Relaties
alle pijlers
Niet meer aangetrokken voelen tot partner
donderdag 17 november 2022 om 10:40
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
waterfee wijzigde dit bericht op 18-11-2022 12:21
0.21% gewijzigd
zondag 20 november 2022 om 22:35
Nou, dat zou er nog bij moeten komen zeg!!! Áls je dan de behoefte hebt aan een ander/jezelf te willen gaan ontdekken of hoe je het ook noemen wil, doe dat dan (zoals TO beschrijft) dan op zijn minst lekker voor jezelf... en laat dan je partner ten minste degene zijn die WEL de stabiele factor nog mag zijn in het gezinsleven. In plaats van dat de kinderen per se ook nog mee moeten in je nieuwe avontuurlijke leventje...Hoerabanaan schreef: ↑20-11-2022 21:17Niemand hier vindt het raar dat een to behoefte heeft om haar kinderen ook achter zich te laten om ergens opnieuw te beginnen?
Dat je uit je (saaie) leven wil ontsnappen en jezelf opnieuw wil vinden, zeker als je al jaren bent uitgekeken op je partner kan ik me indenken. De behoefte ten minste. Maar dat deze behoefte er lijkt te zijn om, zoals het op mij overkomt om haar complete gezin achter te laten, komt mij erg bevreemdend over. Alsof er helemaal geen lijntje is tussen haar en de kinderen of andere belangrijke anderen.
Maar bovenal: zie maat dat je het gewoon gaat combineren. De minnaar, het avontuur, het halfjaar reizen, al die nieuwe passies. En houd je stabiele gezin intact.
zondag 20 november 2022 om 22:44
Neuh niet echt.Hoerabanaan schreef: ↑20-11-2022 21:17Niemand hier vindt het raar dat een to behoefte heeft om haar kinderen ook achter zich te laten om ergens opnieuw te beginnen?
Dat de behoefte er is, dat de fantasie er eens naar uit gaat snap ik heel goed.
Het ook echt doen is een tweede.
Ik lees to ook vooralsnog schrijven dat ze het zou willen, niet dat ze het ook daadwerkelijk gaat doén.
10 Jaar geleden wilde ik ook weg. Weg van man en kinders, weg van alles in mijn leven dat ik niet leuk meer vond maar ik ging nergens heen, geen denken aan.
Ik heb een paar veranderingen aangebracht in mijn leven en nu is het weer goed.
.
zondag 20 november 2022 om 23:10
Ik kan me echt wel voorstellen dat je je leven zat bent, ook als je kinderen hebt. En de momenten dat je denkt aan die ontsnapping zijn ook goed invoelbaar, want ik denk dat ieder mens zo'n moment in het leven wel kent.
Maar dat is -althans bij mij- nooit een langdurende en serieuze behoefte geweest. Want het moment dat ik me echt probeerde voor te stellen dat ik mijn kinderen zou verlaten om gewoon maandenlang er vandoor te gaan, daar kon mijn hoofd niet eens wat mee, laat staan dat ik er hardop over zou fantaseren. Temeer to die kinderen ook doelbewust met zelf uitgekozen zaaddonor op de wereld heeft gezet. Het is niet bepaald dat ze geen keuze had om wel of niet een gezin te starten en na kind 1 nog een kind 2 te maken. Dus eerlijk? Ik kan het me niet echt goed indenken om nu al lange tijd het gevoel te hebben om er gewoon van weg te lopen en te fantaseren over ergens met iemand opnieuw iets te beginnen.
Maar dat is -althans bij mij- nooit een langdurende en serieuze behoefte geweest. Want het moment dat ik me echt probeerde voor te stellen dat ik mijn kinderen zou verlaten om gewoon maandenlang er vandoor te gaan, daar kon mijn hoofd niet eens wat mee, laat staan dat ik er hardop over zou fantaseren. Temeer to die kinderen ook doelbewust met zelf uitgekozen zaaddonor op de wereld heeft gezet. Het is niet bepaald dat ze geen keuze had om wel of niet een gezin te starten en na kind 1 nog een kind 2 te maken. Dus eerlijk? Ik kan het me niet echt goed indenken om nu al lange tijd het gevoel te hebben om er gewoon van weg te lopen en te fantaseren over ergens met iemand opnieuw iets te beginnen.
zondag 20 november 2022 om 23:13
Ik heb niet echt het idee dat die kinderen daar onderdeel van zijn, van dat plaatje. Ze heeft het echt over weggaan, wereldreis maken, zichzelf (al tantra-end -dat maak ik er zelf van- in india) te herontdekken. Dus koters gewoon thuis bij papa. Mama foetsie.
"Papa, wanneer komt mama thuis? Weet ik niet schat. Het laatste kaartje kwam uit india. Ik geloof dat ze schreef dat ze mooie nieuwe inzichten had opgedaan"
zondag 20 november 2022 om 23:54
is idd erg invullen. Daarom mijn vraag over haar gevoelsleven tav de mensen in haar nabije kring. Maar to antwoord niet en uberhaupt komt er weinig inhoudelijks qua reacties.
Het kan wel zo zijn dat ze sterk is opgebrand. Maar ze schrijft (nog) niks over jarenlange stress, daarom reageer ik vooral op dingen die ze wél schrijft en dat is vooral een passievol leven willen ervaren met een masculiene man naast zich. Over alle anderen in haar leven heeft ze het amper.
maandag 21 november 2022 om 06:56
Daar hoef je niet voor weg hoor denk dat je momenteel genoeg met jezelf geconfronteerd bent.Waterfee schreef: ↑19-11-2022 16:26Ik voel een sterke drang naar vrijheid en dingen helemaal omgooien.
Voel me ook zorg- en regelmoe. Ik zou bv best gewoon een half jaar weg willen gaan, naar het buitenland ofzo. Alleen met mezelf bezig willen zijn, nieuwe mensen leren kennen, een ander land willen ontdekken etc etc.(als het financieel haalbaar zou zijn, plus kinderen dus beetje ingewikkeld).
Maar het liefst wil ik een tijdje weg van alles, (écht weg, dus niet een paar km verderop in een hotel ofzo).om alleen met mezelf geconfronteerd te kunnen worden.
maandag 21 november 2022 om 07:32
Hoerabanaan schreef: ↑20-11-2022 23:13Ik heb niet echt het idee dat die kinderen daar onderdeel van zijn, van dat plaatje. Ze heeft het echt over weggaan, wereldreis maken, zichzelf (al tantra-end -dat maak ik er zelf van- in india) te herontdekken. Dus koters gewoon thuis bij papa. Mama foetsie.
"Papa, wanneer komt mama thuis? Weet ik niet schat. Het laatste kaartje kwam uit india. Ik geloof dat ze schreef dat ze mooie nieuwe inzichten had opgedaan"
Jazeker, dat haalde ik er ook uit. Ik bedoelde, het zou er nog bij moeten komen dat ze zou zeggen: dag saaie stomme, veilige papa, ik ga lekker weg. Met 1 stuiver op zak en zonder een plan maar de kinderen neem ik mee. Doeiiiiii.
Als je zo nodig moet gaan, ga dan lekker alleen zelf (zoals TO idd suggereert)
Jij lijkt voor te stellen, zo komt het over, dat als ze gaat dat ze dan in elk geval de kinderen moet meenemen in alle passie, spanning, uitdagende avonturen. En de stabiele saaie partner mag dan in zn eentje achterblijven.
Of bedoelde je dat niet?
maandag 21 november 2022 om 08:02
TO heeft gewoon de 'is dit alles' blues.
Ook ik heb weleens mijn koffer willen pakken om ver weg te gaan maar dat bleef bij gedachten omdat ik wel realistisch genoeg ben om te begrijpen dat het vluchtgedrag is.
Misschien moet TO wat meer tijd voor zichzelf gaan nemen en tegen haar man zeggen dat hij haar gevoelens serieus moet nemen in plaats van te zeggen dat het een bui is ofzo.
Ook ik heb weleens mijn koffer willen pakken om ver weg te gaan maar dat bleef bij gedachten omdat ik wel realistisch genoeg ben om te begrijpen dat het vluchtgedrag is.
Misschien moet TO wat meer tijd voor zichzelf gaan nemen en tegen haar man zeggen dat hij haar gevoelens serieus moet nemen in plaats van te zeggen dat het een bui is ofzo.
maandag 21 november 2022 om 08:57
Goedemorgen
Ik heb weer bijgelezen.
Het is alsof ik het gevoel heb altijd voor anderen te hebben geleefd en eigenlijk nooit voor mezelf.
Getrouwd met man omdat hij volgens anderen (ouders, vrienden, familie) zo een degelijke man was, heeft mijn vader destijds enorm geholpen met een en ander en ik zag dat ze aan hem gehecht waren geraakt. Uit een soort dankbaarheidsgevoel gehandeld. Vervolgens voor de kinderen door blijven gaan en mooi weer spelen, stabiliteit voor hen willen creëren en niemand willen teleurstellen. Terwijl ik mezelf keihard in de steek had gelaten door niet te luisteren naar wat ik echt wilde.
Daar steekt het nu, dat ik te laf was om te kiezen voor wat ik écht wilde en vooral heb gehandeld en keuzes heb gemaakt die anderen blij maakten.
Ik heb weer bijgelezen.
Het is alsof ik het gevoel heb altijd voor anderen te hebben geleefd en eigenlijk nooit voor mezelf.
Getrouwd met man omdat hij volgens anderen (ouders, vrienden, familie) zo een degelijke man was, heeft mijn vader destijds enorm geholpen met een en ander en ik zag dat ze aan hem gehecht waren geraakt. Uit een soort dankbaarheidsgevoel gehandeld. Vervolgens voor de kinderen door blijven gaan en mooi weer spelen, stabiliteit voor hen willen creëren en niemand willen teleurstellen. Terwijl ik mezelf keihard in de steek had gelaten door niet te luisteren naar wat ik echt wilde.
Daar steekt het nu, dat ik te laf was om te kiezen voor wat ik écht wilde en vooral heb gehandeld en keuzes heb gemaakt die anderen blij maakten.
maandag 21 november 2022 om 09:08
Maar TO heb je überhaupt wel van je man gehouden? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je van iemand gaat walgen terwijl je van iemand houdt. Ik bedoel hij heeft niets verkeerds gedaan. Ik begrijp dat je van je man kunt gaan walgen als je er bijvoorbeeld achterkomt dat het een chronische hoerenloper is of dat hij heimelijk op mannen valt, of het spaargeld voor de studie van de kinderen heeft vergokt, maar gewoon een degelijke vriendelijke man die zorgt voor zijn gezin, nee....
Je komt hierdoor over als een kille vrouw die vindt dat ze recht heeft op een knappe man omdat ze zelf ook zo knap is.
Je komt hierdoor over als een kille vrouw die vindt dat ze recht heeft op een knappe man omdat ze zelf ook zo knap is.
maandag 21 november 2022 om 09:46
Het is nooit te laat om dingen te gaan doen die je zélf graag wil.
En dan eerst zónder daarvoor je gezin op te hoeven blazen.
Begin eens klein en meteen vandaag met een lijstje maken van dingen die je echt graag een keer zou willen gaan doen. Hobby's, dingen zien, dingen doen, eten, drinken, andere kleding, ander kapsel.
Kortom, als je dingen doet die je niet wil, vervang je dat voor dingen die je wél wil.
En dan eerst zónder daarvoor je gezin op te hoeven blazen.
Begin eens klein en meteen vandaag met een lijstje maken van dingen die je echt graag een keer zou willen gaan doen. Hobby's, dingen zien, dingen doen, eten, drinken, andere kleding, ander kapsel.
Kortom, als je dingen doet die je niet wil, vervang je dat voor dingen die je wél wil.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
maandag 21 november 2022 om 09:48
Het gevoel van 'ik had het liever anders willen doen' is normaal rond deze leeftijd volgens mij. Ik zie nu zelf bijvoorbeeld ook hoe ik op werkvlak heel andere keuzes had kunnen maken.
Maar het feit blijft dat je het niet meer zo kunt doen als het toen kon. En dat is ook lastig om te accepteren.
Ik zou zeggen: huil flink uit en bedenk daarna wat je met je huidige leven aan wilt.
Maar het feit blijft dat je het niet meer zo kunt doen als het toen kon. En dat is ook lastig om te accepteren.
Ik zou zeggen: huil flink uit en bedenk daarna wat je met je huidige leven aan wilt.
Het is zoals het is
maandag 21 november 2022 om 09:50
Ik denk totaal niet dat dit het is. Denk dat de walging komt doordat TO niet gedaan heeft wat ze graag had gewild en achteraf gezien voelt dit (onterecht, maar ja, gevoelens zijn soms zo) alsof ze gedwongen is. Het kost even tijd om daar overheen te komen en de opties die er wel zijn weer te kunnen zien.Pontipiene schreef: ↑21-11-2022 09:08Maar TO heb je überhaupt wel van je man gehouden? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je van iemand gaat walgen terwijl je van iemand houdt. Ik bedoel hij heeft niets verkeerds gedaan. Ik begrijp dat je van je man kunt gaan walgen als je er bijvoorbeeld achterkomt dat het een chronische hoerenloper is of dat hij heimelijk op mannen valt, of het spaargeld voor de studie van de kinderen heeft vergokt, maar gewoon een degelijke vriendelijke man die zorgt voor zijn gezin, nee....
Je komt hierdoor over als een kille vrouw die vindt dat ze recht heeft op een knappe man omdat ze zelf ook zo knap is.
Het is zoals het is
maandag 21 november 2022 om 10:07
Jawel ik heb van hem gehouden. En ik hou nog steeds van hem, maar nu als een dierbare vriend.Pontipiene schreef: ↑21-11-2022 09:08Maar TO heb je überhaupt wel van je man gehouden? Ik kan me namelijk niet voorstellen dat je van iemand gaat walgen terwijl je van iemand houdt. Ik bedoel hij heeft niets verkeerds gedaan. Ik begrijp dat je van je man kunt gaan walgen als je er bijvoorbeeld achterkomt dat het een chronische hoerenloper is of dat hij heimelijk op mannen valt, of het spaargeld voor de studie van de kinderen heeft vergokt, maar gewoon een degelijke vriendelijke man die zorgt voor zijn gezin, nee....
Je komt hierdoor over als een kille vrouw die vindt dat ze recht heeft op een knappe man omdat ze zelf ook zo knap is.
Ik heb niet het gevoel een kille vrouw te zijn, juist omdat ik bij het maken van bepaalde keuzes in het verleden ÉÉRST heb afgewogen wat het voor anderen zou kunnen betekenen en of ik door het kiezen van mijn eigen pad anderen niet zou kwetsen.
Ik heb nooit echt gekeken naar wat ik nu zocht of wilde, en nu vertaalt dat zich in huilbuien, spijt om die keuzes, boosheid en weer een grote angst om wat er zou kunnen gebeuren bij ánderen als ik nu besluit wél voor mezelf te kiezen. Het zijn niet alleen mijn kinderen die ik pijn zou doen, maar ook mijn man, mijn ouders, vrienden en familie etc omdat ze zo een stevige lange band met elkaar hebben.
maandag 21 november 2022 om 10:08
Klopt!Youk79 schreef: ↑21-11-2022 09:50Ik denk totaal niet dat dit het is. Denk dat de walging komt doordat TO niet gedaan heeft wat ze graag had gewild en achteraf gezien voelt dit (onterecht, maar ja, gevoelens zijn soms zo) alsof ze gedwongen is. Het kost even tijd om daar overheen te komen en de opties die er wel zijn weer te kunnen zien.
maandag 21 november 2022 om 10:11
Maar voor jezelf kiezen hoeft toch niet meteen te betekenen dat je iedereen verlaat? Ga eerst eens dingen doen die jou echt gelukkig maken. En als je dan nog steeds weg wil bij je man dan doe je dat…. Je kan het verleden niet meer wijzigen maar je kan wel vanaf nu keuzes gaan maken die je gelukkiger maken.Waterfee schreef: ↑21-11-2022 10:07Jawel ik heb van hem gehouden. En ik hou nog steeds van hem, maar nu als een dierbare vriend.
Ik heb niet het gevoel een kille vrouw te zijn, juist omdat ik bij het maken van bepaalde keuzes in het verleden ÉÉRST heb afgewogen wat het voor anderen zou kunnen betekenen en of ik door het kiezen van mijn eigen pad anderen niet zou kwetsen.
Ik heb nooit echt gekeken naar wat ik nu zocht of wilde, en nu vertaalt dat zich in huilbuien, spijt om die keuzes, boosheid en weer een grote angst om wat er zou kunnen gebeuren bij ánderen als ik nu besluit wél voor mezelf te kiezen. Het zijn niet alleen mijn kinderen die ik pijn zou doen, maar ook mijn man, mijn ouders, vrienden en familie etc omdat ze zo een stevige lange band met elkaar hebben.
maandag 21 november 2022 om 10:22
Heb jij ook dat je het idee hebt: bij hem weg kan niet want dan doe ik iedereen pijn, en dat je je juist daardoor steeds blijft afvragen of dat wel is wat je wil? Het is een soort cirkel waar je niet uit komt omdat je bang bent dat de uitkomst die je wil niet kan. Heel naar en ook heel herkenbaar.Waterfee schreef: ↑21-11-2022 10:07Jawel ik heb van hem gehouden. En ik hou nog steeds van hem, maar nu als een dierbare vriend.
Ik heb niet het gevoel een kille vrouw te zijn, juist omdat ik bij het maken van bepaalde keuzes in het verleden ÉÉRST heb afgewogen wat het voor anderen zou kunnen betekenen en of ik door het kiezen van mijn eigen pad anderen niet zou kwetsen.
Ik heb nooit echt gekeken naar wat ik nu zocht of wilde, en nu vertaalt dat zich in huilbuien, spijt om die keuzes, boosheid en weer een grote angst om wat er zou kunnen gebeuren bij ánderen als ik nu besluit wél voor mezelf te kiezen. Het zijn niet alleen mijn kinderen die ik pijn zou doen, maar ook mijn man, mijn ouders, vrienden en familie etc omdat ze zo een stevige lange band met elkaar hebben.
Geef je zelf in iedergeval een beetje ruimte om je gevoelens te hebben en doe ze niet steeds af als oppervlakkig enzo. Je gevoelens mag je hebben, kun je daarna altijd nog kijken wat je ermee doet.
Het is zoals het is
maandag 21 november 2022 om 10:23
Bedankt voor het advies dat ik hier in dit topic krijg, echt!
Ik wil eerst voor mezelf uitmaken wat ik graag wil bereiken.
Eerst mijn hele grote dromen op papier zetten, ook al lijken ze onrealistisch, als ik ze maar op kan schrijven. Dan proberen uit te maken wat haalbaar is en hoe dicht ik bij die doelen kan komen.
Maar ik wil nu deze keer wél egoïstisch kunnen zijn in mijn keuzes, voor een keer na zoveel jaar.
Ik wil eerst voor mezelf uitmaken wat ik graag wil bereiken.
Eerst mijn hele grote dromen op papier zetten, ook al lijken ze onrealistisch, als ik ze maar op kan schrijven. Dan proberen uit te maken wat haalbaar is en hoe dicht ik bij die doelen kan komen.
Maar ik wil nu deze keer wél egoïstisch kunnen zijn in mijn keuzes, voor een keer na zoveel jaar.
maandag 21 november 2022 om 10:28
Daarom raken die opmerkingen van 'kille egoïstische berekende' vrouw mij ook. Dat ben ik niet geweest. Ik heb het anderen zo hard mogelijk naar hun zin proberen te maken, ook mensen buiten mijn gezin.Youk79 schreef: ↑21-11-2022 10:22Heb jij ook dat je het idee hebt: bij hem weg kan niet want dan doe ik iedereen pijn, ABSOLUUT en dat je je juist daardoor steeds blijft afvragen of dat wel is wat je wil? Het is een soort cirkel waar je niet uit komt omdat je bang bent dat de uitkomst die je wil niet kan. Heel naar en ook heel herkenbaar.
Geef je zelf in iedergeval een beetje ruimte om je gevoelens te hebben en doe ze niet steeds af als oppervlakkig enzo. Je gevoelens mag je hebben, kun je daarna altijd nog kijken wat je ermee doet.
En het niet eerder openbreken van mijn huwelijk was niet voor mij, maar voor anderen.
maandag 21 november 2022 om 10:33
het is het beeld wat je zelf hier van jezelf neerzet hoor. Dan kun je het nu wel willen omdraaien en de martelaar uit gaan hangen, maar jij bent degene die die keuzes gemaakt heeft. En nu is het ineens de schuld van alles en iedereen, omdat jij niet voor jezelf durfde te kiezen.Waterfee schreef: ↑21-11-2022 10:28Daarom raken die opmerkingen van 'kille egoïstische berekende' vrouw mij ook. Dat ben ik niet geweest. Ik heb het anderen zo hard mogelijk naar hun zin proberen te maken, ook mensen buiten mijn gezin.
En het niet eerder openbreken van mijn huwelijk was niet voor mij, maar voor anderen.
En dat is ook lastig, dat begrijp ik best. Maar hou het bij jezelf en leg de schuld niet bij anderen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 21 november 2022 om 10:33
Om iets meer prijs te geven.
Ik heb een tienerdochter (niet citeren alsjeblieft) en ik stimuleer haar om keuzes te maken die haar gelukkig maken en waar zij zélf achter staat.
In tegenstelling tot hoe mijn moeder met mij omging. Ze pushte mij al als kind/tiener om keuzes te maken die HAAR gelukkig zouden maken (haar aanzien tov kennissen, vrienden etc). Alsof ik haar uithangbord was en gaf me het gevoel dat ik het verlengstuk moest worden van haar reputatie.
Ik werd zo onzeker gemaakt in het maken van keuzes dat ik dan als houvast maar vooral deed wat haar behaagde.
Ik heb een tienerdochter (niet citeren alsjeblieft) en ik stimuleer haar om keuzes te maken die haar gelukkig maken en waar zij zélf achter staat.
In tegenstelling tot hoe mijn moeder met mij omging. Ze pushte mij al als kind/tiener om keuzes te maken die HAAR gelukkig zouden maken (haar aanzien tov kennissen, vrienden etc). Alsof ik haar uithangbord was en gaf me het gevoel dat ik het verlengstuk moest worden van haar reputatie.
Ik werd zo onzeker gemaakt in het maken van keuzes dat ik dan als houvast maar vooral deed wat haar behaagde.
waterfee wijzigde dit bericht op 21-11-2022 10:36
2.40% gewijzigd
maandag 21 november 2022 om 10:34
rosanna08 schreef: ↑21-11-2022 10:33het is het beeld wat je zelf hier van jezelf neerzet hoor. Dan kun je het nu wel willen omdraaien en de martelaar uit gaan hangen, maar jij bent degene die die keuzes gemaakt heeft. En nu is het ineens de schuld van alles en iedereen, omdat jij niet voor jezelf durfde te kiezen. Dat is wat ik heel hard besef! Niet sterk genoeg geweest, heel zwak geweest in het maken van zulke belangrijke beslissingen
En dat is ook lastig, dat begrijp ik best. Maar hou het bij jezelf en leg de schuld niet bij anderen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in