Relaties
alle pijlers
niet meer samenwonen om problemen op te lossen?
donderdag 4 oktober 2007 om 19:26
Hoi allemaal,
Na een hele hoop moeilijkheden heb ik besloten om alleen te gaan wonen, maar niet mijn relatie te verbreken. Ik wil zo meer tijd om op mezelf te richten, want ik ben mezelf wel min of meer verloren in deze relatie.
Mijn vriend is een goede jongen waar ik heel wat raakvlakken mee heb en ook wel bewondering voor heb, maar die ook psychische problemen heeft, waar ik niet zozeer mee kan helpen. Hij reageert ook wel dingen op mij af.
Ik hoop dus wel dat hij ook aan zijn problemen gaat werken. Natuurlijk gaan we ook wel dingen bespreken, wat we er samen mee willen bereiken.
Hebben jullie er enige ervaring mee, om (tijdelijk) ergens anders te gaan wonen?
Bedankt voor jullie reacties.
Na een hele hoop moeilijkheden heb ik besloten om alleen te gaan wonen, maar niet mijn relatie te verbreken. Ik wil zo meer tijd om op mezelf te richten, want ik ben mezelf wel min of meer verloren in deze relatie.
Mijn vriend is een goede jongen waar ik heel wat raakvlakken mee heb en ook wel bewondering voor heb, maar die ook psychische problemen heeft, waar ik niet zozeer mee kan helpen. Hij reageert ook wel dingen op mij af.
Ik hoop dus wel dat hij ook aan zijn problemen gaat werken. Natuurlijk gaan we ook wel dingen bespreken, wat we er samen mee willen bereiken.
Hebben jullie er enige ervaring mee, om (tijdelijk) ergens anders te gaan wonen?
Bedankt voor jullie reacties.
donderdag 4 oktober 2007 om 19:44
Tja... hij wordt gewoon erg snel boos en gaat ook heel erg precies in op mijn woorden. Net alsof ik met een soort woordkunstenaar samenwoon. Heel erg irritant. (Ik woon trouwens wel met een woordkunstenaar samen, want hij is een beginnend schrijver...)
Ik kan merken dat hij gespannen is, maar meestal kan ik er niets aan doen, kan ik hem niet helpen. Dan wordt hij vaak - vind ik - uit het niets boos en stelt me wel duizend vragen over het hoe wat en waarom. Hij slaat me niet, gelukkig niet.
Anyway, het is een jongen die problemen heeft met zijn eigen weg te vinden en ook niet genoeg zelfvertrouwen heeft. Ik zie wel in dat onze relatie op de manier zoals het nu gaat echt niet kan. Hij ziet dat ook wel in, zegt dat het ons allebei teveel energie kost. Ik hou nog teveel van hem om de relatie te verbreken en hoop heel erg op verbetering.
Dus wil nu alleen wonen, iets voor mezelf zoeken. En dan zeg maar terug naar daten. Hoewel dat niet echt terug is, want we zijn zeg maar echt de relatie 'ingevallen', een heleboel stadia overgeslaan.
Ben ik nu naief of kunnen mensen echt aan zichzelf werken als ze de tijd en ruimte (letterlijk) hebben om zich op zichzelf te richten?
Ik kan merken dat hij gespannen is, maar meestal kan ik er niets aan doen, kan ik hem niet helpen. Dan wordt hij vaak - vind ik - uit het niets boos en stelt me wel duizend vragen over het hoe wat en waarom. Hij slaat me niet, gelukkig niet.
Anyway, het is een jongen die problemen heeft met zijn eigen weg te vinden en ook niet genoeg zelfvertrouwen heeft. Ik zie wel in dat onze relatie op de manier zoals het nu gaat echt niet kan. Hij ziet dat ook wel in, zegt dat het ons allebei teveel energie kost. Ik hou nog teveel van hem om de relatie te verbreken en hoop heel erg op verbetering.
Dus wil nu alleen wonen, iets voor mezelf zoeken. En dan zeg maar terug naar daten. Hoewel dat niet echt terug is, want we zijn zeg maar echt de relatie 'ingevallen', een heleboel stadia overgeslaan.
Ben ik nu naief of kunnen mensen echt aan zichzelf werken als ze de tijd en ruimte (letterlijk) hebben om zich op zichzelf te richten?
donderdag 4 oktober 2007 om 19:48
We wonen anderhalf jaar samen. Kennen elkaar al vier jaar, (e-mail contact vooral omdat we nogal ver van elkaar vandaan wonen).
Psychische problemen: te weinig zelfvertrouwen. Heel snel kwaad worden (ook wel eens met andere mensen erbij). Geen fatsoenlijk dag/ nachtritme hebben. Maar wat die problemen precies zijn, dat kan ik niet zeggen, want ik ben geen psycholoog die diagnoses kan stellen. Feit is wel dat er wat dingen niet goed zitten.
Zucht.
Was hij maar minder interessant! Was hij maar minder geemancipeerd! Was hij maar minder 'een man van de wereld'!
Psychische problemen: te weinig zelfvertrouwen. Heel snel kwaad worden (ook wel eens met andere mensen erbij). Geen fatsoenlijk dag/ nachtritme hebben. Maar wat die problemen precies zijn, dat kan ik niet zeggen, want ik ben geen psycholoog die diagnoses kan stellen. Feit is wel dat er wat dingen niet goed zitten.
Zucht.
Was hij maar minder interessant! Was hij maar minder geemancipeerd! Was hij maar minder 'een man van de wereld'!
donderdag 4 oktober 2007 om 19:49
Je kan het in ieder geval proberen en als het niet werkt kun je altijd nog besluiten om de relatie te verbreken. Als je eenmaal op jezelf woont is die stap in ieder geval kleiner.
Ik heb zelf ook 2 jaar terug een korte time-out genomen in mijn relatie. Ben op mijn zelf gaan wonen en wist niet of ik zou teruggaan. Maar bij ons werkte het, we hebben allebei de periode genomen om na te denken over wat er mis ging en wat we beter konden doen. Hoewel we in de periode voordat ik wegging alleen maar ruzie konden maken, konden we in de periode dat ik weg was veel beter praten. Misschien omdat je niet meer op elkaars lip zat en ik ook gewoon naar mijn eigen huis kon gaan wanneer ik het wilde. Nu zijn we weer hartstikke gelukkig samen.
Ik heb zelf ook 2 jaar terug een korte time-out genomen in mijn relatie. Ben op mijn zelf gaan wonen en wist niet of ik zou teruggaan. Maar bij ons werkte het, we hebben allebei de periode genomen om na te denken over wat er mis ging en wat we beter konden doen. Hoewel we in de periode voordat ik wegging alleen maar ruzie konden maken, konden we in de periode dat ik weg was veel beter praten. Misschien omdat je niet meer op elkaars lip zat en ik ook gewoon naar mijn eigen huis kon gaan wanneer ik het wilde. Nu zijn we weer hartstikke gelukkig samen.
donderdag 4 oktober 2007 om 19:53
donderdag 4 oktober 2007 om 22:05
Ik denk wel dat je het alleen wonen een kans moet geven. Als je elkaar alsnog elke dag ziet, verandert er weinig. Juist door elkaar niet te zien, ervaar je hoe het is om zonder elkaar te leven. Misschien geeft je dit veel rust en kom je er wel achter dat je hem helemaal niet zo mist. Aan de andere kant kun je er juist achterkomen dat je helemaal niet zonder hem wil. Voor hem geldt hetzelfde en misschien ziet hij dan wel in dat hij hulp moet zoeken voor zijn problemen omdat hij jou niet kwijt wil.
Wij hadden niet echt afspraken over wanneer elkaar te zien. Het mooie is dat je zelf kunt bepalen wanneer je er zin in hebt en wanneer je er behoefte aan hebt. Als je samenwoont zie je elkaar elke dag en juist als het minder gaat heb je dan wel eens behoefte aan alleen zijn. Bij ons groeide het naar verloop van tijd en zagen we elkaar steeds vaker. Mijn vriend accepteerde het ook volledig dat ik tijd nodig had en was bereidt pas op de plaats te maken om mij ruimte te geven. Hopelijk geeft jouw vriend jou die ruimte ook. Succes!
Wij hadden niet echt afspraken over wanneer elkaar te zien. Het mooie is dat je zelf kunt bepalen wanneer je er zin in hebt en wanneer je er behoefte aan hebt. Als je samenwoont zie je elkaar elke dag en juist als het minder gaat heb je dan wel eens behoefte aan alleen zijn. Bij ons groeide het naar verloop van tijd en zagen we elkaar steeds vaker. Mijn vriend accepteerde het ook volledig dat ik tijd nodig had en was bereidt pas op de plaats te maken om mij ruimte te geven. Hopelijk geeft jouw vriend jou die ruimte ook. Succes!
donderdag 4 oktober 2007 om 22:33
Ik denk dat als de gedachte van het alleen wonen zo sterk bij jou leeft, het sowieso een situatie is waar je goed bij stil moet staan. Het risico bestaat dat hij zoiets heeft van 'het is alles of niets, als je weggaat maken we het ook maar uit'. Maar jij bent duidelijk niet happy nu. Hoe lang van die anderhalf jaar samenwonen (want dat is toch wel een tijdje al) gaat het slechter?
Heeft hij zelf door dat het anders moet?
Heeft hij zelf door dat het anders moet?
donderdag 4 oktober 2007 om 22:51
Hm, niet om lullig te doen, maar als je nu niet fijn kunt samenwonen, waarom zou het dan later wel lukken? Mensen veranderen niet, je kunt hoogstens werken aan problemen en misschien ligt het bij jullie ook aan de situatie.
Maar ik denk echt dat als het nu niet lukt, het straks misschien ook weer stukloopt op hetzelfde probleem.
Ik heb volgens mij al vaker topics vna jou gelezen over je relatie, ik vraag me af of het probleem hiermee opgelost is. Want ook al woon je apart, hij is zoals hij is. Dus ook als je apart woont zullen die issues tussen jullie in staan. Maar wie weet werkt het...
Maar ik denk echt dat als het nu niet lukt, het straks misschien ook weer stukloopt op hetzelfde probleem.
Ik heb volgens mij al vaker topics vna jou gelezen over je relatie, ik vraag me af of het probleem hiermee opgelost is. Want ook al woon je apart, hij is zoals hij is. Dus ook als je apart woont zullen die issues tussen jullie in staan. Maar wie weet werkt het...
donderdag 4 oktober 2007 om 23:21
Bij mij zorgde destijds de time out eigenlijk alleen maar voor meer verwijdering, het was eigenlijk het begin van het einde we hebben het nog een tijd geprobeerd maar het lukte toen echt niet meer. Ik heb me best wel is afgevraagt hoe het gelopen zou zijn als we ipv de time out juist ons echt met de relatie waren gaan bezig houden bijv relatietherapie. Ik hoop dat het bij jou anders gaat maar ik zou zelf nooit meer voor een time out kiezen tis voor mij gevoel alleen maar uitstel van executie.
vrijdag 5 oktober 2007 om 10:14
Mijn vriend en ik zijn een jaar geleden ook apart gaan wonen.
We hadden te maken met een sleur waar we niet meer uitkwamen en waren elkaar gewend geraakt.
Inmiddels wonen we weer samen, omdat we erachter kwamen niet zonder elkaar te kunnen. We nemen elkaar niet meer voor lief, en steken weer tijd en energie in elkaar.
Apart wonen kan zeker werken, je hebt tijd voor jezelf en om je relatie onder de loep te nemen. Je gaat dan wel echt nadenken over wat je precies wil.
Ik hoop dat het bij jullie net zo goed uitpakt!
Succes!
We hadden te maken met een sleur waar we niet meer uitkwamen en waren elkaar gewend geraakt.
Inmiddels wonen we weer samen, omdat we erachter kwamen niet zonder elkaar te kunnen. We nemen elkaar niet meer voor lief, en steken weer tijd en energie in elkaar.
Apart wonen kan zeker werken, je hebt tijd voor jezelf en om je relatie onder de loep te nemen. Je gaat dan wel echt nadenken over wat je precies wil.
Ik hoop dat het bij jullie net zo goed uitpakt!
Succes!
zaterdag 6 oktober 2007 om 15:27
Hoi allemaal,
Bedankt voor jullie reacties (kon een aantal dagen niet inloggen vanwege lange treinreis).
Conscienza: hij heeft niet alles of niets. Ik heb het hem vandaag verteld, en hij vindt dat als ik denk dat ik dat moet doen, dat ik dat dan ook moet doen. (Hoewel hij liever niet heeft dat ik weg ga..)
Julus: dankjewel voor je reactie. Ja, ik heb al eerder gepost. Misschien heb je gelijk, dat het als we apart gaan wonen ook niet gaat lukken. Nou, als dat niet gaat lukken is het in ieder geval een heel stuk gemakkelijker om uit elkaar te gaan, en dan weet ik dat ook weer.
Ik wil hem niet veranderen (dat kan ik trouwens ook niet, dat zal hij zelf moeten doen), maar ik hoop wel dat hij zijn problemen aanpakt. Een van de dingen die ik met het apart wonen wil bereiken is dat ik wat actiever in mijn eigen leven word.. heb me het laatste jaar teveel op hem gericht en dat was niet goed. En ja, hij heeft zelf ook wel door dat er de nodige 'emotional baggage' is en dat hij gezonder en met meer regelmaat moet leven.
Sienna: jammer dat het bij jullie zo gelopen is. Tja.. dat kan je van tevoren niet weten he? Relatietherapie is voor ons niet echt een optie omdat we inderdaad in China wonen. (heb al eerder gepost)
Badmeester: haha, of ik zo vereeuwigd zou willen worden? Geloof dat vriendlief meer in de satirische maatschappijkritische fictie is, en minder in het autobiografische..
44pje (leuk plaatje bij jouw handle!) wie weet dat het bij ons ook zo gaat lopen! Moet dan wel sterk zijn, want zal hem nog regelmatig op het werk zien..
Bedankt voor jullie reacties (kon een aantal dagen niet inloggen vanwege lange treinreis).
Conscienza: hij heeft niet alles of niets. Ik heb het hem vandaag verteld, en hij vindt dat als ik denk dat ik dat moet doen, dat ik dat dan ook moet doen. (Hoewel hij liever niet heeft dat ik weg ga..)
Julus: dankjewel voor je reactie. Ja, ik heb al eerder gepost. Misschien heb je gelijk, dat het als we apart gaan wonen ook niet gaat lukken. Nou, als dat niet gaat lukken is het in ieder geval een heel stuk gemakkelijker om uit elkaar te gaan, en dan weet ik dat ook weer.
Ik wil hem niet veranderen (dat kan ik trouwens ook niet, dat zal hij zelf moeten doen), maar ik hoop wel dat hij zijn problemen aanpakt. Een van de dingen die ik met het apart wonen wil bereiken is dat ik wat actiever in mijn eigen leven word.. heb me het laatste jaar teveel op hem gericht en dat was niet goed. En ja, hij heeft zelf ook wel door dat er de nodige 'emotional baggage' is en dat hij gezonder en met meer regelmaat moet leven.
Sienna: jammer dat het bij jullie zo gelopen is. Tja.. dat kan je van tevoren niet weten he? Relatietherapie is voor ons niet echt een optie omdat we inderdaad in China wonen. (heb al eerder gepost)
Badmeester: haha, of ik zo vereeuwigd zou willen worden? Geloof dat vriendlief meer in de satirische maatschappijkritische fictie is, en minder in het autobiografische..
44pje (leuk plaatje bij jouw handle!) wie weet dat het bij ons ook zo gaat lopen! Moet dan wel sterk zijn, want zal hem nog regelmatig op het werk zien..
