Relaties
alle pijlers
Niet vlot en geen humor. Daarom minder?
maandag 21 mei 2007 om 17:47
Hallo,
Om maar met de deur in huis te vallen: ik ben niet echt een vlotte tante en ik heb ook niet echt humor. Ik ben dus niet het type waar je echt mee kan lachen, al zou ik dat wel heel graag willen natuurlijk. Ik zit er namelijk ontzettend mee en het maakt me heel onzeker, hoe stom dat ook klinkt. Als ik kijk naar mijn vriendinnen zijn dat ook niet echt de vlotte, populaire meiden. Meer wat rustiger en bescheidener.
Maar mijn zus heeft dus wel van die vlotte types. Grote bek, altijd lachen en druk doen en op feestjes altijd aandacht. Daar kan ik dus ook enorm jaloers op zijn, want ik merk dat mensen over het algemeen dat soort mensen leuker vinden, liever op feestjes uitnodigen en liever als vriendin hebben. Mijn ouders vinden haar vriendinnen dus ook veel leuker (mijn ouders zijn ook vrij vlot) omdat ze daar meer mee kunnen lachen. Ik heb in de loop der jaren steeds meer het gevoel gekregen dat ik minder ben, omdat het in de praktijk ook echt minder leuk is met mij (rustig, wat stilletjes, geen humor, minder vlot, enzovoort). Hoe kijken jullie daar tegenaan? Zijn types zoals ik echt minder? Dat het minder leuk is om mee om te gaan, weet ik inmiddels wel maar is er dan ook echt onderscheid tussen leuke en niet leuke mensen? En, even verderdenkend, hoe kijken jullie aan tegen types die zeg maar altijd als ''de sukkel van de klas'' werden bestempeld. Het klinkt heel lullig, maar jullie zien wel iets voor ogen als ik dat zeg (niet knap, niet zo slim en altijd de verkeerde opmerkingen). Zijn deze types ook 'minder'?
Ben benieuwd naar jullie overpeinzingen.
Groetjes
Om maar met de deur in huis te vallen: ik ben niet echt een vlotte tante en ik heb ook niet echt humor. Ik ben dus niet het type waar je echt mee kan lachen, al zou ik dat wel heel graag willen natuurlijk. Ik zit er namelijk ontzettend mee en het maakt me heel onzeker, hoe stom dat ook klinkt. Als ik kijk naar mijn vriendinnen zijn dat ook niet echt de vlotte, populaire meiden. Meer wat rustiger en bescheidener.
Maar mijn zus heeft dus wel van die vlotte types. Grote bek, altijd lachen en druk doen en op feestjes altijd aandacht. Daar kan ik dus ook enorm jaloers op zijn, want ik merk dat mensen over het algemeen dat soort mensen leuker vinden, liever op feestjes uitnodigen en liever als vriendin hebben. Mijn ouders vinden haar vriendinnen dus ook veel leuker (mijn ouders zijn ook vrij vlot) omdat ze daar meer mee kunnen lachen. Ik heb in de loop der jaren steeds meer het gevoel gekregen dat ik minder ben, omdat het in de praktijk ook echt minder leuk is met mij (rustig, wat stilletjes, geen humor, minder vlot, enzovoort). Hoe kijken jullie daar tegenaan? Zijn types zoals ik echt minder? Dat het minder leuk is om mee om te gaan, weet ik inmiddels wel maar is er dan ook echt onderscheid tussen leuke en niet leuke mensen? En, even verderdenkend, hoe kijken jullie aan tegen types die zeg maar altijd als ''de sukkel van de klas'' werden bestempeld. Het klinkt heel lullig, maar jullie zien wel iets voor ogen als ik dat zeg (niet knap, niet zo slim en altijd de verkeerde opmerkingen). Zijn deze types ook 'minder'?
Ben benieuwd naar jullie overpeinzingen.
Groetjes
maandag 21 mei 2007 om 17:57
Eerlijk gezegd hou ik altijd wel een beetje van vlotte types. Ik ben zelf nogal praatgraag en druk en ik vind het leuk om iemand om me heen te hebben die ook zo is. Alhoewel mijn beste vriendin juist ook wat meer teruggetrokken is, klikt dat ontzettend goed!
Hoezo zou jij niet vlot zijn? Trek leuke kleren aan, leuk kapsel, maak af en toe eens ergens een grapje over! Je hoeft niet zo te zijn als je zus ofzo! Welnee, iedereen heeft op zijn manier zijn charmes, alleen moet je die wel laten zien!
Hoezo zou jij niet vlot zijn? Trek leuke kleren aan, leuk kapsel, maak af en toe eens ergens een grapje over! Je hoeft niet zo te zijn als je zus ofzo! Welnee, iedereen heeft op zijn manier zijn charmes, alleen moet je die wel laten zien!
maandag 21 mei 2007 om 18:01
Natuurlijk ben jij niet minder.
Ik ben 'het vlotte type' maar als iemand een probleem heeft, komt diegene niet naar mij als hij/zij mij enkel zo 'vlot' heeft zien doen. Alsof ik niet serieus of lief genoeg ben. Omgekeerd probleem dus. Ik denk zomaar dat mensen jou helemaal als volwaardig zien en jou een integer en goed persoon vinden, klopt dat?
Het is gewoon beeldvorming. Hoe ben jij met je vriendinnen? Jullie lachen toch wel ergens om, het is niet altijd enkel introvert en serieus toch? Misschiend at je in (onbekend) gezelschap een beetje terughoudend bent? Zo was ik ook, maar door mezelf in het diepe te gooien ben ik dus 'vlotter' geworden.
Ik ben 'het vlotte type' maar als iemand een probleem heeft, komt diegene niet naar mij als hij/zij mij enkel zo 'vlot' heeft zien doen. Alsof ik niet serieus of lief genoeg ben. Omgekeerd probleem dus. Ik denk zomaar dat mensen jou helemaal als volwaardig zien en jou een integer en goed persoon vinden, klopt dat?
Het is gewoon beeldvorming. Hoe ben jij met je vriendinnen? Jullie lachen toch wel ergens om, het is niet altijd enkel introvert en serieus toch? Misschiend at je in (onbekend) gezelschap een beetje terughoudend bent? Zo was ik ook, maar door mezelf in het diepe te gooien ben ik dus 'vlotter' geworden.
maandag 21 mei 2007 om 18:01
He regendruppel2,
Wees gewoon lekker jezelf. We hoeven niet allemaal hetzelfde te zijn toch?
Ik mag dan onder de categorie leuk, vlot, spontaan, populair etc. vallen, maar ik heb diverse vrienden en vriendinnen. Met de een deel je dit en met de ander dat. Dat is juist zo fijn als er verschillende types zijn. Ik zou er doodmoe van worden als al mijn vrienden alleen maar populair en druk doen. Dan wordt het echt irritant. Ik heb veel meer met mensen die lekker zichzelf zijn. Stil of niet, mooi of niet. Het gaat er mij om dat je hart op de juiste plaatst zit en dat je niet oliedom bent.
Het is nl ook erg makkelijk om direkt een mening klaar te hebben en altijd maar gevat te zijn. Tuurlijk kan dat leuk zijn, maar ik vind het fijner als iemand ook nadenkt over wat hij zegt en daar dieper op in kan gaan.
Blijf je zelf zou ik zeggen en maak je er niet druk over.
Wees gewoon lekker jezelf. We hoeven niet allemaal hetzelfde te zijn toch?
Ik mag dan onder de categorie leuk, vlot, spontaan, populair etc. vallen, maar ik heb diverse vrienden en vriendinnen. Met de een deel je dit en met de ander dat. Dat is juist zo fijn als er verschillende types zijn. Ik zou er doodmoe van worden als al mijn vrienden alleen maar populair en druk doen. Dan wordt het echt irritant. Ik heb veel meer met mensen die lekker zichzelf zijn. Stil of niet, mooi of niet. Het gaat er mij om dat je hart op de juiste plaatst zit en dat je niet oliedom bent.
Het is nl ook erg makkelijk om direkt een mening klaar te hebben en altijd maar gevat te zijn. Tuurlijk kan dat leuk zijn, maar ik vind het fijner als iemand ook nadenkt over wat hij zegt en daar dieper op in kan gaan.
Blijf je zelf zou ik zeggen en maak je er niet druk over.
maandag 21 mei 2007 om 18:08
Hoi Regendruppel,
je hoeft je echt niks minder te voelen hoor! Ieder mens heeft zijn kwaliteiten en we hoeven echt niet allemaal even lollig te zijn. Persoonlijk vind ik het heel veel waard als iemand bijvoorbeeld vriendelijk, lief, behulpzaam, of betrouwbaar is. En rustig en bescheiden zijn ook zeker geen slechte eigenschappen.
Dus staar je niet blind op die vlotgebekte meiden, jij mag er ook zijn!
groetjes!
enne, als ik iemand een sukkel vind, is dat omdat zijn/haar karakter me niet aanstaat en zeker niet gebaseerd op uiterlijk, intelligentieniveau, verlegenheid, gebrek aan humor o.i.d.
je hoeft je echt niks minder te voelen hoor! Ieder mens heeft zijn kwaliteiten en we hoeven echt niet allemaal even lollig te zijn. Persoonlijk vind ik het heel veel waard als iemand bijvoorbeeld vriendelijk, lief, behulpzaam, of betrouwbaar is. En rustig en bescheiden zijn ook zeker geen slechte eigenschappen.
Dus staar je niet blind op die vlotgebekte meiden, jij mag er ook zijn!
groetjes!
enne, als ik iemand een sukkel vind, is dat omdat zijn/haar karakter me niet aanstaat en zeker niet gebaseerd op uiterlijk, intelligentieniveau, verlegenheid, gebrek aan humor o.i.d.
maandag 21 mei 2007 om 18:29
Niemand is minder dan een ander...maar daarom kun je wel voorkeur hebben voor een bepaald slag mensen.
En is misschien niet eens een voorkeur ; op sommige plaatsen heb je nou eenmaal de meeste kans dát of juist dát soort mensen aan te treffen.
types die totaal niet op mij lijken vinden mij misschien wel erg "intimiderend" zodat de kans dat we in contact komen ook niet heel erg groot is natuurlijk.
Maar ik heb bijv. een vriendin waar ik mee ga winkelen , een vriendin waarmee ik alleen maar práát en een andere vriendin waarmee.......etc. ........ maar daarmee heb ik nog geen voorkeur voor de ene of voor de andere "slag ' .
Als ik een bruisend feest wil geven nodig ik ze allemaal uit, maar ik weet ook wie er actief bijdraagt aan de sfeer en wie er meer afwachtend is wat voor sfeer er gat komen, maar helemaal niks mis mee toch ?
En is misschien niet eens een voorkeur ; op sommige plaatsen heb je nou eenmaal de meeste kans dát of juist dát soort mensen aan te treffen.
types die totaal niet op mij lijken vinden mij misschien wel erg "intimiderend" zodat de kans dat we in contact komen ook niet heel erg groot is natuurlijk.
Maar ik heb bijv. een vriendin waar ik mee ga winkelen , een vriendin waarmee ik alleen maar práát en een andere vriendin waarmee.......etc. ........ maar daarmee heb ik nog geen voorkeur voor de ene of voor de andere "slag ' .
Als ik een bruisend feest wil geven nodig ik ze allemaal uit, maar ik weet ook wie er actief bijdraagt aan de sfeer en wie er meer afwachtend is wat voor sfeer er gat komen, maar helemaal niks mis mee toch ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 21 mei 2007 om 18:35
Dat je niet het hoogste woord hebt op feestjes hoeft niet te betekenen dat je geen humor hebt hoor 
Ikzelf hou vooral van die types die niet zo enorm op de voorgrond aanwezig zijn, en dan tijdens een gesprek dat vooral door anderen wordt gevoerd ineens een briljant grappige of droogkomische opmerking tussendoor maken.
Ikzelf hou vooral van die types die niet zo enorm op de voorgrond aanwezig zijn, en dan tijdens een gesprek dat vooral door anderen wordt gevoerd ineens een briljant grappige of droogkomische opmerking tussendoor maken.
maandag 21 mei 2007 om 18:40
Om me eerst maar eens bij de rest hier aan te sluiten: natuurlijk ben jij niet minder dan anderen, maak dat jezelf alsjeblieft ook niet wijs*;
Het komt op mij over alsof je je alleen op dat gebied met je ouders en je zusje vergelijkt en alle andere aspecten vergeet. Ik herken het trouwens wel een beetje. Mijn zusje is ook precies zoals jij jouw zus omschrijft en ik dacht altijd dat ik dat helemaal niet was...en wilde dus meer zoals haar zijn op dat gebied. Nu blijkt dat wij helemaal niet zoveel verschillen. Een deel was gewoon mijn eigen perceptie en een deel is ook gewoon een soort standaard-beeld dat van je ontstaat en waar je zelf in gaat geloven. Als jij maar vaak genoeg hoort dat zij de sociale en jij de stille bent, weet je op een gegeven moment gewoon niet beter. Tot ik in hele andere groepen terecht kwam waar ze mijn zusje niet kenden en mij juist omschreven als heel sociaal en vrolijk.:?
Misschien is het een idee om eens aan je vriendinnen te vragen hoe ze jou zien? Zij hebben waarschijnlijk een objectiever beeld dan jijzelf. Dan nog zul je misschien niet als een enorm feestbeest worden gezien, maar herken je wel de andere,ook mooie eigenschappen die jij nou juist hebt! Ze zullen je ongetwijfeld op een heleboel gebieden heel leuk vinden, anders waren het al lang geen vriendinnen meer geweest (of je moet heel lekker kunnen koken;)).
Het komt op mij over alsof je je alleen op dat gebied met je ouders en je zusje vergelijkt en alle andere aspecten vergeet. Ik herken het trouwens wel een beetje. Mijn zusje is ook precies zoals jij jouw zus omschrijft en ik dacht altijd dat ik dat helemaal niet was...en wilde dus meer zoals haar zijn op dat gebied. Nu blijkt dat wij helemaal niet zoveel verschillen. Een deel was gewoon mijn eigen perceptie en een deel is ook gewoon een soort standaard-beeld dat van je ontstaat en waar je zelf in gaat geloven. Als jij maar vaak genoeg hoort dat zij de sociale en jij de stille bent, weet je op een gegeven moment gewoon niet beter. Tot ik in hele andere groepen terecht kwam waar ze mijn zusje niet kenden en mij juist omschreven als heel sociaal en vrolijk.:?
Misschien is het een idee om eens aan je vriendinnen te vragen hoe ze jou zien? Zij hebben waarschijnlijk een objectiever beeld dan jijzelf. Dan nog zul je misschien niet als een enorm feestbeest worden gezien, maar herken je wel de andere,ook mooie eigenschappen die jij nou juist hebt! Ze zullen je ongetwijfeld op een heleboel gebieden heel leuk vinden, anders waren het al lang geen vriendinnen meer geweest (of je moet heel lekker kunnen koken;)).
Dat zeg ik....
maandag 21 mei 2007 om 18:53
maandag 21 mei 2007 om 20:58
Hoi Regendruppel,
Ik sluit me bij de vorige posters: staar je niet blind op de dingen die je niet hebt (of niet denkt te hebben), wees gewoon jezelf. Dat je andere kwaliteiten hebt dan je zus wil niet zeggen dat jouw kwaliteiten er minder toedoen. Probeer je op je eigen mooie en leuke kanten te concentreren en je minder van andere mensen aan te trekken. Als jij lekker in je vel zit, jezelf een leuk mens vindt, zul je veel minder de neiging hebben om jezelf met je zus (of met andere mensen in het algemeen) te vergelijken.
Ik vind het trouwens heel opvallend dat je zegt geen humor te hebben. Is het niet eerder zo dat je een ander gevoel voor humor hebt dan de rest van het gezin waar je uit komt? Iemand wel of niet gevoel voor humor toedichten is namelijk heel subjectief. Er zijn heel veel verschillende soorten humor. Ik heb bijvoorbeeld een collega die zichzelf overduidelijk erg grappig vindt en die ook als grappig gezien wordt door sommige andere collega's. Ik vind haar echter ontzettend flauw en voorspelbaar en zou haar dus zeker niet als iemand met een goed gevoel voor humor omschrijven. Ds als andere mensen jou het gevoel geven dat je geen gevoel voor humor hebt, bedenk dan dat jouw gevoel voor humor gewoon anders is dan dat van hun (en niet minder).
Ik sluit me bij de vorige posters: staar je niet blind op de dingen die je niet hebt (of niet denkt te hebben), wees gewoon jezelf. Dat je andere kwaliteiten hebt dan je zus wil niet zeggen dat jouw kwaliteiten er minder toedoen. Probeer je op je eigen mooie en leuke kanten te concentreren en je minder van andere mensen aan te trekken. Als jij lekker in je vel zit, jezelf een leuk mens vindt, zul je veel minder de neiging hebben om jezelf met je zus (of met andere mensen in het algemeen) te vergelijken.
Ik vind het trouwens heel opvallend dat je zegt geen humor te hebben. Is het niet eerder zo dat je een ander gevoel voor humor hebt dan de rest van het gezin waar je uit komt? Iemand wel of niet gevoel voor humor toedichten is namelijk heel subjectief. Er zijn heel veel verschillende soorten humor. Ik heb bijvoorbeeld een collega die zichzelf overduidelijk erg grappig vindt en die ook als grappig gezien wordt door sommige andere collega's. Ik vind haar echter ontzettend flauw en voorspelbaar en zou haar dus zeker niet als iemand met een goed gevoel voor humor omschrijven. Ds als andere mensen jou het gevoel geven dat je geen gevoel voor humor hebt, bedenk dan dat jouw gevoel voor humor gewoon anders is dan dat van hun (en niet minder).
maandag 21 mei 2007 om 22:00
Hoi Regendruppel,
ik denk dat je je moet realiseren dat iedereen andere kwaliteiten heeft. Ik ben ook niet heel hip en druk en makkelijk om mee te lachen en te kletsen, toch word ik juist daarom gewaardeerd. Er zijn inderdaad mensen die afhaken omdat ik geen vlotte babbel heb, druk doe of alle aandacht in de kroeg opeis, maar anderen vinden dat juist mijn kwaliteit, want als ik wat zeg heeft het wel inhoud. Ook ben ik erg gewaardeerd door mijn oud collega omdat ik zo lekker rustig en stabiel ben, dat is altijd prettig werken vond hij. Ik ben nu lekker over mijzelf aan het opscheppen, maar dat mag ook wel eens, en dat mag jij ook wel eens! Ik neem aan dat je vrienden je niet zomaar leuk vinden
Over de sukkels van de klas: mijn moeder zij altijd, en ik vond dat altijd heel erg, want ik dacht een beetje zoals jij: die jongens die je nu stom vind worden later de interessantste mannen! en ik moet je zeggen dat ze (verdorie!) nog gelijk heeft ook(even generaliserend dan). Een vlotte babbel kan leuk zijn, maar kan ook erg oppervlakkig zijn, dus een garantie voor leuke mensen is het echt niet.
groet,
mevrouw
ik denk dat je je moet realiseren dat iedereen andere kwaliteiten heeft. Ik ben ook niet heel hip en druk en makkelijk om mee te lachen en te kletsen, toch word ik juist daarom gewaardeerd. Er zijn inderdaad mensen die afhaken omdat ik geen vlotte babbel heb, druk doe of alle aandacht in de kroeg opeis, maar anderen vinden dat juist mijn kwaliteit, want als ik wat zeg heeft het wel inhoud. Ook ben ik erg gewaardeerd door mijn oud collega omdat ik zo lekker rustig en stabiel ben, dat is altijd prettig werken vond hij. Ik ben nu lekker over mijzelf aan het opscheppen, maar dat mag ook wel eens, en dat mag jij ook wel eens! Ik neem aan dat je vrienden je niet zomaar leuk vinden
Over de sukkels van de klas: mijn moeder zij altijd, en ik vond dat altijd heel erg, want ik dacht een beetje zoals jij: die jongens die je nu stom vind worden later de interessantste mannen! en ik moet je zeggen dat ze (verdorie!) nog gelijk heeft ook(even generaliserend dan). Een vlotte babbel kan leuk zijn, maar kan ook erg oppervlakkig zijn, dus een garantie voor leuke mensen is het echt niet.
groet,
mevrouw
maandag 21 mei 2007 om 23:08
Regendruppel,
Stel dat iedereen maar een grote bek, altijd lachen, altijd druk doen en aandacht zou trekken zou het een drukke bedoeling worden, niet waar?
Jij mag er ook zijn hoor! En je bent niets minder dan de types die jij beschrijft. Iedereen heeft zo zijn charme!
Ik heb redelijk wat vriendinnen; van meiden zoals jij jezelf beschrijft tot aan lolbroeken... Ik kan je vertellen dat mijn beste vriendinnen nog altijd zijn de types zoals jij.
Daarbij vind niet iedereen "de altijd op de voorgrond types" leuk, dus wees alsjeblieft niet jaloers!
Ik vermoed dat jij leuker bent dan je jezelf beschrijft en je onzeker geraakt bent, doordat je ouders de vriendinnen van je zus zo gezellig vinden. Dat jij jezelf dit aangepraat hebt. Niet doen!
Meid... blijf bij jezelf! Jij bent echt oké en er zijn er genoeg die dat op waarde weten te schatten!
dinsdag 22 mei 2007 om 09:41
Wat kan het jou schelen hoe ik over vlot vs niet-vlot denk? Wat kan het jou schelen hoe wie dan ook daarover denkt? Het gaat erom hoe jij jezelf lekker voelt.
Als jij graag wat spontaner wilt zijn, kan je daar aan werken. Als jij het prima vind zoals je bent; niet meer aan doen!
Wat jij beschrijft over je familie herken ik erg, alleen was het bij mij andersom. Mijn ouders en zusje zijn van het bedachtzame type. Intelligent, stil, geconcentreerd, nadenkend. Ik spring overal op af, ben impulsiever en ben ontzetend snel verveeld of afgeleid. Vroeger dacht ik ook altijd dat mijn ouders mijn zusje beter en liever vonden, maar dat had veel meer met mijn eigen onzekerheid te maken dan met mijn ouders of mijn zusje.
Nu mijn zusje en ik allebei allang uit huis zijn en ons eigen leven hebben, had ik het er laatst over met mijn ouders. Mijn moeder dat ze zich veel meer in mijn zusje herkende (qua karakter) en dat ze daarom vroeger misschien meer naar haar toetrok toen wij opgroeiden. Maar dat dit op geen enkele manier betekende dat ze meer van mijn zusje houdt dan van mij.
Ik vind het prima nu. Als iedereen was zoals ik werd het een ongecontroleerde drukke bende, als iedereen zo was als mijn ouders waren we met zijn alleen eindeloos de voor- en nadelen van alle beslissingen aan het afwegen.
Als jij graag wat spontaner wilt zijn, kan je daar aan werken. Als jij het prima vind zoals je bent; niet meer aan doen!
Wat jij beschrijft over je familie herken ik erg, alleen was het bij mij andersom. Mijn ouders en zusje zijn van het bedachtzame type. Intelligent, stil, geconcentreerd, nadenkend. Ik spring overal op af, ben impulsiever en ben ontzetend snel verveeld of afgeleid. Vroeger dacht ik ook altijd dat mijn ouders mijn zusje beter en liever vonden, maar dat had veel meer met mijn eigen onzekerheid te maken dan met mijn ouders of mijn zusje.
Nu mijn zusje en ik allebei allang uit huis zijn en ons eigen leven hebben, had ik het er laatst over met mijn ouders. Mijn moeder dat ze zich veel meer in mijn zusje herkende (qua karakter) en dat ze daarom vroeger misschien meer naar haar toetrok toen wij opgroeiden. Maar dat dit op geen enkele manier betekende dat ze meer van mijn zusje houdt dan van mij.
Ik vind het prima nu. Als iedereen was zoals ik werd het een ongecontroleerde drukke bende, als iedereen zo was als mijn ouders waren we met zijn alleen eindeloos de voor- en nadelen van alle beslissingen aan het afwegen.
dinsdag 22 mei 2007 om 10:45
Hoi Regendruppel,
Tuurlijk ben je niet minder. Ik denk zelfs als je ontspannen bent je wat meer humor hebt. Trouwens wat is humor? Dat is voor iedereen anders.
Voor ieder soort mens (karakter) is wat te zeggen. Ik ben zelf ook redelijk stil, en vind kletskouzen om me heen wel makkelijk. Zolang zij herrie maken hoef ik het niet te doen - ik sta liever niet in de belangstelling. En als ik een gesprek met iemand voer doe ik dat liever rustig en serieus, 1 op 1.
Bovendien word ik ook wel eens moe van mensen die continue praten, de aandacht trekken en/of niet kunnen luisteren.
Probeer een beetje te bedenken wat jij prettig vindt om te zijn, en niet jezelf te vergelijken met iemand die jij niet bent, dat heeft toch geen zin..
Tuurlijk ben je niet minder. Ik denk zelfs als je ontspannen bent je wat meer humor hebt. Trouwens wat is humor? Dat is voor iedereen anders.
Voor ieder soort mens (karakter) is wat te zeggen. Ik ben zelf ook redelijk stil, en vind kletskouzen om me heen wel makkelijk. Zolang zij herrie maken hoef ik het niet te doen - ik sta liever niet in de belangstelling. En als ik een gesprek met iemand voer doe ik dat liever rustig en serieus, 1 op 1.
Bovendien word ik ook wel eens moe van mensen die continue praten, de aandacht trekken en/of niet kunnen luisteren.
Probeer een beetje te bedenken wat jij prettig vindt om te zijn, en niet jezelf te vergelijken met iemand die jij niet bent, dat heeft toch geen zin..
vrijdag 25 mei 2007 om 14:02
Meid... blijf bij jezelf! Jij bent echt oké en er zijn er genoeg die dat op waarde weten te schatten!
Hier zou ik graag iets willen aan toevoegen. Het is niet altijd even goed zichtbaar dat mensen je mogen. Dus ook al zie je het niet goed, het wil niet zeggen dat het er niet is.
Er is meer dan lachen en grappen maken in het leven, dat ook genoeg waarde heeft om mee om te gaan en voldoening geeft.
Hier zou ik graag iets willen aan toevoegen. Het is niet altijd even goed zichtbaar dat mensen je mogen. Dus ook al zie je het niet goed, het wil niet zeggen dat het er niet is.
Er is meer dan lachen en grappen maken in het leven, dat ook genoeg waarde heeft om mee om te gaan en voldoening geeft.
zondag 1 juli 2007 om 12:12
Tijd voor een knuppel in het hoenderhok.
Zullen we er vanuit gaan dat je een mens bent als alle andere mensen? Dat betekent dat eenderde van alle mensen jou een leuke meid vindt, eenderde vindt je niet leuk en eenderde staat neutraal tegenover je. Okay, dus eenderde van de mensen vindt jou niet interessant genoeg. Nou en? Ze eten je niet op, ze willen alleen niet bevriend met je zijn. Nou en? Er blijven voldoende mensen over die zich wel willen openstellen voor je. Dus waar maak je je druk om? Tenzij je natuurlijk zelf vindt dat je zou moeten veranderen. Als dat laatste het geval is dan moet je dat regelen, maar dat staat dan los van anderen.
Zullen we er vanuit gaan dat je een mens bent als alle andere mensen? Dat betekent dat eenderde van alle mensen jou een leuke meid vindt, eenderde vindt je niet leuk en eenderde staat neutraal tegenover je. Okay, dus eenderde van de mensen vindt jou niet interessant genoeg. Nou en? Ze eten je niet op, ze willen alleen niet bevriend met je zijn. Nou en? Er blijven voldoende mensen over die zich wel willen openstellen voor je. Dus waar maak je je druk om? Tenzij je natuurlijk zelf vindt dat je zou moeten veranderen. Als dat laatste het geval is dan moet je dat regelen, maar dat staat dan los van anderen.
zondag 1 juli 2007 om 12:55
Waar is TO gebleven?
Maar goed, even mijn inbreng dan: pas ook op met jezelf niet vlot en zonder humor te noemen. Het is waarschijnlijk onterecht, alleen maar omdat deze zaken, zoals iemand hier al zei, subjectief zijn. Bovendien: als je het over jezelf blijft zeggen, geef je in feite bevestiging en ga je er (steeds meer?) naar leven. Als je er niet tevreden mee bent, probeer dan wat meer uit je schulp te kruipen, af en toe die sprong in het diepe te maken waar Pers het ook over heeft. Ik heb dat ook moeten doen en ben zeker in positieve zin veranderd. Onzekerheid/verlegenheid kan een blokkade zijn, probeer er eens voorzichtig doorheen te prikken.
Ik werd o.a. op de middelbare school gepest en was niet bepaald vlot enzo. Ik was onzeker, zat niet goed in mijn vel, dus was stil en kroop in mijn schulp. Toen ik dat een beetje los ging laten, ging het eigenlijk verbazend goed. Dat was wel op een andere plek dan die school, dus een nieuw begin. Daar was ik ook niet direct zo toegankelijk, maar uiteindelijk heb ik wel contacten overgehouden met mensen waarvan ik daarvoor nooit zou denken dat die mij interessant zouden vinden. En dit heeft zich in feite voortgezet toen ik bij een studentenvereniging ging.
Kijk, er blijven situaties waarin het lastig is. Bij mij eerste studie bijvoorbeeld had ik in een bepaald stadium eigenlijk met niemand een klik. Dat is voor mij aanleiding geweesst om zo'n vereniging op te zoeken. Dat was een vereniging die (in ieder geval toen) niet de gebruikelijke structuur heeft met verplichtingen, jaarclubs etcetera. Dat was voor mij prettiger, dat kleinschaliger, meer mensen die bij me pasten.
In groepen wil het nog weleens lastig zijn. Ben weleens ergens bijna als laatste binnengekomen (ik probeer dat vaak hjuist te voorkomen) en toen was het moeilijk voor me om aansluiting te vinden. Want ik ben ook niet zo'n dominant, luid-sprekende figuur, die moet je ook maar net leuk vinden trouwens. Daarnaast ondervind ik in groepen nogal eens hinder van mijn 'handicap', ik kan gesprekken niet goed onderscheiden en dan is het resultaat soms dat ik tussena llemaal pratende mensen zit zonder zelf in staat te zijn ergens aan deel te nemen. Ik kom dan ook nog steeds weleesn met een rotgevoel ergens vandaan. Dan moet het dus blijkbaar anders. Of het zijn niet de juiste mensen (als je er niet tussen kunt komen), of de omgeving was niet goed. Mij moet je niet aan een lange tafel in een restaurant zetten. Dus ik probeer dat soort gelegenheden dan ook een beetje te beperken, al blijft dat wel een lastig ding.
Maar afgezien daarvan: ga ervoor!
Maar goed, even mijn inbreng dan: pas ook op met jezelf niet vlot en zonder humor te noemen. Het is waarschijnlijk onterecht, alleen maar omdat deze zaken, zoals iemand hier al zei, subjectief zijn. Bovendien: als je het over jezelf blijft zeggen, geef je in feite bevestiging en ga je er (steeds meer?) naar leven. Als je er niet tevreden mee bent, probeer dan wat meer uit je schulp te kruipen, af en toe die sprong in het diepe te maken waar Pers het ook over heeft. Ik heb dat ook moeten doen en ben zeker in positieve zin veranderd. Onzekerheid/verlegenheid kan een blokkade zijn, probeer er eens voorzichtig doorheen te prikken.
Ik werd o.a. op de middelbare school gepest en was niet bepaald vlot enzo. Ik was onzeker, zat niet goed in mijn vel, dus was stil en kroop in mijn schulp. Toen ik dat een beetje los ging laten, ging het eigenlijk verbazend goed. Dat was wel op een andere plek dan die school, dus een nieuw begin. Daar was ik ook niet direct zo toegankelijk, maar uiteindelijk heb ik wel contacten overgehouden met mensen waarvan ik daarvoor nooit zou denken dat die mij interessant zouden vinden. En dit heeft zich in feite voortgezet toen ik bij een studentenvereniging ging.
Kijk, er blijven situaties waarin het lastig is. Bij mij eerste studie bijvoorbeeld had ik in een bepaald stadium eigenlijk met niemand een klik. Dat is voor mij aanleiding geweesst om zo'n vereniging op te zoeken. Dat was een vereniging die (in ieder geval toen) niet de gebruikelijke structuur heeft met verplichtingen, jaarclubs etcetera. Dat was voor mij prettiger, dat kleinschaliger, meer mensen die bij me pasten.
In groepen wil het nog weleens lastig zijn. Ben weleens ergens bijna als laatste binnengekomen (ik probeer dat vaak hjuist te voorkomen) en toen was het moeilijk voor me om aansluiting te vinden. Want ik ben ook niet zo'n dominant, luid-sprekende figuur, die moet je ook maar net leuk vinden trouwens. Daarnaast ondervind ik in groepen nogal eens hinder van mijn 'handicap', ik kan gesprekken niet goed onderscheiden en dan is het resultaat soms dat ik tussena llemaal pratende mensen zit zonder zelf in staat te zijn ergens aan deel te nemen. Ik kom dan ook nog steeds weleesn met een rotgevoel ergens vandaan. Dan moet het dus blijkbaar anders. Of het zijn niet de juiste mensen (als je er niet tussen kunt komen), of de omgeving was niet goed. Mij moet je niet aan een lange tafel in een restaurant zetten. Dus ik probeer dat soort gelegenheden dan ook een beetje te beperken, al blijft dat wel een lastig ding.
Maar afgezien daarvan: ga ervoor!
zondag 1 juli 2007 om 15:09
Een paar jaar geleden heb ik een relatie van ruim 2,5 jaar gehad, waarin ik me op den duur ging beseffen dat ondanks het feit dat het leuk, goed, vertrouwd, veilig en gezellig was, ik ook iets essentieels miste: samen kunnen gieren van de lach.
Ik kom dit issue zowel tegen bij vriendjes als in het sociale verkeer. Van al mijn vrienden zijn er maar een stuk of drie waar ik zó mee kan lachen dat de tranen over mijn wangen rollen. Ik weet dat ik verder een leuke meid ben die door veel mensen wordt gewaardeerd om andere eigenschappen en ben ook verre van eenzaam. Toch vind ik het best lastig als ik kijk naar een van mijn beste vriendinnen die door iedereen gezellig wordt gevonden om haar altijd aanwezig zijnde schaterlach. Die heb ik dus niet. Ik vind kroeghumor vaak plat en niet grappig. En ik glimlach vaker dan dat ik schaterlach.
De onzekerheid over het al dan niet grappig zijn speelt dus wel eens op... Helaas geloof ik ook dat je daar weinig echt aan kunt veranderen. Je bent zoals je bent. En ik dus ook
Ik kom dit issue zowel tegen bij vriendjes als in het sociale verkeer. Van al mijn vrienden zijn er maar een stuk of drie waar ik zó mee kan lachen dat de tranen over mijn wangen rollen. Ik weet dat ik verder een leuke meid ben die door veel mensen wordt gewaardeerd om andere eigenschappen en ben ook verre van eenzaam. Toch vind ik het best lastig als ik kijk naar een van mijn beste vriendinnen die door iedereen gezellig wordt gevonden om haar altijd aanwezig zijnde schaterlach. Die heb ik dus niet. Ik vind kroeghumor vaak plat en niet grappig. En ik glimlach vaker dan dat ik schaterlach.
De onzekerheid over het al dan niet grappig zijn speelt dus wel eens op... Helaas geloof ik ook dat je daar weinig echt aan kunt veranderen. Je bent zoals je bent. En ik dus ook
zondag 1 juli 2007 om 20:56
Bedenk ook dat vlotte types vaak een masker op hebben! Met publiek erbij geen wolkje aan de lucht, altijd plezier en een grote mond, maar ook zij hebben hun onzekerheden, welke vaak overschreeuwd worden door hun grappen en grollen! Bedenk je goed wat jij wilt zijn, want neem van mij aan: niemand weet echt wat er omgaat in het hoofd van een 'altijd gezellig' persoon, omdat er van hun verwacht wordt dat ze altijd gezellig zijn.
