Relaties
alle pijlers
Niet meer aangetrokken voelen tot partner
donderdag 17 november 2022 om 10:40
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
De titel zegt het al, ik voel me niet meer aangetrokken tot mijn man.
We zijn al een hele tijd samen, twee puberkinderen, huis, fijne vakanties enz.
Hij is een 5 jaar ouder dan ik (44) en ik merk dat ik hem al een hele tijd niet meer aantrekkelijk vind en het verpest mijn hele kijk over mezelf. Hij verzorgt zich goed, gaat goed gekleed, ruikt prima, is hygiënisch etc, maar het is weg bij mij. Hij is al een hele lange tijd gewoon niet (meer) het type man waar ik wild van word.
Ik vind het héél oppervlakkig van mezelf dat ik op deze leeftijd een knap uiterlijk plots heel belangrijk vind.
Ik merk dat ik er ineens waarde aan hecht dat ik helemaal kan smelten in de ogen van een ander. Of dat ik naar een man kan kijken en denk: zó, daar zul je maar elke ochtend mee wakker worden.
Ik herhaal het nog een keer. Ik weet dat het heel oppervlakkig van mij is, maar het verlangen naar een andere man is gewoon heel sterk. Ik heb er niet naar gehandeld, maar ik voel een soort hunkering naar nog één keer dat heerlijk wilde gevoel met een man waar ik helemaal gek op ben mee te mogen maken.
Ik weet zeker dat wat mijn man nu ook zou doen of wat we ook zouden ondernemen dat de aantrekkingskracht niet terug komt. Ik verlang niet meer naar hem, maar naar een nieuwe andere man.
Het gevoel maakt me verdrietig, boos en ongelukkig.
Ik hoop niet dat ik nu het hele forum over me heen krijg.
waterfee wijzigde dit bericht op 18-11-2022 12:21
0.21% gewijzigd
zondag 20 november 2022 om 10:20
En wat doe jij dan daarna? Ook verder gaan met de orde van de dag en het nog meer je man aanrekenen dat hij geen initiatief neemt. Initiatief wat jij ook kunt nemen natuurlijk. Regel een oppas en verras hem met een weekend weg... koop nieuwe lingerie en lekkere champagne op een luxe hotelkamer met jacuzzi en verleid hem. Kijken of je zelf het vuurtje weer aan kunt wakkeren.
zondag 20 november 2022 om 10:25
Iemand verleiden tot wie ik me niet aangetrokken voel?MrsMorrison schreef: ↑20-11-2022 10:20En wat doe jij dan daarna? Ook verder gaan met de orde van de dag en het nog meer je man aanrekenen dat hij geen initiatief neemt. Initiatief wat jij ook kunt nemen natuurlijk. Regel een oppas en verras hem met een weekend weg... koop nieuwe lingerie en lekkere champagne op een luxe hotelkamer met jacuzzi en verleid hem. Kijken of je zelf het vuurtje weer aan kunt wakkeren.
zondag 20 november 2022 om 10:30
Mens, laat je blinddoeken en fantaseer dat je door een lekkere Viking wordt genomen.
Op alles nee zeggen en moeilijkmoeilijkmoeilijk doen wordt je leven ook niet leuker, hoor.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 20 november 2022 om 10:31
Oh mijn God, van zoveel passiviteit in een vrouw zou ik als ik man was toch ook geen energie krijgen. Volgens mij ben jij zelf precies dat wat je je man verwijt. Je toont geen enkel initiatief, klaagt steen en been over aantrekkingskracht en saaiheid van het leven maar wil er zelf niks aan doen. Weet je zeker dat je man zo is van zichzelf of dit ook wordt door jou ernaast? Kom op hee, gooi zelf eens wat peper in je eten.
Ik word gewoon een beetje plaatsvervangend gefrustreerd van je ‘kan niet, wil niet, lukt niet’ houding.
Ik word gewoon een beetje plaatsvervangend gefrustreerd van je ‘kan niet, wil niet, lukt niet’ houding.
zondag 20 november 2022 om 10:36
Op het moment dat bij jou de nood hoog is (je eigen woorden) maakt die onaantrekkelijkheid ineens toch niet zoveel meer uit. Maar verder wil je geen enkele moeite doen. Beetje egocentrisch, vind je zelf ook niet?
zondag 20 november 2022 om 10:51
Grobbekuiken_ schreef: ↑20-11-2022 10:36Op het moment dat bij jou de nood hoog is (je eigen woorden) maakt die onaantrekkelijkheid ineens toch niet zoveel meer uit. Maar verder wil je geen enkele moeite doen. Beetje egocentrisch, vind je zelf ook niet?
Mwah laat dat beetje maar weg hoor. TO wio zelf 0 actie ondernemen en verwacht dit van haar man wel. Als ze zelf jeuk heeft ja...
zondag 20 november 2022 om 12:11
to, ik gooi de vraag er nog eens in: voel je uberhaupt warme gevoelens voor de mensen om je heen? Je man, je kinderen, andere directe naasten.
Ik zie je nl. schrijven dat als jij een maand weg zou gaan, je kinderen je teveel zouden missen. Je schrijft compleet zonder enige emotionele betrokkenheid over je kinderen, over je man. Ze klinken meer als obstakels in je leven dan wat anders. Je klinkt uitgechecked, hol en vlak. Hoe zit het met die emoties? Los van et feit dat je baalt.
Ik zie je nl. schrijven dat als jij een maand weg zou gaan, je kinderen je teveel zouden missen. Je schrijft compleet zonder enige emotionele betrokkenheid over je kinderen, over je man. Ze klinken meer als obstakels in je leven dan wat anders. Je klinkt uitgechecked, hol en vlak. Hoe zit het met die emoties? Los van et feit dat je baalt.
zondag 20 november 2022 om 12:12
zondag 20 november 2022 om 12:28
Maar wel sex hebben met hem ?
Klinkt een beetje tegenstrijdig.
Het lijkt of je de sex met je man als een plicht beschouwt. Ik zou echt zeggen, ga dan weg en gun hem een leukere vrouw. Maar voor je dat doet, zoek hulp bij een psycholoog. En houd zeker niet de schijn op bij hem door hem af en toe toch te neuken.
zondag 20 november 2022 om 12:45
Maar dat doet ze voor zichzelf ‘als de nood te hoog is’, niet voor hemcreativeguy schreef: ↑20-11-2022 12:28Maar wel sex hebben met hem ?
Klinkt een beetje tegenstrijdig.
Het lijkt of je de sex met je man als een plicht beschouwt. Ik zou echt zeggen, ga dan weg en gun hem een leukere vrouw. Maar voor je dat doet, zoek hulp bij een psycholoog. En houd zeker niet de schijn op bij hem door hem af en toe toch te neuken.
zondag 20 november 2022 om 16:00
Mocht je gaan scheiden TO, ben je daar dan al op voorbereid? Ben je financieel onafhankelijk? Ingeschreven bij de woningbouw/heb je uitzicht op een andere woning? Hoe ga je het vinden om je kinderen de helft van de tijd te moeten missen? Wat als er helemaal geen knappe man te vinden is en je (eerst) jaren single door het leven gaat?
zondag 20 november 2022 om 21:08
Dit klinkt herkenbaar van mijn quarterlife crisis. Toen had ik zo’n bizar sterke behoefte om blanco te beginnen. Opnieuw beginnen. Wat natuurlijk helemaal niet kan. Je leven is al lang en breed bezig.Waterfee schreef: ↑19-11-2022 16:26Ik voel een sterke drang naar vrijheid en dingen helemaal omgooien.
Voel me ook zorg- en regelmoe. Ik zou bv best gewoon een half jaar weg willen gaan, naar het buitenland ofzo. Alleen met mezelf bezig willen zijn, nieuwe mensen leren kennen, een ander land willen ontdekken etc etc.(als het financieel haalbaar zou zijn, plus kinderen dus beetje ingewikkeld).
Maar het liefst wil ik een tijdje weg van alles, (écht weg, dus niet een paar km verderop in een hotel ofzo).om alleen met mezelf geconfronteerd te kunnen worden.
Ik zou iedereen aan kunnen raden om solo te reizen. Je leert inderdaad ontzettend veel over jezelf, je leert je eigen beste vriendin worden. Je leert dat je lol kan hebben met jezelf en dat is zo’n mooi besef. Dat is mijn ervaring in ieder geval. Maar ga niet weg omdat je dan hoopt dat jouw gevoel van onvrede magisch verdwenen is (als je passieve houding hier ook buiten het internet zo is, dan lijk je vooral te verwachten dat het leven/andere mensen die leegte wel gaan opvullen zonder dat je ook meer een vinger hoeft uit te steken). Je neemt jezelf altijd mee. Maar misschien is dat juist voor jou wel een goed iets om zelf te ondervinden. Dat je, als je nog steeds depressief en lamlendig op de Caribische eilanden zit, beseft dat het misschien toch niet allemaal aan je man lag.
Verder valt het me ook op dat jouw enige real life inspiratiebron die je hebt genoemd mensen in Amerika op forums zijn. En vriendinnen die met ‘sterren in hun ogen’ vertellen hoe erg ze hun man nog begeren. Heb je dan verder echt niemand in je naaste omgeving waarvan je denkt: die inspireert mij?
zondag 20 november 2022 om 21:17
Niemand hier vindt het raar dat een to behoefte heeft om haar kinderen ook achter zich te laten om ergens opnieuw te beginnen?
Dat je uit je (saaie) leven wil ontsnappen en jezelf opnieuw wil vinden, zeker als je al jaren bent uitgekeken op je partner kan ik me indenken. De behoefte ten minste. Maar dat deze behoefte er lijkt te zijn om, zoals het op mij overkomt om haar complete gezin achter te laten, komt mij erg bevreemdend over. Alsof er helemaal geen lijntje is tussen haar en de kinderen of andere belangrijke anderen.
Dat je uit je (saaie) leven wil ontsnappen en jezelf opnieuw wil vinden, zeker als je al jaren bent uitgekeken op je partner kan ik me indenken. De behoefte ten minste. Maar dat deze behoefte er lijkt te zijn om, zoals het op mij overkomt om haar complete gezin achter te laten, komt mij erg bevreemdend over. Alsof er helemaal geen lijntje is tussen haar en de kinderen of andere belangrijke anderen.
zondag 20 november 2022 om 21:20
katkaatje schreef: ↑18-11-2022 11:12Hou eerst eens op met iets wel of niet mannelijk te noemen. Kom op hè, het is 2022.
Verder kan je dit ook gewoon met je man bespreken. Mijn man is ook niet van het spontane verrassen. Hij vindt reizen spannend en gedijt het best bij voorspelbaarheid en regelmaat.
Maar…..we beïnvloeden elkaar. Hij leert van mij avontuurlijker te zijn en ik word rustiger. En soms hebben we dat best gekunsteld moeten regelen. Bijvoorbeeld dat we op vakantie om de dag verantwoordelijk zijn voor het regelwerk (eten, waar gaan we heen, etc) die dag. Ik moet leren de teugels uit handen te geven, hij om ze op te pakken. En dat pakt voor ons beiden heel leuk uit.
Af en toe raken we weer even in het patroon van Katkaatje die leidt, hij die volgt, maar dan bespreken we dat weer. Het komt overigens ook vaak echt omdat ik hem niet de ruimte geef om de leiding te pakken.
Leuke podcast van Esther Perel: Where should we begin, de echte gesprekken die een relatietherapeut met stellen heeft. En dan moet je even aflevering 3 luisteren ‘Speak to me in French’. Gaat over een vrouw die ook graag wat meer power van haar man wilde, die vervolgens het alter ego Jean-Paul bedenkt. En Jean-Paul is…….oelala….
Nou, ik val toch echt wel op mannen met mannelijke eigenschappen. Ik denk dat dat nooit uit de tijd raakt hoor!
zondag 20 november 2022 om 21:28
Mee eens.Bellinis schreef: ↑18-11-2022 11:37TO, misschien ligt het aan mijn perspectief, maar ik vind jouw man juist super ondernemend en sexy. Weet je wel hoeveel energie je erin moet steken om dingen goed te kunnen plannen?
De droomman die jij beschrijft, de gozer die gewoon random zijn date meeneemt naar een restaurant zonder zelf even wat research te doen, klinkt me als een gemakzuchtige luilak in de oren. Ik zou sowieso jouw man boven die ander kiezen, want met jouw man weet ik tenminste zeker dat hij zijn voorwerk heeft gedaan om mij een leuke tijd te garanderenEn wat is nou sexier dan een man die moeite voor je doet?
Daarnaast lijk jij ook te denken dat als jij met zo'n avontuurlijke held op stap gaat, het ook jouw 'waarde' zal verhogen. Net zoals dat jij met je 'saaie' man bent, het jouw waarde verlaagt. Dat doet het niet. Een partner kan heel weinig invloed uitoefenen op of jij wel of niet een leuk persoon bent. Als je het avontuurlijke in jezelf wil triggeren, dan kan dat ook buiten een partner om. Zoek het in jezelf, in leuke hobby's, of neem een avontuurlijke vriendin in de arm. Maar verwachten dat iemand jou gewoon meetrekt naar een mooie plek, terwijl jij als een prinses ligt te wachten totdat het gebeurd (en dan bovendien verwachten dat zo iemand jouw gedachten kan lezen over wat een mooie plek is, klinkt mij een beetje als een utopie in de oren).
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
