Onderbuik gevoel volgen? Objectief advies nodig

Dag forumleden,

Ik lees al een tijdje anoniem mee. Maar sinds een aantal maanden heb ik behoefte aan advies op mijn eigen verhaal, nu is het toch echt tijd.

Mijn partner en ik zijn al bijna een jaar samen, vrij pril dus. We stormen door onze prille tijd heen, met ups en downs. Toch merk ik vrij giftig gedrag op, wat steeds toeneemt en ik maak me steeds meer zorgen. Ik zal een verknopt verhaal vertellen, zo onpartijdig mogelijk... Wat natuurlijk lastig is vanuit 1 kant.

Zo'n twee jaar geleden ontmoeten we elkaar en ik was niet echt geïnteresseerd. Toen ik in een relatiebreuk zat met mijn ex, raakte we aan de babbel en dit klikte vrijwel meteen. Het wakkerde een verliefdheid aan. Al snel spendeerde we veel tijd samen en was ik vaak bij hem (60+ min rijden). Toen ik een eigen woning kreeg, bleef dit routine. Al snel bleek dat hij niet graag moeite deed om mij te bezoeken, vanwege de omgeving. Wat ik enigsinds kan snappen, maar wel moeilijk vond. Uiteindelijk heb ik me erbij neergelegd omdat dit veel teleurstelling teweegbracht en ik vond dat het niet waard.

Er begonnen rare dingen naar boven te komen. Zo heeft hij camera's in zijn woonkamer hangen, zogezegd voor inbrekers. Deze draaide ook wanneer ik er was. Ik heb daar de nodige ruzies over gemaakt omdat ik me ongemakkelijk voelde wanneer ik er was. Na veel over en weer geruzie doet hij ze uit wanneer ik er ben. Maar ook niet altijd, zogezegd vergeet hij dat wel eens. Ik merk daarbij dat de buiten camera altijd blijft draaien, wat ik wel begrijp. Maar als hij eerder dan mij slaapt en ik ga roken, merk ik dat hij sochtends de camera beelden bekijkt omdat hij weet hoelaat ik mijn laatste sigaret heb gerookt. Hier heb ik me reeds bij neergeled, alles went zegmaar. Het is niet gezond en ik ben me ervan bewust.

Hij is vrij jaloers aangelegd en heeft het veel over vreemdgaan en de verhalen die hij hoort om hem heen. Na enkele maanden merkte ik dat mijn jaloezie en wantrouwen ook begon toe te nemen. Ik merkte dat het piekeren en nadenken alleen maar toenam en ik veel dingen in twijfel begon te trekken.
Onderhand heb ik mijn mannelijke vrienden opgegeven uit liefde voor hem. Hijzelf heeft een beste vriendin waar hij lange tijd nog contact mee had gehad, waaronder ook seks etc ( buiten onze relatie ). Maar op de momenten dat zij er was werden er veel seksuele getinte opmerkingen naar elkaar gemaakt. Zoals " en kreeg je daar een natte spleet van? ". Ik werd ongemakkelijk van spanning tussen die twee en ik heb bijna geeist dat zij hun contact stop zouden zetten. Dit heb ik nog nooit gedaan in mijn leven, een vriendschap kom je niet tussen. Maar omdat ik zoveel heb opgegeven aan mensen waar ik niet eens een seksueel verleden mee had, kon ik dit moeilijk verkroppen.

De onzekerheden namen enkel maar toe. Hij trekt zich meerdere malen terug in een buiten verblijf in de tuin op het moment dat ik er ben en blijft daar soms een uur zitten, zogezegd om te blowen zodat de buren er geen last van hebben. Nu heb ik hem een aantal keer betrapt dat ie daar met zichzelf aan de gang is. Het maakt me onzeker, vooral omdat ik geen dame ben met een laag libido.
Vanavond barste mijn vertrouwen nog meer. Hij maakt wel eens filmpjes van 'de daad' als we dus bezig zijn. Hij beweert dat dit voor zichzelf is, wat ik ook geloof. Maar wanneer ik vraag om deze beelden van mij en hem aan mij door te sturen, wordt dit geweigerd. Onder het mom dat hij wel eens wat mee heeft gemaakt dat er beelden online zijn gegaan van hem, herkenbaar in beeld. Maar in mijn ogen niet logisch. Hij filmt vanuit zijn oogpunt, ik ben de enige herkenbaar. Nu twijfel ik enorm aan de reden van de weigering en word hij boos als ik vraag of de beelden online staan. Hij beschuldigt me dat ik de avond heb verpest omdat ik erover doordramde. Maar ik wil de filmpjes en mijn onderbuik gevoel werd alleen maar erger wanneer hij zo raar deed over het versturen van de filmpjes. Dit kwam omdat ik hem in normale toestant filmde en hij mij verplichtte het filmpje te verwijderen, waardoor ik begon over al die filmpjes die hij van mij had. Uiteindelijk eindigde hij de discussie met ' alles wordt verwijderd, ik niks, jij niks'.

Al de dingen bij elkaar baren me zorgen. Ik hou zoveel van hem en ik leef in een realiteit dat ik hem niet wil verliezen.
Zijn jaloezie komt door het bedrog van zijn ex, 2 jaar lang. Daardoor verwacht hij van mij dat ik altijd laat weten waar ik ben en of ik ben aangekomen op een bestemming. Uit respect doe ik dit vaak netjes. Wanneer ik dit vergeet kan dit een grote ruzie opleveren.
Ik wil hem niet onzeker maken of bang, maar dit vreet me op. Mijn onderbuikgevoel speelt vaker op de laatste tijd, het maakt me onzeker en eenzaam.

Ik heb hem al betrapt op leugens. Waaronder dat hij seks met me had toen ik sliep. Ik werd halverwege wakker en besloot te doen alsof ik sliep. Hij ontkent dit tot de dag van vandaag. Ook toen heeft hij opnames gemaakt, ik ben bang dat ik daarom de filmpjes niet mag zien. Ik ben bang dat deze opnames ergens op het internet staan, zonder dat ik dit weet. En misschien wel meer gebeurtenissen. Ook wanneer hij werd betrapt in het buitenverblijf, uiteindelijk heeft hij toegegeven dat hij pornofilmpjes zat te kijken. Ik twijfel enorm of hij een seksverslaving heeft met een afwijkende voorkeur. Of misschien haal ik dingen in mijn hoofd die totaal niet stroken met de werkelijkheid. Ik word gek van de twijfel en de onderbuikgevoelens.

Meerdere mensen hebben me wel gewaarschuwd, echter zijn dit mensen die hem niet goed kennen en die enkel zijn claimerige gedrag hebben gezien. Ik weet niet of ik daarop kan bouwen.
Er is veel frictie en ik merk dat hij vaak bozig en geïrriteerd is en ik heb het gevoel dat dit door mij komt. Na veel gesprekken is zijn kritiek tegenover mij wel afgenomen. Ik doe veel voor die man en kreeg daar weinig waardering voor. Dat maakte me vaak verdrietig en ik heb daar over gepraat, dit is wel aangeslaan. Daardoor merk ik dat hij in dingen wel wil veranderen om deze relatie te laten werken.

Maar ik ben bang dat hij een dubbelleven lijdt en ik de man niet echt ken, zoals hij zich voordoet. Ik heb al op het punt gestaan om bij hem weg te gaan en toen stond hij ineens voor me deur. Iets wat hij niet snel zou doen, daaruit besloot ik dit nog een kans te geven. Maar ik ben bang dat ik in een val zit dat mij enkel maar meer opslurbt. Hij is dominant en vrij eogistisch (naar eigen zeggen), heeft veel kritiek op alles en iedereen. Ik vraag me echt af waar die woede vandaan komt en of ik hem ooit gelukkig kan maken, of hij mij. Ik zou zo graag zien dat dit werkt en ik zou zo graag advies willen hoe ik dit moet aanpakken. Ik merk dat ik de laatste tijd ook niet makkelijk ben, ik merk dat ik jaloers begin te worden en dingen begin te overdenken. Ik merk dat ik mezelf een beetje aan het kwijtraken ben. Ik merk dat er wil is naar verandering, van beide kanten, maar de werkelijke vraag is.... Is dit niet te giftig om aan te werken?

Dit is nog een verknopt verhaal van alles wat er is gebeurd. Vragen mag altijd. Indien mensen dit verhaal herkennen, dan hoor ik dit graag

Ik had jullie reacties nooit verwacht. Ik was zo bang om weer op het forum te kijken na de stappen die ik had gezet.
Jullie begrip geeft me echt een boost.
Ik heb me zo alleen gevoeld... En zo vreselijk dat ik ben teruggekeerd, en nog altijd.
Maar het voelt alsof ik ik dit op deze manier moet doen. Ik ging er echt aan onderdoor, alsof ik doordraaide....
Het klinkt zo onwijs stom, hij was de enige die mijn waanzin weer recht kon zetten. Ik besef me wat er is beschadigd.
Ik ben de macht over mezelf verloren... Ik hoop echt dat die groep helpt en ik snel een op een hulp kan krijgen, het is nodig.

Doreia* schreef: ↑

06-01-2023 23:27

Welkom terug Vetomiep82!
No worries, we pakken de draad gewoon weer opnieuw op, goed?

Iedereen die ervaringsdeskundige is, wist het al. Alles wat je schrijft.

Je bent nu alweer verder dan voor de Kerst he? Je hebt alweer zoveel zelf inzicht.

Deze keer lukte het niet. De volgende keer wel misschien. Blijf hier schrijven. Hou situaties tegen het forum aan. Dan kun je ontdekken dat je niet raar bent.

Schaam je niet. Schamen zorgt dat hij weer meer macht over je heeft. Blijf maar schrijven. Het komt goed.

Ben je veilig? Moet je nog steeds naar hem toe rijden? Wat ga je het weekend doen?

Bedankt voor je sterkende woorden. Meen ik oprecht. Heb zoveel aan je advies gehad.

Momenteel ben ik bij hem, gaat het over het algemeen goed... Heeft zich wel al situaties voorgedaan dat me intens hebben geraakt... Onrespectvol etc... Grensoverschrijdend...
Maar ik heb anders gereageerd, hoe hoog te pijn ook was. Dit veranderde de situatie alles behalve. De dag erna voelde ik weer enorme liefdevolle aandacht. .. wat me weer rust gaf.
Dit geeft meer aan dat ik enorm afhankelijk ben geworden van deze patronen. Iets wat ik kennelijk herken vanuit mijn jeugd.

Maargoed. Daar ben ik nog lang niet. Ik ontweek dit topic meer omdat ik het mentaal en fysiek niet aan kon. Ik was constant in een angst en paniek modus... De stress was zo overpowered dat ik niet meer kon functioneren. Het is een drug.... Het is afkicken en dat kan ik denk ik, niet zonder hulp.

Nolanollie schreef: ↑

06-01-2023 23:34

I second this! Houd je eigen veilige haven aan!!

Dat is een ding wat zeker is! Dat gevoel is erg sterk, dat ik mijn woning niet kwijt wil. Dat vind ik al een topstap

Doreia* schreef: ↑

06-01-2023 23:38

Kun je je ertoe zetten om geen seks meer aan hem te geven? Om niet meer te overnachten? Je dus langzaam terug te trekken.

Pijn hoort nooit te bestaan in een relatie. Dat is mishandeling van je partner. Je bent slachtoffer van seksueel geweld.

Dat lukt me momenteel dus niet...

Bedankt voor jullie motiverende woorden.
Maar ik besef me ook dat ik zelf giftig ben...
Ik manipuleer ook situaties om de bevestiging te krijgen van hem. Ik doe hem daarmee ook zeer. Beide zijn we niet oke.
Ik heb patronen ontwikkeld vanuit situaties die niet gezond zijn... En ik vermoed hij ook.
Het is sowieso duidelijk dat ik professionele hulp nodig heb, met mezelf.
Het stuk van mezelf pak ik nu hardhandig aan. Heb al wat situaties weten te weren door mijn vluchtgedrag en mijn verlangen naar bevestiging te negeren. Gewoon om het niet te doen... Het is moeilijk...
Ik probeer kalm te blijven en mijn gevoel te proberen te benoemen. Het wordt niet in super veel begrip en dank afgenomen.
Maar het gevoel dat ik het probeer, geeft me al kracht.

Doreia* schreef: ↑

06-01-2023 23:44

Hij accepteert momenteel geen nee? Dan gaat het mis en ben je in gevaar? Haren trekken en arm op je keel? Of iets anders?

Nee, momenteel niet op die manier. Ik heb wel in andere dingen al mijn grenzen aangeveven, waarmee die geirriteerd mee aan de haal ging.

jojojanneke schreef: ↑

06-01-2023 23:45

Kun je wel je grenzen oprekken? Vaker zeggen dat je iets niet wil. Dus hierin ook kleine stappen terug zetten. Eisen dat er geen camera's zijn. Geen dingen doen die je echt niet wil?

Dat probeer ik wel te doen op een respectvolle manier.
Maar ik merk dat ik juist nu geverig ben uit schuldgevoel...
Omdat ik degene was die hem in de steek wilde laten.
Ik merk dat dit overheersend is.

Macarinata schreef: ↑

06-01-2023 23:51

Maar lieverd, als jij geen seks wil, dan word je toch eigenlijk verkracht, nu? Wil je niet toch de politie bellen? Of Veilig Thuis?

Dat is momenteel niet aan de orde... Gelukkig.

Doreia* schreef: ↑

06-01-2023 23:54

Natuurlijk gaat hij je geen enkele ruimte laten. Alle ingenomen ruimte krijg je nooit meer terug.

Ooit heb je eens gewoon voor lief doen de afwas gedaan voor hem. Prompt heeft hij ervoor gezorgd dat je dat voortaan altijd lief voor hem mag doen. Doe je het niet, dan hou je blijkbaar niet genoeg van hem.

En zo draai je jezelf, door gewoon eens iets liefs te doen, volledig vast in allemaal verwachtingen die verplichtingen worden, daarna geboden en eisen en daarna chantage middelen.

Vast dat het zo ook ging op seks gebied. Een keer iets doen voor hem is meteen de nieuwe norm, het nieuwe normaal en no way dat dit word terug gedraaid.

Dat klopt niet!!

Ik weet dat het allemaal niet klopt.
Dat heeft me al voldoende van mijn stuk gebracht de afgelopen twee weken.
Maar ik moet dit nu stap voor stap doen... Ik kan het niet all at ones... Ik heb hulp nodig... Die zoek ik nu ook. Tot die tijd probeer ik niet te vertroebelen.