Relaties
alle pijlers
Niet meer aangetrokken voelen tot partner
donderdag 17 november 2022 om 10:40
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
waterfee wijzigde dit bericht op 18-11-2022 12:21
0.21% gewijzigd
maandag 21 november 2022 om 13:30
Hoerabanaan schreef: ↑21-11-2022 13:14Mensen zijn altijd egoistisch in hun keuzes, ook al denken ze van niet. Ook de mensen die denken dat ze altijd alleen maar hebben gedaan wat anderen willen, deden dit uit egoistische motieven. Omdat ze bang waren anders de kous op de kop te krijgen. Dat wilden ze niet, dús kozen ze (onbewust) voor datgene waar ze wel een goed gevoel van kregen, nl. de goedkeuring van anderen. Voor jou was het hebben van (het gevoel van) goedkeuren van anderen belangrijk. Veiligheid, weten wat je krijgt. Dat was wat je ego nodig had, dus koos je daarvoor. Dat was daarmee ook een egoistische keuze.
Net zo goed als dat je de goedkeuring van anderen niet nodig hebt en luistert naar wat jou zélf past. Dat is ook een egoistische keuze, omdat je dan óók doet wat je ego nodig heeft en waar je om die reden voor kiest.
maandag 21 november 2022 om 13:37
Sterke post!Hoerabanaan schreef: ↑21-11-2022 13:14Mensen zijn altijd egoistisch in hun keuzes, ook al denken ze van niet. Ook de mensen die denken dat ze altijd alleen maar hebben gedaan wat anderen willen, deden dit uit egoistische motieven. Omdat ze bang waren anders de kous op de kop te krijgen. Dat wilden ze niet, dús kozen ze (onbewust) voor datgene waar ze wel een goed gevoel van kregen, nl. de goedkeuring van anderen. Voor jou was het hebben van (het gevoel van) goedkeuren van anderen belangrijk. Veiligheid, weten wat je krijgt. Dat was wat je ego nodig had, dus koos je daarvoor. Dat was daarmee ook een egoistische keuze.
Net zo goed als dat je de goedkeuring van anderen niet nodig hebt en luistert naar wat jou zélf past. Dat is ook een egoistische keuze, omdat je dan óók doet wat je ego nodig heeft en waar je om die reden voor kiest.
maandag 21 november 2022 om 13:41
Uiteindelijk gaat het om de verbinding met jezelf @Waterfee. Wanneer je in verbinding staat met jezelf dan voel je je ook beter verbonden met jouw behoeften. Nu ben je erg uit verbinding met jezelf en denk je dat anderen je innerlijke leegte moeten opvullen.
Ga de reis maken met het terugvinden van jezelf en wat jij jezelf gunt en nodig hebt om prettig te leven met jezelf. Ook weten wat je nodig hebt om meer zelfcompassie en zelfliefde te ontwikkelen. De waarde die jij jezelf enkel toekent en niet de waarde of bevestiging die anderen je moeten geven. Dan blijf je afhankelijk van aandacht en meningen van anderen. Zeer vermoeiend.
Elk mens heeft verwondingen op kinddelen. Vanaf die delen ontwikkel je als kind bepaalde overtuigingen over jezelf en ga je als voorbeeld aanpassingsgedrag vertonen. Die blauwdruk vanuit het kinddeel neem je mee in je relaties later. Thuis een aangepast kind dan in de man/vrouw relatie ook een meer aangepaste partner die niet goed aangeeft wat haar grenzen zijn en wat zij nodig heeft. Wellicht ben je een vrouw met meer pleasersgedrag dan goed voor je is. Of ben je ook een soort van liefdesjunk. Kijk YouTube content van Lars Faber over het innerlijk kind. Het zal herkenbaar voor je zijn.
Thuis leerde je dat aanpassen de methode was om goedkeuring, affectie of een beetje liefde te krijgen van je ouders of anderen. Nu dient dat niet meer en daarom gaat het wringen.
Het zit in jou die gelaagde gevoelens. Ook de leegte die je ervaart. Waar voelde je je leeg als kind en hoe is dit gekomen....
Ga innerlijk kindwerk doen. Alle lagen aankijken met een coach of psycholoog. Waar zitten je blokkades op diverse stukken in jou en waar en door wie worden die blokkades getriggerd? Als je laag voor laag gaat afpellen dan kom je uiteindelijk tot de kern en ga beseffen wat je nu van anderen verlangt allemaal aan jezelf kunt geven.
Ook beseffen dat de donkere delen, je schaduwkanten, er ook mogen zijn en in het licht gezet kunnen gaan worden door jezelf door acceptatie. Juist de triggers die je nu ervaart kun je als signaal gebruiken wat er innerlijk leeft. Uiteindelijk kun je iets constructiefs gaan doen met je gevoelens.
Als je meer tot verbinding staat met jezelf en je gevoelens dan ga je beter weten wie je werkelijk bent. Ook voelen wat je jezelf kunt geven. Dan gaat de positieve energie meer stromen, komt de creatiekracht terug en de speelsheid en het lef om jezelf meer te laten zien naar buiten toe. Vanuit daar durf je dan ook veel meer te ondernemen, omdat je meer in je kracht staat met meer zelfconfidence.
Het is een heel proces van innerlijk groeien, maar je komt er verder mee als je de antwoorden in jezelf gaat onderzoeken en vinden. Niet je man de schuld geven en hunkeren naar andere mannen. Als je niets aan jezelf doet keert dat patroon net zo goed weer terug bij anderen.
Ga de reis maken met het terugvinden van jezelf en wat jij jezelf gunt en nodig hebt om prettig te leven met jezelf. Ook weten wat je nodig hebt om meer zelfcompassie en zelfliefde te ontwikkelen. De waarde die jij jezelf enkel toekent en niet de waarde of bevestiging die anderen je moeten geven. Dan blijf je afhankelijk van aandacht en meningen van anderen. Zeer vermoeiend.
Elk mens heeft verwondingen op kinddelen. Vanaf die delen ontwikkel je als kind bepaalde overtuigingen over jezelf en ga je als voorbeeld aanpassingsgedrag vertonen. Die blauwdruk vanuit het kinddeel neem je mee in je relaties later. Thuis een aangepast kind dan in de man/vrouw relatie ook een meer aangepaste partner die niet goed aangeeft wat haar grenzen zijn en wat zij nodig heeft. Wellicht ben je een vrouw met meer pleasersgedrag dan goed voor je is. Of ben je ook een soort van liefdesjunk. Kijk YouTube content van Lars Faber over het innerlijk kind. Het zal herkenbaar voor je zijn.
Thuis leerde je dat aanpassen de methode was om goedkeuring, affectie of een beetje liefde te krijgen van je ouders of anderen. Nu dient dat niet meer en daarom gaat het wringen.
Het zit in jou die gelaagde gevoelens. Ook de leegte die je ervaart. Waar voelde je je leeg als kind en hoe is dit gekomen....
Ga innerlijk kindwerk doen. Alle lagen aankijken met een coach of psycholoog. Waar zitten je blokkades op diverse stukken in jou en waar en door wie worden die blokkades getriggerd? Als je laag voor laag gaat afpellen dan kom je uiteindelijk tot de kern en ga beseffen wat je nu van anderen verlangt allemaal aan jezelf kunt geven.
Ook beseffen dat de donkere delen, je schaduwkanten, er ook mogen zijn en in het licht gezet kunnen gaan worden door jezelf door acceptatie. Juist de triggers die je nu ervaart kun je als signaal gebruiken wat er innerlijk leeft. Uiteindelijk kun je iets constructiefs gaan doen met je gevoelens.
Als je meer tot verbinding staat met jezelf en je gevoelens dan ga je beter weten wie je werkelijk bent. Ook voelen wat je jezelf kunt geven. Dan gaat de positieve energie meer stromen, komt de creatiekracht terug en de speelsheid en het lef om jezelf meer te laten zien naar buiten toe. Vanuit daar durf je dan ook veel meer te ondernemen, omdat je meer in je kracht staat met meer zelfconfidence.
Het is een heel proces van innerlijk groeien, maar je komt er verder mee als je de antwoorden in jezelf gaat onderzoeken en vinden. Niet je man de schuld geven en hunkeren naar andere mannen. Als je niets aan jezelf doet keert dat patroon net zo goed weer terug bij anderen.
maandag 21 november 2022 om 13:41
Wat een rake post! En helemaal mee eensHoerabanaan schreef: ↑21-11-2022 13:14Mensen zijn altijd egoistisch in hun keuzes, ook al denken ze van niet. Ook de mensen die denken dat ze altijd alleen maar hebben gedaan wat anderen willen, deden dit uit egoistische motieven. Omdat ze bang waren anders de kous op de kop te krijgen. Dat wilden ze niet, dús kozen ze (onbewust) voor datgene waar ze wel een goed gevoel van kregen, nl. de goedkeuring van anderen. Voor jou was het hebben van (het gevoel van) goedkeuren van anderen belangrijk. Veiligheid, weten wat je krijgt. Dat was wat je ego nodig had, dus koos je daarvoor. Dat was daarmee ook een egoistische keuze.
Net zo goed als dat je de goedkeuring van anderen niet nodig hebt en luistert naar wat jou zélf past. Dat is ook een egoistische keuze, omdat je dan óók doet wat je ego nodig heeft en waar je om die reden voor kiest.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
maandag 21 november 2022 om 13:47
Heb alleen het eerste stukje gequote maar ook dit vind ik een hele sterke en mooie post fruityjuice!fruityjuice schreef: ↑21-11-2022 13:41Uiteindelijk gaat het om de verbinding met jezelf @Waterfee. Wanneer je in verbinding staat met jezelf dan voel je je ook beter verbonden met jouw behoeften. Nu ben je erg uit verbinding met jezelf en denk je dat anderen je innerlijke leegte moeten opvullen.
Lees trouwens sowieso in dit topic veel mooie, scherpe en goed onderbouwde posts van forummers die daar echt, op een respectvolle manier, hun best voor hebben gedaan. Dat is fijn te lezen en dat mag ook wel eens gezegd worden!
It's not whatcha got, it's what you give
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
It ain't the life you choose, it's the life you live
And it ain't what it's not, but a-what it is
maandag 21 november 2022 om 13:53
Wat fantastisch om te zien dat ik zoveel tips en adviezen krijg die me tot goed nadenken hebben aangezet . Ik ben jullie hier enorm dankbaar voor. Blij dat ik dit topic heb geopend.!
Het zit in mij dat klopt, het weinig durf hebben (gehad) en daarmee mezelf irriteren aan mijn man/walgen omdat ik die veiligheid in hem weer voor zwakheid aanzie, terwijl dat eigenlijk gewoon de weerspiegeling is van mijn eigen zwakte en de afkeer is naar mezelf en de keuzes die ik heb gemaakt.
Wat een eyeopeners hier in dit topic!!
Het zit in mij dat klopt, het weinig durf hebben (gehad) en daarmee mezelf irriteren aan mijn man/walgen omdat ik die veiligheid in hem weer voor zwakheid aanzie, terwijl dat eigenlijk gewoon de weerspiegeling is van mijn eigen zwakte en de afkeer is naar mezelf en de keuzes die ik heb gemaakt.
Wat een eyeopeners hier in dit topic!!
maandag 21 november 2022 om 15:39
maandag 21 november 2022 om 17:17
Aansluitend op een aantal posts hierboven, bijvoorbeeld die van fruityjuice, kan ik je Julia Camerons The Artist’s Way aanraden. Het is een werkboek om weer in contact te komen met je creativiteit en verlangens op een hele positieve, actieve en ook diepgaande manier. Ik zie dat ze tegenwoordig ook allerlei workshops hebben gebaseerd op haar boek, misschien vind je dat ook wat.
maandag 21 november 2022 om 20:22
Was het beter geweest als ze had gewacht of gezocht naar die spannende man? Niet perse, maar dat is al uitgebreid besproken.Youk79 schreef: ↑21-11-2022 09:50Ik denk totaal niet dat dit het is. Denk dat de walging komt doordat TO niet gedaan heeft wat ze graag had gewild en achteraf gezien voelt dit (onterecht, maar ja, gevoelens zijn soms zo) alsof ze gedwongen is. Het kost even tijd om daar overheen te komen en de opties die er wel zijn weer te kunnen zien.
maandag 21 november 2022 om 21:55
Het doet me denken aan mijn carrierekeuze. Als tiener had ik een creatief talent. Al mijn vrije uren gingen daaraan op en ik wilde dan ook graag naar een kunstzinnige opleiding. Maar mijn ouders waren daar op zijn zachtst gezegd niet enthousiast over. Ze dachten dat ik niet goed genoeg zou zijn en dat er geen toekomst in zat. Daarom waren ze heel duidelijk in wat ze mij aanraadden: “een echte studie”.
Dat heb ik ook gedaan, maar ik heb het tot ruim in mijn dertiger jaren toch verweten. Als zij mij meer hadden gestimuleerd, was ik vast nu professioneel artiest geweest. Wie weet hoe ver ik daarmee had kunnen komen…..
Tot ik me realiseerde dat ik best tegen mijn ouders in had kunnen gaan als ik écht had gewild. Ze hielden geen pistool tegen mijn hoofd. Kennelijk was ik niet het type om te denken: fuck it, dit is mijn leven, ik doe het toch. Bovendien resoneerde er wel wat van wat zij zeiden. Een paar van hun argumenten (baanzekerheid, financieel veilig etc) kwamen wel aan. Toen ik me realiseerde dat dit carrièrepad mijn eigen keuze was, kon ik er ook weer meer van genieten. Ik heb leuk werk, kan er heel goed van leven en mijn creatieve talent heb ik veel plezier van als stevige hobby. Natuurlijk droom ik wel eens over ‘wat als’, maar voor nu pakt alles heel goed uit.
Geen enkele keuze is alleen maar goed of alleen maar fout. Jij wil nu de keuze voor je man weg schrijven als helemaal fout, maar dat is natuurlijk niet eerlijk. Zo te lezen heb je er ook heel veel voor gekregen: stabiliteit, een gezin, veiligheid. Dat zijn waardevolle dingen, waar je zelf voor hebt gekozen, omdat dat toen voor waarde van je was. Je kunt nu alles bij je ouders neerleggen, maar je realiseren dat je zelf altijd aan je eigen roer hebt gestaan, werkt ook bevrijdend. Je hebt namelijk de mogelijkheid om bij te sturen, het allemaal weer wat dynamischer te maken voor jezelf.
Dat heb ik ook gedaan, maar ik heb het tot ruim in mijn dertiger jaren toch verweten. Als zij mij meer hadden gestimuleerd, was ik vast nu professioneel artiest geweest. Wie weet hoe ver ik daarmee had kunnen komen…..
Tot ik me realiseerde dat ik best tegen mijn ouders in had kunnen gaan als ik écht had gewild. Ze hielden geen pistool tegen mijn hoofd. Kennelijk was ik niet het type om te denken: fuck it, dit is mijn leven, ik doe het toch. Bovendien resoneerde er wel wat van wat zij zeiden. Een paar van hun argumenten (baanzekerheid, financieel veilig etc) kwamen wel aan. Toen ik me realiseerde dat dit carrièrepad mijn eigen keuze was, kon ik er ook weer meer van genieten. Ik heb leuk werk, kan er heel goed van leven en mijn creatieve talent heb ik veel plezier van als stevige hobby. Natuurlijk droom ik wel eens over ‘wat als’, maar voor nu pakt alles heel goed uit.
Geen enkele keuze is alleen maar goed of alleen maar fout. Jij wil nu de keuze voor je man weg schrijven als helemaal fout, maar dat is natuurlijk niet eerlijk. Zo te lezen heb je er ook heel veel voor gekregen: stabiliteit, een gezin, veiligheid. Dat zijn waardevolle dingen, waar je zelf voor hebt gekozen, omdat dat toen voor waarde van je was. Je kunt nu alles bij je ouders neerleggen, maar je realiseren dat je zelf altijd aan je eigen roer hebt gestaan, werkt ook bevrijdend. Je hebt namelijk de mogelijkheid om bij te sturen, het allemaal weer wat dynamischer te maken voor jezelf.
maandag 21 november 2022 om 22:48
Wat jij doet of nu iig toe is staat bent, is de volwassen reflectie op jezelf en jouw leven Katkaatje. Ik hoop voor to dat ze daar voor zichzelf aan gaat werken. Want zolang je anderen de schuld blijft geven van je eigen keuzes, zal je altijd het gevoel hebben dat dingen je zijn aangedaan. Maar, en dat is nu juist het hele punt waar to voor zichzelf iets mee moet, dan ben je dus ook nooit eigenaar van je eigen leven. En ook niet in staat om te zorgen dat dat eigen leven meer wordt zoals je wenst. Want je moet altijd op andermans ballonnen meevaren en dat maakt heel afhankelijk.
Ik denk dat mensen uiteindelijk ook niet per se het gelukkigst zijn als ze het doel binnen hebben gehaald, maar onderweg, strevend naar dat doel, waarbij je werkt om er te komen, jezelf moet uitdagen en opkrabbelen. Dat hele proces is uiteindelijk wat het bevredigend maakt. Omdat je jezelf weer een beetje weet te verbazen, je trots kunt zijn. En dan maakt het helemaal niet uit welke doelen dat zijn. Als het maar jouw doelen zijn waar je net een beetje uit je comfortzone bent getreden.
Voor de een zal dat na jaren eindelijk durven spreken voor een zaal zijn, voor de volgende is dat het veranderen van baan of het volgen van een cursus en weer een ander zal als doel hebben om een kleur te kiezen op een muur die al heel lang stoorde. Op wereldnivo is het niks, maar begin daar maar eens mee. Voor mensen die gewend zijn op safe te spelen, kan dat al een hele uitdaging zijn om dat van A tot Z te doen en daar achter te staan.
Ik denk dat mensen uiteindelijk ook niet per se het gelukkigst zijn als ze het doel binnen hebben gehaald, maar onderweg, strevend naar dat doel, waarbij je werkt om er te komen, jezelf moet uitdagen en opkrabbelen. Dat hele proces is uiteindelijk wat het bevredigend maakt. Omdat je jezelf weer een beetje weet te verbazen, je trots kunt zijn. En dan maakt het helemaal niet uit welke doelen dat zijn. Als het maar jouw doelen zijn waar je net een beetje uit je comfortzone bent getreden.
Voor de een zal dat na jaren eindelijk durven spreken voor een zaal zijn, voor de volgende is dat het veranderen van baan of het volgen van een cursus en weer een ander zal als doel hebben om een kleur te kiezen op een muur die al heel lang stoorde. Op wereldnivo is het niks, maar begin daar maar eens mee. Voor mensen die gewend zijn op safe te spelen, kan dat al een hele uitdaging zijn om dat van A tot Z te doen en daar achter te staan.
dinsdag 22 november 2022 om 00:24
katkaatje schreef: ↑21-11-2022 21:55Het doet me denken aan mijn carrierekeuze. Als tiener had ik een creatief talent. Al mijn vrije uren gingen daaraan op en ik wilde dan ook graag naar een kunstzinnige opleiding. Maar mijn ouders waren daar op zijn zachtst gezegd niet enthousiast over. Ze dachten dat ik niet goed genoeg zou zijn en dat er geen toekomst in zat. Daarom waren ze heel duidelijk in wat ze mij aanraadden: “een echte studie”.
Dat heb ik ook gedaan, maar ik heb het tot ruim in mijn dertiger jaren toch verweten. Als zij mij meer hadden gestimuleerd, was ik vast nu professioneel artiest geweest. Wie weet hoe ver ik daarmee had kunnen komen…..
Tot ik me realiseerde dat ik best tegen mijn ouders in had kunnen gaan als ik écht had gewild. Ze hielden geen pistool tegen mijn hoofd. Kennelijk was ik niet het type om te denken: fuck it, dit is mijn leven, ik doe het toch. Bovendien resoneerde er wel wat van wat zij zeiden. Een paar van hun argumenten (baanzekerheid, financieel veilig etc) kwamen wel aan. Toen ik me realiseerde dat dit carrièrepad mijn eigen keuze was, kon ik er ook weer meer van genieten. Ik heb leuk werk, kan er heel goed van leven en mijn creatieve talent heb ik veel plezier van als stevige hobby. Natuurlijk droom ik wel eens over ‘wat als’, maar voor nu pakt alles heel goed uit.
Geen enkele keuze is alleen maar goed of alleen maar fout. Jij wil nu de keuze voor je man weg schrijven als helemaal fout, maar dat is natuurlijk niet eerlijk. Zo te lezen heb je er ook heel veel voor gekregen: stabiliteit, een gezin, veiligheid. Dat zijn waardevolle dingen, waar je zelf voor hebt gekozen, omdat dat toen voor waarde van je was. Je kunt nu alles bij je ouders neerleggen, maar je realiseren dat je zelf altijd aan je eigen roer hebt gestaan, werkt ook bevrijdend. Je hebt namelijk de mogelijkheid om bij te sturen, het allemaal weer wat dynamischer te maken voor jezelf.
Wat mooi en raak beschreven!
dinsdag 22 november 2022 om 01:08
Die ongelooflijk manlijke kanjer die je wil zou ook degene moeten zijn die je op sleeptouw zou nemen naar een leven wat je graag zou willen maar zelf niet durft te ondernemen. Eigenlijk ben je niet veel anders dan je man, ik denk dat je dat diep in je hart weet en het daarom hem verwijt. Wat je hier in ieder geval uit kan halen is dat je meer uit je zelf moet en kan halen. Voor het proberen van nieuwe stappen hoef je niet speciaal te zijn.
dinsdag 22 november 2022 om 08:53
Ik ben zijn filmpjes nu aan het checken.LilacWine schreef: ↑21-11-2022 15:39Hele mooie posts hier. @fruityjuice, de filmpjes van Lars Faber stuitte ik een paar maanden geleden ook op. Daarna zo’n beetje een voor een de filmpjes verslonden. Ik vind ze erg sterk en wisten me goed te raken met voorbeeldcases, observatie oefeningen en meditaties.
dinsdag 22 november 2022 om 10:45
Ik ken ze ook, fijne man he...
dinsdag 22 november 2022 om 10:47
Ik geloof nu ook dat dit waar is TO.DingDong schreef: ↑22-11-2022 01:08Die ongelooflijk manlijke kanjer die je wil zou ook degene moeten zijn die je op sleeptouw zou nemen naar een leven wat je graag zou willen maar zelf niet durft te ondernemen. Eigenlijk ben je niet veel anders dan je man, ik denk dat je dat diep in je hart weet en het daarom hem verwijt. Wat je hier in ieder geval uit kan halen is dat je meer uit je zelf moet en kan halen. Voor het proberen van nieuwe stappen hoef je niet speciaal te zijn.
dinsdag 22 november 2022 om 14:55
Sjaantje37 schreef: ↑22-11-2022 13:34En zo niet dan hoef ze toch niet tegen haar zin de rest van haar leven bij deze man te blijven hoe goed, leuk en tof hij ook is?!
Wie zegt hier 'de rest van haar leven'??? Dat maak jij ervan. De meeste adviezen gaan erover dat TO er beter aan doet écht te onderzoeken waar haar gevoel vandaan komt, ipv het onterecht op haar man te projecteren. de kans is namelijk héél groot dat het helemaal niet aan hem of hun combi ligt, maar het in TO zelf zit. En dan zou ze iets weggooien op basis van verkeerde aannames, om vervolgens met heel veel spijt en verdriet pas veel te laat te beseffen dat het nooit aan hem lag.
Scheiden kan altijd nog. Ook volgend jaar, over 5 jaar, over 20 jaar. Maar terugkomen op die beslissing niet. Dus je kunt hem maar beter nemen op basis van de juiste informatie, niet op basis van een midlife-crisis/depressie/of wat het dan ook maar is.
dinsdag 22 november 2022 om 15:43
nee hoor, dan zo snel mogelijk de relatie beëindigen zodat die man iemand kan vinden die hem wel fantastisch vindtSjaantje37 schreef: ↑22-11-2022 13:34En zo niet dan hoef ze toch niet tegen haar zin de rest van haar leven bij deze man te blijven hoe goed, leuk en tof hij ook is?!
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 22 november 2022 om 15:59
Nee, absoluut niet. Als het tegen je zin is......Sjaantje37 schreef: ↑22-11-2022 13:34En zo niet dan hoef ze toch niet tegen haar zin de rest van haar leven bij deze man te blijven hoe goed, leuk en tof hij ook is?!
dinsdag 22 november 2022 om 16:03
dinsdag 22 november 2022 om 16:09
Alleen neemt de man van TO haar gevoelens niet serieus en denk dat het een fase is. Daar zou ik al heel pissig om worden in een relatie.Pontipiene schreef: ↑22-11-2022 16:03Geheid zullen er vrouwen zijn die verlangen naar een stabiele, voorspelbare, verantwoordelijke man. Ieder z'n meug
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
