Nichtje aanspreken?

14-01-2023 23:37 124 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Onlangs had ik een ongeluk waardoor ik geopereerd moest worden. Er was iets helaas niet goed gegaan, waardoor er complicaties optraden. Hierdoor was ik even kind aan huis in het ziekenhuis.

Mijn nichtje met wie ik veel en goed contact heb, wist hiervan. Zij heeft tijdens dit traject niet geïnformeerd naar hoe het gaat en toen ik laatst belde en vertelde wat de stand van zaken is, wat niet niks is zeg maar. Maar daarna kwam er iets tussen waardoor we moesten ophangen en is ze er eigenlijk niet meer op teruggekomen.

Nu is het zo dat ik sinds haar geboorte betrokken ben bij haar, en haar eigenlijk nooit ergens op aanspreek. Maar ik vraag me af of dat terecht is nu zij 16 is. In mijn ogen is ze nog altijd klein en schattig. Maar vanaf welk moment kan ik haar aanspreken?

Ik heb de neiging om naar haar toe (naar iedereen eigenlijk maar zeker naar jongere mensen) geen zware dingen te vertellen. Dit heb ik alleen verteld omdat ik veel uitjes met de familie heb gemist en haar verjaardag ook ga missen.

Wat is redelijk? Wat kan ik verwachten van een meisje van 16?
feow schreef:
15-01-2023 11:28
Ik vind het helemaal geen moeilijke vraag, ook niet veroordelend of moralistisch trouwens.
“Weet ik niet” is ook een (goed) antwoord.
In de vraag ligt besloten dat ze eigenlijk wel contact had moeten opnemen. Daarom is hij niet neutraal.

Ter vergelijking:
Is er een reden dat je je huiswerk niet gemaakt hebt?
Is er een reden dat je geen kinderen hebt?
Is er een reden dat je geen hakken draagt?
Is er een reden dat je met het vliegtuig op vakantie gaat?
xynix schreef:
15-01-2023 12:56
In de vraag ligt besloten dat ze eigenlijk wel contact had moeten opnemen. Daarom is hij niet neutraal.

Ter vergelijking:
Is er een reden dat je je huiswerk niet gemaakt hebt?
Is er een reden dat je geen kinderen hebt?
Is er een reden dat je geen hakken draagt?
Is er een reden dat je met het vliegtuig op vakantie gaat?
Precies. De vraag is absoluut niet neutraal. Niet dat je nooit op deze manier een vraag zou kunnen stellen, maar het is niet te verpakken als zijnde neutraal. Er ligt wel degelijk een oordeel.
Alle reacties Link kopieren Quote
saymyname schreef:
15-01-2023 12:25
Nogmaals: het gaat hier niet om steun of aandacht vragen bij mijn nichtje. Mijn vraag komt voort uit het het besef dat wanneer mijn nichtje, dat mij regelmatig (video)belt/appt/bezoekt geen interesse toont, zij dat bij anderen nog minder zou doen. En wat er op zo'n leeftijd verwacht mag worden.

Dus het gaat niet om mij maar als sociale vaarigheid bijbrengen bij een dierbaar iemand dat binnenkort volwassen is.
Dus je wilt haar opvoeden? Dat is niet jouw taak.

Misschien maakt ze zich wel heel erg druk om je maar weet ze niet wat ze moet zeggen. Maar dat weet je niet, want je hebt het niet gevraagd.

Als je haar ziet gewoon eens vragen wat ze er van vond dat je naar het ziekenhuis moest. En reageren op wat ze zegt. Je kan niet van te voren invullen wat zij denkt en wat jij dan moet zeggen.

Je hoeft haar niet anders te behandelen dan een volwassene. Gewoon open het gesprek aangaan en vertellen wat jij voelt. En je hoeft haar niet op te voeden.
Alle reacties Link kopieren Quote
saymyname schreef:
15-01-2023 12:25
Nogmaals: het gaat hier niet om steun of aandacht vragen bij mijn nichtje. Mijn vraag komt voort uit het het besef dat wanneer mijn nichtje, dat mij regelmatig (video)belt/appt/bezoekt geen interesse toont, zij dat bij anderen nog minder zou doen. En wat er op zo'n leeftijd verwacht mag worden.

Dus het gaat niet om mij maar als sociale vaarigheid bijbrengen bij een dierbaar iemand dat binnenkort volwassen is.
Waarom zou ze dat bij anderen nog minder doen? Ik zie dat verband niet helemaal hoor. En in deze omstandigheid kan je het niet anders aangeven dan als de boodschap: je geeft mij geen aandacht aan mijn zieligheid. Die sociale vaardigheid geef je dus op een ander moment mee. Door zelf bv het goede voorbeeld te geven, gedrag dat zij kan spiegelen.
Ik denk sowieso dat je opvoeden doet door voorleven, niet door vermanen. Zo heeft mijn oma mij nooit op de vingers getikt als ik haar verjaardag was vergeten of te weinig belangstelling toonde voor ziekenhuisbezoek. Maar ze heeft me wel degelijk wat geleerd, door attent en belangstellend naar anderen te zijn.

Kaartjes sturen en bloemetjes meenemen doe je niet omdat het je vroeger ingepeperd is. Je doet het omdat je ze zelf krijgt en merkt dat je er blij mee bent. En omdat je ziet dat je er iemand anders ook blij mee maakt en dat is fijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus je nichtje had jou terug moeten bellen nadat je al had gezegd dat je door medische redenen niet op haar verjaardag kon komen? Ik zou als niet-puber ook denken dat daarmee het gesprek wel afgerond is.

Is er een reden dat je haar zelf niet teruggebeld hebt?
Ars longa, vita brevis
Alle reacties Link kopieren Quote
Stokbroodje schreef:
15-01-2023 12:18
Dit! Jeetje zeg, nou begrijp ik steeds beter waarom pubers zo egoïstisch doen. Wat voor boodschap geef je ze mee als je als ouder/opvoeder de houding aanneemt van, ze zijn pubers en hoeven niet aan anderen te denken. Vind je het gek dat haast niemand meer durft te reageren op (ongepast) gedrag van pubers.

To, je vraag vind ik heel normaal en ik vind het zelfs mooi dat je zo om je nichtje geeft. Zo interpreteer ik het en niet zozeer, kijk mij zielig doen, ik heb aandacht nodig. Je weet het beste hoe je op haar kan reageren.

Ik had je reactie totaal verkeerd begrepen. Op dit moment ben ik verre van helder dus hopelijk heb ik niet meer fouten gemaakt.

Fijn in ieder geval dat jij ook mijn vraag goed begrijpt. Misschien ga ik het voorzichtig aanstippen zodra ik weer op de been ben. Op dit moment ben ik niet helder zoals ik zei, en ik wil niet dat ze daarna geforceerd gaat informeren. Naar mij toe kan ze toch niks fout doen :-$ maar ik wil niet dat ze zich ergens toe verplicht voelt
Alle reacties Link kopieren Quote
xynix schreef:
15-01-2023 13:15
Ik denk sowieso dat je opvoeden doet door voorleven, niet door vermanen. Zo heeft mijn oma mij nooit op de vingers getikt als ik haar verjaardag was vergeten of te weinig belangstelling toonde voor ziekenhuisbezoek. Maar ze heeft me wel degelijk wat geleerd, door attent en belangstellend naar anderen te zijn.

Kaartjes sturen en bloemetjes meenemen doe je niet omdat het je vroeger ingepeperd is. Je doet het omdat je ze zelf krijgt en merkt dat je er blij mee bent. En omdat je ziet dat je er iemand anders ook blij mee maakt en dat is fijn.

Mooie reactie! Deze ga ik onthouden
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het eigenlijk helemaal geen rare vraag en snap de discussie niet zo goed.

Heel logisch dat een 16jarige daar niet mee bezig is, dat vind ik ook! Maar als niemand met haar bespreekt wat de sociale conventies zijn, dan leert ze het toch ook nooit?
Ik vind wel dat het meer aan de ouders is om dat te doen (kom meid, we gaan even een fruitmand langsbrengen bij tante say want die zit in de lappenmand) dan aan de tante.

Maar ik herken zelf wel dat ik een nichtje heb die hier kind aan huis was, hele nauwe band, die ik jaren bijles heb gegeven en door haar examen heb gesleept. Die in die tijd daar geen dankjewel voor zei en zelfs regelmatig niet kwam opdagen. Normaal, want puberbrein. Die cadeautjes en bezoek wilde op haar verjaardag maar zelf niet bij anderen langsging. Normaal, want puber.

Maar inmiddels is ze halverwege 20 en heb ik geen contact meer. Want zelf laat ze dus niets horen, geen kaartjes appjes etc, komt niet als ze wordt uitgenodigd, maar bleef heel lang wel een beroep doen op ons als het haar uitkwam. Ja, op je 16e is dat prima. Maar als je 26 bent dan verwacht ik wel iets van wederkerigheid. En dat ontstaat niet vanzelf maar door opvoeding. En als TO aangeeft dat het in haar familie “it takes a village “ is qua opvoedstijl… ik moedig mijn eigen kinderen in ieder geval zeker aan om zelf iets te laten horen aan een zieke grootouder of mee te gaan op ziekenbezoek etc, ook al zullen ze dat uit zichzelf nog niet doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Anna75 schreef:
15-01-2023 13:29
Dus je nichtje had jou terug moeten bellen nadat je al had gezegd dat je door medische redenen niet op haar verjaardag kon komen? Ik zou als niet-puber ook denken dat daarmee het gesprek wel afgerond is.

Is er een reden dat je haar zelf niet teruggebeld hebt?

Op de eerste vraag: nee, zie eerdere uitleg
Tweede vraag: ik laat haar naar mij toe vrij. Ze mag altijd bellen en ophangen wanneer ze wil. De vraag die ik stelde kwam pas na een paar dagen wat je van een 16-jarige kan verwachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Saepecadendo schreef:
15-01-2023 13:35
Ik vind het eigenlijk helemaal geen rare vraag en snap de discussie niet zo goed.

Heel logisch dat een 16jarige daar niet mee bezig is, dat vind ik ook! Maar als niemand met haar bespreekt wat de sociale conventies zijn, dan leert ze het toch ook nooit?
Ik vind wel dat het meer aan de ouders is om dat te doen (kom meid, we gaan even een fruitmand langsbrengen bij tante say want die zit in de lappenmand) dan aan de tante.

Maar ik herken zelf wel dat ik een nichtje heb die hier kind aan huis was, hele nauwe band, die ik jaren bijles heb gegeven en door haar examen heb gesleept. Die in die tijd daar geen dankjewel voor zei en zelfs regelmatig niet kwam opdagen. Normaal, want puberbrein. Die cadeautjes en bezoek wilde op haar verjaardag maar zelf niet bij anderen langsging. Normaal, want puber.

Maar inmiddels is ze halverwege 20 en heb ik geen contact meer. Want zelf laat ze dus niets horen, geen kaartjes appjes etc, komt niet als ze wordt uitgenodigd, maar bleef heel lang wel een beroep doen op ons als het haar uitkwam. Ja, op je 16e is dat prima. Maar als je 26 bent dan verwacht ik wel iets van wederkerigheid. En dat ontstaat niet vanzelf maar door opvoeding. En als TO aangeeft dat het in haar familie “it takes a village “ is qua opvoedstijl… ik moedig mijn eigen kinderen in ieder geval zeker aan om zelf iets te laten horen aan een zieke grootouder of mee te gaan op ziekenbezoek etc, ook al zullen ze dat uit zichzelf nog niet doen.

Mooi. Dat zijn mijn afwegingen ook.

Wat een verlies voor je nichtje dat ze jou nu uit het oog is verloren. Sommigen lijken langer te puberen helaas.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mevrouw75 schreef:
15-01-2023 13:08
Waarom zou ze dat bij anderen nog minder doen? Ik zie dat verband niet helemaal hoor. En in deze omstandigheid kan je het niet anders aangeven dan als de boodschap: je geeft mij geen aandacht aan mijn zieligheid. Die sociale vaardigheid geef je dus op een ander moment mee. Door zelf bv het goede voorbeeld te geven, gedrag dat zij kan spiegelen.


Zieligheid? Het laatste wat ik mijn nichtje wil meegeven is dat ze móét reageren op zieligheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind ook dat tieners dat horen te leren, maar ik vind dat in dit geval wel aan de ouders. Ik vind dat ouders horen te zeggen: 'Joh, denk erom dat je tante Saymyname even opbelt/een kaartje stuurt.' Niet dat tante Saymyname daar zelf over moet beginnen.

En dan kunnen zij wel vinden dat anderen die opvoedrol mede op zich moeten nemen, maar ik zou dat niet mijn rol vinden en daar dus niet in meegaan. Als het bij de ouders niet opkomt om er iets van te zeggen dan wordt er in dit geval dus niks over gezegd.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij bent zelf denk ik heel attent, aangezien je op elke vraag antwoord geeft :) . Maar wat ik niet zo goed snap: jouw (schoon)zus/broer/zwager heeft waarschijnlijk een kaartje gestuurd namens het hele gezin. Waarom zou je nichtje dan nog een kaartje moeten sturen?
anna75 wijzigde dit bericht op 15-01-2023 14:00
Reden: Spelling
0.57% gewijzigd
Ars longa, vita brevis
Alle reacties Link kopieren Quote
saymyname schreef:
15-01-2023 12:25
Nogmaals: het gaat hier niet om steun of aandacht vragen bij mijn nichtje. Mijn vraag komt voort uit het het besef dat wanneer mijn nichtje, dat mij regelmatig (video)belt/appt/bezoekt geen interesse toont, zij dat bij anderen nog minder zou doen. En wat er op zo'n leeftijd verwacht mag worden.

Dus het gaat niet om mij maar als sociale vaarigheid bijbrengen bij een dierbaar iemand dat binnenkort volwassen is.
En hoe in jouw hoofd is dat jouw taak?
Maar een kind leert toch door het leven zelf? Als ik een kaart koop voor een buurvrouw die het moeilijk heeft of extra eten kook voor een buurman die zijn vrouw verloren heeft, vertel ik dat aan mijn kinderen en man. Niet zo van: kijk eens wat voor goeds ik doe hoor. Maar gewoon, oh ik heb even een kaartje gekocht voor buurvrouw, ze heeft het zo moeilijk. Of ik heb even extra veel lasagna gemaakt, kunnen me straks mooi even afgeven bij buurman Piet. Dochter wil jij dat zo even afgeven? Zoon wil jij even de kaart in de brievenbus bij buuf doen?
En ik ben peettante van 2 pubers. Reken maar dat ik ze de hemel inprijs als ze een lief appje sturen. En niets doe als ze zijn vergeten dat ik er ook nog ben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zo doe ik het ook, waterflesje.
Ars longa, vita brevis
Waterflesje schreef:
15-01-2023 16:26
Maar een kind leert toch door het leven zelf? Als ik een kaart koop voor een buurvrouw die het moeilijk heeft of extra eten kook voor een buurman die zijn vrouw verloren heeft, vertel ik dat aan mijn kinderen en man. Niet zo van: kijk eens wat voor goeds ik doe hoor. Maar gewoon, oh ik heb even een kaartje gekocht voor buurvrouw, ze heeft het zo moeilijk. Of ik heb even extra veel lasagna gemaakt, kunnen me straks mooi even afgeven bij buurman Piet. Dochter wil jij dat zo even afgeven? Zoon wil jij even de kaart in de brievenbus bij buuf doen?
Zo doe ik dat bij mijn nichtjes/neefjes ook. Niet bewust hoor. Maar laatst was ik met mijn nichtje (11) in de stad en moest ik nog even langs een winkel om een cadeautje te kopen voor de eenzame buurvrouw. Ik leg daar dan verder geen nadruk op, maar bedacht me net wel dat ik hoop dat ze er iets van meekrijgt (haar ouders zijn minder attent).
katkaatje schreef:
15-01-2023 16:45
Zo doe ik dat bij mijn nichtjes/neefjes ook. Niet bewust hoor. Maar laatst was ik met mijn nichtje (11) in de stad en moest ik nog even langs een winkel om een cadeautje te kopen voor de eenzame buurvrouw. Ik leg daar dan verder geen nadruk op, maar bedacht me net wel dat ik hoop dat ze er iets van meekrijgt (haar ouders zijn minder attent).
Exact! Dat is volgens mij een prima en natuurlijke manier. En dat hoeft niet alleen door de ouders te gebeuren natuurlijk. Goed dat je dat ook met je neefjes en nichtjes doet!
Alle reacties Link kopieren Quote
katkaatje schreef:
15-01-2023 16:45
Zo doe ik dat bij mijn nichtjes/neefjes ook. Niet bewust hoor. Maar laatst was ik met mijn nichtje (11) in de stad en moest ik nog even langs een winkel om een cadeautje te kopen voor de eenzame buurvrouw. Ik leg daar dan verder geen nadruk op, maar bedacht me net wel dat ik hoop dat ze er iets van meekrijgt (haar ouders zijn minder attent).
Mijn man is attenter dan ik, maar de kinderen krijgen er überhaupt niks van mee. Die zitten de hele dag op school....
Alle reacties Link kopieren Quote
xynix schreef:
15-01-2023 13:15
Ik denk sowieso dat je opvoeden doet door voorleven, niet door vermanen. Zo heeft mijn oma mij nooit op de vingers getikt als ik haar verjaardag was vergeten of te weinig belangstelling toonde voor ziekenhuisbezoek. Maar ze heeft me wel degelijk wat geleerd, door attent en belangstellend naar anderen te zijn.

Kaartjes sturen en bloemetjes meenemen doe je niet omdat het je vroeger ingepeperd is. Je doet het omdat je ze zelf krijgt en merkt dat je er blij mee bent. En omdat je ziet dat je er iemand anders ook blij mee maakt en dat is fijn.
Als je dan aan al die mannen topics denkt die gepamperd zijn door hun eigen moeder en bij hun eigen vrouw nooit stilstaan dat het misschien ook wel fijn is als je je poten eens uit de mouwen steekt en de was/het eten niet vanzelf gebeuren, vraag ik me dat af of dat altijd gebeurt bij álle mensen. Bij sommigen zal het kwartje vallen door voorleven en bij anderen is enige verduidelijking nodig, omdat die nooit een stapje verder zetten in hun ontwikkeling.
Alle reacties Link kopieren Quote
Tuurlijk kun je er wat van zeggen
Op een luchtige manier. Puber of niet. Het is gewoon fatsoenlijk om te vragen naar je tante als ze zoiets heftigs heeft meegemaakt. Ze kan er van leren toch?
Don't worry be happy
Alle reacties Link kopieren Quote
jojojanneke schreef:
16-01-2023 05:07
Tuurlijk kun je er wat van zeggen
Op een luchtige manier. Puber of niet. Het is gewoon fatsoenlijk om te vragen naar je tante als ze zoiets heftigs heeft meegemaakt. Ze kan er van leren toch?
Ze spreekt tante en tante komt zelf met info op de proppen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mevrouw75 schreef:
16-01-2023 06:40
Ze spreekt tante en tante komt zelf met info op de proppen.
En sommige delers denken dan: mijn uitgebreide nfo moet gaan leiden tot acties van de ander.
Je hebt echter ook ontvangers die denken: mijn rol is dus luisteraar; ze komt vanzelf wel weer met een update.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven