Obsessief gedrag

10-12-2023 15:54 17 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel lang getwijfeld, om een topic te openen of niet. Ik weet dat ik mijn aandeel heb in het geheel en ik fouten heb gemaakt. Reacties over de wrm over de relatie etc. Zijn echt verder overbodig..

ik ben vorig jaar november een affaire begonnen met een getrouwde man terwijl ik zelf in scheiding lag. Dit is uitgegroeid tot een heftige liefdesrelatie, intense vriendschap en een soort co-dependentie., waarin elkaars trauma’s , geheimen, gedeeld werden. Het leek of we een helend effect op elkaar hadden. Ik had in het begin nooit de illusie dat deze man z’n gezin zou verlaten, maar gaande weg gaf hij aan, echt oprecht van me te houden, verward te zijn en een weloverwogen keuze te willen maken gezien we beide de affaire wilden stoppen. We stopten meerder keren hiermee, maar elkaar loslaten langer dan 3/4 dagen lukte niet.. we ontwikkelde een patroon samen, waarin we spiegels leken van elkaar. Eind augustus heeft hij de affaire aan z’n vrouw opgebiecht en aangegeven extreem veel van me te houden en niet te weten wat hij wil met z’n leven op het moment, sindsdien woont hij ergens anders, we hebben vele gesprekken hierover gehad, nog steeds geeft hij aan extreem veel van me te houden, maar de veiligheid en zekerheid lastig vind los te laten, ondertussen woont hij nog altijd alleen en is bezig met een weloverwogen keuze te maken. Ik probeer hem los te laten en het contact te verbreken, overal geblokkeerd en verwijderd. Dit lijdt tot extreme liefdesverdriet waarbij ik al meer dan 10 kg ben kwijt geraakt, sinds september …ik dacht een lang tijdje, dat ik spoken zag hem overal zag/tegenkwam en z’n auto zag staan of rijden. Echter blijk ik nu geen spoken te zien, deze man heeft het opgebiecht en rijdt dus inderdaad langs m’n werk om te zien of ik er ben, rijdt langs m’n huis s’avonds om te kijken of ik wel of niet thuis ben, kijkt uit z’n kantoor of ik iedere ochtend wel langs rij om m’n kinderen naar school te brengen enof ik ze ophaal. We zijn het er allebei overeens dat dit niet oké is en echt obsessief gedrag lijkt, hoe komen we van elkaar af? Komen we überhaupt nog ooit van elkaar af? Wrm kunnen we elkaar niet loslaten? ik sta op met hem in m’n gedachtens en ga naar bed denkend aan hem. Ik wordt midden in de nacht huilend wakker om hem. Het is echt bizar en ik wordt er gek van.
Weet iemand raad?advies? Een bemoedigend woord maybe 🤷🏻‍♀️
Alle reacties Link kopieren Quote
Tja.. hij weet ook nog altijd niet wat hij wil?
Is hij nog bezig zijn huwelijk te redden?
Je achtervolgen is wel echt freaky, daar zou ik persoonlijk echt niet van gediend zijn.. ook niet vanwege je kinderen.

Als je elkaar lang genoeg niet hoort zal het vanzelf slijten richt je op je kinderen. Misschien eens een gesprek met een psycholoog ook geen slecht idee.

Liefdesverdriet is kut maar gaat echt over.
Alle reacties Link kopieren Quote
Klinkt simpel, maar…. Gewoon mee ophouden
Elkaar loslaten en een half jaar geen contact
Alle reacties Link kopieren Quote
Jezelf een schop onder je hol geven.
Wat een belachelijk situatie en je gedraagt je een bakvis. Jullie kunnen elkaar wel loslaten, je wil het niet, je haalt iets uit dit drama gedoe tussen jullie.
Stop ermee. Je bent geen willoos persoon.
Dus spreek jezelf ferm toe. Stop zelf het contact en zeg hem dat hij uit je buurt blijft.
lorrelies wijzigde dit bericht op 11-12-2023 19:26
1.35% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja wat wil je horen, dat jullie zielsverwanten zijn denk ik?

Mensen met bepaalde patronen trekken elkaar aan op deze manier. Dat is schijnbaar hoe het werkt in de natuur, wellicht bedoeld om ervan te helen, te leren en te groeien. Het is niet magisch, hooguit chemisch.

Misschien zie je dit niet zo, maar deze man is niet meer dan een spiegel voor iets wat in jezelf zit waar je anders niet bij kan. Daar moet je iets mee. Dus ik zou adviseren om een goede therapeut op te zoeken en met dit verdriet aan de slag te gaan, want het gaat niet over hem maar over jou. Dan kom je verder in het leven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je hem zo graag ziet, waarom dan dat geen contact? Dat maakt het allemaal zo dramatisch.

Niets werkt zo ontnuchterend als een man iedere dag zien.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Gewoon geen contact meer zoeken en alle connecties verbreken en blokkeren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie maken het beide heel erg groots en dramatisch en daardoor houden jullie het zelf in stand.
Het niet ‘kunnen’ is natuurlijk onzin. Doorzetten en dan zie je vanzelf dat jullie dit heel groot hebben gemaakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
En wat hij doet vind ik ook manipulatief: hij kan geen keuze maken/hij kan niet volledig voor je gaan maar kan je ook niet loslaten omdat hij ‘extreem’ veel van je houdt en gaat je dus controleren. Zou voor mij geen bewijs van liefde zijn maar een afknapper
Alle reacties Link kopieren Quote
Deze man klinkt niet zo stabiel. In elk geval alles behalve 'weloverwogen'.
Wat een drama maken jullie ervan.

Je laat je leven beheersen door een besluiteloze vreemdganger die je wel een hoop blablabla vertelt maar ondertussen jou en zijn gezin aan het lijntje houdt en geen verantwoordelijkheid neemt. En je ook nog eens stalkt.

Zijn je kinderen niet veel meer je aandacht waard dan dit figuur?
Alle reacties Link kopieren Quote
lolapaloeza schreef:
11-12-2023 19:25
Als je hem zo graag ziet, waarom dan dat geen contact? Dat maakt het allemaal zo dramatisch.

Niets werkt zo ontnuchterend als een man iedere dag zien.
Dit - 100%.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
11-12-2023 18:54
Klinkt simpel, maar…. Gewoon mee ophouden
Elkaar loslaten en een half jaar geen contact
Waarom een half jaar en niet altijd?
Alle reacties Link kopieren Quote
Maak er geen dramatisch sprookje van. Hij houdt misschien van je, maar niet genoeg. Anders was hij écht bij je gekomen of had hij je beter gegund. Hij kan je niks bieden, behalve onzekerheid maar jaagt je wel de stuipen op het lijf.

Stop met het suikerlaagje van elkaar niet los kunnen laten en weloverwogen keuzes. Je kunt elkaar heus loslaten, maar wilt het niet. Ergens is er dus iets in jou waardoor je jezelf en je kinderen niet beter gunt. En/of je gaat gewoon goed op wat drama.

En hij vindt het ergens misschien wel lekker, twee vrouwen die smachtend op hem wachten en waarvan in ieder geval eentje lekker meegaat in zijn drama.
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie zijn allebei verslaafd aan elkaar aandacht. Maar tegelijkertijd zijn er vanuit hem genoeg red flags: als ie weg had gewild, was ie al weggeweest. En iemand die zo obsessief is, dat wordt natuurlijk nooit een stabiele relatie. Bovendien wordt jouw wens om er mee op te houden niet gerespecteerd.

Eerlijk, ik denk dat jullie de verslaving in stand houden zo en jullie moeten er cold turkey mee stoppen. Verder denk ik dat jullie vooral voorzagen in een behoefte die paste bij jouw scheidingsfase en zijn fase van iets missen in zijn huwelijk. Het klinkt niet alsof die behoeften duurzaam zijn.

Een scheiding is supernaar, maar een affaire die je 10kg doet afvallen en je stalkt maakt het er niet beter op. Ga gewoon eens aan jezelf werken, word gelukkig met jezelf. Dat verdien je.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat een griezel zeg @( je constant achtervolgen en begluren… niet echt aantrekkelijk te noemen
Voor iedereen een groene tuin
Je kent elkaar nog maar kort. Ik kan me voorstellen dat het in die korte tijd voelde als een intense beleving. Jij net gescheiden, ook niet niks om mee te maken. Hij getrouwd, het verbodene, het stiekeme, de gestolen uurtjes waarin je ongetwijfeld weergaloze seks hebt gehad (want verboden en stiekem) en elkaar in dat gestolen uurtje ook deelgenoot maakt van alles wat je bezig houdt. De aandacht volledig gefocust op elkaar, de buitenwereld bestaat niet meer. Zijn twijfel om zijn huwelijk op te geven voor jou, voor jóú! Wat een adrenaline kick ! Dat zal vast heel speciaal en bijzonder gevoeld hebben maar het tegendeel is waar. Het is doodnormaal en het is allemaal heel logisch verklaarbaar. Het is niet speciaal en bijzonder want legio mensen in dezelfde situatie ervaren het ook zo. Dat je dénkt dat het uniek is, dat is de valkuil. Daarnaast kan het zo zijn dat jij persoonlijkheid kenmerken hebt die ertoe leiden dat jij dat stalk gedrag van die man ervaart als dat hij jou dan wel heel speciaal en bijzonder moet vinden in plaats van dat je het fout gedrag vindt. Je hele verhaal doet me een beetje denken aan een Disney verhaal of romantische film over onmogelijke liefdes.
Het lijkt erop dat je een hang hebt naar dit soort tranentrekkende en hartbrekende scenario’s en dat helpt je niet. Opvallend vind ik het gebruik van woorden als: extreem, geheimen, trauma’s, obsessief, 10 kg afvallen, huilend wakker worden, het is nogal over de top allemaal.

Zodra je dit zelf ook ziet wordt het makkelijker om zelf de regie te pakken en jezelf te sterken om ander gedrag te laten zien en je erover heen te zetten. Bovendien, omdat je elkaar nog maar kort kent zal het liefdesverdriet ook geen jaren gaan duren. Over een half jaartje ben je vast alweer de oude.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven