Relaties
alle pijlers
Omgaan met niet gekozen worden
woensdag 16 oktober 2024 om 11:56
Hoi allemaal,
Tijdens het daten merk ik dat ik tegen verschillende dingen aanloop. Dingen die te maken hebben met wat ik eerder heb meegemaakt en in mijn jeugd. Zit in therapie dus werk al aan verschillende dingen.
Iets wat steeds terugkomt en waarbij ik telkens denk, dit gebeurt mij niet meer of, ik kan er nu beter mee omgaan (lukt dus niet) is dat ik tijdens het daten mij vaak een tweede (of derde) keus voel, of ook echt ben. Wanneer iemand dan niet voor mij gaat, ga ik er automatisch vanuit dat iemand voor een ander heeft gekozen. Soms weet ik dat zeker, maar soms (vaak) is het een aanname. Ik kan hier dan enorm veel over piekeren, neemt mijn hele dag in beslag en de anxiety komt terug. Op iets anders focussen lukt mij dan bijna niet. Dan vraag ik mij af, waarom ik niet en de ander wel.
Hierdoor denk ik bij daten ook vaak vanaf het begin, iemand zal sowieso niet voor mij gaan, ik zal op een gegeven moment vast iets doen waardoor hij afknapt. Soms worden dingen bij mij tijdens het daten uit het niets afgekapt, zonder echte reden. Dan kan ik daar enorm mee zitten omdat ik mij dan afvraag wat ik fout heb gedaan, en of ik iets anders had moeten zeggen / doen om dit te voorkomen. Rationeel kan ik dan nergens meer bij en vooral dit zet me veel aan het piekeren.
Als ik het relativeer weet ik dat ik ook weleens mannen afwijs en niet ga voor iemand. Het is dan niet per se dat ik voor iemand anders kies, maar dat ik deze persoon niet zie zitten. Alleen, ik sluit het altijd wel netjes af. Ik merk dat ik ook moeite heb met deze kant, dat omdat het soms zo open afgesloten wordt ik zelf van alles ga invullen. Vragen wat de reden is, krijg ik niet altijd antwoord op. Ik weet dat er antwoorden zullen komen dat dat het antwoord al is en ik geen afsluiting meer nodig heb, maar helaas heb ik dat wel. Maar hoe ga ik er mee om als ik dat niet krijg? Want wanneer ik wel iemand aantrek die emotioneel bereikbaar is (want de niet bereikbare types trek ik ook al te vaka aan), en kan aangeven waarom het niet werkt, het mij veel meer rust geeft. Al vind ik het alsnog jammer.
En ik heb ook een hele periode niet gedate juist om deze redenen en hieraan willen werken. Maar als ik eraan begin merk ik dat ik er toch nog last van heb.
Verschillende dingen, ben er mee bezig in therapie dus, maar kan er nog niet mee dealen. Hoe gaan jullie ermee om?
Tijdens het daten merk ik dat ik tegen verschillende dingen aanloop. Dingen die te maken hebben met wat ik eerder heb meegemaakt en in mijn jeugd. Zit in therapie dus werk al aan verschillende dingen.
Iets wat steeds terugkomt en waarbij ik telkens denk, dit gebeurt mij niet meer of, ik kan er nu beter mee omgaan (lukt dus niet) is dat ik tijdens het daten mij vaak een tweede (of derde) keus voel, of ook echt ben. Wanneer iemand dan niet voor mij gaat, ga ik er automatisch vanuit dat iemand voor een ander heeft gekozen. Soms weet ik dat zeker, maar soms (vaak) is het een aanname. Ik kan hier dan enorm veel over piekeren, neemt mijn hele dag in beslag en de anxiety komt terug. Op iets anders focussen lukt mij dan bijna niet. Dan vraag ik mij af, waarom ik niet en de ander wel.
Hierdoor denk ik bij daten ook vaak vanaf het begin, iemand zal sowieso niet voor mij gaan, ik zal op een gegeven moment vast iets doen waardoor hij afknapt. Soms worden dingen bij mij tijdens het daten uit het niets afgekapt, zonder echte reden. Dan kan ik daar enorm mee zitten omdat ik mij dan afvraag wat ik fout heb gedaan, en of ik iets anders had moeten zeggen / doen om dit te voorkomen. Rationeel kan ik dan nergens meer bij en vooral dit zet me veel aan het piekeren.
Als ik het relativeer weet ik dat ik ook weleens mannen afwijs en niet ga voor iemand. Het is dan niet per se dat ik voor iemand anders kies, maar dat ik deze persoon niet zie zitten. Alleen, ik sluit het altijd wel netjes af. Ik merk dat ik ook moeite heb met deze kant, dat omdat het soms zo open afgesloten wordt ik zelf van alles ga invullen. Vragen wat de reden is, krijg ik niet altijd antwoord op. Ik weet dat er antwoorden zullen komen dat dat het antwoord al is en ik geen afsluiting meer nodig heb, maar helaas heb ik dat wel. Maar hoe ga ik er mee om als ik dat niet krijg? Want wanneer ik wel iemand aantrek die emotioneel bereikbaar is (want de niet bereikbare types trek ik ook al te vaka aan), en kan aangeven waarom het niet werkt, het mij veel meer rust geeft. Al vind ik het alsnog jammer.
En ik heb ook een hele periode niet gedate juist om deze redenen en hieraan willen werken. Maar als ik eraan begin merk ik dat ik er toch nog last van heb.
Verschillende dingen, ben er mee bezig in therapie dus, maar kan er nog niet mee dealen. Hoe gaan jullie ermee om?
woensdag 16 oktober 2024 om 12:16
Probeer het niet te zien als “niet gekozen worden”. De datingfase hoort gewoon leuk te zijn, beetje aftasten, kijken of er een klik is. Is dat er niet, ga je weer door. Je hangt er denk ik teveel gewicht aan door te vragen waarom de mannen niet voor jou hebben gekozen. En je geeft daarmee je kracht weg. Jij mag gewoon zijn wie jij bent en hoeft jezelf niet aan te passen nav de wensen van een ander. Dus richt je op jezelf en wat jij zoekt in een man. Elke kandidaat die afvalt brengt jou dichter bij de man die voor jou is.
woensdag 16 oktober 2024 om 12:30
Je bent onwijs hard aan het werk lees ik. Je ziet je valkuilen, het lukt alleen nog niet om er niet meer in te vallen.
Bespreek het eens met je therapeut. Misschien is het wel goed om juist nu te gaan daten, zodat je met deze praktijksituaties bij de therapeut aan de slag kan. Weet ik niet, ben geen therapeut.
Ik denk dat jij nog heel wat strenger en steviger mag worden, zodat je jezelf niet meer ziet als een muurbloempje dat gered moet worden.
Maar als een vrouw die weet wat ze waard is. Jij bent de koper. Jij stelt de voorwaarden en de grenzen.
Hij ook, maar dat is zijn proces, dat heeft niets met jou te maken. En zijn voorwaarden en grenzen betekenen niet dat jij daaraan hoeft te voldoen.
Je toetst ze: is dit iets wat ik fijn vind? Wat overeenkomt met mijn behoeften in een relatie? Zo nee: succes met uw zoektocht meneer.
Bespreek het eens met je therapeut. Misschien is het wel goed om juist nu te gaan daten, zodat je met deze praktijksituaties bij de therapeut aan de slag kan. Weet ik niet, ben geen therapeut.
Ik denk dat jij nog heel wat strenger en steviger mag worden, zodat je jezelf niet meer ziet als een muurbloempje dat gered moet worden.
Maar als een vrouw die weet wat ze waard is. Jij bent de koper. Jij stelt de voorwaarden en de grenzen.
Hij ook, maar dat is zijn proces, dat heeft niets met jou te maken. En zijn voorwaarden en grenzen betekenen niet dat jij daaraan hoeft te voldoen.
Je toetst ze: is dit iets wat ik fijn vind? Wat overeenkomt met mijn behoeften in een relatie? Zo nee: succes met uw zoektocht meneer.
woensdag 16 oktober 2024 om 12:39
Daten is ook ontzettend kut. Dat is de reden dat ik het ook niet meer doe. Ik ben ook zovaak geghost. Ik zou het niet te persoonlijk nemen. Iemand die jou niet wil moet je ook niet willen. Probeer er niet teveel over te piekeren. Dat is het echt niet waard. Leven is
al zo kort. Mannen komen en gaan en je geluk hangt niet af van een man.
al zo kort. Mannen komen en gaan en je geluk hangt niet af van een man.
woensdag 16 oktober 2024 om 13:20
Ik zou eerst op date met mezelf gaan. Jezelf leren kennen. Jezelf leren waarderen om wie je bent. De beste versie van jezelf worden.
En als je dan blij bent met jezelf en met hoe jij je leven ingericht hebt, dán kijken of er iemand is met wie jij je leven zou willen delen.
Eerder heeft het geen zin, want je zit nog heel erg in een transitie fase nu.
En als je dan blij bent met jezelf en met hoe jij je leven ingericht hebt, dán kijken of er iemand is met wie jij je leven zou willen delen.
Eerder heeft het geen zin, want je zit nog heel erg in een transitie fase nu.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
woensdag 16 oktober 2024 om 13:32
Wat ik mezelf altijd voorhield in deze situaties, was ‘oh die persoon knapt om deze reden op mij af? Dat is wel wie ik ben.. dan passen we dus niet bij elkaar’. Even ervan uitgaande dat het niet om absurde dingen gaat natuurlijk.
De juiste persoon gaat je accepteren om wie je bent, vindt je ‘tekortkomingen’ wellicht juist aandoenlijk. Je zou ook gewoon jezelf moeten kunnen zijn. Dat vond ik althans heel belangrijk. Viel dat niet goed bij de ander? Dan was het niet de juiste persoon. Een relatie waarin je constant bezig moet zijn met of je de juiste dingen zegt of correct over komt, wil je ook niet.
De juiste persoon gaat je accepteren om wie je bent, vindt je ‘tekortkomingen’ wellicht juist aandoenlijk. Je zou ook gewoon jezelf moeten kunnen zijn. Dat vond ik althans heel belangrijk. Viel dat niet goed bij de ander? Dan was het niet de juiste persoon. Een relatie waarin je constant bezig moet zijn met of je de juiste dingen zegt of correct over komt, wil je ook niet.
woensdag 16 oktober 2024 om 13:52
Door het te zien als gekozen worden, heb je zelf een beetje een passieve rol. Als je het meer ziet als kijken wie er bij jou past, klinkt dat al actiever.
Het is geen ranglijst, en als iemand niet voor je gaat, zegt dat niks over hoeveel jij waard bent.
Bovendien, als je wacht om gekozen te worden, loop je het risico dat je zelf niet actief kiest wie er eigenlijk bij jou past! Straks word je gekozen door iemand voor wie jij eigenlijk zelf niet kiest, omdat je zo bezig bent met de vraag of hij jou wel of niet kiest.
Veel sterkte en niet daten is ook een keuze!
Het is geen ranglijst, en als iemand niet voor je gaat, zegt dat niks over hoeveel jij waard bent.
Bovendien, als je wacht om gekozen te worden, loop je het risico dat je zelf niet actief kiest wie er eigenlijk bij jou past! Straks word je gekozen door iemand voor wie jij eigenlijk zelf niet kiest, omdat je zo bezig bent met de vraag of hij jou wel of niet kiest.
Veel sterkte en niet daten is ook een keuze!
woensdag 16 oktober 2024 om 13:52
Je kunt ook blij zijn dat die mannen iemand anders gekozen hebben (of jou niet hebben gekozen zonder dat er iemand anders in het spel was).
Want die mannen hebben blijkbaar een standaard waaraan jij niet voldoet. Door jou niet te kiezen, geeft hij jou de kans om iemand te vinden aan wiens standaard je wél voldoet. Zoveel beter om je af te wijzen, dan toch maar (uit verveling, niet alleen kunnen zijn of niemand anders beschikbaar) verder met je te gaan wetende dat dit het net niet is. En je dus aan het lijntje te houden.
Zulke relaties zijn ook helemaal niet leuk. Je loopt continu op je tenen om aan de verwachtingen van je partner te voldoen, en overal ligt concurrentie op de loer. Bij elke vrouw die hij ontmoet, moet je dan in angst zitten omdat hij maar zo weg kan zijn als hij iemand (in zijn ogen) leukers/beters/slimmers/knappers treft.
Wat een poster hierboven al zegt: de juiste persoon was hij dus niet en ergens is jouw juiste nog op je aan het wachten.
Want die mannen hebben blijkbaar een standaard waaraan jij niet voldoet. Door jou niet te kiezen, geeft hij jou de kans om iemand te vinden aan wiens standaard je wél voldoet. Zoveel beter om je af te wijzen, dan toch maar (uit verveling, niet alleen kunnen zijn of niemand anders beschikbaar) verder met je te gaan wetende dat dit het net niet is. En je dus aan het lijntje te houden.
Zulke relaties zijn ook helemaal niet leuk. Je loopt continu op je tenen om aan de verwachtingen van je partner te voldoen, en overal ligt concurrentie op de loer. Bij elke vrouw die hij ontmoet, moet je dan in angst zitten omdat hij maar zo weg kan zijn als hij iemand (in zijn ogen) leukers/beters/slimmers/knappers treft.
Wat een poster hierboven al zegt: de juiste persoon was hij dus niet en ergens is jouw juiste nog op je aan het wachten.
woensdag 16 oktober 2024 om 13:58
Marianneke schreef: ↑16-10-2024 13:47Daten gaat niet om kiezen. Daten gaat om kijken of er een klik is. Wees jezelf en kijk of jij hem wel leuk genoeg vindt.
Dit. En in mijn geval om iemand tegen te komen die mij uit kan staan
woensdag 16 oktober 2024 om 14:31
Ik denk dat dit juist een ontzettend toxic mindset is: voldoen aan verwachtingen, op je tenen moeten lopen, andere vrouwen zijn concurrenten als ze mooier of slimmer zijn.Callmecrazy schreef: ↑16-10-2024 13:52
Want die mannen hebben blijkbaar een standaard waaraan jij niet voldoet. Door jou niet te kiezen, geeft hij jou de kans om iemand te vinden aan wiens standaard je wél voldoet. Zoveel beter om je af te wijzen, dan toch maar (uit verveling, niet alleen kunnen zijn of niemand anders beschikbaar) verder met je te gaan wetende dat dit het net niet is. En je dus aan het lijntje te houden.
Zulke relaties zijn ook helemaal niet leuk. Je loopt continu op je tenen om aan de verwachtingen van je partner te voldoen, en overal ligt concurrentie op de loer. Bij elke vrouw die hij ontmoet, moet je dan in angst zitten omdat hij maar zo weg kan zijn als hij iemand (in zijn ogen) leukers/beters/slimmers/knappers treft.
Ik denk dat TO meer heeft aan het volledig loslaten van het idee dat sommige mensen beter zijn dan anderen vanwege: uiterlijk, succes, intelligentie.
Mijn exen waren op hun manier allemaal leuke mannen. We pasten alleen niet voor de lange termijn bij elkaar.
Zij hebben nu langdurige relaties met hele leuke vrouwen, die blijkbaar beter bij ze passen, maar ik zie die vrouwen niet als beter dan mij. Of mijn partner als beter dan hen
Is echt onzin
woensdag 16 oktober 2024 om 14:38
Niemand is beter dan een ander natuurlijk. Maar jij kent de vele voorbeelden van vrouwen die worden verlaten voor een jonger of mooier exemplaar niet? Dat zijn dus mannen aan wiens verwachting je niet (meer) voldoet. Zegt alles over die mannen trouwens, en niets over de verlaten vrouw natuurlijk.Dropdrop schreef: ↑16-10-2024 14:31Ik denk dat dit juist een ontzettend toxic mindset is: voldoen aan verwachtingen, op je tenen moeten lopen, andere vrouwen zijn concurrenten als ze mooier of slimmer zijn.
Ik denk dat TO meer heeft aan het volledig loslaten van het idee dat sommige mensen beter zijn dan anderen vanwege: uiterlijk, succes, intelligentie.
Mijn exen waren op hun manier allemaal leuke mannen. We pasten alleen niet voor de lange termijn bij elkaar.
Zij hebben nu langdurige relaties met hele leuke vrouwen, die blijkbaar beter bij ze passen, maar ik zie die vrouwen niet als beter dan mij. Of mijn partner als beter dan hen
Is echt onzin
Ik heb zelf trouwens altijd relaties gehad waarbij ik enorm op mijn tenen moest lopen en aan verwachtingen moest voldoen. Vandaar dat ik het als voorbeeld noemde, een relatie met een man die jou (hoe onterecht ook!) niet goed genoeg vindt, is gewoon niet leuk. Elke ochtend zorgen dat ik eerder wakker was zodat ik mijn tanden kon poetsen en me kon opmaken is daar een voorbeeld van. Toen ik dat op een gegeven moment ook een keertje niet deed, schrok ex zich dood en klaagde hij steen en been. Aan die verwachting kon (en wilde!) ik op de lange termijn dus niet voldoen.
woensdag 16 oktober 2024 om 16:13
Ik zie nu ik wat ouder ben, de relaties stuklopen die op deze manier zijn begonnen. Door verder te willen met iemand, puur omdat hij jou wil, is een recept voor falen.Citterio schreef: ↑16-10-2024 13:52Door het te zien als gekozen worden, heb je zelf een beetje een passieve rol. Als je het meer ziet als kijken wie er bij jou past, klinkt dat al actiever.
Het is geen ranglijst, en als iemand niet voor je gaat, zegt dat niks over hoeveel jij waard bent.
Bovendien, als je wacht om gekozen te worden, loop je het risico dat je zelf niet actief kiest wie er eigenlijk bij jou past! Straks word je gekozen door iemand voor wie jij eigenlijk zelf niet kiest, omdat je zo bezig bent met de vraag of hij jou wel of niet kiest.
Veel sterkte en niet daten is ook een keuze!
Zie het inderdaad als een kwestie van 'compatibiliteit'. Een man kan voor iemand anders kiezen omdat hij voelt dat hij daar beter bij past. Zegt dat wat over jou? Nee dat zegt wat over de combinatie tussen twee personen die wel of niet werkt.
Metafoortje ter illustratie. Chocolade is lekker. Frietjes ook. Maar de combinatie frietjes en chocolade is niet geweldig. De combinatie frietjes-mayo werkt veel beter. Zegt dat wat over de chocolade? Nee! Het zegt alleen wat over hoe de combinatie tussen de twee werkt. Chocolade met aardbeien is dan weer een veel betere combi.
woensdag 16 oktober 2024 om 16:20
viamia schreef: ↑16-10-2024 16:13Ik zie nu ik wat ouder ben, de relaties stuklopen die op deze manier zijn begonnen. Door verder te willen met iemand, puur omdat hij jou wil, is een recept voor falen.
Zie het inderdaad als een kwestie van 'compatibiliteit'. Een man kan voor iemand anders kiezen omdat hij voelt dat hij daar beter bij past. Zegt dat wat over jou? Nee dat zegt wat over de combinatie tussen twee personen die wel of niet werkt.
Metafoortje ter illustratie. Chocolade is lekker. Frietjes ook. Maar de combinatie frietjes en chocolade is niet geweldig. De combinatie frietjes-mayo werkt veel beter. Zegt dat wat over de chocolade? Nee! Het zegt alleen wat over hoe de combinatie tussen de twee werkt. Chocolade met aardbeien is dan weer een veel betere combi.
Nee relaties die er nooit zijn geweest kunnen natuurlijk niet stuklopen en omgekeerd. Het is in mijn ogen beiden even belangrijk of zij hem leuk vindt of hij haar. Eén van beide is nooit genoeg en het gaat uiteraard om de combinatie..
woensdag 16 oktober 2024 om 17:20
Wat een fijne reacties allemaal!
Wat meer duidelijkheid: ik heb het niet over na 1 of 2 dates, de onzekerheid dat iemand dan niet voor mij gaat voel ik dan niet zo sterk of dat er een ander is. Ik heb dit pas na meerdere dates, dat je dan op het punt komt van 'waar staan we nu'. En dan gaat iemand niet voor mij en kom ik dus met al het piekeren en wat ik eerder beschreef. De eerste (paar) dates kan ik gelukkig ook wat luchtiger in inmiddels (kon ik vroeger niet).
Ik zie verschillende reacties dat het goed is om nu niet te daten, maar er is 1 reactie die aangeeft dat het juist wel goed kan zijn in het proces van therapie. Hier heb ik het met mijn therapeut over gehad en zij zegt hetzelfde, dat het samen kan. Je herkent hierdoor meer patronen waarmee ik aan de slag kan gaan.
Het is namelijk ook weleens anders wat ik eerder aangaf, dat ik date met iemand waarmee ik goed kan communiceren. Aangeven wat mijn behoeften zijn en andersom ook. Hierdoor wil ik niet per se stoppen met daten.
Alleen wanneer ik dus toch weer iemand aantrek die niet goed voor mij is (en ik dat besef), zijn dat juist de situaties waar ik mijzelf moeilijk uithaal en de focus helemaal op heb. Terwijl dat tegelijkertijd de mannen zijn die, als ik er rationeel naar kijk, niet wil. Misschien is het probleem dan meer, waarom trek ik deze types aan en waarom klamp ik me eraan vast. Dit weet ik inmiddels wel voor een groot deel, maar hoe ik dit voorkom + hoe ik er mee omga, dat vind ik nog steeds lastig.
Wat meer duidelijkheid: ik heb het niet over na 1 of 2 dates, de onzekerheid dat iemand dan niet voor mij gaat voel ik dan niet zo sterk of dat er een ander is. Ik heb dit pas na meerdere dates, dat je dan op het punt komt van 'waar staan we nu'. En dan gaat iemand niet voor mij en kom ik dus met al het piekeren en wat ik eerder beschreef. De eerste (paar) dates kan ik gelukkig ook wat luchtiger in inmiddels (kon ik vroeger niet).
Ik zie verschillende reacties dat het goed is om nu niet te daten, maar er is 1 reactie die aangeeft dat het juist wel goed kan zijn in het proces van therapie. Hier heb ik het met mijn therapeut over gehad en zij zegt hetzelfde, dat het samen kan. Je herkent hierdoor meer patronen waarmee ik aan de slag kan gaan.
Het is namelijk ook weleens anders wat ik eerder aangaf, dat ik date met iemand waarmee ik goed kan communiceren. Aangeven wat mijn behoeften zijn en andersom ook. Hierdoor wil ik niet per se stoppen met daten.
Alleen wanneer ik dus toch weer iemand aantrek die niet goed voor mij is (en ik dat besef), zijn dat juist de situaties waar ik mijzelf moeilijk uithaal en de focus helemaal op heb. Terwijl dat tegelijkertijd de mannen zijn die, als ik er rationeel naar kijk, niet wil. Misschien is het probleem dan meer, waarom trek ik deze types aan en waarom klamp ik me eraan vast. Dit weet ik inmiddels wel voor een groot deel, maar hoe ik dit voorkom + hoe ik er mee omga, dat vind ik nog steeds lastig.
woensdag 16 oktober 2024 om 17:22
Dit heb ik met mijn eerste relatie gehad (besefte ik achteraf), en dit wil ik inderdaad echt niet meer.Citterio schreef: ↑16-10-2024 13:52Door het te zien als gekozen worden, heb je zelf een beetje een passieve rol. Als je het meer ziet als kijken wie er bij jou past, klinkt dat al actiever.
Het is geen ranglijst, en als iemand niet voor je gaat, zegt dat niks over hoeveel jij waard bent.
Bovendien, als je wacht om gekozen te worden, loop je het risico dat je zelf niet actief kiest wie er eigenlijk bij jou past! Straks word je gekozen door iemand voor wie jij eigenlijk zelf niet kiest, omdat je zo bezig bent met de vraag of hij jou wel of niet kiest.
Veel sterkte en niet daten is ook een keuze!
woensdag 16 oktober 2024 om 17:27
Heb je dan ook seks met deze mannen gehad?
Ik vraag het omdaar daar vaak een addertje onder het gras zit: veel mensen (vooral vrouwen) kunnen niet casual seksen. De hormonencocktail die vrijkomt bij seks, zorgt dat ze zich verbonden voelen met die persoon. Ook als diegene niet bij ze past.
Zou dat aan de hand kunnen zijn?
Disclaimer: uiteraard weet ik dat er massa's vrouwen zijn die het wel kunnen scheiden van elkaar, maar dus ook veel vrouwen niet.
woensdag 16 oktober 2024 om 17:34
Ik dacht exact dit.Dropdrop schreef: ↑16-10-2024 17:27Heb je dan ook seks met deze mannen gehad?
Ik vraag het omdaar daar vaak een addertje onder het gras zit: veel mensen (vooral vrouwen) kunnen niet casual seksen. De hormonencocktail die vrijkomt bij seks, zorgt dat ze zich verbonden voelen met die persoon. Ook als diegene niet bij ze past.
Zou dat aan de hand kunnen zijn?
Disclaimer: uiteraard weet ik dat er massa's vrouwen zijn die het wel kunnen scheiden van elkaar, maar dus ook veel vrouwen niet.
woensdag 16 oktober 2024 om 17:52
Dat dacht ik voor dat ik in therapie ging ook vaak, dat ik de verkeerde mannen aantrok. Uiteindelijk trek je ze niet aan, maar zoekt je ze uit.Muis12345 schreef: ↑16-10-2024 17:20Alleen wanneer ik dus toch weer iemand aantrek die niet goed voor mij is (en ik dat besef), zijn dat juist de situaties waar ik mijzelf moeilijk uithaal en de focus helemaal op heb. Terwijl dat tegelijkertijd de mannen zijn die, als ik er rationeel naar kijk, niet wil. Misschien is het probleem dan meer, waarom trek ik deze types aan en waarom klamp ik me eraan vast.
Maar goed, Ik denk ook dat het er een beetje vanaf hangt wat voor types jij meestal date en waar je deze oppikt, of je snel 2e, 3e, 4e keus wordt.
Blijf onthouden dat jij gewoon prima bent en het waard bent om voor iemand een eerste keus te zijn.
Waarom klamp je je eigenlijk vast aan mannen die niet goed voor je zijn?
pioen00 wijzigde dit bericht op 16-10-2024 18:05
33.77% gewijzigd
donderdag 17 oktober 2024 om 13:55
Ja, heb dan wel seks gehad. Maar ik heb ook weleens seks gehad na de eerste date en daarna iemand niet meer gesproken en dat dat me niet raakte. Dus ik denk dat het bij mij niet daaraan ligt, maar snap zeker je gedachte.Dropdrop schreef: ↑16-10-2024 17:27Heb je dan ook seks met deze mannen gehad?
Ik vraag het omdaar daar vaak een addertje onder het gras zit: veel mensen (vooral vrouwen) kunnen niet casual seksen. De hormonencocktail die vrijkomt bij seks, zorgt dat ze zich verbonden voelen met die persoon. Ook als diegene niet bij ze past.
Zou dat aan de hand kunnen zijn?
Disclaimer: uiteraard weet ik dat er massa's vrouwen zijn die het wel kunnen scheiden van elkaar, maar dus ook veel vrouwen niet.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in