Niet meer wakker worden niet erg vinden

ladywhy vrijdag 13 oktober 2023 om 18:10

Soms denk ik wel eens dat ik het niet erg zou vinden om niet meer wakker te worden, want waar doen we het eigenlijk voor in het leven.

Geen zorgen ik doe mijzelf niets aan.

Voor mij is het gevoel van verbinding heel belangrijk en dat heb ik nu eigenlijk al een lange tijd niet.

In therapie, antidepressiva gehad en inmiddels er weer van af. Het belangrijkste wat ik heb geleerd is:
- niet te hoge verwachting hebben van het leven
- niet te veel verwachten van relaties
- veerkrachtiger mens geworden

Maar dan ben ik nu toch verdrietig - misschien ook door het trieste weer.

Ik ben nu na een poos van daten tussendoor echt een jaar helemaal alleen. Geen relatie geen contact met familie geen scharrels niets.

Ik heb inmiddels wel een paar leuke vriendinnen die ook vrijgezel zijn, maar die missen de verbinding minder en hebben hier en daar wat scharrels.

Ik weet dat ik niet mag klagen: goede en leuke baan, kan prima rond komen, sport, heb sociaal contact.

Hebben meer mensen dit gemis aan echte verbinding? Daarmee bedoel ik dat:
- je 100% jezelf kan zijn
- je tot rust komt
- je geaccepteerd en niet téveel voelt
- vooral niks moet maar aanwezigheid al voldoende is

Wat een romantische relatie betreft mis ik vooral dat ik af en toe vastgehouden word “soothing” weet even het Nederlandse woord niet. Ik knuffel overigens niet met vriendinnen omdat dat raar voelt. Die staan niet zo dichtbij

Wellicht verwacht ik zoals mijn psycholoog zegt te veel van relaties (in welke vorm dan ook)

ladywhy wijzigde dit bericht op 13-10-2023 19:32

8.33% gewijzigd

Campanula vrijdag 13 oktober 2023 om 18:20

Ik ben eerder 100% mezelf zonder anderen. En je hebt gelijk. Het leven gaat helemaal nergens over. Blijkbaar wil je contact en kun je je zonder verbinding slecht vermaken en ga je zelfs tobben. Ik ga dan muziek luisteren en bingen. Ik kan je verder geen tips geven hoe je vervult kan raken. Sterkte TO.

It won't stop until you wise up

Anoniem_65fc39b29bca3 vrijdag 13 oktober 2023 om 18:41

Narcose heeft me er van overtuigd dat “niet meer wakker worden” totaal aan je voorbij gaat. Het enige punt is dat dood gaan zelf zo vervelend kan zijn. Maar eenmaal dood heb je er opmerkelijk weinig last van. Je bestaat immers niet meer

Yakuzakiko vrijdag 13 oktober 2023 om 18:47

Waarom heb je met je vriendinnen die verbinding niet?

cola-lola-cola vrijdag 13 oktober 2023 om 18:51

Ik had/heb zo'n gevoel ook. Ik wilde geen zelfmoord plegen, maar als ik dood neer zou vallen zou ik het nog geen eens zo erg vinden. Was meer bang voor de pijn van de dood dan de dood zelf. Het weer wakkert die gevoelens alleen maar aan. Wat mij helpt is dat ik aan het einde van de dag 5 leuke gebeurtenissen opschrijf. Zo ziet mijn dag er achteraf toch wat productiever uit en voel ik dat ik iets positiefs in mijn leven heb gedaan.

Destiny vrijdag 13 oktober 2023 om 19:08

Als het alleen soms is, dan is het denk ik iets wat heel veel mensen hebben. Ik heb die gedachten ook op slechte dagen.

Mijn ervaring is overigens dat een relatie hebben weinig verschil maakt op slechte dagen.

Anoniem_65e9b0826cfac vrijdag 13 oktober 2023 om 19:39

Ik heb een gruwelijke hekel aan het woord verbinden.

Apatura2 vrijdag 13 oktober 2023 om 20:02

Volgens mij kan je pas tot rust komen en jezelf zijn als je jezelf onvoorwaardelijk accepteerd.

#dat noemen wij niet raar, dat vinden wij alleen maar heel bijzonder

IBIopviva vrijdag 13 oktober 2023 om 20:04

Wat naar dat je je niet verbonden voelt met vriendinnen. Misschien de moeite waard om te kijken hoe je dat wel gaat voelen met hen of wellicht met andere nieuwe mensen in je leven?

Wat betreft je vraag over niet meer wakker hoeven te worden ja dat herken ik wel. Op goede dagen zou ik zeggen: "Ow tja dat is rot voor mijn familie en vrienden" en op minder goede dagen zou ik zeggen: "Wat een opluchting voor mijn familie en vrienden".
Ik verwacht niet dat dit ooit veranderd ik heb gewoon geen hang naar het leven en dat komt ook niet met al mijn antidepressiva. Ergens leeft dat wel fijn toch dat je geen angst hebt om dood te gaan althans dat vind ik wel. Ik zoek het, momenteel, niet op maar ik ben in ieder geval niet bang aangelegd. Het ergste wat kan gebeuren is dat ik dood ga en laat ik eerlijk zijn zo erg vind ik dat niet.

Overigens heb ik "gewoon" een relatie, dierbare vriendinnen en familie dus het 1 sluit het ander niet uit.
Misschien helpt het ook om te accepteren dat dit nu eenmaal is zoals jij het leven ervaart zeker als dit gevoel niet veranderd is door therapie en medicatie.

Liefhebben
is meer
lief
dan hebben

S-Groot vrijdag 13 oktober 2023 om 20:26

Ik vind het heel naar voor je dat je behoefte hebt aan een vorm van verbinding die je niet kunt vinden.

Enerzijds vraag ik me dan af of je iets zoekt wat niet bestaat, maar anderzijds vind ik de door jou genoemde criteria behoorlijk normaal, misschien wel met wat nuancering.
Die 100% jezelf kunnen zijn hangt een beetje af hoe je dat precies bedoelt, ik kan wel echt mezelf zijn bij mijn man maar ik pas me ook aan, bij echt goede vriendinnen geldt datzelfde en is het aanpassen wel meer. Tot rust komen, ja dat kan ik vooral bij mijn man, maar in principe heb ik hem daar niet voor nodig. Ik voel me wel echt geaccepteerd en niet teveel bij mijn man, bij mijn echt goede vriendinnen ook wel maar die hebben wel veel meer hun eigen leven en dan kan het ook gewoon even niet uitkomen (dat kun je scharen onder 'je teveel voelen'). Niks moeten maar aanwezigheid al voldoende heb ik wederom met mijn man en afhankelijk van het soort afspraak ook met echt goede vriendinnen.

Hoe zie jij die criteria, echt heel zwart-wit of toch ook genuanceerder?

Nomellamas vrijdag 13 oktober 2023 om 20:30

Kan het ook bij het leven horen dat de dood er gewoon mag zijn?
Ik denk dat er best veel mensen zijn die de dood zelf prima vinden en zich afvragen.. of het leven wel zo belangrijk is dat sterven vermeden moet worden.
En ook niet suicidaal zijn.

Het woord verbinden komt erg vaak in je post voor.. je bent misschien minder bewust van hoe je al verbonden bent aan je omgeving, aan anderen, dieren en jezelf.

Een levenspartner missen, een maatje, knuffelen op de bank en samen koken, geven dat gevoel versterkt. Maar als jij je nu niet goed verbonden voelt.. maak je de alleenigheid die je voelt zonder partner misschien allesomvattend?

En kan het verlangen er zijn, en het verdriet dat je dat mist ook.. gewoon zonder dat het allesomvattend wordt?

ladywhy vrijdag 13 oktober 2023 om 20:35

S-Groot schreef: ↑
13-10-2023 20:26
Ik vind het heel naar voor je dat je behoefte hebt aan een vorm van verbinding die je niet kunt vinden.

Enerzijds vraag ik me dan af of je iets zoekt wat niet bestaat, maar anderzijds vind ik de door jou genoemde criteria behoorlijk normaal, misschien wel met wat nuancering.
Die 100% jezelf kunnen zijn hangt een beetje af hoe je dat precies bedoelt, ik kan wel echt mezelf zijn bij mijn man maar ik pas me ook aan, bij echt goede vriendinnen geldt datzelfde en is het aanpassen wel meer. Tot rust komen, ja dat kan ik vooral bij mijn man, maar in principe heb ik hem daar niet voor nodig. Ik voel me wel echt geaccepteerd en niet teveel bij mijn man, bij mijn echt goede vriendinnen ook wel maar die hebben wel veel meer hun eigen leven en dan kan het ook gewoon even niet uitkomen (dat kun je scharen onder 'je teveel voelen'). Niks moeten maar aanwezigheid al voldoende heb ik wederom met mijn man en afhankelijk van het soort afspraak ook met echt goede vriendinnen.

Hoe zie jij die criteria, echt heel zwart-wit of toch ook genuanceerder?

Tuurlijk genuanceerd want ik geloof niet in onvoorwaardelijkheid in deze wereld.

Met 100% mezelf zijn bedoel ik: in je kloffie, moe, energiek, verdrietig in welke gemoedstoestand dan ook. Uiteraard zonder dat de ander er last van heeft.

Aanwezigheid bedoel ik dat je niet per de de hort op hoeft of uren hoeft te praten. Maar ook gewoon samen op de bank kan zitten zonder dat je denkt jij moet weg.

Dat teveel voelen heb ik al sinds kind, dat komt door mijn ouders. Ik was altijd een zorg waar ze nooit tijd voor hadden. Ik weet dat dit ook impact heeft op mijn ervaring als volwassenen dus weet dit gevoel te relativeren

Pimpelmeesje87 vrijdag 13 oktober 2023 om 20:38

Ik vond de persoon bij wie ik 100% mezelf was en die soothing was pas toen ik zelf authentiek was en niet op zoek. Klinkt zo cliché. Ik weet het. Maar van alle relaties die ik heb gehad weet ik heel zeker dat ik ze pas kreeg toen ik vooral als doel had om zelf gelukkig te zijn en vooral te doen waar ik blij van werd. Als je op zoek gaat met al die eisen onder je arm, wordt het ontzettend moeilijk. Dan ga je projecteren en mensen voelen aan hun water dat je een eisenlijstje afwerkt. Ik snap dat eenzaamheid ook heel zwaar is, ondanks een sociaal leven. Je psych heeft wel een goed lijstje met 3 focuspunten bedacht. Ik zou vooral werken aan veerkracht; veel dingen ondernemen, vooral veel dingen waar je blij van wordt.

Attraverso vrijdag 13 oktober 2023 om 20:38

Klinkt herkenbaar. En ik ben nogal open ' er zo'n dingen. De enkele keren dat ik dit tegen iemand zei kreeg ik het antwoord dat zij het ook niet erg zouden vinden.
En het is ook normaal om bij vriendinnen niet de verbinding te vinden die je mist omdat je geen relatie hebt.
Het leven is nu eenmaal niet altijd mooi. Maar het kan wel weer mooi worden.

ladywhy vrijdag 13 oktober 2023 om 20:40

Nomellamas schreef: ↑
13-10-2023 20:30
Kan het ook bij het leven horen dat de dood er gewoon mag zijn?
Ik denk dat er best veel mensen zijn die de dood zelf prima vinden en zich afvragen.. of het leven wel zo belangrijk is dat sterven vermeden moet worden.
En ook niet suicidaal zijn.

Het woord verbinden komt erg vaak in je post voor.. je bent misschien minder bewust van hoe je al verbonden bent aan je omgeving, aan anderen, dieren en jezelf.

Een levenspartner missen, een maatje, knuffelen op de bank en samen koken, geven dat gevoel versterkt. Maar als jij je nu niet goed verbonden voelt.. maak je de alleenigheid die je voelt zonder partner misschien allesomvattend?

En kan het verlangen er zijn, en het verdriet dat je dat mist ook.. gewoon zonder dat het allesomvattend wordt?

Een levenspartner is niet het grootste probleem. Ik heb geen contact met de familie. Dit is mede vanwege het feit dat ik alleenstaand ben en dat niet geaccepteerd wordt thuis. Ik heb op basis daarvan het contact verbroken, de band was voordat de relatienorm een ding werk ook al niet goed. Mijn ouders zijn ijskoude mensen. Geen warme worden of aanraking.

tv-icoon vrijdag 13 oktober 2023 om 20:51

Valt me op dat als ik lichamelijk flink in de kreukel lig ik juist heel erg hoopvol ga worden. Dan is alles vergeten en ik wil alleen maar genezen. Leven is dan zo eenvoudig ineens.

Dan moet het maar zoals het kan

Milestone vrijdag 13 oktober 2023 om 21:01

Wat ontzettend naar voor je dat je geen contact met je familie hebt, dat ze je niet accepteren om zoiets als alleenstaand zijn.
Zelf heb ik geen ouders meer, maar vraag me soms af of het niet nog moeilijker zou zijn om ze wel te hebben maar geen contact.

Als je er geen aandacht aan geeft kan het je ook niet raken.

Milestone vrijdag 13 oktober 2023 om 21:24

Niet meer wakker worden wens ik soms ook wel eens. Omdat ik net als jij vaak het leven niet veel aan vind. En dan heb ik wel een relatie, maar ook in een relatie kun je nog vaak op je eigen eiland zitten.

Als je er geen aandacht aan geeft kan het je ook niet raken.

rvandevelden123 vrijdag 13 oktober 2023 om 21:26

Je bent opgegroeid met het gevoel dat je teveel was, en wordt nu binnen jouw familie niet geaccepteerd omdat je alleen bent.
Blijkbaar hadden jouw ouders erg hoge verwachtingen van je, en je hebt zelf nu nog steeds het gevoel dat je aan hoge verwachtingen moet voldoen om geaccepteerd te worden. Niet zo gek natuurlijk, als je daarmee opgegroeid bent.
ik wens je toe dat je dat idee van die hoge verwachtingen laat vallen, jezelf aan anderen (vriendinnen, mogelijke partner(s)) durft te laten zien in al jouw facetten, en mag ervaren dat je dan juist alleen maar meer geaccepteerd en gewaardeerd zult worden. En dan zul je ook de werkelijke verbondenheid voelen. Wel begrijpelijk dat je deze nu niet voelt, je laat immers je echte zelf niet zien nu.

Sterrenhemel vrijdag 13 oktober 2023 om 23:26

Niet alles gelezen sorry. Maar 1 tip: neem lichttherapie.

_horizon_ zaterdag 14 oktober 2023 om 00:00

Wat naar TO, dat je je zo voelt.
Mijn gevoel zegt dat je (h)erkenning en steun vindt in het boek “ongekende gevoelens” van Jonice Webb.

En misschien sla ik de plank helemaal mis, maar heb je al eens aan een huisdier gedacht?

Eleven zaterdag 14 oktober 2023 om 11:54

Ik werk als systeemtherapeut en ik hoor dit heel vaak bij mensen waarbij er geen vanzelfsprekende liefde is vanuit de ouders. Het gevoel geen echte verbinding te kunnen krijgen is dan vaak een uiting van geen echte verbinding hebben gekregen als kind met je ouders. Als therapeut werk ik soms met opstellingen waarin heel duidelijk gevoeld kan worden hoe en waarom die verbinding mist. Dit brengt vaak in de cliënt zelf een hele verandering met zich mee, ten positieve.

Er zijn inmiddels veel boeken geschreven over dit vraagstuk. Als je van lezen houdt kan ik je wat tips geven via pb.

Sterkte TO

Milestone zaterdag 14 oktober 2023 om 13:04

Eleven schreef: ↑
14-10-2023 11:54
.....

Er zijn inmiddels veel boeken geschreven over dit vraagstuk. Als je van lezen houdt kan ik je wat tips geven via pb.

Sterkte TO

Wil je die tips niet hier in een post delen? Ik ben ook wel benieuwd.

Als je er geen aandacht aan geeft kan het je ook niet raken.

_horizon_ zaterdag 14 oktober 2023 om 14:14

Milestone schreef: ↑
14-10-2023 13:04
Wil je die tips niet hier in een post delen? Ik ben ook wel benieuwd.

Ik heb hem al hierboven genoemd, maar Jonice Webb is een goed startpunt. Ik, maar ook anderen die ik ken die emotioneel tekort zijn gekomen in hun jeugd, heb er veel aan gehad.

Bas37 zaterdag 14 oktober 2023 om 14:20

Je kan ook het beste geen hoge verwachtingen hebben velen kunnen niet eens meer een huis vinden tegenwoordig wat kunnen ze dan nog verwachten in het leven snap daarom wel dat er zoveel mensen depressief zijn tegenwoordig velen zijn meer aan het overleven dan gewoon leven.

Niet meer wakker worden niet erg vinden

Actieve topics