandag 13 augustus 2007 om 12:50
:
En na 4,5 jaar uit elkaar, zijn we inmiddels weer 5 jaar bij elkaar en hebben sinds april een mooie dochter om het te bekronen
Dat is idd echt wel super als zoiets toch weer goed komt en ook nog es een dochter samen krijgen!
Op de een of andere manier blijf ik ook die hoop houden dat het goed komt. Terwijl hij daar helemaal geen aanleiding toe geeft. In tegendeel zelfs! Hij heeft al een keer (na een mailtje van mijn kant) erg duidelijk gemaakt dat hij er echt klaar mee was. Maar toch blijf ik het gevoel houden dat het nog goed gaat komen... niet nu....maar over een tijd..
Wat je zegt is absoluut waar...als we voor elkaar bestemd zijn dan komen we vanzelf weer bij elkaar. Moeilijk om die rust te vinden en oooh wat zou ik het lot graag een handje willen helpen!!
Waarom blijft ie na 5 maanden nou nog steeds zo in m'n hoofd rond spoken....
maandag 13 augustus 2007 om 17:55
Ik meld me hier ook maar eens. Ik herken jullie gevoelens allemaal zo. Vorige week zondag heeft mijn ex duidelijk gesteld dat het voor hem klaar is (alhoewel het ook een beetje leek alsof zijn gevoel iets anders zei) en dat hij voorlopig geen contact wil. Zooo moeilijk vind ik dat, alhoewel het me tot nu toe gelukt is om niks van me te laten horen en ik ben van plan om dat ook zo te houden. Mijn gevoel zegt echter ook dat we onze relatie gewoon nog een laatste kans moeten geven.
Mis hem en wil weten hoe het met hem gaat. Aan de andere kant: hij staat al weer even op een datingsite, dus ik ben ook bang om te horen dat hij al een ander heeft. Wat Mellie ook zegt, misschien zou het juist goed voor mij zijn om te weten dat hij een nieuwe vriendin heeft, Dan hoef ik niet iedere avond te hopen dat hij toch opeens voor de deur staat. Waarom bijft die hoop er toch, ik weet dat de kans heel klein tot nihil is dat dat gebeuren zal.
Mis hem en wil weten hoe het met hem gaat. Aan de andere kant: hij staat al weer even op een datingsite, dus ik ben ook bang om te horen dat hij al een ander heeft. Wat Mellie ook zegt, misschien zou het juist goed voor mij zijn om te weten dat hij een nieuwe vriendin heeft, Dan hoef ik niet iedere avond te hopen dat hij toch opeens voor de deur staat. Waarom bijft die hoop er toch, ik weet dat de kans heel klein tot nihil is dat dat gebeuren zal.
maandag 13 augustus 2007 om 19:06
Ik heb zo'n drie jaar geleden een jongen leren kennen waar ik uiteindelijk maar drie maanden mee gegaan ben. Door omstandigheden (vanuit mijn ouders en zijn lafheid en weinig gevoelens) is het ook uitgegaan. Ik ben er haast depressief van geweest!
En ja, hoelang doe je er over om er over heen te komen? 5 maanden later leerde ik mijn vorige vriend kennen, toen was ik er eigenlijk nog niet overheen. En ik heb nog steeds een zwakte voor die jongen, bleek na gisteren..
Het voelt wel goed dat ik niet de enige ben!
En ja, hoelang doe je er over om er over heen te komen? 5 maanden later leerde ik mijn vorige vriend kennen, toen was ik er eigenlijk nog niet overheen. En ik heb nog steeds een zwakte voor die jongen, bleek na gisteren..
Het voelt wel goed dat ik niet de enige ben!
dinsdag 14 augustus 2007 om 16:22
het maakt je menselijk door zwaktes te hebben, erken ze en probeer ermee om te gaan. dat maakt je uiteindelijk alleen maar sterker denk ik altijd.
en het is gewoon heel lullig als je heel veel van iemand houdt dat het uitgaat, maar het leven gaat wel door... en soms wil je het liefst even stilstaan maar dat gaat nou eenmaal niet. nee ik ben nog niet over mijn ex heen, maar dat heeft een aparte reden... maar dat zegt niet dat ik blij was toen ik bij hem was. de jongen die ik nu heb is veel liever voor mij en eigenlijk ook wat ik wil, we hebben zondag bijvoorbeeld samen in de tuin lekker een boekje gelezen, nou mijn ex lachte me recht in mijn gezicht uit als ik dat voorstelde... terwijl ik dat echt heel leuk en gezellig vind, en meer dingen... lekker samen op terrasje zitten vond hij ook niks etc etc.
nee ik ben blij met mijn nieuwe vriend maar het is wel een heel ander soort liefdesrelatie en dat is heel erg wennen, maar ik weet ook niet of ik nog wel zoveel om iemand wil geven, even wat gas terug en wat meer reserve houden is helemaal niet verkeerd.
en het is gewoon heel lullig als je heel veel van iemand houdt dat het uitgaat, maar het leven gaat wel door... en soms wil je het liefst even stilstaan maar dat gaat nou eenmaal niet. nee ik ben nog niet over mijn ex heen, maar dat heeft een aparte reden... maar dat zegt niet dat ik blij was toen ik bij hem was. de jongen die ik nu heb is veel liever voor mij en eigenlijk ook wat ik wil, we hebben zondag bijvoorbeeld samen in de tuin lekker een boekje gelezen, nou mijn ex lachte me recht in mijn gezicht uit als ik dat voorstelde... terwijl ik dat echt heel leuk en gezellig vind, en meer dingen... lekker samen op terrasje zitten vond hij ook niks etc etc.
nee ik ben blij met mijn nieuwe vriend maar het is wel een heel ander soort liefdesrelatie en dat is heel erg wennen, maar ik weet ook niet of ik nog wel zoveel om iemand wil geven, even wat gas terug en wat meer reserve houden is helemaal niet verkeerd.
woensdag 15 augustus 2007 om 11:10
Ik ben nu ook al 4 maanden bezig, met een jongen die ik niet eens wou..
Ik snap er niks meer van want in die tijd was ik neit eens verliefd enz
we hebben bij elkaar mischien 3 maanden iets gehad en in die tijd was hy heel verliefd en lief enz maar ik absoluut niet..
hy zei uiteindelijk dat we beter vrienden konden zijn omdat ik er nog niet klaar voor was.. en ik stemde toe en voelde me opgelucht
maar hy kwam er snel of terug en zei dat hy nog nooit zo verliefd was geweest.
maar k wou niet weer
toen hy ineens niks meer met me te maken wou hebben miste ik hem pas
ik mis en denk nu nog steeds aan hem
ik mis zijn aandacht zo, maar ook hem
wat moet ik doen :S ik snap mezelf gewoon niet meer
Ik snap er niks meer van want in die tijd was ik neit eens verliefd enz
we hebben bij elkaar mischien 3 maanden iets gehad en in die tijd was hy heel verliefd en lief enz maar ik absoluut niet..
hy zei uiteindelijk dat we beter vrienden konden zijn omdat ik er nog niet klaar voor was.. en ik stemde toe en voelde me opgelucht
maar hy kwam er snel of terug en zei dat hy nog nooit zo verliefd was geweest.
maar k wou niet weer
toen hy ineens niks meer met me te maken wou hebben miste ik hem pas
ik mis en denk nu nog steeds aan hem
ik mis zijn aandacht zo, maar ook hem
wat moet ik doen :S ik snap mezelf gewoon niet meer
woensdag 15 augustus 2007 om 23:19
Hier weer iemand met ldvd. Het is na een hele korte relatie al een paar weken uit. Maar we hebben mekaar gister nog een (laatste??) keer gezien om er echt een duidelijke punt achter te zetten. (hij zag het niet zitten, vond dat ie een bepaald gevoel mistte...) Baal er alleen zo van dat het net ietsje beter ging met me en nu voelt het dus weer of ik terug bij af ben. We zijn ook weer met elkaar in bed beland en dat had ook gewoon NIET moeten gebeuren. Maar het voelde als: nog één laatste keer... (wat overigens niet bevorderlijk is voor de seks, die gedachte!)
Mis hem zo verschrikkelijk. En dus al weken. En nu weer even extra. En ieder klein dingetje doet me aan hem denken. Maak ik koffie verkeerd, denk ik aan die keer dat we samen koffie verkeerd zaten te drinken. Of ik doe iets waarvan ik denk: hoe zou hij dat vinden. Of ik wil opeens iets tegen hem zeggen, of ik ruik hem zomaar ineens (heel raar trouwens!).
Het is dan nog niet zo heel lang geleden, maar vrees dat deze pijn nog heel lang gaat duren. En ik weet gewoon niet wat ik eraan kan doen! Realiseerde me gister (pas) dat HIJ iig niet degene is die mij kan troosten. Wat ik eerst nog dacht (heel dom!). Heb namelijk steeds de neiging om in een huilbui hem te bellen/smsen. Maar dat heeft geen zin.
Ik ben er gewoon zo klaar mee! In de afgelopen 3,5 week is er geen dag voorbij gegaan dat ik niet heb gehuild! (in meer of mindere maten) Is toch niet normaal?! En ik word er ook zo moe van. Kost zoveel energie!
Maar denk dat het enige medicijn de tijd is... Heel veel sterkte voor alle meiden die in dit zelfde schuitje zitten en waarschijnlijk er al langer inzitten dan ik!
Mis hem zo verschrikkelijk. En dus al weken. En nu weer even extra. En ieder klein dingetje doet me aan hem denken. Maak ik koffie verkeerd, denk ik aan die keer dat we samen koffie verkeerd zaten te drinken. Of ik doe iets waarvan ik denk: hoe zou hij dat vinden. Of ik wil opeens iets tegen hem zeggen, of ik ruik hem zomaar ineens (heel raar trouwens!).
Het is dan nog niet zo heel lang geleden, maar vrees dat deze pijn nog heel lang gaat duren. En ik weet gewoon niet wat ik eraan kan doen! Realiseerde me gister (pas) dat HIJ iig niet degene is die mij kan troosten. Wat ik eerst nog dacht (heel dom!). Heb namelijk steeds de neiging om in een huilbui hem te bellen/smsen. Maar dat heeft geen zin.
Ik ben er gewoon zo klaar mee! In de afgelopen 3,5 week is er geen dag voorbij gegaan dat ik niet heb gehuild! (in meer of mindere maten) Is toch niet normaal?! En ik word er ook zo moe van. Kost zoveel energie!
Maar denk dat het enige medicijn de tijd is... Heel veel sterkte voor alle meiden die in dit zelfde schuitje zitten en waarschijnlijk er al langer inzitten dan ik!
donderdag 16 augustus 2007 om 21:40
Het is toch ook wel weer een beetje fijn om te lezen dat er meer meiden zijn die zich zo voelen. Alhoewel ik het liefste had gewild dat jullie dit allemaal niet hoefden mee te maken!!!
Maar ja ook dít hoort bij het leven...grrr
Was er maar een gouden tip wat je hier tegen kon doen.
Ondanks dat ik nog heel veel aan m'n ex denk ben ik gelukkig wel op het punt beland dat ik enigszins interesse heb voor andere mannen.... 't was nog leuker geweest als deze mannen ook interesse in mij hadden.... *zucht.
Het enige medicijn is naar mijn weten idd de tijd.... maar waarom duurt het met dit soort zaken altijd veeeeel te lang!???
liefs
Maar ja ook dít hoort bij het leven...grrr
Was er maar een gouden tip wat je hier tegen kon doen.
Ondanks dat ik nog heel veel aan m'n ex denk ben ik gelukkig wel op het punt beland dat ik enigszins interesse heb voor andere mannen.... 't was nog leuker geweest als deze mannen ook interesse in mij hadden.... *zucht.
Het enige medicijn is naar mijn weten idd de tijd.... maar waarom duurt het met dit soort zaken altijd veeeeel te lang!???
liefs
maandag 27 augustus 2007 om 23:56
Dan is mijn bericht ook niet echt hoopvol vrees ik....Al hoop ik dat het bij jullie niet zo lang duurt als bij mij. Bij mij is het zelfs al een maand of 9 geleden! En nog denk ik elke dag aan hem. Was er aanvankelijk zelfs bijna depressief van, maar dat ging na een paar maanden gelukkig wat beter. Nu gaat het eigenlijk erg goed met me, alleen mijn ex zit nog steeds in mijn hoofd. Ook heb ik eigenlijk nog steeds niet echt zin om weer te gaan daten...Heb sinds mijn ex nog niemand leuk genoeg gevonden.
We hebben maar een korte relatie gehad, hij heeft met mij gebroken en is toen terug gegaan naar zijn ex omdat hij er nog niet klaar mee was. Nu hoorde ik dat die relatie sinds kort weer uit is. Dit heeft mij weer hernieuwde hoop gegeven, ondanks dat ik weet dat het beter voor me is om geen contact met hem te zoeken, omdat ik niet nog een keer gekwetst wil worden door hem. Maar in tegenstelling tot wat sommige anderen hier schrijven, dat hun ex het uit maakte omdat het gevoel weg was endergelijke, is mijn ex altijd blijven beweren dat ik heel bijzonder voor hem was en dat hij altijd wel gevoelens voor mij is blijven houden...De keren dat we contact hadden kon ik dit ook heel goed merken (probeerde dat zoveel mogelijk te vermijden omdat ik dat te moeilijk vond).
Ik zit nu heel erg in dubio of ik weer contact met hem zal opnemen...ik ben bang dat ik dan weer terug bij af ben straks met mijn liefdesverdriet....Maar ik kan het knagende gevoel, dat ik van hem houd en dat het ooit goed zou kunnen komen tussen ons met geen mogelijkheid uitbannen...heb werkelijk alles al geprobeerd (behalve een nieuwe vent...)
We hebben maar een korte relatie gehad, hij heeft met mij gebroken en is toen terug gegaan naar zijn ex omdat hij er nog niet klaar mee was. Nu hoorde ik dat die relatie sinds kort weer uit is. Dit heeft mij weer hernieuwde hoop gegeven, ondanks dat ik weet dat het beter voor me is om geen contact met hem te zoeken, omdat ik niet nog een keer gekwetst wil worden door hem. Maar in tegenstelling tot wat sommige anderen hier schrijven, dat hun ex het uit maakte omdat het gevoel weg was endergelijke, is mijn ex altijd blijven beweren dat ik heel bijzonder voor hem was en dat hij altijd wel gevoelens voor mij is blijven houden...De keren dat we contact hadden kon ik dit ook heel goed merken (probeerde dat zoveel mogelijk te vermijden omdat ik dat te moeilijk vond).
Ik zit nu heel erg in dubio of ik weer contact met hem zal opnemen...ik ben bang dat ik dan weer terug bij af ben straks met mijn liefdesverdriet....Maar ik kan het knagende gevoel, dat ik van hem houd en dat het ooit goed zou kunnen komen tussen ons met geen mogelijkheid uitbannen...heb werkelijk alles al geprobeerd (behalve een nieuwe vent...)
woensdag 5 september 2007 om 11:33
Bij mij is het nu ook 5 maanden geleden
ik denk ook nog wel aan hem enz maar stukken minder, geloof me het word steeds minder.
hy heeft sinds 2 weken een nieuwe vriendin, waar hy helemaal gek op is, dat vind ik wel echt k*t
ik wil nu eigenlijk ook wel een vriendje maar ik vind nooit snel iemand leuk, dus dat duurt nog wel heel lang.
en tegen Cloudy, je kunt wel contact opnemen en een btje uithoren of hy nog gevoelens voor je heeft, maar waarom heeft hy nog geen contact met jou opgenomen?
liefs s
ik denk ook nog wel aan hem enz maar stukken minder, geloof me het word steeds minder.
hy heeft sinds 2 weken een nieuwe vriendin, waar hy helemaal gek op is, dat vind ik wel echt k*t
ik wil nu eigenlijk ook wel een vriendje maar ik vind nooit snel iemand leuk, dus dat duurt nog wel heel lang.
en tegen Cloudy, je kunt wel contact opnemen en een btje uithoren of hy nog gevoelens voor je heeft, maar waarom heeft hy nog geen contact met jou opgenomen?
liefs s
woensdag 5 september 2007 om 12:36
Muis,
Kom jij zelf nu niet een beetje om in zelfmedelijden? Ok, hartstikke rot voor je allemaal...maar hou eens op met je hoop dat hij ooit eens bij je terugkomt. Hij heeft duidelijk aangegeven dat hij er klaar mee was, so be it Muis! Leg je er bij neer! En daarbij....het is toch een eikel die nu alleen maar probeert jou het nest in te krijgen??? Je maakt jezelf gek zo, als ik het zo lees beheerst het nog aardig je leven en heb zowat het idee dat je nogal wanhopig bent. Voordat jij je weer kan openstellen en normaal weer verder kan met je leven, zal je toch eerst dit hoofdstuk af moeten sluiten.
Niet zo'n leuke posting van mij, maar zie dit als positieve kritiek.
Sterkte.
Kom jij zelf nu niet een beetje om in zelfmedelijden? Ok, hartstikke rot voor je allemaal...maar hou eens op met je hoop dat hij ooit eens bij je terugkomt. Hij heeft duidelijk aangegeven dat hij er klaar mee was, so be it Muis! Leg je er bij neer! En daarbij....het is toch een eikel die nu alleen maar probeert jou het nest in te krijgen??? Je maakt jezelf gek zo, als ik het zo lees beheerst het nog aardig je leven en heb zowat het idee dat je nogal wanhopig bent. Voordat jij je weer kan openstellen en normaal weer verder kan met je leven, zal je toch eerst dit hoofdstuk af moeten sluiten.
Niet zo'n leuke posting van mij, maar zie dit als positieve kritiek.
Sterkte.
woensdag 5 september 2007 om 18:10
:-) Dit topic had ik niet moeten lezen!
Mijn relatie van 3 jaar is bijna 4 weken uit en ik ben het "rouwen" nu al zo zat. Herken mezelf niet terug. Van een leuke, gezellige en vrolijke meid ben ik 1 groot stuk verdriet geworden. Hij beheerst heel mijn leven nu (klinkt zwaar). En dan lees ik dat dit nog maanden kan duren... wat een hels vooruitzicht!
Sterkte allemaal.
Mijn relatie van 3 jaar is bijna 4 weken uit en ik ben het "rouwen" nu al zo zat. Herken mezelf niet terug. Van een leuke, gezellige en vrolijke meid ben ik 1 groot stuk verdriet geworden. Hij beheerst heel mijn leven nu (klinkt zwaar). En dan lees ik dat dit nog maanden kan duren... wat een hels vooruitzicht!
Sterkte allemaal.
zondag 9 september 2007 om 12:09
Wat fijn een reactie van een man!
Jullie zien en beschrijven dit soort dingen altijd weer anders.
Om even op je post in te gaan... Ik kom niet (meer) om in zelfmedelijden en de hoop dat hij bij me terugkomt is ook weg.
Maar toch beheerst hij nog aardig m'n leven :S
Als ik 'm op straat tegen kom doet ie net of ie me niet ziet (of zag ie me echt niet???) en mijn buurjongen is een vriend van hem en als hij daar weg gaat en ik zit buiten zegt ie ook geen gedag. Maar waarom??? Is ie sociaal contact gestoord? Wat is er zo moeilijk aan om gewoon aardig te doen.
En juist door dit soort dingen blijf ik mezelf aan hem aanbieden...hoe stom het ook is. Na zo'n gebeurtenis stuur ik 'm bijvoorbeeld een smsje, maar voornamelijk doe ik dat omdat ik het gewoon niet begrijp!!! Ik moet helemaal niks meer van hem..behalve dat we enigszins normaal tegen elkaar kunnen doen en niet net alsof doen dat we elkaar niet kennen en nooit iets gehad hebben.
Misschien verwacht ik toch nog wel teveel? Maar ik kan het gewoon niet hebben dat het zo moet lopen....
