Naam van partner aannemen bij trouwen?

07-01-2025 20:07 447 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn partner en ik gaan na de zomer trouwen, super leuk en we kijken er beide erg naar uit! De voorbereidingen zijn dan ook in volle gang.
Waar ik nog niet over uit ben, ik of ik mijn partner zijn achternaam zal aannemen of dat ik mijn eigen zal houden. Mijn partner maakt het niet zoveel uit, hij zou het leuk vinden als ik zijn naam aanneem, maar geeft ook aan het prima te vinden als ik mijn eigen naam zou houden.

Ik vind 't een lastige keuze, ik ken mezelf natuurlijk alleen maar met mijn huidige achternaam achter mijn voornaam. Het is niet dat hij een lelijke achternaam heeft of dat het stom klinkt, zijn achternaam achter mijn voornaam. Maar ik weet het gewoon niet. Als ik 'afscheid' neem van mijn achternaam is dat natuurlijk definitief, ook al zou ik natuurlijk kunnen kiezen voor 'voornaam - achternaam vriend - mijn achternaam'. Dat is wel meer op papier dat mijn eigen achternaam er dan nog bij hoort, bij het voorstellen noem je dan je eigen achternaam er niet nog eens achteraan.

Waar hebben jullie voor gekozen toen je ging trouwen? En wat was je overweging daarin?
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet alle reacties gelezen, dus misschien is zoiets al genoemd:

Mijn moeder had de achternaam van mijn vader aangenomen bij het trouwen. Toen mijn vader overleed bleek mijn moeder ongevraagd ineens weer bij haar meisjesnaam genoemd te worden bij officiele instanties. Het overlijden van mijn vader was onverwacht, en dit voelde voor haar als een extra klap er achteraan.
Na 40+ jr huwelijk was het ook gewoon háár achternaam, voor haar gevoel.

Alsof hun huwelijk gewoon uitgegumd werd.

Ik weet niet of ik de achternaam van de man zou aannemen als ik ooit zou trouwen, maar ik zou dit wel meenemen in mijn overwegingen.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken iemand die heeft met het trouwen de naam van partner aangenomen. Echter toen ze dat vervolgens overal zag staan, op post etc, had ze echt het gevoel ‘dit ben ik niet, ik ben ‘meisjesnaam’. Die heeft het dus een paar jaar na het huwelijk weer laten wijzigen in haar eigen naam.

Ik ken ook een stel wat beide hun eigen naam hield. Toen kwamen er kinderen, die kregen de achternaam van vader. En toen heeft vervolgens moeder ook die achternaam aangenomen. Ze vond het namelijk erg vervelend dat ze op school, opvang etc, nooit meteen als ‘moeder van…’ aangemerkt werd, omdat ze een andere achternaam had dan haar kinderen.

En vanuit een juf die ik ken begreep ik dat ook. Dat het soms best even zoeken is welke ouder bij welk kind hoort, omdat ze verschillende namen hebben.
Alle reacties Link kopieren Quote
meelezer2024 schreef:
08-01-2025 09:45
Jij zal ook wel eens normaal kunnen reageren zonder een hatelijke sneer.
Ja, dat kan ik zeker, maar niet als iemands plaat blijft hangen nadat meerdere mensen uitgelegd hebben dat de redenering niet klopt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
nerdopviva schreef:
08-01-2025 09:55
De post/kaartjes die je krijgt op naam van je man, de error die de gemeenteambtenaar krijgt als je kiest voor de achternaam van de vrouw, de verwachting van je man, de verwachting van je (schoonfamilie), de omgeving waarbij bijna iedereen kiest voor de achternaam van de man, etc. Ik snap echt niet dat je niet inziet dat heel veel keuzes helemaal niet zo vrij zijn. Je wordt dagelijks beïnvloed. Reclamemakers hebben er zelfs hun beroep van gemaakt.
Het is ook een keuze om je daardoor te laten beïnvloeden.
"Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen. Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen. Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien” – Reinhold Niebuhr
Alle reacties Link kopieren Quote
ChunMee schreef:
08-01-2025 10:48
En zo hou je dus dit rare gedoe.
Ja klopt. Z’n gevoel klopte wel qua familie want door gedoe hebben we ze een aantal jaar niet gesproken.

Alleen qua naam had het wel voorkomen kunnen worden als we er vrij in waren geweest om direct een dubbele achternaam te nemen. In Amerika mag je zelf een nieuwe achternaam bedenken als je gaat trouwen, kinderen krijgen die dan ook. Een combinatie van onze namen had ik ook leuk gevonden.
Alle reacties Link kopieren Quote
piepp schreef:
08-01-2025 10:58

Ik ken ook een stel wat beide hun eigen naam hield. Toen kwamen er kinderen, die kregen de achternaam van vader. En toen heeft vervolgens moeder ook die achternaam aangenomen. Ze vond het namelijk erg vervelend dat ze op school, opvang etc, nooit meteen als ‘moeder van…’ aangemerkt werd, omdat ze een andere achternaam had dan haar kinderen.

En vanuit een juf die ik ken begreep ik dat ook. Dat het soms best even zoeken is welke ouder bij welk kind hoort, omdat ze verschillende namen hebben.
Dat is nou juist een voorbeeld van de logica die ik zelf ook hanteerde maar die ik nu niet meer zie.

Als je een beetje gangbare naam of grotere school heb is het heus niet zo dat degene die de telefoon opneemt denkt: oh, Marieke Jansen, dat is de moeder van Nina Jansen uit groep 4b. Dat zeg je er toch al bij. Dus of je nou belt als Marieke de Boer of Marieke Jansen maakt echt geen fluit uit.
Alle reacties Link kopieren Quote
Fidanzata schreef:
08-01-2025 10:53
Wat een onzin.
Ik heb juist het idee dat de vrouwen die heel hard roepen dat ze geen ‘bezit’ zijn en het allemaal maar dom en ouderwets zijn, heel hard hun best doen om maar te laten zien hoe ongelooflijk vrij en geemancipeerd ze wel niet zijn.

En jij bent geen meisje van 60. Je bent gewoon een vrouw van middelbare leeftijd.
Hoe kan dat nou onzin zijn? Ik vertel wat mijn indruk is en dat is dus hoe ik het ervaar. ;)
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
marin125 schreef:
08-01-2025 11:03
Het is ook een keuze om je daardoor te laten beïnvloeden.
Nee, dat is het niet, want deze boodschap krijg je dag in dag uit, maand in maand uit, jaar in jaar uit, mee in de opvoeding.

Daar word je dus door beïnvloed.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Taskmaster schreef:
08-01-2025 08:51
Tja. En een vriendin van mij die nu weer gescheiden is baalt dat haar kinderen alleen zijn naam hebben. Je weet niet hoe het loopt.

Ik zou mijn naam houden en ook de kinderen i.i.g. mijn achternaam geven.
Het zijn toch ook nog steeds de kinderen van die man? Waarom zou het logisch zijn dat dat uitgewist wordt?

Als ze de achternaam van de vrouw hadden gehad zou ze die dan ook wijzigen na een scheiding?
ldp wijzigde dit bericht op 08-01-2025 11:11
0.41% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
08-01-2025 09:31
Ik heb ook nog nooit een vrouw horen zeggen dat zij sowieso het merendeel van de opvoeding gaat doen, dus dat het wel lekker praktisch is als de kinderen haar naam hebben. Terwijl dit mij een stuk praktischer lijkt dan je eigen naam veranderen.
Dit. Als je toch opdraait voor consultatiebureau, huisarts, tandarts, ziekenhuis, vaccinaties en weet ik wat nog meer, kun je die kinderen beter je eigen achternaam geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
ldp schreef:
08-01-2025 11:05
Dat is nou juist een voorbeeld van de logica die ik zelf ook hanteerde maar die ik nu niet meer zie.

Als je een beetje gangbare naam of grotere school heb is het heus niet zo dat degene die de telefoon opneemt denkt: oh, Marieke Jansen, dat is de moeder van Nina Jansen uit groep 4b. Dat zeg je er toch al bij. Dus of je nou belt als Marieke de Boer of Marieke Jansen maakt echt geen fluit uit.
Ja ik zeg ook altijd gewoon “Met Elsy, de moeder van…”. En als ik ze kom ophalen herkennen ze me gewoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
Elsy schreef:
08-01-2025 11:11
Ja ik zeg ook altijd gewoon “Met Elsy, de moeder van…”. En als ik ze kom ophalen herkennen ze me gewoon.
Ja precies.
Alle reacties Link kopieren Quote
piepp schreef:
08-01-2025 10:58

Ik ken ook een stel wat beide hun eigen naam hield. Toen kwamen er kinderen, die kregen de achternaam van vader. En toen heeft vervolgens moeder ook die achternaam aangenomen. Ze vond het namelijk erg vervelend dat ze op school, opvang etc, nooit meteen als ‘moeder van…’ aangemerkt werd, omdat ze een andere achternaam had dan haar kinderen.

En vanuit een juf die ik ken begreep ik dat ook. Dat het soms best even zoeken is welke ouder bij welk kind hoort, omdat ze verschillende namen hebben.
Ik geloof niet dat de school of de kinderopvang weet welke achternamen mijn man en ik precies gebruiken. Ik betwijfel eigenlijk of ze mijn voornaam onthouden hebben. Ik heb daarentegen nog nooit gehad dat ze niet weten van welk kind ik de moeder bent. Als je je voorstelt, zeg je toch ‘Ik ben Marietje, moeder van Ans’? En ik gebruik hetzelfde als een bericht stuur, mij ergens op inschrijf etc, dat lijkt mij sowieso veel praktischer dan een achternaam gebruiken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ach ja ongeemancipeerd of niet, ik geloof niet dat de Dolle Mina's van toen zich om zouden draaien in hun graf vanwege mijn persoonlijke voorkeur in het aannemen van de achternaam van mijn man.

Ouderwets ja misschien wel, ik heb er bewust voor gekozen om het zo te doen "op papier" want in de praktijk gebruik ik altijd mijn eigen achternaam. Maar vond het gebruik of de traditie of hoe je het ook wil noemen wel een mooie. Voel ik me daardoor eigendom van mijn man? Nee totaal niet. En na meer dan 26 jaar bij elkaar te zijn kan ik ook met volle overtuiging zeggen dat er verder niks traditioneel is aan onze relatie behalve dan het aannemen van zijn achternaam. In alle opzichten zijn wij elkaars gelijken, qua inkomen en verdeling van alle "taken".

En ik heb er echt wel over nagedacht, fijn dat die keuze er ook was toen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Barnsteen schreef:
08-01-2025 10:54
Niet alle reacties gelezen, dus misschien is zoiets al genoemd:

Mijn moeder had de achternaam van mijn vader aangenomen bij het trouwen. Toen mijn vader overleed bleek mijn moeder ongevraagd ineens weer bij haar meisjesnaam genoemd te worden bij officiele instanties. Het overlijden van mijn vader was onverwacht, en dit voelde voor haar als een extra klap er achteraan.
Na 40+ jr huwelijk was het ook gewoon háár achternaam, voor haar gevoel.

Alsof hun huwelijk gewoon uitgegumd werd.

Ik weet niet of ik de achternaam van de man zou aannemen als ik ooit zou trouwen, maar ik zou dit wel meenemen in mijn overwegingen.
Dat vind ik heel naar voor je moeder. Vooral omdat dat niet de gebruikelijke gang van zaken is. Dan is er ergens bij de gemeente een vinkje uitgezet.. Zelf als je gescheiden bent mag je de naam van je ex-partner blijven voeren.

https://justis.nl/service-contact/veelg ... -gebruiken
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat je naam belangrijk is blijkt maar weer aan de veelheid aan emotionele reacties. Gelukkig zijn er tegenwoordig heel veel mogelijkheden en mag je kiezen wat goed voelt.

In mijn eerste huwelijk koos ik voor de naam van man. Ik wilde toen graag dat mijn toekomstige gezin allemaal dezelfde achternaam zou dragen. Als kind vond ik het namelijk heel vervelend dat ik in een gezin woonde met drie verschillende achternamen. Ik moest steeds van alles uitleggen. Dat is tegenwoordig wel achterhaald en niet meer bijzonder.

Met mijn huidige partner koos ik voor geregistreerd partnerschap. Ik vind het aannemen van een andere naam inmiddels niet meer nodig. Maar mijn partner wilde dit wel heel erg graag. Uiteindelijk kozen we allebei voor elkaars naam. Ik heb zijn naam achter mijn familienaam en hij heeft mijn naam achter zijn familienaam. We hebben dit niet met de rest van de wereld gedeeld, ik heb nergens mijn naam veranderd.
Wel in mijn paspoort laten vermelden dat ik de partner van ben. Vooral voor in sommige buitenlanden leek me dit prettig.

Een paar jaar terug waren we op vakantie met één van mijn kinderen (achternaam van mijn ex man, twee van de kinderen van mijn huidige partner (kinderen hebben de achternaam van hun moeder. Toen vlogen we als gezin dus met vier verschillende achternamen en niemand die daar iets van vond. Twee kinderen waren minderjarig maar ook daar werd geen aandacht aan de verschillende namen besteed bij de paspoortcontrole.

Ik hoop dat iedereen zijn eigen keuzes mag maken zonder dat daar allerlei oordelen over geroepen worden. Kies vooral waar je samen blij mee bent.
Alle reacties Link kopieren Quote
school heeft echt niet nodig dat je dezelfde naam aanneemt als je vent
9 van de 10 keer, bellen ze mama, zelfs al staat papa als nr 1 op de bellijst
Alle reacties Link kopieren Quote
Lisa5678 schreef:
08-01-2025 11:20



Ik hoop dat iedereen zijn eigen keuzes mag maken zonder dat daar allerlei oordelen over geroepen worden. Kies vooral waar je samen blij mee bent.
waarom zou ik geen oordeel mogen hebben? Overal waar het gaat om (on)gelijkheid m/v heb ik een mening
Alle reacties Link kopieren Quote
Lisa5678 schreef:
08-01-2025 11:20

Een paar jaar terug waren we op vakantie met één van mijn kinderen (achternaam van mijn ex man, twee van de kinderen van mijn huidige partner (kinderen hebben de achternaam van hun moeder. Toen vlogen we als gezin dus met vier verschillende achternamen en niemand die daar iets van vond. Twee kinderen waren minderjarig maar ook daar werd geen aandacht aan de verschillende namen besteed bij de paspoortcontrole.
Ik reis ook wel eens alleen met twee kinderen en voordat ze ook mijn achternaam hadden werd er niet echt lang naar gekeken. Ik had wel een toestemmingsformulier mee, maar dat is voor iedereen verplicht. Scheelt misschien wel dat ze allebei erg op mij lijken, dus man had misschien wel meer controle gehad.
Alle reacties Link kopieren Quote
emanina schreef:
08-01-2025 09:59
Waarom is het dan meteen een gegeven dat toekomstige kinderen de naam van man krijgen? Je zou evengoed andersom kunnen redeneren: man nam mijn naam aan, zodat hij dezelfde naam heeft als onze kinderen.
Dat was in ons geval vooral omdat man's naam niet doorgegeven zou worden als we zijn naam niet zouden gebruiken en die van mij wel. En dat vond ik een mooi en fijn gebaar. Man vond het helemaal niet zo spannend, welke achternaam we zouden kiezen, idem met of ik zijn naam wilde gebruiken. Beiden hebben we e/v in het paspoort staan, maar ik heb 'm dus officieel achter mijn naam geplakt. En dat was achteraf niet nodig geweest, maar ik vind het ook niet nodig om het nu weer te gaan wijzigen.

Prima dat mensen daar van alles van vinden hoor, ik vind de namen van mijn kinderen prachtig, met achternaam van man.

Ik voel me geen eigendom van hem, ik voelde me geen eigendom van mijn vader ( want ook zijn achternaam gekregen). Ik ben gewoon ik met eigen naam- mans naam, die ik dus nauwelijks gebruik. Ik voel me niet minder verbonden met mijn kinderen door mijn eigen achternaam en ik voel me niet 'meer' met ze verbonden als ik die dubbele achternaam gebruik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel ouderwets maar naam man aangenomen. Overigens ook een beetje vanuit slechte ervaringen op mijn eigen achternaam (Marokkaanse roots).
Alle reacties Link kopieren Quote
Elsy schreef:
08-01-2025 10:46
Hij wilde ook beide achternamen wat toen niet mocht waar we woonden. Bij de tweede mocht het wel maar dan zouden de eerste en tweede een andere achternaam hebben. Hij vond het sowieso ook leuk als ze zijn achternaam zouden hebben. En daarnaast voelde het voor hem als actief tegen de traditie/maatschappij ingaan wat voor heel veel problemen in zijn familie had gezorgd.

En beide achternamen voelde voor mij completer dan alleen die van mij.
Jammer dat zijn familie voor jouw gevoel ging.
Maar fijn dat het inmiddels opgelost is dmv twee achternamen.
Alle reacties Link kopieren Quote
__appelbloesem__ schreef:
08-01-2025 09:31
Ik heb ook nog nooit een vrouw horen zeggen dat zij sowieso het merendeel van de opvoeding gaat doen, dus dat het wel lekker praktisch is als de kinderen haar naam hebben. Terwijl dit mij een stuk praktischer lijkt dan je eigen naam veranderen.
Nog nooit?
Stormkap schreef:
07-01-2025 22:51
Onze kinderen hebben mijn naam. Zo hebben ze familie met dezelfde naam, en tja als ik eerlijk ben wilde ik liever kinderen dan mijn man en ben ik de 'hoofdouder' dus voelt het zo ook wel passend.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn eigen naam gehouden want dat is nu eenmaal de naam die ik vanaf dag 1 draag. Voor officiële toestanden moet je toch altijd je geboortenaam invullen. Ik zag ook geen voordeel bij wijzigen (dat dit handiger zou zijn of zo). I.v.m. reizen staat er wel e/v in mijn paspoort en op mijn id-kaart. Op scholen en sportclubs van zoon introduceer ik mijzelf en zeg er gelijk bij ‘moeder van Lemooszoon Achternaamvanzijnpa’.
Zoon heeft de achternaam van zijn vader. Daar had ik geen problemen mee en ook geen gevoelsmatige overwegingen bij. De dubbele achternaam kon toen nog niet maar daar zou ik ook niet voor gekozen hebben (omdat ik daar dus geen gevoelsmatig ‘voordeel’ bij zou behalen). Voor mijn schoonvader was het een heel ding, want zoon is de stamhouder. Vond het ook kleinzielig om daar een streep door te zetten doordat ik dan weer wat anders zou gaan doen.

Misschien dat ik wel de naam van man had aangenomen als ik zelf een verschrikkelijke achternaam had gehad (Poepjes of Naaktgeboren o.i.d.).
Alle reacties Link kopieren Quote
Fidanzata schreef:
08-01-2025 10:53
Wat een onzin.
Ik heb juist het idee dat de vrouwen die heel hard roepen dat ze geen ‘bezit’ zijn en het allemaal maar dom en ouderwets zijn, heel hard hun best doen om maar te laten zien hoe ongelooflijk vrij en geemancipeerd ze wel niet zijn.
Het is maar net waar je norm ligt, ik voel me totaal niet ongelooflijk vrij en geëmancipeerd omdat ik mijn naam heb gehouden en onze kinderen mijn achternaam hebben, ik vind dat normaal. Als mensen die dit wel heel geëmancipeerd vinden dan hebben zij een "normaal" dat in mijn ogen al heel lang achterhaald zou moeten zijn.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven