Relaties
alle pijlers
Normaal? Of te hoge verwachtingen??
zondag 4 november 2007 om 10:10
Ik probeer mijn "probleem" zo helder mogelijk te omschrijven. Graag jullie mening, want ik denk zelf dat ik normale verwachtingen heb, maar misschien zijn ze inderdaad wel wat te hoog.
Het volgende is het geval. Ik ben single mom van een kindje van 2, dus ik heb geen relatie. Het gaat hier om relaties in vriendschappen. En dan met name met mannen.
Ik heb 1 goede vriend die ik al heel lang ken. Sinds korte tijd gaan we weer regelmatig met elkaar om omdat we nu beide alleenstaand zijn. Nou ja, omgaan. Het is meer mailen, bellen en smsen. Maar hij komt nagenoeg nooit zijn afspraken na. Dan mailt hij dat hij wel wil gaan winkelen met mij (lees ons; dochtertje en ik), vervolgens sms ik hem op de ochtend van die desbetreffende dag en dan hoor ik helemaal niets meer! En als ik bel, dan krijg ik 7 van de 10 keer voicemail. Zo is het vaker gegaan en iedere keer wees ik hem daar op dat ik dat niet zo netjes vind. Juist omdat ik alleenstaand ben en graag eens "volwassen aanspraak" wil. Dit soort uitjes zijn een verademing voor mij. Nu heb ik maar even afstand genomen en duurt nu al een 1,5 week. Hij heeft zelf ook niet gereageerd. Dus denk ik bij mezelf, hoe belangrijk is onze vriendschap dan voor hem? Oke, hij heeft "issues", maar die heb ik ook en dat vind ik persoonlijk geen reden om vrienden respectloos te behandelen.
Dan heb ik recent (3 maanden geleden) een leuke vent ontmoet. Na 1 maand ging zijn relatie uit en wij zochten af en toe gezelschap bij elkaar. Maar ook hier: soms worden er afspraken gemaakt en niet nagekomen. Ik vind het echt vervelend.
Zo zou deze man vanavond bij mij komen en we hadden vrijdag afgesproken dat hij zaterdag (gisteren dus) zou bellen om door te geven hoe laat. Dit ivm rekening houden om mee te eten, zodat ik dan nog tijd had om extra boodschappen te doen. Maar nee, geen reactie. En omdat ik vind dat ik toch al overal achter aan moet lopen, heb ik nu besloten het op zijn beloop te laten. Maar ik erger me kapot en het liefst wil ik dat hij vanavond helemaal niet meer komt! (Maar stiekem toch wel omdat ik behoefte heb aan gezelschap en een gesprek, ik zit namelijk heel vaak alleen met dochtertje. Het komt zeer regelmatig voor dat ik de weekenden helemaal alleen met haar door breng.) Maar als ik hem dat toch laat komen vanavond, want de afspraak staat wel, denk ik, voelt het zo goedkoop. Alsof er geen rekening met mij gehouden hoeft te worden. Dus ben best gefrustreerd op dat punt.
Maar is dit normaal?? Of zijn mijn verwachtingen te hoog?
Hoe zit dit bij jullie? Hoe gaan jullie om met laksheid binnen een relatie (liefdes- dan wel vrienschap)?
Het volgende is het geval. Ik ben single mom van een kindje van 2, dus ik heb geen relatie. Het gaat hier om relaties in vriendschappen. En dan met name met mannen.
Ik heb 1 goede vriend die ik al heel lang ken. Sinds korte tijd gaan we weer regelmatig met elkaar om omdat we nu beide alleenstaand zijn. Nou ja, omgaan. Het is meer mailen, bellen en smsen. Maar hij komt nagenoeg nooit zijn afspraken na. Dan mailt hij dat hij wel wil gaan winkelen met mij (lees ons; dochtertje en ik), vervolgens sms ik hem op de ochtend van die desbetreffende dag en dan hoor ik helemaal niets meer! En als ik bel, dan krijg ik 7 van de 10 keer voicemail. Zo is het vaker gegaan en iedere keer wees ik hem daar op dat ik dat niet zo netjes vind. Juist omdat ik alleenstaand ben en graag eens "volwassen aanspraak" wil. Dit soort uitjes zijn een verademing voor mij. Nu heb ik maar even afstand genomen en duurt nu al een 1,5 week. Hij heeft zelf ook niet gereageerd. Dus denk ik bij mezelf, hoe belangrijk is onze vriendschap dan voor hem? Oke, hij heeft "issues", maar die heb ik ook en dat vind ik persoonlijk geen reden om vrienden respectloos te behandelen.
Dan heb ik recent (3 maanden geleden) een leuke vent ontmoet. Na 1 maand ging zijn relatie uit en wij zochten af en toe gezelschap bij elkaar. Maar ook hier: soms worden er afspraken gemaakt en niet nagekomen. Ik vind het echt vervelend.
Zo zou deze man vanavond bij mij komen en we hadden vrijdag afgesproken dat hij zaterdag (gisteren dus) zou bellen om door te geven hoe laat. Dit ivm rekening houden om mee te eten, zodat ik dan nog tijd had om extra boodschappen te doen. Maar nee, geen reactie. En omdat ik vind dat ik toch al overal achter aan moet lopen, heb ik nu besloten het op zijn beloop te laten. Maar ik erger me kapot en het liefst wil ik dat hij vanavond helemaal niet meer komt! (Maar stiekem toch wel omdat ik behoefte heb aan gezelschap en een gesprek, ik zit namelijk heel vaak alleen met dochtertje. Het komt zeer regelmatig voor dat ik de weekenden helemaal alleen met haar door breng.) Maar als ik hem dat toch laat komen vanavond, want de afspraak staat wel, denk ik, voelt het zo goedkoop. Alsof er geen rekening met mij gehouden hoeft te worden. Dus ben best gefrustreerd op dat punt.
Maar is dit normaal?? Of zijn mijn verwachtingen te hoog?
Hoe zit dit bij jullie? Hoe gaan jullie om met laksheid binnen een relatie (liefdes- dan wel vrienschap)?
zondag 4 november 2007 om 10:14
Nee, ik vind het niet normaal als mensen hun afspraken niet nakomen. En dan zonder excuus ook nog. De mensen die dat regelmatig doen zijn inmiddels mijn vrienden niet meer.
Wacht, ik ga dit even nuanceren: een enkeling kan z'n afspraken niet nakomen vanwege persoonlijkheidsproblemen. Dan kan ik wel met zo iemand bevriend blijven, maar ik reken dan nooit meer op hem. En dat schept toch afstand.
Wacht, ik ga dit even nuanceren: een enkeling kan z'n afspraken niet nakomen vanwege persoonlijkheidsproblemen. Dan kan ik wel met zo iemand bevriend blijven, maar ik reken dan nooit meer op hem. En dat schept toch afstand.
anoniem_23909 wijzigde dit bericht op 04-11-2007 10:17
Reden: aanvulling
Reden: aanvulling
% gewijzigd
zondag 4 november 2007 om 10:19
Ik vind dat je helemaal gelijk hebt, het komt niet respectvol over. Misschien zijn die mannen zo bot dat ze het niet doorhebben (hebben ze zelf ook kids?). Maar misschien hebben ze simpelweg het fatsoen niet. Dan ermee kappen en mensen zoeken die wel rekening met je willen houden. Ik zou zelf wel een keer op een aardige manier uitleggen waarom je het niet leuk vind. En je grenzen aangeven. En als je afspreekt ook direct een tijd afspreken, dan weet je gelijk waar je aan toe bent. Bij mannen moet je heel duidelijk zijn. En van te voren ook aangeven van "je gaat het niet weer op het laatst afzeggen he want ik reken erop".
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 4 november 2007 om 10:19
Nou ja, er is natuurlijk altijd een smoesje.
Van die vriend waar mee ik zou gaan winkelen, heeft zich verontschuldigd laatst met een etentje omdat hij wist dat hij niet netjes was geweest.
Maar nu gebeurde het weer! En ditmaal een rotsmoes. Ook al kun je niet je afspraak nakomen, dan is een smsje zo gemaakt.
Die man van vanavond heeft nog geen smoes opgegeven omdat ik hem nog niet gesproken heb.
In andere gevallen gaf hij aan erg druk te zijn en nog veel regeldingen had mbt zijn verbroken relatie. Begrijp ik, heb het zelf ondervonden. Maar voor mij geen reden om niet te reageren.
Van die vriend waar mee ik zou gaan winkelen, heeft zich verontschuldigd laatst met een etentje omdat hij wist dat hij niet netjes was geweest.
Maar nu gebeurde het weer! En ditmaal een rotsmoes. Ook al kun je niet je afspraak nakomen, dan is een smsje zo gemaakt.
Die man van vanavond heeft nog geen smoes opgegeven omdat ik hem nog niet gesproken heb.
In andere gevallen gaf hij aan erg druk te zijn en nog veel regeldingen had mbt zijn verbroken relatie. Begrijp ik, heb het zelf ondervonden. Maar voor mij geen reden om niet te reageren.
zondag 4 november 2007 om 10:21
Precies. Ook al 'smacht' je naar gezelschap, hou de eer aan jezelf! Kom nou zeg, afspraak is afspraak. 't Is erg jammer als je net denkt een leuke vent te hebben ontmoet, maar iemand die zonder reden afspraken niet nakomt en dan ook nog eens niet bereikbaar is, heeft voor mij afgedaan. Ik wens je veel succes en sterkte!!
zondag 4 november 2007 om 10:24
@MV
Ik zou kunnen kappen, maar dan heb ik helemaal niemand meer.
Misschien dat ik daarom vaak weer toegeef. En voor hen "makkelijk" wordt omdat ik toch altijd wel kan.
Vriendschappen blijken moeilijk voor mij, lijkt het.
Kom weinig mensen tegen en "vrienden" die ik heb, kunnen/willen te weinig rekening houden met mijn leven als alleenstaande moeder.
Ik zou kunnen kappen, maar dan heb ik helemaal niemand meer.
Misschien dat ik daarom vaak weer toegeef. En voor hen "makkelijk" wordt omdat ik toch altijd wel kan.
Vriendschappen blijken moeilijk voor mij, lijkt het.
Kom weinig mensen tegen en "vrienden" die ik heb, kunnen/willen te weinig rekening houden met mijn leven als alleenstaande moeder.
zondag 4 november 2007 om 10:27
Ja yulia maar als die man het te druk heeft met dingen te regelen kan je beter zeggen, we spreken af als je het wat rustiger hebt ipv afspreken en dat hij het niet nakomt. En het is helemaal niet erg om te zeggen dat je erg teleurgesteld bent. Dat je je erop verheugd had of al met eten op hem had gerekend. Geef zelf aan dat je liever niet afspreekt bij die andere man dan steeds op het laatst afzegd. Dan voelt hij wel dat hij dat bij jou niet kan flikken. Sommige zijn gewoon zo makkelijk hoor met afspraken, ook vrouwen trouwens. Al 3 zaterdagen heeft een vriendin onze afspraak op het laatst afgezegd. Dus van de week ga ik ook met haar praten.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 4 november 2007 om 10:27
Trixie:
Ik heb die vriend niet pas ontmoet. We kennen elkaar al heel lang, zo'n 14 jaar. Hij is inderdaad erg laks, maar ja....
Man van 3 maanden geleden, kan ik altijd wel bereiken. Doet ook erg aardig. Maar zit ook met zijn problemen. Komt soms zijn afspraken niet na. Zoals gisteren. En dan baal ik direct weer! Of blaas ik het in dit geval te veel op???
Ik heb die vriend niet pas ontmoet. We kennen elkaar al heel lang, zo'n 14 jaar. Hij is inderdaad erg laks, maar ja....
Man van 3 maanden geleden, kan ik altijd wel bereiken. Doet ook erg aardig. Maar zit ook met zijn problemen. Komt soms zijn afspraken niet na. Zoals gisteren. En dan baal ik direct weer! Of blaas ik het in dit geval te veel op???
zondag 4 november 2007 om 10:27
Ik vind ook dat je gelijk hebt, niks te hoge verwachtingen! Als je een afspraak hebt, kom je die na of je zegt netjes af, that's it. Ik zou het lekker een beetje op afstand houden, laat ze maar naar jou toe komen als ze echt zo graag je vriendschap willen, want nu loop jij steeds achter hun aan en zij vinden het vast wel makkelijk zo.
Als ik in jouw situatie zou zitten zou ik helemaal geen actie ondernemen voor vanavond, gewoon lekker zelf je ding doen/ je eigen eten klaarmaken en als ie dan toch voor de deur staat zeggen 'ja sorry hoor, ik heb geen rekening met je gehouden, want je zou nog bellen of je kwam' .
Misschien kinderachtig, maar dat doet hij net zo goed en zo kan hij eens voelen wat het is als er geen rekeing met je gehouden wordt.
Als ik in jouw situatie zou zitten zou ik helemaal geen actie ondernemen voor vanavond, gewoon lekker zelf je ding doen/ je eigen eten klaarmaken en als ie dan toch voor de deur staat zeggen 'ja sorry hoor, ik heb geen rekening met je gehouden, want je zou nog bellen of je kwam' .
Misschien kinderachtig, maar dat doet hij net zo goed en zo kan hij eens voelen wat het is als er geen rekeing met je gehouden wordt.
zondag 4 november 2007 om 10:31
quote:Yulia schreef op 04 november 2007 @ 10:24:
@MV
Ik zou kunnen kappen, maar dan heb ik helemaal niemand meer.
Misschien dat ik daarom vaak weer toegeef. En voor hen "makkelijk" wordt omdat ik toch altijd wel kan.
Vriendschappen blijken moeilijk voor mij, lijkt het.
Kom weinig mensen tegen en "vrienden" die ik heb, kunnen/willen te weinig rekening houden met mijn leven als alleenstaande moeder.Het klinkt misschien afgezaagd maar ik denk niet dat je ze kwijt raakt als je jouw grenzen aangeeft. Je kan toch zeggen dat je ook met een kind zit en je alles moet inplannen en of ze daar rekening mee willen houden. En door dat soort dingen toe te laten "weten" ze ook dat ze dat bij jou kunnen flikken. Ik heb ook vriendinnen die gewoon assertief zijn en een keer zoiets, oke kan, maar steeds dan houdt het een keer op. Je bent geen deurmat. Kijk of je je vriendenkring wat kan uitbreiden. Waarom zet je niet een leuk oproepje hier op viva oproepjes. Misschien leuke meiden die ook een kind hebben. Als ik wel eens kijk bij die oproepjes staat het altijd vol reacties!
@MV
Ik zou kunnen kappen, maar dan heb ik helemaal niemand meer.
Misschien dat ik daarom vaak weer toegeef. En voor hen "makkelijk" wordt omdat ik toch altijd wel kan.
Vriendschappen blijken moeilijk voor mij, lijkt het.
Kom weinig mensen tegen en "vrienden" die ik heb, kunnen/willen te weinig rekening houden met mijn leven als alleenstaande moeder.Het klinkt misschien afgezaagd maar ik denk niet dat je ze kwijt raakt als je jouw grenzen aangeeft. Je kan toch zeggen dat je ook met een kind zit en je alles moet inplannen en of ze daar rekening mee willen houden. En door dat soort dingen toe te laten "weten" ze ook dat ze dat bij jou kunnen flikken. Ik heb ook vriendinnen die gewoon assertief zijn en een keer zoiets, oke kan, maar steeds dan houdt het een keer op. Je bent geen deurmat. Kijk of je je vriendenkring wat kan uitbreiden. Waarom zet je niet een leuk oproepje hier op viva oproepjes. Misschien leuke meiden die ook een kind hebben. Als ik wel eens kijk bij die oproepjes staat het altijd vol reacties!
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 4 november 2007 om 10:33
zondag 4 november 2007 om 10:35
zondag 4 november 2007 om 10:42
@MV
Heb al meerdere malen mijn grenzen aangegeven. Ze doen er niets mee.
En nu heb ik met die ene dus al 1,5 week "gekapt" na zoveel jaren vriendschap. Ik denk dat hij wel weet dat hij fout zat en me daarom misschien met rust laat. Dus ja, misschien ben ik hem kwijt. Nou ja, het zij zo.
Ik vind het lastig om nieuwe vriendschappen aan te gaan. Ik woon best ver van de Randstad en hier in mijn provincie zitten niet zoveel mensen op viva of iets dergelijks. Ik wil graag ergens een kopje koffie kunnen drinken of iemand 's avonds uitnodigen. Maar werk fulltime en heb dus een kindje waar rekening mee gehouden moet worden (middagslaapje, aandacht, spelletjes doen).
Dus vandaar dat ik dit wil vasthouden........
Heb al meerdere malen mijn grenzen aangegeven. Ze doen er niets mee.
En nu heb ik met die ene dus al 1,5 week "gekapt" na zoveel jaren vriendschap. Ik denk dat hij wel weet dat hij fout zat en me daarom misschien met rust laat. Dus ja, misschien ben ik hem kwijt. Nou ja, het zij zo.
Ik vind het lastig om nieuwe vriendschappen aan te gaan. Ik woon best ver van de Randstad en hier in mijn provincie zitten niet zoveel mensen op viva of iets dergelijks. Ik wil graag ergens een kopje koffie kunnen drinken of iemand 's avonds uitnodigen. Maar werk fulltime en heb dus een kindje waar rekening mee gehouden moet worden (middagslaapje, aandacht, spelletjes doen).
Dus vandaar dat ik dit wil vasthouden........
zondag 4 november 2007 om 10:47
Is ook een alternatief, hahaha!
Maar wat nou als hij belt en dat hij pas na 20.00 uur komt als die kleine van mij al op bed ligt?? Dan gewoon afzeggen, lijkt me.
Wil heel graag, maar nee, niet op die manier.
Ben echt blij dat ik hier van me af kan schrijven. En een volwassen gesprek kan voeren. Mis dat gewoon enorm!
Maar wat nou als hij belt en dat hij pas na 20.00 uur komt als die kleine van mij al op bed ligt?? Dan gewoon afzeggen, lijkt me.
Wil heel graag, maar nee, niet op die manier.
Ben echt blij dat ik hier van me af kan schrijven. En een volwassen gesprek kan voeren. Mis dat gewoon enorm!
zondag 4 november 2007 om 10:52
Yulia, in alle hoeken van nederland zitten ze hier op viva hoor. Waarom probeer je het niet? Gewoon je netwerk wat uitbreiden. Mensen met dezelfde interesse of gezinssituatie. Om af en toe wat te eten, of iets anders. Of al is het om af en toe lekker te kletsen (telefonisch). Nu maak je je zo afhankelijk van 2 mannen. Die het wel makkelijk vinden dat je zo flexibel bent als een elastiekje. Als die man vanaaf laat komt dan zeg je, eten gaat niet meer lukken, anders neem je op de weg hierheen een pizza of chineesje mee.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
zondag 4 november 2007 om 12:25
Ik denk op zich niet dat je te hoge verwachtingen hebt, maar dat je van de verkeerde personen verwachtingen hebt.
Ik kan me voorstellen dat je graag contacten hebt met volwassenen, maar dat degenen met wie je dat nu probeert niet de juiste daarvoor zijn. Naar mijn mening wonen ook buiten de Randstad nog voldoende mensen om contacten mee op te bouwen.
Geen hand vol maar een land vol toch? Dus: zelf geen contact meer zoeken, dan streel je hun ego niet meer, nemen ze contact met jou op is het heel fijn, doen ze dat niet wordt het tijd om andere contacten te gaan vinden. Probeer jezelf niet afhankelijk te maken van anderen, dat voelt niet tof.
Ik kan me voorstellen dat je graag contacten hebt met volwassenen, maar dat degenen met wie je dat nu probeert niet de juiste daarvoor zijn. Naar mijn mening wonen ook buiten de Randstad nog voldoende mensen om contacten mee op te bouwen.
Geen hand vol maar een land vol toch? Dus: zelf geen contact meer zoeken, dan streel je hun ego niet meer, nemen ze contact met jou op is het heel fijn, doen ze dat niet wordt het tijd om andere contacten te gaan vinden. Probeer jezelf niet afhankelijk te maken van anderen, dat voelt niet tof.
zondag 4 november 2007 om 14:02
Deze vrienden/mannen komen wel uit mijn regio, dus ik zoek géén contacten in de Randstad. Eén woont in dezelfde plaats, die ander een uurtje rijden hiervandaan.
En ik wil niet afzeggen omdat hij na 20.00 uur komt, staat ook nergens.
Het feit blijft dat hij misschien zou mee-eten en dan zou hij daar zaterdag over bellen. Heeft hij niet gedaan. Dus daar gaat het mij om. Vind dat ronduit vervelend. Maar Ine, je hebt wel deels gelijk. Niet iedereen doet wat je van hem of haar verwacht. Vandaar mijn vraag, heb ik te hoge verwachtingen binnen een vriendschap?
Is het teveel gevraagd om een bel- of sms-afspraak na te komen???
En ik probeer mezelf ook niet afhankelijk te maken van anderen. Ben het al vanwege mijn fulltime baan en veel 's avonds werken, dus familie komt ook niet zomaar meer op bezoek om een bakje koffie te doen, die zijn al geregeld hier wanneer ik moet werken.
Blijft over een kaal leeg weekend waarin ik ook wel eens leuke contacten zou willen. Maar afhankelijk???? Nee, niet in die zin. Ik bedoel, iedereen heeft een verzetje nodig, iedereen wil graag een luisterend oor (zijn), gewoon de leuke dingen des levens en niet alleen werken, huishouden en alleen je kindje opvoeden.
Nu krijg ik van veel mensen (waarschijnlijk dan niet de juiste) het gevoel dat ik niet belangrijk genoeg ben om mee af te spreken, want....... vul maar in.
Terwijl ik daar wel behoefte aan heb.
Misschien toch vanavond dat balletje maar opgooien. Kreeg zojuist sms van de afspraak van vanavond.
Maar nogmaals:
Wat doen jullie in zo'n situatie?? Waarin je wel contact wil, maar dat het stroef verloopt of dat je andere verwachtingen hebt? En dan ook nog eens dat contacten schaars zijn door tijdgebrek en opvang?
Nemen jullie dan genoegen met minder?
En ik wil niet afzeggen omdat hij na 20.00 uur komt, staat ook nergens.
Het feit blijft dat hij misschien zou mee-eten en dan zou hij daar zaterdag over bellen. Heeft hij niet gedaan. Dus daar gaat het mij om. Vind dat ronduit vervelend. Maar Ine, je hebt wel deels gelijk. Niet iedereen doet wat je van hem of haar verwacht. Vandaar mijn vraag, heb ik te hoge verwachtingen binnen een vriendschap?
Is het teveel gevraagd om een bel- of sms-afspraak na te komen???
En ik probeer mezelf ook niet afhankelijk te maken van anderen. Ben het al vanwege mijn fulltime baan en veel 's avonds werken, dus familie komt ook niet zomaar meer op bezoek om een bakje koffie te doen, die zijn al geregeld hier wanneer ik moet werken.
Blijft over een kaal leeg weekend waarin ik ook wel eens leuke contacten zou willen. Maar afhankelijk???? Nee, niet in die zin. Ik bedoel, iedereen heeft een verzetje nodig, iedereen wil graag een luisterend oor (zijn), gewoon de leuke dingen des levens en niet alleen werken, huishouden en alleen je kindje opvoeden.
Nu krijg ik van veel mensen (waarschijnlijk dan niet de juiste) het gevoel dat ik niet belangrijk genoeg ben om mee af te spreken, want....... vul maar in.
Terwijl ik daar wel behoefte aan heb.
Misschien toch vanavond dat balletje maar opgooien. Kreeg zojuist sms van de afspraak van vanavond.
Maar nogmaals:
Wat doen jullie in zo'n situatie?? Waarin je wel contact wil, maar dat het stroef verloopt of dat je andere verwachtingen hebt? En dan ook nog eens dat contacten schaars zijn door tijdgebrek en opvang?
Nemen jullie dan genoegen met minder?
zondag 4 november 2007 om 15:32
@Ine
Bedankt voor je reactie. Dat stukje wat jij citeerde had te maken met het feit dat iemand hier opperde om mij dan mee uit eten te nemen. Maar dat kan na 20.00 uur niet meer. Want dan ligt mijn meisje op bed.
Nee, we hebben geen relatie. Gewoon vrienden die elkaar gezelschap geven omdat we ongewild alleenstaand zijn. Er is wel een klik maar niet in relatiemateriaal. Daar heeft hij geen behoefte aan en ik ook niet. Dat weten we van elkaar.
Op mijn werk kan ik onmogelijk iemand tegenkomen
Het is al jaren hetzelfde clubje collega's, waar geen "materiaal" bij zit om het maar zo te zeggen en daarnaast is de kans heel minimaal om iemand te vinden tijdens het werk.
Bedankt voor je reactie. Dat stukje wat jij citeerde had te maken met het feit dat iemand hier opperde om mij dan mee uit eten te nemen. Maar dat kan na 20.00 uur niet meer. Want dan ligt mijn meisje op bed.
Nee, we hebben geen relatie. Gewoon vrienden die elkaar gezelschap geven omdat we ongewild alleenstaand zijn. Er is wel een klik maar niet in relatiemateriaal. Daar heeft hij geen behoefte aan en ik ook niet. Dat weten we van elkaar.
Op mijn werk kan ik onmogelijk iemand tegenkomen
Het is al jaren hetzelfde clubje collega's, waar geen "materiaal" bij zit om het maar zo te zeggen en daarnaast is de kans heel minimaal om iemand te vinden tijdens het werk.
zondag 4 november 2007 om 19:52
Je komt op mij over als een lichtelijk wanhopige, ik zeg niet dat je dat bent, dat kun je alleen zelf bepalen, ik geef alleen aan hoe je op mij overkomt.
Zijn deze twee mannen echt je enige kans op een volwassen gesprek? Dat klinkt niet goed en dat bedoel ik niet vervelend, maar alsof je in een heel klein wereldje zit en dat lijkt me niet fijn. Zeker als de afspraken die je met ze maakt ook nog eens niet betrouwbaar zijn.
Ben ook benieuwd wat voor werk je hebt, dat je daar geen sociale contacten kunt opdoen.
Het lijkt erop dat je ons om advies vraagt over hoe je de afspraken met die vrienden wat betrouwbaarder kunt maken. Daar heb ik geen antwoord op, dat moet uit hunzelf komen. Het enige advies dat ik je kan geven is de energie die je nu in deze gevallen steekt gebruiken om nieuwe contacten te vinden waar je wel van op aan kunt.
Zijn deze twee mannen echt je enige kans op een volwassen gesprek? Dat klinkt niet goed en dat bedoel ik niet vervelend, maar alsof je in een heel klein wereldje zit en dat lijkt me niet fijn. Zeker als de afspraken die je met ze maakt ook nog eens niet betrouwbaar zijn.
Ben ook benieuwd wat voor werk je hebt, dat je daar geen sociale contacten kunt opdoen.
Het lijkt erop dat je ons om advies vraagt over hoe je de afspraken met die vrienden wat betrouwbaarder kunt maken. Daar heb ik geen antwoord op, dat moet uit hunzelf komen. Het enige advies dat ik je kan geven is de energie die je nu in deze gevallen steekt gebruiken om nieuwe contacten te vinden waar je wel van op aan kunt.
